Φανταστείτε τον ηλεκτρονικό μας κόσμο το 2014. Ποιο θα είναι το μέλλον για την Google, την Microsoft, την Amazon; Πως θα επιλέγονται και θα διατίθενται τα media; Οι προβλέψεις γίνονται από ένα δημοφιλές online οκτάλεπτο flash video που ονομάζεται EPIC.
Ο Robin Sloan and Matt Thompson και οι δύο μέλη του Poynter Institute for Journalism στην Φλόριντα κοιτάζουν πίσω στην ιστορία του διαδικτύου μέχρι το μέλλον. Η ιστορία τους είναι φανταστική, διασκεδαστική και τρομακτική.
Το βίντεο είναι διαθέσιμο στην διεύθυνση www.robinsloan.com/epic από το Μουσείο της Ιστορίας των Media.
Ένα σενάριο που για κάποιους μπορεί να είναι η είσοδος ενός μελλοντικού υποσχόμενου παραδείσου, για κάποιους άλλους όμως μπορεί να είναι ένας ψηφιακός ολοκληρωτικός μεσαίωνας.
Διαβάστε μια περίληψη της ιστορίας μας και μετά δείτε και το βίντεο και είμαστε σίγουροι ότι θα σας δώσουμε αρκετή τροφή (ψηφιακή όπως πάντα!) για σκέψη.
Μια φορά κι έναν καιρό...
Στο έτος 2014 αυτοί που αποκαλούμε newsmasters θα είναι πιο περιζήτητοι και υψηλά αμειβόμενοι επαγγελματίες των media που έχει δει ποτέ ο κόσμος.
Οι newsmasters είναι μια ανερχόμενη ομάδα Συντακτών Ειδήσεων που χρησιμοποιούν νέα εργαλεία και τεχνικές για να δημιουργήσουν μοναδικά ρεύματα ειδήσεων με εξειδικευμένα θέματα που έχουν την «κοίτη» τους στο σύμπαν περιεχομένου των RSS όπως επίσης και σε όλες τις άλλες ελεύθερα επαναχρησιμοποιήσιμες πηγές ειδήσεων και πληροφοριών.
Σε αυτό το φανταστικό σενάριο, οι newsmasters θα είναι οι βασικοί διευθυντές ειδήσεων και παραγωγοί του μέλλοντος. Θα είναι ικανοί να συνδέονται, να φιλτράρουν και ιεραρχούν τις πληροφορίες από κάθε media-καταναλωτή του πλανήτη, χρησιμοποιώντας μια μόνο πηγή περιεχομένου που περιέχει κάθε τι που ο καθένας πιθανά θα ήθελε να γνωρίζει για αυτό.
Αυτή η μοναδική πηγή αποκαλείται EPIC: 'Evolving Personalized Information Construct' (σε μια αρκετά ελεύθερη απόδοση: Εξελισσόμενη Εξατομικευμένη Δομημένη Πληροφορία)
Στο έτος 2014 όλοι οι άνθρωποι στην Γη (όλοι;) είχαν πρόσβαση σε όλο το βάθος και πλάτος πληροφοριών, κάτι απίστευτο για τις προηγούμενες εποχές.
Και το σημαντικότερο: Ο καθένας πρόσφερε με κάποιον τρόπο.
Ο καθένας συμμετείχε στην δημιουργία ενός ζωντανού, media-τοπίου. Όπως ο Τύπος όπως τον ξέρουμε έχει πάψει να υπάρχει. Το «αστέρι» της Τέταρτης Εξουσίας είχε «σβήσει». Οι οργανισμοί των media και των ειδήσεων του 20ου αιώνα είναι χωρίς δεύτερη σκέψη απομεινάρια από ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.
Ο δρόμος για το 2014 άνοιξε στα μέσα του 20ου αιώνα.
Το 1989, ο Tim Berners-Lee, εφευρίσκει το WWW (World Wide Web)
Το 1994 αντικρύζει την ίδρυση του Amazon.com. Ο νέος του δημιουργός ονειρεύεται ένα κατάστημα που πουλάει το κάθε τι. Το πρότυπο του Amazon, που θα καταστεί το πρότυπο όλων των Διαδικτυακών πωλήσεων, είναι χτισμένο στις «αυτόματες εξατομικευμένες υποδείξεις», ένα κατάστημα που μπορεί να κάνει προτάσεις.
Το 1998, δύο προγραμματιστές του Stanford δημιούργησαν το Google. Ο αλγόριθμός τους ηχεί την γλώσσα του Amazon, εκθέτει links ως προτάσεις, και πάνω σε αυτό θεμελιώνεται η πιο αποτελεσματική παγκόσμια μηχανή αναζήτησης.
Το 1998, το TiVo μεταμορφώνει την τηλεόραση απελευθερώνοντάς την από τα δεσμά του χρόνου και των διαφημίσεων. Σχεδόν κανέναν δεν μπορεί να την αφήσει εάν το δοκιμάσει έστω και μία φορά.
Εκείνο τον χρόνο μια dot-com εταιρία που ονομάζεται Pyra Labs αποκαλύπτει το Blogger, ένα προσωπικό εκδοτικό εργαλείο.
Το Friendster εμφανίζεται το 2002 και εκατοντάδες χιλιάδες νέων ανθρώπων τρέχουν να το «κατοικήσουν». Το 2002 επίσης η Google λανσάρει το Googlenews, μια Πύλη ειδήσεων. Οι εταιρίες των Media θρηνούν. Το Googlenews δομείται αποκλειστικά από υπολογιστές.
Το 2002 η Google αγοράζει το Blogger. Τα σχέδια της Google είναι κρυφά, αλλά το ενδιαφέρον της για το Blogger δεν είναι παράλογο.
Το 2003 είναι η Χρονιά του Blog.
Το 2004 θα μπορούσαμε να το θυμόμαστε ως το έτος που ξεκίνησαν όλα...
Το « Reason Magazine» στέλνει στους συνδρομητές του ένα τεύχος με μια δορυφορική φωτογραφία του σπιτιού τους στο εξώφυλλο και πληροφορίες προσαρμοσμένες στις απαιτήσεις του κάθε πελάτη, στο εσωτερικό του.
Η Sony και η Philips αποκαλύπτουν το πρώτο παγκόσμιο ηλεκτρονικό χαρτί, μαζικής παραγωγής.
Η Google παρουσιάζει το GMail με ένα gigabyte ελεύθερου χώρου για τον κάθε χρήστη.
Η Microsoft παρουσιάζει το Newsbot, ένα φίλτρο κοινωνικών ειδήσεων.
Η Amazon παρουσιάζει το A9, μια μηχανή αναζήτησης βασισμένη στη τεχνολογία της Google που επίσης ενσωματώνει τις εμπορικές υποδείξεις της Amazon
Και τότε η Google ανακοινώνει το νέο της απόκτημα, το TiVo
2005 - Σε απάντηση η Microsoft αγοράζει την Friendster
2006 - Η Google συνδυάζει όλες τις υπηρεσίες της - TiVo, Blogger, GMail, GoogleNews και όλες τις αναζητήσεις της στο Google Πλέγμα, μια παγκόσμια πλατφόρμα που παρέχει ένα λειτουργικό απεριόριστο αποθηκευτικό χώρο και bandwith για να αποθηκεύσει και να διανέμει τα media όλων των ειδών. Πάντοτε online, προσβάσιμο από οπουδήποτε. Κάθε χρήστης επιλέγει το δικό του επίπεδο μυστικότητας. Μπορεί να αποθηκεύσει το περιεχόμενό του, στο Google-Πλέγμα, ή να το εκδώσει για να το δουν όλοι. Ποτέ δεν ήταν τόσο εύκολο, για τον οποιοδήποτε να δημιουργήσει και να καταναλώσει media.
2007 - Η Microsoft περνάει στην αντεπίθεση με το Newsbotster. Το Newsbotster βαθμολογεί και ταξινομεί ειδήσεις βασισμένες σε ό,τι διαβάζουν και βλέπουν οι φίλοι και οι συνεργάτες του χρήστη και επιτρέπει στον καθένα να σχολιάσει ό,τι βλέπει.
Το χαρτί της Sony γίνεται φθηνότερο από το πραγματικό χαρτί αυτήν την χρονιά. Είναι το μέσο που επιλέγει η Newsbotster.
Το 2008 διαφαίνεται η συμμαχία που θα προκαλέσει τις φιλοδοξίες της Microsoft. Η Google και η Amazon ενώνουν τις δυνάμεις του για να σχηματίσουν το Googlezon. Η Google παρέχει το Google-Πλέγμα και τη απαράμιλλη τεχνολογία αναζήτησης. H Amazon παρέχει την κοινωνική μηχανή προτάσεων και υποδείξεων και την γιγαντιαία εμπορική υποδομή της. Μαζί πλέον χρησιμοποιούν την λεπτομερή γνώση του κοινωνικού ιστού του κάθε χρήστη, τις δημογραφικές πληροφορίες, τις καταναλωτικές του συνήθειες και ενδιαφέρονται να προμηθεύσουν ένα περιεχόμενο και μια διαφήμιση, ολοκληρωτικά βασισμένη και εξατομικευμένη στον κάθε πελάτη.
Οι Πόλεμοι των Ειδήσεων του 2010 είναι αξιοσημείωτοι για το γεγονός ότι καμία πραγματική εταιρία media δεν λαμβάνει μέρος.
Η Googlezon τελικά κάνει «ματ» στην Microsoft. Χρησιμοποιώντας οι υπολογιστές της Googlezon ένα νέο αλγόριθμο δομούν ιστορίες ειδήσεων δυναμικά, «αποσυναρμολογώντας» προτάσεις και γεγονότα από όλες τις πηγές ειδήσεων και ανασυνθέτοντάς τα. Ο υπολογιστής γράφει μια νέα είδηση για τον κάθε χρήστη.
Το 2011, η ληθαργική Τέταρτη Εξουσία ξυπνάει και κάνει την πρώτη και τελική της επίθεση. Η New York Times Company έκανε αγωγή στην Googlezon υποστηρίζοντας ότι τα ρομπότ που αποσυναρμολογούν και ανασυνθέτουν καταπατούν τον νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων. Η υπόθεση συνεχίστηκε έτσι μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο στις 4 Αυγούστου του 2011, αποφάσισε υπέρ της Googlezon.
Την Κυριακή 9 Μαρτίου του 2014, η Goolezon εξαπολύει το EPIC...
Καλώς ήρθατε στον κόσμο μας...
Το EPIC (Evolving Personalized Information Construct) είναι το σύστημα το οποίο μπαίνει στον ακατάστατο, χαοτικό media-τόπο μας, τον φιλτράρει, τον ταξινομεί και το παραδίδει. Ο καθένας πλέον προσφέρει τώρα - καταχωρήσεις σε blogs, ψηφιακές εικόνες, video, πλήρεις έρευνες. Πολλοί άνθρωποι πληρώνονται επίσης, - με ένα μικρό μέρος των διαφημίσεων του Googlezon - ανάλογα με το πλήθος των προσφορών τους σε αυτό.
Το EPIC παράγει ένα πελατοκεντρικό πακέτο περιεχομένου για τον κάθε χρήστη, χρησιμοποιώντας τις επιλογές του, τις καταναλωτικές του συνήθειες, τα ενδιαφέροντά του, τα δημογραφικά του στοιχεία, τον κοινωνικό του περίγυρο - για σχηματίσει το προϊόν.
Μια νέα γενιά από διευθυντές έχει προβάλλει. Άνθρωποι που πουλούν την ικανότητά τους να συνδέουν, να φιλτράρουν και να ιεραρχούν τα περιεχόμενα του EPIC.
Όλοι μας γινόμαστε συνδρομητές σε πολλούς "Συντάκτες". Το EPIC εξάλλου μας επιτρέπει να συνθέσουμε και να επιλέξουμε και να συνταιριάξουμε τις επιλογές τους όπως μας αρέσει. Στα καλύτερά του, διοικούμενο από τους πιο έξυπνους αναγνώστες, το EPIC είναι μία νέα σύνοψη του κόσμου - βαθύτερη, ευρύτερη και πιο λεπτοφυής από οποιαδήποτε άλλη από το παρελθόν έως τώρα.
Κάπου εδώ τελειώνει η μικρή μας ιστορία. Είναι πολύ πιο εντυπωσιακή όμως στο βίντεο που σας παραθέτουμε στα Links!
Μετά το 1984 του Τζ. Όργουελ τώρα έχουμε ένα άλλο σενάριο, με μια καθυστέρηση 30 ετών, το "2014".
Ο φόβος για την "έκπτωση" της προσωπικής ελευθερίας, επιστρέφει πιο επίκαιρος και πιο ανανεωμένος. Εάν τελικά αποδειχτεί ότι δεν είναι παρά μια αφελής διανοητική σύλληψη, ωστόσο ακόμα και αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να σκεφτούμε σοβαρά πάνω στα όρια του ποιοι είμαστε πραγματικά, και το τι ζητάμε από την ίδια την τεχνολογία.
"Εάν ελευθερία σημαίνει κάτι τελικά, αυτό που σημαίνει θα είναι να έχεις το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν"
Τζ. Όργουελ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου