Πρόβα ενδύματος για τον Χριστό της Νέας Εποχής

Έχουμε δει το ένα μέτωπο μετά το άλλο να διαπερνάται από τους τροχούς επίδρασης της νοοτροπίας του νέου κόσμου: βιβλία, ταινίες, τηλεόραση, ψυχολογία, εκπαίδευση, ο συγκροτημένος κόσμος, οι πολιτικές εξέδρες και τα λοιπά. Η ταχεία αλλαγή της φρουράς από τον ‘παλιό κόσμο’ στον ‘καινούργιο’ είναι αξιοσημείωτη. Η πορεία προς τα εμπρός ήταν σχεδόν ανεμπόδιστη... σχεδόν. Αλλά υπάρχουν και ορισμένα εμπόδια και αυτά αντιπροσωπεύουν αξιόλογους φραγμούς, σε μερικές περιπτώσεις πολεμίστρες.

Όπως θα δούμε, η παραδοσιακή οικογένεια είναι ένα απ’ αυτά, οι παραδοσιακοί ρόλοι γένους είναι ένα άλλο. Αλλά ο μεγαλύτερος φραγμός απ’ όλους είναι η αλύγιστη θέση του αυθεντικού Χριστιανισμού, ο οποίος δεν μπορεί και δεν θα θελήσει να συμβιβάσει τον εαυτό του για να έχει απλώς ένα είδος πνευματικής χαλάρωσης. Δεν μπορεί να ζήσει μέσα στο νέο ναό που χτίζεται από τους οραματιστές του ‘νέου κόσμου’ που θέλουν να δείξουν όπως ο John Lennon δήλωσε στην τελευταία του συνέντευξη, ότι «ο Χριστός, ο Μωάμεθ, ο Κρίσνα, ο Ιμάμης Μαχντί, ο Μειτρέγια
είναι όλοι ίσοι και αντιπροσωπεύουν το Θεό με διαφορετικούς τρόπους. Δεν λέμε ότι ο ένας είναι πιο σημαντικός από τον άλλο».

Ο Lennon συνέλαβε τέλεια αυτή την αναδυόμενη άποψη όταν το είπε αυτό - επίσης και ο Joseph Campell στο πολυ-εμφανιζόμενη στην τηλεόραση «Bill Moyers Special» σχετικά με τη μυθολογία.

Αλλά η μη νοθευμένη Χριστιανική πίστη δεν θα υποκύψει σε αυτή την καταστρεπτική πολύμορφη πίστη. Αυτή στέκεται αποκλειστική και μόνη, και σαν τέτοια αυτή είναι ένα ύστατο εμπόδιο για τον απλό λόγο, ότι η κυβερνούσα ιδέα της παλιάς τάξης του Δυτικού πολιτισμού είναι Χριστιανική.

Ως ένα εμπόδιο αυτή πρέπει να μετατραπεί σε μια νέα μορφή ή να καταστραφεί τελείως. Είτε πρέπει να δημιουργηθεί ένας «Χριστός της Νέας Εποχής» απαλλαγμένος από τα όρια της ιστορίας ή η ανάμνηση αυτής της πίστης πρέπει να διαγραφεί κάπως από τα αρχεία της ιστορίας. Είναι μια προσέγγιση με δύο πλευρές και προχωράει: 1) Να δημιουργήσει ένα Χριστό της Νέας Εποχής και 2) Σε μια εκστρατεία προπαγάνδας να γελοιοποιήσει την ιστορική πίστη και τους Χριστιανούς, κάνοντάς τους εξαιρετικά μη δημοφιλείς, άσχετους και εκτός πραγματικότητας.

Κάτι πρέπει να γίνει με το Χριστό και τον Χριστιανισμό. Είναι τόσο απλό. Δεν έχει σημασία τι, αυτή η πραγματικότητα δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ο Χριστός θεωρείται είτε σαν ένα εμπόδιο, είτε σαν ένα άνοιγμα. Είναι εκπληκτικό πόσα πολλές ομάδες ασχολούνται βασανιστικά με το Χριστό και τον σφυρηλατούν. Φαίνεται ότι αισθάνονται την ανάγκη να έχουν την ευλογία του, σαν να μην μπορούν οι συνειδήσεις τους να ηρεμήσουν μέχρι κατά κάποιο τρόπο να τον συμπεριλάβουν στις πεποιθήσεις τους. Αλλά αυτά τα ίδια τα γκρουπ επιμένουν να πηγαίνουν το Χριστό στους καλλιτέχνες του μακιγιάζ και να παραποιούν τη στολή του. Αυτό που χρειάζονται είναι ένας ‘ανοιχτόμυαλος’, μη τιμωρός, κοσμικός Χριστός. Κατά κάποιο τρόπο θα πρέπει αυτός να ανασκαφθεί από την ιστορία ή να ξαναανακαλυφθεί. Ένας Χριστός που ευλογεί όλα τα μονοπάτια που οδηγούν στο Θεό, ο οποίος δεν είναι αποκλειστικός ή επικριτικός, ο οποίος στην πραγματικότητα διδάσκει τις αρχαίες μυστηριακές θρησκείες του θείου μέσα μας, αυτής της λάμψης θεότητας μέσα σε όλους τους ανθρώπους που περιμένουν να αφυπνισθούν.

Αυτός ο κοσμικός Χριστός αποτελεί τη μια μόνο έδρα της σκεπής της ογκώδους πυραμίδας που τώρα χτίζεται. Αυτός πρέπει να είναι ένας Χριστός ο οποίος θα συγκριθεί με τον Βούδα, τον Κρίσνα, τον Ιμάμη Μαχντί και ίσως με κάποιο μελλοντικό Ιουδαίο Μεσσία. Αυτός ο Χριστός θα θεωρείται σαν ένας τύπος του νέου ανθρώπου, ένας τέλειος κυρίαρχος ανάμεσα σε άλλους τέλειους κυρίαρχους, ο οποίος ανοίγει το δρόμο για όλη την ανθρώπινη φυλή, ώστε να μπει μέσα στα μυστικά της «φώτισης». Αυτός είναι ένα υπόδειγμα, στην αρχηγία της αγέλης. Αλλά ορισμένα πράγματα χρειάζεται να γίνουν για να φέρουν αυτόν τον κοσμικό Χριστό. Κρυμμένα γραπτά πρέπει να ανακαλυφθούν εφ’ όσον έχουν θαφτεί για 2000 χρόνια, αποκαλύπτοντας ένα διαφορετικό Χριστό από την ισχυρή μορφή που υπήρχε στη Καινή Διαθήκη. Πνευματιστές και μέντιουμ πρέπει να επικοινωνήσουν με αυτόν τον κοσμικό Χριστό στον κόσμο και να διαδώσουν τις νέες διδασκαλίες γιατί ο κόσμος είναι «τώρα αρκετά εξελιγμένος για να χειριστεί τις βαθύτερες διδασκαλίες». Λίγοι πρέπει να συναντήσουν ένα ον φωτός, σε επιθανάτιες εμπειρίες, το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι ο Χριστός και ο οποίος κουβαλάει αυτό το παγκόσμιο θρήσκευμα της πνευματικής εξέλιξης.

Πρέπει να υπάρξουν επίσης νέα συστήματα ερμηνείας για να εισέλθουμε στην Καινή Διαθήκη και για να ανακαλύψουμε αυτόν τον Χριστό - μυστήριο. Νέες σημασίες πρέπει να δοθούν σε αρχαίες φράσεις. και λέξεις. Για παράδειγμα, όταν ο Χριστός είπε στον Νικόδημο «Εσύ πρέπει να ξαναγεννηθείς», η νέα κρυμμένη σημασία είναι ότι αυτός μιλούσε για την μετενσάρκωση και τα λοιπά. Αλλά μόνο ορισμένοι «προοδευμένοι» δάσκαλοι μπορούν να ξέρουν αυτές τις κρυμμένες σημασίες - μια κλειστή ένωση μυστικιστών οι οποίοι θα εμφανιστούν μπροστά στον κόσμο, όπως αυτοί έκαναν κατά τη διάρκεια της αρχαίας εποχής των Γνωστικών και των μυστηριακών θρησκειών.

Οι νέοι δάσκαλοι θα ανακοινώσουν, όπως μερικοί έχουν ήδη κάνει, ότι αυτές οι ανώτερες διδασκαλίες είχαν κρυφθεί και απαγορευτεί από την Εκκλησία - ότι αυτές είχαν καταπνιχθεί στις αρχαίες Συνόδους της Νίκαιας και της Κωνσταντινούπολης. Οι νέοι δάσκαλοι ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία ήταν απασχολημένη με ένα πλαστό μηχανισμό απόκρυψης του μυστηριακού Χριστιανισμού, η οποία θα ταίριαζε τόσο τέλεια σαν ένα κομμάτι παζλ με τις άλλες θρησκείες του κόσμου, ειδικά με τον Βουδισμό και Ινδουισμό - ότι αυτός ο καταργημένος μυστηριακός Χριστιανισμός θα βοηθούσε να δοθεί το θεμέλιο, για μια παγκόσμια πίστη βασισμένη στην παγκόσμια φύση του Θεού, την αδελφότητα του ανθρώπου. και τη θεϊκή βάση για κάθε ζωή. Αυτοί οι δάσκαλοι θα έδειχναν ότι, αντίθετα, η ιστορική Εκκλησία είναι ένα εμπόδιο διάσπασης η οποία δεν ανέχεται όλες τις κατευθύνσεις. Αυτή εμποδίζει την απαλή ροή αυτής της προσπάθειας για ενότητα του κόσμου.

Αλλά τώρα είναι καιρός για ένα παγκόσμιο θρήσκευμα. Γήινες ανάγκες το απαιτούν. Ένα παγκόσμιο, μη επιθετικό θρήσκευμα θα είναι το μέγιστο στοιχείο που θα βοηθήσει έτσι ώστε ο κόσμος να μπορέσει να είναι ένας. Αυτό πρέπει να δημιουργηθεί και οτιδήποτε διασπαστικό πρέπει να συντριφθεί οριστικά. Ο Χριστός πρόκειται να ξανά ανακαλυφθεί σαν το avatar, το Gnostic Redeemer, την ενσάρκωση του Θεού, και τη μυστηριακή μορφή που γεμίζει τις σελίδες των θρησκευμάτων ου κόσμου. Για την Ιστορική ακρίβεια πρέπει να τονιστεί ότι αυτός ο mystery Christ απέχει πολύ από τον Ιησού που εκτόξευσε κατηγορίες στον σανχεδρίν, που αναποδογύρισε τα τραπεζάκια των εμπόρων, και αναστήθηκε σωματικά εκ νεκρών. Ο mystery Christ είναι έτη φωτός μακριά από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος γεννήθηκε στην Βηθλεέμ, θεράπευσε λεπρούς, μίλησε δηκτικά για την αμαρτία και την ηθική καταδίκη, ταΐσε ως εκ θαύματος χιλιάδες και ισχυρίστηκε ότι είναι ο Μονογενής Γιος του Θεού, χωρίς άλλον ισάξιό του, ο οποίος υπήρχε πριν να ξεκινήσει ο χρόνος, και ο οποίος προφήτεψε την επιστροφή του για να κρίνει τον κόσμο.

* ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Από το βιβλίο «Όταν ο Κόσμος Γίνει Ένας», του Tal Brooke, εκδόσεις ΣΤΕΡΕΩΜΑ.