Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Θερμοκοιτίδα νεογνών στην αρχαία Ελλάδα!





Οι αρχαίοι Έλληνες ήξεραν να φροντίζουν πρόωρα νεογνά σε περιβάλλον θερμοκοιτίδας






Πηγή: Express.gr

Σε θερμοκοιτίδα «αναστήθηκε» ο θεός Διόνυσος. Όταν γεννήθηκε ο μικρός θεός, ήταν ένα πρόωρο οκταμηνίτικο λιποβαρές νεογνό, που χρειαζόταν ιδιαίτερες φροντίδες και μία θερμοκοιτίδα. Και η θερμοκοιτίδα βρέθηκε αμέσως. Ο Ερμής, ο πρώτος μεταφορέας νεογνών, μετέφερε στον μικρό Διόνυσο στο όρος Νύσσα, όπου τον παρέδωσε στις Υάδες, τις νύμφες της γλυκιάς, θερμής υγρασίας, οι οποίες τον τοποθέτησαν σε μία σπηλιά που είχε όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια θερμοκοιτίδα (φίλτρο αέρα, διπλό τοίχωμα και παροχή προστασίας από ρεύματα αέρα). Οι αρχαίοι Έλληνες φαίνεται ότι είχαν εξαιρετικές γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα των πρόωρων νεογνών σε περιβάλλον θερμοκοιτίδας, όπως προκύπτει από περιγραφές αρχαίων συγγραφέων. Η μυθολογική περιγραφή της θερμοκοιτίδας από αρχαίους συγγραφείς, παραδόξως φαίνεται να τηρεί τις σημερινές προδιαγραφές, αφού η σπηλιά στην οποία τοποθετήθηκε ο Διόνυσος διέθετε στην είσοδό της ένα είδος φίλτρου για τον αέρα, το οποίο δημιουργούν τα πεύκα που φύτεψαν οι Υάδες, ένα είδος διπλού τοιχώματος, που αναπτυσσόταν ανάμεσα στην οροφή και τα κλαδιά ενός παρθένου αμπελιού, και προστασία του μικρού θεού από τα ρεύματα αέρα με κάλυψη με ένα πυκνόφυλλο κισσό. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλιζόταν η συντήρηση ενός περιβάλλοντος γλυκού, ζεστού και ελαφρά υγρού, δηλαδή ενός θερμικώς ουδέτερου περιβάλλοντας. Τα παραπάνω αναφέρονται σε αναρτημένη ανακοίνωση με θέμα τη «Μυθολογική περιγραφή της θερμοκοιτίδας» που παρουσιάζουν γιατροί του Περιφερειακού Αντικαρκινικού-Ογκολογικού Νοσοκομείου Αθηνών «'Αγιος Σάββας», σε συνεργασία με ιδιώτες συναδέλφους τους από τα Χανιά, στο 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο Περιγεννητικής Ιατρικής, το οποίο διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη. Σε αυτή τη θερμοκοιτίδα, με τον αυλό του Πάνα να τον νανουρίζει και με τη φροντίδα των Υάδων, των Μαινάδων, των Σατύρων και των Σειληνών, έμεινε ο μικρός θεός ως ότου αποκτήσει το κανονικό του βάρος και μεγαλώσει.

Βέβαια, δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί κατά πόσο όλα αυτά τα μυθικά γεγονότα στηρίχτηκαν σε πρακτικές της εποχής ή αποτελούν συλλήψεις κάπου τολμηρού μυαλού. Πάντως, είναι εξαιρετικά αξιοπερίεργο τόσες γνώσεις σχετικά με τη φροντίδα των πρόωρων νεογνών να μην ξεκινούν από συγκεκριμένες εμπειρίες και πρακτικές.

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: