ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

Ήταν ένα καθημερινό απόγευμα και εγώ μαζί με ένα φίλο, είχαμε αποφασίσει να βγάλουμε το δίκαννο ως άλλοι Φωτόπουλοι και να σκοτώσουμε την ώρα μας σε ένα καφέ. Δεν ξέρω πώς αλλά ξαφνικά η συζήτηση μας πήγε σε εκείνα τα σενάρια που αφορούν τις τακτικές έλεγχου .Μην μου πείτε ότι δεν έχει πέσει στην αντίληψη σας κάποια τέτοια θεωρία ! Ναι ,ίσως αν ήταν ένας άλλος φίλος παρών να έλεγε .Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα;! Ενώ ταυτόχρονα,θα γέλαγε με το γνωστό σαρδόνιο χαμόγελο.. Ποια είναι η δική μου άποψη πάνω σε τέτοιου είδους ιστορίες ; Αα ρίχτε μια μάτια στις σελίδες της ιστορίας και θα διαπιστώσετε πώς πάντα υπήρχε η τάση κάποιοι να θέλουν να ελέγξουν κάποιους άλλους ή να μάθουν τα μυστικά των άλλων. Από την κυρά Κατίνα που στήνετε πίσω από την κουρτίνα του παραθύρου της ώστε να δει ποιος μπαινοβγαίνει στο απέναντι σπίτι ως τους κυρίους περιωπής ! Και φυσικά φίλε αναγνώστη μην αγνοείς ότι η λέξη έλεγχος, μπορεί να κρυφτεί πίσω από άλλες λέξεις κλειδιά όπως οι λέξεις πετρέλαιο, χρήμα, εταιρία, βιομηχανία, πολιτική, κλπ. Αλλάς ας φορέσουμε εκείνη την λευκή ποδιά που σου δένει τα χέρια στην πλάτη και ας κάνουμε σενάρια! Βλέπετε, κάποιοι σαν και εμάς προτιμάμε τέτοιου είδους ποδιές παρά κάτι άλλες!!!! Ας υποθέσουμε λοιπόν πως ζούμε σε ένα αποστειρωμένο κόσμο που ο έλεγχος είναι δεδομένος και εσείς είστε ο διαχειριστής του ελέγχου, ποιο θα ήταν το πρώτο σας βήμα ; Μα να ελέγξετε κάτι στην αρχή του ! Τι εννοώ;Ότι εννοεί και εκείνη η παροιμία που λέει ένας άλλος φίλος .Αυτά τα πράγματα πρέπει να τα σκοτώσεις από μικρά γιατί αν μεγαλώσουν γίνονται επικίνδυνα. Εγώ θα αλλάξω λίγο την παροιμία και θα πω αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους ελέγξεις από μικρούς γιατί αν μεγαλώσουν γίνονται σκεπτόμενοι άνθρωποι ή και ελεύθεροι !!! Ti είπατε;Που το πάω; Φυσικά και εκεί που φαντάζεστε, στα παιδιά!! Ή μήπως φαντάζεστε πως θα περίμεναν να μεγαλώσετε λιγουλάκι ώστε ,να σας βάλουν στο καλούπι..; Μα είπαμε, αυτά τα πράγματα άμα μεγαλώσουν μπορεί και να γίνουν ελεύθεροι άνθρωποι! Γι' αυτό και εκείνοι οι διαχειριστές γελάνε με αυτούς που προσπαθούν να ελευθερώσουν άλλους ,σε μεγαλύτερες ηλικίες όταν εκείνοι ,έχουν φροντίσει να κάνουν την δουλειά στην αρχή. Και εδώ ίσως δίνω σε ορισμένους φίλους την απάντηση, στο ερώτημα τους πώς είναι δυνατόν να γίνετε τέτοιος χαμός και κάποιοι άνθρωποι να μην κατανοούν τα αυτονόητα; ! Πως μπορεί να συνεχίζει αμέριμνα την ζωή του, όταν ο διπλανός του είναι δυστυχισμένος ; Ω φίλε αναγνώστη τον εκπαίδευσαν... σε εκπαίδευσαν ...μας εκπαίδευσαν από όταν είμαστε μικρά. Ναι, ξέρω ο γιατρός με το σφυράκι με γυρεύει έτσι; Μήπως έχετε σκεφτεί ότι το παιχνιδάκι που ο κάθε μεγάλος το αγοράζει με τόσο κόπο και ίσως από το υστέρημα του, ώστε να δώσει λίγη χαρά στο παιδί του, έχει τον δικό του ρόλο ; Ας ξεκινήσουμε όμως από τις διαστάσεις! Το σύνολο των παιχνιδιών είναι μικρογραφίες από τον κόσμο των μεγάλων ! Μα τι το κακό έχει μία μικρογραφία από ένα μέρος του κόσμου των μεγάλων ; θα σκεφτεί κάποιος . Ισως δεν σας πέρασε από το μυαλό ότι εσείς ως μεγάλος, διάθετετε ένα κάποιο νοητό φίλτρο σε αντίθεση με το παιδί που το φίλτρο βρίσκετε σε δημιουργία .Κάπως έτσι και μέσω του παιχνιδιού, που αποτελεί τον κινητήριο μηχανισμό, στα πρώτα φανταστικά βήματα ενός ανθρώπου, που μπορεί να καθοδηγηθεί η φαντασία αλλά και τα αυριανά όνειρα ενός άτομο ή μιας γενιάς.Ας μην ξεχνάμε πώς πρώτα είναι ο τρύγος και ύστερα το θέρισμα!!! Αλλά η ουσία του παιχνιδιού μικρογραφία δεν είναι εκεί, αλλά ότι ο μικρός φίλος δεν γίνετε ένας άνθρωπος που δημιουργεί τον κόσμο γύρω του! Αλλά ένα άτομο που απλώς χρησιμοποίει τον κόσμο που ήδη υπάρχει! Με απλά λόγια, τον μαθαίνουν να συμμετέχει ως τμήμα ενός κόσμου που υπάρχει και που αυτός είναι απλώς μέρος του ή πιο σωστά εξάρτημα του . Κάπως έτσι μεγαλώνει αποδεχόμενος ότι είναι μέρος του και τίποτα παραπάνω. Φυσικά και θα αφήσει την δημιουργία σε άλλους, όπως εκείνους τους διαχειριστές που λέγαμε. Μα γίνονται αυτά τα πράγματα; θα ξαναρωτήσει με σαρδόνιο χαμόγελο εκείνος ο φίλος πάλι, που προσπαθεί να αποφύγει εκείνο το γιατρό που τον ψάχνει για να του κάνει μία νέα μέθοδο, την εγχείρηση πάνω από τα ρούχα ! Και εδώ τίθεται ένα άλλο ερώτημα. Αν ο ρόλος ως γρανάζι είναι να υπακούς πάντα στην κίνηση της μηχανής , τότε δεν θα προστατέψεις την μηχανή με νύχια και με δόντια για να συνεχίσει να κινείτε ; Αλλά εκείνο το τίποτα παραπάνω, σε έναν άλλο φίλο του γέννησε ένα άλλο ερώτημα. Αν μας μαθαίνουν να έχουμε ρόλο σε ένα σύστημα που ωστόσο μας έχει διδάξει να υπακούμε στην κίνηση της μηχανής και των διαχειριστών, δεν θα ψάχνουμε πάντα για να λειτουργήσουμε εμείς και ο ρόλος ή ακόμα και για να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι, έναν διαχειριστή που είναι απαραίτητος για να υπάρχει και ο δικός μας ρόλος; Μα είναι δυνατόν να είμαστε σκλάβοι και να συμβαίνουν τέτοια πράγματα ; Θα ρωτούσε με το γνωστό σαρδόνιο χαμόγελο εκείνος ο φίλος ! Ποιο ήταν το δικό μου σχόλιο στην ερώτηση του φίλου; Βρε τι σκέπτεται ο άνθρωπος ύστερα από μερικά ηλεκτροσόκ!! Γιατί του απάντησα έτσι; Ίσως γιατί με βασάνιζε η σκέψη ότι η παιδικές μικρογραφίες έχουν και έναν άλλο ρόλο, όπως ότι μεγαλώνουμε με την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να ελέγχουμε τμήματα αυτού του κόσμου με τον ίδιο τρόπο που ελέγχουμε τις μικρογραφίες αυτού του κόσμου! Βλέπετε μέσω αυτών το παιδί νιώθει, πως οικειοποιείτε τον κόσμο των μεγάλων και πως είναι του χεριού του,ενώ στην πραγματικότητα ξεπερνάει τις δυνατότητες του. Με απλά λόγια, σε παραμυθιάζουν ότι οι επιλογές τους, είναι επιλογή σου, χωρίς καν να σου έχει περάσει από το μυαλό ότι αυτό που επέλεξες σε χρόνο Β στο είχαν δείξει σαν επιλογή σε χρόνο Α. Καλά εμένα πώς με άφησαν οι διαχειριστές να τα σκεφτώ όλα αυτά; Θα ρωτήσει κάποιος .Την ίδια ερώτηση έκανα και στον γιατρό μου που με ξέρει από παιδί. Βλέπεις τι παθαίνει όποιος είναι κουμπούρι στο σχολείο, μου απάντησε !! Ναι ξέρω τι θα με ρωτήσετε εκείνοι οι διαχειριστές τι μικρογραφίες είχαν ως παιχνίδι ; Ή μήπως ξεχάσατε ότι η λέξη διαχειριστής δεν είναι πάντα συνδεμένη με την λέξη ιδιοκτήτης ! Ρωτήστε και τον διαχειριστή της πολυκατοικία σας .Μάλλον παιχνίδια τύπου μεσσία.. Αλλά είπαμε όλα αυτά είναι φανταστικά υποθετικά σενάρια .Όπως λέει και ο φίλος μου άλλωστε, είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα; ( Εδώ ο γραφών γελάει και αυτός σαρδόνια )

Υποσημείωση . Το κείμενο το διάβασε και ένας φίλος που έπασχε από την ψύχωση ότι είναι ο πιο ελεύθερος άνθρωπος και αναφώνησε . Μα για ποια ελευθερία στην βούληση μιλάμε τόσα χρόνια !!!

ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Σαρδόνιος – Ρε συ ο γιατρός είναι τρελός !

Γραφών –Από πού το κατάλαβες ;

Σαρδόνιος – Μου ανέλυε την τρέλα επιστημονικά.

Γραφών – Έεε και τι έγινε ;

Σαρδόνιος – Δεν το ξέρεις ότι ο πρώτος κανόνας για να καταλάβεις ένα τρελό είναι να σου δείχνει τους άλλους και να λέει ότι είναι τρελοί ;

Γραφών – Αα εσένα πρέπει να σε προσέχω!!!

Σαρδόνιος- Τι λες την κάνουμε ;

Γραφών- Ποια ;

Σαρδόνιος – Την εγχείρηση πάνω από τα ρούχα!

Γραφών- Και δεν την κάνουμε!

ΠΗΓΗ