ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ
	Σαμόσατα 120 μ.Χ. – μετά το 180 μ.Χ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Περιώνυμος σοφιστής και συγγραφέας. Γεννήθηκε στα Σαμόσατα, γι’ αυτό και Σαμοσατεύς ονομάζεται. Τα Σαμόσατα ανήκαν στη Συριακή ή Ασσυριακή Χώρα της Κιμμαγηνής, γι’ αυτό και θεωρούσε τον εαυτό του Ασσύριο και ντυνόταν κατά τον ασσυριακό τρόπο. Επιδόθηκε στα γράμματα και επιθυμούσε να γίνει ρήτορας, που ήταν τότε και το κορύφωμα της παιδείας.

Έμαθε την ελληνική γλώσσα και τη ρητορική και έγινε δικηγόρος στην Αντιόχεια. Αλλά επιθυμώντας φήμη και κέρδος, διδάχθηκε ακόλουθα σοφιστική ρητορική στη Σμύρνη, και σαν σοφιστής άρχισε να επιδεικνύει την τέχνη του σε γιορτές και πανηγύρεις.Περιοδεύεις τη Μικρά Ασία, τη Μακεδονία, και αφού έμεινε αρκετά στην Ελλάδα, πέρασε στην Ιταλία για να καταλήξει στη Ρώμη. Αφού γρήγορα ανεγνώρισε την κενότητα του νέου επαγγέλματος, παραιτήθηκε απ’ αυτό, ετράπη προς τη φιλοσοφία γοητευμένος από τους Πλατωνικούς.

Επειδή ήταν φτωχός περιόδευσε σαν σοφιστής τη Γαλατία, διδάσκοντας και απαγγέλλοντας, για να αποκτήσει πλούτο πολύ. Ύστερα απ’ όλα αυτά, ξανάρθε στην Αθήνα, όπου φιλοσοφούσε και συνέγραφε τους περίφημους Διαλόγους του. Ο Λουκιανός, όπως αναφέρεται, έγραψε 82 έργα, από τα οποία πολλά θεωρούνται ψευδεπίγραφα. Τα ωραιότερα έργα του είναι τα διαλογικά. Γενικά οι υποθέσεις των συγγραφών του θέλγουν για την ποικιλία τους.

Ο Λουκιανός με οξύτατο βλέμμα διείδε τα πλημμελήματα των συγχρόνων του, τη δεισιδαιμονία, τον παρασιτισμό, την προσποίηση των φιλοσόφων, την απειροκαλία των γραμματικών, πράγματα που στιγμάτισε με γελαστούς χαριεντισμούς και δηκτικά σκώμματα. Δεινός ζωγράφος των ανθρωπίνων αδυναμιών, σκώπτει και χλευάζει, όχι απλώς για να κάνει τον αναγνώστη να γελάσει, αλλά για να διδάξει, επιδεικνύοντας τη φωτεινή διαύγεια και το κάλλος της ελληνικής διάνοιας, σε σύγκριση με την ημιβάρβαρη μωρία των συγχρόνων. Πέθανε στην Αλεξάνδρεια.

ΕΡΓΑ

• Φάλαρις
• Ιππίας ή Βαλανείον
• Διόνυσος
• Ηρακλής
• Περί του ηλέκτρου ή των κύκνων
• Μυίας εγκώμιον
• Περί του οίκου
• Πατρίδος εγκώμιον
• Περί του ενυπνίου ήτοι βίος Λουκιανού
• Τυραννοκτόνος
• Αποκηρυττόμενος
• Ηρόδοτος ή Αετίων
• Ζεύξις ή Αντίοχος
• Αρμονίδης
• Σκύθης ή Πρόξενος
• Δίκη συμφώνων
• Υπέρ του εν τη προσαγορεύσει πταίσματος
• Περί των διψάδων
• Περί του μη ραδίως πιστεύειν διαβολή
• Περί της αστρολογίης
• Περί θυσιών
• Περί πένθους
• Περί της Συρίης θεού
• Προς τον ειπόντα, Προμηθεύς ει εν λόγοις
• Δημώνακτος βίος
• Νιγρίνος
• Συμπόσιον ή Λαπίθαι
• Βίων πράσις
• Αναβιούντες ή Αλιεύς
• Περί παρασίτου, ότι τέχνη ή παρασιτική
• Ψευδοσοφιστής ή Σολοικιστής
• Ανάχαρσις ή Περί γυμνασίων
• Τοξάρις ή Φιλία
• Εικόνες
• Υπέρ των εικόνων
• Ερμότιμος ή Περί αιρέσεων
• Λεξιφάνης
• Ευνούχος
• Κατάπλους ή τύραννος
• Ζεύς ελεγχόμενος
• Ζεύς τραγωδός
• Θεών κρίσις Θεών εκκλησία
• Τα προς Κρόνον
• Όνειρος ή Αλεκτρυών
• Προμηθεύς
• Διάλογος προς Ησίοδον
• Ποδάγρα
• Μένιππος ή Νεκυιομαντεία
• Τίμων ή Μισάνθρωπος
• Χάρων ή Επισκοπούντες
• Δραπέται
• Δις κατηγορούμενος
• Φιλοψευδής ή Απιστών
• Περί ορχήσεως
• Θεών Διάλογοι
• Ενάλιοι Διάλογοι
• Νεκρικοί Διάλογοι
• Εταιρικοί Διάλογοι
• Ικαρομένιππος ή Υπερνέφελος
• Αληθών διηγημάτων Α,Β
• Πλοίον ή Ευχαί
• Προς τον απαίδευτον και πολλά βιβλία ωνούμενον
• Περί των επί μισθώ συνόντων
• Απολογία
• Μακρόβιοι
• Αλέξανδρος ή Ψευδομάντις
• Περί της Περεγρίνου τελευτής
• Πως δει ιστορίαν συγγράφειν
• Ρητόρων διδάσκαλος
• Ψευδολογιστής ή Περί της αποφράδος
• Λούκιος ή Όνος
• Κυνικός
• Φιλόπατρις ή Διδασκόμενος
• Επιγράμματα
• Έρωτες
• Αλκυών ή Περί μεταμορφώσεων
• Δημοσθένους εγκώμιον
• Ωκύπους
• Χαρίδημος ή Περί κάλλους