Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Οψιανοί της Μήλου στα Αγραφα-Εκπληκτικά ταξίδια ανθρώπων του Ελλαδικού χώρου πριν 50.000 χρόνια!!!

Κυνηγοί που μετακινούνταν πριν 50.000 χρόνια(!!) από την Μήλο στα Άγραφα(!!),την ώρα που οι "φωταδιστές" μιλούν για ινδοευρωπαίους,και γελοία ντοκιμαντερ προσπαθούν να μας πείσουν ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν μόνο μα'ι'μούδες!!!



Φώτο:Ζωόμορφη κεφαλή ως απόφυση αγγείουΟψιανοί της Μήλου στα Αγραφα
Ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα αποδεικνύουν το πόσο μακριά έφταναν οι ανταλλαγές των κατοίκων κατά την προϊστορική περίοδο Μέχρι τα Αγραφα, σε υψόμετρο 800 μέτρων, έφτασε ο άνθρωπος της Παλαιολιθικής Εποχής, αποδεικνύοντας ότι οι αποστάσεις δεν ήταν αποτρεπτικές για τους κυνηγούς 50.000 χρόνια πριν. Μια εντυπωσιακή, αμφιπρόσωπη φυλλόσχημη αιχμή από πυριτόλιθο, μήκους 17 εκατοστών, που σκότωνε ζώα, καθώς και άλλα λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν στις όχθες της λίμνης Πλαστήρα της Καρδίτσας, προσδιορίζονται στη Μέση Παλαιολιθική Εποχή και αποτελούν τα πρώτα δείγματα ανθρώπινης δραστηριότητας στην περιοχή. Λεπτομέρεια της επιφάνειας που ανασκάπτεται με πηλούς και καύσεις
Οι έρευνες από τη ΛΔ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων ανέδειξαν τμήματα εγκαταστάσεων στην ευρύτερη περιοχή της λίμνης Πλαστήρα που καλύπτουν τόσο την Παλαιολιθική, όσο και τη Νεολιθική Εποχή.«Η εικόνα της ανθρώπινης δραστηριότητας κατά την προϊστορική εποχή ξεκινά από την Παλαιολιθική περίοδο και συνεχίζεται στη Νεολιθική. Για την τελευταία γνωρίζαμε ότι άκμασε στον Θεσσαλικό κάμπο, αλλά δεν φανταζόμασταν ότι μπορεί να έφτανε τόσο ψηλά στα Αγραφα», είπε στο «Εθνος» ο προϊστάμενος της ΛΔ ΕΠΚΑ, Λεωνίδας Χατζηαγγελάκης, ο οποίος έκανε τη σχετική ανακοίνωση στο πρόσφατο συνέδριο για το αρχαιολογικό έργο στη Θεσσαλία και τη Στερεά Ελλάδα από κοινού με τους αρχαιολόγους-συνεργάτες του Ορέστη Αποστολίκα και Νίνα Κυπαρίσση.Τίποτε ωστόσο δεν είναι τυχαίο για τους αρχαιολόγους.
Ο Αχελώος και οι παραπόταμοί του έκαναν εύφορο το έδαφος για την ανάπτυξη της γεωργίας και της κτηνοτροφίας στην Αρχαιότερη (6200 π.Χ. - 5800 π.Χ.) και Μέση (5800 π.Χ. - 5300 π.Χ.) Νεολιθική Εποχή.Κοντά στον οικισμό Νεοχωρίου του Δήμου Νεβρόπολης βρέθηκαν τμήματα εγκατάστασης της Νεολιθικής Περιόδου με πληθώρα πλιθίων, τμήματα δηλαδή στεγνών πηλών με αποτυπώματα από καλάμια και δοκάρια που χρησιμοποιήθηκαν για την επάλειψη των τοίχων και για την οροφή των οικιών-καλυβών. Σε όλη την έκταση εντοπίστηκε χειροποίητη, μονόχρωμη κεραμική και λίθινα πελεκημένα και απολεπισμένα εργαλεία, καθώς και μυλόπετρες από ψαμμίτη λίθο, ενώ η ύπαρξη εργαλείων από οψιανό της Μήλου δείχνει το πόσο μακριά έφταναν οι εμπορικές σχέσεις και ανταλλαγές των κατοίκων.
Τα απανθρακωμένα ξύλα που δόθηκαν για ραδιοχρονολόγηση φαίνεται πως ανήκουν σε βελανιδιές, καθώς παλιότερα είχαν εντοπιστεί στην περιοχή απανθρακωμένοι καρποί βελανιδιάς και κέρατα ελαφιών.Από τα υπόλοιπα κινητά ευρήματα της Νεολιθικής Περιόδου ξεχωρίζουν ένα άτεχνο, αλλά εντυπωσιακό πήλινο, γυναικείο ειδώλιο με κυλινδρικό κορμό και κωνικό μάζεμα μαλλιών στο πίσω μέρος της κεφαλής, μια ζωόμορφη κεφαλή ως απόφυση αγγείου, αλλά και θραύσματα άλλων ειδωλίων.Συμπερασματικά ο Θεσσαλικός κάμπος, αλλά και η γύρω ορεινή περιοχή, έχουν δείγματα ακμής από την προϊστορία, όπου υπήρχαν θηράματα για τον άνθρωπο-κυνηγό, μέχρι την ιστορία για τον άνθρωπο-κτηνοτρόφο.Το πλούσιο έδαφος και η άγρια φύση ενθάρρυναν τους ανθρώπους να κατοικήσουν στις ορεινές περιοχές κι οι αποστάσεις εκμηδενίζονταν σε έναν κόσμο όπου οι εμπορικές συναλλαγές περιορίζονταν αποκλειστικά και μόνο στα υλικά αγαθά.
Σύμφωνα με τα όσα ανέφεραν κατά το συνέδριο οι ομιλητές, ο διαχρονικός χαρακτήρας της χρήσης του οροπεδίου γεννά ποικίλα και σημαντικά ερωτήματα ως προς τη φύση των μετακινήσεων των προϊστορικών πληθυσμών, την εποχικότητα της θέσης, την επίγνωση του άμεσου, αλλά και του ευρύτερου περιβάλλοντος από τον προϊστορικό άνθρωπο, καθώς και τη δυνατότητα προγραμματισμού κατά τη Μέση Παλαιολιθική Περίοδο.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥritzal@pegasus.gr -"Eθνος"

1 σχόλιο:

Ιωάννης Παπαδάκης είπε...

Ίσως ήταν το νόμισμα της εποχής. Επειδή δουλεύω στην αρχαιοιλογία η Μινωίτες το χτρησιμοποιούσαν σε μεγάλο βαθμό στην Κρήτη. Τα ιερά των Μινωίτων είναι γεμάτα με μικρά κομμάτια μαυρου οψιανού. Λ