Το κείμενο που ακολουθεί δείχνει τις πολιτικές-οικονομικές διαστάσεις που πήρε το φαινόμενο που ξηλώνει ένα από τους μέγα-καταπιεστές της ανθρώπινης ελευθερίας, τις ελεγχόμενες τράπεζες δημιουργίας χρεών, ατομικών και κρατικών. Οι ηγέτες των χωρών, ειδικά η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, φαίνεται πως θέλουν να κάνουν τα πάντα να σώσουν τα "καμάρια" τους, τους τραπεζίτες και το Ευρώ, όμως η Ευρώπη και οι άνθρωποι που την κατοικούν έχουν ήδη επιλέξει ένα εντελώς διαφορετικό δρόμο για την επιβίωση τους: την ελευθερία και την αφοβία με αλληλεγγύη από καρδιά σε καρδιά... και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να θέλει να σκύψει κι άλλο για να σώσει τους τραπεζίτες και τα golden boys...
Γιατί άραγε όλοι αυτοί οι "ηγέτες" καμώνονται πως αγνοούν πως το ζήτημα είναι οι διάσωση των ανθρώπων και της ΖΩΗΣ και όχι η διάσωση των πολύχρωμων χαρτιών που κάποιοι τυπώνουν για να ανταλλάσσουμε μεταξύ μας αγαθά? Γιατί καμώνονται πως δεν υπάρχουν άλλοι δρόμοι? Γιατί καμώνονται πως δεν γνωρίζουν ότι μπορούμε να ανταλλάσσουμε αγαθά και υπηρεσίες μεταξύ μας, δίχως να δίνουμε μερίδιο στο σύστημα και τις τράπεζες? Μήπως γιατί δεν τους συμφέρει? Μήπως γιατί και οι ίδιοι οι ηγέτες είναι όργανα και υπάλληλοι συμφερόντων τραπεζιτών και όχι λαών?...
Οι εναλλακτικές λύσεις ήδη όμως βρίσκουν χώρο και εφαρμόζονται μεταξύ ανθρώπων... από ομάδες υποστήριξης, μέχρι εναλλακτικές μονάδες συναλλαγών δίχως χρήμα...
Οι τράπεζες έχουν χαμένο το παιχνίδι... όπως και οι υπάλληλοι-ηγέτες που θέλουν να τις σώσουν εις βάρος των ανθρώπων...
Συναγερμός στην ΕΚΤ για κατάρρευση τραπεζών!
Ξαφνικά, ενώ «έσερναν τα πόδια τους» για μήνες, οι πολιτικοί της Ευρώπης φαίνεται ότι καταλήγουν μέσα σε λίγες εβδομάδες στην «τελική λύση» για την κρίση χρέους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πίσω από αυτή την αιφνίδια, όσο και δραματική επιτάχυνση των εξελίξεων στην Ευρώπη, βρίσκεται ο συναγερμός που σήμανε η ΕΚΤ στις πολιτικές ηγεσίες, προειδοποιώντας για επικείμενη κατάρρευση τραπεζικών συστημάτων της ευρωζώνης.
Καταλύτης των εξελίξεων ήταν η Ιρλανδία, όπου οι τράπεζες αντιμετώπισαν τον Δεκέμβριο μια πρωτοφανή μαζική φυγή καταθετών (bank run), η οποία έχει μετατρέψει το τραπεζικό σύστημα της χώρας σε..κρανίου τόπο: όπως αποκαλύφθηκε χθες, οι ιρλανδικές τράπεζες έχασαν μόνο τον Δεκέμβριο 40,3 δις. ευρώ καταθέσεων!
Ο ρυθμός επιτάχυνσης της εξόδου καταθετών, παρά τη διάσωση της χώρας με δάνειο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Οικονομικής Σταθερότητας (EFSF) και το ΔΝΤ, προκάλεσε ρίγη ανησυχίας στην Φραγκφούρτη, που γρήγορα μεταδόθηκε και στις πολιτικές ηγεσίες. Τον Νοέμβριο, πριν τη διάσωση δηλαδή, οι εκροές ανήλθαν σε 26,7 δις. ευρώ, ενώ τον Δεκέμβριο αυξήθηκαν περισσότερο από 50%, καθώς οι καταθέτες δεν πείσθηκαν για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, ούτε μετά τη διεθνή παρέμβαση.
Συνολικά, το 2010 οι 15 τράπεζες που λειτουργούν στην Ιρλανδία, τοπικές και θυγατρικές ξένων ομίλων, έχασαν καταθέσεις 110 δις. ευρώ, όσο δηλαδή είναι ολόκληρο το «πακέτο» για τη διάσωση της Ελλάδας! Πρόκειται για ένα μυθικό ποσό απωλειών, σε σχέση με το ενεργητικό των τραπεζών, ή το προϊόν της μικρής ιρλανδικής οικονομίας. Είναι εντυπωσιακό μάλιστα, ότι το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών καταθέσεων καταγράφεται τον Δεκέμβριο, δηλαδή αφού η χώρα είχε διασωθεί και τα..νεύρα των καταθετών θα έπρεπε να έχουν ήδη ηρεμήσει.
Το δράμα του Δεκεμβρίου
Η ΕΚΤ βρέθηκε, λοιπόν, στα τέλη Δεκεμβρίου, αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή, όσο και επικίνδυνη για τη σταθερότητα μιας νομισματικής ένωσης, πλήρη κατάρρευση ενός από τα επί μέρους τραπεζικά συστήματα που την απαρτίζουν. Το χειρότερο ήταν, ότι η συμπεριφορά των καταθετών απέδειξε περίτρανα πως στην περίπτωση της Ιρλανδίας το μοντέλο διάσωσης που εφαρμόσθηκε στην Ελλάδα δεν λειτούργησε, αφού δεν ήταν επαρκές για να σταματήσει την «αιμορραγία» των τραπεζών.
Πέραν του ότι εξακολουθεί να αναζητείται μια πραγματική λύση για το πρόβλημα του ιρλανδικού συστήματος, στην ΕΚΤ εκφράσθηκαν έντονες ανησυχίες, για το ενδεχόμενο να μεταδοθεί ο «ιός» του..πανικού καταθετών σε άλλα ασθενή πιστωτικά συστήματα της περιφέρειας της ευρωζώνης. Ένα ντόμινο μαζικής φυγής καταθετών στην Πορτογαλία και, πολύ περισσότερο, στην Ισπανία, θα δημιουργούσε μια τραπεζική κρίση τέτοιας εμβέλειας, που η ΕΚΤ θα ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσει: μόνη «λύση» θα ήταν να τυπωθούν μαζικά ευρώ χωρίς αντίκρισμα, κάτι που θα οδηγούσε σε πλήρη ανατροπή της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, σε κατάρρευση της ισοτιμίας του νομίσματος και σε μαζική φυγή κεφαλαίων από την Ευρώπη. Ουσιαστικά, όπως τονίζει έμπειρο τραπεζικό στέλεχος, τον Δεκέμβριο είχε αρχίσει «σιωπηλά» μια αντίστροφη μέτρηση για τη διάλυση της νομισματικής ένωσης!
Ο κίνδυνος μαζικής φυγής καταθέσεων από ευρωπαϊκές τράπεζες, όπως έχει κατ’ επανάληψη τονίσει το B, ήταν εξαρχής μια από τις σοβαρότερες απειλές στη διάρκεια της παρούσας κρίσης. Το 2008 αποφεύχθηκε με τις εγγυήσεις που πρόσφεραν τα κράτη, αλλά όταν και οι κυβερνήσεις βρέθηκαν αντιμέτωπες με υπέρογκα χρέη και αμφισβητήθηκε από τις αγορές η φερεγγυότητά τους, η εγγύηση των καταθέσεων..ξεθώριασε.
Στα σύγχρονα τραπεζικά συστήματα, η μαζική φυγή καταθέσεων (bank run, στη διεθνή ορολογία) δεν έχει τα χαρακτηριστικά που είχε στο παρελθόν, ή βλέπουμε ακόμη και σήμερα σε λιγότερο προηγμένα τραπεζικά συστήματα.
«Αόρατη φυγή καταθετών»
Μια τράπεζα μπορεί να καταρρεύσει από εκροές καταθέσεων χωρίς καν να εμφανισθούν στα καταστήματά της ουρές καταθετών: τεράστια ποσά καταθέσεων κινούνται από νομικά πρόσωπα (κυρίως μεγάλες επιχειρήσεις με πολυεθνικές δραστηριότητες) μέσα από τα τερματικά των υπολογιστών των οικονομικών τους διευθύνσεων και μέσα σε λίγες ώρες μπορεί μια τράπεζα να «γονατίσει» από τέτοιες εκροές, όπως φαίνεται ότι συνέβη τον Δεκέμβριο στο τραπεζικό σύστημα της Ιρλανδίας (stealth bunk run -«αόρατη μαζική φυγή καταθετών»).
Οι οικονομικοί διευθυντές και οι treasurer των μεγάλων επιχειρήσεων αναλύουν καθημερινά και σε βάθος την ειδησεογραφία, παρακολουθούν στενά τις πιστοληπτικές αξιολογήσεις κρατών και τραπεζών, τις κινήσεις στις αγορές ομολόγων και στα συμβόλαια ασφάλισης τίτλων έναντι κινδύνου χρεοκοπίας (CDS) και με το πάτημα μερικών κουμπιών μπορούν να μετατρέψουν σε δευτερόλεπτα τους φόβους τους σε εντολές κίνησης κεφαλαίων μακριά από μια τράπεζα, ή έξω από μια χώρα που φαίνεται να βρίσκεται σε κίνδυνο οικονομικής αποσταθεροποίησης.
Το αμερικανικό ίδρυμα μελετών Council of Foreign Relations, σε μια έκθεση που προκάλεσε πολλές συζητήσεις, επιχείρησε να συσχετίσει τα φαινόμενα μαζικής εκροής καταθέσεων με την αντίληψη των αγορών για το αξιόχρεο ενός κράτους: εξετάζοντας τα CDS των κρατικών ομολόγων της Ιρλανδίας, από τα οποία συνάγονται συμπεράσματα για τον κίνδυνο χρεοκοπίας μιας χώρας, και τις εκροές καταθέσεων, οι αναλυτές του CFR κατέληξαν στην εκτίμηση, ότι όταν το κόστος ασφάλισης των κρατικών ομολόγων ξεπερνά το 3% υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μαζικής απόσυρσης κεφαλαίων από τις τράπεζες.
Με δεδομένο, ότι σε όλες τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας τα spread στα CDS έχουν ήδη ξεπεράσει τις 300 μονάδες βάσης, είναι προφανές ότι όλα τα περιφερειακά τραπεζικά συστήματα διατρέχουν κίνδυνο απόσυρσης κεφαλαίων με μαζικό τρόπο -στην Ελλάδα ο κίνδυνος είναι μικρότερος, καθώς μεγάλος όγκος των καταθέσεων προέρχονται από φυσικά πρόσωπα και καταθέτες μικρής και μεσαίας εμβέλειας, που δεν έχουν διαρκώς το «δάκτυλο στη σκανδάλη», όπως οι treasurer των μεγάλων επιχειρήσεων.
Μήνυμα κινδύνου
Όταν η ΕΚΤ διαπίστωσε τον κίνδυνο να βρεθούν στην ίδια κατάσταση με το ιρλανδικό και άλλα περιφερειακά τραπεζικά συστήματα της ευρωζώνης, έστειλε στους ηγέτες το μήνυμα, ότι αν δεν αναλάμβαναν δράση, τοποθετώντας ουσιαστικά τα κεφάλαια των φορολογουμένων ισχυρών οικονομιών ως εγγύηση της σταθερότητας του ευρώ, το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα θα αντιμετώπιζε μέσα στο 2011 έντονους κραδασμούς, που ίσως και να οδηγούσαν στη διάλυση της ευρωζώνης.
Η αντίδραση των ηγεσιών σε αυτή την προειδοποίηση ήταν ακαριαία: αμέσως εκπονήθηκε το σχέδιο που συζητείται έντονα αυτές τις ημέρες, ενώ Σαρκοζί και Μέρκελ μίλησαν με πάθος στο Νταβός για την αποφασιστικότητά τους να διασώσουν το ευρώ με κάθε τρόπο και η ισπανική κυβέρνηση έσπευσε να αναγγείλει άμεση αύξηση των κεφαλαίων των μικρών, περιφερειακών τραπεζών (cajas) κατά τουλάχιστον 20 δις. ευρώ, ώστε να σταματήσουν σε πρώιμο στάδιο οι πιθανές κινήσεις καταθετών, υπό το φόβο αποσταθεροποίησης της χώρας.
Το σχέδιο διάσωσης του ευρώ, με την καταλυτική παρέμβαση που σχεδιάζεται στις αγορές ομολόγων από το EFSF, από κοινού με την ΕΚΤ, φαίνεται ότι θα λειτουργήσει, σταματώντας τους νευρικούς treasurer μεγάλων εταιρειών, από το να πατήσουν το κουμπί για εντολή μαζικής απόσυρσης καταθέσεων από ασθενείς τράπεζες της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Γεγονός είναι, όμως, ότι τον Δεκέμβριο του 2010 η ευρωζώνη βρέθηκε αντιμέτωπη για πρώτη φορά με πραγματικό κίνδυνο διάλυσης, που υπήρξε και ο καταλύτης για την έντονη ενεργοποίηση των πολιτικών ηγεσιών.
πηγη banksnews.grπηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου