Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2012

"Αστραπές" του Καμμένου: "Δίνετε τον ορυκτό μας πλούτο για να τον κατασχέσουν τα αφεντικά σας της Τρόικας."



Αυτό που πραγματικά σας είπε η Τρόικα να κάνετε, γιατί όλα τα άλλα τα κάνατε για δικούς σας λόγους, και ήταν το κερασάκι... ήταν να περάσετε τον ορυκτό πλούτο της χώρας στις διατάξεις εκείνες που θα τον χαρίσουνε σε αυτούς που θα ορίσουν οι δανειστές.

Αυτό είναι εθνικό έγκλημα. Αυτό το έγκλημα θα ανατραπεί όταν θα αποκατασταθεί η νομιμότητα στη χώρα.
Την ώρα που έρχεται η Ισραηλινή εταιρία telex μαζί με την (δείτε το βίντεο "φωτιά")...


Gazprom Ρωσική εταιρία και σας προτείνουν εξόρυξη πετρελαίου νότια της Κρήτης, που το λέει ο ίδιος ο Μανιάτης, χωρίς έρευνα και με δικά τους έξοδα και που θα λύσουμε το πρόβλημά μας... αντί να πείτε ναι κατευθείαν και να έχουμε και την ασφάλεια του Ρωσικού στόλου νότια της Κρήτης, του Αμερικανικού στόλου και της Ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, εσείς περνάτε την περιουσία του ορυκτού μας πλούτου σε ένα μόρφωμα που έχετε δημιουργήσει για να το κατασχέσουν αύριο τα αφεντικά σας της Τρόικας.
Της κυρίας Μέρκελ.
Του 4ου Γερμανικού Ράιχ..



ΠΗΓΗ

Το δικαίωμα στη διαφορά


 
ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ  ΑΝΗΣΥΧΟΥΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ΕΙΚΟΝΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΞΕΝΟΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥΣ 
Του Διονύση Χαριτόπουλου


      Μόλις πρωτοανοίξαμε τα μάτια μας ως ξαναγεννημένο ελληνικό κράτος, μας δείξανε το είδωλο της Δύσης. Εκεί ήταν οι κυρίαρχοι του σύγχρονου κόσμου και, αν θέλαμε να προοδεύσουμε, στα δυτικά κράτη έπρεπε να προσκολληθούμε και σ' αυτά να μοιάσουμε. 
Η Δύση έγινε ο μόνος προορισμός μας. 
Έκτοτε, από το 1830 μέχρι σήμερα, οι ξένοι και οι ντόπιοι παιδονόμοι μάς επιτηρούν σχολαστικά. Και, κάθε φορά που προσπαθούμε να ξεφύγουμε και να κάνουμε το δικό μας, μας μαλώνουν• δεν αρκεί να "ανήκομεν στη Δύση", πρέπει να αντιγράψουμε τους Δυτικούς σε όλα τα κουσούρια τους. 
Ιδίως τελευταία, με τη μόδα της παγκοσμιοποίησης, ντόπιοι κράχτες του ολοσχερούς εκδυτικισμού κατάντησαν υστερικοί. 
Πολιτικοί ταγοί και δημοσιολογούντες συγχύζονται υπέρμετρα με κάθε γηγενές έθος που επιβιώνει ακόμηΑν στον Λαγκαδά αμολάγαμε ταύρους στους δρόμους όπως στην Παμπλόνα, θα ήταν περισσότερο ανεκτό από τα Αναστενάρια. Αν φοράγαμε σκοτσέζικο κιλτ σαν τον Σον Κόνερι στις επίσημες στιγμές, θα ήταν πιο αποδεκτό από τη φουστανέλα. 
Κι αν γίνει καμιά στραβή --ζωντανή χώρα είμαστε--, οι ετερόφωτοι ψαλιδόκωλοι μας επισείουν περιδεείς το φόβητρο των άλλων• οι γνωστοί σαχλαμαράκηδες ξεσπαθώνουν στα κανάλια: "πάλι γελάνε μαζί μας" και "τι θα πουν οι ξένοι". Μας εθίζουν να τρέμουμε το CNN όπως παλιά την κουτσομπόλα της γειτονιάς μη μας πιάσει στο στόμα της. 
Είναι φανερό πως οι άνθρωποι πάσχουν. 
Η πολιτισμική διαφορά και η εθνική ιδιαιτερότητα εκλαμβάνονται από το συρρικνωμένο Εγώ τους σαν μειονέκτημα. Όπως ο σπουδαγμένος σκερβελές που ντρέπεται για το τσεμπέρι της μάνας που τον σπούδασε. 
Μάλλον δεν έχουν επίγνωση πού φύτρωσαν. 
 Εδώ είναι Ελλάδα. 
Είμαστε στη Βαλκανική Χερσόνησο, αλλά δεν είμαστε Σλάβοι• συνορεύουμε με την Ανατολή, αλλά δεν είμαστε μουσουλμάνοι• ανήκουμε στην Ευρώπη, αλλά δεν είμαστε Δυτικοί. 
Τι είμαστε; Έλληνες. 
Αυτό κάποιοι συμπλεγματικοί δεν μπορούν να το αντέξουν. 
Αδυνατούν να επωμιστούν την μοναδικότητά  μας.
Με την πρώτη επίκριση γονατίζουν. Καμία αυτοπεποίθηση• καμία υπερηφάνεια γι' αυτή τη μοναδικότητα που μας χαρίστηκε. Η συγγένεια και η ομοιότητα παρέχουν ασφάλεια, ενώ εμείς βιώνουμε την ευλογία και την κατάρα που ορίζουν το μοναχοπαίδι. Το οποίο δεν είναι a priori ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο από τα άλλα παιδιά είναι απλώς μοναχοπαίδι, με τις δικές του κληρονομιές και τα δικά του γνωρίσματα. 
Τα επιπόλαια ρεπορτάζ του τύπου "πώς μας βλέπουν οι ξένοι", που εμφανίζονται κάθε τόσο στα έντυπα, θέτουν κυρίως οικονομοτεχνικά κριτήρια, και γι' αυτό τα συμπεράσματα μας αδικούν. 
Δεν είμαστε δυνατοί σε αυτά. Αλλού είναι οι επιδόσεις μας. 
Σε όσα μας μαθαίνουν λίγο λίγο να περιφρονούμε. 
 Στην Ελλάδα δεν ισχύει το βάρβαρο δυτικό αξίωμα "δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα" (Θάτσερ). Δίνουμε ακόμη προτεραιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις. Τον οικογενειακό κύκλο, την παρέα, τη φιλία, το ήθος και τον άλλον, την αλέγρα όψη της ζωής, την κοινωνική κρίση για τον βίο μας. 
Η οικογένεια, ο αρχαιότερος θεσμός του ανθρώπινου είδους, που ίχνη του ανακαλύπτονται πριν 130.000 χρόνια, στην Ελλάδα διαπνέεται ακόμη από αγάπη, σύμπνοια και αλληλεγγύη. Δεν φτάσαμε στη δυτική εξαχρείωση των γονιών που δανείζουν τα παιδιά τους, για να σπουδάσουν, και απαιτούν την πρώτη δόση εξόφλησης από τον πρώτο τους κιόλα μισθό. 
Οι διάφοροι ανησυχούντες για την προς τα έξω εικόνα μας είναι κατά κανόνα ξενοσπουδαγμένα ανθρωπάρια που περιφρονούν τον τόπο τους. 
Είναι αυτοί που τοποθετούν τη χώρα στο τρίτο υπόγειο του δυτικού μεγάρου που βρεθήκαμε. Στους πάνω ορόφους και στα ρετιρέ οι άλλοι μπορούν να μπεκρουλιάζουν, να χυδαιολογούν, να βάζουν τη μουσική στη διαπασών, να φέρνουν πόρνες, να σοδομίζονται, να πυροβολούνται, κι εμείς στο υπόγειο "μούγγα στη στρούγκα" και να πατάμε στα νύχια μην ακουστούμε. 
Δεν πρέπει να δίνουμε δικαίωμα. 
Σαν τον φτωχό μαθητή στο ακριβό σχολείο, που οφείλει υπέρμετρη σεμνότητα και μαθησιακή αφοσίωση για να δικαιολογείται η παρουσία του ανάμεσα στους προνομιούχους. 
Τίποτα δεν κάνουμε καλά αν δεν υπάρχει το δυτικό του αντίστοιχο. Σε καθετί γνησίως ελληνικό καραδοκεί ο κίνδυνος να γίνουμε περίγελως των ξένων. Ο καθρέφτης της ζωής μας έχουν γίνει οι Δυτικοί με τη δική τους εικόνα διαρκώς αναμετριόμαστε. 
Και, προκειμένου να μας "συμμορφώσουν", χρησιμοποιούν κάθε λογής τεχνάσματα και ανοητολογίες. Πότε καταγγέλλουν σαν "τούρκικες" τις πολιτιστικές κληρονομιές μας από την εποχή του Ομήρου• και πότε μας υποβιβάζουν σε ημιάγριο βαλκανικό κρατίδιο που χρήζει εξευρωπαϊσμού. 
Για να τελειώνουμε με αυτά τα φληναφήματα: 
Η μόνη προσφορά των απέναντι σεβνταλήδων στον πολιτισμένο κόσμο είναι οι τουλίπες, τις οποίες καλλιέργησαν και προστάτευσαν επειδή άρεσαν στις γυναίκες των χαρεμιών. Τίποτα άλλο. Ούτε η κουζίνα τους ούτε η μουσική τους ούτε οι χοροί τους έχουν καμία τούρκικη πρωτογένεια είναι δάνεια από τις χώρες που περιλάμβανε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και τα καρπούνται τώρα οι κακορίζικοι γείτονες. 
Και είμαστε Μεσόγειοι, όχι Βαλκάνιοι. 
Η οροσειρά του Αίμου, που ορίζει την περιοχή των Βαλκανίων, από την ελληνική επικράτεια και μετά μπαίνει βαθιά στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου• στον ιστορικό χώρο που δημιουργήθηκαν οι μεγάλοι πολιτισμοί της οικουμένης. Αυτή είναι "η μόνη γνήσια μας ταυτότητα, η καθαρώς μεσογειακή".
Στον σύγχρονο κόσμο θα είμαστε αυτό που μπορούμε και θέλουμε να είμαστε. 
Μια μικρή μεσογειακή χώρα εκπάγλου φυσικής καλλονής, με ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, βαρύ όνομα και βαριά κληρονομιά. Με τη δική μας σφραγίδα στην τέχνη, στα ήθη και στον τρόπο ζωής, που δεν έπαψαν να εξελίσσονται και να αναπλάθονται ακόμη και τον μεγάλο χειμώνα της τουρκοκρατίας. 
Έχουμε μνήμη, ιστορία και συνέχεια. 
Σε αυτόν τον τόπο επί 2.500 χρόνια δεν σταμάτησε να γράφεται αυθύπαρκτη ποίηση, να δημιουργούνται αριστουργήματα πρωτότυπης ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής, τραγουδιού και ανανεούμενων προσωπικών και κοινοτικών δεσμών βαθύτατης ανθρώπινης συνάφειας που πόρρω απέχουν από την ωφελιμιστική δυτική σκέψη. 
Ευτυχώς, οι Έλληνες "αεί παίδες εισίν". 
Άναρχοι και ατίθασοι, έχουν τις παμπάλαιες νόρμες τους περί πολιτικώς ή κοινωνικώς "ορθού", και οι διάφοροι ξενόφερτοι κανόνες είναι για να παραβιάζονται. 
Μπορεί να συμβιβαζόμαστε επιφανειακά, να ακολουθούμε μόδες και ντιρεκτίβες αλλότριες, αλλά οι πρόγονοί μας δεν έσβησαν μέσα μας "ζούνε και μετά τον θάνατό τους".
Έχουμε δικαίωμα στη διαφορά. 
Και ουδείς τεχνοκράτης δικαιούται να υποτιμά έναν λαό που δημιούργησε τον κορυφαίο σύγχρονο λαϊκό πολιτισμό αγάπης και ανθρώπινης συναλληλίας. 
Άλλα είναι αυτά που μας γελοιοποιούν στα μάτια κάθε λογικού όντος και για τα οποία θα έπρεπε να ντρεπόμαστε. 
Η συστηματική καταστροφή του τόπου μας, η υποβάθμιση του λαϊκού μας πολιτισμού, η τουριστική εκπόρνευση, τα mousakas, souvlaki, rent a car, οι νησιώτισσες γιαγιάδες που φωνάζουν rooms-rooms στα λιμάνια, οι συντάξεις του ΙΚΑ, τα ράντζα των νοσοκομείων, ο εφιάλτης του Κηφισού, η τσιμεντοποίηση του Μαραθώνα, η ανοχή στη διαφθορά των διοικούντων. 
Κάθε μέρα δρούμε βάναυσα εναντίον της ύπαρξής μας. Το πώς υπάρχουμε ακόμη ως χώρα είναι ανεξήγητο σαν θαύμα. 
Σε μία και μόνη περίπτωση δικαιούται να γελάει ο καθένας μαζί μας.   Δυτικός, Ανατολίτης, Αφρικανός ή Εσκιμώος.
Όταν τον κοιτάμε στα μάτια και προσπαθούμε να τον μιμηθούμε. 
Σαν τον σκύλο τον αφέντη του.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Ο Βενιζέλος από τον Αύγουστο (!) είχε δεσμευτεί για βρετανικό δίκαιο


Την άνευ όρων παράδοση της χώρας στις ορέξεις των δανειστών μας έχει υπογράψει ο Ευάγγελος Βενιζέλος εδώ και πέντε μήνες, την ίδια ώρα που παραπλανά τους πάντες ότι δήθεν όλα τα ζητήματα είναι υπό διαπραγμάτευση. Όπως αποκάλυψε η «Κυριακάτικη Δημοκρατία», ο υπουργός Οικονομικών τον περασμένο Αύγουστο πρόσφερε γην και ύδωρ στις ξένες τράπεζες και στα funds, αφού δέχτηκε χωρίς καμία συζήτηση τον επαχθή όρο της υπαγωγής των νέων ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στο βρετανικό δίκαιο, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας. Με ευθύνη του κ. Βενιζέλου, η ελληνική κυβέρνηση έκαψε από την πρώτη κιόλας στιγμή ένα από τα καλύτερα διαπραγματευτικά χαρτιά που είχε στα χέρια της, όπως αποδεικνύεται από επίσημο ντοκουμέντο.
Στις αρχές Δεκεμβρίου, από το βήμα της Βουλής ο Λουκάς Παπαδήμος υποστήριζε ότι έχει απορριφθεί το αίτημα των πιστωτών να υπάγονται τα ομόλογα που θα εκδοθούν μετά το PSI στο αγγλικό δίκαιο. Κι όμως, το «αυστηρά εμπιστευτικό» έγγραφο, 27 σελίδων, που έστειλε το υπουργείο Οικονομικών στις 25 Αυγούστου 2011 στους κατόχους ελληνικών ομολόγων και που φέρει την υπογραφή του κ. Βενιζέλου τον διαψεύδει πλήρως.
Τότε, σε εφαρμογή της απόφασης της 21ης Ιουλίου της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε., που προέβλεπε «κούρεμα» 21% των ελληνικών ομολόγων (ακολούθησε η γνωστή απόφαση της 27ης Οκτωβρίου που προβλέπει 50%), ο κ. Βενιζέλος έστειλε στους δανειστές επιστολή συνολικά 27 σελίδων, με την οποία τους παρουσιάζει τέσσερις επιλογές για τον τρόπο που θα γινόταν το «κούρεμα», οι οποίες διαφοροποιούνταν κυρίως ως προς τον χρόνο λήξης των νέων ομολόγων και το ύψος του επιτοκίου. Είχαν, όμως, ένα κοινό γνώρισμα: Και στις τέσσερις περιπτώσεις ως δίκαιο των νέων ομολόγων προβλέπεται, σε ξεχωριστό μάλιστα πλαίσιο, το αγγλικό! «Governing law: English law».
Οπως έχει γράψει πρόσφατα η «κυριακάτικη δημοκρατία», ο ίδιος ο Λι Μπουχάιτ, συνέταιρος της δικηγορικής εταιρίας Cleary Gottlieb Steen & Hamilton, που έχει επιλεγεί από τον κ. Βενιζέλο ως νομικός σύμβουλος της κυβέρνησης για το «κούρεμα» των ομολόγων, έχει υποστηρίξει ότι «με διαφορά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που η Ελλάδα θα απολάμβανε στην αναδιάρθρωση του χρέους της απορρέει από το γεγονός ότι ένα τόσο μεγάλο μέρος του χρέους διέπεται από το ελληνικό δίκαιο».
Πολλά ερωτήματα μένουν ακόμα αναπάντητα για ένα ζήτημα που εγείρει ακόμα και θέμα εσχάτης προδοσίας για τους υπευθύνους μια τέτοιας πράξης: Δεν ήξερε ο πρωθυπουργός ότι ο υπουργός των Οικονομικών του είχε προσφέρει στο πιάτο το αγγλικό δίκαιο λίγους μήνες πριν; Δεν ενημέρωσε κανέναν ο κ. Βενιζέλος για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα για το μέλλον της χώρας; Και αν το είχε κάνει, τότε γιατί προέβη ο κ. Παπαδήμος σε τέτοια δήλωση ενώπιον του Κοινοβουλίου;
(Από την “Δημοκρατία”)

Την νύχτα των Ιμίων ,όπως την έζησα

 Του Χρήστου Μακρυγιάννη
Στην μνήμη των ανθρώπων κάποια γεγονότα μένουν αναλλοίωτα .
Δεν είμαι συγγραφέας και δεν φιλοδοξώ να γίνω, θέλω όμως να καταγράψω τα γεγονότα όπως τα έζησα εκείνη την νύχτα .
Την 26 Ιανουαρίου ειδοποιήθηκα από τον συνάδελφο μου Θεολόγο Γ. ότι πρέπει να επιστρέψω στην μονάδα. Εκείνη την εποχή υπηρετούσα ως Αξιωματικός του κέντρου επιχειρήσεων Κ.Ε.Μ στην ειδική αντιαεροπορική Μονάδα \ ΧΩΚ // στην Βόρεια Ελλάδα.
Στην βουνοκορφή της Μονάδος η πρόσβαση ήταν δύσκολη λόγω των κακών καιρικών συνθηκών και εμφανώς εκνευρισμένος μόλις αντίκρισα τον Θεολόγο Γ. του είπα δεν πιστεύω ρε Commando να με κουβάλησες μέσα επειδή οι Τούρκοι κάνουν βόλτες στο Αιγαίο; Επειδή όμως κατάλαβα από την έκφραση του ότι κάτι πέρα από τα συνηθισμένα συμβαίνει, γιατί ως Αξιωματικός της Μονάδος έχω αντιμετωπίσει αρκετά γεγονότα και λίγα πράγματα μου έκαναν εντύπωση.

Στο κέντρο επιχειρήσεων Βρήκα τον φίλο μου και συνάδελφο Δήμο Π. ‘άριστο Αξιωματικό του Κέντρο Επιχειρήσεων όπου ενημερώθηκα για την κατάσταση.

‘Όλοι οι χειριστές στρατιώτες στην θέση τους αστέρια στην δουλειά τους που κάθε ημέρα ήμασταν μαζί και τους ήξερα και με ξέρανε.

Ενεργοποιήσαμε τα RADAR και όλες οι Πυροβολαρχίες πυρός ανάφεραν κατάσταση ετοιμότητας .

Παρακολουθήσαμε την κατάσταση και ελέγχαμε στόχους Εχθρικά αεροσκάφη και φίλια αεροσκάφη.

Όλη η νύκτα κύλισε έτσι και οι χειριστές αλλάζανε για ξεκούραση .Την άλλη ημέρα (κατεβήκαμε) στην Μοίρα όπου έγινε εκτίμηση της κατάστασης και δόθηκαν οδηγίες από τον Διοικητή της Μοίρας και τον Αξιωματικό των επιχειρήσεων.

Όλοι οι Αξιωματικοί και οι αδειούχοι ενημερώθηκαν να επιστρέψουν άμεσα καθώς και οι οπλίτες .

Το ηθικό υψηλότατο και όλοι ετοιμαζόμασταν για μια σύντομη και σκληρή μάχη όπως λέγαμε .

Όλες οι ημέρες και οι νύχτες κύλισαν έτσι μέχρι την παραμονή .Την παραμονή εκείνη την νύχτα έγινε ενημέρωση ότι πάμε σε πόλεμο και αρχίσαμε να ενεργοποιούμε σχέδια και υλικά άκρως απόρρητα .

Το πρωί ενημερωθήκαμε ότι επίκειται μερική επιστράτευση , ζήτησα άδεια να πάω στο σπίτι μου να αποχαιρετήσω την γυναίκα μου, τα τρία παιδιά μου και την μητέρα μου που τυχαία βρισκόταν στο σπίτι μου εκείνες τις ημέρες και να πάρω μαζί μου προσωπικά αντικείμενα που έχουμε πάντα έτοιμα για τον πόλεμο από τον καιρό της ειρήνης . Έλειπα από το σπίτι πέντε ημέρες .

Όταν ξεκίνησα γύρω στις 19:00 μαζί με τον Θεολόγο με το Ι.χ αυτοκίνητο μου για την επιστροφή στην Μονάδα και αρχίσαμε να ανεβαίνουμε τις στροφές του βουνού είχε τόσο πυκνή ομίχλη που ο Θεολόγος κατέβητε από το αυτοκίνητο και με καθοδηγούσε να ανέβουμε και υπήρχε βεβαίως αρκετό χιόνι κάτι το γνώριμο για την Μονάδας μας.

Όταν φτάσαμε ενημερωθήκαμε ότι ο συναγερμός της Μονάδος ανέβηκε σε υψηλότερο επίπεδο .Αρχίσαμε τα γνωστά και τετριμμένα για μας που κάναμε και σε ασκήσεις αλλά και σε καθημερινή βάση .

Ο συναγερμός ανέβαινε και όλοι οι στρατιώτες ενημερώθηκαν για την κατάσταση κανένας δεν έδειξε την παραμικρή λιποψυχία ,αντίθετα όλοι ήταν χαρούμενοι με αίσθημα

Δεν θέλουν να μας χρεοκοπήσουν. Γερμανική αποικία θέλουν να μας κάνουν


Το 1884 το Καμερούν έγινε γερμανική αποικία. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή μοιράστηκε μεταξύ Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας στα πλαίσια της Εντολής της Κοινωνίας των Εθνών
Το έχουμε ξαναγράψει. Αν ήθελαν η Γερμανία και οι άλλοι δανειστές μας να μας χρεοκοπήσουν θα το είχε κάνει. Είναι εντελώς παράλογο να μας απειλούν κάθε τόσο με χρεοκοπία, να ξεσηκώνουν τον … πλανήτη εναντίον μας και στο τέλος να μας δίνουν την δόση μας.
Στην πραγματικότητα πίσω από τους … τακτικούς ανά τρίμηνο εκβιασμούς και τις επαναλαμβανόμενες με άλλη μορφή κάθε φορά απαιτήσεις για εκχώρηση τμημάτων εθνικής κυριαρχίας κρύβεται η μεθοδική μετατροπή της Ελλάδας σε μπανανία της Ευρώπης, σε χώρα φτηνού εργατικού δυναμικού που θα επιτρέψει υπερκέρδη αφενός στις ελληνικές επιχειρήσεις που θα αποκτήσουν με τις αποκρατικοποιήσεις και αφετέρου στις αποικιοκρατικού τύπου επενδύσεις που σχεδιάζουν να κάνουν στην Ελλάδα μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι προερχόμενοι από την Γερμανία αλλά και τις άλλες χώρες-μέλη του club των δανειστών!
Στα σχέδια τους αυτά, για μια ακόμα φορά στην ελληνική ιστορία, έχουν συνεργό την ξενόδουλη επιχειρηματική και εκδοτική ελίτ που επιμένει να κυβερνά τον τόπο. θα θυμάστε ασφαλώς τον σάλο που ξέσπασε τις προηγούμενες ημέρες με την ανακάλυψη (από το ΠΑΜΕ) στα γραφεία της ΓΣΕΕ υπομνήματος της εργοδοσίας προς τον κυβέρνηση Παπαδήμου με το οποίο απαιτούσε την περικοπή μισθών και επιδομάτων. Όπως θα γνωρίζετε τις αλλεπάλληλες καταγγελίες ότι η εργοδοσία έστελνε υπομνήματα στην Τρόϊκα στα οποία την … ενθάρρυνε να εφαρμόσει μισθολόγιο Ζιμπάμπουε στην Ελλάδα και μετά ο «αντικειμενικός’ Τύπος των ίδιων τα εμφάνιζε ως εντολές των δανειστών.
Το περιβόητο πλέον δεκασέλιδο υπόμνημα που μετέφερε ο διορισμένος πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος στους αρχηγούς των τριών κομμάτων θα μπορούσε να έχει ως τίτλο «Η μετατροπή της Ελλάδας σε Μπανανία της Ευρώπης». Με αυτό οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ζητούν από τους Έλληνες πολίτες να αποδεχθούν την πλήρη υποδούλωση και εξαθλίωσή τους, ώστε τα επόμενα χρόνια να λειτουργήσουν ως «φθηνά εργατικά χέρια» για τα συμφέροντα της διεθνούς ελίτ και των ντόπιων υπαλλήλων τους.

Όπως έχουμε γράψει, μεταξύ άλλων απαιτούν κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού, κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, μείωση των κατώτατων μισθών κάτω από τα επίπεδα των 751 ευρώ το μήνα, τροποποίηση του συστήματος των χρονικών ωριμάνσεων των αποδοχών κατά τρόπο δυσμενέστερο για τους εργαζομένους και η κατάργηση ρυθμίσεων που διέπουν τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, μειώσεις στις αποδοχές και στον αριθμό των εργαζομένων στις τράπεζες, μείωση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, μείωση των επικουρικών συντάξεων και τέλος, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με προνομιούχες μετοχές, ώστε να αποτραπεί η κρατικοποίησή τους και να παραμείνουν στα χέρια των ιδιωτών μετόχων τους.
Αυτό το τελευταίο και μόνο για τις τράπεζες αρκεί για να επιβεβαιώσει την αμέριστη υποστήριξη της ντόπιας οικονομικής ελίτ στα σχέδια «αφρικανοποίησης» της χώρας.
Έχουμε γράψει πολλές φορές για την προπαγάνδα των ΜΜΕ που προσπαθεί τόσους μήνες να μας πείσει για την «σκληρή» Α. Μέρκελ που επειδή είναι «άσχετη» και «επιπόλαιη» καταστρέφει την Ευρώπη, ενώ επειδή επιπλέον τρέφει και ανθελληνικά αισθήματά, σπρώχνει την Ελλάδα στην καταστροφή.
Τίποτα πιο αναληθές. Πίσω από την Μέρκελ και τους άλλους «μικρούς πολιτικάντηδες» (Le Monde)  της Ευρώπης, πίσω από τους δανειστές, υπάρχουν μόνο τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα  που σχεδιάζουν το νέο παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη και υπαγορεύουν αποφάσεις σε κυβερνήσεις και έθνη.
Αφού κατάντησαν την Ελλάδα νάνο και αφού διερεύνησαν επί μήνες (με τον Ραϊχνμπαχ, την Τροϊκα και τα αλλεπάλληλα «οικονομικά φόρουμ» και τις «επιχειρηματικές αποστολές») το πραγματικό οικονομικό δυναμικό της Ελλάδας, ετοιμάζονται τώρα να στείλουν και τους «επενδυτές».
Προηγουμένως όμως πρέπει να ρίξουν τους μισθούς σε επίπεδο Βουλγαρίας και να καταργήσουν κάθε κατοχυρωμένη θεσμικά μορφή αντίστασης των εργαζομένων.
Το είπε άλλωστε και το Bloomberg, πριν από καιρό:  Η συμφωνία για παροχή ρευστότητας σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο με αυτό ή τον άλλο μηχανισμό καθυστερεί για να εξαναγκαστούν  τα κακά παιδιά του Νότου (και η Γαλλία) που χρωστάνε να αποδεχθούν επικυριαρχία (καλώς ή κακώς νοούμενη).
Τα έχουμε ξαναγράψει, αλλά η επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως. Μια οικονομική αυτοκρατορία θέλει να στήσει η Γερμανία (όπως η Μ Βρετανία τον 19ο αιώνα) αλλά αντί για κανονιοφόρους ανοίγει ή κλείνει τα …εμβάσματα.
Για να έχεις όμως …αυτοκρατορία χρειάζεσαι αγορές. Ο ευκολότερος τρόπος είναι να δημιουργήσεις αγορές, καταστρέφοντας τις τοπικές παραγωγικές μονάδες και δημιουργώντας …εκθέσεις και super market στη θέση βιομηχανιών και βιοτεχνιών.
Για αυτό χρειάζεται το € και την ΕΕ γιατί διαφορετικά δεν έχει αγορές (…δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το κόστος παραγωγής Κίνας, Ινδίας, Βιετνάμ) και θα έχουν την τύχη της …Ισπανικής Αυτοκρατορίας. Θα είναι οι ξεπεσμένοι …αρχοντοχωριάτες.
Και τι θέλουν οι Γερμανοί επενδυτές; Τα λιμάνια, το δίκτυο των σιδηροδρόμων, του νερού, του ρεύματος, τους δρόμους. Εύκολα έσοδα για αυτούς, ανελαστικά έξοδα για εμάς και, εκτός από θέρετρο για τους συνταξιούχους τους, ένα λιθαράκι στο σχέδιό τους για πρόσβαση είτε στην Μέση Ανατολή είτε στην Βόρεια Αφρική. Μα δεν σας θυμίζει κάτι;
www.antinews.gr

Ποιοί “Έλληνες” επιχειρηματίες παίζουν τα παιχνίδια μυστικών υπηρεσιών ξένων κρατών;



Έρχονται τρανταχτές αποκαλύψεις. Πρωταγωνιστές, επιχειρηματίες που γκρέμισαν τον Καραμανλή, που συνεργάζονται με Τουρκικά funds για να μην υπάρξουν αντιδράσεις στο ξεπούλημα κλπ κλπ.Αναμενόμενο σάλο δημιούργησε η έκδοση του Βιβλίου της Βάλερι Πλέιμ «Fair Game, My Life as a Spy, My Betrayal by the White House» (Δίκαιη Ανταπόδοση, Η Ζωή μου ως Κατασκόπου, Η Προδοσία από τον Λ. Οίκο).
Είχε προηγηθεί το βιβλίο του συζύγου της και πρώην πρέσβη Τζόζεφ Γουίλσον για το ταξίδι του στον Νίγηρα, με τίτλο «Ό,τι Δεν Βρήκα Εκεί», όλα τα σχετικά δηλαδή με τις ανυπόστατες κατηγορίες περί του ουρανίου που δήθεν είχε προμηθευτεί ο Σαντάμ Χουσεΐν για την κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής. Στο Βιβλίο της η Πλέιμ παρουσιάζει την καριέρα της στη CΙΑ, τις επιχειρήσεις στις οποίες συμμετείχε και την αποκάλυψη της ιδιότητας και της ταυτότητας 
της από ανώτατα στελέχη του Λ. Οίκου, για να εκδικηθούν τον σύζυγο της που διέψευσε τα ψέματα που είχαν ειπωθεί, ώστε να δικαιολογηθεί η εισβολή στο Ιράκ. Τα «ΘΕΜΑΤΑ» είχαν παρουσιάσει πριν από χρόνια την υπόθεση Πλέιμ με λεπτομέρειες και αποκαλύψεις, που ακόμη και σήμερα δεν έχουν αξιολογηθεί πλήρως.


Όταν δημοσιεύσαμε τα πρώτα μας άρθρα για την πράκτορα της CΙΑ Βάλερι Πλέιμ και τα παιχνίδια που παίχτηκαν με το όνομα της, κανείς στην Ελλάδα δεν γνώριζε το παραμικρό για την υπόθεση και μάλιστα κανείς δεν ήθελε να πιστέψει την ακρίβεια των πληροφοριών μας.
Τα άρθρα στα «ΘΕΜΑΤΑ» ακολούθησε και μια σειρά από εκπομπές μας για το ίδιο θέμα από το Ρ/Σ ΣΚΑΙ, χωρίς και πάλι να τύχουν κάποιας ιδιαίτερης προσοχής και αναδημοσίευσης, με εξαίρεση ορισμένες ανταποκρίσεις από τη «Deutsche Welle», που διέκρινε τη σπουδαιότητα των αποκαλύψεων μας.
Σήμερα η «Υπόθεση Βάλερι Πλέιμ» αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια της αμερικανικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής και έχει συγκλονίσει τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και πολλών άλλων χωρών, όπως και τον Λ. Οίκο.
Το βιβλίο έχει λογοκριθεί απόλυτα από τη CΙΑ που έχει διαγράψει ολόκληρες σελίδες (50, 51, 52, 53,63, 72 κ.ά.).
Έχουν επίσης διαγραφεί πολλά σημεία ακόμη και τίτλοι κεφαλαίων και χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι μόνον μία από είκοσι επτά σελίδες του πρώτου κεφαλαίου είναι ελεύθερη από μαύρες διαγραφές.
Ο σχετικός νόμος που ισχύει στις ΗΠΑ δίνει στη CΙΑ το δικαίωμα της παρέμβασης και της λογοκρισίας κειμένων που γράφονται από πρώην πράκτορες της «Company» και όσοι δεν συμμορφώνονται διώκονται και τιμωρούνται αυστηρά.


Η Βάλερι Πλέιμ δεν είναι συγγραφέας και ως εκ τούτου δεν 8α μπορούσε να γράψει ένα «καλό Βιβλίο», όσο κι αν αυτό περιέχει αυτοβιογραφικά της στοιχεία και περιστατικά που συνέβη-
σαν στη διάρκεια της θητείας της στη CΙΑ.
Οι εκδότες (Simon and Schuster) κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια του νόμου και να υποστηρίξουν το βιβλίο προσλαμβάνοντας την εξαιρετική ρεπόρτερ Λόρα Ρόζεν, η οποία έχει να επιδείξει περγαμηνές στην ερευνητική δημοσιογραφία και σε θέματα εθνικής ασφάλειας. Η Ρόζεν ανέλαβε να γράψει ένα εκτεταμένο «υστερόγραφο» από 80 σελίδες μετά τον επίλογο της Πλέιμ, ώστε να προσδώσει στο βιβλίο την υπεραξία και τις εξηγήσεις που ήσαν απαραίτητες για τους αναγνώστες. Η δημοσιογράφος εργάστηκε ανεξάρτητα και βασίστηκε σε δημοσιεύματα και πληροφορίες, ενώ η ίδια η Βάλερι Πλέιμ δεν τη συνάντησε ποτέ πριν από την έκδοση του βιβλίου και διάβασε το «υστερόγραφο» αυτό μαζί με τους αναγνώστες. Είναι η Ρόζεν που συμπληρώνει και αποκαλύπτει πολλά από τα σημεία που η CΙΑ διέγραψε, δίνοντας ονόματα και ξεκαθαρίζοντας περιστατικά, καθώς η ίδια δεν υπήρξε ποτέ πράκτορας και επομένως δεν δεσμεύεται από τον σχετικό νόμο. Η Λόρα Ρόζεν περιγράφει την ενορχήστρωση από τον Λ. Οίκο της εκστρατείας για τη δυσφήμηση του Γουίλσον, με τη διαρροή σε «ημέτερους» δημοσιογράφους του ονόματος και της ιδιότητας της Πλέιμ.
Χαρακτηριστικά, γράφει ότι η υπερδύναμη που λέγεται ΗΠΑ χρησιμοποίησε τον Νίγηρα, που είναι η δεύτερη πιο φτωχή χώρα στον κόσμο, για να κοροϊδέψει την αμερικανική και την παγκόσμια κοινή γνώμη ώστε να εισβάλει στο Ιράκ!
Ο Γουίλσον αποκάλυψε το χαλκείο και τιμωρήθηκε μέσω της συζύγου του, μετά από εντολή που έδωσαν ο πρόεδρος Μπους και ο αντιπρόεδρος Τσέινι στα στελέχη τους, όπως οι Ρόουβ, Αρμιτάτζ, Φλάισερ, Λίμπι κ.ά. (τα «ΘΕΜΑΤΑ» εκτός από τα άρθρα για την υπόθεση Πλέιμ είχαν δημοσιεύσει και εκτεταμένα σημεία από τα Πρακτικά της δίκης του Λίμπι, στον οποίο έδωσε «χάρη» ο Τζορτζ Μπους). Εκτός από τα γεγονότα του Ιράκ, το βιβλίο αναφέρεται στην προσωπική ιστορία της Βάλερι Πλέιμ, στην πρόσληψη της από τη CΙΑ και στην εκπαίδευση της στη «Φάρμα», στον γάμο, στη μητρότητα και την οικογενειακή της ζωή, τη δουλειά της στον τομέα των όπλων μαζικής καταστροφής, στην παρακολούθηση του «δικτύου Qadir Khan» με τη διακίνηση πυρηνικών και σε πολλά άλλα. Μερικές φορές οι λογοκριτές της CΙΑ μοιάζουν αφελείς και ανούσιοι, όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια, καθώς και η παραμικρή λεπτομέρεια έχει τη σημασία της.
Για παράδειγμα, στη σελίδα 7 του βιβλίου της η Πλέιμ περιγράφοντας την πρώτη της τάξη εκπαίδευσης στη «Φάρμα» αναφέρει: «φαινόταν ότι εγώ ήμουν η πιο. κατά πολύ». Μετρώντας τα γράμματα της διαγραφής θεωρούμε ότι η λέξη που διέγραψαν ήταν η «youngest» (νεαρή, μικρότερη σε ηλικία) και αυτό φαίνεται εκ πρώτης ανόητο, καθώς μοιάζει εντελώς ανώδυνο. Όμως, η CΙΑ επιδίωξε να εξαφανίσει όλες τις αποδείξεις για τη μακρόχρονη θητεία της Πλέιμ, συμπεριλαμβανόμενης και της χρονιάς που την προσέλαβαν (1985), όπως και την πρώτη της τοποθέτηση, που ήταν η Αθήνα! Στα άρθρα μας στα «ΘΕΜΑΤΑ» είχαμε αποκαλύψει ότι η Βάλερι Πλέιμ είχε περάσει και από την Ελλάδα υπηρετώντας στην πρεσβεία των ΗΠΑ με την κάλυψη της υπαλλήλου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Στο βιβλίο της η Πλέιμ δεν μπορεί να . αναφερθεί σε λεπτομέρειες λόγω της απαγόρευσης και, όπου το παρακάνει, επεμβαίνει ο λογοκριτής και διαγράφει.
Μιλώντας για την Αθήνα, χωρίς να κατονομάζει την πόλη, η Πλέιμ γράφει: «έπινα τον. καφέ μου» και οι λογοκριτές έχουν διαγράψει ακόμη και τη φίρμα του καφέ! Μερικές φορές κάτι ξεφεύγει από τις διαγραφές, όπως η λέξη «φέτα», όταν περιγράφει το τυρί που της άρεσε πολύ και που φανερώνει την Ελλάδα. Η Λόρα Ρόζεν δεν έχει κανένα πρόβλημα και στο «υστερόγραφο» της αναφέρεται στη θητεία της Πλέιμ στην Αθήνα και τις υπηρεσίες που η πράκτορας πρόσφερε στην «Company». Η Βάλερι Πλέιμ δούλευε για τη CΙΑ στην πρεσβεία της Αθήνας υπό την καθοδήγηση του «σταθμάρχη» Νταγκ Σμιθ και με ρόλο τις επαφές με πολιτικούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους και τη στρατολόγηση τους ως συνεργατών της CΙΑ. Η νεαρή Αμερικανίδα σαγήνευε με την εμφάνιση της τους Έλληνες σε εκδηλώσεις και κοσμικές δεξιώσεις, κάνοντας «χρήσιμες» για την υπηρεCIA της γνωριμίες. Η άριστη εκπαίδευση, το διπλωματικό της προφίλ, τα ελληνικά της,
τα ξανθά μαλλιά και ο «εκδηλωτικός» της χαρακτήρας μάγευαν τους «επιρρεπείς» και τους οδηγούσαν σαν πεταλούδες στο φως!
Αν και άριστη γνώστης των πολεμικών τεχνών και των όπλων (αξέχαστη η ικανότητα της στο ΑΚ-47), η Βάλερι Πλέιμ φοβόταν για την ασφάλεια της, όταν κατέβαινε με το αυτοκίνητο της κάθε πρωί τη Λ. Κηφισίας για την πρεσβεία.
Ο Ρίτσαρντ Γουέλς δεν ήταν ο μόνος πράκτορας που είχε δολοφονηθεί στην Αθήνα, αν και ήταν ο πιο σημαντικός, αφού υπήρξε σταθμάρχης της CΙΑ.
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80 η Βάλερι Πλέιμ δεν ήταν τόσο σημαντική ως πράκτορας, όμως υπάρχουν πληροφορίες ότι η ιδιότητα της είχε από τότε αποκαλυφθεί στους Σοβιετικούς από τον διπλό πράκτορα Aldrich Ames
Μετά την Αθήνα η Βάλερι Πλέιμ κατέθεσε το διπλωματικό της διαβατήριο και εργάστηκε πλέον για τη CΙΑ ως NOC (Νοn Οfficial Cover). Αρχικά επέστρεψε στο πατρικό της σπίτι για να δημιουργήσει τον μύθο του καθημερινού ανθρώπου και δούλεψε ως πωλήτρια ρούχων σε κάποιο μαγαζί, ενώ παράλληλα μάθαινε Γαλλικά.


Αργότερα η CΙΑ την έστειλε στην Ευρώπη για σπουδές και εκεί ξεκίνησε τη βαθιά της κατασκοπευτική δράση με την κάλυψη της ειδικού επί θεμάτων ενέργειας ως στέλεχος της εταιρείας-βιτρίνας Brewster Jennings & Associates.
Αυτά που δεν θα μάθουμε ποτέ είναι όσα η Πλέιμ δεν πρόκειται να περιλάβει σε κανένα βιβλίο και επομένως δεν θα λογοκριθούν από τους ειδικούς της CΙΑ.
Είναι η δημιουργία και η δράση του δικτύου πρακτόρων που εργάστηκαν είτε με την κάλυψη του διπλωμάτη, του επιστήμονα, του επιχειρηματία ή του απλού φωτογράφου-τουρίστα, για τα συμφέροντα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.
Στη διάρκεια των κυβερνήσεων Μπους-Τσέινι με τους πολέμους και τις εισβολές παίχτηκαν σκληρά παιχνίδια με πρόσχημα τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» και τον «έλεγχο των όπλων μαζικής καταστροφής». Αρκετοί πράκτορες σκοτώθηκαν σε επιθέσεις αντιμέτρων και πολλοί εξοντώθηκαν «από μέσα», όταν τα συστήματα θεώρησαν ότι κινδυνεύουν από διαφωνίες ή από κρίσεις συνείδησης (κάποιοι υποστηρίζουν ότι και οι πράκτορες έχουν συνείδηση). Ο κατάλογος είναι μακρύς και τα «ΘΕΜΑΤΑ» έχουν ασχοληθεί με πολλές από τις περιπτώσεις αυτές (κορυφαία «πράξη» η εξόντωση του Βρετανού επιστήμονα και επιθεωρητή του ΟΗΕ για τον αφοπλισμό Ντέιβιντ Κέλι λίγες μόλις ώρες μετά την αποκάλυψη της ιδιότητας και του ονόματος της Βάλερι – Πλέιμ).
Δύσκολα θα μάθουμε, επίσης, και τα ονόματα των Ελλήνων συνεργατών της CΙΑ που στρατολογήθηκαν από τη Βάλερ Πλέιμ και από άλλους πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών της Δύσης και της Ανατολής.
Εντύπωση προκαλεί η προθυμία με την οποία Έλληνες πολιτικοί, επιστήμονες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι και κοσμικοί της συμφοράς, σπεύδουν να παραδοθούν στην αγκαλιά της CΙΑ, για να αποκομίσουν τα κέρδη της επιτυχίας και της ανέλιξης.
Η ευαίσθητη για τους Αμερικανούς περίοδος των πρώτων χρόνων στην εξουσία του Α. Παπανδρέου, οι σχέσεις του με τη Μ. Ανατολή και τον αραβικό κόσμο, τα εξοπλιστικά προγράμματα του υπουργείου Άμυνας, οι ενεργειακές και οι τηλεπικοινωνιακές μπίζνες, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη στρατολόγηση συνεργατών της CΙΑ που ήταν πρόθυμοι να σαγηνευτούν ακόμη και από τη γοητεία μιας αρχάριας χωριατοπούλας από το Ανκορέιτζ της Αλάσκας! Είδαμε τι έγινε στη συνέχεια με τους πολιτικούς που αναδείχθηκαν από το πουθενά και τις προσκλήσεις τους από διάφορες «διεθνείς λέσχες», τους επιστήμονες που έκαναν λαμπρή «καριέρα» μέσα και από δήθεν «μη κυβερνητικές οργανώσεις» και «ιδρύματα», με τις εταιρείες που «πρόκοψαν», και όλους τους άλλους «παράξενους» που επιβλήθηκαν σε διάφορους χώρους. Πράκτορες του FΒΙ με την ιδιότητα του «legal attache» βραβεύτηκαν δημόσια και από κοινού με Έλληνες «συναδέλφους» για τη δράση τους στην Ελλάδα, πράκτορες της CΙΑ με ελληνικά ονόματα συμμετείχαν σε προγράμματα απαγωγών, πράκτορες του ΝSA και άλλων υπηρεσιών οργάνωσαν με τη σύμπραξη Ελλήνων τις υποκλοπές και πράκτορες διοικούν σήμερα μεγάλους οργανισμούς και επιχειρήσεις. Η υπόθεση της Βάλερι Πλέιμ «διεκπεραιώθηκε» από φερέφωνα της πολιτικής και από δημοσιογράφους του pay-roll που στήριξαν πρόθυμα πολέμους και εισβολές που στηρίχτηκαν σε ψέματα….


Από τα “Θέματα”
olympia

Mπορείς να βοηθήσεις.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Σκάνδαλα με ψεύτικους ράβδους χρυσού σε τράπεζες... και η GATA που μυρίστηκε την εμπλοκή Rothchild



"ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός"...

Αν ξεχωρίζαμε κάποια ονόματα οικογενειών, στο βάθος της σύγχρονης ιστορίας της ανθρωπότητας -από το Μεσαίωνα μέχρι σήμερα- για τις απάτες και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι βέβαιο πως θα φιγουράριζε ανάμεσα τους σε περίοπτη θέση αυτό της δυναστείας των Rothchild...

Ψεύτικοι ράβδοι χρυσού στην Τράπεζα της Αγγλίας και της Fort Knox των ΗΠΑ

Σύμφωνα με άρθρο της Pakistan Daily, από τις 11 Γενάρη 2010, αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο σκάνδαλο με επιχρυσωμένες μπάρες χρυσού που κυκλοφορούν εδώ και 15 χρόνια σε μεγάλες τράπεζες χωρών, όπου ανάμεσα σε άλλους εμπλέκεται η γνωστή οικογένεια τραπεζιτών Rothchild, που μαζί με την δυναστεία των Rockefellers είναι οι τρισεκατομμυριούχοι του πλανήτη μας, που εμπλέκονται σε εκατοντάδες μικρά και μεγάλα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται πλέον σταδιακά...

Όπως αναφέρει ο συντάκτης της Pakistan Daily, όταν κυκλοφορούν πλαστά νομίσματα η ζημιά περιορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή και επηρεάζει μόνο μερικές δεκάδες ή χιλιάδες ανθρώπους και αφορά φυσικά ένα σχετικά περιορισμένο ύψος χρημάτων. Οι υπηρεσίες ενημερώνουν άμεσα τις τράπεζες σχετικά με το πώς να αναγνωρίζουν αυτά τα ψεύτικα χρήματα και τα καταστήματα λιανικής πώλησης συνήθως διαθέτουν διαδικασίες αναγνώρισης τους (όπως ειδικές πένες για τη δοκιμή του χαρτιού) ώστε γρήγορα να σταματήσει η κυκλοφορία τους.

Αλλά τι γίνεται με χρυσό; Αυτό είναι το πιο ιερό από όλα τα εμπορεύματα, διότι θεωρείται ότι είναι το πιο ασφαλές, αξιόπιστο και πολύτιμο μέσο για την εξοικονόμηση πλούτου.

Μια πρόσφατη ανακάλυψη έγινε τον Οκτώβριο του 2009 αλλά αποσιωπήθηκε στα ΜΜΕ και μόλις τώρα γίνεται γνωστή στο ευρύ κοινό: εκατομμύρια ράβδων χρυσού στο  Fort Knox - όπου βρίσκεται το απόθεμα χρυσού του  Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ - που είναι το μετοχικό κεφάλαιο του εθνικού πλούτου της χώρας είναι ΠΛΑΣΤΕΣ!

Ποιος το έκανε αυτό; Προφανώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ, αναφέρει ο συντάκτης.

Ιστορικό

Τον Οκτώβριο του 2009 οι Κινέζοι έλαβαν μία αποστολή ράβδων χρυσού. Ο χρυσός αποτελεί τρόπο τακτικών ανταλλαγών μεταξύ των χωρών, για να αποπληρωθούν χρέη και να διευθετηθεί το λεγόμενο εμπορικό ισοζύγιο. Οι περισσότερες ανταλλαγές σε χρυσό λαμβάνουν χώρα και αποθηκεύονται σε υπόγειους θαλάμους υπό την επίβλεψη ενός ειδικού οργανισμού με έδρα το Λονδίνο, το London Bullion Market Association (ή LBMA). Όταν η αποστολή έγινε δεκτή, η κινεζική κυβέρνηση ζήτησε να γίνουν ειδικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί η καθαρότητα και το βάρος των ράβδων χρυσού. Σε αυτή τη δοκιμή, τέσσερις μικρές οπές ανοίγονται στις ράβδους χρυσού και στη συνέχεια αναλύεται η σύσταση του μετάλλου.

Οι υπάλληλοι συγκλονίστηκαν από το γεγονός ότι οι μπάρες ήταν ψεύτικες. Οι πυρήνες αποτελούνταν από βολφράμιο και είχαν μόνο μια εξωτερική επίστρωση πραγματικού χρυσού. Επιπλέον, αυτές οι ράβδοι χρυσού, περιέχουν αύξοντες αριθμούς για παρακολούθηση με βάση τους οποίους φαίνεται πως προέρχονται από τις ΗΠΑ και είχαν αποθηκευτεί για χρόνια στο Φορτ Νοξ. Υπήρξαν αναφορές που αφορούν για 5600 έως 5.700 ράβδους της αποστολής, με βάρος 400 ουγκιές η κάθε μία!

Αρχικά πολλοί ειδικοί χρυσού θεώρησαν πως ο ψεύτικος χρυσός προέρχονταν από την Κίνα, που ηγείται στην παραγωγή απομιμήσεων. Οι Κινέζοι έσπευσαν να διερευνήσουν το ζήτημα και εξέδωσαν δήλωση που εμπλέκει τις ΗΠΑ.

Τι αποκάλυψαν οι κινέζοι:
Πριν από 15 χρόνια περίπου - κατά την κυβέρνηση Clinton [νομίζω ο Ρόμπερτ Ρούμπιν, ο Sir Alan Greenspan και ο Lawrence Summers] - φένεται πως είχαν κατασκευαστεί από βιομηχανία στις ΗΠΑ, μεταξύ 1,3 και 1,5 εκατομμυρία ράβδοι βολφραμίου των 400oz (ουγκιές)-  [πάνω από 16 χιλιάδες μετρικοί τόνοι], με μία πολύ υψηλή τεχνική ραφιναρίσματος. Στη συνέχεια, 640.000 από αυτά τα "τούβλα" βολφραμίου έλαβαν ως επικάλυψη ελάσματα χρυσού και απεστάλησαν στο Ft. Knox όπου και παραμένουν μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με την κινεζική έρευνα, ακόμη και η επικάλυψη ήταν επίχρυση ενώ στη συνέχεια δήθεν "πωλήθηκε" στη διεθνή αγορά. Προφανώς, η παγκόσμια αγορά είναι κυριολεκτικά "γεμάτη από ψεύτικες μπάρες βολφραμίου -αντί χρυσό-, σε ποσό που εκτιμάτε στα 600 δισ. δολάρια.

Με τα παραπάνω αποκτά νόημα και μια σκοτεινή είδηση που αρχικά είχε δημοσιευθεί στην NY Post [από την Jennifer Anderson] στα τέλη του Ιανουαρίου 2004.

DA investigating NYMEX executive ,Manhattan, New York, –Feb. 2, 2004.

Σύμφωνα με το άρθρο εκείνο, κορυφαίο στέλεχος του New York Mercantile Exchange έγινε επίκεντρο έρευνας από τον εισαγγελέα του Μανχάταν. Πηγές αναφέρουν ότι στον Stuart Smith, ανώτερο αντιπρόεδρο τότε της NYMEX, επιδόθηκε ένταλμα έρευνας από το γραφείο του εισαγγελέα . Στοιχεία της έρευνας δεν είχαν δοθεί τότε στη δημοσιότητα, όπως επίσης δεν έγινε γνωστή η πορεία και το συμπέρασμα της εισαγγελικής έρευνας.

Αξίζει ωστόσο να γνωρίζουμε πως τα γραφεία του Senior Vice President of Operations της NYMEX - είναι υπεύθυνα για την τήρηση αρχείων [αύξοντα αριθμό και χυτήριο προέλευσης] για ΚΑΘΕ μπάρα χρυσού που χρησιμοποιείται σε ανταλλαγές. Εκεί οφείλουν να τηρούν τα μητρώα αυτά με ακριβή στοιχεία που δείχνουν την καταγωγή του συνόλου του φυσικού χρυσού ως αποδείξεις ...

Να πιστέψουμε πως δεν έγινε τίποτε και πως είναι άσχετη η "διοικητική άδεια" που δόθηκε τότε στον αντιπρόεδρο της NYMEX ;

Οι αποκαλύψεις για τους πλαστούς ράβδους χρυσού εξηγούν επίσης μία άλλη εξαιρετικά ασυνήθιστη ιστορία που συνέβη επίσης το 2004:
Λονδίνο, 14 Απριλίου 2004 (Reuters) - η NM Rothschild & Sons Ltd, που εδρεύει στο Λονδίνο μονάδα της επενδυτικής τράπεζας Rothschild [ROT.UL], θα αποσυρθεί από την εμπορία αγροτικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένου του χρυσού, στο Λονδίνο, με την αναθεώρηση δραστηριοτήτων του, δήλωσε την Τετάρτη.
Είναι ενδιαφέρον, ότι ο Bill Murphy του GATA, αναφερθήκατε σχετικά με αυτό και πάλι το 2004
"Γιατί ¨αφήνουν οι Rothschild την επιχείρηση χρυσού αυτή τη στιγμή αναρωτιόμαστε εγώ και οι συνάδελφοί μου; Απλά μια εικασία εκ μέρους μου, αλλά νομίζω πως είναι ύποπτο και κάτι δεν πάει καλά. Γνωρίζουν προφανώς πως ένα μεγάλο σκάνδαλο έρχεται και δεν θέλουν να είναι ένα μέρος του ... - MURPHY BILL, LEMETROPOLE, 4-18-2004
Ποια είναι η GΑΤΑ;

Η Gold Antitrust Action Committee (GATA) είναι ένας οργανισμός ο οποίος έχει γίνει τσουχτερός για τις φτέρνες του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ και της Federal Reserve για πολλά χρόνια τώρα. Η βάση των κατηγοριών του GATA είναι ότι τα ιδρύματα αυτά, σε συντονισμό με άλλες κεντρικές τράπεζες είναι συνένοχα και εμπλέκονται σε συναλλαγές χρυσού στις ΗΠΑ έχοντας στα χέρια τους την αθέμιτη χειραγώγηση της τιμής του χρυσού εδώ και δεκαετίες.

Ποια είναι η GLD;

Η GLD είναι η συντομογραφία του Good London Delivery. Το London Bullion Market Association (LBMA) όρισε ως «καλή παράδοση" την παράδοση από έναν φορέα που περιλαμβάνεται στον κατάλογο τους ή που η παράδοσή τους ανταποκρίνεται στα πρότυπα του εν λόγω καταλόγου και οι μπαρες του οποίου έχουν περάσει τη δοκιμή απαιτήσεων που καθορίζονται από την associatiοn και ενημερώνονται κατά καιρούς. Οι ράβδοι πρέπει να είναι καθαρές για ΑU μεταξύ 995,0 και 999,9 ανά 1000. Βάρος, σχήμα, εμφάνιση, βάρος, σχέδια και γραμματόσημα πάνω στης ράβδους ρυθμίζονται ως εξής:
Βάρος: minimum 350 fine ounces AU; maximum 430 fine ounces AU, gross weight of a bar is expressed in troy ounces, in multiples of 0.025, rounded down to the nearest 0.025 of an troy ounce.

Διαστάσεις: the recommended dimensions for a Good Delivery gold bar are: Top Surface: 255 x 81 mm; Bottom Surface: 236 x 57 mm; Thickness: 37 mm.

Fineness: the minimum 995.0 parts per thousand fine gold. Marks: Serial number; Assay stamp of refiner; Fineness (to four significant figures); Year of manufacture (expressed in four digits).
Μετά την εξέταση του ενημερωτικού δελτίου για άλλη μια φορά, γίνεται αρκετά σαφές ότι  η GLD ιδρύθηκε για να αποσπάσει σκόπιμα τα δολάρια των επενδύσεων μακριά από τις νόμιμες αγορές χρυσού και για να δημιουργήσει ένα είδος καταβόθρας που θα αποτελούσε προορισμό για πολλές  από αυτές τις πλαστές ράβδους από βολφράμιο, ώστε να μη δουν ποτέ το φως της ημέρας - πράγμα που καλύπτεται πίσω από το ακόλουθο κείμενο νομιμοποιητικής "ασπίδας" από το νόμο:

[Απόσπασμα από το ενημερωτικό δελτίο GLD στη σελίδα 11]
legalese “shield” from the law:

[Excerpt from the GLD prospectus on page 11]
“Gold bars allocated to the Trust in connection with the creation of a Basket may not meet the London Good Delivery Standards and, if a Basket is issued against such gold, the Trust may suffer a loss. Neither the Trustee nor the Custodian independently confirms the fineness of the gold bars allocated to the Trust in connection with the creation of a Basket. The gold bars allocated to the Trust by the Custodian may be different from the reported fineness or weight required by the LBMA’s standards for gold bars delivered in settlement of a gold trade, or the London Good Delivery Standards, the standards required by the Trust. If the Trustee nevertheless issues a Basket against such gold, and if the Custodian fails to satisfy its obligation to credit the Trust the amount of any deficiency, the Trust may suffer a loss.”
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ γνωρίζει αλλά είναι προφανώς μέρος της ιστορίας. 
Νωρίτερα αυτή τη χρονιά η GATA κατέθεσε για δεύτερη φορά αίτημα Freedom of Information Act (FOIA), ζητώντας από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ τα έγγραφα από το 1990 μέχρι σήμερα , που έχουν να κάνουν με πράξεις ανταλλαγής χρυσού, χρυσά ή προτεινόμενες πράξεις ανταλλαγής χρυσού .

Στις 5, Αύγ, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα ανταποκρίθηκε στο αίτημα αυτό FOIA, με την προσθήκη δύο επιπλέον εγγράφων στα έγγραφα που είχε ήδη εμφανίσει στην GATA τον Απρίλιο του 2008, μετά από την προηγούμενη αίτηση FOIA. Τα έγγραφα αυτά ανήλθαν σε 173 σελίδες, πολλά τμήματα των οποίων ήταν αναθεωρημένα (βαμμένα σκούρα). Στην απάντηση της Fed σημειονώταν επίσης ότι υπήρχαν ακόμη 137 σελίδες εγγράφων που δεν αποκαλύφθηκαν διότι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους από δημοσιοποίηση.

Η GATA άσκησε έφεση σχετικά στις 20 Αυγούστου, ζητώντας περισσότερες πληροφορίες που να τεκμηριώνουν τη νομιμότητα των εξαιρέσεων από τη δημοσιοποίηση και μια εξήγηση γιατί  ορισμένα έγγραφα, όπως μία ανάρτηση στην ιστοσελίδα της  Federal Reserve που ασχολείται με πράξεις ανταλλαγής χρυσού, δεν συμπεριλήφθηκαν στο έγγραφο απελευθέρωσης πληροφοριών στις 5 Αυγ.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2009, με επιστολή πάνω σε επιστολόχαρτο της Federal Reserve System,  ο κυβερνήτης της Federal Reserve, Kevin M. Warsh, αρνήθηκε πλήρως την έφεση της GAΤΑ.

Η πρώτη παράγραφος  στην τρίτη σελίδα της εν λόγω επιστολής είναι η πιο αποκαλυπτική.

"Σε σχέση με την έκληση σας, μου επιβεβαίωσαν ότι οι πληροφορίες που παρακρατούνται σύμφωνα με απαλλαγή 4, αποτελούν εμπιστευτικές εμπορικές ή οικονομικές πληροφορίες σχετικά με τις επιχειρήσεις της Federal Reserve Βank που επιτεύχθηκαν στα πλαίσια της έννοια της εξαίρεσης 4. Αυτό περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τις συμφωνίες ανταλλαγών με ξένες τράπεζες για λογαριασμό της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και δεν είναι το είδος των πληροφοριών που δημοσιοποιούνται συνήθως στο κοινό. Η πληροφορία αυτή σωστά κρατήθηκε μυστική από εσάς. "
”In connection with your appeal, I have confirmed that the information withheld under exemption 4 consists of confidential commercial or financial information relating to the operations of the Federal Reserve Banks that was obtained within the meaning of exemption 4. This includes information relating to swap arrangements with foreign banks on behalf of the Federal Reserve System and is not the type of information that is customarily disclosed to the public. This information was properly withheld from you.”
Η ανωτέρω δήλωση είναι μια παραδοχή ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει ασχοληθεί με swaps (ανταλλαγές) με ψεύτικες μπάρες χρυσού και αρνείται να αποκαλύψει οποιεσδήποτε πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητές της!

Γιατί γίνεται χρήση βολφράμιου;
Αν πρόκειται να εκτυπώσετε πλαστό χρήμα θα πρέπει να έχετε το ειδικό χαρτί, αλλιώς τα χαρτονομίσματα δεν θα έχουν την κατάλληλη υφή και θα μπορούν να ανιχνευθούν εύκολα από ειδικό στυλό που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι έμποροι και οι τράπεζες. Ομοίως, αν πρόκειται για ψεύτικους ράβδους χρυσού θα πρέπει να είστε σίγουροι ότι έχουν το ίδιο βάρος και τις ιδιότητες του πραγματικού χρυσού.

Στις αρχές του 2008 εκατομμύρια δολάρια σε χρυσό στην κεντρική τράπεζα της Αιθιοπίας αποδείχθηκε ότι ήταν πλαστά. Αντί για ράβδοι χρυσού αποδείχθηκε ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από επιχρυσωμένο ατσάλι. Προσπάθησαν να τα πουλήσουν στη Νότια Αφρική και στάλθηκαν πίσω όταν οι Νοτιοαφρικανοί παρατήρησαν αυτό το "μικρό πρόβλημα". Το πρόβλημα με τη λήψη καλής ποιότητας ψεύτικου χρυσού είναι ότι ο χρυσός είναι εξαιρετικά πυκνός. Έχει σχεδόν δύο φορές την πυκνότητα του μολύβδου και είναι 2 1/2 φορές πιο πυκνός από το ατσάλι. Δεν παρατηρήται συνήθως αυτή η ιδιότητα γιατί τα μικρά χρυσά δαχτυλίδια και τα παρόμοια δεν ζυγίζουν αρκετά ώστε να είναι προφανής, αλλά αν έχετε κρατήσει ποτέ ένα μεγαλύτερο κομμάτι χρυσού, γίνεται ολοφάνερη: είναι πολύ, πολύ βαρύ.

Η πρότυπος ράβδος χρυσού για ανταλλαγές μεταξύ τραπεζών, γνωστή ως “London good delivery bar” ζυγίζει 400 ουγγιές troy (πάνω από τριάντα τρεις λίβρες, περίπου 16,5 κιλά), αλλά δεν είναι μεγαλύτερη από ένα βιβλίο. Μία ράβδος χάλυβα, στο ίδιο μέγεθος θα ζυγίζει μόνο 13,5 λίρβες (περίπου 6,525 κιλά).

Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα χρυσού, Theo Gray, το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν πολύ λίγα μέταλλα που να είναι τόσο πυκνά, όπως ο χρυσός και με δύο μόνο εξαιρέσεις όλα τους  κόστίζουν όσο ο χρυσός ή περισσότερο.

Η πρώτη εξαίρεση είναι το απεμπλουτισμένο ουράνιο, το οποίο είναι φθηνό αν είστε μια κυβέρνηση, αλλά δύσκολο για να το αποκτήσουν μεμονωμένα άτομα. Επίσης είναι ραδιενεργό, πράγμα που  θα μπορούσε να είναι πρόβλημα...

Η δεύτερη εξαίρεση είναι ένας πραγματικός νικητής:
βολφράμιο. Το βολφράμιο είναι κατά πολύ φθηνότερο από  το χρυσό (ίσως 30 δολάρια ανά λίβρα σε σύγκριση με 12.000 δολάρια η λίμπρα για το χρυσό τώρα). Και εντυπωσιακό τρόπο  έχει ακριβώς την ίδια πυκνότητα με χρυσό, με τρία δεκαδικά ψηφία. Οι κύριες διαφορές είναι ότι έχει " λάθος" χρώμα και ότι είναι πολύ, πολύ πιο σκληρό από το χρυσό. (Πολύ καθαρός χρυσός είναι αρκετά μαλακός ώστε να  μπορεί να χαραχτεί με το νύχι.)

Μια πολύ καλή απομίμηση ράβου χρυσού θα πρέπει λοιπόν να ταιριάζει τέλεια με το χρώμα, την επιφανειακή σκληρότητα, την πυκνότητα, τη χημική σύσταση και ιτις άλλες διότητες του χρυσού. Για να γίνει αυτό, θα μπορούσε να φτιαχτεί μια μικρότερη μπάρα από βολφράμιο-  κατά 1/8-inch μικρότερη σε κάθε διάσταση σε σχέση με τη μπάρα χρυσού- και στη συνέχεια να προστεθεί ένα στρώμα πραγματικού, καθαρού χρυσού -στρώμα πάχους 1/16-inch- γύρω από τη μπάρα βολφραμίου. Αυτή η μπάρα θα μπορούσε να περάσει για αληθινή και να περάσει από τα συνηθισμένα τεστ γνησιότητας. Μόνο μια οπή με τρυπάνι θα αποκάλυπτε πως πρόκειτε για πλαστή ράβδο χρυσού...

Και κάτι τέτοιο συνέβη στην περίπτωση που αποκάλυψε η Κίνα.

Τι πρόκειται να συμβεί τώρα;
Πολιτικοί σαν τον Ron Paul απαιτούν από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (FED) να ανοίξουν τα αρχεία της για δημόσιο έλεγχο. Όμως, η Fed έχει επανειλημμένως αρνηθεί, δηλώνοντας ότι οι εν λόγω γνωστοποιήσεις θα υπονόμευαν τη λειτουργία της.

Προφανώς και θα την υπονόμευε η αποκάλυψη εμπλοκής της σε τέτοια σκάνδαλα! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο..


Πηγή Fake-gold-bars-in-bank-of-england-and-Fort-knox

Δείτε επίσης το άρθρο σχετικά με τους τρισεκατομμυριούχους Rothcild και Rockefellers, που τελικά τους βρίσκουμε εμπλεκόμενους όποια πέτρα και να σηκώσουμε...
Rothschilds and Rockefellers--trillionaires-of-the-world

Read more: http://vickytoxotis.blogspot.com/2010/01/gata-rothchild.html#ixzz1k3D8qDtP

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

ΣΕΙΚΙΛΟΣ - ΕΥΤΕΡΠΗ: Η αρχαιότερη, ολοκληρωμένη μουσική σύνθεση




ΣΕΙΚΙΛΟΣ - ΕΥΤΕΡΠΗ: Η αρχαιότερη, ολοκληρωμένη μουσική σύνθεση

Η αρχαιότερη, ολοκληρωμένη μουσική σύνθεση (με μουσική σημειογραφία) στον κόσμο, που έχει ανακαλυφθεί, μέχρι τώρα.

"Οσον ζής φαίνου,
Μηδέν όλως σύ λυπού
Προς ολίγον εστί το ζήν
Το τέλος ο χρόνος απαιτεί".

Πρόκειται για επιτάφια επιγραφή που ένας λυρικός ποιητής και μουσικός των ελληνιστικών χρόνων, ο Σείκιλος, αφιέρωσε στη γυναίκα του, Ευτέρπη.... πάνω σε μια μικρή στρογγυλή μαρμάρινη στήλη, χρονολογούμενη από τον 2ο αι. π.Χ. Ανακαλύφθηκε από το W. Μ. Ramsay το 1883, κοντά στις αρχαίες Τράλλεις της Μ. Ασίας. Η στήλη χάθηκε κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος της Μικράς Ασίας (1922), αλλά αργότερα βρέθηκε πάλι, σπασμένη στη βάση της.



Μια γυναίκα τη χρησιμοποιούσε ως ανθοστήλη στον κήπο της, και η βάση ήταν κομμένη οριζόντια. Σήμερα εκτίθεται στο εθνικό μουσείο της Δανίας.

Η μελωδία, αποτελούμενη από 37 νότες συνολικά και με έκταση μιας ογδόης, είναι αυτή καθαυτή πλήρης και έχει μια ξεχωριστή χάρη για μας. Όπως λέει ο Reinach, "είναι το πιο πλήρες και πιο ευανάγνωστο δείγμα της αρχαίας γραφής που έφτασε σε μας".

Το ποιητικό κείμενο της επιγραφής αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο, χωρίς μουσική, είναι η αφιέρωση:

"Εικών ή λίθος ειμί, τίθησί με Σείκιλος ένθα μνήμης αθανάτου, σήμα πολυχρόνιον"
[Εικόνα είμαι, παρά πέτρα· ο Σείκιλος με τοποθέτησε στη θέση της αθάνατης μνήμης, ένα μνημείο για πολλά χρόνια].

Το δεύτερο μέρος, το κύριο επιτάφιο, με μουσική, είναι ένα μικρό εγκώμιο:

"Οσον ζής φαίνου, Μηδέν όλως σύ λυπού Προς ολίγον εστί το ζήν Το τέλος ο χρόνος απαιτεί."
Όσο ζεις, φαίνου [να χαίρεσαι], Μη λυπάσαι διόλου, Η ζωή είναι σύντομη, Ο χρόνος οδηγεί στο τέλος.

Το επιτάφιο τελειώνει με τις λέξεις Σείκιλος-Ευτέρ[πη] (ο Σείκιλος στην Ευτέρπη).

Οι νότες της αρχαιοελληνικής σημειογραφίας δεν ήταν παρά γράμματα που γράφονταν πάνω από τις συλλαβές των στίχων, ενώ οι χρονικές αξίες συμβολίζονταν με κάποιες γραμμές που γράφονταν πάνω από τα γράμματα (π.χ. ένας χρόνος = καμία γραμμή πάνω από το γράμμα, δύο χρόνοι = μία παύλα πάνω από το γράμμα, τρεις χρόνοι = μια γωνία και ένας κύκλος κτλ.)



Στην παραπάνω εικόνα διακρίνονται καθαρά τα μουσικά σύμβολα πάνω από τις συλλαβές και στην κορυφή της σελίδας, η μελωδία "μεταφρασμένη" στη σημερινή δυτική σημειογραφία.

Το όνομά του Σεικίλου έγινε γνωστό χάρη σε μια επιτάφια επιγραφή πού βρέθηκε κοντά στις αρχαίες Τράλλεις της Μ. Ασίας. Tο επιτάφιο του Σεικίλου, χρονολογούμενο από τον 2ο αι. π.Χ. ως τον 1ο μ.Χ.· ανακαλύφθηκε από το W. Μ. Ramsay το 1883, χαραγμένο σε επιτύμβια πέτρα, "μια μικρή στρογγυλή μαρμάρινη στήλη, που ανήκε στον κ. Purser και μεταφέρθηκε από το Αιδίνιο", καθώς έγραφε (Bulletin de Correspondance Hellenique VIII, 1883, 277).

Το Αιδίνιο βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη Τράλλεις της Μ. Ασίας, γι' αυτό και το Επιτάφιο είναι γνωστό και ως Επιγραφή των Τράλλεων (Tralleis Inscription). Η μικρή επιτύμβια στήλη ήταν εκτεθειμένη ως το 1922 στη συλλογή του Young στον Μπουτζά, προάστιο της Σμύρνης, όπου ο Laumonier, μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών, μπόρεσε να τη φωτογραφίσει. Για πρώτη φορά, τη δημοσίευσε στο Bulletin de Correspondance Hellenique XLVIII, 50. Η στήλη χάθηκε μετά την πυρπόληση της Σμύρνης, 13 Σεπτ. 1923 (πρβ. Th. Reinach, La mus. gr. σσ. 191-192· Emile Martin, Trois documents de mus.gr., Παρίσι 1953, σ. 49, και φωτογραφία της στήλης).

Η Επιγραφή αποτελείται από δύο μέρη, από τα οποία το δεύτερο είναι το Επιτάφιο με μουσική· ο Ramsay, ωστόσο, "δεν κατάλαβε, καθώς γράφει, τη σημασία αυτών των μικρών γραμμάτων που βρίσκονταν πάνω από τις γραμμές του δεύτερου μέρους". Ο δρ Carl Wessely ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε πως αυτά τα "γράμματα" ήταν στην πραγματικότητα μουσικές νότες· μετέγραψε τη μουσική στη νεότερη σημειογραφία και δημοσίευσε και τις δύο, την Επιγραφή και τη μεταγραφή του, με σχόλια στο Antike Reste griechischer Musik (1891, σσ. 17-26· η μουσική στις σελίδες 21-24). Συζήτησε το θέμα της Επιγραφής με τον Ch.-Em. Ruelle στη Revue des Etudes Grecques (V, 1892, 265-280). Το Επιτάφιο δημοσιεύτηκε πολλές φορές·μπορούν να αναφερθούν οι ακόλουθες: (1) D. Β. Monro The Modes of Ancient Greek Music 89-90 (η μεταγραφή Wessely) με μια σημαντική διόρθωση στο τέλος της τελευταίας λέξης (απαιτεί la-fa δίεση) που πρότεινε ο J. Α. R. Munro (ό.π. σ. 145)· (2) C. v. Jan, Mus. script. Gr. σσ. 452-453, και Συμπλήρωμα, αρ. 4, Sicili epitaphium σ. 38 (στο Συμπλήρωμα το τέλος είναι διορθωμένο [οι τρεις νότες, la-fa δίεσ.-mi, αντί la-fa δίεσ.], όπως στου Monro, παραπάνω)· (3) Th. Reinach La mus. gr. 191-192.


Το Επικούρειο τραγούδι του Σείκιλου

Το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική, περιέχει ένα σαφές και διαχρονικό επικούρειο μήνυμα. Το έγραψε μετά το 200 πx σε επιτύμβια στήλη κάποιος Σείκιλος από τις Τράλλεις της Μικράς Ασίας, μιας μεγαλούπολης στην κοιλάδα του ποταμού Μαίανδρου.



Η στήλη είναι κυλινδρική, έχει ύψος περίπου 40 εκατοστά και περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεφτά λέξεων μαζί με τη μουσική του. Στην κορυφή της στήλης, το επίγραμμα αναφέρει τον άνθρωπο που το έγραψε, καθώς και το σκοπό για τον οποίο το έγραψε: ΕΙΚΩΝ Η ΛΙΘΟΣ ΕΙΜΙ. ΤΙΘΗΣΙ ΜΕ ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΝΘΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΣΗΜΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟΝ (Εγώ η πέτρα είμαι μια εικόνα. Με έβαλε εδώ ο Σείκιλος σαν διαχρονικό σήμα αθάνατης μνήμης). Στη μέση υπάρχουν οι στίχοι του τραγουδιού μαζί με τα σύμβολα της μελωδίας, η οποία είναι του λεγόμενου φρυγικού τύπου: ΟΣΟΝ ΖΗΣ ΦΑΙΝΟΥ, ΜΗΔΕΝ ΟΛΩΣ ΣΥ ΛΥΠΟΥ. ΠΡΟΣ ΟΛΙΓΟΝ ΕΣΤΙ ΤΟ ΖΗΝ, ΤΟ ΤΕΛΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ (Όσο ζεις λάμψε, καθόλου μη λυπάσαι. Για λίγο διαρκεί η Ζωή, ο χρόνος καθορίζει το τέλος). Στο κάτω μέρος της στήλης αναγράφεται η αφιέρωση ΣΕΙΚΙΛΟΣ ΕΥΤΕΡΠΗΙ (Ο Σείκιλος στην Ευτέρπη), αλλά δεν γίνεται κατανοητό εάν πρόκειται για τη σύζυγο, την ερωμένη, τη φίλη, την αδελφή ή την κόρη του, ή και απλώς τη Μούσα της μουσικής.


Η ΜΟΥΣΑ  ΕΥΤΕΡΠΗ

Την τελευταία υπόθεση προσωπικά τη θεωρώ πιθανότερη επειδή δεν αναφέρεται κάποια συγγένεια, όπως συνήθιζαν οι πρόγονοί μας στις επιτύμβιες στήλες.

Είναι ολοφάνερο πως το διαχρονικό μήνυμα της στήλης, που αναφέρει το επίγραμμα, παραδίδεται από το τραγούδι. Το μήνυμα αυτό αντιστοιχεί στο επικούρειο απόφθεγμα «όσο ζούμε πρέπει να χαιρόμαστε όπως οι θεοί» γιατί ο θάνατος είναι το τέλος και δεν υπάρχει συνέχεια. Εμφανώς επικούρεια είναι όλα τα αναφερόμενα συστατικά του μέλους: η ηδονή της ζωής, η αταραξία, καθώς και το τελικό όριο της ζωής, ο θάνατος. Αυτό το διαχρονικό μήνυμα αθάνατης μνήμης πιθανότατα ήθελε να μεταδώσει ο Σείκιλος στους συνανθρώπους του, όπως αργότερα ο άλλος μεγάλος επικούρειος Μικρασιάτης, ο Διογένης Οινοανδεύς, που κατέγραψε τη διδασκαλία του Επίκουρου σε τοίχο της πόλης του για να δείξει το δρόμο της ευτυχίας στις επόμενες γενιές, όπως έγραψε ο ίδιος. Διότι οι αληθινά ευτυχισμένοι άνθρωποι δεν είναι μεμψίμοιροι, φθονεροί και μισάνθρωποι, αλλά θέλουν αυτή τη γλυκύτητα που τους πλημμυρίζει να τη μοιραστούν με τον πονεμένο, τον καταπιεσμένο και το φοβισμένο συνάνθρωπό τους. Ο Επίκουρος, ο πρώτος μεγάλος διαφωτιστής της ανθρωπότητας και ένας από τους ελάχιστους πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους του καιρού του, έδειξε τον δρόμο της φιλίας, της συμπόνοιας, της επιδίωξης της κοινής ευτυχίας. Και εκείνοι που ακολούθησαν το Δάσκαλο συνέχισαν στον ίδιο δρόμο. Για το λόγο αυτό δεν υπάρχουν στην ιστορία παραδείγματα επικουρείων που κυνήγησαν άλλους ανθρώπους ή συνεργάστηκαν με τυραννικά καθεστώτα για προσωπικά οφέλη.

Όμως, είναι ενδιαφέρον πως, από όσο γνωρίζω, κανείς αρχαιολόγος ή μουσικολόγος ως τώρα δεν έχει συνδέσει την επιτύμβια στήλη του Σείκιλου με την Επικούρεια φιλοσοφία! Η πιο διαδεδομένη άποψη, που προτάθηκε προ εικοσαετίας από τον Αμερικανό καθηγητή Γιον Σόλομον και κυκλοφορεί στους πανεπιστημιακούς κύκλους, είναι ότι ο Σείκιλος έγραψε στην επιτύμβια στήλη κάποιου προσφιλούς του προσώπου, ίσως της συζύγου του, ένα τραγούδι του κρασιού! Για ποιό λόγο το έκανε αυτό ο Σείκιλος δεν το εξηγεί ούτε ο καθηγητής Σόλομον ούτε κανείς άλλος, ίσως γιατί τα νεκροταφεία όλου του κόσμου είναι γεμάτα από...τραγούδια του κρασιού, με διαχρονικά μηνύματα όπως το «ακόμη ένα ποτηράαακι» ή το «παίξτε μου διπλοπενιά και ο μήνας έχει εννιά»... Και δεν πέρασε από το μυαλό κανενός αρχαιομαθούς καθηγητή ότι η μόνη κοσμοθεωρία στην ελληνιστική εποχή που πρέσβευε συγχρόνως και την χαρά της ζωής και το οριστικό τέλος του θανάτου (χωρίς το μύθο της επιβίωσης της ψυχής) ήταν η διδασκαλία του Επίκουρου. Ή μήπως κάποιοι το αντιλήφθηκαν αυτό και το αποσιώπησαν;



Η επιτύμβια στήλη ανακαλύφθηκε το 1883 στην τουρκική πόλη Αϊδίνιο, όπως είναι το σύγχρονο όνομα των αρχαίων Τραλλέων. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922 η στήλη χάθηκε και πολλά χρόνια αργότερα ξαναβρέθηκε σε έναν κήπο τουρκικού σπιτιού. Η ιδιοκτήτρια του σπιτιού είχε κόψει τη βάση της στήλης για να την χρησιμοποιήσει σαν βάζο για λουλούδια... Σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας στην Κοπεγχάγη, αλλά πιστά αντίγραφά του υπάρχουν σε διάφορα μουσεία. Όταν επισκέφθηκα την Ολλανδία τον περασμένο Μάιο, είδα στο Μουσείο Άλλαρντ Πίερσον του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ ένα από αυτά τα αντίγραφα μαθαίνοντας για πρώτη φορά την ύπαρξη αυτού του μοναδικού μνημείου υψηλού πολιτισμού. Αυτού του σπάνιου συνδυασμού της ομορφιάς της τέχνης με το ρεαλιστικό μήνυμα της χαράς της ζωής και της άφοβης και γενναίας αντιμετώπισης του θανάτου. Γιατί η αληθινή τέχνη, όπως μας απέδειξαν οι αρχαίοι φίλοι μας Σείκιλος και Λουκρήτιος, είναι διαχρονική και μιλάει για τη φύση των πραγμάτων, κατευθείαν στο μυαλό και την καρδιά του ανθρώπου ειλικρινά και ευχάριστα.

Βιβλιογραφία
Norton Anthology of Western Music: Ancient to Baroque. Norton & Company, 2006.
Epitaph of Seikilos. C.V. Palisca, Burkholder, 2006.

Άρθρο του Χρήστου Γιαπιτζάκη, Ιατρού - γενετιστή από τον Β' τόμο του περιοδικού Ο Κήπος του Επίκουρου

Πηγή: http://www.macedoniahellenicland.eu/content/view/2698/40/lang,el/

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ




Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα ο Πλάτων θεωρείτο ως μέγας φιλόσοφος, στον οποίο ωφείλετο η κοσμοθεωρία του ιδεαλισμού, σαν μέθοδος της φιλοσοφικής έρευνας για την αποσαφήνιση του αντικειμένου. Η λαμπρότης του φιλοσοφικού του έργου, έγινε αφορμή να μην εκτιμηθεί όσον έπρεπε η συμβολή του στην ανάπτυξη των μαθηματικών, και μέσω αυτών στις άλλες επιστήμες.
Μόλις κατά τις τελευταίες δεκαετίες, όταν και εμφανίστηκαν οι μαθηματικές θεωρίες των συνόλων και των τάξεων και την επέκταση των συζητήσεων των γνωσιολογικών προβλημάτων που θέτει η ταχύτατη εξέλιξη των επιστημών και ιδιαιτέρων των φυσικών, σχετικά με τις πρώτες αρχές των αριθμών, δόθηκε η αφορμή να μελετηθούν ενδελεχώς τα πλατωνικά κείμενα. Μέχρι τότε η επιστήμονες κατέφευγαν στις γνωστές ως πυθαγόρειες αριθμολογικές πραγματείες.

Οι νεότερες μελέτες έδειξαν ότι ο Πλάτων δεν ήταν απλά γνώστης της μαθηματικής επιστήμης της εποχής του, αλλά και ότι με τις κατευθύνσεις που έδιδε στους ερευνητές (κορυφαίους μαθηματικούς, όπως ο Ηρακλείδης, ο Εύδοξος, ο Ερμόδωρος, Θεαίτητος κ.α.) οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στην ακαδημία που ίδρυσε το 386 π.κ.ε. συνετέλεσε να καθορισθή ο θεωρητικός χαρακτήρας της μαθηματικής επιστήμης και να υπερνικηθεί η οξύτατη κρίση που εμπόδιζε τους πρακτικούς μαθηματικούς (βλέπε «εφαρμοσμένα μαθηματικά) να προχωρήσουν σε νέες λαμπρές ανακαλύψεις. Με τον Πλάτωνα η αριθμητική έρευνα αποκτά την επίγνωση της θεωρητικής της αποστολής. Οι έννοιες του μεγάλου και του μικρού, μας παραδίδει ο Πλάτων στην Πολιτεία του, είναι τελείως συγκεχυμένες στην πρακτική αριθμητική (λογιστική). Διότι την ίδια ποσότητα η κοινή αντίληψη ενός απλού ανθρώπου την εννοεί  και «μεγάλη» και «μικρή». Δηλαδή παραβάλλων τους εξ αστραγάλους προς τέσσαρας τους θεωρεί πολλούς και τους τέσσαρες προς δώδεκα ολίγους, ενώ προσθέτει ανόμοια ή άνισα πράγματα. Χρέος της θεώρησης της φύσεως των αριθμών όμως είναι να αντιληφθεί αυτούς δια της νοήσεως και να φθάσει εις τας «υποθέσεις», δηλαδή τις βάσεις και τα πρώτα θεμέλια τους, από όπου κατερχόμενη μεθοδικώς να δικαιολογήσει τις προτάσεις που θέλει να αποδείξει.

Με τον ίδιο τρόπο ο πρακτικός γεωμέτρης που ασχολείται με τα ορατά σχήματα, αν θέλει να γίνει επιστήμων πρέπει να τα εννοήσει σαν γραφικές απεικονίσεις ιδεωδών γεωμετρικών αντικειμένων. Την αστρονομική επιστήμη δεν την ενδιαφέρει η λαμπρή ποικιλία των ουρανίων σωμάτων, αλλά η εξακρίβωση και η αιτιολόγηση της τροχιάς και της ταχύτητάς τους. (Πλάτων Πολιτ. 529 D).
Από τους προ του Πλάτωνος μαθηματικούς, παρεδόθησαν πολλές επιστημονικές προτάσεις, αλλά αυτός με την επίγνωση της θεωρητικής φύσεως των αριθμών, επέτρεψε την διεύρυνση της έρευνας για νέες επιστημονικές κατακτήσεις.

Ο Πλάτων στην Ακαδημία από την θέση του διευθύνοντος είχε όπως είναι φυσικό σαν έργο του, να αναθέτει τα προβλήματα που ανέκυπταν στις εργασίες της, στους συνεργάτες του, με τελικό αποδέκτη τους αιτούντας  παροχήν βοηθείας.  Φυσικά είχε την ευθύνη της κατεύθυνσης και της επιστασίας του σχεδιασμού.  Φαίνεται όμως ότι ποτέ δεν διεκδικεί για τον εαυτό του την δόξα, όπως κατά κανόνα συμβαίνει σε άλλους σχολάρχες ή επιχειρηματίες. Μόνον από την ενδελεχή μελέτη των έργων του κατά τις τελευταίες δεκαετίες, διαφαίνεται η συνεισφορά του.
Κατά την γνώμη εξ' άλλου του Πλάτωνα, όλες οι μαθηματικές αλήθειες, συγκρινόμενες με την οντολογική η οποία αποκαλύπτεται μόνον με την οντολογία της καθαρής φιλοσοφίας, την οποία αποκαλούσε διαλεκτική, είναι δευτέρας τάξεως. Έχουν μέσα τους κάτι το «υποθετικόν».

«Πολιτ.» 510 C    «Ὑποθέμενοι τὸ τε περιττὸν καὶ τὸ
ἄρτιον καὶ τὰ σχήματα τῶν γωνιῶν τριτά εἴδη. Ταῦτα μὲν ὡς
εἰδότες ποιησάμενοι ὑποθέσεις αὐτὰ, οὐδένα λόγον οὔτε αὐτοῖς
οὔτε ἄλλοις ἀξιοῦσι περί τοῦτων διδόναι ὡς παντί φανερῶν».

Δηλαδή αφού λάβουν ως βάση (οι μαθηματικοί και οι γεωμέτρες) την έννοια του αρτίου και του περιττού και των σχημάτων και των τριών γωνιών, και τα παραδεχθούν σαν γνωστά και σαν θεμελιώδεις προϋποθέσεις, πιστεύουν ότι δεν αξίζει τον κόπο να τα αποδείξουν μιας και θεωρούν ότι είναι φανερά σε όλους.

Έτσι εξηγείται γιατί δεν ασχολήθηκε επισταμένα και ο ίδιος με τον πλουτισμό της μαθηματικής επιστήμης με νέες προτάσεις όπως συνηθίζουν οι μαθηματικοί.
Παρ όλα αυτά πρέπει να παραδεχθούμε ότι είχε επαρκή ικανότητα για τέτοιου είδους εργασίες. Η παράδοση αποδίδει στον Πλάτωνα και μαθηματικέ ανακαλύψεις:

Ο Ηρών αναφέρει ότι ο Πλάτων συνεπλήρωσε την λύσιν της αορίστου εξισώσεως χ.χ+ψ.ψ. =ω.ω. Παρουσίασεν ως πραγματοποιούντα την λύσινταύτην τον τύπον (ν∙ν-1) ∙ (ν∙ν-1) + (2ν∙2ν) = (ν∙ν+1 ) ∙ (ν∙ν+1 ), δια των οποίων επιτυγχάνεται η εύρεσις δύο τετραγώνων αριθμών των οποίων το άθροισμα αποτελεί αριθμόν τετράγωνον.

Πολυθρύλητο ζήτημα αποτελεί η επ' ονόματι του Πλάτωνος φερομένη λύσις του Δηλίου προβλήματος την οποίαν μάς διέσωσε ο σχολιαστής του Αρχιμήδους Ευτόκιος εις τα «Περί σφαίρας και κυλίνδρου» σχόλια του. Η εκτιθέμενη υπό του Ευτοκίου λύσις δεν επιτυγχάνεται δια του διαβήτου
και κανόνος άλλα χρειάζεται μηχανική κατασκευή η οποία θα χρησιμοποεί και περιστροφή και μετατόπιση. Η λύση αυτή δημιούργησε εις τους ιστορικούς της αρχαίας επιστήμης μέγα ζήτημα. Εις την προς τον βασιλέα Πτολεμαίο επιστολή του Ερατοσθένους δεν αναφέρεται ότι ανήκει εις τον Πλάτωνα.
Τουναντίον ο Πλούταρχος αφηγείται εις τον βίο Μαρκέλλου ότι ο Πλάτων απέκρουε τας υπό του Αρχύτου και του Μεναίχμου επινοηθείσας δια μηχανικών μέσων λύσεις του προβλήματος.
Επίσης Θέων ο Σμυρναίος όστις αντλεί από τον υπό του Ερατοσθένους γραφέντα διάλογον υπό τον τίτλον «Πλατωνικός» αναφέρει μεν την εις τους Δηλίους δοθείσαν υπό του Απόλλωνος προσταγήν, χωρίς να αναφέρει ότι ο Πλάτων παρουσίασε σχετική λύση. Επειδή όμως ο Ευτόκιος φαίνεται να είχε υπ' όψιν τον «Πλατωνικόν» του Ερατοσθένους, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτός γνώριζε λύση σχετική με αυτήν του Πλάτωνος. Δεν είναι απίθανο ο Πλάτων να είχε καθορίσει μόνον τις θεωρητικές προϋποθέσεις νε τις οποίες θα ήταν δυνατόν να λυθεί το πρόβλημα επί τη βάσει των σχέσεων των πλευρών ορθογωνίων τριγώνων, όπως αναφέρθηκε και προηγουμένως.

Ήταν δε φυσικό οι εργαζόμενοι στην Ακαδημία μαθηματικοί να προσπαθούν να εύρουν δια μηχανικών μέσων την λύσιν του προβλήματος. Το κύριο όμως ενδιαφέρον του Πλάτωνος επικεντρωνόταν εις
την διασαφήνση της μεθόδου την οποίαν ονόμαζε «ἐξ ὑποθέσεως
σκοπεῖσθαι», και την οποίαν ο ίδιος ομολογεί ότι είχε παραλάβει εκτων γεωμετρών.
Εις τον «Μένωνα» (86 Ε)  μας παρέχει συγκεκριμένο
παράδειγμα του τρόπου κατά τον όποιον χρησιμοποιείται η μέθοδος αύτη
εις την γεωμετρίαν:

«Λέγω δὲ τὸ ἐξ ὑποθέσεως ὧδε, ὥσπερ οἱ γεωμὲτραι πολλάκις σκοποῦνται, ἐπειδᾶν τις ἔρηται αὐτοῦς,
οἷον περὶ χωρίου, εὶ οἷον τε ἐς τόνδε τὸν κύκλον τόδε τὸ χωρίον τρίγωνον ἐνταθῆναι, εἴποι ἄν τις ὅτι, οὔτω οἶδα εἰ ἔστιν τοὺτο τοιοῦτον, ἀλλʹ ὅσπερ μὲν τινα ὑπόθεσιν προὔργου οἶμαι ἐχειν πρὸς τὸ πρᾶγμα τοιάνδεʹ εἰ μὲν ὲστι τοῦτο τὸ χωρίον τοιοῦτον οἶον παρὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτοῦ γραμμήν παρατείναντα
ἐλλείπειν τοιούτω χωρίῳ οἶον ἄν αὐτὸ τὰ παρατεταμένον ἧ, ἄλλο τι συμβαίνειν μοι δοκεῖ, καὶ ἄλλο αὖ, εἰ ἀδύνατον ἐστιν ταῦτα παθεῖν. Ὑποθέμενος οὖν θέλω εἰπεῖν σοι τὸ συμβαίνον περί τῆς ἐντάσεως αὐτοῦ εἰς τὸν κύκλον, εἴτε ἀδύνατον εἴτε μὴ»

Ο Πρόκλος εις τα σχόλια του εις τον Ευκλείδην μας διαβεβαιώνει περί τούτου γράφων:
«Μέθοδοι δʹ ὅμως παραδίδονται καλλίστη μέν ἡ διά τῆς ἀναλύσεως ἐπʹ ἀρχήν ὀμολογουμὲνην ἀνάγουσα
τὸ ζητούμενον, ἡν καὶ ὁ Πλάτων, ὡς φασίν, Λεωδάμαντι παραδέδωκεν, ἀφ, ἧς καὶ ἐκεῖνος πολλῶν κατά γεωμετρίαν εὑρετής ἱστόρηται γενέσθαι».

(Εκ των παραδεδομένων μεθόδων η καλλίστη είναι η αναλυτική, η όποια ανέρχεται από την αποδεικτέαν πρότασιν εις μιαν παραδεδεγμένην ήδη αρχήν. Αυτήν, όπως λέγει η παράδοσις, την εδίδαξεν ο Πλάτων εις τον Λεωδάμαντα, ταύτην δε χρησιμοποιών και εκείνος (δηλαδή ο Λεωδάμας) επραγματοποίησε
πολλάς γεωμετρικός ανακαλύψεις).

Εις τον Πλάτωνα ακόμη ανήκει η τιμή ότι διέγνωσε την παιδαγωγική αξία της μαθηματικής μεθοδολογίας και της εν γένει ενασχολήσεως με τα μαθηματικά. Τα θεωρούσε ως γενικό προπαιδευτικό μάθημα, το οποίο ασκεί την σκέψη και την καθιστά ικανή να επιλαμβάνεται της εξετάσεως παντοειδών προβλημάτων. Δια πρώτη φοράν διαπιστώνεται ότι η ασχολία με τα μαθηματικά προάγει την
«ειδεολογικήν μόρφωσιν», οξύνει δηλαδή το πνεύμα και το καθιστά ικανό να επιλύει δύσκολα προβλήματα οιασδήποτε φύσεως. Δια τούτο εις την είσοδο της Ακαδημίας είχε γραφή το ρητόν: «Μηδεὶς ἀγεωμέτρητος εἰσίτω».

Παλαιότερα, και όταν ακόμη οι πλατωνικές μελέτες δεν ήταν επαρκείς ήταν πολύ διαδεδομένη η αντίληψη ότι ο Πλάτων ασχολείτο μόνον με λογικά προβλήματα ακολουθώντας κατ' αρχάς το παράδειγμα του διδασκάλου Σωκράτους.
Επιστεύετο δε ότι με τα μαθηματικά ασχολήθηκε  πολύ αργότερα όταν μετά τα ταξίδια του στην Αίγυπτο και την Κάτω Ιταλία ήλθε σε επικοινωνία με τους Πυθαγόρειους.
Αλλά η προσεκτική εξέταση των διαλόγων της νεανικής του εποχής απέδειξε ότι η κλίση και η ασχολία του Αθηναίου σοφού για την επιστήμη των αριθμών χρονολογείται από την νεανική του εποχή.
Εις τον «Ίππίαν τον μείζονα», ο οποίος εγράφη πριν το  πρώτο ταξίδι του, γίνεται λόγος περί ασυμμέτρων μεγεθών. Επίσης εις τον «Πρωταγόραν» φαίνεται το έντονο ενδιαφέρον του νεαρού τότε Πλάτωνα για τα μαθηματικά.
Η χρησιμοποίση της δι' υποθέσεων διερευνήσεως φιλοσοφικών προβλημάτων εμφανίζεται και εις τον
διάλογο της νεανικής του εποχής «Χαρμίδην» όπου και  απαντώνται οι όροι «υπόθεσις» και «συμβαίνον» (δηλαδή αποτέλεσμα). Πλατ. Χαρμ. 160 D. 163 Α, 164 C, 175 Β).
Αι Αθήναι ήδη από του μέσου του 5ου αιώνος είχαν καταστεί κέντρο πνευματικόν εις το οποίον καλλιεργούντο οι μαθηματικές επιστήμες. Οι πληροφορίες οι οποίες  φέρουν τον Πλάτωνα ως
μυηθέντα εις τα μαθηματικά υπό των Πυθαγορείων, επλάσθησαν μάλλον σε νεότερες εποχές
ετέθησαν στην κυκλοφορία κυρίως υπό των νεοπυθαγορείων.

Πηγή: ηλ.τα.

 http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=44353:2012-01-26-120000&catid=50:mathaino-tin-ellada&Itemid=337#ixzz1kmHUkkb4