Σκέψεις για τη φιλία

Σπείρε μια σκέψη και θέρισε μια πράξη
Σπείρε μια πράξη και θέρισε μια συνήθεια
Σπείρε μια συνήθεια και θέρισε χαρακτήρα
Σπείρε χαρακτήρα και θέρισε μοίρα

Ατενίζοντας πλέρια τον πλανήτη από άκρου σ’ άκρο, διαπιστώνουμε μια πολύ πλατιά ανθρώπινη σχέση πέρα από δεσμούς αίματος ή ερωτικές βλέψεις, έξω από επαγγελματικά συμφέροντα ή κοινωνικές επαφές• μια σχέση «μυστηριακή», που το μοναδικό της χρώμα και άρωμα το αποκτά από μια βαθειά ανάγκη για επικοινωνία, από μια βαθειά ανάγκη για ουσιαστική επαφή, τη ΦΙΛΙΑ.

΄Εξω από ηλικίες, χρώμα, καταγωγή ή φύλο ανθρώπων, υπάρχει μέσα στις καρδιές μας, ριζώνει βαθιά και ανθίζει δομώντας ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, δίνοντας καλλιέργεια στην ύπαρξή, δεσμούς ανιδιοτελείς, πίστη στο συνάνθρωπο και τα ιδανικά, δίνοντας ευτυχία, πνευματική γαλήνη και ολοκλήρωση, δημιουργώντας συνείδηση.

Η Φιλία είναι μια από τις πλέον σταθερές ανθρώπινες σχέσεις, σταθερές όχι με την έννοια της στασιμότητας, μα με την έννοια της αντοχής. Η Φιλία δημιουργείται, καλλιεργείται μέσα μας απλά, έχοντας ένα ή περισσότερα κοινά σημεία με κάποιον άλλον, που λειτουργούν ως πόλοι έλξης, χτίζοντας το υπόβαθρο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί η Φιλία, θα ριζώσει και θα αναπτυχθεί.

Αυτά τα κοινά σημεία δημιουργούν έναν εστιακό πυρήνα που λειτουργεί σαν πομπός, μεταδίδοντας ή μεταφέροντας προς τα έξω ενεργειακά ‘κύματα’. ‘Κύματα’ που δημιουργούν στο κέντρο τους ομόκεντρους κύκλους προς τα έξω. Κάθε κύκλος αντιπροσωπεύει και μια άλλη διάσταση στη σχέση της Φιλίας, μια άλλη μορφή κατανόησης του ενός ατόμου προς το άλλο και όσο πιο πολύ επεκτείνονται τα κύματα και η περιφέρεια των κύκλων, τόσο πιο σφαιρική γίνεται η σχέση των ανθρώπων.

Η Φιλία δεν είναι κάτι πέρα από τον άνθρωπο, ούτε πάνω από την ανθρώπινη φύση, ούτε στερεί την ευχαρίστηση, αντίθετα προστατεύει στοργικά όλους τους ανθρώπους, τους φροντίζει, τους αγκαλιάζει και τους μετουσιώνει. Μέσα σε αυτή την πρωτογενή σχέση των ανθρώπων απαραίτητο στοιχείο είναι η ποιότητα, η ποιότητα στα κοινά εστιακά σημεία. Αυτή είναι που θα οριοθετήσει την ποιότητα της Φιλίας που δομείται από τα άτομα, μα και τη διατήρηση και την ανθεκτικότητά της. Αυτή είναι που θα δώσει στην ύπαρξη ποιότητα στη συνείδηση, που θα σμιλεύσει το χαρακτήρα ώστε τα ‘κύματα’ να κραδαίνονται σε μια ενέργεια που λάμπει και ακτινοβολεί δημιουργικά με όλο της το δυναμικό, όπως το δέντρο που καρποφορεί ‘έχοντας γερή ρίζα και εύφορο έδαφος, ώστε η ακτινοβολία της να προσφερθεί στο περιβάλλον με υγιή δημιουργικά αποτελέσματα.

Μια τέτοιου είδους επικοινωνία, αυτό που αποκαλούμε αληθινή Φιλία, βιώνετα σαν την πιο ωραία και την πιο ευτυχισμένη πορεία προς τη φυσική μας τελειότητα. Όσοι συμμετέχουμε σε μια τέτοια Φιλία είναι σαν να κατακτάμε κάτι τόσο πολύτιμο όσο είναι και ο λαμπρός ήλιος για τον κόσμο μας, όπου ανταποδίδει αγάπη στην αγάπη. Το Δέντρο της Φιλίας είναι που θα απλώσει σφαιρικά κύματα, κύματα προς όλες τις κατευθύνσεις, ενέργειες, κραδασμούς, σπόρους ομορφιάς, γαλήνης, χαράς και ολοκλήρωσης για ό,τι ιδανικότερο, για ό,τι αγνότερο και ουσιώδες, τροφή για την ύπαρξη μα και για την ίδια την ανθρωπότητα και όλη της την πλάση.

Η Φιλία στηρίζεται στην αγάπη, στην αμοιβαιότητα των ανθρώπων, είναι το μεγαλύτερο αγαθό, που σαν δώρο μας δόθηκε, μετά τη Σοφία. Η Φιλία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ατόμων δημιουργεί άπλετα και βαθιά την αίσθηση της ελευθερίας, της κατανόησης, της μοναδικότητας του ατόμου, που ξεχνά το εγώ και αλληλοσυμπληρώνει το εμείς. Η ελευθερία που υπάρχει μέσα στη φιλία περιέχει ευελιξία και ομορφιά, δε γνωρίζει ανεξέλεκτες καταστάσεις, ούτε αχαλίνωτες συμπεριφορές. Οι πραγματικές φιλίες μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις παραμένουν αναλλοίωτες και αιώνιες.

Κάθε ειλικρινής συνάντηση ανθρώπων, αξίζει να γίνεται αντιληπτή σαν το μεγάλο μυστήριο της ζωής, το οποίο πάντα φωλιάζει και αποκαλύπτεται ανάμεσα στους φίλους και πρόκειται για το αληθινό μυστήριο που δεν μπορεί να προδοθεί ή να υποβιβαστεί. Η ουσιαστική Φιλία ανάμεσα στους ανθρώπους χρειάζεται να έχει ελαστικούς δεσμούς, ελαστικούς μα συνάμα τόσο γερούς και σταθερούς όσο και οι πλέον θεμελιώδεις αρχές της ύπαρξης. Η ψυχή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη της πλευρά που βρίσκεται πάντα σε ένα ‘Εσύ’. Η ψυχή μπορεί να ζήσει, να αναπτυχθεί και να ανθίσει μόνο μέσα από τις ανθρώπινες σχέσεις. Πρόκειται, ίσως, για μια τάση της ψυχής προς ένα υψηλό συναίσθημα Αγάπης.

Απαραίτητο στοιχείο είναι η βαθιά αγνότητα, ώστε η κατανόηση και η γνώση των πραγμάτων να χρωματίζει σκέψεις και συναισθήματα που θα δομούνται και θα πάλλονται μέσα από αυτό το χρώμα της απόλυτης αγνότητας, χωρίς προσωπικές βλέψεις και ωφέλειες, κάτι που το εγώ πάντα από την εγωιστική πλευρά επιζητά. Η Αγάπη που την περιβάλλει είναι που τη διατηρεί, την εξασφαλίζει, τη συντηρεί και την αναγεννά προσφέροντάς μας τους ωφέλιμους καρπούς της.

Η σχέση της Φιλίας, μέσω της δύναμής της, στηρίζεται στην αμοιβαιότητα, στη βαθιά επικοινωνία, νους με νου, καρδιά με καρδιά, ψυχή με ψυχή, πνεύμα με πνεύμα. Υιοθετώντας έναν τέτοιο τρόπο αντίληψης και δράσης, η οπτική γωνία από την οποία εξετάζει κανείς τα γεγονότα της καθημερινής ζωής αλλάζει παντελώς. Τα κριτήρια παύουν να είναι προσωπικά ή κοινωνικά και εντάσσονται στο ευρύτερο φάσμα της ανάπτυξης και της εξέλιξης της ίδιας της όψης της Φιλίας.

Στην ουσιαστική Φιλία τίποτε δεν είναι προσποιητό, τίποτε δεν είναι εικονικό, κατευθυνόμενο, τα πάντα είναι αληθινά και αυθόρμητα, χωρίς κανένα αυτοσκοπό. Οι φίλοι συμπορεύονται ελεύθερα, παράλληλα προς την ίδια κατεύθυνση, προς τον ίδιο πόλο έλξης. Μπορεί πότε να τραβά ο ένας μπροστά και πότε ο άλλος. ΄Ισως χρειαστεί να δοθεί χέρι βοηθείας σε αυτόν που βραδυπορεί. Πάντα, όμως, βαδίζουν προς τον ίδιο προορισμό, παρόλο που είναι πιθανό μέσα στους δρόμους της ζωής να έχουν διαφορετικές μορφές έκφρασης, όμως η κατεύθυνση δεν αλλάζει, ο πόλος έλξης είναι ο ίδιος, ο κραδασμός και ο απόηχος κοινός, ο τελικός στόχος είναι και ο τελικός σκοπός.

Η κοινή πορεία είναι η μεγαλύτερη εμπειρία που συσφίγγει τη φιλία, τη σφυρηλατεί, τη θεμελιώνει, την περνά δια πυρός και σιδήρου και έτσι τα άτομα μεταμορφώνονται, εξελίσσονται μέσα από την ίδια τους τη σχέση πάνω στον κοινό δρόμο. Μέσα από τις κοινές εκπορεύσεις η συνισταμμένη των δυνάμεων εξισορροπείται και όλη η σχέση διατηρεί την ισορροπία της σαν μια ζυγαριά που δεν γέρνει ούτε προς τον έναν ούτε προς τον άλλο. `Ολα τα συστατικά τους στοιχεία επεξεργάζονται, αξιοποιούνται, γίνονται το λίπασμα της ουσιαστικής φιλίας.

Η Φιλία είναι ένα λουλούδι που μπορεί να καλλιεργηθεί, αν υπάρχει η εσωτερική αγνότητα, η εσωτερική παρόρμηση και έλξη. Μόνον έτσι το έδαφος θα γίνει καρποφόρο και θα βοηθήσει το σπόρο να σκάσει και να δημιουργήσει το νέο φυτό, τη νέα συνείδηση, το νέο πλανήτη, το καινούργιο σύμπαν.

Μέσα της θα ενωθούν οι ψυχές και θα αρχίσουν το ταξίδι τους, σαν συνοδοιπόροι προς μια πορεία εξέλιξης όπου τα άστρα θα λάμπουν παντού μέσα από τις δικές μας ψυχές, δίνοντας το φως τους προς όλη την ανθρωπότητα, προς κάθε δημιούργημα αυτού του οικοδόμηματος που στα μάτια μας μοιάζει, απλά, με τον πλανήτη μας.