Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Η ψυχή πονάει περισσότερο από το σώμα

Ο ψυχικός πόνος είναι χειρότερος από τον σωματικό, υποστηρίζουν αμερικανοί ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο Purdue της Ιντιάνα.

Ύστερα από έρευνα, κατέληξαν στο επιστημονικό συμπέρασμα ότι η ψυχή αναρρώνει δυσκολότερα από τις συναισθηματικές τραυματικές εμπειρίες, τις οποίες δεν ξεχνά, σε σύγκριση με τις εμπειρίες σωματικού πόνου.

Όπως αναφέρει η μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Psychological Science, το κλειδί βρίσκεται στις αλλαγές που υφίσταται ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου μας, το οποίο ρυθμίζει τη συνδυαστική σκέψη, την αντίληψη και την ομιλία. Αυτές οι αλλαγές εξελίσσουν τον εγκέφαλο και μας επιτρέπουν να προσαρμοζόμαστε και να λειτουργούμε καλύτερα, ενταγμένοι μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς όμως επηρεάζουν και την «αναβίωση» των εμπειριών, που έχει ο καθένας μας, είτε θετικές είτε αρνητικές.

Τα ψυχολογικά τεστ στα οποία υποβλήθηκαν οι εθελοντές, που πήραν μέρος στην έρευνα, έδειξαν ότι οι μνήμες του ψυχικού πόνου παραμένουν πάντα ζωντανές.

Σύμφωνα με τοn παιδοψυχολόγο Μάικλ Χιούζμαν, η διαφορά ανάμεσα στο σωματικό και τον ψυχικό πόνο, έγκειται στο ότι στην περίπτωση του σωματικού πόνου μπορείς να δεις τη «μελανιά», στην περίπτωση της ψυχικής κακοποίησης, το τραύμα είναι αόρατο, ωστόσο ο φόβος και η αγωνία χαράσσονται με ανεξίτηλο μελάνι. Για παράδειγμα, όταν δεχθούμε απειλή από κάποιον ότι θα μας χτυπήσει υποφέρουμε πολύ περισσότερο με την ιδέα, από ότι αν πράγματι μας χτυπούσε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: