Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ


A

Αγαθόκλεια => αγαθή + κλέος, η έχουσα καλή φήμη.
Αγαθοκλής => αγαθός + κλέος, ο έχων καλή φήμη.
Αγαθονίκη: => αγαθή + νίκη, η νικήτρια ένδοξης νίκης.
Αγησίλαος => άγω + λαός
Aγλαία => αγλαός =φωτεινός,λαμπερός
Αθηναγόρας => Αθήναι + αγορά, ο σοφός αγορητής.
Αθηνόδωρος => Αθηνά + δώρο, δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Αλέξανδρος => αλέξω: απομακρύνω + ανήρ,ο ανδρείος
Άλκηστις => αλκή= αποκρούω + εστία
Αλκιβιάδης => αλκή + βία
Αλκμήνη => αλκή + μήνη:σελήνη
Ανάργυρος => α(στερητ.) +αργύρια
Αναστάσιος => ανα + ίστημι:στέκομαι
Ανδρέας => ανδρείος => ανηρ
Ανδροκλής => ανήρ + κλέος
Ανδρομάχη => ανηρ + μάχω
Ανδρόμεδα => ανηρ + μέδω = άρχω
Αριάδνη: => άρι:πολύ + αγνή
Αριστόβουλος => άριστος + βουλή, ο άριστος σύμβουλος.
Αριστογένης => άριστος + γένος, ο ευγενής.
Αριστοκλής => άριστος + κλέος, ο έχων άριστη δόξα.
Αριστομένης => άριστος + μένος, ο ανδρειότατος
Ασία => άση = κόρος = πλούσια χώρα ή απο άτος = μεγάλη έκταση
Αττική => αττα = ατταική =παλαιότατη
Αχαιός => α(επιτ.) +γαία => γηγενής
Αφροδίτη => αφρός + αναδύω

B

Βαρβάρα => βάρβαρος
Βασίλειος => βασιλεύς

Γ

Γλυκερία => γλυκύς
Γεώργιος => εκ του γεωργώ =γη + έργο

Δ

Δέσποινα => δεσπόζω
Δημήτριος => Δη (δωρικό τύπο του Γη) + μήτηρ
Δημοσθένης => δήμος + σθένος, η δύναμη του λαού
Διογένης => Ζευς + γένος, ο Θεογέννητος
Διομήδης => Διός + μέδων:άρχων, ο άρχων με θεία δύναμη.
Διόσκουρος => Διος + κούρος
Διώνη => εκ του Διός, η θεϊκή.

Ε

Ελένη => ελένη, που σημαίνει «λαμπάδα» ή από τη ρίζα ελε- που σημαίνει κυριεύω, κατακτώ
Ειρήνη => είρω (λέγω ) + νους
Εκτωρ => εκ του εχω
Επαμεινώνδας=> επί + άμεινον, ο προοδευτικός
Ερατώ => ερώ: αγαπώ
Εριφύλη => έρι:πολύ + φύλον
Ετεοκλής => ετεός:αληθής + κλέος, ο έχων αληθινή δόξα.
Ευάγγελος => ευ +αγγέλω
Ευαγόρας => ευ + αγορεύω, ο καλός ομιλητής.
Ευανθία => ευ + άνθος
Ευγενία => ευ +γένος
Ευδοκία => ευ +δοκώ=έχω άποψη
Ευδοξία => ευ + δόξα, η έχουσα καλή φήμη
Ευνομία => ευ + νέμω:διανέμω
Ευρυβιάδης => ευρύς + βία
Ευρυσθένης => ευρύς + σθένος
Ευρώπη => ευρύς + ωψ
Ευρώτας => ευ + ροος
Ευτέρπη => ευ + τέρπω, η πολύ ευχάριστη
Ευτύχιος => ευ + τύχη
Ευφημία => ευ + φημί



H

Hρακλής => Ηρα +κλέος

Θ

Θάλλεια => εκ του θάλλω(ειμαι πλήρης)
Θέμις => τίθημι = θεσμός
Θεμιστοκλής => θέμις(δικαιοσύνη) + κλέος
Θεοδώρα => Θεού + δώρο
Θεόφιλος => Θεού + φίλος
Θεσσαλία => θέσις + αλς(θάλασσα)
Θησέας =>θήσω,εκ του τίθημι
Θουκυδίδης => Θεού + κύδος:δόξα, ο δοξάζων τον θεό.
Θράκη => θράσσω =καταστρέφω
Θρασύβουλος => θρασύς + βουλεύομαι

Ι

Ιαπετος => ιάπτω = πέμπω
Ιάσων => ίασις: θεραπεία
Ιοκάστη => ίον + κάζω:στολίζω
Ιππολύτη => ίππος + λύω
Ιφιγένεια => ίφι:ισχυρά + γίγνομαι

Κ

Καλλιόπη => κάλλος + ωψ:οφθαλμός
Καλλιρρόη => καλώς + ρέω
Κασσιόπη => καινυμι(υπερέχω) + οψ
Κλέαρχος => κλέος + άρχω, ο ένδοξος άρχων
Κλεόβουλος => κλέος + βουλή, ο επινοητικότατος.
Κλεομένης => κλέος + μένος, ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κλεονίκη => κλέος + νίκη, η ένδοξη νικήτρια.
Κλεοπάτρα => κλέος + πάτρη, η δόξα της πατρίδος.

Λ

Λάκων => λα (επιτ.) + ακέων = ολιγομίλητος
Λαέρτης => λαός + αίρω =εκλέγω
Λέανδρος => λαός + ανήρ, ο ανδρείος του λαού.
Λεωνίδας => λαός + οιδα + γνωρίζω
Λητώ => λανθάνω
Λυσιστράτη => λύω + στρατός


Μ

Μακεδών => μακεδνός = υψηλός,μακρός
Μενέλαος => μένος + λαός
Μιλτιάδης => μίλτος: ερυθρά βαφή

Ν

Ναυσικά => ναυς + καίνυμαι:υμνούμαι
Νεοκλής => νέος + κλέος
Νέστωρ => εκ του νεομαι = επιστρέφω
Νεφέλη => νέφω: χύνω ύδωρ
Νικηφόρος => νίκη + φέρω
Νικόλαος => νίκη + λαός

Ξ

Ξενοφών => ξένος + φωνέω

ο

Οδυσσέας => οδύσσομαι: διώκομαι
Οιδίπους => υδής + πους = ο έχων πρησμένα πόδια
Όλυμπος => εκ του λάμπω
Ορέστης => όρος + ίσταμαι

Π

Πανδώρα => παν + δώρο
Παρασκευή => παρα + σκευάζω
Πασιφάη =>πας + φάος (φως)
Πάτροκλος => πατρίς + κλέος
Παυσανίας => εκ του παύω
Πελασγός => 1) πέλας = κοντινός + γη
2) εκ του πέλαγος
Περικλής => περί + κλέος, ο ένδοξος
Περσέας => εκ του πέρθω = εκπορθω,καταστρέφω
Πηνελόπη => πήνη:υφάδι + λέπω:εκτυλίσσω
Πολυδεύκης => πολύ + δεύκος:γλεύκος, ο πολύ γλυκός
Πολύδωρος => πολλά + δώρα
Πολυξένη => πολύ + ξενί
Ποσειδών => πόσις(ποταμός) + είδω =είμαι αρμόδιος
Προμηθέας => 1) προ + μύθος
2) προ + μήθος = μέριμνα = ο προνοητικός
Πυθαγόρας => πυνθάνομαι + αγορεύω


Ρ

Ρέα => εκ του ράος =έτοιμος

Σ

Σαλαμίνα => αλς(σαλ) + μίνυς = μικρός=βρίσκεται κοντά στην ξηρά
Σλάβος => σάλος + βάω (βαίνω)
Σοφοκλής => σοφός + κλέος, ο έχων δόξα σοφού
Σπάρτη => σπείρω
Στέργιος => στέργω = δείχνω στοργή
Στυλιανός => στύλος
Σωκράτης => σώζω + κράτος

Τ

Τερψιχόρη => τέρπω + χορός
Τηλέμαχος => τηλέ: μακριά + μάχομαι
Τιμόθεος => τιμή + Θεός



Φ

Φειδιππίδης => φείδομαι + ιππος
Φίλιππος => φίλος + ίππος
Φρίξος => φρίττω
Φοίβος => φάος = φωτεινός

Χ

Χαρίλαος => χάρη + λαός
Χριστόφορος => Χριστός + φέρω

Ω

Ωρωπός => η ώρ-ο (η φροντίδα) + το ουσιασ. οπός (= γαλακτώδης χυμός που παίρνει Κανείς
Κεντώντας το φυτό)
= αυτός που έχει τη φροντίδα της συγκομιδής του χυμοι. φυτών.

3 σχόλια:

ΣΕΡΑΦΙΝΟ είπε...

ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΝΑΝΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΧΑΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑ.ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΟΗΤΟΙ(ΟΧΙ ΟΛΛΟΙ).ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΜΕΓΑΛΗ Η ΔΙΑΦΟΡΑ,ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΤΩΡΑ.ΤΟΤΕ ΥΠΗΡΧΕ (Η ΙΣΧΥΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ)ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΥΣΧΥΡΟΥ.ΑΣ ΠΑΡΑΔΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ,ΚΑΙ ΑΣ ΤΟΥΣ ΜΟΙΑΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΟΡΦΕΑ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΘΕΜΑΤΑ.

trinity είπε...

Ναι,σήμερα τα ονόματα τα κόβουμε για ευκολία και λέμε μόνο τα μισά,και χάνουμε την πραγματική ουσία της Ελληνικής γλώσσας.

Art Filatov είπε...

RE Σλάβος => σάλος + βάω (βαίνω)
είναι λάθος.
υπάρχουν διάφορες εκδοχές και από τις πιο αποδέκτες ειναi:
σλαβος= slovo (λόγος) δηλαδή άνθρωποι που μιλάνε τη γλωσσά σου σε αντίθεση με τους Γερμανούς, που εκείνη την εποχή τους αποκαλούν nemets=nemoi( ξένος μουγκός δηλ εκείνος που δε μιλάει τη γλωσσά σου)
ναι μπορεί να έχει και την ελληνική προέλευση απο το λατινικό s-mobile ( http://en.wikipedia.org/wiki/Indo-European_s-mobile) και το λαός [s-laus ]