Πλάτων:
Στο πασίγνωστο διάλογο των Σωκράτη - Τίμαιου - Κριτία. Θα παραμείνω στα λεχθέντα του Κριτία εις την αρχή του διαλόγου όπου μας αφηγείται την επίσκεψη του Σόλωνα εις την Σαίδα και τις λεπτομερείς αποκαλύψεις των ιερέων! Τα επίμαχα λοιπόν σημεία είναι
Στίχοι:
- 22-b. «είμαστε πάντα νέοι... διότι δεν έχουμε συγκρατήσει στις ψυχές καμία παλιά δοξασία εκ της αρχαίας παραδόσεως, ούτε πανάρχαιες γνώσεις...»*
- 22-c. «Εξηγεί την πραγματική διάσταση του μύθου του Φαέθωνος που δεν είναι άλλη από αστρονομική. Δηλαδή τονίζει την παρέκκλιση της τροχιάς κάποιων ουράνιων σωμάτων και το αποτελεσμά τους εις την Γη.*
- 23-b. «Θυμόμαστε μόνο ένα κατακλυσμό ενώ έγιναν πολλοί*, αποτέλεσμα των οποίων ήταν να επιζούν μόνο οι αγράμματοι.» Όσοι δηλαδή είχαν διεσωθεί εις τις κορυφές των βουνών, μην έχοντας την πολυτέλεια (λόγω συνθηκών επιβίωσης) της συνέχισης ή διάδοσης του υπάρχοντος πολιτισμού.
- 24-e. «Υπάρχει πορεύσιμον πέλαγος, το Ατλαντικόν πέλαγος έξωθεν Ηρακλέους Στήλας εις το οποίον ευρίσκεται μεγάλη νήσος ανάμεσα σε πολλούς άλλους (νήσους), και περνώντας εξ' αυτών φθάνουμε στην καταντίκρυ πάσαν ήπειρον...»
- 25-c, d. «Αναφέρεται εις την επίθεση που υπέστησαν οι Έλληνες εκ των Ατλάντων και πως οι Αθηναίοι τους απέκρουσαν και ελευθέρωσαν τους εντός Ηράκλειων Στηλών λαούς... Αλλά και δια το πως πολύ αργότερα (ύστερω δε χρόνω) άρχισαν τρομεροί σεισμοί και καταποντισμοί που εξαφάνισαν όλο το γένος...»*
Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι στο κείμενο έχει τονιστεί 2-3 φορές τουλάχιστον εκ των ομιλητών πως ο λόγος είναι αληθής.
Ησίοδος-Θεογονία :
Στίχοι:
- 215-216. «Και στις Εσπερίδες νήσους πέρην κλυτού Ωκεάνοιου*, μήλα χρυσά κάνουν τα δέντρα, επειδή τα φροντίζουν καλά οι κάτοικοι.
- 270-275. « Εδώ μιλάει για τους απογόνους του Πόντου* εκ των οποίων γεννήθηκαν οι γραίες και οι γοργούς* όπου κατοικούν εις την απέναντι πλευρά του ξακουστού Ωκεανού όπως και οι Εσπερίδες
- 362-368. « Εκ του Ωκεανού και της Τηθύς γεννήθηκαν πρεσβύταται κούραι πολλές μα και άλλες τόσες, τρις γαρ χίλιαι εισι̣̣ τανισφυροι Ωκεανίναι*, αι ρα πολυσπερεες γαιαν* στα βάθη ... άλλοι τόσοι είναι οι ρέοντες ποταμοί, υιοί του Ωκεανού και της αγνής Τηθύος...
- 509-511. «...Ιαπετός και Κλυμένη γέννησαν τον κρατερόφρονα* Άτλαντα, τον Μενοίτιο, τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα ή (Γάδειρο).
Ας δούμε όμως τι λένε και νεότεροι επιστημονικοί κύκλοι.
Γεωλογικά στοιχεία:
Παρατηρώντας την μορφή του βυθού του Ατλαντικού Ωκεανού, διαπιστώνουμε μια μεγάλη οροσειρά η οποία κείτεται απο βορρά προς νότο παράλληλα με τις ακτές της ευρωπαϊκής και της αμερικάνικης ηπείρου. Εξ' αυτής ανυψώνονται αρκετές ηφαιστειογενείς πυραμίδες οι οποίες αναδύονται ως νήσοι εις τον Ωκεανό. Ενδιάμεσα υπάρχουν σε μεγαλύτερο βάθος μεγάλες κοιλάδες αλλά και μικρότερες οροσειρές οι οποίες φαίνονται συνέχεια της κεντρικής ως φυσικές γέφυρες με την Αμερικάνικη και την Ευρωαφρικάνικη ήπειρο. Ας έχουμε κατά νου ότι είναι κοινά αποδεκτό εις την επιστήμη της γεωλογίας η ύπαρξη μεγάλων περιοχών ξηράς ανάμεσα Ευρώπης και Β. Αμερικής και Αφρικής και Ν. Αμερικής, σε πολύ παλαιότερες περιόδους υπό πιθανόν τότε παγετώνων. Ενδιαμέσως εκτείνονταν ευρεία θάλασσα (Ωκεανός) η οποία ήταν η συνέχεια της Μεσογείου (Τιθύς)* έως τις Αντίλλες νήσους. Οι φυσικοί αυτοί σύνδεσμοι των Ηπείρων υπέστησαν επί σειράς χιλλιάδων ετών καθιζήσεις, ενώ η ύπαρξη των ηφαιστείων μαρτυρά βυθίσματα εδαφών έως το τέλος της παγετώδους περιόδους δηλαδή -12.000 έτη. Ο γεωλόγος Τερμιέ αλλά και οι Ζερμαίν, Κουρ και Ποασσόν δίνουν σημαντικές ενδείξεις περι αυτού. Προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται και τα αποτελέσματα των βιολογικών μελετών που έγιναν εις τον θαλάσσιο χώρο της Σαργασσού.
Πολλά ευρήματα συλλέχθησαν και εις τις ανατολικές περιοχές της Αμερικής με κυριότερα εκ των οποίων είναι του σπηλαίου Ράσσελ. Στο σημερινό εθνικό πάρκο τα χρονολογηθέντα αντικείμενα κυμαίνονται απο -4.000 έτη έως -15.000 έτη, και ποικίλλουν. Αναφορικά ανακαλύφθησαν οστέϊνα αγκύστρια, οστέϊνος λύχνος, πολύ καλώς κατεργασμένες αιχμές δόρατος, ασβεστολιθικές φολίδες και πολυπληθείς πυρολάκκους. Τέλος αξιοπρόσεκτα ευρήματα δηλώνουν οι μεγάλοι κατεργασμένοι οκτάγωνοι λίθοι όπου εσχημάτιζαν λιθόστρωτη οδό, κτήρια πάχους τριών ποδών, και σαράντα μαρμάρινοι κίονες οι οποίοι εσχημάτιζαν κύκλο, και εντοπίσθηκαν στο βυθό κοντά της Νήσου Μπίμινι το 1968.
Καταλήγοντας βλέπουμε ότι οι αποκαλύψεις είναι σημαντικές και δεν πρέπει να μας αφήσουν αδιάφορους. Εις τον Πλάτωνα παίρνουμε ένα μικρό δείγμα της χαμένης ιστορίας μας (μυθολογία) εκ των ιερών της Αιγύπτου, όπως είναι γνωστό οι ιερείς των εποχών κατέγραφαν την ιστορία, διότι μόνο όταν πραγματικά γνωρίζεις το παρελθόν προοδεύεις εις το μέλλον. Στον Ησίοδο αντιλαμβανόμαστε την δημιουργία των διαφόρων φυσικών φαινομένων της Γαίας στο απώτατο παρελθόν, την συγγένεια που υπάρχει μεταξύ της Ατλαντίδος και των Εσπερίδων Νήσων, μέσω μιας ποιητικής αφήγησης, και να προσθέσουμε ότι ο Ησίοδος μας παραθέτει την γνώση που κληρονόμησε εκ των Μουσών. Όλα τα παραπάνω έρχονται διάφορες επιστημονικές ομάδες* και τα επισφραγίζουν με αξιόλογες μελέτες που έχουν καταθέσει κατά καιρούς.
Σκεπτόμενος το πως μπορεί να εξελίχθηκε ο κόσμος εκ των αρχαίων εποχών και έπειτα και πάνω σε ποιες δομές έγινε αυτό, εάν αληθεύουν όλα αυτά, άραγε αυτοί που διοικούν ανά την υφήλιο θα ήταν πρόθυμοι να τα αποκαλύψουν όλα και να αλλάξουν εκ θεμελίων τις δομές και την ιστορία του κόσμου; Δυστυχώς θύματα των κατακλυσμών και των σεισμών έχουν πέσει και οι προγονοί μας στον Ελλαδικό χώρο έχοντας προκαλέσει τεράστιες επιπτώσεις στους όποιους πολιτισμούς δημιούργησαν. Το πιο δυσάρεστο είναι ότι παρότι την τελευταία θαυμαστή ανάπτυξη της κλασσικής περιόδου παραμένουμε « αγράμματοι - αμαθείς » όχι λόγω κάποιας φυσικής καταστροφής αλλά μιας λαίλαπας που κατέστρεψε εκ θεμελίων την τότε τέχνη, φιλοσοφία, τις επιστήμες αλλά το σημαντικότερο την μνήμη μας ως προς την φυσική καταγωγή μας...!
Υποσημειώσεις:
*Προσωπικά πιστεύω ότι πολλά στοιχεία που αφορούν την Ατλαντίδα και την Αργοναυτική Εκστρατεία είναι διάσπαρτα σε πολλά βιβλία της Αρχ. Ελλ. Γραμματείας.
Πλατωνικός Διάλογος
- Νεοι εστε, ‘ ειπειν, ‘ τας ψυχας παντες ουδεμιαν γαρ εν αυταις εχετε δι αρχαιαν ακοην παλαιαν δοξαν ουδε μαθημα χρονω πολιον ουδεν.
- Ως ποτε Φαεθων Ηλιου παις το του πατρος αρμα ζευξας... τα τ επι γης συνεκαυσεν και αυτος κεραυνωθεις διεφθαρη, τουτου μυθου μεν σχημα εχον λεγεται, το δε αληθες εστι των περι γην κατ ουρανον ιοντων παραλλαξις και δια μακρων χρονων γιγνομενη των επι γης πυρι πολλ̣ω φθορα.
- Οι πρωτον μεν ενα γης κατακλυσμον μεμνησθε πολλων εμπροσθεν γεγονοτων... και τους αγραμματους τε και αμουσους ελιπεν υμων, ωστε παλι εξαρχης οιον νεοι...
- Τα μεν των Ελληνων ηγουμενη... κρατησασα μεν των επιοντων τροπαιον εστησεν ... οσοι κατοικουμεν εντος ορων Ηρακλειων, αφθονως απαντας ελευθερωσεν... υστερω δε χρονω σεισμων εξαισιων και κατακλυσμων γενομένων...
Ησιόδου Θεογονία
- Εις την απέναντι πλευρά του ξακουστού Ωκεανού.
- Μεγάλη, Ευρύς θάλασσα = Ωκεανός
- Γοργούς = Γοργόνες οι οποίες σύμφωνα με τον μύθο ήσαν τρεις (Σθενώ, Ευρυάλη και Μέδουσα. Την τελευταία την σκότωσε ο Περσέας έπειτα απο εντολή της Αθηνάς. Ο Διόδωρος Σικελιώτης μας ενημερώνει ότι οι Γοργόνες ήσαν λαός πολεμικός ο οποίος ζούσε δίπλα απο την Ατλαντίδα και τις Αμαζόνες. Τις επιτέθηκαν ο Περσέας και ο Ηρακλής και τις αφάνισαν.
- «Κόρες» του Ωκεανού και της Τυθής, όμως ήταν και αδελφές των ποταμών (Βλ. Κείμενο), αφού είχαν τους ίδιους δημιουργούς. Τότε πως γίνετε να προσομιάζουμε τις Ωκεανίνες? Να τις θεωρούμε δηλαδή γυναίκες?
- Χιλιάδες είναι οι ευμήκης Ωκεανίνες (Νήσους) που ομοιάζουν ως διάσπαρτη γη. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα ότι πρόκειται περί μιας φυσικής περιγραφής, περί πολλών νήσων διάσπαρτες μέσα σε μια μεγάλη θαλάσσια περιοχή.
- Ο γενναίος Άτλαντας. Ο Άτλαντας λοιπόν ήταν ο πρωτότοκος υιός και εκ της παραδόσεως γνωρίζουμε ότι αυτός συνεχίζει τον θεσμό της διαδοχής. Έτσι λοιπόν μόνο μεταφορικά δύναται να αντιληφθούμε αυτά που γράφονται στους στίχους 517-519 ότι κρατάει στους ώμους του τον ουρανό. Βάση λογικής ως γενναίος και δυνατός φυσικός διάδοχος μιας μεγάλης έκτασης γης, η οποία περικλείονταν εκ του ουράνιου θόλου και σε ορισμένα σημεία νόμιζες ότι έφθανες τον ουρανό (περοχές πλησίον Β. Πόλου), πήρε και το ονομά του.
*«Γαμεύθηκε» με τον Ωκεανό δημιουργώντας ποταμούς και νησιά. Φέρει το προσωνύμιο «κασιγνήτην» του Ωκεανού δηλαδή (ίδιος, αδελφός). Μήπως τελικά περιγράφετε η διάνοιξη του Γιβραλτάρ?
*Αναφέρομαι στους πραγματικούς κατ εμε επιστήμονες που έχοντας ανοιχτούς ορίζοντες μελετούν και αποδεικνύουν άσχετα αν βολεύει σε κάποιον το αποτέλεσμα ή όχι. Δεν είναι καρεκλοκένταυροι και δεν νοιάζονται να ευχαριστήσουν μόνο αυτούς που τους διόρισαν.
- ΙΑΣΩΝ (iason@mousaios.gr)
ΠΗΓΕΣ:
Α) Πλάτων – Τίμαιος εκδ. Πόλις
Β) Ησίοδος – Θεογονία εκδ. Κάκτος
Γ) Δαυλός τεύχη 60, 63, 74
Δ) Το Μυστικό Της Ατλαντίδας εκδ. Κάδμος
Ε) Ατλαντίς Τόπος Κατοικίας Των Θεών εκδ. Νέα Θέσις.
ΣΤ) Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Ήλιος, Ιωάννου Πασσά.
Ζ) Λεξικό Ελληνικής κ Ρωμαικής Μυθολογίας Pierre Grimal.
Η) TLG κ Περσέας Βιβλιοθήκη
Θ) Ωγυγία ή Αρχαιολογία του Αθ. Σταγειρίτη εκδ. Ελεύθερη Σκέψις
Ι) Λεξικό της Ελληνικής γλώσσας lidell & Scott.
Κ) http://www.mousaios.gr/news/files/jun-2009.html#unique-entry-id-24
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου