Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Η λογοτεχνική μας γωνιά: "Συναυλία τζιτζικιών"



 Του Ιωάννου Γ. Νιώτη


 Ένα θαυμαστό πυροτέχνημα ήχων- μυριάδες ρουκέτες από φως και φλόγα μεσημεριού, τοξεύονται στα ουράνια, σκάζουνε, φουντώνουνε μ' αέναη ορμή, Άπειρα πύρινα συντριβάνια, σε φαντασμαγορία θριάμβου.
Έθνη από τζιτζίκια, κλαρωμένα στ΄ αναρίθμητα κλαριά του πευκιά, εκτελούν την προαιώνια συμφωνία τους  με το ίδιο, το αμετάβλητο κέφι που πρωτολάλησαν  κάτω από τον ήλιο. Το ξανθό φως του και η πύρα του θρέφανε το αυγό τους μέσα στην πανάλαφρη ψύχα του ασφοδελού.