Ο Χορός του Φιδιού

Ο Χορός του Φιδιού δεν είναι τίποτε το σκοτεινό ή το μυστηριώδες, αλλά απλώς είναι η πλέον εύκολη και γρήγορη τεχνική της Κοσμικής Βιοδυναμικής για άντληση ψυχοσωματικής ενέργειας. Δεν απαιτούνται παραπάνω από ένα με δύο λεπτά για να την μάθει κανείς, αλλά τα αποτελέσματά της είναι άμεσα και εντυπωσιακά. Με αφορμή διάφορους μύθους που έχουν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν γύρω από το Χορό του Φιδιού, θα ήθελα εδώ να τον παρουσιάσω σε όλους τους ερευνητές, και τους αναγνώστες, και να διευκρινίσω κάποια απλά πράγματα σχετικά με το θέμα.
Το ιστορικό της τεχνικής είναι με λίγα το εξής:
Η προσφιλέστερη σχετική τεχνική των μελών του Locus-7 ήταν για χρόνια η λεγόμενη Περιπατητική Τεχνική, η οποία εφαρμοζόταν κατά κανόνα τις βραδινές ώρες. Ως τεχνική, η Περιπατητική είχε –και έχει– πολλά πλεονεκτήματα και στόχους που εκτείνονται πολύ πέρα από την απλή άντληση ψυχοσωματικής ενέργειας. Αλλά έχει και μειονεκτήματα.
Με το πέρασμα του χρόνου, λόγου χάρη, η Αθήνα –αλλά και άλλες πόλεις– έγιναν ουσιαστικά εχθρικές για έναν περιπατητή, και ιδίως τα βράδια. Θόρυβοι, πυκνή κυκλοφορία, αίσθημα ανασφάλειας τις νύχτες – όλα παρεμπόδιζαν τη σωστή εφαρμογή της τεχνικής. Επιπρόσθετα, ήταν αρκετά δύσκολο να εξηγήσεις σ’ ένα νεοφερμένο τo τι ακριβώς κάναμε, πώς και γιατί. Ούτε και o νεοφερμένος έβλεπε συχνά κάτι το άμεσο και το χειροπιαστό για να πειστεί ότι άξιζε τον κόπο η προσπάθεια.
Η λύση στο πρόβλημα;
Να βρω μια τεχνική βασισμένη μεν στις ίδιες αρχές της Κοσμικής Βιοδυναμική, αλλά να είναι εύκολη στην εφαρμογή, εύκολη να διδαχτεί σε ελάχιστο χρόνο και –πάνω απ’ όλα– άμεσα αποτελεσματική, μια και δεν υπάρχει πιο πειστική απόδειξη για την αξία μιας τεχνικής από το άμεσο αποτέλεσμα σε οποίον κι αν την εφαρμόζει, όποιος κι αν είναι αυτός, έμπειρος ή αρχάριος, σχετικός ή άσχετος, νέος ή γέρος, χοντρός ή λιγνός. Επιπλέον, δε χρειαζόταν καν να ξέρει κανείς τι είναι ή τι θα πει “Κοσμική Βιοδυναμική” για να εφαρμόσει την τεχνική. Όπως προανέφερα, ένα με δύο λεπτά περιγραφής του Χορού του Φιδιού και της σχετικής επίδειξης αρκούν για οποιονδήποτε.
Απλώς ξεκινάς από χαλαρή όρθια στάση και μετά αφήνεις το σώμα σου να χαμηλώσει –επίσης σε χαλαρή όρθια στάση– προς το έδαφος όσο πιο χαμηλά μπορείς.
Δε χρειάζεται κανένα ζόρι.
Απλώς λυγίζεις τα γόνατα και χαμηλώνεις – μετά υψώνεις το σώμα και πάλι στην αρχική στάση, και το επαναλαμβάνεις, ξανά και ξανά… και ξανά. – τόσο απλό!
Αλλά με μια σημαντική διαφορά από μια απλή γυμναστική κίνηση, και εδώ είναι το κλειδί:
Είτε κατά την καθοδική κίνηση είτε κατά την ανοδική, φροντίζεις να δίνεις μια κυματιστή φιδοειδή κίνηση στο σώμα σου, σαν να ήταν ένα σπιράλ ή ένα τιρμπουσόν ή ένα… φίδι που υψώνει και χαμηλώνει το σώμα του, εξ ου και το όνομα: Χορός του Φιδιού. Δεν έχει καμία σημασία πόσο αθλητικό σώμα έχεις ή πόσο καλά κάνεις την κίνηση· αρκεί η σκέψη, συν μια συμβολική σπειροειδής κίνηση στα όρια των σωματικών δυνατοτήτων σου.
Φυσικά, όλα αυτά ισχύουν αν είστε λογικά υγιής και δεν έχετε καμία σοβαρή απαγορευτική πάθηση, όπως βαριές καρδιοπάθειες, υψηλή υπέρταση, πνευμονική ανεπάρκεια, αρθρίτιδες κ.λπ. – κατά τ’ άλλα δεν υπάρχουν περιορισμοί ηλικίας, βάρους ή σωματικής φόρμας.
Φαινομενικά, για τον αμέτοχο θεατή, τόσο η περιγραφή όσο και η εικόνα φαντάζουν στην αρχή επίφοβα ή κουραστικά. Ξέρετε, το να λυγίζεις τα γόνατα, να χαμηλώνεις αργά και φιδοειδώς μέχρι ν’ απλώνεις τις παλάμες σου στο πάτωμα και μετά να ανεβαίνεις εξίσου αργά και φιδοειδώς, και να το επαναλαμβάνεις αυτό ξανά… και ξανά… και ξανά… φαντάζεται κανείς ότι σε λίγα λεπτά θα είναι πιασμένος, και ότι αν επιμείνει, την άλλη μέρα θα την βγάλει στο κρεβάτι με κάναν ορθοπεδικό ή μασέρ να τον κουράρει…
Δε θα συμβεί τίποτα τέτοιο – απεναντίας, το πιο πιθανό είναι να χρειαστεί να παρέμβουν άλλοι για να… σε σταματήσουν από το χορό επειδή ξημέρωσε!
Φυσικά, η παραπάνω απλή περιγραφή της βασικής τεχνικής δεν είναι αυτό ακριβώς που γίνεται στην πράξη. Αν ήταν μόνον αυτό, θα την είχα βαφτίσει “Τεχνική του Φιδιού” κι όχι “Χορό του Φιδιού“, αλλά στην πραγματικότητα όντως πρόκειται για χορό. Αλλά, κι εδώ, τα πράγματα είναι απλά, ακόμη πιο απλά από πριν. Και ιδού:
Θυμάστε την απλή τεχνική; Είπαμε: κατεβαίνεις σπειροειδώς, ανεβαίνεις σπειροειδώς… σαν φίδι που χορεύει μπροστά σ’ έναν γητευτή φιδιών. Ωραία! Τώρα στην αρχική περιγραφή προσθέστε και την κατάλληλη μουσική της αρεσκείας σας, όσο πιο γοργή, τόσο το καλύτερο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε από κλασική μουσική μέχρι την πλέον σύγχρονη – δεν υπάρχουν περιορισμοί ως προς το είδος.
Συνήθως, όμως, ξεκινά κανείς από πιο αργούς ρυθμούς και συνεχίζει με πιο γρήγορους, αλλά ούτε κι εδώ υπάρχουν κανόνες ή περιορισμοί. Αυτοσχεδιάστε όπως σας βολεύει.

Διαλέξατε και τη μουσική;
Ωραία! Και τώρα χορέψτε τον απλό Χορό του Φιδιού που περιέγραψα, αλλά πλέον στο ρυθμό που εσείς διαλέξατε – μόνοι, σε ζευγάρια, ομαδικά… όπως σας αρέσει. Μέσα σε λίγη ώρα, ο αρχικά απλός αργός Χορός του Φιδιού εξελίσσεται έτσι σ’ ένα πολύ γοργό στροβίλισμα του ενός γύρω από τον άλλο, με τα μέλη και το σώμα του ενός να κινούνται σαν φίδια γύρω από τα μέλη και το σώμα του άλλου χωρίς καν να αγγίζονται.
Αυτό, όχι γιατί το άγγιγμα απαγορεύεται, κάθε άλλο, αλλά απλώς και μόνο γιατί οι κινήσεις αποκτούν σύντομα τόση ακρίβεια και συντονισμό που επιτρέπουν άνετα αυτό το γοργό “φιδοτύλιγμα” και στροβίλισμα με μόνον ελάχιστα φευγαλέα αγγίγματα, χωρίς να χρειάζεται να διαθέτετε εκ των προτέρων χορευτικές ή σωματικές ικανότητες.
Η τελική αίσθηση είναι μεθυστική, κι εντείνεται όσο περνά η ώρα, με την όποια προϋπάρχουσα κούραση να εξαφανίζεται, και με την ενέργεια να σε γεμίζει ολοένα και περισσότερο, σε βαθμό συχνά απίστευτο…
Σας διαβεβαιώνω, έχουμε χορέψει αυτόν το γοργό στροβιλιστικό Χορό του Φιδιού πολλές φορές κι επί ώρες, συχνά ως τα χαράματα, με πολλούς που η μόνη γυμναστική που είχαν κάνει ποτέ στη ζωή τους με τα πόδια τους ήταν να πατούν τα πεντάλ του αυτοκινήτου, και με τα χέρια τους, το να σηκώνουν το πιρούνι ή το κουτάλι ως το στόμα τους! Και όμως, και αυτοί χόρευαν επί ώρες, ενώ το πρωί είχαν να πάνε κανονικά στη δουλειά τους.
Και πήγαιναν κανονικά στη δουλειά τους. Και όχι μόνο δεν ήταν πιασμένοι από το χορό και το ξενύχτι, αλλά ελάχιστες φορές στη ζωή τους ήταν τόσο ξεκούραστοι!
Το “μυστικό“ εδώ είναι: όχι ζόρισμα· αφήστε την ίδια τη μουσική και το χορό να σας καθοδηγήσουν το πώς, τι και πόση ώρα. Μην προσπαθήστε να ξεπεράσετε τίποτε – όταν είναι να ξεπεραστεί κάτι, θα ξεπεραστεί από μόνο του χωρίς ζόρια.
Στην πράξη, πάντως, το “πόση ώρα” συνήθως μεταφράζεται σε ώρες χορού χωρίς σταματημό!
Υπάρχουν και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα που μπορεί να πετύχει κανείς με το Χορό του Φιδιού – αλλά αυτά σας αφήνω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας, στην πράξη. Ειλικρινά, πάντως, ούτε εγώ γνωρίζω τα όρια του πράγματος!

Και κάτι ακόμη:
Επειδή δεν ήμουν σίγουρος πώς θ’ ακουγόταν σαν τίτλος ο Χορός του Φιδιού στα αυτιά πολλών, επινόησα και μια εναλλακτική ονομασία:
Ο Χορός της Φλόγας!
Θα μπορούσα και να το ονομάσω ο Χορός του Φλογερού Φιδιού ή της Φιδίσιας Φλόγας – αλλά σκέφτηκα ότι καλύτερα να μην το παρακάνω, γιατί ακόμη και η ονοματολογία έχει τα όριά της.
Όπως και να ’χει, δεν είναι οι ταμπελίτσες που μετράνε. Εκείνο που μετράει είναι ότι, ασχέτως ποιο όνομα θα βρείτε περισσότερο της αρεσκείας σας, είτε σαν “Φίδι” είτε σαν “Φλόγα”, μπορείτε να πετύχετε πολλά έτσι, δυνατότητες που δεν είχατε καν φανταστεί. Και, φυσικά,
…η γοητεία του Σύμπαντος έγκειται στο ότι
πάντα υπάρχει και κάτι πιο πέρα απ’ οτιδήποτε μπορούμε να φανταστούμε…

Διάβασε ακόμη σχετικά
ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ «ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΒΙΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ»
Η Κοσμική Βιοδυναμική είναι μια τεχνική Δύναμης. Πέρα από το όποιο θεωρητικό επιστημονικό της υπόβαθρο, διαθέτει και μια καθαρά πρακτική μεθοδολογία στην οποία καταφεύγει κανείς προκειμένου να πετύχει πράγματα που ίσως μερικοί θα τα θεωρούσαν φανταστικά ή ακατόρθωτα. Η Κοσμική Βιοδυναμική στηρίζεται στις επαναστατικές κβαντικές και χαοντολογικές αντιλήψεις της σύγχρονης επιστήμης περί μιας ολιστικής αντιμετώπισης του συνόλου που λέγεται άνθρωπος/σύμπαν.
Όμως οι αντιλήψεις αυτές απλώς συνθέτουν το θεωρητικό της υπόβαθρο, γιατί η ίδια η Κοσμική Βιοδυναμική είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο, κάτι που προχωρά πολύ πέρα από τη βιοφυσική και τους απλούς ορισμούς. Προχωρά σε χώρους που αγγίζουν «άλλες πραγματικότητες» και σε εναλλακτικές εμπειρίες και καταστάσεις πέρα από τη συμβατική λογική.
Κι εδώ αρχίζει το πραγματικό ενδιαφέρον. Γιατί τα αποτελέσματα μια τέτοιας μάθησης μπορεί να είναι, μεταφορικά και κυριολεκτικά, συγκλονιστικά! Είναι εμπειρίες που δε χωρούν πια σε λέξεις. ..
Αγόρασε το βιβλίο «Κοσμική Βιοδυναμική” του Γιώργου Μπαλάνου ΕΔΩ
ΠΗΓΗ ΜΙΑ ΣΤΑΛΑ