Ενα 45λεπτο βιντεάκι που εξηγεί το πως λειτουργεί το χρηματικό σύστημα στο οποίο βασίζεται η παγκόσμια οικονομία.
Πως οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα απο το πουθενά.
Γιατι τα δάνεια δεν παίζει ποτέ να αποπληρωθούν.
Γενικά δείχνει πόσο καλά είναι φτιαγμένο το σύστημα για να είμαστε πάντα στο χρέος, και οι τραπεζίτες να οικονομάνε για τα καλά.
Για τα υπόλοιπα μέρη
http://www.youtube.com/watch?v=nc4QmkLChOY&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=FspWW-QiZGo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=1h-DdBPnSco&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=eCj1XYBlmoM&feature=related
Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009
Βάσει σχεδίου το μπουρλότο στην Ηλεία και ο άγριος Δεκέμβρης
Τον Φεβρουάριο του 1999, ο Σάββας Καλεντερίδης είχε τον βαθμό του ταγματάρχη. Τυπικά ανήκε στα Τεθωρακισμένα, αλλά ήταν από καιρό ενταγμένος στο δυναμικό της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Αποστολή του, η συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών που αφορούσαν την Τουρκία. Του ανατέθηκε η επικίνδυνη αποστολή να συνοδεύσει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ηγέτη του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος PKK, από την Ελλάδα στην Κένυα.
Από εκεί έπρεπε να τον φυγαδεύσει σε τρίτη χώρα, για να τον γλιτώσει από τους Τούρκους διώκτες του, οι οποίοι επιζητούσαν τη σύλληψη του ανθρώπου που «επιβουλευόταν την εδαφική ακεραιότητα» της γείτονος. Εκεί ο δαιμόνιος Ελληνας κατάσκοπος είδε μπροστά στα μάτια του να διαδραματίζεται ένα (στημένο) γεωπολιτικό παιχνίδι παγκοσμίων διαστάσεων. Ενα αληθινό θρίλερ. Ο Οτσαλάν τελικά έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Ομως, η ελληνική κοινή γνώμη συμπάθησε τον Καλεντερίδη επειδή κατάλαβε ότι ήταν αμέτοχος ευθυνών για το όνειδος της παράδοσης του Κούρδου ηγέτη στους Τούρκους. Οταν τελείωσε η περιπέτεια της Κένυας, υπέβαλε την παραίτησή του από τις Ενοπλες Δυνάμεις -και από την ΕΥΠ ασφαλώς.
Η συζήτηση μαζί του ήταν διαφωτιστική. Μάθαμε πράγματα για τη ζωή του, τις τωρινές δραστηριότητές του, τον φίλο του Δημήτρη Μελισσανίδη, τη σχέση των Τούρκων με τις δασικές πυρκαγιές και την πιθανή ανάμειξη της ΕΥΠ στην εξιχνίαση υποθέσεων διασπάθισης δημοσίου χρήματος!
Η διαφθορά
Ο Σάββας Καλεντερίδης δεν φείδεται καλών σχολίων για την ανάμειξη της ΕΥΠ στην εξάρθρωση του συνδικάτου του εγκλήματος, που σχεδίασε και υλοποίησε την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου: «Οφείλουμε να πιστώσουμε σε όλα τα στελέχη της ΕΥΠ που ενεπλάκησαν -διοίκηση και προσωπικό- τα εύσημα για τη μεγάλη επιτυχία. Η εμπλοκή έγινε για λόγους καθαρά τεχνικούς. Με βάση τον νόμο η ΕΥΠ έχει το δικαίωμα να κάνει υποκλοπές με άδεια εισαγγελέα και καλό θα είναι να παραμείνει η μοναδική υπηρεσία που θα συνεχίσει να το κάνει. Αν εμπλακούν και άλλοι στις νόμιμες συνακροάσεις, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνεται έλεγχος κατά πόσο γίνονται με νόμιμο τρόπο».
Επίσης, ο βετεράνος κατάσκοπος θεωρεί θετική εξέλιξη την αλλαγή διοικητή στην ΕΥΠ και πετάει μια είδηση-βόμβα: «Η ΕΥΠ θα ασχοληθεί με τη διαφθορά» μας αποκαλύπτει! Αυτό βεβαίως το εξέφρασε ως προσωπική εκτίμηση, αλλά δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι δεν το λέει στην τύχη: «Η χώρα έχει υποστεί πολλά στο παρελθόν από εμπλοκή των κρατικών υπηρεσιών στην κοινωνικοπολιτική ζωή. Επίσης, επειδή επίκειται εκ των πραγμάτων σε τεχνικό επίπεδο περαιτέρω εμπλοκή της υπηρεσίας και σε ζητήματα διαφθοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος ένας δικαστικός επικεφαλής της υπηρεσίας ίσως και να δίνει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Ενας δικαστικός, όπως ο κ. Παπαγγελόπουλος, όντας επικεφαλής της ΕΥΠ θα μπορούσε να δώσει αρτιότερες απαντήσεις σε πιθανές κατηγορίες και μομφές για έκνομη δράση της υπηρεσίας σ’ αυτόν τον τομέα».
Τούρκοι εμπρηστές
Με αφορμή την ένταση που υπάρχει στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας έγινε λόγος και για τις δασικές πυρκαγιές. Ο κ. Καλεντερίδης αποκάλυψε ότι στο παρελθόν το τουρκικό παρακράτος ασκούσε «πολιτική» βάζοντας φωτιές στην Ελλάδα:
«Είναι βέβαιο ότι μας έβαζαν φωτιές. Εχουμε μία ομολογία. Ο Γιασάρ Οζ ήταν μέλος τουρκικής παρακρατικής οργάνωσης που ήταν συνάμα συμμορία της μαφίας. Στο εσωτερικό της Τουρκίας έκαναν δολοφονίες και χτυπήματα σε κουρδικούς στόχους. Κάποια στιγμή συνελήφθη με δέκα κιλά ηρωίνης. Νομίζω το 1997. Οταν τον έπιασαν οι αρχές ασφαλείας και τον οδηγούσαν στη φυλακή, βρίσκονταν αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί εκεί με τις κάμερές τους. Παρ’ όλο που του είχαν κλείσει το στόμα για να μη μιλήσει, εκείνος πρόλαβε και φώναξε: “Οταν έβαζα φωτιές στην Ελλάδα ήμουν καλός και τώρα με κλείνετε φυλακή;”. Τότε είχα προτείνει η Ελλάδα να ζητήσει δικαστική συνδρομή από την Τουρκία, να πάει κάποιος δικός μας εισαγγελέας να ανακρίνει τον Γιασάρ Οζ και να ασκηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Αν θυμάμαι καλά, σε πυρκαγιά στην Ικαρία είχαμε δεκατρείς νεκρούς και αυτό το ενδεχόμενο των εμπρησμών από τους Τούρκους παρακρατικούς έπρεπε οπωσδήποτε να εξεταστεί. Επίσης, δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Turkiye”, το 1995, όπου είχε μια τεράστια φωτογραφία από την πυρκαγιά στην Πεντέλη και έγραφε “Είδατε τι πάθατε;” Στην ουσία μας έστελναν μήνυμα ότι μας έκαψαν αυτοί».
Ασύμμετρες απειλές
Είχε δίκιο λοιπόν ο κ. Πολύδωρας, όταν το 2007 μιλούσε για «ασύμμετρες απειλές»;
«Αυτός ο όρος δεν στερείται βασιμότητας. Το 2007, όταν βρίσκονταν σε εξέλιξη οι φωτιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, κάποιοι προσπάθησαν να κάψουν τον Υμηττό. Παράλληλα γίνονταν και παραπλανητικά τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική, με αναφορές για ανύπαρκτες πυρκαγιές, ώστε να την υποχρεώσουν να διασπείρει τις δυνάμεις της. Αυτό το γεγονός είναι χειροπιαστό. Τα τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική καταγράφονται και από τη στιγμή που η ανάκριση δεν κατάφερε να εντοπίσει από πού προέρχονταν, μπορούμε να σκεφτούμε ότι υπήρχε ένα κέντρο που κατηύθυνε τις ενέργειες. Και μιλάμε για ένα κέντρο που είχε την τεχνογνωσία να κάνει μυστική δράση και να μην αφήνει ίχνη. Συνεπώς, υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο – τουλάχιστον για την υπόθεση που αναφέραμε. Το σχέδιο εκπονήθηκε και ετέθη σε εφαρμογή είτε από κέντρο στην Ελλάδα, που θεωρεί το κράτος ως αντίπαλη οντότητα και προσπαθεί να το εξουθενώσει, είτε από μια ξένη χώρα».
Ο Δεκέμβρης ‘08
Ο κ. Καλεντερίδης σήμερα είναι ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου «Ινφογνώμων», που εδρεύει στην οδό Φιλελλήνων 14 στο Σύνταγμα. Εκδίδει κυρίως εξαιρετικούς ιστορικούς – ταξιδιωτικούς οδηγούς αλλά και πολιτικά βιβλία. Από τον «Ινφογνώμονα» κυκλοφόρησε και το βιβλίο με τις αναμνήσεις του από την υπόθεση Οτσαλάν. Τον Δεκέμβριο του 2008, κατά τη διάρκεια των ταραχών, ο «Ινφογνώμων» παραλίγο να καταστραφεί:
«Τότε ήρθαν δύο παιδιά να το σπάσουν. Βγήκα έξω και τους είπα να μην το κάνουν. Εκείνοι, περιέργως, έφυγαν. Νέοι άνθρωποι ήταν. Ο ένας ήταν 19 κι ο άλλος 22 χρόνων περίπου. Δεν μπορώ να μπω στη λογική των “ξένων κέντρων”. Ομως, όπως τα έζησα από πρώτο χέρι διαπίστωσα ότι εκείνο το βράδυ εξελίχθηκε μια οργανωμένη επιχείρηση. Για παράδειγμα, αυτοί που ήρθαν να μου σπάσουν το βιβλιοπωλείο είχαν μια ολοκαίνουργια βαριοπούλα. Πρόσφατα αποκτηθείσα. Δεν ήταν από οικοδομή. Και το απέναντι μαγαζί το σπάσανε με καινούργια βαριοπούλα. Αυτό και μερικά άλλα στοιχεία μου έκαναν εντύπωση».
Μη μιλάτε σε τηλέφωνο, αστρολόγους και μέντιουμ
Ποιες συμβουλές θα έδινε ο πρώην πράκτορας Σ. Καλεντερίδης σε όποιον θέλει να διαφυλάξει τα προσωπικά του δεδομένα;
«Αποφύγετε το τηλέφωνο. Το ιδανικό θα ήταν να μην το χρησιμοποιείτε καθόλου, αλλά αφού αυτό είναι ακατόρθωτο, περιορίστε τις εκμυστηρεύσεις σας σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Επίσης, να μην έχετε καμία εμπιστοσύνη σε αστρολόγους, μέντιουμ, μάγους κ.λπ. Είναι αδιανόητο να κάνετε εκμυστηρεύσεις και να μοιράζεστε τα απόρρητά σας με τέτοιου είδους επαγγελματίες – αν και θεωρώ ότι άνθρωποι που εγκλωβίζονται σ’ αυτούς τους κύκλους είναι ήδη χαμένοι. Εχουν μια τέτοια ανισορροπία μερικοί απ’ αυτούς και αποκτούν τόσο μεγάλη ψυχολογική εξάρτηση από τους… μάγους, που τα προσωπικά τους δεδομένα αποτελούν λεπτομέρεια».
«Ο Μελισσανίδης με στήριξε»
Η κατάσταση έπειτα από το φιάσκο Οτσαλάν ήταν δύσκολη. Ευτυχώς, για τον κ. Καλεντερίδη βρέθηκαν άνθρωποι να τον στηρίξουν: «Η απόφαση να παραιτηθώ ήταν δύσκολη. Με στήριξαν η οικογένειά μου, οι φίλοι, οι γνωστοί και χιλιάδες άγνωστοι σε εμένα Ελληνες. Ειδική μνεία οφείλω να κάνω στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Με στήριξε ηθικά και υλικά σ’ αυτήν την ιδιαίτερη περίοδο της ζωής μου. Με βοήθησε, με πήρε κοντά του και με περιβάλλει με μια εμπιστοσύνη η οποία με κολακεύει και με τιμά. Το παρατσούκλι “Τίγρης” τού ταίριαζε μέχρι πριν από κάποια χρόνια. Τώρα είναι ένας επιχειρηματίας με διεθνή εμβέλεια και ακτινοβολία».
«Υπόθεση Οτσαλάν: Πολιτικοί τον έφεραν, πολιτικοί τον έδωσαν»
Η παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους δεν έχει πάψει ποτέ να τον απασχολεί: «Ο τίτλος που θα έβαζα στην περιπέτεια του Κούρδου ηγέτη είναι “πολιτικοί τον έφεραν, πολιτικοί τον έδωσαν”».
Ποιος είχε, άραγε, την έμπνευση να τον στείλουμε στην Κένυα;
«Δεν ήταν υπηρεσιακή η απόφαση. Ηταν πολιτική. Θυμάμαι τον αείμνηστο τον Σταυρακάκη (σ.σ.: τότε διοικητής της ΕΥΠ) που είχε παρέμβει σε τηλεοπτική εκπομπή και με οργίλο ύφος είχε πει ότι η Κένυα ήταν ιδέα του υπουργείου Εξωτερικών. Οχι του υπουργού, σημειώστε το αυτό, αλλά του υπουργείου. Θυμάμαι και τις τότε δηλώσεις του κ. Πάγκαλου ότι όλα έγιναν εν γνώσει και με τη συναίνεση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Γιατί όμως η υπόθεση Οτσαλάν χρεώθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών; Ενας καταζητούμενος έρχεται στην Ελλάδα. Κανονικά με τέτοια θέματα ασχολείται το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο είναι η προϊστάμενη αρχή της ΕΥΠ. Ποτέ δεν μάθαμε γιατί ανατέθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών να χειριστεί την υπόθεση. Αυτή η απάντηση είναι κρίσιμη για την κατανόηση των εξελίξεων».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ
Πηγή
Από εκεί έπρεπε να τον φυγαδεύσει σε τρίτη χώρα, για να τον γλιτώσει από τους Τούρκους διώκτες του, οι οποίοι επιζητούσαν τη σύλληψη του ανθρώπου που «επιβουλευόταν την εδαφική ακεραιότητα» της γείτονος. Εκεί ο δαιμόνιος Ελληνας κατάσκοπος είδε μπροστά στα μάτια του να διαδραματίζεται ένα (στημένο) γεωπολιτικό παιχνίδι παγκοσμίων διαστάσεων. Ενα αληθινό θρίλερ. Ο Οτσαλάν τελικά έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Ομως, η ελληνική κοινή γνώμη συμπάθησε τον Καλεντερίδη επειδή κατάλαβε ότι ήταν αμέτοχος ευθυνών για το όνειδος της παράδοσης του Κούρδου ηγέτη στους Τούρκους. Οταν τελείωσε η περιπέτεια της Κένυας, υπέβαλε την παραίτησή του από τις Ενοπλες Δυνάμεις -και από την ΕΥΠ ασφαλώς.
Η συζήτηση μαζί του ήταν διαφωτιστική. Μάθαμε πράγματα για τη ζωή του, τις τωρινές δραστηριότητές του, τον φίλο του Δημήτρη Μελισσανίδη, τη σχέση των Τούρκων με τις δασικές πυρκαγιές και την πιθανή ανάμειξη της ΕΥΠ στην εξιχνίαση υποθέσεων διασπάθισης δημοσίου χρήματος!
Η διαφθορά
Ο Σάββας Καλεντερίδης δεν φείδεται καλών σχολίων για την ανάμειξη της ΕΥΠ στην εξάρθρωση του συνδικάτου του εγκλήματος, που σχεδίασε και υλοποίησε την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου: «Οφείλουμε να πιστώσουμε σε όλα τα στελέχη της ΕΥΠ που ενεπλάκησαν -διοίκηση και προσωπικό- τα εύσημα για τη μεγάλη επιτυχία. Η εμπλοκή έγινε για λόγους καθαρά τεχνικούς. Με βάση τον νόμο η ΕΥΠ έχει το δικαίωμα να κάνει υποκλοπές με άδεια εισαγγελέα και καλό θα είναι να παραμείνει η μοναδική υπηρεσία που θα συνεχίσει να το κάνει. Αν εμπλακούν και άλλοι στις νόμιμες συνακροάσεις, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνεται έλεγχος κατά πόσο γίνονται με νόμιμο τρόπο».
Επίσης, ο βετεράνος κατάσκοπος θεωρεί θετική εξέλιξη την αλλαγή διοικητή στην ΕΥΠ και πετάει μια είδηση-βόμβα: «Η ΕΥΠ θα ασχοληθεί με τη διαφθορά» μας αποκαλύπτει! Αυτό βεβαίως το εξέφρασε ως προσωπική εκτίμηση, αλλά δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι δεν το λέει στην τύχη: «Η χώρα έχει υποστεί πολλά στο παρελθόν από εμπλοκή των κρατικών υπηρεσιών στην κοινωνικοπολιτική ζωή. Επίσης, επειδή επίκειται εκ των πραγμάτων σε τεχνικό επίπεδο περαιτέρω εμπλοκή της υπηρεσίας και σε ζητήματα διαφθοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος ένας δικαστικός επικεφαλής της υπηρεσίας ίσως και να δίνει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Ενας δικαστικός, όπως ο κ. Παπαγγελόπουλος, όντας επικεφαλής της ΕΥΠ θα μπορούσε να δώσει αρτιότερες απαντήσεις σε πιθανές κατηγορίες και μομφές για έκνομη δράση της υπηρεσίας σ’ αυτόν τον τομέα».
Τούρκοι εμπρηστές
Με αφορμή την ένταση που υπάρχει στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας έγινε λόγος και για τις δασικές πυρκαγιές. Ο κ. Καλεντερίδης αποκάλυψε ότι στο παρελθόν το τουρκικό παρακράτος ασκούσε «πολιτική» βάζοντας φωτιές στην Ελλάδα:
«Είναι βέβαιο ότι μας έβαζαν φωτιές. Εχουμε μία ομολογία. Ο Γιασάρ Οζ ήταν μέλος τουρκικής παρακρατικής οργάνωσης που ήταν συνάμα συμμορία της μαφίας. Στο εσωτερικό της Τουρκίας έκαναν δολοφονίες και χτυπήματα σε κουρδικούς στόχους. Κάποια στιγμή συνελήφθη με δέκα κιλά ηρωίνης. Νομίζω το 1997. Οταν τον έπιασαν οι αρχές ασφαλείας και τον οδηγούσαν στη φυλακή, βρίσκονταν αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί εκεί με τις κάμερές τους. Παρ’ όλο που του είχαν κλείσει το στόμα για να μη μιλήσει, εκείνος πρόλαβε και φώναξε: “Οταν έβαζα φωτιές στην Ελλάδα ήμουν καλός και τώρα με κλείνετε φυλακή;”. Τότε είχα προτείνει η Ελλάδα να ζητήσει δικαστική συνδρομή από την Τουρκία, να πάει κάποιος δικός μας εισαγγελέας να ανακρίνει τον Γιασάρ Οζ και να ασκηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Αν θυμάμαι καλά, σε πυρκαγιά στην Ικαρία είχαμε δεκατρείς νεκρούς και αυτό το ενδεχόμενο των εμπρησμών από τους Τούρκους παρακρατικούς έπρεπε οπωσδήποτε να εξεταστεί. Επίσης, δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Turkiye”, το 1995, όπου είχε μια τεράστια φωτογραφία από την πυρκαγιά στην Πεντέλη και έγραφε “Είδατε τι πάθατε;” Στην ουσία μας έστελναν μήνυμα ότι μας έκαψαν αυτοί».
Ασύμμετρες απειλές
Είχε δίκιο λοιπόν ο κ. Πολύδωρας, όταν το 2007 μιλούσε για «ασύμμετρες απειλές»;
«Αυτός ο όρος δεν στερείται βασιμότητας. Το 2007, όταν βρίσκονταν σε εξέλιξη οι φωτιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, κάποιοι προσπάθησαν να κάψουν τον Υμηττό. Παράλληλα γίνονταν και παραπλανητικά τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική, με αναφορές για ανύπαρκτες πυρκαγιές, ώστε να την υποχρεώσουν να διασπείρει τις δυνάμεις της. Αυτό το γεγονός είναι χειροπιαστό. Τα τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική καταγράφονται και από τη στιγμή που η ανάκριση δεν κατάφερε να εντοπίσει από πού προέρχονταν, μπορούμε να σκεφτούμε ότι υπήρχε ένα κέντρο που κατηύθυνε τις ενέργειες. Και μιλάμε για ένα κέντρο που είχε την τεχνογνωσία να κάνει μυστική δράση και να μην αφήνει ίχνη. Συνεπώς, υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο – τουλάχιστον για την υπόθεση που αναφέραμε. Το σχέδιο εκπονήθηκε και ετέθη σε εφαρμογή είτε από κέντρο στην Ελλάδα, που θεωρεί το κράτος ως αντίπαλη οντότητα και προσπαθεί να το εξουθενώσει, είτε από μια ξένη χώρα».
Ο Δεκέμβρης ‘08
Ο κ. Καλεντερίδης σήμερα είναι ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου «Ινφογνώμων», που εδρεύει στην οδό Φιλελλήνων 14 στο Σύνταγμα. Εκδίδει κυρίως εξαιρετικούς ιστορικούς – ταξιδιωτικούς οδηγούς αλλά και πολιτικά βιβλία. Από τον «Ινφογνώμονα» κυκλοφόρησε και το βιβλίο με τις αναμνήσεις του από την υπόθεση Οτσαλάν. Τον Δεκέμβριο του 2008, κατά τη διάρκεια των ταραχών, ο «Ινφογνώμων» παραλίγο να καταστραφεί:
«Τότε ήρθαν δύο παιδιά να το σπάσουν. Βγήκα έξω και τους είπα να μην το κάνουν. Εκείνοι, περιέργως, έφυγαν. Νέοι άνθρωποι ήταν. Ο ένας ήταν 19 κι ο άλλος 22 χρόνων περίπου. Δεν μπορώ να μπω στη λογική των “ξένων κέντρων”. Ομως, όπως τα έζησα από πρώτο χέρι διαπίστωσα ότι εκείνο το βράδυ εξελίχθηκε μια οργανωμένη επιχείρηση. Για παράδειγμα, αυτοί που ήρθαν να μου σπάσουν το βιβλιοπωλείο είχαν μια ολοκαίνουργια βαριοπούλα. Πρόσφατα αποκτηθείσα. Δεν ήταν από οικοδομή. Και το απέναντι μαγαζί το σπάσανε με καινούργια βαριοπούλα. Αυτό και μερικά άλλα στοιχεία μου έκαναν εντύπωση».
Μη μιλάτε σε τηλέφωνο, αστρολόγους και μέντιουμ
Ποιες συμβουλές θα έδινε ο πρώην πράκτορας Σ. Καλεντερίδης σε όποιον θέλει να διαφυλάξει τα προσωπικά του δεδομένα;
«Αποφύγετε το τηλέφωνο. Το ιδανικό θα ήταν να μην το χρησιμοποιείτε καθόλου, αλλά αφού αυτό είναι ακατόρθωτο, περιορίστε τις εκμυστηρεύσεις σας σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις. Επίσης, να μην έχετε καμία εμπιστοσύνη σε αστρολόγους, μέντιουμ, μάγους κ.λπ. Είναι αδιανόητο να κάνετε εκμυστηρεύσεις και να μοιράζεστε τα απόρρητά σας με τέτοιου είδους επαγγελματίες – αν και θεωρώ ότι άνθρωποι που εγκλωβίζονται σ’ αυτούς τους κύκλους είναι ήδη χαμένοι. Εχουν μια τέτοια ανισορροπία μερικοί απ’ αυτούς και αποκτούν τόσο μεγάλη ψυχολογική εξάρτηση από τους… μάγους, που τα προσωπικά τους δεδομένα αποτελούν λεπτομέρεια».
«Ο Μελισσανίδης με στήριξε»
Η κατάσταση έπειτα από το φιάσκο Οτσαλάν ήταν δύσκολη. Ευτυχώς, για τον κ. Καλεντερίδη βρέθηκαν άνθρωποι να τον στηρίξουν: «Η απόφαση να παραιτηθώ ήταν δύσκολη. Με στήριξαν η οικογένειά μου, οι φίλοι, οι γνωστοί και χιλιάδες άγνωστοι σε εμένα Ελληνες. Ειδική μνεία οφείλω να κάνω στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Με στήριξε ηθικά και υλικά σ’ αυτήν την ιδιαίτερη περίοδο της ζωής μου. Με βοήθησε, με πήρε κοντά του και με περιβάλλει με μια εμπιστοσύνη η οποία με κολακεύει και με τιμά. Το παρατσούκλι “Τίγρης” τού ταίριαζε μέχρι πριν από κάποια χρόνια. Τώρα είναι ένας επιχειρηματίας με διεθνή εμβέλεια και ακτινοβολία».
«Υπόθεση Οτσαλάν: Πολιτικοί τον έφεραν, πολιτικοί τον έδωσαν»
Η παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους δεν έχει πάψει ποτέ να τον απασχολεί: «Ο τίτλος που θα έβαζα στην περιπέτεια του Κούρδου ηγέτη είναι “πολιτικοί τον έφεραν, πολιτικοί τον έδωσαν”».
Ποιος είχε, άραγε, την έμπνευση να τον στείλουμε στην Κένυα;
«Δεν ήταν υπηρεσιακή η απόφαση. Ηταν πολιτική. Θυμάμαι τον αείμνηστο τον Σταυρακάκη (σ.σ.: τότε διοικητής της ΕΥΠ) που είχε παρέμβει σε τηλεοπτική εκπομπή και με οργίλο ύφος είχε πει ότι η Κένυα ήταν ιδέα του υπουργείου Εξωτερικών. Οχι του υπουργού, σημειώστε το αυτό, αλλά του υπουργείου. Θυμάμαι και τις τότε δηλώσεις του κ. Πάγκαλου ότι όλα έγιναν εν γνώσει και με τη συναίνεση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Γιατί όμως η υπόθεση Οτσαλάν χρεώθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών; Ενας καταζητούμενος έρχεται στην Ελλάδα. Κανονικά με τέτοια θέματα ασχολείται το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο είναι η προϊστάμενη αρχή της ΕΥΠ. Ποτέ δεν μάθαμε γιατί ανατέθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών να χειριστεί την υπόθεση. Αυτή η απάντηση είναι κρίσιμη για την κατανόηση των εξελίξεων».
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ
Πηγή
Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009
ΤΟ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ!!!
ΟΛΟ ΤΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΣΤΟ
http://paysanias.blogspot.com/2009/07/blog-post_29.html
ΑΠΟΣΤΟΛΗΧΡΟΝΟΣ-ΕΥΡΥΝΟΟΣ-ΣΑΒΒΙΝΑ
Ο ''κοινός'' άνθρωπος...ζει ''συστηματικά'' ... τρώει...κοιμάται , τον ύπνο του δικαίου ...Ξυπνάει (όχι από τον λήθαργο αλλά από το κινητό του ) Δουλεύει...όχι για τον εαυτό του αλλά για τις καταναλωτικές του ανάγκες....Παντρεύεται....όχι από ερωτά αλλά γιατί πρέπει...Και φτιάχνει την ''φωλιά'' του για να στεγάσει το σώμα του και όχι την ψυχή του...
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ όμως...ζει για να μαθαίνει, τρώει μόνο για να συντηρείται, κοιμάται παρέα με τον Μορφέα.... ξυπνάει μαζί με τον ήλιο ,δουλεύει....σώμα, ψύχη, σκέψη....Παντρεύεται από έρωτα ....Και φτιάχνει την φωλιά του με ότι υλικά θέλει....Και σας ρωτάω....Τι υπάρχει εν αφθονία στην πατρίδα μας; Ελιές; Πέτρες;Ναι θα μπορούσε....
Αν λοιπόν αυτά τα υλικά αναμιχθούν με μπόλικη δόση από αγάπη, έμπνευση, όνειρα, δημιουργικότητα, πάθος, έρωτα ξέρετε τι φτιάχνουν;...........Όταν το είδα...απλά χάζεψα...Ένα σπίτι ολοκληρωτικά φτιαγμένο από ελιές, κορμούς δέντρων, πέτρες....Απλά απίστευτο, απλά τέλειο....απλά γήινο.... Απολαυστε το.......
Πηγή
http://paysanias.blogspot.com/2009/07/blog-post_29.html
ΑΠΟΣΤΟΛΗΧΡΟΝΟΣ-ΕΥΡΥΝΟΟΣ-ΣΑΒΒΙΝΑ
Ο ''κοινός'' άνθρωπος...ζει ''συστηματικά'' ... τρώει...κοιμάται , τον ύπνο του δικαίου ...Ξυπνάει (όχι από τον λήθαργο αλλά από το κινητό του ) Δουλεύει...όχι για τον εαυτό του αλλά για τις καταναλωτικές του ανάγκες....Παντρεύεται....όχι από ερωτά αλλά γιατί πρέπει...Και φτιάχνει την ''φωλιά'' του για να στεγάσει το σώμα του και όχι την ψυχή του...
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ όμως...ζει για να μαθαίνει, τρώει μόνο για να συντηρείται, κοιμάται παρέα με τον Μορφέα.... ξυπνάει μαζί με τον ήλιο ,δουλεύει....σώμα, ψύχη, σκέψη....Παντρεύεται από έρωτα ....Και φτιάχνει την φωλιά του με ότι υλικά θέλει....Και σας ρωτάω....Τι υπάρχει εν αφθονία στην πατρίδα μας; Ελιές; Πέτρες;Ναι θα μπορούσε....
Αν λοιπόν αυτά τα υλικά αναμιχθούν με μπόλικη δόση από αγάπη, έμπνευση, όνειρα, δημιουργικότητα, πάθος, έρωτα ξέρετε τι φτιάχνουν;...........Όταν το είδα...απλά χάζεψα...Ένα σπίτι ολοκληρωτικά φτιαγμένο από ελιές, κορμούς δέντρων, πέτρες....Απλά απίστευτο, απλά τέλειο....απλά γήινο.... Απολαυστε το.......
Πηγή
Το Δικταίο Άντρο
«Κύδιστ’ αθανάτων, πολυώνυμε και παγκρατές αεί,Zεύς φύσεως αρχηγέ, νόμου μετά πάντων κυβερνώνXαίρε».
Σύμφωνα με τον μύθο, η Ρέα έφθασε στην Κρήτη νύχτα, χωρίς το φως κι ο ήλιος να δούν το βρέφος που είχε στα σπλάχνα της, το πήρε η Γαία και το έκρυψε στα βάθη της γης στο ασάλευτο ανοιχτό στόμα της Δίκτης, το Δικταίο Άντρο. Η αίσθηση της θείας ύπαρξης στα σπλάχνα του βουνού, συνεγείρει και συνενώνει τις δυνάμεις της φύσης σε μια αδιάκοπη προσφορά στον θείο επισκέπτη! Άγρυπνος σκύλος στέκεται φρουρός στην είσοδο του σπηλαίου. Η Αμάλθεια με την αποκρουστική όψη του προσφέρει το γάλα της.
Οι μέλισσες ακούραστα κουβαλούν μέλι. Τα περιστέρια φέρνουν αμβροσία. Κι τεράστιος αετός ρουφά με τον ράμφος του το νέκταρ από βράχο του ωκεανού και ποτίζει το βρέφος. Οι Κουρήτες με τον πυρρίχιο χορό τους, τα μουσικά όργανα και τις κλαγές των όπλων, καλύπτουν το θεϊκό κλάμμα. Για την ψυχαγωγία του βρέφους οι Κύκλωπες κατασκεύασαν την βροντή και την αστραπή. Κάθε χρόνο που βράζει το αίμα από την γέννησή του, βγαίνει μια εκτυφλωτική λάμψη από το στόμιο του σπηλαίου.
Μισή ώρα απ’ το χωριό Ψυχρό, στη νοτιοδυτική πλευρά του οροπεδίου, στην περιοχή της Λύκτου, ανοίγεται στο βουνό μια σπηλιά με το στόμιο γυρισμένο στην ανατολή. Στο εσωτερικό της είναι διαιρεμένη σε δύο διαμερίσματα. Το πρώτο προς τα έξω έχει μάκρος 25 μέτρα και δάπεδο πολύ ανώμαλο από την πτώση μεγάλων βράχων. Το δεύτερο το εσωτερικό, σχηματίζει ένα είδος πόντου κι έχει μάκρος 84 μέτρα και πλάτος 20 μέτρα και ύψος 12 μέτρα.
Το δάπεδό του έχει μεγάλη κλίση και το φως της ημέρας δυσκολεύεται να φωτίσει την υγρή υποχθόνια ατμόσφαιρα. Την παγερή ατμόσφαιρα του σπηλαίου και την νεκρική σιγή, διαταράσσουν τα φτερουγίσματα των άγριων περιστεριών που φωλιάζουν εκεί. Οι πελώριοι σταλακτίτες με τη φυσική τους μεγαλοπρέπεια μοιάζουν με πέτρινα δάκρυα που γι’ αμέτρητους αιώνες στάζουν από την κορυφή του Άντρου.
Μέσα στο μισοσκόταδο φαντάζουν οι μορφές του Δία, της Αρτέμιδος, της Αθηνάς και της Ήρας στην ατάραχη σταλακτιτική τους μορφή και μαζί τους διακρίνουμε τον μανδύα του Δία, που δίπλα του απλώνεται ο πέπλος της Ευρώπης, φτιαγμένοι με την ίδια αυτόματη συμμετρία και την ίδια φανταστική κίνηση. Ένας από τους βράχους που φράζουν τον πόρο της σπηλιάς μοιάζει με τετραγωνισμένο βωμό, βαλμένον επίτηδες στην είσοδο. Το 1883 ανακαλύφθηκαν διάφορα αφιερώματα χωμάτινα και μπρούτζινα και πολλά χωμάτινα αγγεία.
Μύθοι γύρω από το σπήλαιο Δικταίο Αντρο
Ο Λάϊος, ο Κέρβερος, ο Κούκουλος και ο Αίγλιος
Στο ιερό σπήλαιο της Δίκτης απαγορευόταν η είσοδος σε θνητούς σύμφωνα με έναν άλλο μύθο. Την απαγόρευση όμως αυτή κάποτε την έσπασαν τέσσερεις θνητοί ο Λάιος, ο Κέρβερος, ο Κούκουλος και ο Αίγλιος.
Ήθελαν να μπουν μέσα όπου φώλιαζαν μέλισσες και να πάρουν το μέλι. Εξοπλίστηκαν με χάλκινα ρούχα ώστε να μην τσιμπηθούν από τις μέλισσες και μπήκαν. Εκεί βρήκαν τα σπάργανα του Δία, ο οποίος ενοχλήθηκε τόσο που τους κεραυνοβόλησε.
Μέσα στη σπηλιά της γέννησης όμως δεν μπορούσε κανείς να πεθάνει, γι’ αυτό το λόγο η Θέμις και οι Μοίρες ανέλαβαν να μεταμορφώσουν τους τέσσερεις φίλους σε πουλιά και έτσι σήμερα έχουμε τους λάιους, τους κέρβερους, τους κούκους και τις γλαύκες.
Ο Μίνωας παίρνει τους νόμους από τον Δία
Στο Δικταίο επίσης, όπως λέει η ντόπια παράδοση, είχε ραντεβού ο Μίνωας με τον πατέρα του Δία κάθε εννιά χρόνια, όταν συγκλίνουν οι τροχιές ήλιου και σελήνης, για να πάρει τους ανανεωμένους νόμους. Δεν είναι τυχαίο συνεπώς πως ο Μίνωας συμβολίζει την απόλυτη δικαιοσύνη γι’ αυτό μετά το θάνατό του έγινε κριτής στον άλλο κόσμο. Βέβαια τον τόπο συνάντησης Μίνωα και Δία διεκδικεί εκτός από το Δικταίο και το Ιδαίο Άντρο.
Ο Μίνωας γεννήθηκε στο Δικταίο Αντρο
Ένας άλλος ντόπιος μύθος, όχι ιδιαίτερα γνωστός, αναφέρει ότι και ο Μίνωας γεννήθηκε στο Δικταίο, τη σπηλιά που γεννήθηκε ο πατέρας του Δίας.
Όταν ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο, έκλεψε την πριγκίπισσα της Φοινίκης, Ευρώπη, την πήρε μαζί του στην Κρήτη, στο Δικταίο άντρο (αντίθετα με την πιο γνωστή παραλλαγή του μύθου, που αναφέρει τη Γόρτυνα) όπου της αποκάλυψε το πραγματικό του πρόσωπο σε πλήρη μεγαλοπρέπεια.
Η συνεύρεσή τους έφερε καρπούς: το Μίνωα, μυθικό βασιλιά της Κνωσού, το Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.
Ο Επιμενίδης
Μία μεγάλη προσωπικότητα του αρχαίου κόσμου, ο σοφός Επιμενίδης, κάποτε θέλοντας να ξαποστάσει αποκοιμήθηκε σε μία σπηλιά. Όταν ξύπνησε, μετά από πολλά χρόνια, ναι μεν είχε την ίδια ηλικιά που είχε πριν κοιμηθεί αλλά είχε κερδίσει θεϊκή γνώση και σοφία.
Καμιά άλλη σπηλιά δεν θα μπορούσε να έχει τέτοιες μαγικές δυνάμεις, παρά η σπηλιά όπου γεννήθηκε ο μέγιστος των θεών, δηλαδή το Δικταίο Αντρο.
ΠΗΓΗ: ellas2.wordpress.com
http://www.explorecrete.com/mythology/GR-diktaion-antron-myths.html
Σύμφωνα με τον μύθο, η Ρέα έφθασε στην Κρήτη νύχτα, χωρίς το φως κι ο ήλιος να δούν το βρέφος που είχε στα σπλάχνα της, το πήρε η Γαία και το έκρυψε στα βάθη της γης στο ασάλευτο ανοιχτό στόμα της Δίκτης, το Δικταίο Άντρο. Η αίσθηση της θείας ύπαρξης στα σπλάχνα του βουνού, συνεγείρει και συνενώνει τις δυνάμεις της φύσης σε μια αδιάκοπη προσφορά στον θείο επισκέπτη! Άγρυπνος σκύλος στέκεται φρουρός στην είσοδο του σπηλαίου. Η Αμάλθεια με την αποκρουστική όψη του προσφέρει το γάλα της.
Οι μέλισσες ακούραστα κουβαλούν μέλι. Τα περιστέρια φέρνουν αμβροσία. Κι τεράστιος αετός ρουφά με τον ράμφος του το νέκταρ από βράχο του ωκεανού και ποτίζει το βρέφος. Οι Κουρήτες με τον πυρρίχιο χορό τους, τα μουσικά όργανα και τις κλαγές των όπλων, καλύπτουν το θεϊκό κλάμμα. Για την ψυχαγωγία του βρέφους οι Κύκλωπες κατασκεύασαν την βροντή και την αστραπή. Κάθε χρόνο που βράζει το αίμα από την γέννησή του, βγαίνει μια εκτυφλωτική λάμψη από το στόμιο του σπηλαίου.
Μισή ώρα απ’ το χωριό Ψυχρό, στη νοτιοδυτική πλευρά του οροπεδίου, στην περιοχή της Λύκτου, ανοίγεται στο βουνό μια σπηλιά με το στόμιο γυρισμένο στην ανατολή. Στο εσωτερικό της είναι διαιρεμένη σε δύο διαμερίσματα. Το πρώτο προς τα έξω έχει μάκρος 25 μέτρα και δάπεδο πολύ ανώμαλο από την πτώση μεγάλων βράχων. Το δεύτερο το εσωτερικό, σχηματίζει ένα είδος πόντου κι έχει μάκρος 84 μέτρα και πλάτος 20 μέτρα και ύψος 12 μέτρα.
Το δάπεδό του έχει μεγάλη κλίση και το φως της ημέρας δυσκολεύεται να φωτίσει την υγρή υποχθόνια ατμόσφαιρα. Την παγερή ατμόσφαιρα του σπηλαίου και την νεκρική σιγή, διαταράσσουν τα φτερουγίσματα των άγριων περιστεριών που φωλιάζουν εκεί. Οι πελώριοι σταλακτίτες με τη φυσική τους μεγαλοπρέπεια μοιάζουν με πέτρινα δάκρυα που γι’ αμέτρητους αιώνες στάζουν από την κορυφή του Άντρου.
Μέσα στο μισοσκόταδο φαντάζουν οι μορφές του Δία, της Αρτέμιδος, της Αθηνάς και της Ήρας στην ατάραχη σταλακτιτική τους μορφή και μαζί τους διακρίνουμε τον μανδύα του Δία, που δίπλα του απλώνεται ο πέπλος της Ευρώπης, φτιαγμένοι με την ίδια αυτόματη συμμετρία και την ίδια φανταστική κίνηση. Ένας από τους βράχους που φράζουν τον πόρο της σπηλιάς μοιάζει με τετραγωνισμένο βωμό, βαλμένον επίτηδες στην είσοδο. Το 1883 ανακαλύφθηκαν διάφορα αφιερώματα χωμάτινα και μπρούτζινα και πολλά χωμάτινα αγγεία.
Μύθοι γύρω από το σπήλαιο Δικταίο Αντρο
Ο Λάϊος, ο Κέρβερος, ο Κούκουλος και ο Αίγλιος
Στο ιερό σπήλαιο της Δίκτης απαγορευόταν η είσοδος σε θνητούς σύμφωνα με έναν άλλο μύθο. Την απαγόρευση όμως αυτή κάποτε την έσπασαν τέσσερεις θνητοί ο Λάιος, ο Κέρβερος, ο Κούκουλος και ο Αίγλιος.
Ήθελαν να μπουν μέσα όπου φώλιαζαν μέλισσες και να πάρουν το μέλι. Εξοπλίστηκαν με χάλκινα ρούχα ώστε να μην τσιμπηθούν από τις μέλισσες και μπήκαν. Εκεί βρήκαν τα σπάργανα του Δία, ο οποίος ενοχλήθηκε τόσο που τους κεραυνοβόλησε.
Μέσα στη σπηλιά της γέννησης όμως δεν μπορούσε κανείς να πεθάνει, γι’ αυτό το λόγο η Θέμις και οι Μοίρες ανέλαβαν να μεταμορφώσουν τους τέσσερεις φίλους σε πουλιά και έτσι σήμερα έχουμε τους λάιους, τους κέρβερους, τους κούκους και τις γλαύκες.
Ο Μίνωας παίρνει τους νόμους από τον Δία
Στο Δικταίο επίσης, όπως λέει η ντόπια παράδοση, είχε ραντεβού ο Μίνωας με τον πατέρα του Δία κάθε εννιά χρόνια, όταν συγκλίνουν οι τροχιές ήλιου και σελήνης, για να πάρει τους ανανεωμένους νόμους. Δεν είναι τυχαίο συνεπώς πως ο Μίνωας συμβολίζει την απόλυτη δικαιοσύνη γι’ αυτό μετά το θάνατό του έγινε κριτής στον άλλο κόσμο. Βέβαια τον τόπο συνάντησης Μίνωα και Δία διεκδικεί εκτός από το Δικταίο και το Ιδαίο Άντρο.
Ο Μίνωας γεννήθηκε στο Δικταίο Αντρο
Ένας άλλος ντόπιος μύθος, όχι ιδιαίτερα γνωστός, αναφέρει ότι και ο Μίνωας γεννήθηκε στο Δικταίο, τη σπηλιά που γεννήθηκε ο πατέρας του Δίας.
Όταν ο Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο, έκλεψε την πριγκίπισσα της Φοινίκης, Ευρώπη, την πήρε μαζί του στην Κρήτη, στο Δικταίο άντρο (αντίθετα με την πιο γνωστή παραλλαγή του μύθου, που αναφέρει τη Γόρτυνα) όπου της αποκάλυψε το πραγματικό του πρόσωπο σε πλήρη μεγαλοπρέπεια.
Η συνεύρεσή τους έφερε καρπούς: το Μίνωα, μυθικό βασιλιά της Κνωσού, το Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.
Ο Επιμενίδης
Μία μεγάλη προσωπικότητα του αρχαίου κόσμου, ο σοφός Επιμενίδης, κάποτε θέλοντας να ξαποστάσει αποκοιμήθηκε σε μία σπηλιά. Όταν ξύπνησε, μετά από πολλά χρόνια, ναι μεν είχε την ίδια ηλικιά που είχε πριν κοιμηθεί αλλά είχε κερδίσει θεϊκή γνώση και σοφία.
Καμιά άλλη σπηλιά δεν θα μπορούσε να έχει τέτοιες μαγικές δυνάμεις, παρά η σπηλιά όπου γεννήθηκε ο μέγιστος των θεών, δηλαδή το Δικταίο Αντρο.
ΠΗΓΗ: ellas2.wordpress.com
http://www.explorecrete.com/mythology/GR-diktaion-antron-myths.html
Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009
Τηλεφωνική τηλεπάθεια
να ξέρεις ποιος σε καλεί στο τηλέφωνο, πριν το σηκώσεις
Σε πολλούς ανθρώπους έχει συμβεί να λαμβάνουν μία τηλεφωνική κλήση από κάποιον, ενώ είχαν το άτομο αυτό στο μυαλό τους πριν από λίγο. Ο Rupert Sheldrake, γνωστός βιολόγος, ερευνητής και εισηγητής της θεωρίας των μορφογενετικών πεδίων, δηλώνει πως απέδειξε την ονομαζόμενη «τηλεφωνική τηλεπάθεια».
Ο Rupert Sheldrake, οι έρευνες του οποίου χρηματοδοτούνται από το φημισμένο Trinity College στο Cambridge, πραγματοποίησε μία σειρά πειραμάτων που έδειξαν πως αυτού του είδους η πρόβλεψη ισχύει για τηλεφωνικές κλήσεις, αλλά ακόμα και για μηνύματα του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Σε κάθε υποκείμενο που συμμετείχε στην έρευνα ζητήθηκε να δώσει στους ερευνητές τα ονόματα και τα τηλεφωνικά νούμερα από 4 συγγενείς του ή φίλους. Στη συνέχεια οι ερευνητές τηλεφωνούσαν στους ανθρώπους αυτούς ανά τακτά χρονικά διαστήματα και τους ζητούσαν να καλέσουν το υποκείμενο, που έπρεπε να αναγνωρίσει ποιος τον καλούσε, χωρίς να απαντήσει στο τηλέφωνο.
«Το ποσοστό επιτυχίας ήταν 45%, αρκετά πιο πάνω από το 25% που θα περίμενε κανείς λόγω του παράγοντα τύχη», δήλωσε στην ετήσια συνάντηση της Βρετανικής Ένωσης για την Επιστημονική Πρόοδο (British Association for the Advancement of Science).
Αναφέρει πως βρήκε τα ίδια αποτελέσματα σε υποκείμενα που τους ζητήθηκε να ονομάσουν ένα, μεταξύ τεσσάρων ατόμων που τους έστελναν μήνυμα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, πριν το μήνυμα φτάσει στον προορισμό του. Παρόλα αυτά το δείγμα υποκειμένων που χρησιμοποίησε ήταν μικρό και στις δύο έρευνες: 63 άτομα για την έρευνα που αφορούσε τα τηλέφωνα και 50 για την έρευνα που αφορούσε τα email. Από αυτούς, μόνο τέσσερα άτομα κινηματογραφήθηκαν κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής έρευνας, ενώ πέντε ήταν αυτοί που κινηματογραφήθηκαν από τους συμμετέχοντες στην έρευνα με τα email.
Ο Rupert Sheldrake, που πιστεύει στη νοητική επικοινωνία μεταξύ ατόμων που βρίσκονται μέσα σε μία κοινωνική ομάδα, δήλωσε πως θα επεκτείνει τα πειράματά του για να διαπιστώσει εάν το φαινόμενο ισχύει και στην περίπτωση μηνυμάτων που στέλνονται από κινητά τηλέφωνα.
Ο αντίλογος των σκεπτικιστών
Η ανακοίνωση της έρευνας αυτής από τον Rupert Sheldrake στην ετήσια συνάντηση της Βρετανικής Ένωσης για την Επιστημονική Πρόοδο, καθώς και οι ανακοινώσεις δύο ακόμα συμμετεχόντων, η μία εκ των οποίων αφορούσε τις επιθανάτιες εμπειρίες, ξεσήκωσε έντονες αντιδράσεις από μέλη της Ένωσης, κυρίως από τον Λόρδο Winston και τον Σερ Walter Bodmer, που έχουν και οι δύο διατελέσει πρόεδροι της Ένωσης στο παρελθόν.
Έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι σε τρεις ομιλητές που πιστεύουν στα παραφυσικά φαινόμενα, τους επιτράπηκε να διατυπώσουν τις απόψεις τους αυτές στο κοινό, χωρίς ουσιαστικό αντίλογο από σκεπτικιστές στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα υποστήριξαν πως η έρευνα για τηλεπάθεια δεν έχει καμία θέση σε μία επιστημονική συνάντηση. Και οι τρεις εισηγήσεις αφορούσαν φαινόμενα που θεωρούνται από τους επιστήμονες αδύνατα σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής και παρόλο που η Ένωση προσπαθεί να μην καταστείλει ιδέες, ακόμα και όταν είναι αρκετά επαναστατικές, θεωρήθηκε ωστόσο από κάποιους, πως στη συγκεκριμένη συνάντηση οι παρουσιάσεις δεν ήταν ιδιαίτερα πειστικές.
Η πρώτη μελέτη παρουσιάστηκε από τον Rupert Sheldrake, έναν ανορθόδοξο βιολόγο που οι έρευνές του ξεσηκώνουν έντονες αντιδράσεις, και αφορούσε την τηλεπάθεια. Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν εμπειρίες, κατά τις οποίες ενώ σκεφτόντουσαν κάποιον φίλο ή συγγενή τους, συνέβη να λάβουν από αυτόν τηλεφωνική κλήση εκείνη τη στιγμή. Οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν πως το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε σύμπτωση, η οποία ισχυροποιείται επειδή συνήθως ξεχνάμε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις που σκεφτόμαστε κάποιον αλλά δεν μας καλεί. Αλλά ο Δρ. Sheldrake προσπάθησε να απομονώσει το φαινόμενο και να ελέγξει εάν οφείλεται σε καθαρή τηλεπάθεια.
Στην τηλεφωνική έρευνα έλαβαν μέρος 63 άνθρωποι και το ποσοστό επιτυχίας ήταν πάνω από 40% σε ένα σύνολο 571 προσπαθειών. Οι άνθρωποι που καλούσαν τα υποκείμενα βρισκόντουσαν σε αρκετές περιπτώσεις πολλά χιλιόμετρα μακριά κάποιες φορές ακόμα και χιλιάδες χιλιόμετρα και η απόσταση δεν επηρέασε το αποτέλεσμα. Στη δεύτερη φάση της έρευνας (follow-up) κάποια υποκείμενα βιντεοσκοπήθηκαν ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν λάμβαναν μηνύματα από αυτούς που τους τηλεφωνούσαν. Οι τέσσερις άνθρωποι που δοκιμάστηκαν με αυτόν τον τρόπο, είχαν ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, βρίσκοντας αυτόν που τους καλούσε σε ποσοστό 45% των κλήσεων.
Ο Δρ. Sheldrake προτείνει πως το αποτέλεσμα της έρευνας αποτελεί ένα καλό στοιχείο για γνήσια τηλεπάθεια, τουλάχιστον μεταξύ ανθρώπων που γνωρίζονται καλά μεταξύ τους. Αλλά οι επικριτές της έρευνάς του ισχυρίστηκαν πως το αποτέλεσμα πιθανότητα να προέκυψε από την έλλειψη αυστηρότητας της μεθοδολογίας που χρησιμοποίησε ο Δρ. Sheldrake. Ήταν πιθανό, τα υποκείμενα της έρευνας να μπορούσαν να εικάσουν την ταυτότητα αυτού που τους καλούσε, από την χρονική ακρίβεια της κλήσης.
«Εάν το υποκείμενο γνωρίζει καλά τέσσερις ανθρώπους, πιθανότατα θα γνωρίζει και ποιος από αυτούς έχει την τάση να είναι ακριβής, ποιος καθυστερεί, ή ποιος είναι βιαστικός», είπε ο Richard Wiseman, καθηγητής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Hertfordshire. «Εάν κάποιος με καλούσε στις 11:02, αντί για τις 11:00 που θα περίμενα να με καλέσει, εύκολα θα μάντευα πως είναι ο φίλος μου που συνηθίζει να καθυστερεί». «Ο Δρ. Sheldrake εκθέτει αποτελέσματα, που είναι κατά πολύ υψηλότερα από αυτά που συνήθως αναφέρονται από παραψυχολόγους και αυτός είναι ένας καλός λόγος για να είναι κάποιος σκεπτικιστής. Ο σχεδιασμός των πειραμάτων είναι πιο πρόχειρος σε σχέση με τα περισσότερα παρόμοια πειράματα αυτού του χώρου κι έτσι τα αποτελέσματα μπορεί να οφείλονται στη δυνατότητα που είχαν οι συμμετέχοντες να συμπεράνουν ποιοι τους καλούσαν, χωρίς τη μεσολάβηση τηλεπάθειας. Είναι σημαντικό να γίνουν τα πειράματα αυτά ξανά και από άλλους επιστήμονες».
Ο Rupert Sheldrake είναι ανεξάρτητος ερευνητής, αν και χρηματοδοτείται αυτήν την περίοδο από το κεφάλαιο Perrott-Warrick, που είναι διαχειριζόμενο από το Trinity College του Cambridge. Οι άλλες έρευνές του περιλαμβάνουν μελέτες για τον έλεγχο της υπόθεσης, ότι τυφλοί άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν ότι κάποιος τους κοιτάζει έντονα και μελέτες σχετικά με την τηλεπαθητική επικοινωνία κατοικίδιων ζώων με τους ιδιοκτήτες τους.
Η Βρετανική Ένωση για την Επιστημονική Πρόοδο
Η Helen Haste, πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής της Ένωσης, είπε ότι και οι τρεις ομιλητές που αμφισβητήθηκαν, έχουν κατάλληλα ακαδημαϊκά διαπιστευτήρια και πως αν και η εργασία τους είναι αμφισβητούμενη, είναι μέσα στα πλαίσια μίας αυστηρά διαμορφωμένης μεθοδολογίας.
«Στην Ένωση πιστεύουμε πως θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε συζητήσεις και δημόσιες ανταλλαγές επιχειρημάτων επάνω σε θέματα που αντιμετωπίζονται ως έγκυρα από ένα μέρος ανθρώπων της επιστημονικής κοινότητας, εφόσον γίνονται με αποδεκτούς τρόπους. Τα φαινόμενα που εξετάστηκαν είναι συχνά αναφερόμενα, αλλά δεν έχουν τεκμηριωθεί αποτελεσματικά μέσω της επιστημονικής έρευνας. Αυτό το πεδίο έρευνας είναι θεμιτό και πιστεύω πως σε μία συνάντηση όπως η συγκεκριμένη, οι άνθρωποι που μελετάνε τα αντικείμενα αυτά με μία σοβαρή και πειραματικά στελεχωμένη προσέγγιση, πρέπει να συμμετέχουν».
Ο λόρδος Winston δήλωσε πως, αν και δεν αντιτίθεται σε έρευνες του είδους που δημοσιεύτηκαν στην ετήσια συνάντηση της Ένωσης, ωστόσο θα έπρεπε να υπάρξει αντίλογος από επιστήμονες που δεν ασπάζονται τις υποθέσεις που σχετίζονται με την παραψυχολογία.
Η Ένωση, που φέτος γιόρτασε την 175η επέτειό της, είναι μια επιτροπή που έχει ως σκοπό να βοηθήσει το κοινό στην ενημέρωση και κατανόηση της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η ετήσια συνάντηση της Ένωσης, που αυτή τη χρονιά έγινε στο Πανεπιστήμιο της ανατολικής Αγγλίας στο Norwich, έχει δημιουργήσει πολλές φορές στο παρελθόν διάφορες συγκρούσεις. Η πιο γνωστή περίπτωση ήταν όταν ο Thomas Huxley υποστήριξε την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου, έναντι του Samuel Wilberforce, επισκόπου της Οξφόρδης.
Όταν ρωτήθηκε, εάν πίστευε πως καταγόταν από πιθήκους της γενιάς του πατέρα ή της μητέρας του, ο Huxley απάντησε: «Θα προτιμούσα να κατάγομαι από έναν πίθηκο, παρά από έναν επίσκοπο»!
Ο πύργος της Βαβέλ... και μια νέα εφεύρεση!
"Και όλη στη γη μιλούσαν την ίδια γλώσσα και με όμοιες λέξεις. Και έγινε και κινήθηκαν αυτοί από ανατολάς και βρήκαν μία πεδιάδα στη γη του Σενναάρ και κατοίκησαν εκεί. Και είπε ο κάθε άνθρωπος στο διπλανό του: «Ας φτιάξουμε πλίνθους και ας τους βάλουμε στη θερμότητα της φωτιάς». Κι έτσι οι πλίνθοι έγιναν γι΄ αυτούς πέτρες και η λάσπη έγινε πηλός. Και είπαν: «Ας οικοδομήσουμε για μας μία πόλη και έναν πύργο που η κορυφή του να φτάνει στον ουρανό και ας φτιάξουμε για εμάς ένα όνομα κι ας διασκορπιστεί η φήμη μας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Και κατέβηκε ο Κύριος, είδε την πόλη και τον πύργο που έφτιαξαν οι υιοί των ανθρώπων. Και είπε ο Κύριος: «Ιδού! Αυτοί είναι το ίδιο γένος και μιλούν την ίδια γλώσσα και να τι άρχισαν να φτιάχνουν. Τώρα πως θα συγκρατηθούν σε όλα όσα σχεδιάσουν να κάνουν; Ας κατεβούμε και ας τους προκαλέσουμε σύγχυση στη γλώσσα, ώστε ο καθένας να μην καταλαβαίνει τη γλώσσα του διπλανού του.
Και τους διασκόρπισε ο Κύριος από εκεί σε ολόκληρη τη Γη και σταμάτησαν να χτίζουν την πόλη και τον πύργο. Γι' αυτό, ονομάστηκε Βαβέλ (Σύγχυσις), γιατί εκεί ο Κύριος μπέρδεψε τις γλώσσες σε όλη τη Γη και εκεί τους διέσπειρε σε ολόκληρη τη Γη."
Γένεσις, κεφ.11:1-9
Σύμφωνα με το ενδέκατο κεφάλαιο της Γένεσις της Βίβλου, η Βαβέλ ήταν ένας πύργος που χτίστηκε από όλη την ανθρωπότητα με σκοπό να φτάσει στον ουρανό. Οι άνθρωποι λέγεται ότι φάνηκαν πολύ εγωιστές, γιατί θέλανε να γίνουν πιο σπουδαίοι από τον Θεό που τους δημιούργησε. Έτσι, ο Θεός σταμάτησε τις προσπάθειές τους, μπερδεύοντας τις γλώσσες που μιλούσαν, ώστε να μην μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Έτσι, δεν μπορούσαν να συνεχίσουν να κατασκευάζουν τον πύργο. Διασκορπίστηκαν σε διάφορα σημεία της γης. Αυτός ο μύθος χρησιμοποιείται για να εξηγήσει την ύπαρξη των διαφορετικών γλωσσών και φυλών.
Επιστήμονες φιλοδοξούν να κατασκευάσουν μία συσκευή άμεσης μεταγλώττισης
Συσκευή που μπορεί να γκρεμίσει τα γλωσσικά σύνορα μεταξύ των ανθρώπων, αναπτύσσεται από αμερικανούς επιστήμονες. Όσοι την χρησιμοποιούν, δεν έχουν παρά να προφέρουν σιωπηρά μία λέξη στη μητρική τους γλώσσα, ώστε να μεταφραστεί αυτόματα και να εκφωνηθεί στον απέναντί τους.
Οι ερευνητές δήλωσαν πως το αποτέλεσμα έμοιαζε σα να έβλεπε κανείς ένα μεταγλωττισμένο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Το σύστημα που περιγράφεται λεπτομερώς στο "New Scientist" δεν έχει αναπτυχθεί στην πληρότητά του, αλλά σύμφωνα με μελέτες ειδικών, αποτελεί δείγμα για ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον.
Τα συστήματα μετάφρασης που ήδη χρησιμοποιούνται, λειτουργούν με βάση τα προγράμματα της φωνητικής αναγνώρισης. Όμως, τέτοια συστήματα απαιτούν να μιλήσει κανείς δυνατά και μετά να περιμένει για την εκφώνηση της μετάφρασης, καθιστώντας μία συζήτηση αρκετά δύσκολη στην παρακολούθησή της. Η νέα συσκευή που δημιουργήθηκε από ερευνητές του πανεπιστημίου Carnegie Mellon στο Pitsburgh, είναι εντελώς διαφορετική:
Στον αυχένα και στο πρόσωπο του ανθρώπου που πρόκειται να μιλήσει, τοποθετούνται ηλεκτρόδια, ώστε να ανιχνεύσουν τις κινήσεις που γίνονται, όταν αυτός εκφωνεί σιωπηρά λέξεις και φράσεις. Χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία, ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής υπολογίζει τους ήχους που θα έβγαζε το άτομο εκφωνώντας τις λέξεις και να σχηματίσει τις λέξεις που θα έλεγε. Μετά τις μεταφράζει στην επιθυμητή γλώσσα και τις εκφωνεί μέσα από ένα σύστημα φωνητικής σύνθεσης.
Η ομάδα επί του παρόντος έχει αναπτύξει δύο τύπους της συσκευής: η μία μπορεί να μεταφράσει κινέζικα σε αγγλικά και η άλλη μεταφράζει αγγλικά σε ισπανικά ή γερμανικά. Εάν στις συσκευές αυτές χρησιμοποιηθεί ένα φτωχό λεξιλόγιο αποτελούμενο από 100 έως 200 λέξεις, η ακρίβεια της μεταγλώττισης φτάνει σε ποσοστό 80%, όπως δηλώνει η ερευνήτρια Tanja Schultz. Ωστόσο, όσο αυξάνεται ο πλούτος του λεξιλογίου, μειώνεται η ακρίβεια της μεταγλώττισης.
Προσθέτει, ότι η γενική ιδέα της συσκευής είναι, να προφέρει κανείς σιωπηρά μία λέξη και η λέξη αυτομάτως να ακούγεται σε διαφορετική γλώσσα. Ο απώτατος στόχος είναι να μπορεί κανείς με τον τρόπο αυτό να συμμετάσχει σε μία κανονική συζήτηση. Ο Chuck Jorgensen, ερευνητής της NASA στην Καλιφόρνια, δήλωσε στο New Scientist, πως η συσκευή αυτή αποτελεί δείγμα, πως υπάρχει η τεχνολογία για να καταφέρουμε κάτι τέτοιο.
Διαφημιστική πινακίδα που ΄΄αιμορραγεί΄΄
Καμπάνια υπέρ της ασφαλούς οδήγησης στην Νέα Ζηλανδία.Η διαφημιστική εκστρατεία έχει σκοπό να τονίζει στους οδηγούς ότι πρέπει να αλλάξουν τις οδηγητικές τους συνήθειες.Η διαφημιστική πινακίδα απεικονίζει το πρόσωπο ενός παιδιού που αιμορραγεί όταν βρέχει.Το ποσοστό των θανάτων από τροχαία ατυχήματα έπεσε στο 0%.
Τρίτη 28 Ιουλίου 2009
Μαντεία και Προφητεία στην Αρχαία Ελλάδα
Από την αρχαιότητα είναι γνωστή η επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίσει το μέλλον, συνυφασμένη με μία εσωτερική του ανάγκη να προσεγγίσει την αιωνιότητα, σπάζοντας το φράγμα του χρόνου, το τεκμήριο της πεπερασμένης ύπαρξής του.
Η επιθυμία αυτή ήταν συνυφασμένη με την καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και αυτό το διαπιστώνουμε από τα πολυάριθμα μαντεία που εμφανίστηκαν κατά την αρχαιότητα στον ελληνικό χώρο, καθώς και από ιστορίες που καταμαρτυρούν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων εκείνης της εποχής για τις προφητείες. Οι αρχαίοι Έλληνες στηριζόντουσαν στην διαφόρων μορφών μαντεία, ώστε να πάρουν συμβουλές για δημόσια πράγματα και ιδιωτικές τους υποθέσεις. Ο Ηρόδοτος αναφέρει τουλάχιστον 18 ιερά που περιείχαν μαντεία και 96 αποστολές με σκοπό την αίτηση συμβουλής από κάποιο μαντείο, εκ των οποίων οι 53 απευθυνόντουσαν στο μαντείο των Δελφών.
Η προφητεία και η μαντική τέχνη εμφανίζονται να είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, η μαντική ήταν η επιστήμη των οιωνών (συχνά αναφέρεται αυτή η όψη της μαντικής τέχνης ως οιωνοσκοπία) και εφαρμοζόταν με ποικίλους τρόπους, όπως για παράδειγμα η ερμηνεία του πετάγματος των πουλιών. Η ερμηνεία του πετάγματος των πουλιών ήταν τόσο διαδεδομένη, ώστε το όνομα του πουλιού «όρνις» σήμαινε «οιωνός». Ο Αριστοφάνης στις «Όρνιθες» παίζει με τη διπλή σημασία της λέξης όρνις - οιωνός. Σημασία δινόταν για την κατεύθυνση που πετούσαν τα πουλιά, για το ύψος, αλλά και τον τρόπο πετάγματός τους και σημαντικοί μάντεις της αρχαίας εποχής που αναφέρονται στον Όμηρο, όπως ο Κάλχας (Έλληνες) και ο Έλενος (Τρώες) ήταν περίφημοι για την ικανότητά τους στην ερμηνεία αυτών των οιωνών.
Άλλοι τρόποι οιωνοσκοπίας ήταν η μελέτη των ουράνιων σημείων, των κεραυνών και των σεισμών. Ακόμα μπορούσαν να μελετήσουν και μία σταγόνα της βροχής, ενώ ιδιαίτερη σημασία έδιναν στα όνειρα, που θεωρούνταν ως τρόποι για να λάβει κανείς συμβουλές από τους θεούς, όπως γινόταν στα ιερά του Ασκληπιού. Πολλοί μάντεις της αρχαιότητας εξέταζαν τα εντόσθια των ζώων που είχαν θυσιαστεί (κυρίως το συκώτι), ή την φλόγα που έκαιγε στο βωμό του θυσιαστήριου. Γενικά, έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στους οιωνούς, πολλές φορές μάλιστα σε τόσο υπερβολικό ίσως βαθμό, που ακόμα και ένα φτέρνισμα, μπορούσε να αποτελέσει σημάδι για κάποιο σημαντικό γεγονός, ή συμβουλή για να παρθεί μία δύσκολη απόφαση. Στη ραψωδία ζ' της Οδύσσειας, ένα φτέρνισμα του Τηλέμαχου κάνει την Πηνελόπη να αποφασίσει να φωνάξει το ζητιάνο, που είναι ο Οδυσσέας ντυμένος με κουρέλια.
Μία ενδιαφέρουσα μορφή της τότε αρχαιότητας είναι οι προφήτες. Ως τέτοιοι χαρακτηρίζονταν οι άνθρωποι που είχαν δεχτεί από τους θεούς το χάρισμα να προφητεύουν. Οι γυναίκες προφήτισσες ονομάζονταν στην αρχαία Ελλάδα Σίβυλλες, ενώ οι άντρες ονομαζόντουσαν Βάκις. Συνέτασσαν κυρίως έμμετρες προφητείες που ερμηνευόντουσαν από κάποιους εξηγητές, όπως είναι γνωστό ότι γινόταν αργότερα στον δυτικό κόσμο με τις έμμετρες προφητείες του Νοστράδαμου. Υπήρχαν ωστόσο ανάμεσά τους και αγύρτες. Ο λαός δεν έβλεπε πάντοτε με καλό μάτι τους επαγγελματίες προφήτες. Πολλοί από αυτούς όμως, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή ιδιαίτερα των Αθηνών.
Πέρα από την οιωνοσκοπία και τους προφήτες που έγραφαν έμμετρες προφητείες, πιο επίσημη μορφή μαντείας μπορούσε να ζητηθεί από τα ιερά, όπου υπήρχε μαντείο εν ενεργεία. Υπήρχαν πολλά τέτοια μαντεία και δημιουργήθηκαν καινούργια μέχρι και τη ρωμαϊκή εποχή. Δεν είχαν όλα την ίδια φήμη. Άλλα είχαν μεγάλη εμβέλεια και άλλα είχαν πιο τοπική.
Ένα τέτοιο τοπικό μαντείο είναι εκείνο που βρισκόταν στο ιερό της θεάς Δήμητρας, στην Πάτρα της Αχαΐας. Σύμφωνα με τον Παυσανία (VII 21, 12), ζητούσαν συμβουλές από το μαντείο αυτό για θέματα υγείας. Κρεμούσαν έναν καθρέφτη με ένα λεπτό σκοινί και τον κατέβαζαν μέχρι την πηγή του μαντείου, προσέχοντας να μη βυθιστεί στο νερό, αλλά να ακουμπάει μόλις στην επιφάνειά του. Μετά από προσευχή στη θεά Δήμητρα και θυσία (καύση λιβανιού), κοίταζαν μέσα στον καθρέφτη που έδειχνε τον ασθενή νεκρό ή ζωντανό.
Μαντεία με μεγαλύτερη φήμη ήταν αυτό του Αμφιάραου (στα σύνορα της Αττικής με τη Βοιωτία), του Τροφωνίου και του Απόλλωνα στο ιερό των Βαγχιδών ή Διδύμειον (που βρισκόταν κοντά στη Μίλητο της Ιωνίας). Ο Ηρόδοτος αναφέρει, ότι ο βασιλιάς της Λυδίας Κροίσος θέλησε κάποτε να ελέγξει την αξιοπιστία των γνωστότερων μαντείων της τότε εποχής. Έστειλε απεσταλμένους στα μαντεία του Αμφιάραου, του Τροφωνίου, του Διδύμειου, των Δελφών και της Δωδώνης, ζητώντας να απαντήσουν στην ερώτηση, τι έκανε ο Κροίσος εκείνη την ώρα. Το μαντείο των Δελφών έδωσε τη σωστή απάντηση, αποκαλύπτοντας ότι ο Κροίσος έβαλε σε μια χάλκινη χύτρα να βράσουν μια χελώνα κι ένα αρνί μαζί (Ηρόδοτος 1, 48-49).
Τα δύο γνωστότερα μαντεία του αρχαίους ελληνισμού ήταν το μαντείο των Δελφών και το μαντείο της Δωδώνης. Στο μαντείο της Δωδώνης, στους πρόποδες του όρους Τόμαρος, ο Ζευς έδινε τους χρησμούς του με τη φωνή των δρυών και του ανέμου. Οι ιερείς που υπηρετούσαν στο ναό λεγόντουσαν Σελλοί, κοιμόντουσαν επάνω στο έδαφος και δεν έπλεναν ποτέ τα πόδια τους. Στο μαντείο υπήρχαν και τρεις προφήτισσες, οι οποίες διηγήθηκαν στον Ηρόδοτο έναν μύθο σχετικό με την αιγυπτιακή προέλευση του μαντείου.
Τα μηνύματα του Νάϊου Ζευς δινόντουσαν μέσα από τους ψιθύρους που έκανε το φύλλωμα των ιερών Δρυών του μαντείου, τους οποίους ερμήνευαν οι ιερείς. Έναν άλλο τρόπο χρησμοδότησης μαθαίνουμε από τον Στράβωνα: στο ιερό υπήρχε ένα χάλκινος λέβητας στηριγμένος σε μία κολόνα (τον λέβητα τον είχαν χαρίσει στο ιερό του Ζευς οι Κερκυραίοι). Σε μια διπλανή κολόνα υπήρχε το άγαλμα ενός παιδιού που κρατούσε ένα μαστίγιο με τριπλή χάλκινη αλυσίδα, η οποία με τον άνεμο χτυπούσε τον χάλκινο λέβητα και οι μάντεις μετέφραζαν τις δονήσεις που παραγόντουσαν από τα χτυπήματα σε χρησμούς.
Ασύγκριτα πιο φημισμένο από κάθε άλλο μαντείο της αρχαιότητας, ήταν αυτό του Απόλλωνα στους Δελφούς. Το μαντείο των Δελφών αναφέρεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια (θ 79-81) και είναι γνωστό ότι από τον 7ο αιώνα προ Χριστού έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Δεν ήταν κάθε ημέρα ευνοϊκή για να ζητηθεί χρησμός από το μαντείο και η συνθήκη αυτή επέτεινε το γεγονός του σχηματισμού ουράς μέσα στο ιερό, ώστε να εξασφαλιστεί η προτεραιότητα στην αναζήτηση των συμβουλών του μαντείου. Εκτός από την προσφορά ενός ποσού στο μαντείο (πέλανος), που ποίκιλλε ανάλογα με το εάν ο χρησμός ζητούνταν από κάποια πόλη ή κάποιον ιδιώτη, για να εγκριθεί το κατά πόσον ο θεός ήθελε να απαντήσει σε κάποιοι ερώτημα, έπρεπε να θυσιαστεί μια κατσίκα, την οποία προηγουμένως είχαν βρέξει με κρύο νερό: εάν η κατσίκα δεν έτρεμε από το κρύο, θεωρούσαν ότι ο θεός δεν ήθελε να απαντήσει στην ερώτηση. Σε διαφορετική περίπτωση, η διαδικασία συνεχιζόταν με την είσοδο στο ναό και την παράδοση της ζητούμενης ερώτησης, η οποία είχε ήδη προετοιμαστεί από πριν σε γραπτή μορφή.
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα αρχαιολογικά στοιχεία, ο ενδιαφερόμενος μπορούσε να εισέλθει μόνο μέχρι ένα σημείο του ναού. Στο βάθος υπήρχε το άδυτο, ένας απαγορευμένος χώρος όπου βρισκόταν η Πυθία. Η Πυθία ήταν επιλεγμένη ανάμεσα σε γυναίκες των Δελφών και ζούσε σε απομόνωση και αγνότητα. Καθόταν επάνω σε έναν τρίποδα μέσα στο άδυτο, κοντά σε μια ιερή πέτρα σε σχήμα τρούλου, που ονομαζόταν ομφαλός και συμβόλιζε το κέντρο της γης. Μέσα στο άδυτο και από μια ρωγμή του βράχου έβγαιναν αναθυμιάσεις που θεωρείται ότι προκαλούσαν μια εκστατική κατάσταση στην Πυθία. Εκείνη, καθισμένη επάνω στον τρίποδα, μασούσε φύλλα Δάφνης και έπινε νερό από την ιερή πηγή Κασσωτίδα. Κατά τη διάρκεια της έκστασης ψιθύριζε ακατάληπτα λόγια, που μετατρεπόντουσαν πιθανότατα σε έμμετρα κείμενα από τους προφήτες του ναού.
Οι περισσότεροι χρησμοί της Πυθίας ήταν σκοτεινοί και διφορούμενοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ιστορία της εποίκησης του Τάραντα και η ίδρυση της πόλης από τον Φάλανθο, στα μέσα του 7ου αιώνα προ Χριστού. Ο Φάλανθος πριν ξεκινήσει ζήτησε χρησμό από το μαντείο των Δελφών και του απάντησαν πως θα κατακτούσε εδάφη και μια πόλη, όταν θα αισθανόταν βροχή κάτω από καθαρό ουρανό. Φτάνοντας στην Ιταλία είχε πολλές νίκες, αλλά δεν κατόρθωσε να καταλάβει κάποια πόλη ή εδάφη. Καθώς θεωρούσε αδύνατο να βρέξει με καθαρό ουρανό όπως έλεγε η προφητεία, ήταν απογοητευμένος και έγειρε το κεφάλι του στα γόνατα της γυναίκας του, η οποία άρχισε να ψάχνει για ψείρες στα μαλλιά του. Εκείνη τότε ξέσπασε σε κλάματα, τα οποία έβρεξαν τα μαλλιά του Φάλανθου και ξαφνικά συνειδητοποίησε το νόημα της προφητείας: τα δάκρυα της γυναίκας του ήταν σα βροχή και το όνομά της ήταν Αίθρα, δηλαδή καθαρός ουρανός. Πράγματι, την επόμενη νύχτα επιτέθηκε στον Τάραντα και κατέκτησε την πόλη.
Ένα άλλο ιστορικό παράδειγμα που συνδέεται με το μαντείο των Δελφών, είναι αυτό του Θεαγένη από τη Θάσο. Εξαιτίας της δόξας που είχε φέρει στο νησί λόγω των αθλητικών του θριάμβων, έστησαν ένα άγαλμα για να τον τιμήσουν. Μετά το θάνατό του, ένας εχθρός του Θεαγένη ερχόταν κάθε νύχτα και έδερνε με χάλκινες βέργες το άγαλμα. Λέγεται ότι το άγαλμα εκδικήθηκε την πράξη αυτή, προκαλώντας το θάνατο του ανθρώπου και τα παιδιά του δίκασαν το άγαλμα για φόνο, με αποτέλεσμα να πεταχτεί στη θάλασσα από τους κατοίκους της Θάσου. Κατόπιν, ακαρπία έπληξε τη Θάσο και οι κάτοικοί της έστειλαν ερώτηση στο μαντείο, που τους συμβούλεψε να φέρουν πίσω αυτούς που είχαν διώξει. Οι κάτοικοι της Θάσου επέτρεψαν στους εξόριστους να γυρίσουν πίσω, αλλά το κακό δε διορθωνόταν. Ρωτώντας ξανά την Πυθία, εκείνη τους απάντησε ότι ξέχασαν τη μνήμη του μεγάλου Θεαγένη. Κάποιοι ψαράδες ψάρεψαν κατά τύχη το άγαλμα μέσα από τη θάλασσα, οι Θάσιοι το τοποθέτησαν και πάλι στην αρχική του θέση και έκτοτε το τίμησαν ως θεό, ως ήρωα, ως θεραπευτή και προστάτη της Θάσου.
Βιβλιογραφία:
- Francois Chamoux: Ο ελληνικός πολιτισμός
- Heinz Gunther Nesselrath: Εισαγωγή στην Αρχαιογνωσία, τόμος Α', Αρχαία Ελλάδα
- P.E. Easterling - B.M.W. Knox: Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας
Επιστήμονες πειραματίζονται στην αιώρηση με υπερήχους
Επιστήμονες κατάφεραν να ανυψώσουν ζωντανά μικρά ζωάκια,
χρησιμοποιώντας ήχους που... "ανεβάζουν"!
Η πειραματική διάταξη
Στο παρελθόν, ερευνητές του βορειοδυτικού πολυτεχνικού πανεπιστημίου στο Xi'an της Κίνας, χρησιμοποίησαν πεδία υπερήχων και ανύψωσαν με επιτυχία σφαίρες αποτελούμενες από τα βαρύτερα στερεά και υγρά ιριδίου και υδραργύρου αντίστοιχα. Ο σκοπός της έρευνάς τους είναι να βρουν τον τρόπο ώστε να χειρίζονται οτιδήποτε από φάρμακα μέχρι και μεταλλικά κράματα χωρίς να έρχονται αυτά σε επαφή με τα μέσα συσκευασίας. Κάποιες φορές, διάφορα υλικά είναι διαβρωτικά για να κρατηθούν μέσα σε κάποια συσκευασία, ή αντιδρούν με τα υλικά της συσκευασίας με μη επιθυμητό τρόπο.
«Μία ενδιαφέρουσα ερώτηση είναι, τι θα συμβεί εάν ένα ζωντανό ον βρεθεί μέσα στο ηχητικό πεδίο. Θα μπορέσει κι αυτό να ανυψωθεί σταθερά;» αναρωτιέται ο ερευνητής Wenjun Xie, φυσικός σωματιδίων στο πανεπιστήμιο του Xi'an. Αυτός και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν μία συσκευή εκπομπής και αντανάκλασης υπερήχων, δημιουργώντας ένα ηχητικό πεδίο μεταξύ τους. Η συσκευή εκπομπής παρήγαγε ήχους με μήκος κύματος περίπου 20 millimeter, κάτι που σύμφωνα με τη θεωρία θα μπορούσε να ανυψώσει αντικείμενα με το μισό μήκος από αυτό των κυμάτων ή και λιγότερο από αυτό.
Μετά την εκκίνηση της λειτουργίας του πεδίου των υπερήχων, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τσιμπιδάκι για να τοποθετήσουν προσεχτικά τα μικρά ζώα μεταξύ της συσκευής εκπομπής και του ανακλαστήρα. Ανακάλυψαν πως μπορούσαν με τον τρόπο αυτό να κάνουν να επιπλέουν στον αέρα μυρμήγκια, σκαθάρια, αράχνες, πασχαλίτσες, μέλισσες, γυρίνους και ψαράκια, σε ύψος λίγο παραπάνω από τον ένα τρίτο της ίντσας. Όταν ανύψωσαν το ψαράκι και τον γυρίνο, οι ερευνητές κάθε λεπτό προσέθεταν νερό στο ηχητικό πεδίο, με τη βοήθεια μιας σύριγγας.
Το ανυψωμένο μυρμήγκι προσπάθησε να «κολυμπήσει» στον αέρα και να αποδράσει, κάμπτοντας αστραπιαία τα πόδια του, αν και δεν τα κατάφερε, γιατί τα πόδια του δεν μπορούσαν να βρουν αντίσταση στον αέρα. Η πασχαλίτσα επιχείρησε να πετάξει μακριά, αλλά επίσης δεν τα κατάφερε γιατί το πεδίο ήταν πολύ ισχυρό για να ξεφύγει απ' αυτό.
«Πρέπει να χειριζόμαστε τη δύναμη της ανύψωσης πολύ προσεχτικά, γιατί τα ζωάκια προσπαθούν να ξεφύγουν» δήλωσε ο Xie. «Μία ενδιαφέρουσα στιγμή ήταν όταν εγώ και οι συνεργάτες μου, προσπαθούσαμε να πιάσουμε τις πασχαλίτσες που ξέφευγαν!»
Το μυρμήγκι και η πασχαλίτσα φαινόντουσαν μια χαρά μετά από 30 λεπτά ανύψωσης, αν και το ψαράκι δε θα «έλεγε» το ίδιο, εξαιτίας της ανεπαρκούς ποσότητας νερού, αναφέρουν οι επιστήμονες. «Τα αποτελέσματα της έρευνάς μας, μπορούν να προσφέρουν μεθόδους και ιδέες για βιολογική έρευνα» δήλωσε ο Xie.
Εμείς, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε, μιας και η επιστήμονες μας εκπλήσσουν άλλη μία φορά, θυμίζοντάς μας δυνατότητες, τις οποίες ακόμα και οι φαντασία μας δυσκολεύεται να προλάβει. Ποιος ξέρει; Ίσως κάποια στιγμή, να πετάμε κι εμείς μέσω ενός ηχητικού πεδίου...
Τα χέρια μας εκπέμπουν φως
Τα ανθρώπινα χέρια λάμπουν, αλλά τα νύχια απελευθερώνουν το περισσότερο φως, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, η οποία βρήκε ότι όλα τα μέρη του χεριού εκπέμπουν ανιχνεύσιμα επίπεδα φωτός. Τα ευρήματα της μελέτης υποστηρίζουν προηγούμενη έρευνα, που πρότεινε ότι τα περισσότερα έμβια όντα, συμπεριλαμβανομένων των φυτών, εκπέμπουν φως. Εφόσον η εξασθένηση και η αρρώστια φαίνονται να επηρεάζουν τη ισχύ και τη μορφή της λάμψης, η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε λιγότερο επεμβατικούς τρόπους διάγνωσης των ασθενειών.
Ο Mitsuo Hiramatsu, επιστήμονας στο Κεντρικό Ερευνητικό Εργαστήριο του Hamamatsu Photonics στην Ιαπωνία, ο οποίος διηύθυνε την έρευνα, είπε στην εφημερίδα «Discovery News», ότι τα χέρια δεν είναι τα μοναδικά τμήματα του σώματος τα οποία λάμπουν, εκπέμποντας φωτόνια, ή λεπτές φωτεινές ακτίνες ενέργειας. «Όχι μόνο τα χέρια, αλλά και το μέτωπο ή οι φτέρνες των ποδιών εκπέμπουν φωτόνια», είπε ο Hiramatsu, και συμπλήρωσε ότι σε ό,τι αφορά τα χέρια «η παρουσία φωτονίων σημαίνει ότι τα χέρια μας παράγουν φως συνεχώς».
Το φως δεν είναι ορατό στο γυμνό μάτι, έτσι ο Hiramatsu και η ομάδα του χρησιμοποίησαν έναν ισχυρό μετρητή φωτονίων για να το «δουν». Ο ανιχνευτής εντόπισε ότι τα νύχια εκπέμπουν 60 φωτόνια, τα δάχτυλα εκπέμπουν 40 και οι παλάμες είναι οι λιγότερο λαμπερές από όλα τα υπόλοιπα μέρη, εκπέμποντας σύμφωνα με τις μετρήσεις 20 φωτόνια. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού «Journal of Photochemistry and Photobiology B: Biology». Ο Hiramatsu δεν είναι σίγουρος για το λόγο που τα νύχια εκπέμπουν περισσότερο φως από τα άλλα τμήματα του χεριού, αλλά είπε πως μπορεί αυτό να οφείλεται στην ιδιότητα των νυχιών, να λειτουργούν σαν ένα πρίσμα, που διασκορπίζει το φως.
Για να βρει την αιτία της δημιουργίας του φωτός αρχικά, αυτός και ο συνάδελφός του Kimitsugu Nakamura εξέτασαν υποκείμενα που κρατούσαν πλαστικές μποτίλιες γεμάτες με καυτό ή κρύο νερό, πριν μετρηθεί η εκπομπή φωτονίων από τα χέρια τους. Οι ερευνητές ακόμη διοχέτευσαν άζωτο ή αέριο οξυγόνο μέσα σε ένα σκοτεινό δοχείο, όπου τα υποκείμενα έβαλαν τα χέρια τους κατά τη διάρκεια της ανάλυσης. Οι ζεστές θερμοκρασίες αύξησαν την εκπομπή φωτονίων, όπως και η εισαγωγή του οξυγόνου. Το τρίψιμο ορυκτέλαιου πάνω στα χέρια, αύξησε επίσης τα επίπεδα του φωτός.
Βασισμένοι σε αυτά τα αποτελέσματα, οι επιστήμονες διατύπωσαν τη θεωρία ότι το φως που εκπέμπεται σ' αυτές τις περιπτώσεις «είναι ένα είδος χημικής φωτοβολίας», μιας φωτοβολίας η οποία βασίζεται σε χημικές αντιδράσεις, όπως αυτές που κάνουν τις πυγολαμπίδες να λάμπουν. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το 40% του φωτός προκύπτει από τη χημική αντίδραση, η οποία σταθερά λαμβάνει χώρα καθώς το δέρμα των χεριών μας αντιδρά με το οξυγόνο. Από τη στιγμή που το ορυκτέλαιο το οποίο διεισδύει μέσα στο δέρμα αυξάνει το φως, πιστεύουν πλέον ότι το 60% της λάμψης μπορεί να προέρχεται από χημικές αντιδράσεις, που λαμβάνουν χώρα μέσα στο δέρμα.
Ο Fritz-Albert Popp από το στο Διεθνές Ινστιτούτο Βιοφυσικής στη Γερμανία, ο οποίος είναι διεθνούς κύρους ειδικός σε ό,τι αφορά φωτόνια που σχετίζονται με τη βιολογία, συμφωνεί με τα ευρήματα και δεν εκπλήσσεται από αυτά. Ο Popp είπε στην εφημερίδα Discovery News, ότι μπορούν να βρεθούν στην λάμψη που εκπέμπουν ορισμένα σημεία του σώματος, ξεκάθαρες συσχετίσεις που αφορούν το είδος και τον βαθμό, καθώς επίσης τον τύπο και τη σοβαρότητα των ασθενειών. Ο Popp και η ομάδα του πιστεύουν ότι το φως από το μέτωπο και τα χέρια πάλλεται με τον ίδιο βασικό ρυθμό, αλλά ότι αυτοί οι παλμοί γίνονται ακανόνιστοι σε άρρωστους ανθρώπους. Μια μελέτη, που διεξήγε σε ασθενή που έπασχε από μυϊκή σκλήρυνση φαινόταν να επικυρώνει τη θεωρία.
Και αυτός και ο Hiramatsu ελπίζουν ότι μελλοντικές μελέτες θα αποκαλύψουν περισσότερα, σχετικά με την εκπομπή φωτονίων από τον άνθρωπο, ιδιότητα η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε εφαρμογές ιατρικής διάγνωσης.
Νέα μελέτη καταρρίπτει την ισχύουσα θεωρία για την ερμηνεία του Dejavu
Το Dejavu δεν αφορά μόνο την όραση
University of Leeds:
Η πρωτοφανής μελέτη της περίπτωσης ενός τυφλού ανθρώπου που είχε συχνά την εμπειρία dejavu, ανέτρεψε παραδοσιακές θεωρίες σχετικές με τον τρόπο που συμβαίνει το φαινόμενο αυτό. Προγενέστερα υπήρχε η άποψη ότι το dejavu μπορούσε να προκληθεί όταν εικόνες από το ένα μάτι έφταναν στον εγκέφαλο λίγα μικροδευτερόλεπτα μετά την άφιξη εικόνων από το άλλο μάτι, προκαλώντας έτσι την αίσθηση ότι κάτι γινόταν ορατό για δεύτερη φορά. Ωστόσο, ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Leeds μόλις ανακοίνωσαν την περίπτωση ενός τυφλού ανθρώπου, που βίωνε dejavu μέσω όσφρησης, ακοής και αφής!
Οι ερευνητές Akira O'Connor και Chris Moulin, από το Ινστιτούτο Ψυχολογικών Επιστημών του πανεπιστημίου, δημοσίευσαν πρόσφατα την εργασία τους σχετικά με το μη-οπτικό dejavu στο περιοδικό «Brain and Cognition». Στο άρθρο συζητούν τον τρόπο που καθημερινές εμπειρίες, όπως το να ξεκουμπώσει το φερμουάρ από το σακάκι του την ώρα που ακούει ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι, ή να ακούσει κάποια λόγια από μια συζήτηση την ώρα που κρατά ένα δίσκο στο εστιατόριο της σχολής, προκαλούσαν την εμπειρία του dejavu στο τυφλό υποκείμενο.
"Η καθυστέρηση της οπτικής οδού είναι μια σχετικά απαρχαιωμένη θεωρία, αλλά ακόμη χαίρει ευρείας πίστης και εκτίμησης και αποτέλεσε τη βάση για τις συνέχειες στο μυθιστόρημα του Joseph Heller 'Catch-22'. Αλλά αυτό το νέο συμβάν μας εφοδιάζει με δυνατές μαρτυρίες ότι η καθυστέρηση της οπτικής οδού δεν είναι η εξήγηση για το dejavu. Τα ευρήματα είναι τόσο προφανή και με τέτοια διαισθητικότητα, που καθιστά αξιοσημείωτο το γεγονός ότι αυτή η έρευνα δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν", είπε ο O'Connor.
Οι ερευνητές προσδοκούν να εργαστούν και με άλλους ανθρώπους με προβλήματα όρασης, για να αποτιμήσουν το πόσο συνηθισμένο είναι το φαινόμενο. Θα ήθελαν ακόμη να προχωρήσουν την έρευνα παραπέρα: "Θα ήταν πραγματικά αποτελεσματικό αν γίνονταν κάποια πειράματα απεικόνισης της νευρικής λειτουργίας σε ανθρώπους, κατά τη διάρκεια γνήσιων και αυθόρμητων εμπειριών dejavu, αλλά είναι πολύ δύσκολο να συμβεί το φαινόμενο αυτό "κατά παραγγελία" μέσα στις πειραματικές συνθήκες", παρατήρησε ο O'Connor.
Ο O'Connor ακόμη πειραματίζεται με την πρόκληση dejavu μέσω ύπνωσης. "Πιστεύουμε τώρα ότι η εμπειρίες τύπου dιjΰ προκαλούνται όταν μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την οικειότητα διαρρηγνύεται", είπε. Σε ένα πείραμα, στα υποκείμενα ζητήθηκε να θυμηθούν λέξεις, έπειτα υπνωτίστηκαν ώστε να ξεχάσουν τις λέξεις αυτές και μετά τους έδειξαν ξανά τις ίδιες λέξεις, ώστε να τους προκαλέσουν την αίσθηση ότι τις έχουν κάπου ξαναδεί. Περίπου οι μισοί από τους συμμετέχοντες στο πείραμα ανέφεραν ότι είχαν μια αίσθηση παρόμοια με το dejavu.
Κάνει πίσω η Βουλγαρία για Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη
Του Σπύρου Χατζάρα
Η νέα Βουλγαρική κυβέρνηση έχει ήδη υποβάλει σχέδιο νόμου για την αναστολή κατασκευής του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης και έχει ήδη επιβάλει προσωρινό «μορατόριουμ» στον αγωγό φυσικού αερίου South Stream και το πυρηνικό εργοστάσιο στο Μπέλενε!
H «πανεθνική» συσπείρωση περί του αγωγού Ναμπούκο, εξασφάλισε ψήφο εμπιστοσύνης από τη βουλγαρική Βουλή, στην κυβέρνηση μειοψηφίας του GERB-(Ναμπούκο2), υπό τον (τέως μπράβο νυκτερινών κέντρων), Μπόικο Μπορίσοφ, που έλαβε 162 ψήφους υπέρ, 77 κατά και ένας δήλωσε, «άκυρο-λευκό, δεν ξέρω δεν απαντώ».
Εκτός του GERB (116 βουλευτές), την κυβέρνηση Μπορίσοφ στήριξαν, το κόμμα «Ατάκα» του Βόλεν Σιντέροφ («Επίθεση» με 21 βουλευτές), ο «Γαλάζιος Συνασπισμός» των Ιβάν Κόστοφ και Μάρτιν Ντιμιτρόφ» (15 βουλευτές) και το κόμμα «Τάξη, Νομιμότητα, Δικαιοσύνη» του Γιάνε Γιάνεφ (10 βουλευτές).
Κατά ψήφισαν οι βουλευτές του προηγούμενου κυβερνητικού συνασπισμού, (Ναμπούκο 1) 39 του Σοσιαλιστικού Κόμματος και 38 βουλευτές του τουρκικού Κινήματος Δικαιωμάτων και Ελευθεριών.
Στη νέα κυβέρνηση, το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου οικονομικών θα αναλάβει ο Σιμεόν Τζιάνκοφ, οικονομολόγος και πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ενώ το υπουργείο Εσωτερικών θα περάσει στα «χέρια» του προέδρου του κόμματος, Τσβέταν Τσβετάνοφ. Το υπουργείο εξωτερικών αναλαμβάνει η Ρούμιανα Γιέλεβα και υπουργείο Αμύνης ο Νικολάι Μλαντένοφ.
Η μέχρι πρότινος αντιδήμαρχος στο δήμο της Σόφιας, Γιορντάνκα Φαντάκοβα, θα είναι η νέα υπουργός Παιδείας, το υπουργείο Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού θα αναλάβει ο Τράιτσο Τράικοφ, ο γλύπτης Βεζντί Ρασίντοφ θα είναι ο νέος υπουργός Πολιτισμού, και η εισαγγελέας Μαργκαρίτα Πόποβα υπουργείος Δικαιοσύνης. Ο μέχρι πρότινος δήμαρχος της Βράτσα, Τότιου Μλαντένοφ, θα είναι ο νέος υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων.Το υπουργείο Υγείας αναλαμβάνει ο χειρουργός, Μπόζινταρ Νάνεφ, ενώ το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης ο Ρόσεν Πλεβνέλιεφ.
Όπως αναφέρει το βουλγαρικό πρακτορείο «Novinite» η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του GERB είναι πιθανόν να ακυρώσει το έργο του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη.
«Δεν θεωρούμε ότι υπάρχει λογική βάση στο project Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και δεν έχουμε πρόθεση να υλοποιήσουμε έργα που από μόνα τους καταλήγουν σε αδιέξοδο», φέρεται να έχει δηλώσει στο βουλγαρικό κρατικό ραδιόφωνο ο νέος υπουργός Ανάπτυξης κ. Ρόσεν Πλεβνελίεφ.
Στην Αθήνα, κυβερνητικοί παπαγάλοι, προσπαθούν να υποβαθμίσουν την σημασία τής είδησης για τα ελληνικά συμφέροντα, κάνοντας λόγο για «μπλόφα» τής νεοφώτιστης δεξιάς κυβέρνησης τής Βουλγαρίας, προκειμένου να διαπραγματευτεί οικονομικά το σύνολο των ενεργειακών έργων.
Ο Ναμπούκο-Χατζηδάκης σε μία (επικοινωνιακή) κίνηση αντιπερισπασμού, κατέθεσε επειγόντως στο θερινό τμήμα τής βουλής νομοσχέδιο για την υλοποίηση τού έργου!
(Ο πρέσβης Δαβίδ, δεν θα θυμώσει γιατί ξέρει ότι πρόκειται περί ελληνικής μπλόφας)
Υπενθυμίζεται ότι έχει ήδη συσταθεί από της Ελλάα τη Βουλγαρία και τη Ρωσία ως φορέας κατασκευής και εκμετάλλευσης του αγωγού η διεθνής εταιρεία TRANS-BALKAN PIPELINE BV.
Πηγή
To διαστημικό ταξίδι του Λουκιανού
Μια προφητική και ευφάνταστη ιστορία
πριν από 1850 χρόνια!
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
Τους εξήγησε μάλιστα πως ο τόπος που βρίσκονται είναι η σελήνη που βλέπουν από τη γη.
Τότε πληροφορήθηκε πως εκεί, στο διάστημα, κατοικούσαν άλλα όντα αλλά με κοινά γνωρίσματα αυτών της γης. Με κράτη, με διενέξεις και πολέμους. Υπήρχαν οι ‘Σεληνίτες’, και οι Ηλιώτες που είχαν κοινή αποικία τον Εωσφόρο. Είχαν υπογράψει μάλιστα και συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους. Τη συνθήκη αυτήν την γράψανε με ηλεκτρισμό και τη στήσανε στο μέσο του αέρα στα σύνορά τους.
«ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι ἐπὶ τοῖς μεθορίοις»
Δεν υπήρχαν γυναίκες στη Σελήνη...
Μας λέει ο Λουκιανός πως πολλά παράδοξα γινόντουσαν στη Σελήνη. Τα όντα εκεί δεν γεννιόντουσαν από γυναίκα αλλά από τους άρρενες. Δεν υπήρχε καν όνομα γυναικείο και οι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. Ο κάθε ένας μέχρι τα είκοσί πέντε του χρόνια ... πηδιέται , μετά ...πηδάει αυτός...(!!) «μέχρι μὲν οὖν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶν γαμεῖται ἕκαστος, ἀπὸ δὲ τούτων γαμεῖ αὐτός»
Εκτός από αυτό το σεξουαλικό παράδοξο εκεί τα όντα όταν γερνάνε δεν πεθαίνουν, όπως στη γη, αλλά σαν καπνός διαλύονται και γίνονται αέρας.
Το κάτοπτρο της Σελήνης
Το ευφάνταστο μυαλό του Λουκιανού δεν σταματά στα παραπάνω. Μας λέει με τι τρόπο οι σεληνίτες είχαν ...επαφή με τους γήινους.
«Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο πάνω από ένα αβαθή φρεάτιο. Αν κατέβει κάποιος στο φρεάτιο ακούει όλα όσα εμείς λέμε στη γη. Κι εάν στραφεί κάποιος προς το κάτοπτρο βλέπει όλες τις πόλεις όλα τα έθνη όπως βλέπουμε τον καθένα. Τότε και εγώ τους συγγενείς μου είδα και όλη την πατρίδα, αν, βέβαια, και αυτοί με έβλεπαν δεν μπορώ με ασφάλεια να το πω. Και αν κάποιος δε με πιστεύει όταν κάποτε και αυτός πάει εκεί θα διαπιστώσει ότι λέω αλήθεια...»
Ταξίδι μέχρι τις Πλειάδες
Αφού ταξιδεύσαμε, γράφει, την επομένη όλη τη νύκτα και την ημέρα, γύρω στο απόγευμα φθάσαμε στη Λυχνόπολη. Αυτή βρίσεται μεταξύ των Πλειάδων και των Υάδων. Εκεί δεν βρήκαμε κανέναν άνθρωπο μόνον ‘λύχνους’ – λάμπες μικρές και μεγάλες.
Ο Λουκιανός μετά το διαστημικό ταξίδι του επιστρέφει προσθαλασσώνεται στη γη αλλά για κακή του τύχη ολόκληρο το καράβι του καταπίνεται από τεράστιο θαλάσσιο κύτος. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του κύτους – μετά από πολύ καιρό- και την απελευθέρωση τους από την κοιλιά του κύτους.
Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ. - 190 μ.Χ.) «Ἡ ἀληθής ἱστορία»
ΠΗΓΗ
πριν από 1850 χρόνια!
Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος
«...τυφὼν ἐπιγενόμενος καὶ περιδινήσας τὴν ναῦν καὶ μετεωρίσας ὅσον ἐπὶ σταδίους τριακοσίους οὐκέτι καθῆκεν εἰς τὸ πέλαγος, ἀλλ᾿ ἄνω μετέωρον» "Δημιουργήθηκε τυφώνας που περιέστρεψε το πλοίο και το σήκωσε στον αέρα τριακόσια στάδια χωρίς να ξαναπέσει στο πέλαγος, αλλά έμεινε εκεί μετέωρο"
Μπορεί ο Ιούλιος Βερν να πήγε «είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα» και να είδε το μυστηριώδη βυθό, μπορεί η ‘προσελήνωση’ των Αμερικανών να έγινε τη δεκαετία του ’60, πριν όμως από αυτά, το 160 μ.Χ. ο Λουκιανός όχι μόνο πήγε στη Σελήνη με το αερό - πλοίο του, αλλά έφθασε μέχρι το διαστημικό οικισμό που είχε το όνομα Λυχνόπολις.
Με μια φαντασία που εκτινάσσεται στα ουράνια, ο συγγραφέας της ύστερης αρχαιότητας, με εξαιρετική δεινότητα στο γραπτό λόγο, μας παρασύρει και μας οδηγεί σε μαγικούς κόσμους του ...διαστήματος.
Η ...εκτόξευση της ‘νηώς’ και η ...προσελήνωση
Αποφάσισε, λέει, το ταξίδι αυτό από ... περιέργεια «ἡ τῆς διανοίας περιεργία». Αλλά και για έναν ακόμη λόγο, να μάθει τι υπάρχει στην άκρη του Ωκεανού και ποιοι άνθρωποι κατοικούν εκεί. Λέει επί λέξει:
«τὸ βούλεσθαι μαθεῖν τί τὸ τέλος ἐστὶν τοῦ ὠκεανοῦ καὶ τίνες οἱ πέραν κατοικοῦντες ἄνθρωποι»
Μετά από ογδόντα μέρες ταξίδι στον άγνωστο ωκεανό έφθασαν σε ένα παράξενο νησί. Εκεί βρήκαν μια τεράστια χάλκινη στήλη που ήταν γραμμένη στα ελληνικά και έλεγε πως μέχρι εκεί είχανε φθάσει ο Ηρακλής και ο Διόνυσος.
(Στο σημείο αυτό υπάρχει ένα ‘παιχνίδισμα’ του συγγραφέα με την ελληνική μυθολογία και με τα υπερατλαντικά ταξίδια των αναφερομένων μυθικών προσώπων, των οποίων οι ιστορίες πολύ συζητούνταν στην εποχή του).
Όταν βγήκαν για αναγνώριση στο νησί βρήκαν κι έναν ποταμό τεράστιο που δεν έτρεχε νερό αλλά κρασί που έβγαινε απευθείας από τις ρίζες των ...αμπελιών. Υπήρχαν και ψάρια που όταν τα έτρωγε κανείς μεθούσε...
Φύγανε από το νησί και όταν βρεθήκανε στο πέλαγος δημιουργήθηκε ξαφνικά τυφώνας που άρπαξε το πλοίο και το σήκωσε τριακόσια στάδια αλλά δεν το άφησε να πέσει πάλι στη θάλασσα. Επτά μέρες και επτά νύκτες βρισκόταν στον αέρα. Την όγδοη μέρα είδαν μια μεγάλη γη στον αέρα σαν ένα νησί λαμπερό που είχε σχήμα σφαίρας με φωτισμό μεγάλο. Προσγειώθηκαν σε αυτή όπου και αποβιβάστηκαν. Διερευνώντας την παράξενη γη διαπίστωσαν πως ήταν κατοικήσιμη και καλλιεργημένη.
Η συνθήκη ήταν γραμμένη με ...ηλεκτρισμό
Ο Λουκιανός μας λέει πως η γη που βρήκαν κατοικούνταν από τερατόμορφα όντα. Ένα είδος από αυτά τους συνέλαβε και τους οδήγησε στο βασιλιά τους που είχε το όνομα Ενδυμίων. Αυτός κατάλαβε πως ήταν ...Έλληνες από τη στολή τους. Απόρησε πως κατάφεραν να ταξιδεύσουν στον ...ουρανό.
Λέει ακριβώς:
«ὁ δὲ θεασάμενος καὶ ἀπὸ τῆς στολῆς εἰκάσας, ῞Ελληνες ἆρα, ἔφη, ὑμεῖς, ὦ ξένοι; Πῶς οὖν ἀφίκεσθε, ἔφη, τοσοῦτον ἀέρα διελθόντες;»
Τους εξήγησε μάλιστα πως ο τόπος που βρίσκονται είναι η σελήνη που βλέπουν από τη γη.
Τότε πληροφορήθηκε πως εκεί, στο διάστημα, κατοικούσαν άλλα όντα αλλά με κοινά γνωρίσματα αυτών της γης. Με κράτη, με διενέξεις και πολέμους. Υπήρχαν οι ‘Σεληνίτες’, και οι Ηλιώτες που είχαν κοινή αποικία τον Εωσφόρο. Είχαν υπογράψει μάλιστα και συνθήκη ειρήνης μεταξύ τους. Τη συνθήκη αυτήν την γράψανε με ηλεκτρισμό και τη στήσανε στο μέσο του αέρα στα σύνορά τους.
«ἐγγράψαι δὲ τὰς συνθήκας στήλῃ ἠλεκτρίνῃ καὶ ἀναστῆσαι ἐν μέσῳ τῷ ἀέρι ἐπὶ τοῖς μεθορίοις»
Δεν υπήρχαν γυναίκες στη Σελήνη...
Μας λέει ο Λουκιανός πως πολλά παράδοξα γινόντουσαν στη Σελήνη. Τα όντα εκεί δεν γεννιόντουσαν από γυναίκα αλλά από τους άρρενες. Δεν υπήρχε καν όνομα γυναικείο και οι γάμοι γίνονταν μεταξύ ανδρών. Ο κάθε ένας μέχρι τα είκοσί πέντε του χρόνια ... πηδιέται , μετά ...πηδάει αυτός...(!!) «μέχρι μὲν οὖν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶν γαμεῖται ἕκαστος, ἀπὸ δὲ τούτων γαμεῖ αὐτός»
Εκτός από αυτό το σεξουαλικό παράδοξο εκεί τα όντα όταν γερνάνε δεν πεθαίνουν, όπως στη γη, αλλά σαν καπνός διαλύονται και γίνονται αέρας.
Το κάτοπτρο της Σελήνης
Το ευφάνταστο μυαλό του Λουκιανού δεν σταματά στα παραπάνω. Μας λέει με τι τρόπο οι σεληνίτες είχαν ...επαφή με τους γήινους.
«Υπάρχει ένα μεγάλο κάτοπτρο πάνω από ένα αβαθή φρεάτιο. Αν κατέβει κάποιος στο φρεάτιο ακούει όλα όσα εμείς λέμε στη γη. Κι εάν στραφεί κάποιος προς το κάτοπτρο βλέπει όλες τις πόλεις όλα τα έθνη όπως βλέπουμε τον καθένα. Τότε και εγώ τους συγγενείς μου είδα και όλη την πατρίδα, αν, βέβαια, και αυτοί με έβλεπαν δεν μπορώ με ασφάλεια να το πω. Και αν κάποιος δε με πιστεύει όταν κάποτε και αυτός πάει εκεί θα διαπιστώσει ότι λέω αλήθεια...»
Ταξίδι μέχρι τις Πλειάδες
Αφού ταξιδεύσαμε, γράφει, την επομένη όλη τη νύκτα και την ημέρα, γύρω στο απόγευμα φθάσαμε στη Λυχνόπολη. Αυτή βρίσεται μεταξύ των Πλειάδων και των Υάδων. Εκεί δεν βρήκαμε κανέναν άνθρωπο μόνον ‘λύχνους’ – λάμπες μικρές και μεγάλες.
Ο Λουκιανός μετά το διαστημικό ταξίδι του επιστρέφει προσθαλασσώνεται στη γη αλλά για κακή του τύχη ολόκληρο το καράβι του καταπίνεται από τεράστιο θαλάσσιο κύτος. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται μέχρι το θάνατο του κύτους – μετά από πολύ καιρό- και την απελευθέρωση τους από την κοιλιά του κύτους.
Λουκιανός ο Σαμοσατεύς (π. 120 μ.Χ. - 190 μ.Χ.) «Ἡ ἀληθής ἱστορία»
ΠΗΓΗ
Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009
Αποκάλυψη Σοκ: Η πατέντα του εμβολίου έτοιμη από το 2008?
ΣΚΑΝΔΑΛΟ: ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ...ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ Η1Ν1 (ΓΡΙΠΗΣ "Α") ΚΑΙ ΘΑ ΧΡΥΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ!!!!!Πολλά γράφονται για τη νέα γρίπη , η οποία έχει μετατραπεί στον σύγχρονο εφιάλτη της ανθρωπότητας. Κι ενώ η παγκόσμια κοινότητα μπήκε σε κατάσταση συναγερμού το 2009 , η ιατροφαρμακευτική βιομηχανία Baxter φαίνεται πως είχε καταθέσει την αίτηση για κατοχύρωση της πατέντας του εμβολίου της γρίπης από το καλοκαίρι του 2008!!! Η κατοχύρωση της πατέντας εμβολίου αφορά σε διάφορα στελέχη μεταξύ των οποίων και του επίμαχου τύπου H1N1 της γρίπης των χοίρων. Η αίτηση για την κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας με...
αριθμό 12/199,997, έχει καταχωρηθεί με τον αριθμό US20090060950A1 για την Baxter International στις 28 Αυγούστου του 2008, πολύ πριν ξεσπάσει ο θόρυβος για τη νέα γρίπη και ταυτόχρονα , αρκετούς μήνες πριν την εμφάνιση του πρώτου κρούσματος σε άνθρωπο.
Όπως αναφέρεται στην αίτηση κατοχύρωσης «το εμβόλιο αποτελείται από περισσότερα από ένα αντιγόνα , όπως της γρίπης Α και της γρίπης Β , συγκεκριμένα προερχόμενα από έναν ή περισσότερους ιούς που προσβάλουν τον άνθρωπο , τα στελέχη H1N1, H2N2, H3N2, H5N1, H7N7, H1N2, H9N2, H7N2, H7N3, H10N7, τα στελέχη H1N1, H1N2, H3N1 και H3N2 της γρίπης των χοίρων, της γρίπης των κυνοειδών και των ιπποειδών τα στελέχη H7N7, H3N8 ή της γρίπης των πτηνών τα στελέχη H5N1, H7N2, H1N7, H7N3, H13N6, H5N9, H11N6, H3N8, H9N2, H5N2, H4N8, H10N7, H2N2, H8N4, H14N5, H6N5, H12N5»
«Η Baxter δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε περισσότερες παραγγελίες εμβολίου» , ανακοινώθηκε από τον αμερικανικό Τύπο τον Ιούλιο του 2009 , αφού τα στοκ είχαν ήδη εξαντληθεί. Τα κέρδη της εταιρίας αναμένεται να εκτοξευθούν το 2009.
Η υπόθεση εγείρει πλήθος ερωτημάτων , ιδίως όταν τον Ιανουάριο του 2008 ο αμερικανικός και Καναδικός Τύπος βοούσε από σκάνδαλο με πρωταγωνίστρια την εν λόγω φαρμακοβιομηχανία, στο οποίο αναφερθήκαμε σε δημοσίευμα του Μαΐου του 2009 : «η φαρμακευτική Baxter ανακάλεσε την κυκλοφορία πολύ μεγάλου αριθμού παρτίδων του ενέσιμου φαρμάκου heparin, μετά από καταγγελίες για σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις ασθενών που το χρησιμοποίησαν, αλλεργικές αντιδράσεις που κατέληξαν ακόμη και σε θανάτους σε ορισμένες περιπτώσεις.
Ο αμερικανικός οργανισμός φαρμάκων κατηγόρησε δύο κινεζικές εταιρίες για παραγωγή και διακίνηση εμβολίων με αλλοιωμένη σύνθεση, υπονοώντας πως μια φθηνότερη συνθετική ένωση «μίμος» της ουσίας heparin, που βρέθηκε πως ήταν χονδροιτίνη επεξεργασμένη με θειικό άλας (over-sulfated chondroitin ,OSCS), χρησιμοποιούνταν στα εμβόλια για την μείωση του κόστους. Η υπόθεση πήρε διαστάσεις σκανδάλου και το 2009 κατατέθηκε αγωγή κατά της εταιρίας Baxter για τον ρόλο της στην υπόθεση των αλλοιωμένων εμβολίων.
Στη νομική ιστοσελίδα Lawyers and Settlements , αναφέρθηκε πως η αγωγή στηρίχθηκε στην θέση πως η φαρμακευτική εταιρία άλλαξε ένα συστατικό στο φάρμακο heparin με αποτέλεσμα τις έντονες αλλεργικές αντιδράσεις ασθενών.
Το φυσικό συστατικό που αντικαταστάθηκε για να μειωθεί το κόστος , ήταν ουσία που παράγεται από επεξεργασμένα χοιρινά εντόσθια. Σύμφωνα με την αγωγή , η συνθετική ένωση OSCS, δεν βρίσκεται στη φύση και για το λόγο αυτό δεν εγκρίνεται για χρήση σε φάρμακα στις Η.Π.Α.»
ΠΗΓΗ
Το μυστικό όπλο των Σοβιετικών υποβρυχίων
Για 8 χρόνια, από το 1982 έως το 1990, το Σοβιετικό πυρηνικό υποβρύχιο Ανδρομέδα παρέμενε σε ένα από τα ναυπηγεία της βάσης του Σεβεροντβίνσκ. Αποτελούσε ένα από τα ενδιαφέροντα των Αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, καθώς οι εκτιμήσεις ήταν ότι επρόκειτο για ένα νέο επαναστατικό τύπο υποβρυχίου, ο οποίος ίσως άλλαζε την υφιστάμενη ισορροπία δυνάμεων.
Λίγο μετά την είσοδό του στην ενεργό υπηρεσία, το 1990, το Ανδρομέδα διατάχθηκε να παρακολουθήσει ένα σκάφος της Greenpeace το οποίο κατευθυνόταν στη Νοβάγια Ζέμλυα, ένα νησί στις βόρειες ακτές της Σοβιετικής Ένωσης, τόπο διεξαγωγής πυρηνικών δοκιμών και το μεγαλύτερο ίσως πυρηνικό σκουπιδότοπο του κόσμου.
Το πλοίο της Greenpeace είχε εντοπίσει την παρακολούθησή του από το Σοβιετικό υποβρύχιο και κινούταν με απότομες αλλαγές πορείας και ταχύτητας. Κάποια στιγμή τα υδρόφωνα του πλοίου της Greenpeace εντόπισαν ένα ιδιαίτερα οξύ και διαπεραστικό ήχο στο νερό, ενώ παράλληλα τα Σοβιετικό υποβρύχιο έδειχνε να εκτελεί κινήσεις επίθεσης. Το σκάφος της Greenpeace έσπευσε να απομακρυνθεί από την περιοχή επιστρέφοντας στη Νορβηγία. Σϋφμωνα με δήλωση ενός εκ των παρατηρητών της Greenpeace που επέβαιναν στο σκάφος, του Joshua Handler, το πλήρωμα είχε πανικοβληθεί, ενώ αντίγραφα των κασετών με τον περίεργο ήχο παραδόθηκαν στο ναυτικό των ΗΠΑ.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών του ναυτικού των ΗΠΑ που εξέτασαν τις κασέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για κάποιο νέο όπλο του Σοβιετικού ναυτικού, πιθανώς κάποια νέα μορφή τορπίλης, η οποία είχε χρησιμοποιηθεί δοκιμαστικά για να τρομάξει την αποστολή της οικολογικής οργάνωσης. Σε αυτό το συμπέρασμα συνέτεινε και η χρήση του από το συγκεκριμένο υποβρύχιο το οποίο ήταν ήδη στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και των υποθέσεων για τον ακριβή ρόλο του. Για αρκετά χρόνια μέσα στη δεκαετία του 90 τα αμερικανικά υποβρύχια προσπαθούσαν να εντοπίσουν και άλλες ενδείξεις για την ύπαρξη αυτού του νέου όπλου, ή στοιχεία για τα χαρακτηριστικά του, χωρίς όμως καμία επιτυχία.
Η λύση του μυστηρίου ήρθε μόλις στα μέσα του 2002, σε μια τελετή για τον εορτασμό των 20 χρόνων από την έναρξη κατασκευής του Ανδρομέδα, από τον τότε αρχιμηχανικό του σκάφους, Βλαντιμίρ Τσερνολικόβ. Το πλήρωμα, από τον κυβερνήτη μέχρι τους ναύτες του Ανδρομέδα είχε κουραστεί από τη συνεχή παρακολούθηση του σκάφους της Greenpeace και τις απότομες αλλαγές πορείας και ταχύτητας τις οποίες έπρεπε να ακολουθούν και να αναφέρουν. Η παρακολούθηση ενός μικρού σκάφους επιφανείας, ειδικά όταν αυτό δεν κινείται σε σταθερή πορεία, από ένα μεγάλο υποβρύχιο είναι διαδικασία εκνευριστική και αυτό είχε αρχίσει να φαίνεται στο πλήρωμα του Ανδρομέδα.
Κάποια στιγμή ο ύπαρχος του Ανδρομέδα ζήτησε και πήρε από ένα αξιωματικό μια ηλεκτρική ξυριστική μηχανή, την οποία και πήρε μαζί του στο θάλαμο sonar του υποβρυχίου. Από εκεί εξέπεμψε το θόρυβο της ξυριστικής μηχανής στο νερό. Αυτός ήταν ο ήχος που τρόμαξε το πλήρωμα του σκάφους της Greenpeace και προβλημάτισε τις υπηρεσίες πληροφοριών του Αμερικανικού ναυτικού. Σε κάθε περίπτωση όμως εκείνο το νέο μυστικό όπλο των Σοβιετικών υποβρυχίων είχε κάνει καλά τη δουλειά του απομακρύνοντας τον ανεπιθύμητο επισκέπτη.
πηγή: Pravda.ru
Το κρασί και ο ρόλος του στην κοινωνική ζωή των Ελλήνων
Σημαντικά ευρήματα προέκυψαν από έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στη συμπεριφορά του σύγχρονου Έλληνα καταναλωτή απέναντι στο κρασί, στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος της Αγροτικής Οικονομίας της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Συγκεκριμένα, η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων (91%) καταναλώνει κρασί, στοιχείο που το αναδεικνύει ως ένα από τα δημοφιλέστερα οινοπνευματώδη. Το 50% των συμμετεχόντων το καταναλώνει σε υψηλή συχνότητα.
Παράλληλα, οι καταναλωτές δείχνουν εμπιστοσύνη στα ελληνικά κρασιά αφού τα προτιμούν σε ποσοστό 64,8%, ενώ αυτοί που προτιμούν αποκλειστικά τα εισαγόμενα είναι ελάχιστοι (0,6%). Ένα στοιχείο που αποδεικνύει ότι η ελληνική αγορά δεν έχει αλωθεί από τα εισαγόμενα στο βαθμό που ισχύει για άλλες ευρωπαϊκές αγορές.
Αυτό δε σημαίνει ότι οι ερωτώμενοι δεν έχουν κατά το πλείστον σχηματίσει γνώμη για τα εισαγόμενα κρασιά, αφού τα έχουν δοκιμάσει σε ποσοστό 74,2%. Όσον αφορά στις προτιμήσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα σε σχέση με τα εισαγόμενα κρασιά, τη μερίδα του λέοντος αποσπούν οι υπόλοιπες μεσογειακές χώρες, με τη Γαλλία να κυριαρχεί, ενώ ο «νέος» κόσμος δε φαίνεται, προς το παρόν, να αποτελεί κίνδυνο για τις κατεστημένες, παραδοσιακές δυνάμεις.
Το ποσοστό του δείγματος που καταναλώνει κρασί, πίνει έως και τρία ποτήρια ανά περίσταση (84,1%), με τους περισσότερους να σταματάνε στα δύο ποτήρια (67,6%). Μόνο ένα ποσοστό της τάξης του 15,9% καταναλώνει τέσσερα ποτήρια και άνω.
Όσον αφορά στην προτίμηση των ερωτηθέντων σε σχέση με το είδος του κρασιού φαίνεται να κατέχει ένα προβάδισμα το ερυθρό (48%) σε σχέση με το λευκό (36%). Σημαντικό στοιχείο είναι ότι η ρετσίνα κατέχει προβάδισμα με βραχεία κεφαλή (8%) σε σχέση με το ροζέ (7%). Τα αφρώδη κρασιά έρχονται τελευταία στις προτιμήσεις των καταναλωτών.
Στην ερώτηση “Για ποιους λόγους προτιμάτε να καταναλώνετε κάποιο είδος κρασιού;”, η αίσθηση της γεύσης επικράτησε με ποσοστό 44%. Επίσης, το άρωμα και η γλυκύτητα εμφανίζονται ως σημαντικοί παράγοντες επιλογής συγκεκριμένου είδους κρασιού.
Η προσπάθεια δημιουργίας αγοράς για τους οίνους που προέρχονται από βιολογικούς αμπελώνες έχει καλύψει κατά το ήμισυ το στοχευμένο τμήμα των καταναλωτών. Σίγουρα υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ανάπτυξη αφού το 44.5% των ερωτηθέντων δεν έχει δοκιμάσει κρασί που προέρχεται από βιολογικούς αμπελώνες.
Παρά τις προσπάθειες ενημέρωσης από τα οργανωμένα οινοπαραγωγεία, το κοινό προτιμά μονό σε ποσοστό 44% τον εμφιαλωμένο οίνο. Ένα ποσοστό της τάξης του 48,4% δεν έχει πρόβλημα να καταναλώσει και εμφιαλωμένο και «χύμα» κρασί, ενώ ένα ποσοστό 7,7% προτιμά αποκλειστικά το «χύμα».
Όσον αφορά στους παράγοντες επηρεασμού των καταναλωτών κατά τη διαδικασία επιλογής κρασιού, η περίσταση για την οποία αγοράζεται και η περιοχή καταγωγής έχουν τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Αντίθετα, η τιμή δε φαίνεται να είναι το πρωταρχικό κριτήριο επιλογής κρασιού. Επίσης, το 73,1% των ερωτηθέντων υποστηρίζουν ότι οι τιμές του κρασιού είναι κανονικές.
Όσον αφορά στο τι ακριβώς προσέχουν οι καταναλωτές από το πλήθος των πληροφοριών που αναγράφονται πάνω σε μια ετικέτα, η χώρα προέλευσης (16,6%), η ποικιλία των σταφυλιών (14,6%) και η περιοχή παραγωγής (14%) κατέχουν τις τρεις πρώτες θέσεις ενδιαφέροντος.
Σχεδόν ο ένας στου δύο συμμετέχοντες θεωρούν ότι το σπιτικό κρασί είναι πιο αγνό από το εμφιαλωμένο, το παλιό κρασί είναι πάντα πιο καλό, όπως, επίσης, ότι η χρέωση του στις επιχειρήσεις υγειονομικού χαρακτήρα είναι υπερβολική.
Η ενημέρωση των ερωτηθέντων γύρω από οινικά θέματα γίνεται κυρίως από το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον και κατά δεύτερον από τα περιοδικά και τα ενημερωτικά φυλλάδια των οινοπαραγωγών.
Οι καταναλωτές κρασιού προτιμούν τη μπύρα ως δεύτερη επιλογή οινοπνευματώδους ποτού σε ποσοστό 26,8%, το ούζο σε ποσοστό 24,1%, ενώ το ουίσκι έρχεται τρίτο στη σειρά των προτιμήσεων με ποσοστό 16,5%.
Όσον αφορά στις προτιμήσεις των καταναλωτών σε σχέση με τα σημεία πώλησης, ξεχωρίζουν δυο πόλοι έλξης οι οποίοι διαθέτουν τα δικά τους ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Από τη μια οι πολυεθνικές αλυσίδες των σουπερμάρκετ κερδίζουν τους καταναλωτές παρέχοντας μια πλειάδα καταναλωτικών προϊόντων και αγοραστικών επιλογών, άνετους χώρους στάθμευσης, συνεχές ωράριο και συγκριτικά φιλικές τιμές. Στον αντίποδα των σουπερμάρκετ εμφανίζονται οι κάβες οι οποίες παρέχουν ποικιλία στις ετικέτες των κρασιών, φιλική εξυπηρέτηση, ενώ έχουν χτίσει πολύ καλή φήμη σε σχέση με την παρεχόμενη τεχνογνωσία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το κρασί για τους Έλληνες καταναλωτές συνεχίζει να κατέχει σημαντικό ρόλο στις διαδικασίες του εορτασμού. Με εξαίρεση τις εθνικές εορτές, σε όλες τις υπόλοιπες εορταστικές περιστάσεις αυξάνεται η κατανάλωση του.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με προσωπικές συνεντεύξεις και συμπληρώθηκαν 400 έγκυρα ερωτηματολόγια από άνδρες, γυναίκες, νέους και ηλικιωμένους, ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές τάξεις, με διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο και διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον μεταπτυχιακό φοιτητή Νίκο Σαπουντζή και την Αν. Καθηγήτρια του Τομέα Αγροτικής Οικονομίας, της Γεωπονικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, Ειρήνη Τζίμητρα – Καλογιάννη.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ανακοινώνονται με την ευκαιρία συμπλήρωσης 15 χρόνων από τη λειτουργία του προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών της Ειδίκευσης Αγροτικής Οικονομίας της Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ. Ειδική Ημερίδα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 27 Ιουνίου 2009 και ώρα 18.30, στο Αγρόκτημα του Α.Π.Θ. όπου αξιολογήθηκε η 15χρονη πορεία του μεταπτυχιακού προγράμματος της Ειδίκευσης Αγροτικής Οικονομίας, μέσα από παρεμβάσεις των αποφοίτων της Ειδίκευσης.
ΠΗΓΗ..Γραφείο Τύπου Α.Π.Θ.
Η ελληνική γλώσσα όλων των ηπείρων
| 'Οταν ακούει κανείς να μιλούν για ελληνόπουλα της διασποράς, αυθόρμητα το μυαλό του πάει στους μετανάστες της Γερμανίας, της Aμερικής, του Kαναδά και της Aυστραλίας. Tο ελληνικό Mπουρούντι, Kαμερούν, Mαλάουι, Zάμπια, Σουδάν, Aραβικά Eμιράτα και Nέα Zηλανδία είναι μόνο μερικοί από τους σταθμούς στον παγκόσμιο γεωγραφικό χάρτη της ελληνικής παιδείας. Περίπου 700 ελληνόπουλα είναι μοιρασμένα σε 39 αμιγή ελληνικά σχολεία σε δώδεκα χώρες της Aφρικής. Tα αμιγή ελληνικά σχολεία στη Mέση Aνατολή και την Tουρκία είναι 30 και οι μαθητές τους φθάνουν τους 460. Aπό αυτά τα παιδιά, 147 στην Aφρική και 123 στην Aσία, έχουν μπει στην τελική ευθεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι δηλαδή μαθητές ελληνικών λυκείων, ενώ υπερδιπλάσιοι είναι οι μαθητές του δημοτικού (351 και 230 αντίστοιχα). Ο πυρήνας της ελληνικής εκπαιδευτικής κοινότητας στο εξωτερικό, πάντως, μοιράζεται μεταξύ Eυρώπης και Aμερικής, προς τις οποίες το μεταναστευτικό κύμα υπήρξε μαζικό και εν πολλοίς οργανωμένο. Tα αμιγή ελληνικά σχολεία σε δεκατρείς ευρωπαϊκές χώρες φθάνουν τα 58 και αριθμούν 10.413 μαθητές. Συνολικά σε Eυρώπη, Aφρική και Aσία υπάρχουν 127 αμιγή ελληνικά σχολεία (δεν περιλαμβάνονται τα απογευματινά), για τα οποία υπεύθυνο είναι το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, και οι έλληνες μαθητές στα τρία σημεία του κόσμου φθάνουν τους 11.575. Στον υπολογισμό δεν περιλαμβάνονται τα σχολεία Bορείου και Nοτίου Aμερικής και των δύο χωρών της Ωκεανίας, Aυστραλίας και Nέας Zηλανδίας, γιατί σε αυτές τις ηπείρους το εκπαιδευτικό έργο έχει αναλάβει η εκκλησία. Yπάρχουν όμως και σε αυτές πολλά απογευματινά σχολεία του ελληνικού υπουργείου Παιδείας, όπως και σε όλες τις χώρες και των πέντε ηπείρων. |
αλφαβητάρι όμως, εδώ και πολλά χρόνια, ταξιδεύει σε όλες τις ηπείρους - μόνο στην Aλάσκα δεν έχει φτάσει. Στο Mαλάουι, μικρό αφρικανικό κράτος, υπάρχουν ελληνικά σχολεία και, κοντά στα «νιάντζα», τα «τουμπούκα» και τα «γιάο» - και φυσικά την επίσημη αγγλική γλώσσα - ακούγονται κάποιες παιδικές φωνές να αντηχούν τον ελληνικό λόγο. Kαι στα υψίπεδα της Zάμπιας τα ελληνόπουλα μπορεί να ακούν και να μιλούν καθημερινά την αγγλική και τα διάφορα ιδιώματα «μπαντού», αλλά αναζητούν παράλληλα και τη δική τους ταυτότητα, μέσα από την ελληνική γλώσσα, έστω κι αν τη συλλαβίζουν με αφρικανική προφορά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
