ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΛΥΚΑΒΥΤΤΟΣ

 


ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΛΙΘΟΙ
Ο άνθρωπος από την αρχή της ύπαρξης του, έστρεψε το βλέμμα προς τον έναστρο ουρανό και κάθε τι που συνέβαινε στο απέραντο διαστημικό κενό , το ταύτιζε με θεϊκούς οιωνούς. Σίγα σιγά, οι ίδιοι οι αστερισμοί έγιναν κατοικία των θεών και ότι έρχονταν στην Γή από τα άστρα, είχε ως φυσικό επόμενο να είναι ή δώρο των θεών ή τιμωρία . Τα χρόνια πέρασαν, οι μάγοι της φυλής χάθηκαν και την θέση τους πήραν σήμερα εκείνοι οι μάγοι με τις λευκές ρόμπες, που μέσα στα σύγχρονα σπήλαια της γνώσης, γνωστά ως εργαστήρια, αναλύουν ακόμα και σήμερα την κίνηση των άστρων . Όσο για εκείνους τους παλιούς θεούς ; Μπορεί να πέρασαν στην λήθη, αλλά οι παλιές συνήθειες των οιωνών του ουρανού, πέρασαν στις νεότερες αλήθειες, άλλοτε ως φωτεινά σημάδια που οδηγούν τους μάγους στην Βηθλεέμ και άλλοτε ως ιεροί λίθοι, που μέσα τους κρύβουν τα μυστικά των θεών. Έδω όμως θα πρέπει να σταθούμε πιο προσεκτικά! Βλέπετε, ο χώρος που μελετάμε, έχει να κάνει με εκείνους τους λίθους, που έπεσαν από τον ουρανό δια χειρός θεού. Και φυσικά δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι ουράνιοι λίθοι, ταυτίστηκαν με θεότητες, μυστικιστικές ιστορίες και τόσα άλλα. Βέβαια, οι λίθοι του ουρανού πολλές φορές αποτελούν συμβολικές έννοιες του νου. Αλλά το σημαντικό είναι ότι το μοντέλο του ιερού λίθου, υπάρχει διάσπαρτο παντού και σε όλα σχεδόν τα συστήματα σκέψης ! Μερικές από αυτές τις συμβολικές εικόνες, είναι η ακατέργαστος λίθος , η φιλοσοφική λίθος κλπ. Τι ρόλο μπορεί να παίξει σήμερα μια τέτοια πέτρα, όταν υπάρχει ανάμεσα από τα σύγχρονα κτίσματα και τον σχεδόν αδιάφορο άνθρωπο, που ο νους του κινείτε ανάμεσα στο ναι και όχι ; Η μήπως θεωρείτε πως τα συλλογικά αρχέτυπα, δεν ξεπηδάν από τα σπλάγχνα του νου, ακόμα και σε κάποιον που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει το μονοπάτι του ορθολογισμού; Αν ναι, τότε ως γνήσιο πιόνι αγνοείς, ότι ακόμα και ο ορθολογιστής , αποτελεί μέρος ενός ολόκληρου φυσικού μηχανισμού, με σκανδάλες και λειτουργίες που τους είναι αδιάφορο, το τι θεωρείς αποδεκτό η όχι ! Ποια ξεχασμένα αρχέτυπα, συνδέονται με τους λίθους του ουρανού ; Και ποια αρχέγονα ένστικτα, μπορεί να έρθουν στην επιφάνεια ; Ποιοι μηχανισμοί σκανδάλης μπορεί να μπουν μπροστά ; Είναι ερώτησεις, που η απάντηση τους βρίσκετε χαμένη, στις άγνωστες μαγικές παραδόσεις, αλλά και στις δαιδαλώδεις επιστημονικές εξισώσεις !Άλλα, ας μην ξεχνάμε πώς και ο συγγραφέας , φυσικός , μαθηματικός , και διακεκριμένος με πολλά επιστημονικά βραβεία Άρθουρ Κλαρκ, στο επικό πλέον έργο του, Οδύσσεια του διαστήματος, δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στους ουράνιους λίθους, που τους συσχετίζει με την γνώση αλλά και με πολλές άλλες κατάστασεις, που δεν είναι του παρόντος να αναφερθούμε.

 























ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ


Τόσο εγώ όσο και ορισμένοι από τους συνεργάτες μου, είχαμε εστιάσει σε ένα χώρο της Αττικής που μέσα από τους μύθους του, είχε άμεση σχέση με εκείνες τις πέτρες που έπεσαν στην Γή από τον ουρανό, όσο και με τους σύγχρονους θρύλους της πόλης . Ό λόγος γίνετε για τον γνωστότατο Λυκαβηττό ! Όσοι από εσάς έχουν ασχοληθεί με την αρχαία ιστορία και τις παραδόσεις της, τότε σίγουρα γνωρίζουν ότι ο Λυκαβηττός έπεσε από τα χέρια της θεάς Αθηνάς, όταν τον κρατούσε ώστε να τον τοποθετήσει στην Ακρόπολη. Ο λόγος που έπεσε ο βράχος από τα χέρια της θέας , ήταν η πληροφορία που της έδωσε ένα κοράκι ,ότι οι κόρες του Ερεχθέως άνοιξαν το καλάθι που φυλάσσονταν το ιερό φίδι Εριχθόνιος .Στο όλο γεγονός άλλωστε οφείλεται και η αρχαία γιορτή Ερρηφορία. Το όνομα του λόφου έχει και εκείνο τις δικές του εξηγήσεις , αφού δεν είναι λίγοι εκείνοι που το ταυτίζουν με το λυκόφως .Ωστόσο διάφοροι ιστορικοί αποδίδουν την λέξη στο σχήμα μαστού ,που έχει ο λόφος και την πελασγική λέξει Λουκαμπετου. Κατά την αρχαιότητα δεν έχουν έρθει στο φως πληροφορίες, αν ο λόφος αποτέλεσε ιερός χώρος, αυτό έχει κάνει πολλούς να μιλάν για τόπο αρνητικών δυνάμεων, όμως αν ψάξουμε καλύτερα θα βρούμε τις αναφορές του Γ.Κορομηλά, που μας πληροφορεί ότι στην θέση που υπάρχει ο Ναός των αγίων Ισιδώρων, υπήρχε ιερό της Ίσιδος. Φτιάχτηκε από τους Αθηναίους προς τιμή του Πτολεμαίου, στην θέση του Άνδρου των Ευμενίδων. Ο Ερνέστο Τσιλλέρ γνωστός για τα αρχιτεκτονικά θαύματα του στην ελληνική επικράτεια ,σε επίσκεψη του το 1885 θα αποκαλέσει τον χώρο ως αιθέριον θεραπευτήριον και σκεφτείτε ότι η εν λόγω εντύπωση, του γεννήθηκε σε ένα χώρο που μόλις λίγα χρόνια πριν είχε ξεκινήσει η αναδάσωση του (1880-1915).Μήπως τελικά ο κάθε ένας μας βλέπει έναν τόπο μέσα από τα δικά του μάτια και τις δικές του εντύπωσεις! Γιατί σε αντίθεση με τον Τσιλλέρ ο συγγραφέας Α.Παππάς μας μιλάει για έναν τόπο που γεννάει τρομακτική αγριότητα . Η όλη παραπάνω σύγκριση, μου θύμισε δυο από τους συνεργάτες μου . Ο ένας απεχθάνεται τις βόλτες στον λόφο γιατί του προκαλεί την έννοια της σκοτεινιάς, ενώ ο δεύτερος τον λατρεύει γιατί τον έχει συμβολίσει με τους λύκους και την δύναμη τους!



ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ


Όπως είπαμε και πιο πάνω οι λίθοι του ουρανού πάντα ταυτίζονταν από τον άνθρωπο ,με ιστορίες μυστικιστικού περιεχομένου. Όπως είναι φυσικό ο Λυκαβηττός δεν αποτελεί εξαίρεση ! Πολύ έχουν ταύτισει τον Λυκαβηττό ως τόπο που αποτελεί είσοδος προς τον υπόγειο κόσμο της Αθήνας .Άλλοι μιλάν για υπόγεια στρατηγεία των ναζί και πυρηνικούς αντιδραστήρες .Αν ψάξει κανείς την ιστορία θα διαπίστωσει ότι πράγματι, το βαλκανικό κέντρο της Γερμανικής Γκεστάπο υπήρχε στην ευρύτερη περιοχή του Λυκαβηττού . Επίσης θα ανακάλυψει ότι ο ίδιος ο Χίτλερ, επισκέφθηκε τον λόφο τον Ιούνιο του 1941 . Αυτά τα δυο γεγονότα μπορούν να βάλλουν το μυαλό του οποιουδήποτε, σε πολλούς μυστηριώδες συσχετισμούς. Αλλά οι υπόγειες εγκατάστασεις του λόφου, δεν ήταν έργο της Ναζιστικής Γερμανίας, αλλά έργο του Ι.Μεταξά.Φτιάχτηκαν ως το αρχηγείο της Αεροπορίας, το 1936-38. Το βάθος τους φτάνει περίπου τα 100Μ, ενώ κάποιες εμφανείς τρύπες με τσιμέντο αποτελούν απλώς τα πολυβολεία της τότε βάσης. Μάλιστα αν κάποιος βρεθεί στην θέση του γερμανικού πολυβολείου και κοιτάξει ψηλά, θα δει και την παλιά σειρήνα της εν λόγου βάσης . Εδώ θα πρέπει να κάνουμε και μία διευκρίνηση . Πολλοί έχουν ταυτίσει τα αναχώματα που βρίσκονται στο πλάτωμα του γερμανικού πολυβολείου, ως μια προσπάθεια απόκρυψης υπογείων διαδρομών, ωστόσο τα χώματα απλώς τραβήχτηκαν από τις μπουλντόζες, με στόχο να γίνει επισκέψιμος ο χώρος του ιστορικού πλέον πολυβολείου. Η ίδια η βάση που πράγματι χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί, μετά τον απελευθέρωση παρέμεινε σε λειτουργία ως το 1970 και έπειτα εγκαταλείφτηκε. Το μυστήριο και οι υπόγειες διαδρομές δεν σταματούν όμως εδώ. Υπόγειες είσοδοι θέλουν να ξεκινάν από το ναό των Αγίων Ισίδωρων. Αφορμή αυτών των θρύλων αποτέλεσε η αναφορά του Αρχιμανδρίτη Δαμασκηνού Βελισαρίου, όπου αναφέρει την υπόγεια σύνδεση και ότι η ύπαρξη των στοών βοήθησε τους έλληνες αγωνιστές .Μάλιστα όλο το παραπάνω είναι αναγραφόμενο και σε μία χάλκινη πλάκα, εντός του ναού. Ο ίδιος ο ναός φτιάχτηκε τον 15-16 αιώνα και όπως αναφέραμε και πιο πάνω, υπάρχουν αναφορές ότι στα θεμέλια του υπήρχε ιερό της Ίσιδας. Στον ίδιο τον ναό έχουν ασκητέψει εξέχουσες μορφές του χριστιανικού κόσμου, όπως ο Άγιος Γρηγόριος . Εντός του ναού ο επισκέπτης μπορεί να δει την μικρή οπή, που φυσικά δεν οδηγεί παρά μερικά μέτρα και καταλήγει σε φυσικό βράχο. Έξω όμως από τον ναό ,δεσπόζουν δυο πηγάδια που πιθανότατα συνδέονται με το αρχαίο υδραγωγείο. Λίγα μέτρα από το ναό υπάρχει και το μικρό σπήλαιο του Αγίου Αριστείδη, ό Άγιος φαίνετε ότι έζησε στην εποχή του απόστολου Παύλου και ότι χρησιμοποίησε τον χώρο ως καταφύγιο από τους διώκτες του. Στο ίδιο σημείο υπάρχει η αναφορά ότι βρέθηκε ένας μοναχός, με μια εικόνα τον άγιων στο στήθος και έτσι αποδόθηκε το όνομα στον ναό. Σήμερα το σπήλαιο του Αριστείδη, αποτελεί μικρό ιερό στολισμένο με εικόνες. Τέλος αξία αναφοράς είναι τα κενοτάφια που υπάρχουν στον χώρο της αυλής και φιλοξενούν τα οστά των Ν.Κουρέση , Α.Γκίγκιζά και του μηχανικού Ε. Πικέριγκ. Κλείνοντας δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την ύπαρξη του Αγίου Γεωργίου ,στην κορυφή του λόφου που κτίστηκε τον 19 αιώνα και στέκει ως φρουρός του λόφου.

 http://enterstardepths.blogspot.com/2011/02/blog-post.html