Νέα έρευνα αποδεικνύει σχέση της γλώσσας των Καλάς των Ιμαλαΐων με την αρχαία ελληνική. Κοινά στοιχεία της γλώσσας των Καλάς των Ιμαλάϊων με την αρχαία ελληνική γλώσσα αποδεικνύει έρευνα που διενήργησε επιτόπου, στις Κοιλάδες των Καλάς, η επίκουρη καθηγήτρια του αγγλικού τμήματος του ΑΠΘ, Ελισάβετ Μελά-Αθανασοπούλου.
Στο πλαίσιο του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας «Μορφοφωνολογική περιγραφή της γλώσσας των Καλάς ως μία Ινδο-Αρια Γλώσσα με αρχαίες ελληνικές ρίζες», η καθηγήτρια επισκέφτηκε το καλοκαίρι του 2007, την περιοχή του Βορειοδυτικού Πακιστάν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, όπου είναι ανεπτυγμένη στις δικές της κοινωνίες η φυλή των Καλάς. Έζησε με οικογένειες, κατέγραψε τη γλώσσα, τα ήθη και έθιμά τους, τις λατρευτικές τελετές και τις παραδόσεις τους.
«Η έρευνα βρίσκεται στην αρχή της, ωστόσο, από την μέχρι τώρα ανάλυση των δεδομένων, αποδεικνύεται επιστημονικά η άμεση επαφή που έχει η ελληνική γλώσσα με τις τοπικές λαλιές των λαών που κατέκτησε ο Μέγας Αλέξανδρος. Στη γλώσσα των Καλάς διαφαίνεται αυτή τη επίδραση στο λεκτικό μέρος με αρχαιοελληνικές λέξεις που έχουν διασωθεί στη γλώσσα με την αρχαία σημασία τους» δήλωσε η κ. Μελά-Αθανασοπούλου.
Ομοιότητες της καλασικής με την αρχαία ελληνική γλώσσα διαπιστώνονται επίσης στο γραμματικό και το συντακτικό μέρος. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του αρχαιοελληνικού ρήματος «δίδωμι (δίνω)», που στην καλασική γλώσσα είναι dem, το οποίο και στις δύο περιπτώσεις συντάσσεται και χρησιμοποιείται με δοτική (δίδωμι τινί τι).
Τα στοιχεία αυτά πρόκειται να παρουσιαστούν στη διάρκεια τριήμερου Διεθνούς Συνεδρίου Τεκμηρίωσης Γλωσσών και Παράδοσης, με περισσότερους από 45 Ελληνες και ξένους ομιλητές, το οποίο ξεκίνησε σήμερα στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο, με επίκεντρο τις υπό εξαφάνιση γλώσσες σε Ελλάδα και σε άλλα μέρη του κόσμου.
Οι ανακοινώσεις που σχετίζονται με τον ελληνικό χώρο αφορούν διαλέκτους και γλώσσες υπό εξαφάνιση, όπως τα Βλάχικα, τα Ποντιακά, Σμυρναίικα, Πομάκικα.
Μικρότερος ο πληθυσμός των Καλάς
Απομονωμένοι σε υψόμετρο άνω των 3.000 μέτρων, στα βουνά των Ιμαλαΐων, τα χωριά των Καλάς περιορίζονται στις τρεις κοιλάδες Μπουμπουρέτ (όπου συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός), Ρουμπούτ και Μπιρίτ. Συνολικά, τα χωριά τους αριθμούν τα 15 (πέντε σε κάθε κοιλάδα).
Σύμφωνα με την δημογραφική έρευνα της καθηγήτριας για τα μέλη, το φύλο και την ηλικία των μελών κάθε οικογένειας στα 15 χωριά τους, οι Καλάς σήμερα μόλις που ξεπερνούν τις 3.000. «Είναι η πιο πρόσφατη καταγραφή, μετά το 1988, με την οποία απορρίπτεται ως μύθος ο ισχυρισμός ότι οι Καλάς αριθμούν τους 5.000 ή 10.000» είπε η κ. Μελά-Αθανασοπούλου.
Σύμφωνα με την ίδια, στον πληθυσμό τους υπερισχύει το άρρεν φύλο, τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά, χαρακτηριστικό που δυσχεραίνει την συνέχιση του είδους τους, λαμβάνοντας υπόψη ότι η γυναίκα Καλάς παντρεύεται από τα 14 έως τα 17 της χρόνια.
«Η δημογραφική τους εξέλιξη καθορίζει και την γλωσσολογική. Θεωρείται υπό εξαφάνιση γλώσσα, αλλά είναι θετικό το γεγονός ότι οι Καλάς είναι ιδιαίτερα συνδεδεμένοι με την παράδοσή τους και αυτό την κρατά ακόμη ζωντανή» είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου