«Συλλογική θρησκευτική φαντασίωση»...
«Ό Άγιος Δημήτριος είναι μια μοναδική μορφή στο στερέωμα των Αγίων της Χριστιανικής εκκλησίας. Ο στρατιώτης που έγινε θρύλος είναι μια συλλογική θρησκευτική φαντασίωση στο υποσυνείδητο όλων των λαών της βαλκανικής χερσονήσου...»
Αυτή ήταν η ανάρτηση της Αγγελικής Τριαρίδου στο διαδίκτυο. «Συλλογική θρησκευτική φαντασίωση»... Αποκρουστική νεοταξίτικη διάλεκτος. Η κυρία αυτή, προφανώς δεν ξέρει τι λέει. ΠΑΣΟΚικά, αριστεριστικά πράγματα... Όσον μας αφορά, μακράν από τις αντιλήψεις του κόσμου της Θεσσαλονίκης. Έχουμε ομολογουμένως αρχίσει να τα χάνουμε με ορισμένους, που έχουν βαλθεί να αποχρωματίσουν θρησκευτικά τη χώρα. Δεν εξηγείται αλλιώς... Όμως, ας υπενθυμίσουμε στην κυρία αυτή, μερικά ιστορικά στοιχεία.
Ο Άγιος Δημήτριος
Ώρα λοιπόν για λίγη ιστορία. Αντιγράφουμε από τον βίο του Αγίου, επισημαίνοντας ότι υπήρξε ιστορικό πρόσωπο και όχι μια «συλλογική θρησκευτική φαντασίωση»:
«Ο Άγιος Δημήτριος ο μεγαλομάρτυρας και μυροβλύτης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 260 μ.Χ. Εκείνο τον καιρό αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Χριστιανομάχος Διοκλητιανός που είχε διορίσει καίσαρα στα μέρη της Μακεδονίας ένα στρατηγό γαμπρό του, ονόματι Μαξιμιανό, εξίσου σκληρόκαρδο και αιμοβόρο. Ο Μαξιμιανός, διόρισε τον Δημήτριο άρχοντα της Θεσσαλονίκης, αφού εκτίμησε τα χαρίσματά του και θεωρώντας ότι είναι ειδωλολάτρης. Ο Μαξιμιανός έπειτα από νικηφόρο πόλεμο που έκανε με τους Σκύθες, γύρισε στη Θεσσαλονίκη τροπαιούχος. Κάποιοι ειδωλολάτρες κατήγγειλαν τον Δημήτριο ως χριστιανό. Ο Μαξιμιανός κάλεσε όλους τους αξιωματούχους της Θεσσαλονίκης να προσφέρουν θυσία στα είδωλα, για να εξακριβώσει αν ο Δημήτριος θα ερχόταν. Ο Δημήτριος όμως δεν πήγε και τότε διέταξε ο Μαξιμιανός να τον συλλάβουν και να τον οδηγήσουν μπροστά του.
Με φοβέρες ο Μαξιμιανός προσπάθησε να πείσει τον Δημήτριο να αλλάξει την πίστη του. Δεν τα κατάφερε όμως και τον φυλάκισε. Ύστερα από ένα χρόνο, στη Θεσσαλονίκη διοργανώθηκαν αγώνες στους οποίους παρέστησαν ο Μαξιμιανός και ο αυτοκράτορας της Ρώμης, Διοκλητιανός. Υπήρχε τότε ένας παλαιστής, ο Λυαίος, που κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Ο Λυαίος προκαλούσε τους χριστιανούς, ώστε να παλέψει κάποιος μαζί του. Ένας νέος χριστιανός 20 ετών, ο μαθητής του Δημητρίου, ο Νέστορας, φεύγει από το στάδιο, τρέχει στη φυλακή που ήταν ο Δημήτριος και ζητά την ευχή του να μονομαχήσει με το Λυαίο και να αποδείξει τη δύναμη του Χριστού. Ο Δημήτριος τον ευλόγησε και ο Νέστορας κατάφερε να νικήσει τον Λυαίο στην αρένα. Το ειδωλολατρικό πλήθος θεώρησε τη νίκη του Νέστορα μεγάλη προσβολή και φώναζε στο Μαξιμιανό να τον θανατώσει. Ο Μαξιμιανός βρισκόταν σε δίλημμα καθώς θα έπρεπε να σκοτώσει το νικητή και τον κάλεσε μπροστά του. Ο Άγιος Νέστορας ομολόγησε ότι κατάφερε να σκοτώσει το Λυαίο με τη δύναμη του Χριστού, που του δίδαξε ο Δημήτριος. Ο Μαξιμιανός τότε διέταξε να τον αποκεφαλίσουν και να σκοτώσουν τον Δημήτριο ως υποκινητή του. Οι στρατιώτες λόγχισαν στη φυλακή τον Δημήτριο σε όλο του το σώμα, ώσπου παρέδωσε στο Χριστό την Αγία του ψυχή. Η μνήμη του Αγίου τελείται την 26 Οκτωβρίου κάθε έτους».
Αυτή ήταν η ανάρτηση της Αγγελικής Τριαρίδου στο διαδίκτυο. «Συλλογική θρησκευτική φαντασίωση»... Αποκρουστική νεοταξίτικη διάλεκτος. Η κυρία αυτή, προφανώς δεν ξέρει τι λέει. ΠΑΣΟΚικά, αριστεριστικά πράγματα... Όσον μας αφορά, μακράν από τις αντιλήψεις του κόσμου της Θεσσαλονίκης. Έχουμε ομολογουμένως αρχίσει να τα χάνουμε με ορισμένους, που έχουν βαλθεί να αποχρωματίσουν θρησκευτικά τη χώρα. Δεν εξηγείται αλλιώς... Όμως, ας υπενθυμίσουμε στην κυρία αυτή, μερικά ιστορικά στοιχεία.
Ο Άγιος Δημήτριος
Ώρα λοιπόν για λίγη ιστορία. Αντιγράφουμε από τον βίο του Αγίου, επισημαίνοντας ότι υπήρξε ιστορικό πρόσωπο και όχι μια «συλλογική θρησκευτική φαντασίωση»:
«Ο Άγιος Δημήτριος ο μεγαλομάρτυρας και μυροβλύτης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 260 μ.Χ. Εκείνο τον καιρό αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Χριστιανομάχος Διοκλητιανός που είχε διορίσει καίσαρα στα μέρη της Μακεδονίας ένα στρατηγό γαμπρό του, ονόματι Μαξιμιανό, εξίσου σκληρόκαρδο και αιμοβόρο. Ο Μαξιμιανός, διόρισε τον Δημήτριο άρχοντα της Θεσσαλονίκης, αφού εκτίμησε τα χαρίσματά του και θεωρώντας ότι είναι ειδωλολάτρης. Ο Μαξιμιανός έπειτα από νικηφόρο πόλεμο που έκανε με τους Σκύθες, γύρισε στη Θεσσαλονίκη τροπαιούχος. Κάποιοι ειδωλολάτρες κατήγγειλαν τον Δημήτριο ως χριστιανό. Ο Μαξιμιανός κάλεσε όλους τους αξιωματούχους της Θεσσαλονίκης να προσφέρουν θυσία στα είδωλα, για να εξακριβώσει αν ο Δημήτριος θα ερχόταν. Ο Δημήτριος όμως δεν πήγε και τότε διέταξε ο Μαξιμιανός να τον συλλάβουν και να τον οδηγήσουν μπροστά του.
Με φοβέρες ο Μαξιμιανός προσπάθησε να πείσει τον Δημήτριο να αλλάξει την πίστη του. Δεν τα κατάφερε όμως και τον φυλάκισε. Ύστερα από ένα χρόνο, στη Θεσσαλονίκη διοργανώθηκαν αγώνες στους οποίους παρέστησαν ο Μαξιμιανός και ο αυτοκράτορας της Ρώμης, Διοκλητιανός. Υπήρχε τότε ένας παλαιστής, ο Λυαίος, που κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του. Ο Λυαίος προκαλούσε τους χριστιανούς, ώστε να παλέψει κάποιος μαζί του. Ένας νέος χριστιανός 20 ετών, ο μαθητής του Δημητρίου, ο Νέστορας, φεύγει από το στάδιο, τρέχει στη φυλακή που ήταν ο Δημήτριος και ζητά την ευχή του να μονομαχήσει με το Λυαίο και να αποδείξει τη δύναμη του Χριστού. Ο Δημήτριος τον ευλόγησε και ο Νέστορας κατάφερε να νικήσει τον Λυαίο στην αρένα. Το ειδωλολατρικό πλήθος θεώρησε τη νίκη του Νέστορα μεγάλη προσβολή και φώναζε στο Μαξιμιανό να τον θανατώσει. Ο Μαξιμιανός βρισκόταν σε δίλημμα καθώς θα έπρεπε να σκοτώσει το νικητή και τον κάλεσε μπροστά του. Ο Άγιος Νέστορας ομολόγησε ότι κατάφερε να σκοτώσει το Λυαίο με τη δύναμη του Χριστού, που του δίδαξε ο Δημήτριος. Ο Μαξιμιανός τότε διέταξε να τον αποκεφαλίσουν και να σκοτώσουν τον Δημήτριο ως υποκινητή του. Οι στρατιώτες λόγχισαν στη φυλακή τον Δημήτριο σε όλο του το σώμα, ώσπου παρέδωσε στο Χριστό την Αγία του ψυχή. Η μνήμη του Αγίου τελείται την 26 Οκτωβρίου κάθε έτους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου