Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Στο Αιγαίο η «μεγάλη μπίζνα»


Του Δημήτρη Μυ
Μέσα στο χαμό της διακαναλικής εμφάνισης του Πρωθυπουργού πέρασε σχεδόν απαρατήρητη μια είδηση από την Τουρκία:
Το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο συζήτησε σενάρια για την «επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων σε μερικές περιοχές στα 7 μίλια και σε μερικές 8 μίλια»

Είναι χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση διήρκεσε 4,5 ώρες και έγινε στο πλαίσιο της «ανασκόπησης της επίσκεψης του Τούρκου πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν στην Αθήνα».


Δε χρειάζεται να μπει κανείς στην ουσία της συμφωνίας που ετοιμάζεται για το Αιγαίο, ούτε είναι δυνατό καθώς τα στοιχεία είναι ακόμη ελλιπή. 
Ωστόσο, δεν απαιτείται να είσαι ο Κίσιτζερ για να καταλάβεις ότι η συμφωνία η οποία προωθείται ταχύτατα και πιεστικά θα είναι σε βάρος του αδύνατου μέρους. Της Ελλάδας.

Η ταχύτητα την οποία έχουν προσλάβει οι διαδικασίες για τη διευθέτηση των «προβλημάτων» στο Αιγαίο οφείλονται στους εξής λόγους:

◆Οι εξελίξεις στην πετρελαική αγορά (τιμές, προσφορά, ζήτηση κλπ) έχουν οδηγήσει τις μεγάλες πετρελαικές αδελφές (shell, για παράδειγμα) στην απόφαση να εκμεταλλευτούν νέα κοιτάσματα, όπως αυτά στο Βόρειο Αιγαίο και την περιοχή του Καστελόριζου

◆Η εμμονή του Γιώργου Παπανδρέου να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που έλυσε το πρόβλημα των ελληνοτουρκικών σχέσεων

◆Η γενικότερη αδυναμία της Ελλάδας η οποία πηγάζει από την κατάρρευση της οικονομίας της.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και ενώ η εσωτερική πολιτική ατζέντα κινείται μεταξύ του γελοίου πολιτικού λόγου («δε θέλω χειροκρότημα για ότι έκανα μέχρι τώρα» είπε …σεμνά ο πρωθυπουργός στη διακαναλική) και της τραγικής οικονομικής κατάστασης, η μεγάλη μπίζνα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου προχωρά ταχύτατα, λες και είναι μια από τις τελευταίες δουλειές που πρέπει οπωσδήποτε να ολοκληρώσει η  παρούσα κυβέρνηση….

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ 

Απο  http://ellinilatris.blogspot.com/2010/10/blog-post_8364.html

Το σύμβολο της ειρήνης και τι κρύβει απο πίσω.

Το γνωστό σε όλους μας σύμβολο της ειρήνης.

Το σήμα "πράγματι ξεκίνησε ως ένα σύμβολο της σατανικής ευλογίας κατά τη διάρκεια τελετουργιών.''Το σήμα αυτό έχει χρησιμοποιηθεί από τον Γιάσερ Αραφάτ, Ρίτσαρντ Νίξον, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, "Ο Τσόρτσιλ είπε ότι το σημείο που αντιπροσωπεύει τη νίκη, αλλά να θυμάστε ότι Churchill άνηκε στην "ελίτ" και ήταν μασώνος. Αυτός πιθανότατα γνώριζε την κακή σημασία αυτού του συμβόλου, αλλά προσπάθησε να του αλλάξει το νόημα".

Το «σημάδι v" έχει μια συναρπαστική ιστορία. "V" είναι το σημάδι για τον ρωμαϊκό αριθμό πέντε και ο Adam Weishaupt (ιδρυτής των Ιλλουμινατι )που χρησιμοποιούνται για την Illuminati για να συμβολίσει την «πέντε νόμους''.

Εικόνα

Στην Kabala:

"Το νόημα για το Εβραϊκό γράμμα V (Van) είναι« καρφί ». Τώρα, «Το Καρφί» είναι ένα από τα κρυφούς τίτλους του Σατανά στην Αδελφότητα του Σατανισμού. Αλλωστε χαρακτηριστικό σήμα του είναι το πεντάκτινο αστέρι.



«Η προέλευση του συμβόλου στην ιστορία αποδεικνύει τον μυστικιστικό χαρακτήρα για το « Aum ». Αυτο είναι η ιερή λέξη με τους Ινδουιστές που παρέχει την ειρήνη στους πιστούς. Ο αποκρυφιστής Albert Pike επισημαίνει, επίσης, αυτό το σύμβολο ως μυστικιστικό στο βιβλίο του Μοral και Dogma.

Το σύμβολο της ειρήνης (που ονομάζεται επίσης "σπασμένο σταυρό», «πόδι της χήνας», «πόδι της μάγισσας», « Σταυρός του Νέρωνα », "και " σύμβολο της «αντι-Χριστού''' ) είναι στην πραγματικότητα ένα σταυρός με σπασμένα τα χέρια. Δηλώνει, επίσης, την "χειρονομία απελπισίας,»

Εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας για το καλό του ευρώ;



  • Σβάρτσερ: "Η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας σε ότι αφορά θέματα προϋπολογισμού και της οικονομικής πολιτικής έχει περιορισθεί δραστικά"
  • "Η γαλλογερμανική πρωτοβουλία επικρίθηκε δικαίως"

Εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στην οικονομική πολιτική για το καλό του ευρώ; Ναι, θα πουν ορισμένοι, έχοντας κατά νου την Ελλάδα. Υπάρχουν όμως όρια στην εκχώρηση αρμοδιοτήτων στις Βρυξέλλες;
Αλήθεια, μέχρι ποιό βαθμό μπορούν οι χώρες μέλη της ΕΕ να εκχωρούν αρμοδιότητες από τα εθνικά κοινοβούλια στις Βρυξέλλες; Και ποια είναι τα όρια της εθνική κυριαρχίας; Όπως εκτιμά η Γερμανίδα οικονομολόγος Ντανιέλα Σβάρτσερ, ειδική σε θέματα ευρωπαϊκών υποθέσεων:
"Το ζήτημα αυτό έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις από την εποχή της εισαγωγής του ευρώ. Κάθε κυβέρνηση και κάθε κοινοβούλιο προσπαθεί να υπερασπιστεί το δικαίωμά του για τη σύνταξη του προϋπολογισμού, την επιβολή φόρων και το σχεδιασμό των δαπανών. Με αφορμή την οικονομική κρίση όμως διαπιστώσαμε πόσο μεγάλη είναι η αλληλεξάρτηση των χωρών-μελών. Όταν κάτι πάει στραβά, τότε οφείλουν να συνδράμουν οι υπόλοιποι, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας".


«Η εθνική κυριαρχία της Ελλάδας έχει περιοριστεί»
Πώς αξιολογεί όμως η ίδια την περίπτωση της Ελλάδας;
"Η εθνική κυριαρχία σε ότι αφορά θέματα προϋπολογισμού και της οικονομικής πολιτικής έχει περιορισθεί δραστικά, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα έχει λάβει δάνεια από τις άλλες χώρες μέλη. Προϋπόθεση ήταν η συμφωνία σε ένα αναλυτικό πρόγραμμα (σσ. εξυγίανσης των δημοσιονομικών), το οποίο ουσιαστικά δεν αφήνει πολλά περιθώρια πολιτικών ελιγμών τα επόμενα τρία χρόνια. Το ερώτημα λοιπόν σήμερα είναι το εξής: θα πρέπει να υπάρξουν αυστηρότερες κυρώσεις; Όχι όμως για να περιορίζεται η εθνική κυριαρχία ορισμένων χωρών, αλλά για να μπορούν να αποφευχθούν ανάλογες περιπτώσεις στο μέλλον".
Γεγονός είναι, σημειώνει η κα. Σβάρτσερ, ότι αφενός μπορεί να γίνεται από ορισμένους λόγος για ένα νέο κύμα ευρωσκεπτικισμού, προστατευτισμού, ακόμη και ενός νέου εθνικισμού, αφετέρου όμως η κρίση έφερε τους Ευρωπαίους πιο κοντά. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως λέει, δεν θα ήταν δυνατή η συμφωνία για τη διάσωση του ευρώ, ύψους 750 δις.

«Η γαλλογερμανική πρωτοβουλία επικρίθηκε δικαίως»
Πώς σχολιάζει η ίδια τη γαλλογερμανική πρωτοβουλία για την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, μια πρόταση που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις, κυρίως των "μικρών" χωρών της Ένωσης;
"Αυτό δεν το περίμενε κανείς στην ΕΕ, προκάλεσε σοκ και, κατά την άποψή μου, επικρίθηκε δικαίως το γεγονός ότι δεν υπήρξε προηγουμένως συνεννόηση με τις μικρότερες ή και τις άλλες μεγαλύτερες χώρες Έγινε δηλαδή στα πρότυπα της ξεπερασμένης λογικής του γαλλογερμανικού άξονα που λέει 'ας προτείνουμε εμείς και οι άλλοι θα ακολουθήσουν'".
Θα μπορούσε να φανταστεί να εκχωρήσουν κάποια στιγμή χώρες όπως η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία τη φορολογική τους αρμοδιότητα στις Βρυξέλλες;
"Πιστεύω ότι καμία χώρα δεν θα ήταν διατεθειμένη να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να σκεφτούμε όμως μέχρι ποιό βαθμό μπορεί να φτάσει η κοινή μας δράση για να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του ευρώ; Εντέλει όμως δεν μπορείς να εκχωρείς τα πάντα, κάθε πολιτική ευθύνη".

Jürgen Liminski / DLF / Κώστας Συμεωνίδης
Υπεύθ. σύνταξης: Ειρήνη Αναστασοπούλου

ΑΧΡΗΣΤΕΣ ΘΕΩΡΕΙ Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ.


Μαζέψτε τον κε Βενιζέλο! κοι Αρχηγοί, Είσθε άχρηστοι! Δηλώσεις Πάγκαλου στην εκπομπή "ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ" της ΝΕΤ προ ολίγου! Κατά τα λεγόμενα του κου Πάγκαλου: "Ο ποιό αντιπαραγωγικός κλάδος του Ελληνικού λαού είναι οι στρατιωτικοί και τα Σώματα Ασφαλείας"! Ο ανεκδιήγητος Πάγκαλος συνεχίζει το τροπάριο, ένας διπλωμάτης καλύτερος από ένα σύνταγμα, και προσβάλλει τις ΕΔ και τα ΣΑ. Όλοι αυτοί που φυλάνε τα σύνορα, αυτοί που θαλασσοδέρνονται για την φύλαξη των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αγαίο, αυτοί που παίζουν την ζωή τους κορώνα-γράμματα καθημερινά αναχαιτίζοντας τα Τούρκικα-εχθρικά αεροσκάφη είναι άχρηστοι! Επιπλέον οι άνδρες των Σωμάτων Ασφαλείας που κινδυνεύουν για την ασφάλεια των πολιτών από τα σμήνη των εγκληματιών λαθρομεταναστών που κατακλύζουν την πατρίδα μας κάθε μέρα δεν προσφέρουν. Επιτέλους κάποιος δεν θα βάλει φραγμό στον κατ' επανάληψη υβριστή ολοκλήρου του Ελληνικού λαού!

Από: @rmy @lert

Αποκλεισµένο από την Ελλάδα το Καστελλόριζο

Πηγαίνουν για ψώνια στην Τουρκία

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Ζαχαριάδης


¬ Το[-1531λιµάνι  του ακριτικού Καστελλόριζου. Το πλοίο «Πρωτεύς» έχει 15 ηµέρες να  πιάσει στο λιµάνι, δεν αντικαταστάθηκε και οι κάτοικοι του νησιού πηγαίνουν  απέναντι στην Τουρκία για να αγοράσουν τα απαραίτητα
Μέσω Τουρκίας γίνεται πλέον ο εφοδιασµός του Καστελλόριζου, γιατί δεν εκτελούνται ακτοπλοϊκά δροµολόγια που συνδέουν το ακριτικό νησί µε τη Ρόδο!
Εδώ και 15 ηµέρες διέκοψε τα ταξίδια που εκτελούσε τρεις φορές την εβδοµάδα το οχηµαταγωγό - επιβατηγό «Πρωτεύς». Κι αυτό γιατί σταµάτησε η επιχορήγηση των δροµολογίων του από το υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας. Οι λόγοι είναι σχετικοί µε τη χορήγηση τραπεζικής εγγύησης στην ιδιοκτήτρια εταιρεία του εν λόγω πλοίου, που ανήκει κυρίως στον Δήµο Σύµης και που συνδέει τη Ρόδο, εκτός από το Καστελλόριζο, µε τη Σύµη, την Τήλο και την Κω.

Οι κάτοικοι στα νησιά αντιµετωπίζουν τις τελευταίες εβδοµάδες σοβαρά προβλήµατα. Μέχρι τώρα δεν έγινε αντικατάσταση του «Πρωτέα» µε άλλο πλοίο, µε αποτέλεσµα οι κάτοικοι του Καστελλόριζου να καταφεύγουν στην απέναντι τουρκική πόλη Αντίφυλο (Κας) για να εφοδιάζονται µε είδη πρώτης ανάγκης, κυρίως τρόφιµα! Μάλιστα σήµερα προβλέπεται ένας σηµαντικός αριθµός κατοίκων από το Καστελλόριζο να µεταβεί στην Αντίφυλο, όπου λειτουργεί η καθιερωµένη µεγάλη λαϊκή αγορά για να εφοδιαστούν µε φρούτα, λαχανικά και άλλα είδη διατροφής.

«Είµαστε πολλές φορές αναγκασµένοι να πηγαίνουµε απέναντι για τα απαραίτητα, αφού δεν έχουµε τακτική συγκοινωνία µε τη Ρόδο και δεν µπορεί να εφοδιαστεί το Καστελλόριζο µε είδη πρώτης ανάγκης», λέει στα «ΝΕΑ» ο Νίκος Μαλτέζος, ένας από τους λιγοστούς µόνιµους κατοίκους του ακριτικού νησιού.

Ενα την εβδοµάδα
Σηµειώνεται ότι αυτή την περίοδο, καιρού επιτρέποντος, γίνεται ένα µόνο δροµολόγιο την εβδοµάδα µε το οχηµαταγωγό «Διαγόρας» και οι περισσότερες πτήσεις µε τα µικρά αεροπλάνα συνήθως µαταιώνονται, εξαιτίας των ισχυρών ανέµων που πνέουν στην περιοχή.

Αλλά και για τις µετακινήσεις τους οι κάτοικοι είναι υποχρεωµένοι να µεταβούν στην τουρκική πόλη Φετιγέ και από εκεί προς τη Ρόδο, όπου υπάρχει τακτική συγκοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι προ ηµερών ένα ζευγάρι τουριστών από τη Σουηδία που περνούσε τις διακοπές του στο Καστελλόριζο, επειδή δεν µπορούσε να πάει στη Ρόδο ελλείψει συγκοινωνιακού µέσου, αναγκάστηκε να ναυλώσει ταχύπλοο σκάφος για να πάει στην απέναντι τουρκική πόλη κι από εκεί έφτασε στο αεροδρόµιο του Ντάλαµαν προκειµένου να πάρει το αεροπλάνο και να επιστρέψει «Τέτοιες συµπεριφορές εκ µέρους του κράτους µάς κάνουν να αισθανόµαστε πολίτες άλλης χώρας» υπογραµµίζει ο δήµαρχος του νησιού Παύλος Πανηγύρης, ο οποίος απευθύνθηκε χτες µε επιστολή του στον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, ζητώντας την παρέµβασή του.

Πήγαν να τους συλλάβουν
Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι εννέα πρώην δηµοτικοί σύµβουλοι του Καστελλόριζου επρόκειτο να προσέλθουν την περασµένη Δευτέρα στην ανακρίτρια της Ρόδου προκειµένου να καταθέσουν για µια υπόθεση του 2000 που αφορά καταπάτηση δηµοτικού ακινήτου, αλλά λόγω έλλειψης συγκοινωνιακού µέσου δεν τα κατάφεραν, µε αποτέλεσµα να εκδοθούν εντάλµατα σύλληψής τους. Την επόµενη µέρα, που πραγµατοποιήθηκε το εβδοµαδιαίο δροµολόγιο, έφτασαν στη Ρόδο συνοδεία αστυνοµικών! Πάντως µετά τις απολογίες τους και οι εννέα αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς λόγους, αλλά θα παραµείνουν στη Ρόδο µέχρι την ερχόµενη Τρίτη που θα γίνει (εάν βέβαια πραγµατοποιηθεί) το µοναδικό δροµολόγιο προς το Καστελλόριζο!

TA NEA

Τεράστια επιχείρηση νοθείας στις εκλογές με διευθύνσεις κατοικίας μαϊμού!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - 


Ψήφος σε μετανάστες με ψεύτικες διευθύνσεις!
Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθηκε στο σημερινό φύλλο (28/10/2010) της εφημερίδος "ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ".

"Το "Π" αποκαλύπτει πως γράφτηκαν στους εκλογικούς καταλόγους με διευθύνσεις - μαϊμού χωρίς έλεγχο από το Υπουργείο Εσωτερικών. Φόβοι ότι το ίδιο έχει συμβεί σε όλη την χώρα."

"...κάποιοι (;) έχουν επιχειρήσει - και σε γενικές γραμμές έχουν καταφέρει - να εγγράψουν στους εκλογικούς καταλόγους του υπουργείου Εσωτερικών "ανυπαρκτούς" μετανάστες, κυρίως από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία), χρησιμποποιώντας ψεύτικα ή πλαστά στοιχεία. Το θράσος των εμπνευστών της απάτης ήταν τέτοιο , ώστε δεν τους εμπόδισε να δηλώσουν διευθύνσεις στις οποίες - αν ψάξει, όπως κάναμε εμείς - θα βρει κανείς αντί για κατοικίες και ανθρώπους
- οικόπεδα,
- μισογκρεμισμένα σπίτια,
- σφραγισμένα και καρφωμένες με ξύλα εισόδους,
- καταστήματα (βρήκαμε μια ψαραγορά και μια ταβέρνα)..."

"Ψηφοφόροι ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ!"

"...όπως ομολογούν ορισμένοι από τους εγγραφέντες μετανάστες (Βούλγαροι), υπήρχε ομοεθνής τους που προσπαθούσε να συγκεντρώσει στοιχεία (ονόματα και αριθμούς διαβατηρίων) για να καταθέσει μαζικά αιτήσεις ώστε να έχουν δικαίωμα ψήφου. Οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο ήθελε να συγκεντρώσει τουλάχιστον 200 άτομα!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
ΣΧΟΛΙΟ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΩΝ:  
Σας ερωτούμε λοιπόν κύριοι της κυβερνήσεως... Ποιός είναι αυτός που κρύβεται πίσω από αυτήν την επαίσχυντη, και άρτια οργανωμένη επιχείρηση νοθείας;;;; 
Καλλικράτης, ένα νέο νομοσχέδιο που τυγχάνει να συντονίζεται χρονικά με τις νομαρχιακές εκλογές. Ένα νομοσχέδιο που τυγχάνει να έχει πολλές ... "τρύπες" και "παραθυράκια". Ένα άριστα οργανωμένο σύστημα νοθείας που απαρτίζεται από Έλληνες και μετανάστες, και τυγχάνει να εκμεταλλεύεται την "ανικανότητα" του υπουργείου Εσωτερικών στο να διενεργήσει τους στοιχειώδεις ελέγχους, όπως αυτόν της επιβεβαίωσης διεύθυνσης κατοικίας και τηλεφωνικού αριθμού!  
Τόσα τυχαία γεγονότα μαζεμένα ... Μήπως, λέμε μήπως, επιστρατεύονται τα "βρώμικα" μέσα των εκλογών του 1961 (;) με θύματα ποιούς άλλους ... ΕΜΑΣ.
Μετά το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της εφημερίδος ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ, περιμένουμε απαντήσεις και δράση ... αλλιώς με την σιωπή σας αποκαλύπτετε τον ΕΝΟΧΟ.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ)
ΣΕΛΙΔΑ 1






















ΣΕΛΙΔΑ 2






















ΣΕΛΙΔΑ 3










Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Το μυστικό του Μνημείου στην Πλατεία Ταξίμ...!



Ειδικού Συνεργάτη
Εκατομμύρια άνθρωποι περνούν καθημερινά από την Πλατεία του Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη.
Κοιτάζουν το επιβλητικό Μνημείο που δεσπόζει στην Πλατεία και αναρωτιούνται ποια είναι τα πρόσωπα που βλέπουν. Αναγνωρίζουν τον Κεμάλ, τον Ινονού και τον Στρατάρχη Φεβζί Τσακμάκ, αλλά δεν βρίσκουν κανένα στοιχείο για τους άλλους δυο Στρατηγούς.
Οι Εγκυκλοπαίδειες αναφέρουν ότι το μνημείο κατασκευάστηκε από τον Ιταλό γλύπτη Pietro Canonica και τοποθετήθηκε στην Πλατεία το 1928. Ο καλλιτέχνης εργάστηκε επί δυο χρόνια για να φτιάξει το έργο , για την κατασκευή του οποίου χρησιμοποίησε μπρούντζο και πέτρα. Το τουρκικό περιοδικό Populer Tarih αποκάλυψε το 2002 την ταυτότητα των δυο άλλων Στρατηγών. Πρόκειται για τους Ρώσους αξιωματικούς Kliment Vefremovic Vorosilov και Mihail Vesilyevic Frunze.
Και οι δυο Ρώσοι αξιωματικοί προσέφεραν τη βοήθεια τους με εντολή του Λένιν στον Κεμάλ, στον εθνικοαπελευθερωτικό του αγώνα. Επισκέφθηκαν το μέτωπο του Σαγγαρίου και βοήθησαν με την τεχνογνωσία τους, τον νεοσύστατο στρατό του Κεμάλ.
Για να τιμήσει τη μνήμη τους ο Ατατούρκ έφτιαξε αυτό το μνημείο. Οι απόγονοι του, όμως, κρύβουν την ταυτότητα των δυο Στρατηγών για να μην κατηγορηθούν , ως φαίνεται για προπαγανδιστές του Κομμουνισμού….
Από "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ"



Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Η αποχή στηρίζει το ΠΑΣΟΚ. Την βλέπει σαν σωσίβιο.ΜΗΝ ΤΟΥ ΤΟ ΔΩΣΕΤΕ!!!!


Αγαπητοί αναγνώστες μας το έστειλε το Αιέν Αριστεύειν και σας το παραθέτω συνυπογράφοντάς το:
Όπως διαβάζουμε στο σημερινό ΠΑΡΟΝ:
Στην αποχή αναζητεί σωσίβιο η κυβέρνηση. Όσο περισσότεροι δεν πάνε να ψηφίσουν τόσο καλύτερα για μας, λένε στο Μαξίμου. Γιατί ξέρουν ότι αν πάνε στις κάλπες, θα ρίξουν “ μαύρο” πρωτίστως κατά εκείνων που οι αποφάσεις τους πλήττουν τη ζωή τους, τους δημιουργούν προβλήματα επιβίωσης, οδηγούν σε λουκέτα και ανεργία, σε περικοπές των αποδοχών τους, των συντάξεων τους, σε μείωση του εισοδήματός τους από τις αυξήσεις φόρων και τιμών. Και επομένως, σου λένε, προτιμότερο να πάνε για μπάνιο, παρά να μας καταψηφίσουν.
Αντίθετα, ο Σαμαράς καλεί όλους να πάνε να ψηφίσουν, τονίζοντας ότι στο χέρι τους είναι να βάλουν φρένο, να μην ανάψουν με την ψήφο τους πράσινο φως σε νέα μέτρα.
Χωρίς διάθεση περιαυτολογίας την θέση αυτή της κυβέρνησης την είχαμε επισημάνει από αυτό το ιστολόγιο καιρό πριν. Σε άρθρο μας στις 8 Αυγούστου με τίτλοΗ απογοήτευση του κόσμου είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της κυβέρνησης.” , που αναδημοσιεύτηκε τότε από πολλά ιστολόγια και τους ευχαριστούμε, είχαμε προσπαθήσει ήδη από τότε να κάνουμε μια ανάλυση της πολιτικής κατάστασης που μας οδήγησε στα σημερινά αδιέξοδα, καθώς και μια λογική πρόβλεψη για την θέση που ήδη είχε διαμορφωθεί σε κύκλους της κυβέρνησης, που τότε είχε ακόμη τα πάνω της εν μέσω θέρους, να διοχετεύσουν την λογική αντίδραση του κόσμου στην αποχή, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες στην κάλπη, αφού δεν προσμετράται πουθενά η αποχή του κόσμου ακόμη κι αν απέχει το 80% του πληθυσμού των ψηφισάντων, και να το παρουσιάσουν ως στήριξη των πολιτών στο μνημόνιο και στα αναγκαία σκληρά μέτρα.
Γράφαμε χαρακτηριστικά:
“Αυτό που η κυβέρνηση φοβάται πιο πολύ είναι η αντίδραση μέσω της ψήφου. Να της στερηθεί δηλαδή η εξουσία. Ο Παπανδρέου το γνωρίζει ότι κάποια στιγμή θα φύγει κακείν κακώς από την Ελλάδα αλλά όχι ακόμα. Όχι πριν να ολοκληρώσει το έργο των εντολέων του. Πρώτο μεγάλο τεστ φυσικά θα είναι οι Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου (αν δεν γίνουν και βουλευτικές μαζί). Η πεποίθηση του σκληρού πυρήνα της κυβέρνησης είναι ότι τα πράγματα δεν θα είναι τελικώς τόσο άσχημα όσο θα περίμενε κανείς βλέποντας τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει λάβει.”
Δεν διεκδικούμε “δάφνες και στέφανα” για την “πρόβλεψη” που ένας κοινός νους, λογικά σκεπτόμενος, μπορούσε να καταλήξει. Απλά θέλουμε να επισημάνουμε ότι το παιχνίδι είναι χοντρό και βρώμικο. Τα αδιέξοδα και η οργή του κόσμου πρέπει να διοχετευτούν στην κάλπη. Οτιδήποτε άλλο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία (βλ. τις φιέστες και τσιμπούσια (!!!) αντίστασης μέσα στον Σεπτέμβρη). Βλέπουμε ακόμα και αναλύσεις επί αναλύσεων που μέσα από δαιδαλώδεις λογικές, μπερδεύοντας και παρουσιάζοντας παραγράφους του εκλογικού νόμου, θέλουν να μας πείσουν ότι ΔΕΝ πρέπει να ψηφίσουμε γιατί αν ψηφίσουμε εναντίον της κυβέρνησης αυτό θα είναι προς όφελός της!!!!
ΈΛΕΟΣ!!!
Ας είμαστε σοβαροί. Μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος σκέφτεται σοβαρά να μην πάει να ψηφίσει μόλις 2 εβδομάδες πριν τις εκλογές που έχουν πάρει πλέον την δυναμική βουλευτικών εκλογών. Πολλοί από αυτούς είναι απογοητευμένοι από την ανυπαρξία πολιτικής και οικονομικής ανάπτυξης, ενώ βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται ραγδαία. Βλέπουν τα ψέματα του πρωθυπουργού που καθημερινά τους φτύνει και προσπαθεί να τους πείσει ότι βρέχει, και το αυτάρεσκο χαμόγελο του αγέρωχου τσάρου-μαριονέτας της Οικονομίας Παπακωνταντίνου και θέλουν να γυρίσουν την πλάτη τους στους αφερέγγυους πολιτικούς και να βρουν τα προς το ζην για την οικογένειά τους. Αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν πρέπει να πείσουμε ότι η διαμαρτυρία τους επιβάλλεται να εκφραστεί μέσα από τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών σε πρώτη φάση και των εθνικών σε δεύτερη που δεν θα αργήσουν και πολύ…
Γιατί κύριοι επαναστάτες απέχοντες, η λογική σας θυμίζει την κοπέλα που έπεσε θύμα βιασμού και δεν αντέδρασε στον βιαστή και όταν το κατήγγειλε της είπαν ότι της άρεσε κι όλας αφού δεν αντέδρασε στο παραμικρό…
Αν σε βιάζουν και δεν φωνάξεις, δεν αντιδράσεις θα σου πουν πως σου άρεσε. Ε όχι δεν μου αρέσει να με βιάζουν ψυχολογικά, ατομικά και εθνικά, κάποια αλητήρια ανθρωπάκια, που με ψέματα ανέλαβαν την εξουσία και ακόμη ψέματα μου λένε για να με κάνουν δούλο!
Όχι! Οι Έλληνες μπορεί να μην βγήκαν στους δρόμους σαν τους Γάλλους γιατί τα συνδικάτα είναι πλήρως ελεγχόμενα από τα κόμματα, αλλά στις 7 και 14 Νοέμβρη έχουν μια τεράστια ευκαιρία να δηλώσουν την αντίστασή τους με τον πιο δημοκρατικό και ειρηνικό τρόπο που μπορούν…
Την ψήφο τους!
--
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου
όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε
τουλάχιστον όσο μπορείς:
μην την εξευτελίζεις

Περί της αρχαίας Ελληνικής Ιερατείας


Η κατανόηση του υγιούς θεσμικού πλαισίου στο οποίο κινήθηκε η αρχαία Ελληνική θρησκευτικότητα.

Στην Αρχαία Ελλάδα, ο Έλληνας ιερέας, εκτός από κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις κληρονομικής μεταβίβασης σε μέλη ενός κάποιου συγκεκριμένου γένους (λ.χ. Ευμολπίδαι στην Ελευσίνα, Εμβαρίδαι στον Πειραιά κ.λ.π.) ή ενός βασιλικού οίκου (όπως λ.χ. συνέβαινε στην πόλη της Σπάρτης) αποκτά το αξίωμά του κατά κανόνα δι' εκλογής από την συνέλευση του Δήμου, πρακτική που βρίσκουμε να ισχύει από τα ομηρικά κιόλας χρόνια, ή δια κληρώσεως (όπου ο κλήρος λειτουργεί ως Θεός ή απλός δείκτης της θείας θελήσεως).

Ο Έλληνας ιερέας δεν θεωρείται εκπρόσωπος του Θεού επί γής, όπως οι γνωστές παλαιές και σημερινές θεoκρατίες ισχυρίζονταν και ισχυρίζονται για τους θρησκευτικούς λειτουργούς τους, αλλά αντιθέτως είναι απλός κι εκλεγμένος εκπρόσωπος των θρησκευτών, εξουσιοδοτημένος είτε να φροντίζει τον Ναό στον οποίο τοποθετείται (ως «αρχιερεύς»), είτε να τελεί τις θυσίες (ως «ιερεύς»), είτε να απαγγέλει τις ευχές και προσευχές (ως «αρητήρ»).

Το ιερατικό αξίωμα δεν είναι συνδεδεμένο με κάποια συγκεκριμένη ηλικία, τάξη, ή φύλο.
Ανδρες και γυναίκες, πλούσιοι και μη, νέοι και ηλικιωμένοι, όλοι δικαιούνται να αναλάβουν το αξίωμα του ιερέα, ο δε εκάστοτε αποχωρών, σε αντίθεση με τα ιερατεία των διαφόρων θεοκρατιών, ωφείλει στα πλαίσια της ισονομίας τών πολιτών να προβεί σε απολογισμό πεπραγμένων και λογοδοσία, κυρίως σε ό, τι αφορά τα οικονομικά του Ιερού (βλ. Αισχίνη, Λόγος Κατά Κτησιφώντος, 17-18).

Αν και βαθύτατα σεβάσμιος από το σύνολο του λαού, ο Έλληνας ιερέας δεν θεωρείται άγιος και ιερός. Για τον Έλληνα άλλωστε, η αγιότητα δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο από τη γνώση περί του τι απαιτείται για ομαλή και αρμονική συμβίωση ανάμεσα στους ανθρώπους και τους Θεούς.
Απλές προϋποθέσεις για την ιερατική ιδιότητα αποτελούν η σωματική αρτιμέλεια (και όχι η σωματική τελειότητα, αφού ο Αγησίλαος εξελέγη βασιλιάς της Σπάρτης και ιερέας των Θεών Διός, Απόλλωνος, Αθηνάς και Ηρακλέους, όντας χωλός πλην όμως αρτιμελής), η γνήσια καταγωγή και, κυρίως, η γενική εκτίμηση προς το άτομό του, με πρωταρχικό κριτήριο το να μη βαρύνεται με κανένα από τα ασυμβίβαστα προς την ιερατική ιδιότητα σοβαρά «μιάσματα» (δηλαδή ασέβεια, ανθρωποκτονία, επιορκία, προδοσία, κ.λ.π.)

Στη διάρκεια της ελληνικής ιεροπραξίας, ο Έλληνας ιερέας ή ιέρεια συνήθως φοράει φόρεμα λευκό, σε ένδειξη αγνότητας (με εξαίρεση τους ιερείς του Διός που φορούν και πορφύρα, και διάδημα από κορδέλλα στα χρώματα του Θεού τους), ή στεφάνι από φύλλα δένδρου ή φυτού που θεωρείται ιερό τής κάθε επι μέρους συγκεκριμένης λατρείας.

Πρέπει να σημειωθεί πάντως εδώ, το αξιόλογο γεγονός ότι στους Έλληνες, από τους ομηρικούς κιόλας χρόνους, πλήρες δικαίωμα ιεροπραξίας (θυσίας, σπονδής, προσευχής) είχε ο οποιοσδήποτε απλός θρησκευτής, ενώ κατά τις εκστρατείες χρέη ιερέως έκαναν οι επικεφαλής του στρατού και στην οικιακή λεγόμενη λατρεία ιερουργούσαν ισόβαθμα και εκ περιτροπής (αναλόγως της φύσεως της επικαλούμενης θεότητας) οι δύο σύζυγοι.

Με τον ιερέα ή την ιέρεια να μη θεωρείται λοιπόν εκπρόσωπος του Θεού επί γής, αλλά απλός «ιερεύων» πολίτης, η ποιότητα της σχέσης προς τον κάθε φορά τιμώμενο Θεό ή Θεά αποτελεί υπόθεση όλου του σώματος των θρησκευτών που παρίστανται σε μία τελετή. Έχουμε εδώ λοιπόν μία ακόμη επιβεβαίωση του έντονου, αλλά ιδιότυπου Ελληνικού κοινοτισμού που θέλει το άτομο αναπόσπαστο μέρος ενός οργανικού συνόλου αλλά ταυτοχρόνως και υπεύθυνη, για τα του εαυτού της, προσωπικότητα.

Απαιτείται συνεπώς και για τους θρησκευτές που παρίστανται σε θυσίες, η βασική αγνότητα του ιερέως, υπό την έννοια του να είναι κανείς καθαρός από σοβαρά μιάσματα. Εκείνοι που βαρύνονται από σοβαρά μιάσματα δεν μπορούν να συμμετάσχουν σε θυσίες αν δεν έχουν πρωτύτερα καθαρθεί.
«Κεκαθαρμένοι» οφείλουν να είναι και όσοι μόλις επέστρεψαν από πόλεμο, όσοι μόλις θεραπεύθηκαν από ασθένεια, όσοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους μετά από μακροχρόνια παραμονή στο εξωτερικό, κ.ο.κ. Για αυτό και πριν την τέλεση της θυσίας, ο κήρυξ ιερέας φωνάζει το «εκάς, εκάς, όστις αλιτρός».

από το "Εορτές Και ιεροπραξίες Των Ελλήνων" του Βλάση Ρασσιά
πηγή


Εντολή Ευάγγελου Βενιζέλου:? «Κουκουλώστε τα όλα»!

Εδώ και δέκα μήνες, ο Υπουργός Άμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος ΄΄κουκουλώνει΄΄ δύο υποθέσεις που αφορούν σχέδια της εθνικής ασφάλειας της χώρας. Στο γραφείο του στο Πεντάγωνο από τον Ιούλιο υπάρχει ένας ογκώδης φάκελος με συγκεκριμένες καταγγελίες και ντοκουμέντα, για διαρροές απόρρητων και υψηλής διαβάθμισης στρατιωτικών εγγράφων προς την Τουρκία και ιδιωτικές εταιρείες που συνεργάζονται με αμερικανοϊσραηλινές μυστικές υπηρεσίες.
Συγκεκριμένα ο υποπτέραρχος ε.α. και πρώην υποδιοικητής του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, κ. Γ. Νταβρής έχει στείλει ογκώδη φάκελο (παραλήπτης ο ταξίαρχος της Πολεμικής Αεροπορίας κ. Σάκης Παπανικολάου) για τις εξής υποθέσεις:
1. Διαρροή άκρως απόρρητων στρατιωτικών...
σχεδίων της Ελλάδας στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της αεροπορικής άσκησης τακτικής πολέμου με την ονομασία ΄΄Αλέξανδρος – Σίκινος΄΄.
Ο κ. Νταβρής στην αναφορά του σε όλη την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας αναφέρει τα εξής: «Το γεγονός είναι υπαρκτό και η διαρροή ήταν συνεχής από την έναρξη της άσκησης μέχρι και την τελευταία ημέρα αυτής όπου έγινε και η απεικόνιση της μαζικής αμυντικής επίθεσης της Π.Α. στους πραγματικούς στόχους της στην Τουρκία.
Το σύστημα αεροπορικού ελέγχου (ΣΑΕ) είναι σοφά δομημένο και διασυνδεδεμένο ώστε κάθε ίχνος που παράγεται , από οποιοδήποτε κέντρο (ΚΕΠ) πραγματικό ή πλασματικό να διαβιβάζεται άμεσα και στα άλλα προκειμένου να υπάρχει πλήρης εικόνα σε όλα ταυτόχρονα τα ΚΕΠ, για προφανείς λόγους εκμεταλλευσιμότητας και ανθεκτικότητας στις επιχειρήσεις. Άρα ότι παρήγαγαν τα ΚΕΠ του Χορτιάτη (1ο) και της Πάρνηθας (2ο) διαβιβάστηκε στο (3ο) Ζήρο και μέσω αυτού στο Τουρκικό CAOC -6 (ΕΣΚΙ ΣΕΧΙΡ) δια της ΄΄ανοικτής όδευσης΄΄ του CAOC – 7 (ΛΑΡΙΣΑ).
Η αιτία της διαρροής όπως αναφέρεται και στο σχετικό ενημερωτικό του ΑΤΑ/Β4/2-10-06 Παρ 5γ ήταν η αμέλεια του προσωπικού του τρίτου ΚΕΠ που δεν εφάρμοσε τα μέτρα ασφαλείας της άσκησης και τις οδηγίες της διοίκησης και όχι κάποιο τεχνικό πρόβλημα».
2. Απόρρητα έγγραφα και στρατιωτικά σχέδια που αφορούν τη σύνθεση και επάνδρωση αεροπορικών Μονάδων, ποσότητες στρατιωτικών εφοδίων σε αποθήκες της Πολεμικής Αεροπορίας, σχέδια ηλεκτρονικού πολέμου σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, επάνδρωση μαχητικών αεροπλάνων με Έλληνες χειριστές κ.α. έχουν περάσει σε ιδιωτικές εταιρείες που συνεργάζονται με το Υπουργείου Άμυνας π αλλά και με αμερικανοισραηλινές εταιρείες.
Για τα ιδιαίτερα σοβαρά αυτά θέματα ο διευθυντής του γραφείου του κ. Βενιζέλου έχει ενημερωθεί από το Δεκέμβρη του 2009 με το φάκελο Νταβρή. Αλλά παρά την ενημέρωση που έχει κάνει ο Ταξίαρχος Αεροπορίας στον υπουργό Άμυνας κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ο τελευταίος έχει προτιμήσει το ΄΄ κουκούλωμα΄΄ αυτών των σοβαρών υποθέσεων και απλά ο φάκελος Ντάβρη βρίσκεται σε ένα συρτάρι του υπουργείου.
http://www.newsbomb.gr

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Τι είπαν οι ξένοι για το Ελληνικό έπος του 1940

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisXh5vJAy-mOs-nmSC6EouZ1W6BeJ6xmywBDUF6LVsMVGAQYyby347DpLpOgz9ikSMMSKRY0f_dhgrEiHE-MGVOadmLoUH5YnLmGSz7gey5v2_ldJ93tsXEY7XMU3TnoW2pDSb6ap-VxP9/s400/OXI1940Oktobrio28A.jpg

Ο Στρατάρχης Γιαν Σματς, Πρωθυπουργός της Ν. Αφρικής, χαρακτήρισε την 28η Οκτωβρίου 1940 ως "ημέρα που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας". Και προσέθεσε: "Πραγματικώς εγεννήθη μία νέα Ελλάς, όπως την ωνειρεύθησαν οι ποιηταί."
    Πράγματι, σύμμαχοι και εχθροί αναγνώρισαν την αποφασιστική συμβολή της Ελλάδος στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
    Άμα τη εκδηλώσει της Ιταλικής επιθέσεως ο Winston Churchill απέστειλε το ακόλουθο τηλεγράφημα στην Ελληνική κυβέρνηση:
    "Η Ιταλία εύρε τας απειλάς του εκφοβισμού ανωφελείς έναντι του ηρέμου θάρρους σας. Κατέφυγεν επομένως εις απρόκλητον επίθεσιν εναντίον της πατρίδος σας, αναζητούσα εις αστηρίκτους κατηγορίας δικαιολογίαν της αισχράς της επιθέσεως. Ο τρόπος με τον οποίον ο Ελληνικός λαός, υπό την αξίαν εμπιστοσύνης ηγεσίαν σας, αντιμετώπισε τους κινδύνους και τις προκλήσεις των τελευταίων μηνών, κατέκτησε τον θαυμασμόν του Βρετανικού λαού διά την Ελλάδα. Αι αρεταί αυταί θα ενισχύσουν τον Ελληνικόν λαόν και κατά την παρούσαν στιγμήν της δοκιμασίας. Θα σας παράσχωμεν την δυνατήν βοήθειαν μαχόμενοι εναντίον κοινού εχθρού και θα μοιρασθώμεν την κοινήν νίκην."
    Και όταν πια ο Ελληνικός Στρατός έγραφε το Έπος της Πίνδου, είπε το περίφημο (εφημ. "Manchester Guardian", 19 Απρ. 1941):
    "Του λοιπού δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες."
    Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Antony Eden:
    "Αν το αποτυχόν χάρις εις την νικηφόρον αντίστασιν της Ελλάδος μεσογειακόν σχέδιον του Hitler επετύγχανεν, η επίθεσις της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας θα είχεν όλως διάφορα αποτελέσματα. Οι ήρωες που έχουν βάψει με το αίμα τους την ιεράν γην της Βορείου Ηπείρου, οι μαχηταί της Πίνδου και οι άλλοι, θα είναι οδηγοί μαζί με τους Μαραθωνομάχους, θα φωτίζουν ανά τους αιώνας την οικουμένην."


    Ο Βρετανός υπουργός F. Noel Baker (Οκτώβριος 1942):
    "Αν η Ελλάς ενέδιδε εις το τελεσίγραφο του Mussolini, ουδείς θα εδικαιούτο να την μεμφθεί... Ο Άξων θα εκυριάρχει στην Μεσόγειο... Η Συρία, το Ιράκ, η Περσία, η Κύπρος, θα κατελαμβάνοντο από τον Άξονα. Η Τουρκία θα εκυκλώνετο. Οι πετρελαιοπηγές της Εγγύς Ανατολής θα ήσαν στη διάθεσή του. Η οπίσθια θύρα του Καυκάσου θα ανοιγόταν δι' αυτόν... Χάρις εις την ελληνικήν αντίστασιν, μας εδόθη ο καιρός να αποκρούσωμε και να συντρίψωμε την ιταλικήν στρατιά, η οποία εκινήθη από τη Λιβύη κατά της Αιγύπτου, να εκκαθαρίσωμε την Ερυθράν Θάλασσα από τα εχθρικά πλοία, να μεταφέρωμε την αμερικανική βοήθεια προς την Εγγύς Ανατολή και να εξουδετερώσουμε έτσι την εχθρική απειλή εναντίον της... Αν το Στάλιγκραντ και ο Καύκασος κρατούν σήμερα, τούτο δεν είναι άσχετον προς την ελληνικήν αντίσταση, της οποίας επωφελούμεθα, μετά την πάροδον δύο ολόκληρων ετών. Ο κόσμος πραγματικά δεν δικαιούται να λησμονήσει τα ελληνικά κατορθώματα κατά την ιστορική εκείνη στιγμή."
    Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της ΕΣΣΔ (επιχείρηση "Barbarossa"):
    "Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε."



    Αλλά και όλοι οι ανώτεροι Γερμανοί αξιωματούχοι που κατέθεσαν στη δίκη της Νυρεμβέργης, είτε ως κατηγορούμενοι είτε ως μάρτυρες (Keitel, Jodl, von Rundstedt, von List κ.ά.), ομολόγησαν ως βασική αιτία της αποτυχίας της επιχείρησης "Barbarossa" τη Βαλκανική εκστρατεία. Ο στρατάρχης Keitel συγκεκριμένα κατέθεσε:
    "Η απροσδόκητη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων εβράδυνε την επίθεση κατά της Ρωσίας για περισσότερο από δύο μήνες. Αν δεν υπήρχε η καθυστέρηση αυτή, η εξέλιξη του πολέμου θα ήτο διαφορετική, τόσο εις το Ανατολικό μέτωπο όσο και εις τον πόλεμο

Η Ελλάδα κι η κατάρα της Ήρας : ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά

Εικόνα
Κάπου σε μιαν άκρη μιας μεγάλης ηπείρου , ζούσε μια γυναίκα που την έλεγαν Ελλάδα.
Η Ελλάδα ήταν από τις πιο όμορφες γυναίκες που υπήρξαν ποτέ στον κόσμο.
Γι αυτό την αγάπησαν όλοι οι αρχαίοι θεοί της και την προίκισαν.

Την αγάπησε ο Ποσειδώνας και της χάρισε τις πιο καθαρές θάλασσες στον κόσμο και τις γέμισε άσπρα νησιά μαγευτικά.
Την αγάπησε η Δήμητρα κι έκανε τη γή της εύφορη και γόνιμη
Την αγάπησε η Αρτεμις κι ευλόγησε τα δάση της
Την αγάπησε ο Ήφαιστος και γέμισε τη γή της πλούτο ορυκτό
Την αγάπησε η Εστία και της έμαθε να είναι νοικοκυρά
Την αγάπησε η Αφροδίτη και της έμαθε τα μυστικά του έρωτα
Την αγάπησε ο Απόλλωνας και της χάρισε τις τέχνες και τη μουσική του
Την αγάπησε ο Αρης κι ήταν ανίκητη
Την αγάπησε ο Ερμής και της έφερε το εμπόριο
Την αγάπησε ο Δίας και της έμαθε να είναι φιλόξενη , να αγαπάει τους ξένους.
Μα πιο πολύ την αγάπησε η Αθηνά και της χάρισε τη σοφία της, κι απ΄τη σοφία της Αθηνάς η Ελλάδα έφτιαξε τη δημοκρατία.
Τόσο πολύ την αγάπησαν την Ελλάδα οι Θεοί της που αποφάσισαν να μείνουν σε αυτή να την προσέχουν .
Δεν υπήρχε στον κόσμο καμμία άλλη γυναίκα που δεν ήθελε να μοιάσει της Ελλάδας...όλες την κοίταζαν με θαυμασμό κι υιοθετούσαν τις αρετές, τις γνώσεις της.
Μόνο μία τη ζήλευε θανάσιμα..η Ηρα...και της έστειλε μια κατάρα ...
να προδοθεί από τους άντρες της.
Γνώρισε πολλούς άντρες η Ελλάδα κι έκανε πολλά παιδιά...μάλιστα κάποια από αυτά έγιναν σπουδαία σε όλο τον κόσμο κι η Ελλάδα ακόμα πιο αγαπητή.
Μετά από πολλά πολλά χρόνια όμως η κατάρα της Ηρας έπιασε.
Ήρθαν κάποιοι άντρες κι ένας ένας, της πήραν τις αρετές, τη σοφία και την ομορφιά της....
Τα χωράφια της δεν έβγαζαν πια ζηλευτούς καρπούς, τα δάση της καιγόντουσαν , ο ορυκτός της πλούτος έμενε θαμμένος βαθιά , οι θάλασσες μολύνθηκαν, τα σπίτια της γκρεμιζόντουσαν , οι τέχνες και η μουσική της φθήνηναν, έχανε στις μάχες , έκλεινε τα μαγαζιά της, δε τη σέβονταν οι ξένοι....κι η δημοκρατία της ....δεν ίσχυε.
Μα το χειρότερο κακό που βρήκε την Ελλάδα...ήταν ο πόνος της μάνας....
γιατί τα παιδιά της μάλωναν πολύ ...μεταξύ τους..ψάχνοντας να βρουν ποιός φταίει κατηγορούσαν το ένα το άλλο και κάθε ένα κάποιον από τους προηγούμενους άντρες της...κι αυτός ο καβγάς συνεχιζόταν πολλά χρόνια
Μέχρι που η Ελλάδα έκλαψε..έκλαψε τόσο δυνατά που το δάκρυ της έγινε βροχή και μέρες έπεφτε πολλές στα κεφάλια των παιδιών της...έκλαιγε παρακαλώντας τα να αγαπηθούν μεταξύ τους , να μη ξεχνάν ότι είναι αδέρφια, γεννημένα από την ίδια μάνα και να της βρουν έναν άντρα που να αγαπήσει όσο κανείς άλλος την Ελλάδα και τα παιδιά της...κι όλοι μαζί να παρακαλέσουν την Ήρα,να σπάσει την κατάρα της....
http://isonomia-gia-olous.blogspot.com/2010/10/blog-post_684.html

Πληρώνουμε την κόρη του Τζεμ για σύμβουλο του GAP!!!!!!


Στο ΠΑΣΟΚ, έχουν βαλθεί να προκαλέσουν τους πάντες με την τουρκολαγνεία τους!Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Έλληνες φορολογούμενοι καλούνται να πληρώσουν τον παχυλό μισθό της θυγατέρας του μακαρίτη Ισμαήλ Τζεμ, η οποία προσελήφθη από τον Γιώργο Παπανδρέου ως σύμβουλός του, με αρμοδιότητα τις «πράσινες» επενδύσεις. Το ότι η κυρία αυτή προέρχεται από εύπορη οικογένεια της γείτονος και «φίλης» Τουρκίας, δεν φαίνεται να απασχολεί όσους θέλουν να την «αποκαταστήσουν» με το υστέρημα των Ελλήνων φορολογούμενων.
Φαίνεται επίσης, ότι από άκρον εις άκρον στην ελληνική επικράτεια, δεν υπήρχε ειδικός για αυτό το θέμα, ώστε να ενισχύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως φαίνεται, το αλήστου μνήμης «ζεϊμπέκικο» της υποταγής, ήταν το αποτέλεσμα μιας συμφωνίας του τουρκικού κατεστημένου με το εθνομηδενιστικό ελληνικό, ώστε να «προωθηθούν» οι επιδιώξεις των εκατέρωθεν εξουσιαστών.
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι ως ΥΠΕΞ, ο κ. Παπανδρέου είχε προσλάβει στο υπουργείο την τουρκάλα δημοσιογράφο Νουρ Μπατούρ, ανταποκρίτρια της εφημερίδας «Χουριέτ» στην Αθήνα, συγγενή πρώτου βαθμού γυναίκας διπλωμάτη, η οποία υπηρετούσε ως πρόξενος της Ελλάδας στη χώρα μας και μας δημιούργησε σωρεία προβλημάτων. Η δε κ. Μπατούρ, συνόδευε αποστολές Ελλήνων πολιτικών στο εξωτερικό, «παρακολουθώντας» εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα, ενώ προκάλεσε σοβαρά προβλήματα με την «αλλοίωση» κειμένου συνέντευξης υπουργού της κυβέρνησης της ΝΔ, προκαλώντας την πρώτη σοβαρή κρίση στους κόλπους της...
Από "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ"
 http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2010/10/gap.html#ixzz13Xm4qFRi

Ένοπλη δύναμη στέλνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στον Έβρο!


Για πρώτη φορά μετά τον Β’ ΠΠ αναπτύσσονται και επίσημα ξένα ένοπλα τμήματα στην Ελλάδα!
Συγκεκριμένα θα αναπτυχθεί μια δύναμη περίπου 300 ενόπλων ειδικά εκπαιδευμένων στην φύλαξη συνόρων οι οποίοι θα προέρχονται από διάφορες χώρες της ΕΕ. Είναι επίσης η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο σώμα θα αναπτυχθεί σε χώρα της ΕΕ από τότε που δημιουργήθηκε το σώμα σύμφωνα με τον κανονισμό 863/2007 της 11ης Ιουλίου του 2007. Η RABIT (Rapid Border Intervention Teams) έτσι όπως ονομάζεται η ειδική αυτή μονάδα έχει ήδη πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό ασκήσεων Πορτογαλία Σλοβενία και άλλες χώρες της Ε.Ε. και θα αφιχθεί στην Ελλάδα με τον πλήρη οπλισμό της.
Όλες οι δραστηριότητές της θα υπάγονται στις προβλέψεις των Ελληνικών νόμων, ενώ τα έξοδα της φιλοξενίας τους θα τα καλύπτει η χώρα μας. Θα ενεργούν από κοινού με τους έλληνες συνοριοφύλακες.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της Κομισιόν, «ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που περνούν τα σύνορα παρουσιάζει σταθερή αύξηση και η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δραματική, ιδιαίτερα στα 12,5 χιλιόμετρα κοντά στην ελληνική πόλη Ορεστιάδα». Εκεί είναι ακριβώς που σε πρώτη φάση αναμένεται να αναπτυχθούν τα 300 άτομα της RABIT, καθώς σε εκείνο το σημείο ο Έβρος είναι αρκετά ρηχός με αποτέλεσμα να παρατηρείται το μεγαλύτερο κύμα παράνομης διέλευσης. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι δυνάμεις θα αναπτυχθούν και θα τεθούν υπό τις οδηγίες των ελληνικών αρχών «για περιορισμένο –όμως- χρονικό διάστημα».
Από την πλευρά της, η αρμόδια επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων Σεσίλια Μάλμστρομ δήλωσε «η ροή των ανθρώπων που περνούν παράνομα τα σύνορα έχουν αγγίξει επίπεδα συναγερμού και η Ελλάδα είναι προφανές ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της την κατάσταση». Την ανάπτυξη των συνοριακών ομάδων ταχείας επέμβασης και τη συνεργασία της Κομισιόν είχε ζητήσει με επιστολή του ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

: http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2010/10/blog-post_4602.html#ixzz13XlaGexe

Επιστολή Μίκη Θεοδωράκη προς Τούρκους


"Να στύψουμε τα μυαλά μας για δίκαιες λύσεις"...!Επιστολή προς τον Τούρκο συνθέτη Ζουλφού Λιβανελί και τον Κούρδο συγγραφέα Γιασάρ Κεμάλ έστειλε χθες ο Μίκης Θεοδωράκης, με αιχμές για την σημερινή τουρκική ηγεσία και τις βλέψεις της περί του τουρκικού στρατηγικού βάθους, που γεννούν ένα νέο κεφάλαιο καχυποψίας. Και με επαναφορά της παλιάς πρότασης για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων του Αιγαίου χωρίς «προστάτες»
Το 1987, ο Θεοδωράκης, ο Στέφανος Ληναίος, ο Λιβανελί, ο Γιασάρ Κεμάλ και το μεγάλος συγγραφέας Αζίζ Νεσίν, παρών στους διωγμούς των Ελλήνων του 1955, στην Κωνσταντινούπολη – με αφορμή εκείνα τα γεγονότα είχε γράψει το βιβλίο του «Κρεμάστε τους σαν τα τσαμπιά» - είχαν ιδρύσει την Επιτροπή Ελληνοτουρκικής Φιλίας.
Ολόκληρη η επιστολή Θεοδωράκη έχει ως εξής:Αγαπητοί μου Yassar και Zülfü,
Από χθες βρίσκεται και πάλι στην Αθήνα, για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες, το πρωθυπουργικό ζεύγος της Τουρκίας, ο Υπουργός Εξωτερικών και πλήθος άλλα διοικητικά στελέχη, για να συζητήσουν με τους Έλληνες ομολόγους τους μέσα στα πλαίσια του «Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας».
Εάν μεταφερθούμε στα 1986, τότε που δημιουργούσαμε στην Πόλη την πρώτη επιτροπή Ελληνοτουρκικής Φιλίας, θα δούμε ότι στο μεταξύ έχει γίνει ένα τεράστιο βήμα ανάμεσα στις σχέσεις των δύο λαών μας, γεγονός που για μας μπορούσε να θεωρηθεί τότε σαν ένα αληθινό θαύμα.
Κι όμως, παρά τις συνεχείς επαφές, τα ζεϊμπέκικα των υπουργών και τις κουμπαριές των πρωθυπουργών, στην ουσία δεν έχει επιτευχθεί έως τώρα η παραμικρή πρόοδος, τουλάχιστον ως προς τα μεγάλα θέματα που εξακολουθούν να χωρίζουν τις δυο χώρες, όπως το Αιγαίο, η Κύπρος και τόσα άλλα.
Διαβάζω τον ελληνικό τύπο σήμερα, μετά την πρώτη συνάντηση των δύο πρωθυπουργών και βλέπω ότι εκείνο που κυριαρχεί είναι η επιφύλαξη ή καχυποψία και η έλλειψη εμπιστοσύνης ως προς τις κρυφές βλέψεις και τα σχέδια της Τουρκίας. Μπροστά στις κάμερες όλοι χαμογελούν, όμως αμέσως μετά είναι σκεπτικοί και συνοφρυωμένοι, λες και οι συνομιλίες γίνονται για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, δηλαδή κουβέντες του αέρα, προκειμένου ο ένας να κερδίσει χρόνο εναντίον του άλλου.
Όσο για την ελληνική κοινή γνώμη, ιδιαίτερα μετά το βιβλίο του Νταβούτογλου και την γενική άνοδο της Τουρκίας, γίνεται κάθε μέρα και πιο φοβισμένη και τα σενάρια για τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος μας γίνονται όλο και πιο πιστευτά. Ο παλιός μύθος για τον κίνδυνο εξ Ανατολών ξαναφουντώνει, έτσι που στην ουσία ξαναβρισκόμαστε στην εποχή της δεκαετίας του ΄80, τότε που όταν γύρισα στην Αθήνα μετά την ίδρυση της Επιτροπής μας, η Κεντροαριστερά (ΠΑΣΟΚ) και η Αριστερά με χαρακτήρισαν με μια λέξη «προδότη», ενώ επί μήνες τα δημοσιογραφικά όργανά τους εξαπέλυαν καθημερινά εναντίον μου δηλητήριο και λάσπη…
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι: αφού στο βάθος δεν υπάρχει θέληση για να βρεθεί μια οριστική λύση στις διαφορές μας, γιατί οι ηγεσίες έχουν αλλάξει τη στάση τους με συνεχείς συναντήσεις, φιλοφρονήσεις, κουμπαριές και Ανώτατα Συμβούλια; Κι όλα αυτά στην επιφάνεια, ενώ στο βάθος ο καθένας παραμένει αμετάθετος στην θέση του; Τι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε εκτός από το ότι επάνω και από τις δύο κυβερνήσεις υπάρχει μια υπέρτατη δύναμη, που κινεί τα νήματα και μια μέρα επιδιώκει να μας φέρει κοντά και την άλλη να μας κάνει εχθρούς; Και ποια άλλη μπορεί να είναι η δύναμη αυτή εκτός από τις Η.Π.Α. ; Που δυστυχώς μπορούν και παίζουν μαζί μας όπως η γάτα με τα ποντίκια; Δεν είναι μόνο κρίμα αλλά και ντροπή για δυο λαούς με τόσο μεγάλη ιστορία και τόσο βαθιές παραδόσεις να μην μπορούν να αντιτάξουν τη δική τους θέληση και τα δικά τους συμφέροντα σε κείνα της υπερδύναμης, που διανύει σήμερα μια περίοδο επικίνδυνης ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας σε όλα τα μέτωπα; Στην Μέση Ανατολή στέλνουν βόμβες και θάνατο. Στην Ευρώπη επιβάλλουν οικονομική κρίση και εξαθλίωση.
Τώρα σε σχέση με μας, ποιος ξέρει ποια σχέδια έχουν για το Αιγαίο, για την Κύπρο, για την Θράκη, για την Μεγάλη Αλβανία και τη Μεγάλη Μακεδονία (Σκόπια) και κυρίως για τα πετρέλαια. Θυμάσαι ότι το 1975 είχα προτείνει να γίνει μια ελληνοτουρκική εταιρία για την συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στο Αιγαίο. Είχα μάθει τότε από υψηλού επιπέδου υπηρεσίες ότι κάτω από το Αιγαίο υπάρχει μια θάλασσα πετρελαίου πολύ μεγάλη,, την οποία οι Αμερικανοί έσπευσαν να την χαρακτηρίσουν ως στρατηγικό τους απόθεμα, που θα έπρεπε να παραμείνει μυστικό, έως ότου φτάσει η ώρα που θα το αξιοποιήσουν για τις δικές τους ανάγκες. Γι’ αυτό ήταν απαγορευμένο στην Ελλάδα και στην Τουρκία να προχωρήσουν σε κοινές έρευνες, δεδομένου ότι η διαμόρφωση στο Αιγαίο με τις δύο ηπείρους και τα νησιά ανάμεσά τους, θέτει πολύπλοκα προβλήματα για τη διευθέτηση των αμοιβαίων δικαιωμάτων στο χώρο της υφαλοκρηπίδας.
Όμως η κοινή λογική μας λέει, ότι αν υποθέσουμε ότι κάτω από το Αιγαίο και από τα τουρκικά παράλια έως τις ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή, τότε εάν γίνει μια τρύπα έξω από την Σμύρνη είτε έξω από τον Πειραιά, θα καταλήξουν και οι δυο στην ίδια δεξαμενή! Επομένως αν υπάρχει πράγματι ατό το κοίτασμα, τότε αυτό και μόνο το γεγονός, θα έπρεπε να μας ενώνει, ώστε το όφελος να πάει (σε ποσοστά που θα καθοριστούν από κοινού) στους δυο λαούς και όχι σε ξένους. Στο μεταξύ η φιλία θα μας απαλλάξει από τις μεγάλες πολεμικές δαπάνες που μας γονατίζουν και θα μας βοηθήσουν να βρούμε τις δίκαιες λύσεις στα προβλήματα που εκκρεμούν, έτσι που η καχυποψία να αποκατασταθεί με την εμπιστοσύνη, γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη αρρώστια για έναν λαό από εκείνη του φόβου και του μίσους. Και μόνο αν σκεφτούμε ότι θέλουμε-δεν θέλουμε είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε πλάι-πλάι χιλιάδες χρόνια και είναι όχι μόνο βλαβερό αλλά θα έλεγα ηλίθιο και κατώτερο για δυο λαούς να επιλέγουν να ζούνε με καυγάδες που τους εμποδίζουν να ζουν ήρεμα, πολιτισμένα, ειρηνικά τόσο για την ψυχική τους γαλήνη όσο και για τα δικά τους συμφέροντα.
Δεν είναι αλήθεια, ντροπή να μας βάζουν οι ξένοι να μαλώνουμε σαν κοκόρια για να τρίβουν τα χέρια τους και να λένε μεταξύ τους: «Αυτοί οι δυο είναι καθυστερημένοι, φοβισμένοι και υπανάπτυκτοι λαοί, που όσο τους εκμεταλλευόμαστε για τα συμφέροντά μας, τόσο τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιος θα έχει περισσότερο την εύνοιά μας. Ποιος θα είναι το πιο καλό παιδί μαζί μας.». Και πράγματι έως τώρα οι τιμημένοι μας πασάδες, πότε ο Έλληνας και πότε ο Τούρκος τρέχουν στον Μεγάλο Σουλτάνο, στον Λευκό Οίκο, την Υψηλή Πύλη, για να υποβάλουν τα σέβη τους, να φιλήσουν τα χρυσά του υποδήματα και να βεβαιώσουν πόσο καλοί και υπάκουοι είναι και πόσο πρόθυμοι να πραγματοποιήσουν τις εντολές του.
Να γιατί, αγαπητοί μου αδελφοί, ο δρόμος της ουσιαστικής προσέγγισης περνά μόνο μέσα από τη θέληση των λαών. Όπως τότε, πριν 24 χρόνια, που αποφασίσαμε Έλληνες και Τούρκοι να δώσουμε τα χέρια καλώντας τους λαούς μας να κάνουν το ίδιο. Έτσι και τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, θα πρέπει να βρεθούν νέοι άνθρωποι, για να συνεχίσουν το έργο μας. Πράγμα που είναι πιο εύκολο, αφού οι κυβερνήσεις -έστω και τυπικά- δηλώνουν πρόθυμες να συνεργαστούν. Επιστήμονες, πνευματικοί άνθρωποι, καλλιτέχνες, εργαζόμενοι, δήμαρχοι, δημοσιογράφοι, απλοί πολίτες από τις δύο πλευρές, πρέπει να επιδιώξουν να βρεθούν μαζί, για να συζητήσουν πολιτισμένα, υπεύθυνα και ειλικρινά, να βρουν τις πραγματικές αιτίες του Κακού, να στύψουν τα μυαλά τους και να προτείνουν δίκαιες λύσεις.
Σήμερα οι δυνάμεις του Χάους αλωνίζουν χωρίς εμπόδια σπέρνοντας το φόβο, τη δυστυχία, το μίσος και τον θάνατο παντού. Κι εμείς βρισκόμαστε στο μάτι του Κυκλώνα. Για να μπορέσουμε να επιζήσουμε ως άτομα, ως λαοί και ως χώρες, πρέπει κατ’ αρχήν ο κάθε λαός να αναπτύξει τη μέγιστη εσωτερική συνοχή επιλέγοντας τις καλλίτερες πολιτικές και τους πιο άξιους πολιτικούς που θα τον οδηγήσουν προς την πρόοδο και την ευημερία. Όμως δεν φτάνει αυτό. Γιατί καμία χώρα δεν είναι τόσο δυνατή, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει το τέρας του Χάους, όσες δυνάμεις κι αν έχει. Πρέπει τουλάχιστον αυτοί που είναι γείτονες, να σταματήσουν τις διαφορές τους, για να σχηματίσουν όλοι μαζί σύνολα κρατών, που πιστεύουν στην Ειρήνη, στο Διεθνές Δίκαιο και στην Ανεξαρτησία των Λαών. Το ίδιο ισχύει και για τα Βαλκάνια, εκεί όπου οι Η.Π.Α. και το ΝΑΤΟ, αφού διέλυσαν και βύθισαν στη φτώχεια μια τόσο δυνατή, περήφανη και ευημερούσα χώρα όπως η Γιουγκοσλαβία, μηχανορραφούν σπέρνοντας τη διαίρεση και το φόβο, με στόχο να μας μεταβάλουν σε μια περιοχή κομματισμένη σε μικρά κρατίδια όπως έκαναν με το Κόσσοβο. Τελικός τους στόχος να γίνουμε υποχείρια στη θέληση αυτού του Διεθνούς Διευθυντηρίου, που με το στρατό και το χρήμα, τον πόλεμο και την εξαθλίωση μας έχει ρίξει στο στόμα του Χάους. Όποια χώρα, όποιος λαός πιστεύει ότι θα γλιτώσει από την λαίλαπα πειθαρχώντας και κολακεύοντας τον Μέγα Σουλτάνο, κάνει φριχτό λάθος.
Εμείς αγαπητοί μου Yassar και Zülfü, είχαμε το προνόμιο να υπηρετούμε τη θεία Αρμονία όχι μόνο με τον Λόγο και τη Μουσική αλλά και με τις ιδέες μας, που έχουν μία και μόνο ευχή και ένα στόχο: την κυριαρχία της Αρμονίας μέσα σε κάθε άνθρωπο, ανάμεσα στους ανθρώπους, μέσα σε κάθε λαό και ανάμεσα σε όλους τους λαούς. Οφείλουμε για άλλη μια φορά να υψώσουμε τη φωνή μας τώρα, γιατί αύριο ίσως να είναι αργά.
Σας χαιρετώ με αγάπη,
Δικός σας,
Μίκης Θεοδωράκης - 24.10.10

ΥΓ. Θα χαρώ αν καταφέρετε, αυτή η δραματική μου έκκληση να γίνει γνωστή στον φίλο Τουρκικό λαό. Εάν συμφωνείτε, θα κάνω κι εγώ το ίδιο, δημοσιοποιώντας την επιστολή μου στο διαδίκτυο.
Πηγή



Πολυπολιτισμικότητα τέλος...!


Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΡΑΒΙΓΚΑΣ
Την περασμένη Παρασκευή η γερμανίδα καγκελάριος κ. Μέρκελ μιλώντας σε συνέδριο της νεολαίας του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, επεφύλαξε μια έκπληξη στο ακροατήριο, αλλά και στους εταίρους της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η κ. Μέρκελ πληροφόρησε τους συμπολίτες της αλλά και την διεθνή κοινή γνώμη πως ούτε λίγο ούτε πολύ, το πείραμα ἤ το μοντέλο του πολυπολιτισμού που μέχρι χθές εφαρμοζόταν στην Γερμανία, απέτυχε πλήρως.
Η κ. Μέρκελ είπε χαρακτηριστικά πως η «Multikulti» (όπως αποκαλούν οι γερμανοί τον πολυπολιτισμό) που μας κάνει να ζούμε ο ένας πλάϊ στον άλλον και να είμαστε ευχαριστημένοι, απέτυχε και μάλιστα απέτυχε ολοκληρωτικά».
Τι σημαίνει η νέα γερμανική πολιτική;;
Σύμφωνα με τις επισημάνσεις της κ. Merkel, τις οποίες επαναλαμβάνει επίμονα και με κάθε ευκαιρία τις τελευταίες εβδομάδες, οι μετανάστες είναι υποχρεωμένοι να αποδεχθούν και να υιοθετήσουν τον γερμανικό πολιτισμό και αξίες. «Είμαστε δεμένοι με τις Χριστιανικές αξίες και όποιος δεν το αποδέχεται, δεν έχει θέση στην Γερμανία». Αυτές οι νέες θέσεις της γερμανίδας καγκελαρίου έρχονται να επιβεβαιώσουν τις σκέψεις που διατύπωσε ο κ. Thilo Sarrazin, μέλος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και στέλεχος της γερμανικής κεντρικής τραπέζης, στο βιβλίο του με τίτλο : «η Γερμανία καταστρέφεται» που κυκλοφόρησε στα τέλη Αυγούστου. Ο κ. Sarrazin, διακηρύσσει χωρίς περιστροφές, πως οι μουσουλμάνοι υπονομεύουν την γερμανική κοινωνία και ευθύνονται για την μείωση του δείκτη νοημοσύνης του πληθυσμού!! Αρχικώς τα γραφόμενα του σοσιαλδημοκράτη πολιτικού είχαν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις τόσο στην Γερμανία, όσο και στην διεθνή πολιτική σκηνή. Όμως τώρα η κ. Μέρκελ συμφωνεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, με τις θέσεις του κ. Sarrazin. Την σκυτάλη της πολυπολιτισμικής καταδίκης πήρε ο κ. Horst Seehofer, κυβερνήτης του κρατιδίου της Βαυαρίας και πρόεδρος «αδελφού» κόμματος του Χριστιανοδημοκρατικού, ο οποίος μιλώντας στο ίδιο συνέδριο, είπε πως τα δύο κόμματα τάσσονται υπέρ της υπεροχής της γερμανικής κουλτούρας και αντιτίθενται στον πολυπολιτισμό. Η κ. Merkel αναφερομένη στις οικονομικές επιπτώσεις της μετανάστευσης, είπε πως η ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών έχει ως αποτέλεσμα την οικονομική οπισθοδρόμηση της Γερμανίας. Συμπλήρωσε όμως, πως η χώρα της έχει ανάγκη από εξειδικευμένους εργαζομένους με άρτια εκπαίδευση και όχι από μετανάστες που μέχρι σήμερα προσπαθούσαν να αποκτήσουν οικονομικά προνόμια στην Γερμανία. Οι δηλώσεις και οι θέσεις των εκπροσώπων των χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών, παρά την «εντύπωση» που προκάλεσαν, είναι δηλωτικές των προθέσεων της Γερμανίας για το μέλλον. Οριοθετούν (και καλώς το πράττουν) την γερμανική κουλτούρα ως την κυρίαρχη στην χώρα τους (προς το παρόν…), αλλά φοβούμαι πως σύντομα θα αρχίσουν την εξαγωγή της και σε άλλες χώρες.
65 χρόνια σιωπήςΟι γερμανοί την δεκαετία του 1950 είχαν ανάγκη από ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό για την ανοικοδόμηση της χώρας τους, μετά τις καταστροφές που υπέστη στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Υιοθέτησαν λοιπόν απέναντι σε όλους τους μετανάστες, τους “Gastarbeiters”, τον πολυπολιτισμό, μια φιλελεύθερη και ανθρωπιστική προσέγγιση, που είχε ελκυστικό πρόσωπο : διατήρηση της κουλτούρας κάθε εθνικότητας, με ταυτόχρονη δέσμευση για υπακοή στους νόμους της Γερμανίας. Παράλληλα η Γερμανία έπαιξε και αυτή το ίδιο «παιχνίδι» θέτοντας τον εαυτό της στην πολυπολιτισμικότητα του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης κλπ. Ο λόγος ήταν προφανής. Μια μορφή συγγνώμης για τον εθνικισμό που καλλιέργησαν και τους οδήγησε στους παγκόσμιους πολέμους με τις γνωστές συνέπειες. Παρέμεναν σιωπηλοί στους διεθνείς οργανισμούς και ομάδες συμφερόντων, κτίζοντας μεθοδικά την αυτοκρατορία τους. Σήμερα ηγεμόνες πια της Ευρώπης και από θέση ισχύος μπορούν πάλι να μιλούν για γερμανικές αξίες και ιδεώδη. Και η ζωή συνεχίζεται. Μένει να δούμε εμείς αλλά και οι επόμενες γενεές αν και η ιστορία επαναλαμβάνεται.

 http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2010/10/blog-post_6994.html#ixzz13XkjSbRQ

Στο χρονοντούλαπο της...ιστορίας η Δραγώνα!


Γράφει ο Δημήτρης ΠαπαγεωργίουΜετά τις κυρίες Ρεπούση και Αλ Σαλέχ, μία ακόμη "αποδομήτρια" ήλθε να προστεθεί στον κατάλογο αυτών που αναγκάζονται να αποχωρήσουν από διάφορα πόστα, υπό την πίεση της ελληνικής κοινωνίας.
Το βράδυ της Κυριακής, επιβεβαιώθηκε η παραίτηση της κ. Δραγώνα, υπεύθυνης για πολλά και διάφορα πράγματα και γνωστής κυρίως για τις απόψεις της περί ιστορίας αλλά και του "ανορθόδοξου τρόπου" με τον οποίο διορίστηκε, καθώς δεν διαθέτει πτυχίο πανεπιστημίου αναγνωρισμένου από την Ελλάδα, σύμφωνα με καταγγελίες.
Η αρχή αυτής της “προδιαγεγραμμένης” παραίτησης, όπως πληροφορηθήκατε από τις σελίδες αυτής της εφημερίδας, έγινε κατά την διάρκεια της συνάντησης μεταξύ της Άννας Διαμαντοπούλου και του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Τότε γράφαμε, ότι σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η υπουργός Παιδείας, έστερξε στον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ, προκειμένου να την βοηθήσει να “επιβιώσει” από τις επιθέσεις που δέχτηκε από τον πατριωτικό τύπο, λόγω της διαρροής της εισήγησης της κ. Δραγώνα, σύμφωνα με την οποία θα καταργούσε το μάθημα της Ιστορίας.
Βέβαια, ήθελε και την συμμετοχή του ΛΑΟΣ στον διάλογο για τις αλλαγές στα ΑΕΙ. Η προϋπόθεση που έθεσε ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ήταν η απόρριψη των διαφόρων εισηγήσεων της κ. Δραγώνα. Δεν ξέρουμε αν τέθηκε και το ίδιο το θέμα της “παραίτησής” της, πάντως τα πράγματα οδηγήθηκαν εκεί, μετά από λίγο μόλις καιρό.
Ίσως πρόκειται και για απλή σύμπτωση, καθώς πολλοί λένε, ότι η πραγματική αιτία της παραίτησης της κ. Δραγώνα ήταν η ένταση στις σχέσεις της με τον κ. Πανάρετο ή η εισαγγελική έρευνα που κινείται σχετικά με το πανεπιστημιακό της πτυχίο, το οποίο δεν είναι από ελληνικό πανεπιστήμιο, αλλά από το γνωστό “Deree”. Ίσως βέβαια είναι ένας συνδυασμός και των τριών.
Βέβαια, αρκετό από το κακό που έχει κάνει η κ. Δραγώνα, ιδιαίτερα σε ζητήματα που αφορούν την Θράκη δεν διορθώνεται – και αμφιβάλλουμε εάν έχει την διάθεση η κ. Διαμαντοπούλου να τα διορθώσει. Σίγουρα όμως πρόκειται για μία θετική εξέλιξη.
Όπως σχολίασε και ένας καλός φίλος, ο Γιάννης Κωτούλας, “αυτό που συμβαίνει με τις αλλεπάλληλες "παραιτήσεις", προσωπικοτήτων του "αποδομητικού" κινήματος, είναι σημαδιακό, διαμορφώνεται μία δυναμική πολιτισμικής εθνοκεντρικής αναφοράς, η οποία απουσίαζε από την Ελλάδα, ένα υπόγειο ρεύμα στην ελληνική κοινωνία υπέρ της διατήρησης της εθνικής ταυτότητας και κατά της εαυτοφοβίας. Αυτό το ρεύμα πρέπει να αποκτήσει την θεσμική κυβερνητική του έκφραση στο μέλλον, ώστε να αντιστρέψει τις υπερβολές του αποδομισμού.
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή είναι η νόρμα πλέον σε όλη την Ευρώπη και ευρύτερα σε όλον τον δυτικό κόσμο. Σε όλη την Ευρώπη καταγράφεται αυτή η τάση, η ελληνική Κεντροδεξιά είναι σε προνομιακή θέση, η έμφαση στο μεταναστευτικό, σε θέματα εθνικής ταυτότητας, κοινωνικής συνοχής είναι δυνατόν να οδηγήσει σε μακροχρόνια πολιτική κυριαρχία.”
Η ουσία είναι, ότι πρέπει να σπάσει το κακό σπυρί της αριστερής επικυριαρχίας στα πνευματικά δρώμενα της χώρας. Ήδη τέτοιες κινήσεις γίνονται σε πολλά επίπεδα. Το πιο σημαντικό όμως είναι το πολιτικό. Όσο πρέπει να εναντιωθεί το πατριωτικό κίνημα σε κινήσεις σαν της κ. Δραγώνα, άλλο τόσο δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσει κυρίες σαν την Μαριέττα Γιαννάκου, που πριμοδότησαν την Ρεπούσεια θέση στην εκπαίδευση.
Από "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ"


ΠΗΓΗ

Βρώμικο" παιχνίδι από Μ.Μπορίσοφ στον Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη...!


Η κυβέρνηση του Μπόικο Μπόρισοφ προεξοφλεί με δήλωση του ηγέτης της, την κατάρρευση των σχεδίων για την κατασκευή του αγωγού «Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη», απαντώντας κατ'αυτό τον τρόπο στην κοινή στάση Ελλάδας και Ρωσίας, όπως αυτή εκφράστηκε από τις σημερινές δηλώσεις της Τϊνα Μπιρμπίλη και του Ρώσου ομολόγου της, Σεργκέι Σμάτκο.
O πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπ. Μπόρισοφ δήλωσε πριν λίγο ότι "Θα είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί το σχέδιο, τουλάχιστον πριν γίνουν γνωστά τα συμπεράσματα της διεθνούς περιβαλλοντικής μελέτης για τον αγωγό", προσθέτοντας προκλητικά ότι "τα συμπεράσματα της μελέτης θα είναι αρνητικά".

Υποστήριξε ότι "η Μαύρη Θάλασσα είναι άγρια, ενώ μια ενδεχόμενη διαρροή πετρελαίου μπορεί να αποβεί μοιραίο χτύπημα για τον βουλγάρικο τουρισμό".
Η στάση του Μπορίσοφ είναι επαμφοτερίζουσα μέχρι ... παρεξήγησης. Μοιάζει περισσότερο με κυβερνητικό αξιωματούχο που θέλει να "λαδωθεί"... Και δεν υπολογίζει τις ρήτρες που θα πληρώσει η Βουλγαρία, αλλά και την ζημιά που θα υποστεί η χώρα του. Γενικά συμπεριφέρεται περισσότερο ως προτεκτοράτο.
Η υλοποίηση του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη παραμένει προτεραιότητα τόσο για την Αθήνα όσο και για τη Μόσχα, υπογράμμισε η Τίνα Μπιρμπίλη μετά τη συνάντησή της με τον υπουργό Ενέργειας της Ρωσίας, Σεργκέι Σμάτκο.
Χαρακτήρισε έργο μεγάλης σημασίας και τον αγωγό αερίου South Stream. "Επιβεβαιώσαμε τη στενή σχέση συνεργασίας, προσπαθώντας να κλείσουμε εκκρεμότητες, αλλά και να ανοίξουμε νέους δρόμους συνεργασίας με τη Ρωσία", ανέφερε η υπουργός Περιβάλλοντος.
Έδειξε τη Βουλγαρία ως υπεύθυνη για τις καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα κατασκευής του αγωγού και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα έχει κάνει ο, τι πρέπει. "Υπάρχει σαφέστατα μια αναβλητικότητα από την πλευρά των Βουλγάρων. Αυτό που έχουν πει επίσημα είναι ότι περιμένουν την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, από τη διέλευση του αγωγού, για να πάρουν τις τελικές τους αποφάσεις", είπε
Ο Ρώσος υπουργός, ο οποίος χαρακτήρισε την Αθήνα στρατηγικό εταίρο της Μόσχας, ανακοίνωσε τη δημιουργία ομάδας εργασίας, η οποία θα συνεδριάσει μέσα στο έτος, ώστε Ρωσία και Ελλάδα να διαμορφώσουν κοινή θέση για την πορεία του έργου.
Εξέφρασε το σεβασμό του για τις επιφυλάξεις της Σόφιας, αλλά πρόσθεσε με νόημα ότι έχει υπογραφεί διακρατική συμφωνία, η οποία προβλέπει τις υποχρεώσεις όσων μετέχουν στο σχέδιο.
Σχετικά με την την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ελλάδα από τη Ρωσία, δήλωσε ότι θα τοποθετηθεί για το θέμα "όταν έλθει η ώρα"
Όσον αφορά στο South Stream, η Ελληνίδα υπουργός διευκρίνισε ότι η Ελλάδα θεωρεί ότι αποτελεί σχέδιο προτεραιότητας για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα συμβάλλει στην ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια. Όπως πρόσθεσε, γι' αυτό το λόγο η Αθήνα ζήτησε να περιληφθεί στο δεκαετές πρόγραμμα ανάπτυξης των ευρωπαϊκών δικτύων ενέργειας τα έτη 2011 - 2020.
"Στόχος μας είναι να καθιερωθεί η Ελλάδα ως ένας σύγχρονος διαμετακομιστικός κόμβος, όχι μόνο για το πετρέλαιο, μέσω του αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, αλλά και για το φυσικό αέριο", σημείωσε η Τίνα Μπιρμπίλη, στο πλαίσιο του φόρουμ "Ενεργειακός διάλογος της Μόσχας".
Την υπουργό περιβάλλοντος συνόδεψαν στο ταξίδι της στη Ρωσία ο υφυπουργός Ενέργειας, Γιάννης Μανιάτης και ο αντιπρόεδρος της ΔΕΠΑ, Σπύρος Παλαιογιάννης.
Όπως ανακοινώθηκε από την ελληνική πλευρά, η Τίνα Μπιρμπίλη προσκάλεσε τον Σ. Σμάτκο να επισκεφθεί την Αθήνα.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr



ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ -ΟΧΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ- ΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

ΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ
-ΟΧΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ-
ΑΙΤΙΟΙ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ


Ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός
ως κύρια αιτία τού κατοχικού λιμού 1941-΄42 στην Ελλάδα


  Ο τρομακτικός φόρος σε ανθρώπινες ζωές και σε καταστροφές υποδομών, που κατέβαλε η χώρα κατά τη διάρκεια τής στρατιωτικής κατοχής της, δεν οφείλεται σχεδόν καθόλου στους προσωρινούς και  περιστασιακούς κατακτητές της (Άξονας), αλλά στην πολιτική, που είχε προαποφασιστεί από τους μέχρι τότε προτέκτορές της, Βρετανούς.

     Η πρόσδεση τού προτεκτοράτου στη βρετανική αποικιοκρατική πολιτική  επέτασσε, όχι μόνο την εμπλοκή του στον πιό άχρηστο πόλεμο τής ιστορίας του, αλλά και την -εξ ίσου ανώφελη για την πλειοψηφία των κατοίκων τής χώρας- συνέχιση τού πολέμου στο  ελλαδικό έδαφος, ακόμα κι όταν αυτό είχε πλέον καταληφθεί από τον Άξονα. Κατ΄αυτό τον τρόπο επινοήθηκε και σχεδιάστηκε μια νέα αποικιοκρατική πρακτική, αυτή τής λεγόμενης «Εθνικής Αντίστασης» (φαινόμενο άγνωστο στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Η συνέχιση αυτή τού πολέμου μέσω τού προσχήματος τής αποκαλούμενης «Εθνικής Αντίστασης» είχε σαν συνέπειες την ολοσχερή καταστροφή τεράστιου μέρους τής δημόσιας περιουσίας, δεκάδες χιλιάδες θανάτους αμάχων τόσο από γερμανοϊταλικά αντίποινα όσο και από τα εσωτερικά «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» των «ανταρτικών» συμμοριών, αλλά και τον ολέθριο λιμό, που κόστισε πάνω από μισό εκατομμύριο νεκρούς (συνέπειες, που θα μπορούσαν και αυτές να είχαν πλήρως αποφευχθεί, όπως άλλωστε επετεύχθη και σε τόσες άλλες ευρωπαϊκές χώρες).

     Η αποικιοκρατική πολιτική τής συνέχισης τού πολέμου στο ελλαδικό έδαφος, είχε σαν κύριους «πυλώνες» της: α) την τροφοδότηση των «ανταρτών» (ακόμα και των ελεγχομένων από το εν Ελλάδι πρακτορείο τού σταλινισμού, δηλαδή το Κ.Κ.Ε.) με βρετανικές λίρες, βρετανικό οπλισμό και βρετανούς στρατιωτικούς συμβούλους, β) τον βρετανικό ναυτικό αποκλεισμό των ελληνικών λιμανιών, με στόχο την πρόκληση προβλημάτων στο κατοχικό καθεστώς, διαμέσου τής λιμοκτονίας τού ελληνικού πληθυσμού. Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε με τον δεύτερο.


Η παντελώς αναίτια συμμετοχή τής Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
ως αποτέλεσμα  εξευτελιστικής εθνικής δουλοπρέπειας
     Σε προγενέστερο κείμενό μας (βλ. 28 Οκτωβρίου 1940: Μιά «εθνική» επέτειος ντροπής) καταπιαστήκαμε με τα ψέματα και τις αντιφάσεις τής νεοελληνικής εθνικιστικής προπαγάνδας σχετικά με την εμπλοκή τής χώρας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα από την κατάρριψη φτηνιάρικων προπαγανδιστικών σοφισμάτων, όπως ο δήθεν πατριωτικός ή αντιφασιστικός χαρακτήρας τού πολέμου, δείξαμε. ότι η συμμετοχή τής Ελλάδας σε αυτόν υπαγορεύτηκε αποκλειστικά από την ιδιότητά της ως προτεκτοράτου τής βρετανικής αποικιοκρατίας.

     Είχαμε δείξει, ότι η δήθεν ουδετερότητα ως προς τους εμπολέμους (Συμμάχους και Άξονα), την οποία υποκριτικά διακήρυττε η φασιστική κυβέρνηση Μεταξά, ήταν εξόφθαλμα διάτρητη, αφού το ελληνόφωνο προτεκτοράτο ήταν προσδεδεμένο στο άρμα τής βρετανικής εξωτερικής πολιτικής, ήδη από τής ιδρύσεώς του, το 1828. Η πρόσδεση αυτή είχε γίνει πλέον απροκάλυπτη κατά τις παραμονές τού  Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αφού το φασιστικό πραξικόπημα του Μεταξά το 1936 εξυπηρετούσε τις  βρετανικές επενδύσεις στην Ελλάδα (π.χ. η Βρετανία ήταν η κύρια πιστώτρια τής Ελλάδας με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο εξωτερικό χρέος τής χώρας -βλ. επίσης μεγάλες βρετανικές επενδύσεις στην Ελλάδα, όπως τής Eastern Telegraph Company, που κατείχε από  το 1937 τον πλήρη έλεγχο τού τηλεπικοινωνιακού δικτύου τής χώρας και τής Electric Transport, που έλεγχε επίσης τον ηλεκτροφωτισμό και την ηλεκτροδότηση των συγκοινωνιών της Αθήνας)(1). Έτσι εξηγείται το γεγονός, ότι το φασιστικό πραξικόπημα, αν δεν προκλήθηκε, στηρίχθηκε πάντως  εξ αρχής από τη βρετανική αποικιοκρατία, όπως άλλωστε θα συνέβαινε σε κάθε τριτοκοσμική αποικιοκρατούμενη μπανανία.


 
     Ιωάννης Μεταξάς: Κατέλαβε πραξικοπηματικά την εξουσία (με συναίνεση τού αγγλόφιλου βασιλιά Γεωργίου) στις 4/8/1936.  Μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας, με πάμπτωχο λεξιλόγιο, λατρεία για τις επιδείξεις / τσίρκα τύπου «Καλλιμάρμαρου», με αυξημένα τα απωθημένα τού προϊσταμενίσκου, τού «χωροφύλακα» και τού εθνοσωτήρα,  και  -το κυριότερο- πιστοποιημένος αγγλόφιλος, ήδη από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκπλήρωνε όλες τις προδιαγραφές, που θέτουν οι αποικιοκρατίες στους ευτελείς τριτοκοσμικούς δικτατορίσκους, τούς οποίους διορίζουν ως τοποτηρητές των συμφερόντων τους. Το περιλάλητο «ΟΧΙ» του yesman Μεταξά στους Ιταλούς κρύβει αριστοτεχνικά ένα δουλοπρεπέστατο «ΝΑΙ» στη βρετανική αποικιοκρατία, η οποία μεθόδευε επί έτη την εμπλοκή τής Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

     Κατά καιρούς πολλοί έχουν παρασυρθεί από τον πιθηκισμό τού Μεταξά  σχετικά με  τους εξωτερικούς τύπους τού χιτλερικού καθεστώτος (π.χ. ίδρυση τής νεολαίας Ε.Ο.Ν. με χιτλερικό τυπικό) φτάνοντας στο σημείο να τον θεωρούν  γερμανόφιλο. Ο μύθος τού δήθεν γερμανόφιλου Μεταξά αναπαράγεται από την υποκείμενη στις αποικιοκρατικές ντιρεκτίβες προπαγάνδα τού ελληνόφωνου προτεκτοράτου, ώστε να εξακολουθεί να αποκρύπτεται η βρετανική αποικιοκρατική διείσδυση στην Ελλάδα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Μια «λειτουργική» προπαγανδιστική επέκταση τής μυθοποίησής του (για εγχώρια όμως χρήση), τον παρουσιάζει μάλιστα ως γερμανόφιλο, ο οποίος τελικώς λειτούργησε «εθνικά» παραμερίζοντας με …ανωτερότητα ψυχής την υποτιθέμενη γερμανοφιλία του.  Έτσι ο γραφικός αυτός κομπλεξικός και ανδρείκελο των Βρετανών, έχει μετατραπεί σε «εθνικό» σύμβολο, προ τού οποίου, ακόμα και οι «δημοκρατικοί» πολιτικάντηδες το «βουλώνουν» σε ένδειξη… σεβασμού.  


     Η Ελλάδα δεν είχε για τον Άξονα απολύτως καμμία στρατηγική σημασία τέτοια, που να προκαλούσε την εναντίον της εισβολή του, αλλά απέκτησε γι΄ αυτόν στρατηγική σπουδαιότητα μόνο όταν κατέστη ολοφάνερη η προπολεμική  βρετανική επέμβαση στην περιοχή (κατασκευές και επισκευές  αεροδρομίων και λιμανιών στην Ελλάδα  από βρετανούς, συνεχές πήγαινε - έλα βρετανών διπλωματών και στρατιωτικών συμβούλων στην Ελλάδα τα χρόνια πριν τον πόλεμο κλπ.). Ακριβώς η πρόσδεση στην βρετανική αποικιοκρατική πολιτική ήταν αυτό, που προκάλεσε την -δικαιολογημένη- επίθεση τού Άξονα στην «προστατευόμενη» Ελλάδα, αφού οι Βρετανοί επιδίωκαν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο στα Βαλκάνια (δηλαδή στο «μαλακό υπογάστριο» τού Άξονα). Η επέμβαση τού Άξονα στην Ελλάδα, δεν ήταν τόσο αναπόφευκτη, όσο προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε η νεοελληνική σχολική προπαγάνδα, αλλά είχε έναν έκτακτο χαρακτήρα αντιμετώπισης τής αυξανόμενης βρετανικής στρατιωτικής εγκατάστασης  στην περιοχή. Το ότι η Ελλάδα δεν είχε καμμία στρατηγική σημασία για τον Άξονα αποδεικνύεται εξ άλλου και από το ότι δεν αξιοποιήθηκε από αυτόν καθόλου κατά τη διάρκεια τού πολέμου (πράγμα, που οι προπαγανδιστές τής υποτιθέμενης στρατηγικής θέσης τής Ελλάδας προσπερνούν σφυρίζοντας δήθεν αδιάφορα).

     Ο -πάντα γραφικός- νεοελληνικός μεγαλοϊδεατισμός γνώριζε, ότι  δεν είχε να περιμένει κανένα εδαφικό ή άλλο όφελος από μια συμμετοχή στην πολεμική σύρραξη (άλλωστε οι Σύμμαχοι, με το φιάσκο τού 1922,  είχαν καταστήσει σαφές στον βυζαντινοθρεμμένο νεοελληνικό επεκτατισμό ποιά είναι τα εδαφικά του όρια, η δε μεταπολεμική προσάρτηση των Δωδεκανήσων, πέραν τού ότι δεν έγινε χωρίς ανταλλάγματα,  θα συνέβαινε ούτως ή άλλως, αφού η Ιταλία βρέθηκε από την πλευρά των ηττημένων του πολέμου).

    Επομένως, η ενδεδειγμένη ελληνική στάση στον πόλεμο ήταν μια συνεπής και ξεκάθαρη ουδετερότητα (η  οποία, εννοείται, δεν θα παραχωρούσε το παραμικρό πεδίο δράσης στον βρετανικό παράγοντα), όπως έκανε άλλωστε και η -ίσης στρατηγικής σημασίας (ή ασημαντότητας)- γειτονική Τουρκία.   Μια τέτοια στάση θα επέτρεπε στην Ελλάδα (και κυρίως στον λαό της) να εξέλθει ανεπηρέαστη από την πολεμική αναταραχή, όπως άλλωστε τόσες άλλες χώρες τής Ευρώπης. 

     Ακόμα και με τα απλοϊκά κριτήρια τού πατριωτισμού, η πατριωτικότερη στάση ήταν η ουδετερότητα και όχι το σύρσιμο από την αποικιοκρατία και η πρόκληση εισβολής τού Άξονα. Το περιλάλητο «ΟΧΙ» τού Μεταξά στους Ιταλούς δεν εξέφραζε το παντελώς χειραγωγούμενο …λαϊκό αίσθημα (όπως προσπαθεί διακαώς να πείσει η εθνοπατριωτική προπαγάνδα), αλλά αποτελεί την επιβράβευση των πολυετών  επιδιώξεων τής αγγλικής αποικιοκρατίας να εμπλέξει το ελληνόφωνο  προτεκτοράτο σε έναν ακόμα πόλεμό της.

     Η λεγόμενη «Εθνική Αντίσταση» δεν είχε την παραμικρή στρατιωτική ή άλλη συμβολή στην «απελευθέρωση» τής χώρας, όπως άλλωστε ομολογείται ευθέως στην τελευταία ημερήσια διαταγή (16/2/1945) τού Γενικού Στρατηγείου τού ισχυρότερου «αντιστασιακού στρατού», τού γνωστού Ε.Λ.Α.Σ. «(ο κατακτητής) αναγκάστηκε να εκκενώσει την πατρίδα μας ύστερα από την προέλαση τού Κόκκινου Στρατού στα Βαλκάνια» και όχι ύστερα από την… εθνοσωτήρια δράση των «ανταρτών»(2).


 
     Ένας πόλεμος δημιουργεί αναπόφευκτα δυσλειτουργίες στην κυκλοφορία των αγαθών, αλλά αυτό δεν οδηγεί εξ ορισμού σε λιμοκτονία. Στην περίπτωση τής κατεχόμενης Ελλάδας η λιμοκτονία μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν δεν υπήρχε ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός των ελληνικών λιμανιών.


Γιατί η Ελλάδα είχε ανάγκη
από διατροφική βοήθεια κατά τη διάρκεια της Κατοχής;
     Οι συνέπειες τής παντελώς αναίτιας εμπλοκής τού ελληνόφωνου προτεκτοράτου στον πόλεμο φάνηκαν αμέσως μετά την κατάληψη τής χώρας. Ενώ ο πληθυσμός υποδέχτηκε (όπως και παντού αλλού) με ανακούφιση τη λήξη των εχθροπραξιών, δεν ήταν τόσο εύκολο να επιστρέψει η ζωή στους κανονικούς ρυθμούς της. Π.χ. δεν ήταν τόσο απλό να επιστρέψουν οι πρώην επιστρατευμένοι αγρότες στα χωράφια τους για να παραχθεί η νέα εσοδεία, αφού ένα μεγάλο ποσοστό είχε σκοτωθεί ή ακρωτηριαστεί στο «Αλβανικό Έπος». Επίσης, από τα περίπου 270.000 επιστρατευμένα υποζύγια, μόνο 80.000 θα αποδοθούν πάλι για αγροτική χρήση (τα υπόλοιπα πέθαναν από το κρύο και την εξάντληση στο «Αλβανικό Έπος»)(3). Επιπλέον από τα 1.000 επιταγμένα τρακτέρ, μόνο τα 150 μπορούσαν να τεθούν ξανά σε λειτουργία μετά τη στρατιωτική κατάρρευση τής χώρας.

     Όπως εύκολα καταλαβαίνει ο οποιοσδήποτε, οι επιπτώσεις στη αγροτική παραγωγή υπήρξαν ολέθριες. Αν σε όλα αυτά προστεθεί η εγκληματική δράση, που αμέσως ανέλαβε η νεοαναδυόμενη κοινωνική κλίκα των Ελλήνων μαυραγοριτών εμπόρων (απόκρυψη προϊόντων για να αυξηθούν κι άλλο οι ήδη υψηλές τιμές), η διαχρονική διαφθορά των διαφόρων ταγών τού μεσαιωνογενούς κρατιδίου (οι οποίοι στις νέες συνθήκες τής Κατοχής ανακάλυψαν πεδίον δόξης -και πλουτισμού- λαμπρόν) και οι προτροπές (συνήθως υπό την απειλή των όπλων) των νεοσυσταθέντων «αντιστασιακών» συμμοριών προς τους εναπομείναντες αγρότες να μην βγάζουν τα προϊόντα τους στην αγορά, για να μην τα αγοράζουν δήθεν οι εισβολείς (αντιθέτως οι «αντάρτες» «απαλλοτρίωναν» συχνότατα την ισχνή αγροτική παραγωγή υπό το πρόσχημα τής εξεύρεσης πόρων για τη συνέχιση τού «εθνοσωτήριου αγώνα» τους), καταλαβαίνουμε, ότι οι «κατακτητές» είναι οι τελευταίοι που έφταιγαν για τον αναμενόμενο λιμό. Αυτό που έφταιγε ήταν, κυρίως, η παντελώς βρετανοκινούμενη εμπλοκή τού καταγέλαστου προτεκτοράτου σε έναν πόλεμο με απολύτως προδιαγεγραμμένες συνέπειες για αυτό. Έναν πόλεμο, που οι αποικιοκράτες πέτυχαν την παντοειδή συνέχισή του στο ελλαδικό έδαφος ακόμα και μετά τη λήξη των «επισήμων» εχθροπραξιών. Πέραν τούτων, όπως όλοι γνωρίζουν, οι στρατοί κατοχής δεν είναι ευαγή ιδρύματα.


Ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός
της κατεχόμενης «συμμάχου» Ελλάδας
ως συνέχιση του πολέμου σε ελληνικό έδαφος
και ως  κύριος προξενητής τού κατοχικού λιμού
     «Το πρόβλημα είναι: πόσο αξίζει για μας η καλή θέληση των Ελλήνων; Έχει μεγαλύτερη σημασία για μας ο στόλος τους, η αποτελεσματικότητα τής παθητικής τους αντίστασης και η ένοπλη αντίσταση των ελευθέρων στρατευμάτων τους (σ.σ.: εννοούνται τα ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, που είχαν συγκροτηθεί υπό βρετανική επιτήρηση και χορηγία στη Μέση Ανατολή) ώστε να διευκολύνουμε τον εφοδιασμό της Ελλάδας με σιτηρά ή βαραίνει περισσότερο το κέρδος που τότε θα αποκομίσει ο εχθρός;

     » Είναι σημαντικό να έχουμε έναν υγιή πληθυσμό 7,5 εκατομμυρίων αγγλόφιλων Ελλήνων, για να ενισχύσουμε τη μεταπολεμική θέση μας στην Ανατολική Μεσόγειο, ή να αποδεχθούμε τη μείωση τού πληθυσμού τής Ελλάδας σε πέντε εκατομμύρια (σ.σ.: το διεγραμμένο τμήμα παρέμεινε στο πρωτότυπο) τη μείωση τού ελληνικού πληθυσμού από την πείνα, την καταστροφή της υγείας του -κυρίως των παιδιών- καθώς και τη μεταστροφή των διαθέσεών του σε βίαια αντιβρετανικές; Πρέπει να ζυγισθούν πολύ αποφασιστικά τα υπέρ και τα κατά, πριν αποφασίσουμε να εγκαταλείψουμε την Ελλάδα σε λιμοκτονία. Επίσης πρέπει να λάβουμε υπ΄ όψη, ότι οι Έλληνες δεν θα λιμοκτονήσουν σιωπηλά. Επιπλέον θα πρέπει να υπολογίσουμε τον αντίκτυπο στην κοινή γνώμη των Η.Π.Α.».(3) (Η έμφαση με τονισμένα στοιχεία, δική μας).

     Το ανατριχιαστικό αυτό ντοκουμέντο, που, μάλιστα, έχει ημερομηνία  11-7-1941 (δηλαδή μόλις λίγες εβδομάδες μετά την επιτυχή κατάληψη τής Ελλάδας από τους Γερμανούς) δεν συντάχθηκε από  τους κακούς κατακτητές, «που ήθελαν να μας γενοκτονήσουν και να βιάσουν τις γυναίκες μας και τα παιδιά μας» (όπως είθισται να κινδυνολογούν οι απευθυνόμενες σε διανοητικά καθυστερημένους εθνοπατριωτικές προπαγάνδες), αλλά προέρχεται από το παγκοίνως γνωστό Foreign Office. Αποτελεί απόρρητο έγγραφο (αριθμός εγγράφου F.O.371/29840:R7038), το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα αρκετές δεκαετίες μετά την σύνταξή του (όπως συμβαίνει  με  όλα τα απόρρητα αρχεία, που ανοίγονται δημοσίως μετά από τακτά μακροχρόνια διαστήματα, όταν δηλαδή θεωρείται ότι θα έχουν απαλυνθεί ή ξεχαστεί οι συνέπειες από την εγκληματική δράση των εμπνευστών τους). Και, όπως συμβαίνει με όλα τα  απόρρητα κείμενα, δεν έχει προπαγανδιστικό ρόλο, αλλά λέει τα πράγματα με το όνομά τους και αποτελεί την πληρέστερη και ειλικρινέστερη περιγραφή των κατευθυντηρίων γραμμών τής βρετανικής αποικιοκρατικής  πολιτικής σε ό,τι αφορά στην κατεχόμενη -και… σύμμαχο- Ελλάδα.




Αυτή είναι η ευγνωμοσύνη των αποικιοκρατών
απέναντι στα εθνοποίμνια, που θυσιάστηκαν γι΄ αυτούς.


     Ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός, αποφασίστηκε με το πρόσχημα, τού ότι η Ελλάδα, ως κατεχόμενη από τον αντίπαλο χώρα, δεν έπρεπε να ανεφοδιάζεται ούτε ακόμα και με προμήθειες και αγαθά, για τα οποία είχε συνάψει νόμιμες εμπορικές συμφωνίες πρό τής Κατοχής (π.χ. με σιτάρι από την Αίγυπτο). Η επισήμως προβαλλόμενη δικαιολογία ήταν, ότι ο αντίπαλος μπορούσε να υπεξαιρέσει προς όφελός του μέρος των αγαθών, που προορίζονταν για την επιβίωση των κατεχομένων πληθυσμών. Ο αποκλεισμός τής Ελλάδας περιλάμβανε ακόμα και την παρεμπόδιση από το βρετανικό πολεμικό ναυτικό τής βοήθειας, που προερχόταν από διεθνείς  οργανώσεις. Όπως όμως θα δούμε πιο κάτω, ο απώτερος  ανομολόγητος  στόχος  των αποικιοκρατών ήταν να εξωθηθεί ο πληθυσμός σε «αντίσταση» και να δυσφημιστεί προπαγανδιστικά ο αντίπαλος (και κυρίως οι Γερμανοί).

     Όπως συμπεραίνουμε από την ανάγνωση αυτού τού μνημείου αποικιοκρατικής ωμότητας και διπροσωπίας (και, μάλιστα, απέναντι σε ένα «σύμμαχο», που βρισκόταν μπροστά στο θανάσιμο κίνδυνο τής λιμοκτονίας), οι Βρετανοί αποικιοκράτες από την πρώτη κιόλας στιγμή τής κατάκτησης τού ελλαδικού χώρου είχαν αρχίσει να επεξεργάζονται με στυγνότητα τα νέα δεδομένα. Πάνε πια οι εθνικές φιλοφρονήσεις - κολακείες,  «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, που τα ΄πε με το πρώτο του το γάλα», ο πρωτοθεατρίνος τής αποικιοκρατίας, Τσώρτσιλ: «Μέχρι τώρα λέγαμε, ότι οι Έλληνες πολεμούν σάν ήρωες, τώρα θά λέμε, ότι  οι ήρωες πολεμούν σάν Έλληνες». Τώρα οι «ήρωες», που είχαν εμπλακεί σαν αποικιοκρατούμενα πιόνια στον πιο άχρηστο πόλεμο τής Ιστορίας τους, οι άχρηστοι πλέον «σύμμαχοι», θα έπρεπε ίσως να «μειωθούν» κατά μερικά εκατομμύρια (δηλαδή κατά το ενα τρίτο) μέσω μιας ελεγχόμενης λιμοκτονίας. Κι αυτό, μόνο και μόνο για να αποτραπεί κάθε ενδεχόμενο ωφέλειας, που θα μπορούσε να προκύψει για τον αντίπαλο στρατό κατοχής από την αποστολή διατροφικής βοήθειας προς τον -εξουθενωμένο από τον επτάμηνο πόλεμο- πληθυσμό.

     Είναι αξιοσημείωτο, ότι στην κατακλείδα τού παρατιθέμενου αποσπάσματος, οι αποικιοκράτες ομολογούν, ότι για την επερχόμενη λιμοκτονία των κατεχομένων «συμμάχων» τους, θα ευθύνονται αποκλειστικά οι ίδιοι. Πουθενά δεν λένε, ότι ο στρατός κατοχής θα υπεξαιρέσει το σύνολο τής ενδεχόμενης διατροφικής βοήθειας κι ότι γι΄ αυτό τον λόγο δεν πρέπει να επιτραπεί να φτάσουν τρόφιμα στην κατεχόμενη Ελλάδα. Δηλαδή, πουθενά δεν λένε, ότι ο πληθυσμός τής Ελλάδας ούτως ή άλλως θα λιμοκτονήσει, είτε είχε επιτραπεί η διέλευση τής βοήθειας προς τα ελληνικά λιμάνια, είτε όχι, κι ότι γι΄ αυτό είναι καλύτερα να μην επιτρέψουν την αποστολή βοήθειας, ώστε τουλάχιστον, να μην την υφαρπάξει ο αντίπαλος. Θεωρούν δεδομένο, ότι ο κατεχόμενος -και εξουθενωμένος- πληθυσμός θα έχει όφελος από την αποστολή ιατροφαρμακευτικής, διατροφικής ή άλλης βοήθειας, που είναι βέβαιο, ότι θα επιδιώξουν να τού παράσχουν διεθνείς οργανώσεις. Θεωρούν επίσης δεδομένο, ότι ο ελλαδικός πληθυσμός θα ωφεληθεί (και άρα δεν θα λιμοκτονήσει) από τη διεκπεραίωση προκατοχικών εμπορικών εκκρεμοτήτων, όπως 350.000 τόνοι αυστραλιανού σιταριού (που, μάλιστα στο μεγαλύτερο μέρος τους ήσαν εξοφλημένοι), οι οποίοι παρέμεναν δεσμευμένοι από τους βρετανούς στην Αίγυπτο. Η αρρωστημένη εμμονή των αποικιοκρατών ήταν μην τυχόν και επωφεληθούν στο παραμικρό από αυτή τη βοήθεια οι αντίπαλοι κατοχικοί στρατοί τής Ελλάδας. Δηλαδή, προκειμένου να μην επωφεληθούν οι λίγες δεκάδες χιλιάδες Ιταλών, ή Γερμανών, οι οποίοι ενδεχομένως να επέτασσαν το ποσοστό αγαθών, που τούς αναλογούσε (ποσοστό μάλλον αμελητέο σε σχέση με το σύνολο τού πληθυσμού), έπρεπε να  γίνει «αποδεκτή μια μείωση τού πληθυσμού τής Ελλάδας σε πέντε εκατομμύρια». 

     Φυσικά, ως έμπειροι αποικιοκράτες με δεκάδες μαζικές δολοφονίες στο βιογραφικό τους, δεν μπορούν να μην ψειρίσουν και το ενδεχόμενο «μεταστροφής των διαθέσεων του ελληνικού πληθυσμού σε βίαια αντιβρετανικές». Ξέρουν, ότι «αν εγκαταλείψουν την Ελλάδα σε λιμοκτονία» αποκλείοντας τα ελληνικά λιμάνια, οι Έλληνες θα κατηγορήσουν τους Άγγλους και όχι τους Γερμανούς, ή τους Ιταλούς. Ξέρουν επίσης, ότι «αν εγκαταλείψουν την Ελλάδα σε λιμοκτονία», ίσως δεν θα μπορούν να υπολογίζουν στην προθυμία των ελληνικών στρατιωτικών τμημάτων, που έχουν ανασυγκροτηθεί στην βρετανοκρατούμενη Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να τους απασχολεί σοβαρά. Τα απολύτως εξαρτώμενα από τους βρετανούς ελληνικά στρατιωτικά τμήματα, εκτός τού ότι ο βρετανικός στρατός μπορεί να τα αφοπλίσει ή να τούς κόψει το φαγητό και το νερό ανά πάσα στιγμή, δεν μπορούν να παίξουν κάποιο καίριο ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις (περισσότερο χρήσιμα θα φανούν μεταπολεμικά, όταν θα χρησιμοποιηθούν για να επιβληθεί η επιστροφή τού βασιλιά στην «απελευθερωμένη» Ελλάδα). Άλλωστε οι Βρετανοί διαθέτουν την «εξόριστη» και δωσίλογη (στους ίδιους) ελληνική κυβέρνηση τού Καϊρου για να τα χειραγωγεί.

     Για τους  αποικιοκράτες κρίθηκε τελικά προτιμότερο να εφαρμοστεί αποκλεισμός των ελληνικών λιμανιών.

     Κρίνοντας από την γνωστή θλιβερή ψυχοδιανοητική κατάσταση τού νεοέλληνα, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε το αποικιοκρατικό σκεπτικό: Δεν χάθηκε κι ο κόσμος (δηλαδή ο πόλεμος) αν το ένα τρίτο τών Ελλήνων (και μάλιστα τα παιδιά τους) δεν επιβιώσει. Δεν πειράζει αν χάσουμε προσωρινά ένα σύμμαχο. Ούτως ή άλλως έχουμε προσλάβει τόσους δωσίλογους πολιτικάντηδες στη δούλεψή μας (που χωρίς εμάς δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους), Τσουδερούς, Παπανδρέου, Κανελλόπουλους, και Σία, (για να μην αναφέρουμε και τους θρησκευτικούς ηγέτες τους), για να ξαναφέρουν τα προβατάκια στον ίσιο δρόμο (τής υπακοής). Άλλωστε οι Έλληνες έχουν αποδειχτεί κατά βάθος πιστά και υπάκουα σκυλιά: στην πραγματικότητα ό,τι κι αν τους κάνουμε (ακόμα κι αν είμαστε υπαίτιοι για μαζική δολοφονία των παιδιών τους), δεν θα τους περάσει καν απ’ το μυαλό να μάς δαγκώσουν (όπως δεν περνάει από το μυαλό τής πιστής σκύλας, που τής πνίγεις τα κουτάβια της). Μπορεί να εκνευριστούν λίγο με μας, αλλά κατά βάθος είναι κουραδόμαγκες και φανφαρόνοι, που φωνάζουν μόνο για εκτόνωση. Είναι τόσο  δουλοπρεπείς, αληθινά σκουλήκια, που σχεδόν σε προκαλούν να τα πατήσεις: όπως κι οι βυζαντινομεσαιωνικοί πρόγονοί τους «τουμπάρονται» πανεύκολα με κολακευτικές παραινέσεις, σε σημείο, που να δουλεύουν για ψίχουλα, ή να πεθάνουν πρόθυμα για σένα, νομίζοντας, ότι αυτό είναι ηρωισμός (στην, πνιγμένη στην ηθικολογία, διάλεκτό τους τό αποκαλούν «φιλότιμο»). Να σκεφτείς, ότι τούς βάλαμε να πολεμήσουν με Ιταλία και Γερμανία κι αυτοί πήγαν με μοναδική τους απαίτηση να τούς επιτρέψουμε να κρατούν ελληνικά -αντί για εγγλέζικα, όπως θα ταίριαζε καλύτερα- σημαιάκια. Τελικά το πρόβλημα τού «πόσο αξίζει για μάς η καλή θέληση των Ελλήνων;» δεν είναι καν πρόβλημα. Με τέτοια διλήμματα, που βάζουμε στον εαυτό μας, μάλλον τούς υπερεκτιμούμε...  


 
«Δι΄ αυτά επολεμήσαμεν»;


Τα επιδιωκόμενα «παράπλευρα» οφέλη των βρετανών
από τον ναυτικό αποκλεισμό τής Ελλάδας
     Πίσω από την δεδηλωμένη  εμμονή των αποικιοκρατών να μην ωφεληθεί ο αντίπαλος από την αποστολή διατροφικής κυρίως βοήθειας προς την κατεχόμενη και λιμοκτονούσα Ελλάδα, υπήρχαν και εξ ίσου σημαντικές ανομολόγητες επιδιώξεις.

     Μπροστά στην αυξανόμενη διεθνή πίεση για αποστολή βοήθειας, το Λονδίνο  επικαλούμενο τη Συνθήκη τής Χάγης προβάλλει μόνιμα το επιχείρημα, ότι οι κατακτητές ήσαν υπεύθυνοι για την διατροφή των κατοίκων στις κατεχόμενες περιοχές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για υπεκφυγή, αφού πουθενά στο κείμενο τής Συνθήκης δεν ορίζεται κατηγορηματικά κάτι τέτοιο. Την ίδια υπεκφυγή προέβαλλαν και στις περιπτώσεις χωρών (και μάλιστα «συμμάχων»), που υπέφεραν επίσης από τον βρετανικό αποκλεισμό, όπως το Βέλγιο και η Νορβηγία. Οι αποικιοκράτες καιροσκοπούν ελπίζοντας, ότι με τον τρόπο αυτό θα προκληθούν «λιμοί και αναταραχές στις κατεχόμενες χώρες», κάτι που θα δυσκολέψει τη θέση των στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής. Η βρετανική προπαγάνδα διακηρύσσει εκβιαστικά προς τους λιμοκτονούντες κατεχόμενους συμμαχικούς πληθυσμούς ότι «μόνο η συμμαχική νίκη σημαίνει τροφή για την Ευρώπη»(3).

     Η βρετανική «γραμμή» αναπαράγεται με συνέπεια από τους δωσίλογους (στους βρετανούς) νεοέλληνες πολιτικάντηδες. Έτσι, όταν η Τουρκία, από τον Ιούλιο κιόλας τού 1941, προτείνει την αποστολή βοήθειας από το έδαφός της προς την Ελλάδα, ο -χορτάτος- Έλληνας πρέσβυς στην Άγκυρα, Ρ. Ραφαήλ, απάντησε με χαρακτηριστική αναισθησία, ότι «ο ελληνικός λαός πρέπει να πεινάσει για να εξεγερθεί ενάντια στους κατακτητές». Ενώ ακόμα και μετά από χρόνια, ο δωσίλογος (στους βρετανούς) πρωθυπουργός τής «κυβέρνησης του Καϊρου» -και επίσης χορτάτος-, Τσουδερός, δήλωνε αμετανόητα, ότι «για να τελειώσει ο πόλεμος νικηφόρα δια τους Συμμάχους και δια τον πολιτισμόν (sic) έπρεπε να υποφέρουν και οι φίλοι των, που ήσαν υπό την κατοχή τού εχθρού».  


Η απόλυτη σύμπτωση βρετανικών και γερμανικών απόψεων
σχετικά με τις βρετανικές ευθύνες για τον λιμό του 1941-1942
     «Έλαβα μια αξιοθρήνητη αναφορά για την κατάσταση στην Ελλάδα. Εκεί η πείνα έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους τής Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση. Όλα αποτελούν συνέπεια τού βάναυσου βρετανικού αποκλεισμού και μάλιστα εναντίον ενός λαού, που επιπόλαια θέλησε να βγάλει για λογαριασμό των Άγγλων τα κάστανα από τη φωτιά. Αυτό είναι το ευχαριστώ τού Λονδίνου». (Γιόζεφ Γκαίμπελς, Ημερολόγιο 30-1-1942).

     Το γεγονός, ότι ακόμα και ένα από τα κορυφαία στελέχη -και τους πιο αιμοσταγείς  δημίους- τού Ναζισμού δείχνει σοκαρισμένο από την αχαριστία των Βρετανών αποικιοκρατών απέναντι στους συμμάχους τους, είναι ενδεικτικό των μελανών εντυπώσεων, που προκάλεσε ο βρετανικός αποκλεισμός ακόμα και στον αντίπαλο. Ο Γκαίμπελς δεν χρειάζεται να κάνει καν προπαγάνδα κατά των Βρετανών, αφού τού προσφέρουν έτοιμο το πιάτο. Γράφει απλώς ένα ημερολόγιο (παρ΄ όλο που η συγγραφή ημερολογίου δεν συμβάλλει σε τίποτα στην θεραπεία της ψυχασθένειάς του) και τα υπόλοιπα γίνονται μόνα τους.

     Παρ΄ όλες τις υπερβολικές κατηγορίες τής αποικιοκρατικής προπαγάνδας περί πλιατσικολόγων κατακτητών κ.λπ., τόσο οι Γερμανοί, όσο κι οι Ιταλοί, ξεπέρασαν γρήγορα την αρχική αδιαφορία τους σχετικά με την διατροφική τύχη τού κατεχόμενου ελλαδικού πληθυσμού. Ήδη από τις πρώτες ημέρες τής Κατοχής, ο Γερμανός πρεσβευτής Άλτενμπουργκ πιέζει τη χώρα του για παροχή τροφίμων προς την Ελλάδα, τονίζοντας, ότι, παρά τον αγγλικό αποκλεισμό, η Γερμανία δεν μπορεί να αποφύγει τις δικές της ευθύνες. Προκειμένου να διευκολύνουν την άρση, ή έστω την χαλάρωση τού αποκλεισμού εγγυήθηκαν εγγράφως στην δωσίλογη (στους Γερμανούς και Ιταλούς) κυβέρνηση Τσολάκογλου, ότι όλα τα εισαγόμενα τρόφιμα θα ανήκουν στον ελληνικό λαό και τα φορτηγά πλοία δεν θα παρενοχλούντο με κανέναν τρόπο. Επιπλέον τον Νοέμβριο του 1941, ενώπιον τού Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού ανανεώνονται  οι ανάλογες γερμανοϊταλικές εγγυήσεις. Τα προσχήματα των Βρετανών αποικιοκρατών (ότι δήθεν οι στρατοί κατοχής θα άρπαζαν την βοήθεια προς τους δοκιμαζόμενους Έλληνες)  αρχίζουν  να ξεσκεπάζονται.

     Η εμφανής διάθεση των Γερμανών, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα τής λιμοκτονίας, σε συνδυασμό με τη μεταστροφή τής κοινής γνώμης στις συμμαχικές χώρες και με τη δημιουργία πολλών επιτροπών βοήθειας (κυρίως στις Η.Π.Α.) προς τον λιμοκτονούντα κατεχόμενο πληθυσμό, εκθέτουν τους Βρετανούς. Βέβαια η στάση των Γερμανών δεν υπαγορεύεται ούτε από φιλανθρωπία, ούτε από «φιλελληνισμό», όπως αφελώς πιστεύεται από αρκετούς, που ερμηνεύουν συγκινησιακά την Ιστορία: οι δυνάμεις τού Άξονα είχαν φυσικά τις δικές τους προπαγανδιστικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες και το να βοηθήσουν τους Έλληνες να μην λιμοκτονήσουν δεν τούς κόστιζε κάτι.  Και ενώ οι Γερμανοί και οι Ιταλοί  δείχνουν σε κάθε ευκαιρία την διάθεσή τους να συνεργαστούν με διεθνείς οργανώσεις και με κυβερνήσεις ουδετέρων χωρών, προκειμένου να οργανωθούν αποστολές βοήθειας προς την Ελλάδα (μάλιστα οι Γερμανοί διοργανώνουν κατ΄ ιδίαν και αποστολές «τραίνων συσσιτίων» απ΄ ευθείας από τη Γερμανία), οι αμήχανοι Βρετανοί ροκανίζουν το χρόνο προβάλλοντας συνεχώς διάφορα γραφειοκρατικά προσκόμματα. Τελικά, μόνο από τον Αύγουστο τού 1942, αρχίζει να αποστέλλεται τακτική βοήθεια προς την Ελλάδα: η αρχή έγινε από το Μοντρεάλ με αποστολή βοήθειας τριών πλοίων με σιτηρά και φάρμακα.


 
Στη βρεφοδόχο αφήνονταν εκείνα τα μωρά, 
που αδυνατούσαν να ταΐσουν οι γονείς τους.

     Ο απολογισμός των νεκρών από τον λιμό τού 1941-1942 εκτιμάται από τους ιστορικούς,  από 300.00  έως 800.00, στην πλειοψηφία τους παιδιά. Αν, όπως ήθελαν οι αποικιοκράτες, ο ναυτικός αποκλεισμός είχε διαρκέσει καθ΄ όλη τη διάρκεια τού πολέμου, σήμερα θα είχαν σβηστεί κάμποσες μικρές ευρωπαϊκές χώρες και λαοί από το χάρτη (συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, ημών).

     Η σχολική εκπαίδευση τού ελληνόφωνου προτεκτοράτου τηρώντας πιστά τις προπαγανδιστικές ντιρεκτίβες τής αποικιοκρατίας εξακολουθεί να σερβίρει στα σημερινά παιδιά το εθνοπατριωτικό κουτόχορτο με το οποίο ντοπαρίστηκαν οι φουκαράδες, που πέθαναν, ή σακατεύτηκαν στο «Αλβανικό Έπος» ή οι άλλοι, που αφέθηκαν να πεθάνουν βουβά από πείνα στα πεζοδρόμια τού Ψυρρή, τού Θησείου, τού Μεταξουργείου, τής πλατείας Συντάγματος, τής πλατείας Ομονοίας και αλλού.

     Πρέπει, δια παν ενδεχόμενον, τα εθνοποίμνια να είναι ήδη ντοπαρισμένα, όταν θα χρειαστεί να θυσιαστούν στις επόμενες «εθνικές» ανθρωποσφαγές, που θα διοργανώσουν τα αφεντικά τού πλανήτη...


     Σημειώσεις
     (1) Θεόδωρου Σαλμπατακάκη, δρ. Παντείου Πανεπιστημίου: «Δικτατορία Μεταξά - Η καταστροφική υποχώρηση των θεσμών», έκδοση «Ιστορικά Ελευθεροτυπίας», Αθήνα, 2010.

     (2) Α. Στίνας: «Ε.Α.Μ.  - Ε.Λ.Α.Σ. - Ο.Π.Λ.Α.: Η “ειδική αποστολή” τής Εθνικής Αντίστασης στον Β΄ παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και η συμβολή της στη βιβλική καταστροφή, που εν ψυχρώ προετοιμάζουν οι δήμιοι, που κυβερνούν τους λαούς», εκδόσεις «Διεθνής Βιβλιοθήκη», Αθήνα, 1984. (Κατεβάστε το βιβλίο από την «Ελεύθερη Έρευνα» κι από την Ενότητα ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΔΩΡΕΑΝ).

     (3) Χάγκεν Φλάισερ, καθηγητή Νεώτερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθήνας: «Στέμμα και Σβάστικα, Η Ελλάδα τής Κατοχής και τής Αντίστασης, 1941-1944», κεφάλαιο «Πείνα και προπαγάνδα», τόμος Α΄, εκδόσεις «Παπαζήση», Αθήνα, 1987. Εδώ μπορεί να βρεί κάποιος  μια σπάνια συγκέντρωση αρχειακού υλικού σχετικά με τη στάση των εμπολέμων δυνάμεων απέναντι στον κατεχόμενο ελλαδικό πληθυσμό.

     (4) Για περισσότερα σχετικά με την εμπλοκή τής Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, βλ. Ιωάννη Κολιόπουλου,  καθηγητή Ιστορίας νεοτέρων χρόνων τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου: «Η δικτατορία τού Μεταξά και ο πόλεμος τού ΄40 - οι σχέσεις τής Ελλάδος με τη Βρετανία (1935-1941)», έκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1996.


Θεόδωρος Α. Λαμπρόπουλος