Μόσχα προς Αθήνα: Δεν θα τα δώσετε όλα στους Αμερικανούς!

Έναρξη μιας σκληρής στρατιωτικής και διπλωματικής παρτίδας στη ΝΑ Μεσόγειο σηματοδοτεί η δήλωση του αρχηγού του Πολεμικού Ναυτικού της Ρωσίας, ναυάρχου Βλ. Βισότσκι, για το ενδιαφέρον ίδρυσης ναυτικής βάσης της χώρας του στην Ελλάδα ή στην Τουρκία. Αιφνιδιάζοντας πλήρως τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγ. Βενιζέλο, ο ναύαρχος Βισότσκι εξέφρασε δημόσια την πρόθεση του Κρεμλίνου να αποκτήσει ισχυρή παρουσία, με βάσεις, αγκυροβόλια κι άλλες διευκολύνσεις υποστήριξης στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου.

Η σφήνα της Μόσχας προκάλεσε σοκ στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, επειδή πίστευαν ότι είχαν κλείσει σχεδόν όλα τα μέτωπα με τη Ρωσία και θα συνέχιζαν, σε χαμηλούς τόνους, τις διαπραγματεύσεις μαζί της για την αγορά τεθωρακισμένων, τη συντήρηση-πιστοποίηση των υφιστάμενων συστημάτων S-300, TOR-M1 και OSA, αλλά και για την εξεύρεση ρεαλιστικών λύσεων στο ζήτημα των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Διπλωματικοί παρατηρητές στην Αθήνα επισημαίνουν ότι διά των δηλώσεων Βισότσκι η Ρωσία στέλνει στην Ελλάδα το κρίσιμο μήνυμα ότι θα πρέπει να διατηρήσει κάποιου είδους ισορροπία στη ΝΑ Μεσόγειο, πριν και μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον προσεχή Νοέμβριο, στη Λισσαβώνα. Οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος (αν, ασφαλώς, διατηρήσει το σημερινό χαρτοφυλάκιό του και μετά τον ανασχηματισμό) θα πρέπει να συνυπογράψουν στη Λισσαβώνα την ελληνική συμμετοχή στο τελικό σχέδιο αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ κατά των βαλλιστικών πυραύλων με τους οποίους απειλεί το Ιράν τη Δύση. Η ελληνική συμμετοχή στην αντιπυραυλική άμυνα θα γίνει μέσω της εγκατάστασης ραντάρ στον ελληνικό, μάλλον θαλάσσιο, χώρο και της αναβάθμισης των πυραύλων Patriot. Οι ως τώρα πληροφορίες φέρουν την ελληνική κυβέρνηση έτοιμη «να τα δώσει όλα» στην Ουάσινγκτον με τις δικαιολογίες ότι η αντιπυραυλική άμυνα είναι πλέον ΝΑΤΟϊκή (και όχι στενά αμερικανική) και ότι, έτσι κι αλλιώς, στη Σύνοδο της Λισσαβώνας η Αθήνα θα αντιμετωπίσει πιέσεις για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και την ΠΓΔΜ. Από την πλευρά της η Ρωσία, χωρίς να παραγνωρίζει την απειλή των φανατικών ισλαμιστών της Τεχεράνης, πιστεύει ότι τα ραντάρ και συστήματα της ΝΑΤΟϊκής αντιπυραυλικής άμυνας θα στρέφονται και εναντίον της, οπότε απαιτεί από την Ελλάδα και την Τουρκία να τηρήσουν τις απαιτούμενες ισορροπίες. Πρακτικά, το Κρεμλίνο, μέσω του ναυάρχου Βισότσκι, τονίζει προς την ελληνική κυβέρνηση ότι «δεν θα πρέπει να τα δώσετε όλα στους Αμερικανούς», υπογραμμίζοντας ότι το πρόθυμο συμμαχικό «ναι» στα ραντάρ και τα συστήματα της αντιπυραυλικής άμυνας δεν απαγορεύει άλλες κινήσεις σε εθνικό, διμερές επίπεδο.
Ως τέτοιες κινήσεις η Μόσχα ερμηνεύει τις διευκολύνσεις ελλιμενισμού, την υποστήριξη μελλοντικών αγκυροβολίων της στο Αιγαίο, συμφέρουσες συμφωνίες για επισκευές σε ελληνικά ναυπηγεία (όπως π.χ. στη Σύρο επί κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή, Γ. Ράλλη και Αν. Παπανδρέου) και τη συμφωνία για ίδρυση ναυτικής βάσης.
Γι' αυτό άλλωστε και ο αρχηγός του ρωσικού ναυτικού δεν έθεσε κάποιο χρονοδιάγραμμα, προτιμώντας να δηλώσει ότι «η δυνατότητα να διατηρείς βάση στο εξωτερικό είναι καλή, αλλά πρέπει να γίνεται σταδιακά» και δείχνοντας ότι η Μόσχα θα αξιολογεί τις ελληνικές κινήσεις επί μακρόν.


Το Παρόν