Kεντρικά ζητήματα η ελεγχόμενη πτώχευση και η «οικονομική διακυβέρνηση»...!
Με δεδομένη την ενιαία στρατηγική απέναντι στον λαό και τα δικαιώματά του, αλλά και εν μέσω οξυμένων αντιθέσεων γύρω από τον τρόπο διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, ξεκίνησε την Πέμπτη το απόγευμα και ολοκληρώθηκε την Παρασκευή η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Βασικό ζήτημα των διαβουλεύσεων αποτέλεσε η δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού για την ελεγχόμενη χρεοκοπία εκείνων των κρατών - μελών της ΕΕ που από το 2013 και έπειτα θα αδυνατούν να ελέγξουν τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος τους.
Παρά τις μεταξύ τους διαφωνίες για τον τρόπο λειτουργίας αυτού του μηχανισμού, διακηρυγμένος στόχος των 27 είναι να ενισχυθεί η εφαρμογή, η παρακολούθηση και ο συντονισμός της ενιαίας στρατηγικής του μονοπωλιακού κεφαλαίου ενάντια στους λαούς, με την «ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση», που έχει...
σαν προϋπόθεση τη στενή παρακολούθηση της εφαρμογής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε κράτος της ευρωζώνης. Με στόχο να ενισχύσουν την οικονομική διακυβέρνηση και να συγκροτήσουν το μηχανισμό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, οι 27 αναμενόταν να συζητήσουν και να εγκρίνουν την τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Σε ό,τι αφορά την οικονομική διακυβέρνηση, στο τραπέζι της Συνόδου θα βρίσκονταν οι συγκεκριμένες διαδικασίες ασφυκτικού ελέγχου των οικονομικών πολιτικών των κρατών - μελών, με την επιβολή γενικευμένων περικοπών των κοινωνικών δαπανών στους εθνικούς προϋπολογισμούς, αλλά και στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Επίσης, με τη θέσπιση ακόμα πιο αυστηρών όρων στο Σύμφωνο Σταθερότητας, δηλαδή με την επιβολή κυρώσεων ακόμα και στις περιπτώσεις που το δημόσιο χρέος δεν ξεπερνά το 60% ή το έλλειμμα το 3% του ΑΕΠ, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα.
Κραδαίνοντας το μαστίγιο στους λαούς της ΕΕ, οι 27 αναμενόταν να αποφασίσουν χρηματικές κυρώσεις, άτοκες και έντοκες, στην περίπτωση που οι αντιλαϊκές ανατροπές δεν προχωρούν με τους ρυθμούς που επιθυμεί και επιδιώκει το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.
Οι κυρώσεις αυτές θα συνοδεύονται από υποδείξεις για νέα, δεσμευτικά και επώδυνα μέτρα στην αγορά εργασίας, στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά συστήματα, στη φορολογία, γεγονός που δείχνει τις συνέπειες που θα έχει για τους λαούς η ισχυροποίηση της ΕΕ μέσα από το βάθεμα της πολιτικής της ενοποίησης.
Διασπορά της ζημιάς για το κεφάλαιοΥπερθεματίζοντας στην ανάγκη του κεφαλαίου να αυστηροποιηθούν οι μηχανισμοί ελέγχου στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, η ΕΚΤ κατέθεσε τις δικές της προτάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση, οι οποίες περιλαμβάνουν: Μικρότερες προθεσμίες για την επιβολή κυρώσεων στις χώρες όπου διαπιστώνονται μεγάλες δημοσιονομικές παρεκτροπές, οι κυρώσεις αυτές να επιβάλλονται με σχεδόν αυτόματο τρόπο, με «σαφώς προσδιορισμένα κριτήρια» και η διαδικασία να είναι διαφανής.
Σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες, η Σύνοδος θα αναλάμβανε την πρωτοβουλία να συζητήσει και για τις «σύγχρονες τάσεις» στα συστήματα κοινωνικής προστασίας και ασφάλισης, οι οποίες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν «ενθάρρυνση» των εργαζομένων να εργάζονται «πιο πολύ και περισσότερο χρόνο», αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλαγή της βάσης υπολογισμού των συντάξεων, κατάργηση βαριών και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Σε ό,τι αφορά το μόνιμο μηχανισμό ελεγχόμενης πτώχευσης, η Γερμανία προσήλθε στη Σύνοδο με πακέτο εννιά προϋποθέσεων για τη λειτουργία του. Ανάμεσα σε άλλα, ζητάει τα δάνεια να χορηγούνται μόνον κατόπιν ομόφωνης απόφασης των χωρών της Ευρωζώνης, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να είναι στενά συνδεδεμένο στο Μηχανισμό, η χορήγηση οικονομικής βοήθειας στήριξης να συνδέεται με αυστηρές προϋποθέσεις, δηλαδή με βάρβαρες αντιλαϊκές ανατροπές δίχως τέλος.
Η Γερμανία απαίτησε ακόμα οι ιδιώτες επενδυτές να συμμετέχουν κατά περίπτωση στην αντιμετώπιση μιας κρίσης και σε περίπτωση πτώχευσης να αναλαμβάνουν και αυτοί ένα κόστος. Σ' αυτό το πνεύμα, ζήτησε από το 2013 να συνοδεύονται όλα τα νέα κρατικά ομόλογα με μία ρήτρα για τη συμμετοχή των ιδιωτών στο κόστος ενδεχόμενης πτώχευσης, καθώς και να συμμετέχουν στον μηχανισμό και χώρες μη μέλη της Ευρωζώνης.
Είναι φανερή η προσπάθεια της Γερμανίας να πετύχει τη διασπορά της ζημιάς από τη δεδομένη χρεοκοπία κρατών - μελών σε όσους γίνεται περισσότερους συμμέτοχους, πέρα από την ίδια και τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, επιδιώκοντας μ' αυτόν τον τρόπο να περιοριστεί για το γερμανικό κεφάλαιο η χασούρα από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου, σαν αναγκαία προϋπόθεση για να ξεπεραστεί η κρίση.
Κόντρες για τα ιδιαίτερα συμφέροντα
Με δεδομένη την ενιαία γραμμή Γερμανίας - Γαλλίας ενάντια στο ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγων, όπως ζητούσε επίμονα η μερίδα των κρατών - μελών της ΕΕ που βρίσκονται χαμηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και βρίσκονται άμεσα αντιμέτωπα με το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, οι προτάσ εις της Γερμανίας αναμενόταν να γίνουν δεκτές στη Σύνοδο.
Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, ανάμεσά τους και η ελληνική, έχουν απόλυτη συμφωνία στο μηχανισμό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, αναζητώντας τρόπους να φορτώσουν στο λαό τις συνέπειες της κρίσης, να κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη και φυσικά να κάνουν το λιγότερο δυνατό επώδυνη την καταστροφή κεφαλαίου για την ευρωενωσιακή πλουτοκρατία. Στη βάση αυτής της θέσης οξύνονται οι ανταγωνισμοί για το ποια μερίδα της αστικής τάξης θα βγει περισσότερο ή λιγότερο χαμένη από την κρίση.
Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγων, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να επιτευχθεί συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής. Απαντώντας μάλιστα σε σχετικό ερώτημα στο Ευρωκοινοβούλιο, είπε πως «υπάρχει απροθυμία» σε σχέση με αυτήν την πρόταση και για το λόγο αυτό, στόχος είναι να επιτευχθεί «η πλατύτερη δυνατή συναίνεση με τα υπάρχοντα εργαλεία».
Από την πλευρά της, η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, μιλώντας στην εφημερίδα «Bild», έλεγε πριν τη Σύνοδο ότι «όλοι οι ειδικοί επιβεβαιώνουν πως η Ελλάδα και η Ιρλανδία μπορούν σε βάθος χρόνου να αντιμετωπίσουν το βάρος του χρέους, αποπληρωμή και τοκοχρεολύσια» και προειδοποιούσε ότι ενδεχόμενη «διάλυση της Ευρωζώνης, ακόμη και η αποχώρηση μιας μικρής χώρας από το ευρώ θα είχε βαρύτατες συνέπειες για τη Γερμανία», καθώς «θα έθετε σε κίνδυνο τη γερμανική οικονομία, κυρίως τις εξαγωγές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη Σύνοδο αναμενόταν να συζητηθεί εκτός ημερήσιας διάταξης και το ζήτημα της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου από την τρόικα, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να κοροϊδέψει το λαό ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν συνοδεύεται από νέα μέτρα και την υπογραφή ενός ακόμα μνημονίου διαρκείας.
Εναλλακτικές στη διαχείριση της κρίσηςΣύμφωνα, εξάλλου, με δημοσίευμα του Ρόιτερ, οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης συζητούν ανεπίσημα εναλλακτικές λύσεις, στις οποίες θα προσφύγουν, αν η δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού και η σχετική αλλαγή της Ευρωπαϊκής Συνθήκης δεν φανούν αρκετές.
Ως εναλλακτικές λύσεις αναφέρονται η αύξηση της δυνατότητας δανεισμού από τον μηχανισμό στήριξης των 750 δισ. ευρώ (με πόρους από τα κράτη της ευρωζώνης, την Κομισιόν και το ΔΝΤ), καθώς από τα 440 δισ. ευρώ των χωρών της Ευρωζώνης, μπορούν να αντληθούν μόνο τα 255 δισ. ευρώ επειδή προβλέπεται ότι η έκδοση ομολόγων μπορεί να γίνει μόνο με εγγύηση από τις έξι χώρες με την καλύτερη πιστοληπτική αξιολόγηση, προκειμένου να επιτευχθεί το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο.
Ετσι, εξετάζεται η αύξηση του ποσού που εγγυάται κάθε χώρα πάνω από το 120% της συνεισφοράς της στο ΕΤΧΣ, το οποίο ισχύει σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό συζητιέται και η συνολική αύξηση των πόρων του Ταμείου, ενώ παράλληλα υπάρχει και το σενάριο της αύξησης των κεφαλαίων που δίνουν οι χώρες της ευρωζώνης στο ΔΝΤ, ώστε τελικά να συμμετέχει αυτό με περισσότερους πόρους στο ευρωπαϊκό Ταμείο.
Ακόμα, αναφέρεται η ελαστικοποίηση της λειτουργίας του Ταμείου ώστε να προσομοιάζει με εκείνη του ΔΝΤ και να χρηματοδοτεί με δάνεια χώρες που έχουν προβλήματα πριν ακόμα φτάσουν στο σημείο να μην μπορούν να δανειστούν από τις αγορές. Τέλος, στο τραπέζι παραμένει η συζήτηση για έκδοση ευρωομολόγου, η οποία αναμένεται να ανοίξει ξανά το 2011, σύμφωνα με πηγή που επικαλείται το δημοσίευμα.
Πηγή
Με δεδομένη την ενιαία στρατηγική απέναντι στον λαό και τα δικαιώματά του, αλλά και εν μέσω οξυμένων αντιθέσεων γύρω από τον τρόπο διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, ξεκίνησε την Πέμπτη το απόγευμα και ολοκληρώθηκε την Παρασκευή η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Βασικό ζήτημα των διαβουλεύσεων αποτέλεσε η δημιουργία ενός μόνιμου μηχανισμού για την ελεγχόμενη χρεοκοπία εκείνων των κρατών - μελών της ΕΕ που από το 2013 και έπειτα θα αδυνατούν να ελέγξουν τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος τους.
Παρά τις μεταξύ τους διαφωνίες για τον τρόπο λειτουργίας αυτού του μηχανισμού, διακηρυγμένος στόχος των 27 είναι να ενισχυθεί η εφαρμογή, η παρακολούθηση και ο συντονισμός της ενιαίας στρατηγικής του μονοπωλιακού κεφαλαίου ενάντια στους λαούς, με την «ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση», που έχει...
σαν προϋπόθεση τη στενή παρακολούθηση της εφαρμογής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε κράτος της ευρωζώνης. Με στόχο να ενισχύσουν την οικονομική διακυβέρνηση και να συγκροτήσουν το μηχανισμό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, οι 27 αναμενόταν να συζητήσουν και να εγκρίνουν την τροποποίηση της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Σε ό,τι αφορά την οικονομική διακυβέρνηση, στο τραπέζι της Συνόδου θα βρίσκονταν οι συγκεκριμένες διαδικασίες ασφυκτικού ελέγχου των οικονομικών πολιτικών των κρατών - μελών, με την επιβολή γενικευμένων περικοπών των κοινωνικών δαπανών στους εθνικούς προϋπολογισμούς, αλλά και στον προϋπολογισμό της ΕΕ. Επίσης, με τη θέσπιση ακόμα πιο αυστηρών όρων στο Σύμφωνο Σταθερότητας, δηλαδή με την επιβολή κυρώσεων ακόμα και στις περιπτώσεις που το δημόσιο χρέος δεν ξεπερνά το 60% ή το έλλειμμα το 3% του ΑΕΠ, όπως προβλεπόταν μέχρι σήμερα.
Κραδαίνοντας το μαστίγιο στους λαούς της ΕΕ, οι 27 αναμενόταν να αποφασίσουν χρηματικές κυρώσεις, άτοκες και έντοκες, στην περίπτωση που οι αντιλαϊκές ανατροπές δεν προχωρούν με τους ρυθμούς που επιθυμεί και επιδιώκει το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.
Οι κυρώσεις αυτές θα συνοδεύονται από υποδείξεις για νέα, δεσμευτικά και επώδυνα μέτρα στην αγορά εργασίας, στα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά συστήματα, στη φορολογία, γεγονός που δείχνει τις συνέπειες που θα έχει για τους λαούς η ισχυροποίηση της ΕΕ μέσα από το βάθεμα της πολιτικής της ενοποίησης.
Διασπορά της ζημιάς για το κεφάλαιοΥπερθεματίζοντας στην ανάγκη του κεφαλαίου να αυστηροποιηθούν οι μηχανισμοί ελέγχου στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής, η ΕΚΤ κατέθεσε τις δικές της προτάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση, οι οποίες περιλαμβάνουν: Μικρότερες προθεσμίες για την επιβολή κυρώσεων στις χώρες όπου διαπιστώνονται μεγάλες δημοσιονομικές παρεκτροπές, οι κυρώσεις αυτές να επιβάλλονται με σχεδόν αυτόματο τρόπο, με «σαφώς προσδιορισμένα κριτήρια» και η διαδικασία να είναι διαφανής.
Σύμφωνα με όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες, η Σύνοδος θα αναλάμβανε την πρωτοβουλία να συζητήσει και για τις «σύγχρονες τάσεις» στα συστήματα κοινωνικής προστασίας και ασφάλισης, οι οποίες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν «ενθάρρυνση» των εργαζομένων να εργάζονται «πιο πολύ και περισσότερο χρόνο», αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλαγή της βάσης υπολογισμού των συντάξεων, κατάργηση βαριών και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.
Σε ό,τι αφορά το μόνιμο μηχανισμό ελεγχόμενης πτώχευσης, η Γερμανία προσήλθε στη Σύνοδο με πακέτο εννιά προϋποθέσεων για τη λειτουργία του. Ανάμεσα σε άλλα, ζητάει τα δάνεια να χορηγούνται μόνον κατόπιν ομόφωνης απόφασης των χωρών της Ευρωζώνης, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να είναι στενά συνδεδεμένο στο Μηχανισμό, η χορήγηση οικονομικής βοήθειας στήριξης να συνδέεται με αυστηρές προϋποθέσεις, δηλαδή με βάρβαρες αντιλαϊκές ανατροπές δίχως τέλος.
Η Γερμανία απαίτησε ακόμα οι ιδιώτες επενδυτές να συμμετέχουν κατά περίπτωση στην αντιμετώπιση μιας κρίσης και σε περίπτωση πτώχευσης να αναλαμβάνουν και αυτοί ένα κόστος. Σ' αυτό το πνεύμα, ζήτησε από το 2013 να συνοδεύονται όλα τα νέα κρατικά ομόλογα με μία ρήτρα για τη συμμετοχή των ιδιωτών στο κόστος ενδεχόμενης πτώχευσης, καθώς και να συμμετέχουν στον μηχανισμό και χώρες μη μέλη της Ευρωζώνης.
Είναι φανερή η προσπάθεια της Γερμανίας να πετύχει τη διασπορά της ζημιάς από τη δεδομένη χρεοκοπία κρατών - μελών σε όσους γίνεται περισσότερους συμμέτοχους, πέρα από την ίδια και τα άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, επιδιώκοντας μ' αυτόν τον τρόπο να περιοριστεί για το γερμανικό κεφάλαιο η χασούρα από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου, σαν αναγκαία προϋπόθεση για να ξεπεραστεί η κρίση.
Κόντρες για τα ιδιαίτερα συμφέροντα
Με δεδομένη την ενιαία γραμμή Γερμανίας - Γαλλίας ενάντια στο ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγων, όπως ζητούσε επίμονα η μερίδα των κρατών - μελών της ΕΕ που βρίσκονται χαμηλότερα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα και βρίσκονται άμεσα αντιμέτωπα με το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, οι προτάσ εις της Γερμανίας αναμενόταν να γίνουν δεκτές στη Σύνοδο.
Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, ανάμεσά τους και η ελληνική, έχουν απόλυτη συμφωνία στο μηχανισμό της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, αναζητώντας τρόπους να φορτώσουν στο λαό τις συνέπειες της κρίσης, να κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη και φυσικά να κάνουν το λιγότερο δυνατό επώδυνη την καταστροφή κεφαλαίου για την ευρωενωσιακή πλουτοκρατία. Στη βάση αυτής της θέσης οξύνονται οι ανταγωνισμοί για το ποια μερίδα της αστικής τάξης θα βγει περισσότερο ή λιγότερο χαμένη από την κρίση.
Σχολιάζοντας το ενδεχόμενο έκδοσης ευρωομολόγων, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, διαβεβαίωσε κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να επιτευχθεί συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής. Απαντώντας μάλιστα σε σχετικό ερώτημα στο Ευρωκοινοβούλιο, είπε πως «υπάρχει απροθυμία» σε σχέση με αυτήν την πρόταση και για το λόγο αυτό, στόχος είναι να επιτευχθεί «η πλατύτερη δυνατή συναίνεση με τα υπάρχοντα εργαλεία».
Από την πλευρά της, η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, μιλώντας στην εφημερίδα «Bild», έλεγε πριν τη Σύνοδο ότι «όλοι οι ειδικοί επιβεβαιώνουν πως η Ελλάδα και η Ιρλανδία μπορούν σε βάθος χρόνου να αντιμετωπίσουν το βάρος του χρέους, αποπληρωμή και τοκοχρεολύσια» και προειδοποιούσε ότι ενδεχόμενη «διάλυση της Ευρωζώνης, ακόμη και η αποχώρηση μιας μικρής χώρας από το ευρώ θα είχε βαρύτατες συνέπειες για τη Γερμανία», καθώς «θα έθετε σε κίνδυνο τη γερμανική οικονομία, κυρίως τις εξαγωγές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη Σύνοδο αναμενόταν να συζητηθεί εκτός ημερήσιας διάταξης και το ζήτημα της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου από την τρόικα, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να κοροϊδέψει το λαό ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν συνοδεύεται από νέα μέτρα και την υπογραφή ενός ακόμα μνημονίου διαρκείας.
Εναλλακτικές στη διαχείριση της κρίσηςΣύμφωνα, εξάλλου, με δημοσίευμα του Ρόιτερ, οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης συζητούν ανεπίσημα εναλλακτικές λύσεις, στις οποίες θα προσφύγουν, αν η δημιουργία του μόνιμου μηχανισμού και η σχετική αλλαγή της Ευρωπαϊκής Συνθήκης δεν φανούν αρκετές.
Ως εναλλακτικές λύσεις αναφέρονται η αύξηση της δυνατότητας δανεισμού από τον μηχανισμό στήριξης των 750 δισ. ευρώ (με πόρους από τα κράτη της ευρωζώνης, την Κομισιόν και το ΔΝΤ), καθώς από τα 440 δισ. ευρώ των χωρών της Ευρωζώνης, μπορούν να αντληθούν μόνο τα 255 δισ. ευρώ επειδή προβλέπεται ότι η έκδοση ομολόγων μπορεί να γίνει μόνο με εγγύηση από τις έξι χώρες με την καλύτερη πιστοληπτική αξιολόγηση, προκειμένου να επιτευχθεί το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο.
Ετσι, εξετάζεται η αύξηση του ποσού που εγγυάται κάθε χώρα πάνω από το 120% της συνεισφοράς της στο ΕΤΧΣ, το οποίο ισχύει σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό συζητιέται και η συνολική αύξηση των πόρων του Ταμείου, ενώ παράλληλα υπάρχει και το σενάριο της αύξησης των κεφαλαίων που δίνουν οι χώρες της ευρωζώνης στο ΔΝΤ, ώστε τελικά να συμμετέχει αυτό με περισσότερους πόρους στο ευρωπαϊκό Ταμείο.
Ακόμα, αναφέρεται η ελαστικοποίηση της λειτουργίας του Ταμείου ώστε να προσομοιάζει με εκείνη του ΔΝΤ και να χρηματοδοτεί με δάνεια χώρες που έχουν προβλήματα πριν ακόμα φτάσουν στο σημείο να μην μπορούν να δανειστούν από τις αγορές. Τέλος, στο τραπέζι παραμένει η συζήτηση για έκδοση ευρωομολόγου, η οποία αναμένεται να ανοίξει ξανά το 2011, σύμφωνα με πηγή που επικαλείται το δημοσίευμα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου