Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Ο ΔΕΙΛΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ



Aς μιλήσουμε για εκείνες τις ξεχασμένες εποχές , που οι θεοί περπατούσαν ανάμεσα στους ανθρώπους . Την εποχή που η λέξη ήρωας ήταν τιμή και η έννοια του πολεμιστή ήταν κάτι περισσότερο από λέξη . Σε εκείνους τους μακρινούς καιρούς ο πολεμιστής θεωρούσε ατίμωση μόνο ένα πράγμα, να πεθάνει σε κάποια ευνοούμενη θέση, κοντά σε κάποιον θρόνο !( Άλλωστε και σε κάθε γνήσια μάχη δεν παλεύεις ουσιαστικά με τον θάνατο που προσωποποιείτε στο πρόσωπο του εκάστοτε εχθρού; ) Για τον πολεμιστή η τελική του μάχη , ουσιαστικά ήταν μια μονομαχία με τον ίδιο το θάνατο ! Βλέπετε για κάθε πολεμιστή, σε όποιο στρατόπεδο και αν ανήκει ,όταν πάρει απόφαση ότι θα περάσει στην άλλη πλευρά, θα παλέψει μανιασμένα, ίσως όσο ποτέ άλλοτε και αλίμονο σε εκείνους τους αδαείς που θα βρεθούν εμπρός του….. Αλλά ποιος είναι τελικά ο καλύτερος πολεμιστής; Χμ ξέρω περιμένετε να αναφερθώ, σε μία σειρά από γνωστούς ήρωες της ιστορίας . Ας με συγχωρέσει η ιστορία, αλλά έχω σκοπό τουλάχιστον σε αυτό το κείμενο να αναφερθώ σε κάποιους πολεμιστές που παρέλειψε να τους αναφέρει! Βλέπετε υπάρχουν και οι δειλοί πολεμιστές ετούτου του κόσμου . Εντάξει, εντάξει, μην γουρλώνετε τα μάτια, γιατί ένας δειλός μπορεί να εξελιχτεί σε μία γνήσια πολεμική μηχανή. Τι δεν είναι έτσι; Κυνηγήστε μια γάτα σε ένα ανοιχτό χώρο και θα δείτε με πόση δειλία θα χαθεί από τα μάτια σας . Στριμώξτε την σε μια γωνία, χωρίς δρόμο διαφυγής και θα δείτε με τι παλικαριά θα σας ορμήσει ώστε να σας κάνει κομμάτια και ας έχει μάθει να τρέχει και να χοροπηδάει μία Ζώη ! Βλέπετε, για να γίνεις μαχητής στην ζωή σου πρέπει απαραίτητα να περάσεις από το στάδιο που έρχεσαι αντιμέτωπος με τους ίδιους σου τους φόβους και εκεί τους νικάς θες δε θες ! Η μήπως νομίζετε ότι στα κόμικς ο ήρωας τελικά νικάει τον φόβο του τυχαία ; Μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις ο παλιός φόβος γίνεται σύμβολο του ήρωα. Αλλά γιατί αναφερόμαστε στους δειλούς αυτού του κόσμου ; Ίσως γιατί οι δειλοί έχουν περισσότερους φόβους από κάθε άλλον .Αυτό όμως τους κάνει ταυτόχρονα να βρίσκονται σε μία συνεχή κατάσταση μάχης και εγρήγορσης που θα ζήλευε και ο καλύτερος πολεμιστής της Βαλχάλα ! Ναι, ίσως κάποιοι δειλοί να μην αντιμετώπισαν ποτέ τους φόβους τους ως τώρα και να τρέχουν σαν την γάτα , αλλά μην ξεχνάτε πως σε αυτή την διαδρομή που ονομάζετε Ζώη υπάρχουν και γωνίες ! Και ναι, όταν ένας δειλός περάσει την γραμμή έχει πολύ περισσότερα όπλα από εκείνον που δεν δείλιασε πότε ,
αφού χρειάστηκε να δώσει πολύ περισσότερες μάχες και οι ίδιοι του οι φόβοι γίνανε η έμπνευση του . Συχνά βέβαια, υποφέρουν για ανούσια πράγματα ή θεωρούν τους εαυτούς τους ανίκανους και ανάξιους για οποιοδήποτε θαύμα, μάλιστα θα τους ακούσετε να μιλάνε για λάθη και πράγματα , που σπατάλησαν το χρόνο τους και αυτό τους κάνει να είναι τελικά οι καλύτεροι πολεμιστές! Γιατί μέσα από τα τόσα λάθη τους, διδάχτηκαν πράγματα που οι άλλοι θα αγνοούν για πάντα !


ΓΡΑΦΕΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ.


Υποσημείωση 1. Τώρα που το σκέπτομαι οι δειλοί είναι περισσότεροι από τους τολμηρούς !!
Υποσημείωση 2. Ένα φίλος διάβασε το κείμενο και με ρώτησε,πως τελικά ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους που είναι πολεμιστές;Ο πολεμιστής δεν χάνει τον χρόνο του κρίνοντας τα όνειρα και τον δρόμο των άλλων!!Πιστεύει στο δικό του μονοπάτι και δεν έχει ανάγκη να δείχνει ότι τα μονοπάτια των άλλων είναι λάθος.
Υποσημείωση 3. Το κείμενο είναι αφιερωμένο στην φίλη Μαρία..


Δεν υπάρχουν σχόλια: