Η παραχάραξη του ελληνικού αλφαβήτου

Κύριλλος& Μεθόδιος:
Η παραχάραξη του ελληνικού αλφαβήτου

Αρχικός Τίτλος: KYΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ- Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ.

Προπαγανδίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Βυζαντίου η δήθεν διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού στους Σλάβους χάρη στις ενέργειες δύο μοναχών, του Κυρίλλου και του Μεθοδίου, οι οποίοι επί πλέον τους έδωσαν το αλφάβητο. Αλλά, εάν σκοπός των Βυζαντινών ήταν να μεταδώσουν τον Ελληνικό Πολιτισμό στους Σλάβους, θα τους έδιναν το ήδη υπάρχον Ελληνικό Αλφάβητο και θα τους μετέφραζαν αρχαία ελληνικά έργα (π.χ. τα Ομηρικά Έπη, τραγωδίες κ.λ.π.).
Ο σκοπός της ανθελληνικής πολιτικοθρησκευτικής βυζαντινής εξουσίας όμως δεν ήταν πολιτιστικός, αλλά ο εκχριστιανισμός των Σλάβων, για την επίτευξη του οποίου χρησιμοποίησαν διάφορα μέσα. Ένα από αυτά ήταν η διάδοση της Αγίας Γραφής, προκειμένου δε να την πραγματοποιήσουν ευκολότερα επινόησαν ένα νέο, αυθαίρετο αλφάβητο, το λεγόμενο κυριλλικό.

Ο Κύριλλος (827-869) και ο Μεθόδιος (815-885) γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Κύριες πηγές για τη ζωή τους αποτελούν τα -γραμμένα στα σλαβικά- έργα: "Ο Βίος του Κωνσταντίνου" και "Ο Βίος του Μεθοδίου"(Κωνσταντίνος ήταν το αρχικό όνομα του Κυρίλλου- σε Κύριλλο μετονομάστηκε λίγο προτού πεθάνει). Πατέρας τους ήταν ένας βυζαντινός αξιωματούχος αγνώστου εθνικότητας. Υπάρχει διχογνωμία σχετικά με την καταγωγή τους. Ορισμένοι ιστορικοί εικάζουν ότι ήταν Έλληνες κι άλλοι ότι ήταν Σλάβοι (από την πλευρά της μητέρας τους.)
Για την ελληνική τους καταγωγή δεν υπάρχει άλλη ένδειξη, εκτός του ότι γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, στην οποία όμως τότε ζούσαν πολλές εθνότητες. Προς την υπόθεση ότι, η καταγωγή τους ήταν σλαβική μας οδηγεί η άριστη γνώση των σλαβικών διαλέκτων που είχαν κι οι δύο, που εύκολα μπορεί να εξηγηθεί αν υποθέσουμε ότι, η σλαβική αποτελούσε τη μητρική τους γλώσσα. Εκτός όμως από τη σλαβική, είχαν και τέλεια γνώση της Βίβλου και της εβραϊκής γλώσσας, αρκετά σύμβολα της οποίας χρησιμοποίησαν στο αλφάβητο που κατασκεύασαν.
Περισσότερο πιθανός φαίνεται ο ισχυρισμός λοιπόν ότι, ο Κύριλλος κι ο Μεθόδιος μπορεί να ήταν Σλάβοι(εβραϊκής ίσως καταγωγής) γεννηθέντες στη Θεσσαλονίκη, παρά Έλληνες. Η φυλετική τους καταγωγή δεν έχει μεγάλη σημασία όμως, δεδομένου ότι, ήταν χριστιανοί, υπήκοοι, πιστοί κι ευσυνείδητοι υπάλληλοι του βυζαντινού κράτους κι ως τέτοιοι έδρασαν.

Οι δύο αδελφοί έχασαν νωρίς τον πατέρα τους, οπότε την κηδεμονία και την ανατροφή τους ανέλαβε κάποιος ονόματι Θεόκτιστος. Ο Κύριλλος πήγε για σπουδές στη μονή Πολυχρονίου στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ο Μεθόδιος υπηρετούσε κατέχοντας διάφορα διοικητικά αξιώματα. Το βυζαντινό κράτος τους ανέθεσε διάφορες πρεσβευτικές αποστολές, αλλά οι πολιτικές εξελίξεις στην Κωνσταντινούπολη κι η πολιτική δολοφονία του Θεόκτιστου έφεραν τους δύο αδελφούς σε δυσμένεια. Έτσι κατέφυγαν ως μοναχοί σε μοναστήρι της Βιθυνίας. Μετά την εκλογή στον πατριαρχικό θρόνο του πατριάρχη Φώτιου επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη και συνέχισαν τις αποστολές τους. Αργότερα ο Μεθόδιος έγινε ηγούμενος στη μονή Πολυχρονίου.



Η διεθνής συγκυρία στην Αν. Ευρώπη.
Μετά τη συνθήκη του Βερντέν (843), η Σαξονία, η Σουαβία και η Βαυαρία ανήκαν στο κράτος του Λουδοβίκου του Γερμανικού, που επέβαλε την επικυριαρχία του στους Σλάβους των γειτονικών περιοχών. Ο ηγεμόνας των Σλάβων της Μεγάλης Μοραβίας (στη σημερινή Τσεχία), Ροστισλάβος, αφού επέκτεινε το κράτος τους ως τον Τισσό ποταμό έσπασε το 850 κάθε μορφή εξάρτησης από το φραγκικό κράτος.

Η δυναμική αντίδραση του Λουδοβίκου δεν άλλαξε την κατάσταση, γιατί στις πολεμικές συγκρούσεις με το Ροστισλάβο οι φράγκοι ηττήθηκαν. Η επέκταση των μοραβών ως τον Τισσό ποταμό τους έφερε σε γειτονία με τους Βουλγάρους. Προκειμένου να εξουδετερώση τον μοραβικό κίνδυνο, ο ηγεμόνας της Βουλγαρίας, Βόγορις, ήλθε σε συνεννοήσεις με τους φράγκους, οι οποίες κατέληξαν τελικά, το 863, σε συμμαχία.

Η συμμαχία των γειτόνων Βουλγάρων με το αντίπαλο φραγκικό κράτος αποτελούσε για τους μοραβούς ένα θανάσιμο κλοιό. Έτσι ο Ροστισλάβος, που ήταν ικανότατος πολιτικός, αναγκάσθηκε να αναζητήσει στη βυζαντινή αυτοκρατορία μια αντίρροπη δύναμη κι ένα στήριγμα. Για το λόγο αυτό έστειλε πρεσβεία στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησε την αποστολή βυζαντινών επισκόπων για να διδάξουν τη χριστιανική θρησκεία στη γλώσσα του λαού του.
Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ΄ και ο πατριάρχης Φώτιος διείδαν τα μεγάλα πολιτικά κι εκκλησιαστικά οφέλη που παρουσίαζε για το Βυζάντιο αυτή η πρόταση. Έδινε τη δυνατότητα στην αυτοκρατορία να επεκτείνει την επιρροή της σε λαούς της κεντρικής Ευρώπης και παράλληλα να ασκήσει πίεση στο βουλγαρικό κράτος, που βρισκόταν ανάμεσά τους.
Ο αυτοκράτορας ανέθεσε στον Κύριλλο και στο Μεθόδιο την αποστολή του εκχριστιανισμού της Μοραβίας. Προτού αναχωρήσουν, ο Κύριλλος δημιούργησε ένα νέο αλφάβητο, στο οποίο μετέφρασε με τη βοήθεια του αδελφού του την Αγία Γραφή και διάφορα άλλα χριστιανικού περιεχομένου βιβλία.
Οι βυζαντινοί ιεραπόστολοι έγιναν δεκτοί με μεγάλες τιμές από τον ηγεμόνα Ραστισλάβο (863). Φυσικά, ο εκχριστιανισμός του λαού δεν έγινε αμέσως. Χρειάσθηκαν πολλά χρόνια. Πρώτα εκχριστιανίσθηκαν οι φεουδάρχες, που είχαν άμεσο συμφέρον από τη θρησκευτική αλλαγή, ενώ οι αγροτικές μάζες επειδή συνέχιζαν να επιμένουν στην παλαιά πολυθεϊστική τους λατρεία επέστησαν -τις συνήθεις χριστιανικές πρακτικές επιβολής- διώξεις και βίαια βαπτίσματα.
Μετά το θάνατο του Κυρίλλου, ο Μεθόδιος ανακηρύχτηκε αρχιεπίσκοπος με δικαιοδοσία που εκτεινόταν στη Μοραβία και στην Παννονία και συνέχισε την αποστολή του.
Μετά την υλοποίηση της βυζαντινο-μοραβικής συμμαχίας, στη δύσκολη θέση που είχε περιέλθει ο Ραστισλάβος περιέπεσε τώρα ο ηγεμόνας των Βουλγάρων, Βόγορις, που αναγκάσθηκε με τη σειρά του να δεχθεί το χριστιανισμό, προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοια του Βυζαντίου. Τον εκχριστιανισμό των Βουλγάρων ανέλαβαν μαθητές των δύο αδελφών.



Ούτε ένα ελληνικό έργο.
Ποτέ οι δύο μοναχοί δεν μετέφρασαν κάτι στα σλαβικά από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. Αν ήταν φορείς του Ελληνικού Πολιτισμού -όπως προπαγανδίζεται- τον οποίο ήθελαν να μεταδώσουν στους Σλάβους, θα μπορούσαν να μετέφραζαν Πλάτωνα ή Αριστοτέλη για παράδειγμα, ώστε να τους μυήσουν στην Ελληνική Φιλοσοφία.
Η χριστιανική προπαγάνδα υποστηρίζει, πως στα μοναστήρια διασώθηκαν δήθεν τα αρχαία μας κείμενα, λόγω της αγάπης των μοναχών για αυτά. Αφού λοιπόν οι μοναχοί είχαν πρόσβαση σε αρχαία Ελληνικά κείμενα, τα οποία επί πλέον -δήθεν- αγαπούσαν κι αφού είχαν αποστολή να διαδώσουν στους Σλάβους τον Ελληνικό Πολιτισμό, γιατί δεν τους μετέφρασαν ούτε ένα Ελληνικό κείμενο;
Όλα τα έργα που μετέφρασαν στα σλαυικά οι Κύριλλος και Μεθόδιος ήταν χριστιανικά, όπως: oλόκληρη η Αγία Γραφή- το "Βυζαντινό Ευαγγελιστάριο" που περιλάμβανε τις προοριζόμενες για λειτουργική χρήση περικοπές των Ευαγγελίων- το "Ωρολόγιον" με όλη την ακολουθία και συναξάρια- το βιβλίο: "Ο λόγος περί αληθούς πίστεως"- το "Εγκώμιον" στον 'Αγιο Γρηγόριο το Θεολόγο- τον "Κανόνα" προς τιμήν του Αγίου Δημητρίου- την "Αγίων ανδρών Βίβλο" με αποφθέγματα των Πατέρων της Εκκλησίας- το "Νομοκανόνα" του Ιωάννου του Σχολαστικού.
Όσον αφορά στο αλφάβητο (το οποίο αργότερα διαδόθηκε και στους Ρώσους, στους Βούλγαρους, στους Σέρβους, στους Ουκρανούς και στους Λευκορώσους) οι μελετητές διαφωνούν εάν το αλφάβητο που δημιούργησε ο Κύριλλος είναι το ονομαζόμενο γλαγολιτικό ή το κυριλλικό, ή ακόμη εάν το κυριλλικό το δημιούργησε ο Κύριλλος, ή ο μαθητής του, Κλήμης, βάσει του γλαγολοτικού.
Το ερώτημα που τίθεται στους ελληνορθόδοξους είναι γιατί ο Κύριλλος δεν τους έδωσε το ελληνικό αλφάβητο, έτσι όπως ακριβώς ήταν; Το επιχείρημα ότι, ορισμένοι φθόγγοι της σλαβικής γλώσσας δεν μπορούν να αποδοθούν με το ελληνικό αλφάβητο δεν ευσταθή, γιατί με το αλφάβητό μας μπορεί εύκολα και τέλεια να αποδοθεί κάθε φθόγγος. Ακόμη κι έτσι αν ήταν όμως, θα μπορούσε να κρατούσε το ελληνικό αλφάβητο και να του πρόσθετε επί πλέον δύο - τρία ακόμη σύμβολα για τους δύσκολα προφερόμενους φθόγγους. Αντί αυτού, προτίμησε να κατασκευάσει ένα νέο αυθαίρετο αλφάβητο με ελληνικά, λατινικά(χαλκιδικά), εβραϊκά σύμβολα και παραλλαγές τους.

Μόνο δέκα από τα γράμματα του κυριλλικού αλφαβήτου (Α, Β, Ε, Κ, Μ, Ο, Π, Τ, Φ και Χ) προέρχονται από το ελληνικό αλφάβητο κι έχουν την αρχική ελληνική τους προφορά. Όλα τα υπόλοιπα προέρχονται:
- Από το λατινικό αλφάβητο (π.χ. το C).
- Από τα εβραϊκά σύμφωνα.
- Από το ελληνικό αλφάβητο με αλλαγμένη την προφορά (π.χ. το Η προφέρεται Ν) ή
- αποτελούν παραλλαγές του ελληνικού και του λατινικού αλφαβήτων και των εβραϊκών συμφώνων.

Οι Έλληνες ποτέ δεν οργάνωναν ιεραποστολές για την επιβολή της θρησκείας τους σε άλλους λαούς με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ανεκτικότητα και το σεβασμό που έδειξε ο Μ. Αλέξανδρος στις θεότητες που λάτρευαν οι άλλοι λαοί. Πόσο μάλλον για το χριστιανισμό, μια ξένη εξ ανατολών θρησκεία, η οποία επιβλήθηκε στους Έλληνες δια της βίας- όταν τον θ΄ αιώνα εκχριστιανίζονταν επίσης βίαια οι σλαβικοί λαοί, είναι αμφίβολο εάν στην Ελλάδα είχε ήδη επικρατήσει ο χριστιανισμός πλήρως.
Οι ιεραποστολικές ενέργειες επομένως των Κυρίλλου και Μεθοδίου ουδεμία σχέση είχαν με τον Ελληνικό Πολιτισμό. Ούτε στοιχεία του Ελληνικού Πολιτισμού ήταν ποτέ η Αγία Γραφή, τα συναξάρια, τα πατερικά κι όλα τα άλλα χριστιανικά κείμενα, που μεταφράστηκαν στα σλαβικά και τα οποία αποπνέουν εξ άλλου έντονο ανθελληνισμό.

Ένα επί πλέον δείγμα της ανθελληνικής πολιτικής της πολιτικοθρησκευτικής βυζαντινής εξουσίας και των οργάνων της, Κυρίλλου και Μεθοδίου, αποτελεί η μη παροχή του ελληνικού αλφαβήτου στους σλαβικούς λαούς.
Σκεφθείτε πόσο αναβαθμισμένη θα ήταν η θέση της Ελλάδας σήμερα, εάν τα εκατομμύρια των ανατολικοευρωπαϊκών λαών χρησιμοποιούσαν το ελληνικό αντί του κυριλλικού αλφαβήτου.



[Σημείωση: Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο περιοδικό "ΔΑΥΛΟΣ", στο τεύχος 293, Ιουλ.-Αυγ. 2006. Αποτελεί μέρος του αφιερώματος: "ΒΥΖΑΝΤΙΟ: Η ιδεολογική ταφόπλακα του

Οι αρχαιοελληνικοί ναοί

Η ενασχόληση με το άγνωστο και η αναζήτηση της αλήθειας, δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας, καθώς η ανησυχία για εξερεύνηση και απόδοση εξηγήσεων στα κατά καιρούς φαινόμενα, είναι ριζωμένη στον άνθρωπο χιλιάδες χρόνια πριν.
Οι αρχαίοι Έλληνες κοιτούσαν συνεχώς τον ουρανό, σαν να ήξεραν ότι κάτι βρίσκεται εκεί. Χτίσανε τις πόλεις και τους ναούς τους κοιτώντας τα άστρα. Κοιτώντας τα άστρα οι ίδιοι και οι ναοί τους. Όλα είναι χτισμένα αρμονικά και σε απόλυτη αναλογία. Οι αποστάσεις και τα νούμερα που μας δίνονται, φανερώνουν ότι όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία.
Έχουν επίσης ειπωθεί κατά καιρούς διάφορα σενάρια, όπως παροχή βοήθειας από εξωγήινους πολιτισμούς στον ελληνικό, με διάφορους τρόπους. Για μερικούς αληθές, για άλλους αδύνατο και κατά πολλούς πιθανό.
Ο γράφων δεν έχει σαν σκοπό του την καθοδήγηση των αναγνωστών του, μέσα από τα άρθρα που θα ακολουθήσουν. Αντικειμενικός του στόχος είναι να προβληματίσει και να καταστήσει ορισμένα γεγονότα και καταστάσεις πιο γνωστά στο ευρύ κοινό. Γεγονότα και καταστάσεις τα οποία μας αφήνουν αιχμές για την τεχνολογία που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, τις επαφές και την επικοινωνία που είχαν άλλους πολιτισμούς, που ακόμα και σήμερα δεν μας είναι γνωστοί

Αρχαίος ναός περιστρέφεται
Οι αρχαίοι ελληνικοί ναοί δεν ήταν τυχαία αρχιτεκτονήματα. Σίγουρα. Δεν κατασκευάστηκαν μόνο για να στεγάσουν την αρχαία λατρεία, αλλά και για να αποτυπώσουν ην αρμονία του σύμπαντος. Μέσα τους είναι εγγεγραμμένη η βαθιά γνώση που συνδέει τη γη με τον ουράνιο θόλο, τον άνθρωπο με το άπειρο. Ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες Ηλείας κρατά, επίσης, κάποια αναπάντεχα μυστικά βαθιά κρυμμένα. Κυριολεκτικά βαθιά στα θεμέλια του. Αυτά που οι κλασικά σκεπτόμενοι επιστήμονες χαρακτήρισαν ¨σαθρά¨ δίχως να καταλάβουν το ¨μυστικό¨ που βρίσκεται εκεί.
Οι πρώτες περίεργες ενδείξεις προέκυψαν από σχετική έρευνα του αρχαιολόγου Cooper, ο οποίος το 1972 έκανε κάποιες τομές στα θεμέλια του ναού. Αυτό που ανακάλυψε είναι πως ολόκληρο το οικοδόμημα στηρίζεται πάνω σε μια ασυνήθιστη υπόγεια βάση. Στην ανατολική πλευρά του ναού υπάρχει, σε βάθος δύο μέτρων, ένα στρώμα προσεχτικά λαξευμένου βράχου, με κλίση προς το νότο. Πρόκειται για ένα κεκλιμένο επίπεδο, δηλαδή. Στη νότια πλευρά όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί ο ναός ¨κάθεται¨ πάνω σε φερτά υλικά, σε αναρρίμματα και συγκεκριμένα σε ένα στρώμα από κιτρινωπό πηλώδες χώμα και βότσαλα θαλάσσης. Το αποτέλεσμα; Ολόκληρος ο ναός ¨γλιστράει¨ και περιστρέφεται αργά γύρω από έναν κατακόρυφο άξονα στην νοτιοανατολική γωνία του. Για να διευκολυνθεί αυτή η περιστροφή και να αποσβένονται οι κραδασμοί, ολόκληρη η βάση του ναού είναι κατασκευασμένη από αλλεπάλληλα στρώματα πλακών που συνδέονται μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδετήρες γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μόλυβδος.
Παρόμοιες συνδέσεις έχουν παρατηρηθεί και στο δάπεδο του ναού της Προναίας Αθηνάς στους Δελφούς, στο μυστηριώδες κτίσμα που είναι γνωστό με το όνομα ¨Θόλος¨. Γιατί όμως να έχει κατασκευαστεί έτσι ο ναός του Απόλλωνα στις Βάσσες; Σίγουρα δεν είναι τυχαίο συμβάν, αλλά ούτε και κατασκευαστικά αβλεψία. Κατά την άποψη του μαθηματικού Στέλιου Πετράκη, ο ναός γλιστράει και περιστρέφεται, όπως διαπιστώνουν οι αρχαιολόγοι, όχι τυχαία, αλλά σκόπιμα. Πρόκειται για ένα προσεκτικά προμελετημένο επίτευγμα των αρχαίων κατασκευαστών του. Η ιδιότυπη βάση του ναού κατασκευάστηκε αφού προηγουμένως υπολογίστηκαν πολύ προσεχτικά το βάρος του και η γωνία στροφής του, έτσι ώστε μέσα σε έναν χρόνο να ¨μετακινείται¨ κατά 50 πρώτα και δύο δεύτερα της μοίρας. Εδώ είναι που αρχίζουν τις εντυπωσιακές θεωρίες γιατί τα 50΄ και 2΄΄ της μοίρας είναι η τιμή ετήσιας μετάπτωσης των ισημερινών!
Το αποτέλεσμα είναι η ¨ολίσθηση¨ προς τα πίσω του βορείου πόλου του ουρανού. Αυτήν την μεταβολή την είχαν υπολογίσει ακριβώς οι αρχαίοι κατασκευαστές του ναού και γι΄ αυτόν τον λόγο είχαν διαμορφώσει έτσι τα θεμέλια του, ώστε να μπορεί να περιστρέφεται και να παρακολουθεί στο πέρασμα των αιώνων την μετάπτωση των ισημεριών. Αυτή την άποψη υποστηρίζει ένθερμα ο Στέλιος Πετράκης, ο οποίος έχει υποβάλει και σχετική μελέτη στη μαθηματική εταιρεία Πατρών. Σύμφωνα με τους μαθηματικούς και αστρονομικούς υπολογισμούς του λοιπόν, ολόκληρος ο ναός περιστρέφεται συμπεριφερόμενος σαν μια ¨συσκευή¨ παρατήρησης του ουράνιου θόλου και συντονισμού της με το άστρο του Βορρά, τον Πολικό Αστέρα.
Την εποχή που χτίστηκε ο ναός του Επικουρείου Απόλλωνα, ο Πολικός Αστέρας ήταν ο Α΄ του αστερισμού του Δράκοντα. Στο διάστημα των χιλιετιών που κύλησαν και λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, που αναφέραμε, τη θέση του Πολικού Αστέρα κατέλαβε ο Α΄της Μικρής ’ρκτου.
¨Σκέφτηκα¨ αναφέρει ο Στέλιος Πετράκης ¨πως αν η θεωρία μου για την λειτουργία του ναού και ως συσκευής για την παρατήρηση του ουρανίου θόλου είναι σωστή, τότε θα έπρεπε να έχουμε και σήμερα τις αποδείξεις για την εναρμόνιση του με την ουράνια γεωμετρία. Ο άξονας του, όπως διαγράφεται από τον προσανατολισμό του και από τις πλάκες του δαπέδου, είναι στραμμένος προς τον ουράνιο Βορρά. Πριν από 2400 χρόνια έδειχνε τον Α΄ του Δράκοντα. Σήμερα θα έπρεπε να ¨δείχνει¨ τον Α΄ της μικρής ’ρκτου¨. Και έτσι είναι. ¨Διαπίστωσα ιδίοις όμμασι το φαινόμενο, στις 2 Αυγούστου του 1972¨, αναφέρει ο Στέλιος Πετράκης και εξηγεί: ¨Περίμενα υπομονετικά να νυχτώσει, έχοντας σταθεί πίσω από τον κυκλικό βωμό που βρίσκεται στο εσωτερικό του ναού. Όταν τα αστέρια εμφανίστηκαν είδα πως προεκτείνοντας νοερά τις δύο βόρειες μεσαίες κολόνες προς τον ουρανό συναντούσα ανάμεσα τους, στο κέντρο ακριβώς, τον σημερινό Πολικό Αστέρα, τον Α΄ της μικρής ’ρκτου¨.
Για πολλούς συντηρητικά σκεπτόμενους, ενδεχόμενα σαν και αυτό της τεχνητής ολίσθησης του ναού είναι απίστευτα, ωστόσο οι μαθηματικοί και αστρονομικοί υπολογισμοί τα αποδεικνύουν υπενθυμίζοντας μας πως καμιά φορά ο πολύς ορθολογισμός η και η επιστημονική αλαζονεία μπορεί να αποκλείσουν τις εκδοχές που, ενώ δείχνουν απίστευτες, ίσως είναι οι πραγματικές.
Προεκτείνοντας νοερά τους δυο κίονες, στο βάθος, ο Στέλιος Πετράκης "συνάντησε"τον Πολικό Αστέρα !

KGB - UFO - Γ+Δ μέρος

KGB - UFO - Β μέρος

KGB - UFO - Α μέρος

Ομπάμα:Δύναμη αλλαγής...ή σύστημα πυρόσβεσης;

ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ(!) ΑΓΑΛΜΑ ΣΤΟΝ ΑΡΗ????

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΛΑΝΗΤΗ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΤΟΥ, ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Η ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ Η ΝΑΣΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ.
Η ΤΕΥΛΕΥΤΕΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΡΑ ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΥΜΗΖΕΙ, ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ, ΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ. ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΡΑΤΗΡΑ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟ ΑΓΑΛΜΑ,ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΒΡΑΧΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΦΕΡΕΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΓΡΑΜΜΗ ΟΠΗ Η ΣΚΑΛΙΣΜΑ ΑΡΚΕΤΑ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΓΙΑ ΦΥΣΙΚΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ.

Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΛΥΒΥΨΗΛΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ,ΤΡΑΒΗΧΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΕΙΑΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 1167(7 ΜΑΙΟΥ 2007) ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ 16 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΚΥΑΝΟΥ ΦΙΛΤΡΟΥ.Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗ ΒΡΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ HTTP://MARSROVERS.NASA.GOV/GALLERY/PRESS/OPPORTUNITY/20071226A.HTML

ΤΟ<<ΠΙΑΤΟ ΤΟΥ ΝΩΕ>> ΚΑΙ Η ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗ ΓΡΑΦΗ Η ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΘΕ ΓΡΑΦΗΣ

ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΤΙΚΗΜΕΝΟ-ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ! ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ,ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΛΛΕΣ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΑ ΘΑΒΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΝΕ ΣΤΗ ΛΗΣΜΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΛΑΣΟΥΝ ΤΟ "ΒΟΛΕΜΑ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ". ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ ΕΥΡΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ "ΠΙΑΤΟ ΤΟΥ ΝΩΕ" ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΣΥΡΘΗΚΕ ΑΠΟ ΒΑΘΟΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 120 ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟ ΤΟΥ ΝΩΕ!!. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΓΚΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΦΕΡΕΙ ΧΑΡΑΞΕΙΣ 23 ΣΥΜΒΟΛΩΝ-ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΣ,17 ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ!!!!!

ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΠΛΕΟΝ <<ΠΙΑΤΟ ΤΟΥ ΝΩΕ>> ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΕΚΠΛΗΣΣΕΙ, ΑΝ ΣΚΕΦΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΩΙΜΗΣ ΝΕΟΛΗΘΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ, ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΓΥΡΩ ΣΤΟ 5400 Π.Χ.


ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΟΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΛΗΜΜΥΡΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΗΣΜΟ.Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΑΚΡΟΓΡΑΜΜΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΑΝΗ ΓΡΑΜΜΗ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΚΤΟΓΡΑΜΗ (Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΗΛΙΚΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 7000-9000 ΧΡΟΝΩΝ,ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΒΑΘΟΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 90 ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΗΓΡΑΜΜΗ) ΒΡΕΘΗΚΕ ΤΟ ΠΙΑΤΟ ΤΟΥ ΝΩΕ


Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΗΤΑΝ ΣΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ! ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ Κ. ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΥ ΣΑΜΨΩΝ,ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΝΕΟΛΙΘΙΚΩΝ ΕΠΙΓΡΑΦΩΝ ΤΩΝ ΓΙΟΥΡΩΝ ΤΟ 1992 ΟΤΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ, ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΙΓΜΑ, ΚΑΤΑ ΠΑΣΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΟ!!!!!
ΕΤΣΙ Η ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑ ΘΕΩΡΙΑ ΠΕΡΙ ΕΙΣΑΓΩΓΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΦΟΙΝΙΚΗ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ, ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΠΕΛΑΣΓΙΚΗ ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ,ΤΟ ΠΟΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝ!!!!!!!!!!!!!!!!

επιθάνατιες εμπειρίες

Εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια, οι κοντινές στο θάνατο εμπειρίες ("Near Death Experience" ή NDE) έχουν αποσπάσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων. Χάρη στην πρόοδο των ιατρικών οργάνων της εντατικής, όπως του ηλεκτροσόκ, έχουν εμφανιστεί πολλοί άνθρωποι που δηλώνουν ότι έχουν ζήσει αυτή την εμπειρία που διαδραματίζεται στα σύνορα του δικού μας, με τον άλλο, τον άυλο κόσμο. Χειρούργοι, γιατροί, ψυχίατροι, φιλόσοφοι, ανθρωπολόγοι, κτλ, δεν ξέρουν πως να χαρακτηρίσουν αυτά τα φαινόμενα, μιας και γνωρίζουν πολύ καλά ότι το να παραδεχτούν επίσημα ότι μπορεί να υπάρξει μια ζωή μετά το θάνατο αποτελεί ρίσκο από τη στιγμή που θρησκευτικές παραδόσεις και ιδεολογίες θα μπορούσαν να απαιτήσουν ή ακόμα και να αντλήσουν επιπλέον αποδείξεις.

Ωστόσο, οι ασθενείς που έζησαν αυτήν την εμπειρία δε μιλούν και πολύ εύκολα από φόβο μην οδηγηθούν σε ψυχιατρικά άσυλα. Πολύ λογικό. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα ενός γιατρού στη γαλλική τηλεόραση που δήλωσε σε κάποιο ντοκιμαντέρ για τις εμπειρίες αυτές: "Την πρώτη φορά που ένας από τους ασθενείς μου μου διηγήθηκε αυτό που έζησε, έσκασα στα γέλια. Δεν πιστεύω σε τέτοιες χαζομάρες." Δεν υπάρχει χειρότερος κουφός από εκείνον που δε θέλει ν΄ ακούσει, λέει ένα παλιό ρητό. Γι αυτό λοιπόν το λόγο, για να πειστούν ότι δεν πρόκειται περί ενός φαινομένου που συμβαίνει μόνο στη δική τους χώρα, τις Ηνωμένες πολιτείες, δύο γιατροί, οι Erlendur Haraldsson και Karl Isis, σχεδίασαν και πραγματοποίησαν μια σοβαρή επιστημονική έρευνα με τη συνεργασία πολλών χιλιάδων ασθενών που βρίσκονταν είτε στο τελευταίο στάδιο της ασθένειάς τους είτε ακολουθούσαν ακόμα θεραπευτική αγωγή. Ξεκίνησαν λοιπόν από τις Ινδίες και πέρασαν στη συνέχεια στις ΗΠΑ, κι αυτό για να βεβαιωθούν ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και το πολιτιστικό υπόβαθρο δεν επηρεάζουν αυτά που διηγούνται εκείνοι που φέρονται να έχουν ζήσει την εμπειρία.

Η έρευνα έβγαλε ότι υπάρχει πραγματικά κάτι, κάτι μάλιστα πολύ συγκεκριμένο, αλλά τι είναι αυτό; Διότι, όπως οι δυο γιατροί, έτσι ακριβώς και πολλοί συνάδελφοί τους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης κατάφεραν να αναγνωρίσουν μέσα από μαρτυρίες τα διάφορα στάδια της έλευσης του θανάτου για τους ανθρώπους εκείνους που "επανέρχονται", όμως για εκείνους που "έφυγαν" για τα καλά, το μυστήριο, τουλάχιστον από επιστημονικής άποψης, παραμένει. Και , τι σύμπτωση, οι χιλιάδες αυτές περιγραφές μοιάζουν να κολλάνε περίφημα με το διάσημο πίνακα του Jerome Bosch "η άνοδος προς τον ουράνιο παράδεισο" (ελαιογραφία σε ξύλο), όπως επίσης με το κείμενο του Πλάτωνα όπου αναφέρεται η μεταθανάτια εμπειρία του στρατιώτη Ηρ (Πλάτωνος, Πολιτεία), ή ακόμα στα αιγυπτιακά Βιβλία των Νεκρών...

Οι σκεπτικιστές δε διστάζουν να μας διαβεβαιώσουν ότι οι καταστάσεις αυτές προέρχονται από ένα χημικό μάγμα (ενδορφίνες κλπ..) που εκκρίνεται από τον εγκέφαλο τη στιγμή που επέρχεται ο θάνατος. (Οι ενδορφίνες εκκρίνονται αυθόρμητα από τον εγκέφαλο σε ακραίες καταστάσεις φόβου ή πόνου και παίζουν το ρόλο ισχυρότατου παραισθησιογόνου). Μια εξήγηση που δε θα υπήρχε κανένας λόγος να απορρίψουμε αν δεν υπήρχαν οι μαρτυρίες για εγκατάλειψη του σώματος, μαρτυρίες τόσο απίστευτες όσο και αληθινές, αλλά κυρίως εξακριβωμένες. Πως ένας αγρότης που δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του χειρουργείο μπορεί και περιγράφει με λεπτομέρειες που ούτε φοιτητής της ιατρικής δε θα έδινε, τα κουμπιά που πατούσαν οι χειρούργοι, τα μπουκαλάκια που έδιναν οι βοηθοί, το στάδιο την ανάνηψης με τις μεγαλύτερες λεπτομέρειες, την ελιά στο πρόσωπο της νοσοκόμας που βρισκόταν πίσω του μόνο κατά διάρκεια της επέμβασης, και όλα αυτά παρακολουθώντας τα από το ταβάνι του χειρουργείου; Πως είναι δυνατό να φανταστούμε ότι ένας ασθενής, απλωμένος στο χειρουργικό τραπέζι, με το σώμα του ανοιγμένο από τα νυστέρια, υπό την επίδραση αναισθητικού ή πολλές φορές σε κώμα, επανέρχεται και αρχίζει να διηγείται στους γιατρούς ιστορίες ελάχιστα πιστευτές, εάν αυτές οι ίδιες οι ιστορίες δεν έχουν κάτι το βαθιά εντυπωσιακό και πρωτάκουστο; Η πρώτη τους άλλωστε αντίδραση είναι να παρατηρήσουν τους γιατρούς που τους επανέφεραν στη ζωή: "Γιατί με επαναφέρατε, ήμουν τόσο όμορφα εκεί.", είναι μια φράση που έχουν ακούσει πολλοί αναισθησιολόγοι.

Οι γιατροί πάντως εκτιμούν ότι από τη στιγμή που η καρδιά σταματά να χτυπά και το εγκεφαλογράφημα δε δίνει πια καμιά ένδειξη λειτουργίας , ο άνθρωπος είναι νεκρός. Ωστόσο, δημοσιεύοντας έναν απολογισμό της έρευνάς τους, οι δυο γιατροί, Haraldsson και Isis, γράφουν: "Εκείνο που ανακαλύψαμε, από τη μια μας ξάφνιασε και από την άλλη μας γέμισε ελπίδα. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια νέα μαρτυρία, η οποία βασίζεται σε παρατηρήσεις περισσοτέρων των χιλίων γιατρών και νοσοκόμων. Αυτή η μαρτυρία μας κάνει υποχρεωτικά να πιστέψουμε ότι υπάρχει μια ζωή μετά θάνατον, άλλωστε καμιά άλλη υπόθεση δε θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα τα συλλεγόμενα στοιχεία."

Ο καρδιοχειρούργος Michael Sabom ήταν ένας από τους πρώτους που "απέρριψε" οριστικά με επιστημονική επισημότητα τις μαρτυρίες για τις μεταθανάτιες εμπειρίες (εγκατάλειψη του σώματος, τούνελ, δυνατό άσπρο φως, συνάντηση με νεκρούς συγγενείς,...) αντιτιθέμενος έντονα σε εκείνον που τράβηξε την προσοχή του κόσμου πάνω στις εμπειρίες αυτές, τον δόκτορα Raymond Moody, το 1976, με το βιβλίο του "Η Ζωή μετά ζωής". Ο σκεπτικιστής λοιπόν καρδιολόγος, θεωρούσε ότι οι μαρτυρίες που είχε συλλέξει ο Moody αποτελούσαν μια φάρσα από τη μεριά κάποιων δημοσιογράφων, και πως θα έπρεπε να αποφεύγεις τη ράτσα των ανθρώπων αυτών όπως ο διάβολος το λιβάνι. "Έχω συμμετάσχει σε δεκάδες καρδιακές ανανήψεις, πολλές φορές ακραίας μορφής, και ποτέ δεν άκουσα κάτι παρόμοιο από τους ασθενείς μου. Το βιβλίο του Moody, αποτελεί καθαρή απάτη, είναι απλώς μια μπλόφα. Δεν υπακούει σε κανένα επιστημονικό κριτήριο και αυτό είναι άλλωστε κάτι που και ο ίδιος ο συγγραφέας του βιβλίου παραδέχεται μόλις στην πρώτη σελίδα."

Για να στηρίξει ακόμα περισσότερο το συλλογισμό του, την επόμενη κιόλας μέρα πηγαίνει στο καρδιολογικό του κέντρο και θέτει ερωτήσεις στους ασθενείς του. Οι δύο πρώτοι δεν αλλάζουν κάτι. Η τρίτη ασθενής που ερωτάται του ζητάει να μην την περάσει για τρελή και του διηγείται τη επιθανάτια εμπειρία της. Ο γιατρός συνεχίζει να ρωτά τους ασθενείς του και πέφτει σε ακόμα μια περίπτωση επιθανάτιας εμπειρίας. Οι μέχρι τώρα πεποιθήσεις του αρχίζουν να ακροβατούν σε τεντωμένο σκοινί και, από τη στιγμή εκείνη, αποφασίζει να βάλει νερό στο κρασί του και να ξεκινήσει ο ίδιος μια έρευνα ώστε να έχει την καρδιά του καθαρή. Η έρευνα θα διαρκέσει τέσσερα χρόνια και θα αποσπάσει μαρτυρίες ανθρώπων που απέδρασαν από το θάνατο παρά του ότι είχαν κριθεί και δηλωθεί, από τη χειρουργική ομάδα, νεκροί κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Έτσι λοιπόν, δουλεύοντας για τον ίδιο του τον εαυτό, ο γιατρός Michael Sabom, θα καταλήξει στα ίδια συμπεράσματα με τον Raymond Moody. Το ίδιο και οι επιστήμονες που θα τον διαδεχτούν, θα καταλήξουν κι αυτοί σε παρόμοιο συμπέρασμα.

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος τι το περίεργο υπάρχει με τις εμπειρίες αυτές, αφού όλες οι θρησκείες ευαγγελίζονται μια ζωή μετά θάνατον. Όμως, ακόμα και για τους πιο σκεπτικιστές, εκείνο που θα αποτελούσε τη χαρακτηριστική βολή πάνω στην ολιγοπιστία τους για τις κοντινές στο θάνατο εμπειρίες, βρίσκεται στις μαρτυρίες παιδιών, που εκ φύσεως δεν μπορούμε με ευκολία να υποπτευτούμε ότι έχουν επηρεαστεί από θρησκευτικές και πολιτιστικές δοξασίες. Τα παιδιά λοιπόν επίσης, μέσα από τη δική τους ιδιόμορφη γλώσσα, περιγράφουν τις ίδιες λεπτομέρειες, τις ίδιες αισθήσεις. Η πιο γνωστή έρευνα που έχει πραγματοποιηθεί με αντικείμενό της αποκλειστικά παιδιά είναι εκείνη του Melvin Morse, σε συνεργασία με τέσσερις άλλους παιδίατρους, που δημοσιεύτηκε στο "American Journal of Diseases of Children". Σε διακόσιες συνομιλίες του με παιδιά από 3 ως 16 χρονών στο νοσοκομείο του Σιάτλ, ο Melvin Morse απέσπασε ακριβώς τριάντα τρεις συγκεκριμένες περιγραφές τύπου NDE.

Όπως είναι όμως φυσικό, μόνο ένα γεγονός που μπορεί να επαναληφθεί με τη θέλησή μας και που μπορεί να εξηγηθεί με μαθηματικούς τύπους μπορεί να θεωρηθεί επιστημονικά υπαρκτό, και υπό αυτήν την έννοια οι μαρτυρίες παραμένουν μαρτυρίες και δεν αποτελούν αποδείξεις. Σήμερα φαίνεται πολύ δύσκολο να βρεις πραγματικά μια απόδειξη της ύπαρξης ζωής μετά τη ζωή, ακόμα κι αν όλες οι ενδείξεις τείνουν προς αυτό το συμπέρασμα. Κι έπειτα, το να παραδεχτείς επίσημα ότι υπάρχει μια "άλλη" ζωή, θα ξεκινούσε μια διαδικασία επανεξέτασης πολλών καθιερωμένων αξιών...

Όταν ο θάνατος πλησιάζει.
Η επιθανάτια εμπειρία βήμα - βήμα

Οι επιστήμονες κατάφεραν έπειτα από χιλιάδες μαρτυρίες να χαρτογραφήσουν τα διαφορετικά στάδια μιας επιθανάτιας εμπειρίας. Καμιά περίπτωση δε μοιάζει ακριβώς με μια άλλη και η χαρτογράφηση δεν αποτελεί παρά ένα θεωρητικό μοντέλο, υπό την έννοια ότι κάποιοι ασθενείς άρχισαν απ΄ ευθείας από το στάδιο 2 ή 5 και τερμάτισαν στο στάδιο 7 ή 9 ή 10. Όλοι τους διευκρινίζουν ότι η εμπειρία τους δεν περιγράφεται με λόγια αλλά ήταν τόσο ωραία που ποτέ πια δε θα έχουν να φοβηθούν το θάνατο (τις συνθήκες ναι, όχι όμως τον φυσικό θάνατο). Αυτά τα διαφορετικά στάδια επέρχονται είτε τη στιγμή του ατυχήματος είτε στο νοσοκομείο.

1) Ο ασθενής ακούει να δηλώνεται νεκρός ή δεν καταλαβαίνει τη νέα του "υπόσταση".
2) Αίσθηση ειρήνης και απώλειας της επίγειας ζωής. Ο ασθενής δεν δίνει σημασία στο σώμα του, σα να επρόκειτο περί ενός φακέλου που τον περικλείει, ή ενός χαμένου γαντιού.
3) Ένας ήχος, μια μουσική μπαίνουν σιγά σιγά στη συνείδησή του και χάνει επαφή με το περιβάλλον.
4) Ο ασθενής "βγαίνει" από το σώμα του και αιωρείται, ή ακόμα διαπερνά τοίχους ή ταβάνια. Βλέπει όλα τα πράγματα υπό γωνία 360 μοιρών και ακούει το ίδιο καλά αυτά που λένε αλλά και αυτά που σκέφτονται οι γιατροί. Η όρασή του γίνεται zoom. Του αρκεί να ρίξει το βλέμμα του σε ένα χώρο ή σε ένα αντικείμενο, κι αυτό ταυτόχρονα μεγαλώνει.
(Περίπτωση ενός 11χρονου παιδιού με ανακοπή καρδιάς μέσα στο διάδρομο του νοσοκομείου: άκουσε ένα περίεργο σφύριγμα στ' αυτιά του και ανθρώπους που μιλούσαν. Στη συνέχεια αιωρούνταν στο ταβάνι του δωματίου και κοιτούσε από πάνω το σώμα του. Άκουσε μια νοσοκόμα που έλεγε:"ελπίζω να μη χρειαστεί να το κάνουμε" και στη συνέχεια παρακολουθούσε όλη την επιχείρηση της καρδιοπνευμονικής του ανάνηψης. Είδε μια νοσοκόμα "να του βάζει στο σώμα ένα είδος λίπους και στη συνέχεια να δίνει τις "ρακέτες" στο γιατρό" και όταν ο γιατρός πάτησε το κουμπί, ξαναβρέθηκε με μιας πίσω στο σώμα του. Έβλεπε τώρα το γιατρό από πάνω του.
5) Αλλαγή περιβάλλοντος: ο ασθενής νιώθει να "ρουφιέται" με πρωτοφανή ταχύτητα σε ένα σκοτεινό τούνελ, μια μαύρη σπείρα, ένα σκοτεινό σωλήνα, ένα πηγάδι, κλπ.
6) Σε κάποιες μαρτυρίες, ο ασθενής μας βεβαιώνει ότι είδε και άλλους στο ίδιο ταξίδι μέσα στο τούνελ.(περίπτωση μιας νεαρής πάνω στη γέννα: "βρισκόμουν μέσα σ' ένα είδος τούνελ ή ασανσέρ. Υπήρχαν γύρω μου παρουσίες που με ενθάρρυναν, όπως σε ποδηλατικούς αγώνες που ο κόσμος γύρω ενθαρρύνει τους ποδηλάτες.")
7) Διακρίνει ένα άσπρο φως η ένταση του οποίου τον έλκει. Το φως αυτό, παρά του ότι είναι πολύ μεγάλης έντασης, δεν τυφλώνει. Είναι ένα φως που "εκπέμπει αγάπη", "μια αγάπη άγνωστη πάνω στη γη", μέσα στην οποία ο ασθενής θέλει όσο τίποτε άλλο να αναμιχθεί.
8) Συναντά είτε νεκρούς φίλους και συγγενείς είτε "μια ύπαρξη από φως".
Από εκεί και πέρα, δύο πιθανότητες:
9) Ή οι συγγενείς τού λένε να επιστρέψει -"η ώρα σου δεν έχει φτάσει" - οπότε νιώθει να ωθείται πάλι πίσω προς τα πίσω.
10) Είτε η "φωνή" της ύπαρξης από φως τον ρωτάει: "Τι έκανες στη ζωή σου;" Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο ασθενής βλέπει να περνάει από μπροστά του ολόκληρο το film της ζωής του, με όλες τις λεπτομέρειες, ακόμα και τις πιο ξεχασμένες, και μαζί μ' αυτό βλέπει και τις συνέπειες των πράξεών του πάνω στη ζωή των άλλων. Η δοκιμασία αυτή χαρακτηρίζεται από τους ασθενείς που "επέστρεψαν" ως η πιο τρομακτική, διότι τίποτα δεν μπορεί να κρυφτεί. Η "φωνή" τον ξαναστέλνει λοιπόν πίσω, ή , πιο σπάνιο, τον αφήνει να επιλέξει ο ίδιος. Εκείνος ξέρει ότι αν περάσει πέρα από αυτό το όριο, η επιστροφή θα είναι αδύνατη.
11) Επιστροφή στο σώμα.

Μια μαρτυρία: " Δεν ήθελα να επιστρέψω".

"Θα το θυμάμαι για πάντα. Στο νοσοκομείο de Pontarlier, ο γυναικολόγος διέγνωσε χωρίς καθυστέρηση κύστη στις ωοθήκες εξαιρετικά επικίνδυνη και προγραμμάτισε να χειρουργηθώ την επομένη. Η επέμβαση διεξήχθη χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα και με πήγαν στο δωμάτιό μου. Με το που βρέθηκα στο κρεβάτι, ένοιωσα πολύ άσχημα, δεν μπορούσα να αναπνεύσω και νόμιζα ότι ζούσα σ' έναν εφιάλτη. Ένοιωσα να ρουφιέμαι σε μια μαύρη πηχτή θάλασσα, κολλώδη κύματα με παράσερναν, κι έπειτα, τελείως ξαφνικά, το φως. Ένα φως τέτοιο που μ' έκανε να ουρλιάξω: "Δε θέλω να επιστρέψω" (στη Γη). Η διαδικασία ανάνηψης διήρκεσε τρία τέταρτα της ώρας. Δεν ήθελα να επιστρέψω. Εκείνο το φως ήταν τόσο εκπληκτικό, τόσο όμορφο, κάτι το μεγαλειώδες, ένα ξημέρωμα ασύγκριτο με εκείνο που υπάρχει στη Γη. Ήθελα να συναντήσω αυτό το φως, επιθυμούσε να πάω εκεί που ήταν, να το πιάσω, όμως έπειτα, με μιας, όπως μια πτώση από μια κούνια που βρίσκεται σε κίνηση, επέστρεψα πίσω. Τα βαλα με τους γιατρούς. Ο άντρας μου που παραβρίσκονταν στην επέμβαση, δεν καταλάβαινε. Είχαν σπάσει τα αγγεία μου, είχα γίνει κατάμαυρη, για λίγο δεν είχα καταπιεί τη γλώσσα μου και τα πλευρά μου έσπασαν κατά την προσπάθεια των γιατρών να ανανήψω. Εγώ όμως ακτινοβολούσα ένα είδος ανθρώπου που έχει καταγοητευτεί, μαγευτεί από κάτι. Ήταν τόσο ωραίο.

Μετά από καιρό κακοχαρακτήρισα τον εαυτό μου που ήθελε εκείνη τη στιγμή να αφήσει πίσω τον άντρα μου και τα παιδιά μου. Στη δεύτερη εγχείρηση που έκανα, χρόνια αργότερα, φοβόμουν πολύ γιατί ήμουν σίγουρη ότι αυτή τη φορά δε θα επέστρεφα. Όμως τίποτα δε συνέβη. Όλα αυτά, τι άλλαξαν σε μένα; Πρώτα απ' όλα, έδωσε στόχο στη ζωή μου. Βρίσκομαι εδώ γιατί οφείλω να τελειώσω τη ζωή μου. Ξέρω όμως ότι μετά θα είναι θαυμάσια. Αντιθέτως, δε θα αυτοκτονήσω ποτέ. Είναι ωστόσο μια τραυματική εμπειρία διότι θέλουμε να μιλήσουμε γι αυτά που ζήσαμε και δεν μπορούμε. Ήμουν ήδη τυχερή που οι γιατροί μου με άκουσαν χωρίς να νομίσουν ότι τρελάθηκα. Στη συνέχεια διαπίστωσα ότι την ίδια εμπειρία έζησαν κι άλλοι, πράγμα που με βοήθησε να το ξεπεράσω χωρίς πρόβλημα. Ένα πράγμα είναι σίγουρο, δε φοβάμαι πια το θάνατο. Είμαι τώρα σίγουρη ότι ο παράδεισος είναι αυτό το φως και ότι η Γη είναι το Καθαρτήριο."

Αφήγηση της Hermine Bathany, διευθύντριας δημοτικού σχολείου, 35 χρονών τη στιγμή του γεγονότος (1985).

Ο Πυθαγόρας

Ο Πυθαγόρας είναι μια από τις πιο μυστήριες φυσιογνωμίες της αρχαίας Ελλάδας. Μην έχοντας αφήσει το παραμικρό γραπτό κείμενο, η διδασκαλία του διασώθηκε και διαδόθηκε από τα γραπτά των μαθητών του. Όπως ακριβώς δηλαδή έγινε και με το Χριστό. Θεωρείται από τους πιο σοφούς ανθρώπους της αρχαιότητας και οι θεωρίες του βρίσκουν πολλές εφαρμογές ακόμα και σήμερα.

Γεννήθηκε το 580 π.Χ. στη Σάμο και πέθανε το 490 π.Χ. στο Μεταπόντιον της Κάτω Ιταλίας. Μεγάλωσε στη Σάμο και είχε πιθανότατα δάσκαλο τον Αναξίμανδρο. Θα ταξιδέψει αναζητώντας τη σοφία στην Περσία, στην Κρήτη και στην Αίγυπτο, όπου και θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στα σαράντα του χρόνια επιστρέφει στη Σάμο και βρίσκει την πατρίδα του υπό την κατοχή του τυράννου Πολυκράτη και φεύγει πάλι, για την Ιταλία αυτή τη φορά.

Στην Κροτόνα, ελληνική αποικία της Κάτω Ιταλίας, ιδρύει μια σχολή που δε θα αργήσει να πάρει μεγάλη φήμη, συγκεντρώνοντας πλήθος μαθητών που συσπειρώνονται γύρω από το Δάσκαλο. Σχηματίζουν μια αδελφότητα μέσα στην οποία βασιλεύουν συγκεκριμένοι κανονισμοί αλλά και ταμπού σχετικά με την ένδυση, τη διατροφή και τις κοινωνικές συναναστροφές. Το να γίνεις μέλος της σχολής δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πρέπει πρώτ' απ' όλα να μπορείς να "κρατάς κλειστό το στόμα σου". Έπειτα, να ακούς επί πέντε ολόκληρα χρόνια το δάσκαλο Πυθαγόρα να διδάσκει, χωρίς να τον βλέπεις. Στη συνέχεια να ακούς συμπεράσματα χωρίς αποδείξεις, και στο τέλος να μαθαίνεις και τις αποδείξεις. Και όλα αυτά προφορικά.

Ο σκοπός της σχολής αφορά πρώτ' απ' όλα στη θρησκεία και στον εσωτερισμό και έπειτα στην πολιτική. Με την πολιτική του θεωρία, ευνοϊκή ως προς τις έννοιες της τάξης και της ιεραρχίας, θα κερδίσει το ενδιαφέρον και την υποστήριξη των ντόπιων αριστοκρατών, όχι όμως και των δημοκρατικών, η αντίθεση των οποίων θα τον υποχρεώσει να εγκαταλείψει την Κροτόνα. Οι δημοκρατικές επαναστάσεις θα οδηγήσουν στην καταστροφή της "αίρεσης", κυνηγώντας τους τελευταίους μαθητές που είχαν απομείνει, στον Τάραντα της Σικελίας. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας, θα πεθάνει κατά τη διάρκεια του εμπρησμού της σχολής του.

ΟΙ Πυθαγόριοι πιστεύουν στην κυριαρχία των αριθμών πάνω σε οτιδήποτε βρίσκεται στο Σύμπαν. Κάθε πράγμα εκφράζεται με αριθμούς. Από αυτό και μόνο το δόγμα απορρέουν σχεδόν όλες οι μαθηματικές σχέσεις που ερευνήθηκαν από τη σχολή του Πυθαγόρα. Οι μελέτες αφορούν στους γνωστούς έως τότε αριθμούς, δηλαδή τους θετικούς, ακέραιους, δυνάμεις στο τετράγωνο και τα κλάσματα. Στο χώρο της γεωμετρίας, η πιο φημισμένη "ανακάλυψη" είναι αυτή που καθορίζει ότι το τετράγωνο της υποτείνουσας ενός ορθογωνίου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο άλλων πλευρών. Στον τομέα της αστρονομίας, οι Πυθαγόριοι είναι οι πρώτοι που θα μιλήσουν για τη σφαιρικότητα της Γης καθώς και γι άλλους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από μια κεντρική εστία φωτιάς.

Όμως, τι απ' όλα ήταν ο Πυθαγόρας; Πνευματικός δάσκαλος, επιστήμονας ή φιλόσοφος; Απ' ότι φαίνεται, και οι τρεις αυτές ιδιότητες βρίσκονταν σε απόλυτη αρμονία μέσα του. Πολλά έχουν λεχθεί για τη ζωή του, ακόμα και για το θάνατό του. Γνωρίζουμε σήμερα ότι ακολουθούσε πλήθος ορφικών θεωριών σχετικά με τη μετεμψύχωση, σχετικά με την αθανασία της ψυχής, καθώς και με την ανάγκη αλλά και την υποχρέωση του ανθρώπου ν' ακολουθήσει, για το καλό της ψυχής του, ένα βίο ασκητικό. Λέγεται ότι ο μεγάλος δάσκαλος είχε λάβει το θείο δώρο να θυμάται τις προηγούμενες ζωές του, προνόμιο για λίγους και εκλεκτούς ανθρώπους. Μόνο ο σοφός μπορεί να είναι αποδέκτης αυτού του χαρίσματος, αυτής της ανώτατης ικανότητας να "επιθεωρήσεις" από μόνος σου τον εαυτό σου και να εξαλείψεις τα σφάλματά σου ξαναζώντας τα νοητικά. Ο Πυθαγόρας είχε επίσης ένα εξαιρετικό χάρισμα να μαγεύει τον κόσμο, σε τέτοιο βαθμό που πολλοί τον θεωρούσαν θεό και γι' αυτό τον αποκαλούσαν συχνά και υπερβόριο Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ήταν άλλωστε και ο πιο λατρευμένος θεός των πυθαγορίων. Η μουσική (της οποίας αντιπροσωπευτικός θεός ήταν ο Απόλλωνας), θεωρούταν η ψυχή της σχολής τους.

Σχετικά με το θάνατό του υπάρχουν πάλι πολλές ιστορίες. Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων, πολλοί από τους μαθητές του βρήκαν το θάνατο, πολλοί απ' αυτούς κάηκαν ζωντανοί, κάποιοι άλλοι δολοφονήθηκαν επί τόπου. Δεν είναι όμως σίγουρο αν ο Πυθαγόρας σκοτώθηκε επίσης από τους εχθρούς του, ή πέθανε με τη θέλησή του, αφήνοντας νηστικό τον εαυτό του, λόγω της απελπισίας και της αγανάκτησής του.

Ο Πυθαγόρας έζησε την ίδια εποχή με τον Lao-Tse της Κίνας, τον Βούδα των Ινδιών και τον Ζωροάστρη της Περσίας. Θα μάθουμε άραγε ποτέ τι ήταν εκείνο που θέλησε τον ταυτόχρονο ερχομό αυτών των μεγάλων φυσιογνωμιών στη γη;

ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ

Τα γεγονότα που θα αναφερθούν είναι αληθινά. Μετά από αυτά όπως θα διαπιστώσει και ο πιο δύσπιστος κάποια ερωτήματα θα βασανίσουν το μυαλό του: τι παίζεται εδώ; Είναι η πραγματικότητα όπως τη γνωρίζουμε; Υπάρχουν δυνάμεις, ορατές ή αόρατες που ορίζουν αυτό που αποκαλούμε πραγματικότητα;

Ο Abraham Lincoln εκλέχθηκε στο κοινοβούλιο το 1846.

Ο John F. Kennedy εκλέχθηκε στο κοινοβούλιο το 1946.

Ο Abraham Lincoln εκλέχθηκε πρόεδρος το 1860 .

Ο John F. Kennedy εκλέχθηκε πρόεδρος το 1960.

Tα ονόματα Lincoln και Kennedy αποτελούνται από 7 γράμματα.

Και οι δύο είχαν ευαισθησία στο ζήτημα της προστασίας των δικαωμάτων του ανθρώπου.

Οι σύζυγοι και των δυο προέδρων έχασαν το παιδί τους όταν κατοικούσαν στον Λευκό Οίκο.

Οι δύο πρόεδροι
δολοφονήθηκαν με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Οι δύο πρόεδροι έχασαν την ζωή τους
ημέρα παρασκευή.

Οι δύο πρόεδροι δολοφονήθηκαν από
“ΝΟΤΙΟ”.

Τους δύο πρόεδρους διαδέχτηκαν
“ΝΟΤΙΟΙ”.

Και οι δύο διάδοχοι τους ονομαζόταν
Johnson .

O Andrew Johnson, που διαδέχτηκε τον Lincoln, γεννήθηκε το 1808.

Ο Lyndon Johnson, που διαδέχτηκε τον Kennedy, γεννήθηκε το 1908.

Η γραμματέας του Lincoln ονομαζόταν Kennedy.

Η γραμματέας του Kennedy ονομαζόταν Lincoln.

Ο John Wilkes Booth, που δολοφόνησε τον Lincoln, γεννήθηκε το 1839.

Ο Lee Harvey Oswald, που δολοφόνησε τον Kennedy, γεννήθηκε το 1939.

Οι δύο δολοφόνοι ήταν γνωστοί με τα τρία τους ονόματα.

Το σύνολο των τριών ονομάτων και των δύο δολοφόνων
αποτελείται από 15 γράμματα.

Ο Lincoln πέθανε σε ένα θέατρο που λεγόταν ”Kennedy”.

Ο Kennedy πέθανε μέσα σε ένα αυτοκίνητο που λεγόταν “Lincoln”.

Ο John Wilkes Booth προσπάθησε να ξεφύγει από ένα θέατρο και συνελήφθη σε ένα κτίριο.

Ο Lee Harvey Oswald προσπάθησε να ξεφύγει από ένα κτίριο και συνελήφθη σε ένα θέατρο.

Μία εβδομάδα πριν δολοφονηθεί ο Lincoln, ήταν διακοπές στο Monroe Maryland.

Μία εβδομάδα πριν δολοφονηθεί ο Kennedy ήταν διακοπές με την Marilyn Monroe.

Πρέπει να αναλογιστούμε πόσα από τα προαναφερθέντα γεγονότα θα μπορούσαν να είναι απλές συμπτώσεις; Δυο; Τρία; Τέσσερα; Όλα;

Μήπως τα πάντα είναι προσχεδιασμένα;
Υπακούουν μήπως σε αόρατους νόμους της Φύσης;

Μάλλον βρισκόμαστε στο απόλυτο σκοτάδι.

Ανάλογο της εποχή φαίνεται να είναι το φύλλο των παιδιών.

Οι γυναίκες το γνωρίζουν πολύ καλά: η εγκυμοσύνη ποτέ δεν είναι εύκολη υπόθεση, ιδίως όταν το έμβρυο που σχηματίζεται μέσα τους προορίζεται για αγόρι. Σε μια τέτοια περίπτωση οι επιπλοκές είναι πάντα πολύ περισσότερες απ' ότι στην περίπτωση που έχουμε κορίτσι. Κι αυτό διότι, σε αντίθεση με εκείνο που θα μπορούσε κανείς να πιστέψει, τα αγόρια είναι πολύ περισσότερο ευάλωτα από τα κορίτσια στα πρώτα στάδια της ζωής τους, με συνέπεια πολύ λιγότερα αγόρια να επιβιώνουν μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης.

Για το λόγο αυτό, η μητέρα φύση έκανε ακόμα μια φορά σωστά τη δουλειά της προνοώντας ένα κόλπο για τα αγόρια, προκειμένου να υπάρχει μια γενική ισορροπία δυνάμεων. Διότι, φανταστείτε έναν κόσμο όπου τα κορίτσια θα έφταναν ασταμάτητα στη ζωή, σχηματίζοντας στρατιές ολόκληρες που θα καταδυνάστευαν τα αδικημένα από τη φύση και ανυπεράσπιστα αγόρια. Η απόλυτη σφαγή!

Σύμφωνα λοιπόν με τους ερευνητές της Κλινικής Μοδένα της Ιταλίας που διεξήγαγαν τη σχετική έρευνα, οι γυναίκες που συλλαμβάνουν κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου έχουν περισσότερες πιθανότητες να κυοφορήσουν αγόρι, ενώ εκείνες που συλλαμβάνουν κατά τους ανοιξιάτικους μήνες, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να "πιάσουν" κορίτσι.

Το γεγονός αυτό, αν μην τι άλλο, "ξεσκεπάζει" το σχέδιο που έχει επινοήσει η φύση για να διατηρεί την ισορροπία, δεδομένου του γεγονότος ότι τα ποσοστά σύλληψης είναι πάντα πολύ πιο αυξημένα από το Σεπτέμβριο μέχρι το Νοέμβριο. Έτσι, ενώ από τη μια μεριά ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας είναι πολύ μεγαλύτερος στα αγόρια, από την άλλη έχουμε περισσότερες συλλήψεις αγοριών, επομένως μια αποδεκτή γενική ισορροπία δυνάμεων...

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ,

Ο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, από τον Αρθουρ Κλαρκ

Μια από τις πιο παράξενες αλήθειες, που ένας ευαίσθητος νους θα αδυνατούσε να δεχθεί χωρίς μια κάποια δόση μελαγχολίας, είναι το ότι τα τελευταία 50.000 χρόνια υπήρξαν πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη άνθρωποι που θα μπορούσαν να διευθύνουν μια συμφωνική ορχήστρα, να ανακαλύψουν θεωρήματα στα μαθηματικά, να γίνουν γενικοί γραμματείς του Ο.Η.Ε., να δημοσιεύσουν ένα συναρπαστικό βιβλίο ή να πιλοτάρουν ένα διαστημόπλοιο, αν τους είχε μονάχα δοθεί η ευκαιρία. Το 99% των ανθρώπινων ικανοτήτων χάνεται άσκοπα, και ακόμα και εκείνοι από εμάς που θεωρούμε τον εαυτό μας μορφωμένο, καλλιεργημένο και ικανό, στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μας λειτουργούμε σαν αυτόματες μηχανές και κρυφοκοιτάμε τις βαθύτερες ικανότητες του νου μας όλο κι όλο μονάχα μια ή δυο φορές στη ζωή μας.

Πολλοί γοητεύονται από τις άγνωστες δυνατότητες του μυαλού οι οποίες περιγράφονται από τους θαυμαστές του Υπερφυσικού, αλλά οι γνωστές δυνάμεις του είναι ήδη τόσο εκπληκτικές, που νομίζω πως δεν υπάρχει ανάγκη να επικαλεστούμε κι' άλλες. Πάρτε για παράδειγμα τη Μνήμη. Κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει καταφέρει να κάνει έναν ικανοποιητικό απολογισμό του αριθμού των γεγονότων, των σκέψεων και των εντυπώσεων που μπορεί να αποθηκεύσει ο εγκέφαλος κατά τη διάρκεια μιας ζωής. Υπάρχει πλήθος ενδείξεων που δείχνει ότι δεν ξεχνάμε ποτέ απολύτως τίποτα!

Απλώς υπάρχουν κάποια πράγματα που, για διάφορους λόγους, χαρακτηρίζονται από τον εγκέφαλο ως "δευτερεύουσας επιλογής", κι' έτσι δεν είμαστε σε θέση να τα χειριστούμε επί του παρόντος. Σπάνια θα συναντήσουμε στην εποχή μας αληθινούς άθλους της μνήμης, κι' αυτό γιατί δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη για κάτι τέτοιο στον κόσμο μας, τον κόσμο μας των βιβλίων και των αρχείων. Πριν από την εφεύρεση της γραφής, όλη η ιστορία και η λογοτεχνία έπρεπε να αποθηκεύεται μέσα στο κεφάλι μας και να μεταδίδεται από στόμα σε στόμα. Ακόμη και σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να απαγγείλουν όλη τη Βίβλο ή το Κοράνι, όπως κάποτε μπορούσαν να απαγγείλουν όλους τους στίχους του Ομήρου.

Οι εργασίες πολλών επιστημόνων, όπως ο Δρ. Γουάιλντερ Πένφιλντ και οι συνεργάτες του στο Μόντρεαλ, έχουν αποδείξει πως οι από καιρό χαμένες αναμνήσεις μπορούν να ξαναζωντανέψουν αν ερεθίσουμε ηλεκτρικά συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Θα ξαναζωντανέψουν σαν ένα παλιό φιλμ αρχείου που μπορεί να παιχτεί μέσα στο μυαλό. Το υποκείμενο ζει πάλι κανονικότατα με ολοζώντανες λεπτομέρειες (χρώματα, μυρωδιές, ήχους) κάποια εμπειρία του παρελθόντος, αλλά με κάποιον τρόπο έχει συνείδηση ότι πρόκειται για μια ανάμνηση και δε συμβαίνει εκείνη τη στιγμή στο παρόν. Διάφορες τεχνικές υπνωτισμού μπορούν επίσεις να επιφέρουν αντίστοιχα αποτελέσματα, κι αυτό ακριβώς το εφάρμοσε ο Φρόιντ για τη θεραπεία διανοητικών διαταραχών.

Όταν θα βρούμε με ποιον ακριβώς τρόπο ο εγκέφαλος κατορθώνει να φιλτράρει και να αποθηκεύει το βομβαρδισμό των εντυπώσεων που δέχεται κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας, τότε θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε συνειδητό ή τεχνικό έλεγχο της μνήμης. Δεν θα πρόκειται πλέον για μια ανεπαρκή τυχαία διαδικασία. Αν θα θέλεις να "ξαναδιαβάσεις" τη σελίδα μιας εφημερίδας που είχες δει σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή πριν από τριάντα χρόνια, θα μπορείς να το κάνεις, με τον κατάλληλο ερεθισμό των εγκεφαλικών κυττάρων. Κατά κάποιον τρόπο, θα είναι κάτι σαν ένα είδος ταξιδιού στο χρόνο, ίσως το μόνο είδος χρονοταξιδιού που είναι δυνατό να γίνει. Θα είναι θαυμάσιο να μπορούμε να κατέχουμε μια τέτοια δύναμη.(...)

Ήδη, έχουμε κατορθώσει σε πειραματικό στάδιο να διοχετεύσουμε ηλεκτρικούς παλμούς από μικρόφωνα κατευθείαν στο ακουστικό κέντρο του εγκεφάλου κουφών ανθρώπων, οι οποίοι από εκείνη τη στιγμή μπορούν να βιώνουν την εμπειρία του ήχου. Λέω "να βιώνουν την εμπειρία του ήχου" και όχι "να ακούνε" γιατί έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο μέχρι να μπορέσουμε να μιμιθούμε το σύστημα ηχοσήμανσης του αυτιού, και όσο για το σύστημα που χρησιμοποιεί το μάτι αυτό είναι πολύ πιο πολύπλοκο. Πόσο καιρό όμως νομίζετε ότι θα χρειαστούμε για να καλύψουμε αυτή την απόσταση;

Σ' αυτό το σημείο, πρέπει να αναφέρω μια εκπληκτική σειρά πειραμάτων που έκανε ο μεγάλος φυσιολόγος Λόρδος Αντριάν. Πήρε το μάτι ενός βατράχου και το συνέδεσε ηλεκτρικά με έναν ενισχυτή και ένα ηχείο. Καθώς τριγυρνούσε μέσα στο εργαστήριο, το νεκρό μάτι τον εικονοποιούσε πάνω στην κόρη του, και η διαδοχή των φωτοσκιάσεων που συλλάμβανε μετατρεπόταν σε ακουστικά σήματα. Ο επιστήμονας έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιεί την αίσθηση της ακοής του για να δει μέσα από το μάτι του ζώου! Μπορεί κάποιος να φανταστεί τις απεριόριστες προεκτάσεις αυτού του πειράματος στην εξέλιξή του. Οι εντυπώσεις των αισθήσεων από οποιοδήποτε άλλο ζωντανό πλάσμα -ζώο ή άνθρωπο- μπορούν να "καλωδιωθούν"απευθείας στα κατάλληλα τμήματατου εγκεφάλου. Και έτσι, θα μπορεί κανείς να δει μέσα από τα μάτια ενός άλλου, ή ακόμα και να πάρει μια ιδέα από το πως είναι να ζεις μέσα σε ένα μη-ανθρώπινο σώμα!

Αν δεν μπορέσουμε να επιτύχουμε τελικά τη βιολογική αθανασία, αν δεν μπορέσουμε να γλυτώσουμε το ανθρώπινο σώμα από τον αναπόφυκτο μαρασμό και αποσύνθεσή του, ίσως να μπορέσουμε να το αντικαταστήσουμε όσο μας μένει ακόμα χρόνος. Το υποκατάστατο δεν είναι απαραίτητο να είναι ένα άλλο σώμα με σάρκα και αίμα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια μηχανή. Ακόμη κι αν ο εγκέφαλος δεν είναι αθάνατος, είναι βέβαιο πως μπορεί να ζήσει πολύ περισσότερα χρόνια από το σώμα μέσα στο οποίο φιλοξενείται, και το οποίο φθείρεται γρήγορα από ατυχήματα, τις ασθένειες και τις λειτουργικές αποτυχίες του. Για να σας δείξω πως οι μελέτες πάνω σ' αυτό το θέμα δεν είναι καθόλου καινούργιες, θα σας πω μόνο πως είκοσι χρόνια πριν, σε μις θρυλική σειρά πειραμάτων, Ρώσοι χειρούργοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν το κεφάλι ενός νεκρού σκύλου για δυο ολόκληρες εβδομάδες, υποστηρίζοντάς το μόνο μηχανικά. Δε γνωρίζω αν έχει δοκιμαστεί και σε άνθρωπο, αλλά θα με εξέπληττε αν δεν είχε.

Αν πιστεύετε πως ένας ακίνητος εγκέφαλος θα ζούσε μια πολύ ανιαρή και μελαγχολική ζωή, αυτό σημαίνει πως δεν έχετε καταλάβει καθόλου τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι αισθήσεις μας. Ένας εγκέφαλος, συνδεδεμένος με καλώδια ή με ραδιοσήματα στα κατάλληλα όργανα, θα μπορεί να συμμετάσχει σε οποιαδηποτε εμπειρία, πραγματική ή -το πιο σημαντικό- φανταστική. Όταν αγγίζετε κάτι, έχετε αλήθεια επίγνωση ότι ο εγκέφαλος δεν είναι στα δάχτυλα αλλά ένα μέτρο μακριά τους; Και άραγε, θα καταλαβαίνατε κάποια διαφορά αν τα δάχτυλά σας ήταν τρια χιλιόμετρα μακριά; Ξέρετε, τα ραδιοσήματα κάνουν ένα τέτοιο ταξίδι πολύ πιο γρήγορα από τους νευρικούς παλμούς που ταξιδεύουν κατά μήκος του χεριού σας...

"Αρχαίοι Αστροναύτες"

Τι είναι εκείνες οι αμέτρητες μυστήριες αναπαραστάσεις που βρήκαν κατά καιρούς οι αρχαιολόγοι διάσπαρτες σε διάφορες γωνιές και σπηλιές της Γης; Αρχαίοι πολιτισμοί, από τους μεγαλύτερους που δημιουργήθηκαν στον πλανήτης μας, κάνουν λόγο για θεούς που κατέβαιναν από τον ουρανό μέσα σε φωτεινά, επιβλητικά άρματα.

Ο όρος "Αρχαίοι Αστροναύτες" αναφέρεται σε εξωγήινους πολιτισμούς που ήρθαν στη Γη και που είναι "υπεύθυνοι" για σημαντικές αλλαγές στην εξέλιξη του ανθρώπινου είδους και πολιτισμού.

Αίγύπτιοι. Σουμέριοι. Μάγιας. Ινδοί.... Όλοι τους κάνουν λόγο μέσα από κοσμογονικούς μύθους, γλυπτά και ζωγραφιές, για κάποιους που ήρθαν από ψηλά, για κάποιους που στα μάτια τους δεν ήταν τίποτα λιγότερο από τους ίδιους τους τους θεούς, και οι οποίοι παρακολουθούσαν τις πράξεις τους, επενέβαιναν και καθοδηγούσαν τη ζωή τους. Πολλές είναι οι θεωρίες που έχουν ειπωθεί. Άλλοι μιλούν για έναν ανώτερο εξωγήινο πολιτισμό που ήρθε και έσπειρε τη ζωή στη Γη. ΄Αλλοι για εξωγήινους που ήρθαν και δημιούργησαν μια τάξη σκλάβων στον πλανήτη μας. Ποιοί ήταν εκείνοι που έδωσαν την εντολή στο Νώε να κατασκευάσει ένα αβύθιστο πλοίο για να απογύγει την επερχόμενη καταστροφή; Είμαστε όλοι μας απόγονοι "αρχαίων Αστροναυτών";...

Ο Erich von Daniken, συγγραφέας πολλών επιτυχημένων βιβλίων σχετικά με το θέμα αυτό, προτείνει τη θεωρία ότι τα σκάφη που εμφανίζονται στις αναπαραστάσεις, αυτά τα "Άρματα των Θεών", όπως αποκαλούνται στα αρχαία ιερά Βιβλία, προσγειώθηκαν στη Γη πολύ πριν η ανθρωπότητα εμφανιστεί στον πλανήτη.

Οι αρχαίοι αυτοί επισκέπτες μέσα από πειράματα έφτιαξαν ένα ευφυιές πλάσμα ικανό να ακολουθήσει τους κοινωνικούς κανόνες που του μεταβίβασαν. Τα νέα αυτά όντα, οι άνθρωποι, ανακάλυψαν τη γεωργία και έγιναν οι πρώτοι καλλιτέχνες, δημιούργησαν όμως παράλληλα και το δικό τους φιλοπόλεμο πολιτισμό. Τα Σόδομα και τα Γόμορρα καταστράφηκαν από πυρηνική έκρηξη! Η Κιβωτός της Διαθήκης ήταν ένας ηλεκτρικός πομπός που επέτρεπε στον Μωυσή να επικοινωνήσει με τους αστροναύτες (διαβάστε στην Παλαιά Διαθήκη τις λεπτομερείς τεχνικές "οδηγίες" που δόθηκαν από τον Θεό" με τις οποίες και κατασκευάστηκε η Κιβωτός, όπως επίσης και τον προσανατολισμό που εκείνη όφειλε να έχει σε σχέση με τον ορίζοντα και θα καταλάβετε τι εννοοεί ο Daniken...).

Όλοι οι αρχαίοι μύθοι της Δημιουργίας μιλούν για Θεούς που ήρθαν στη Γη με κάποιο "μαγικό" τρόπο και δημιούργησαν μια φυλή με το όνομα Άνθρωποι. Πολλοί από τους μύθους αυτούς αναφέρονται στον πρωταρχικό Θεό ως "Θεός Ήλιος", εννοώντας Θεός Από Φως. Στην Αίγυπτο ο Θεός ονομαζόταν Ρα. Καταγραφές σχετικά με το τι πίστευαν οι αρχαίοι πολιτισμοί για τους "αστροναύτες" που ήρθαν στη Γη, υπάρχουν σε σπήλαια, σε Σουμέριες στήλες και κυλίνδρους, στην Παλαιά Διαθήκη,... Στην Π. Διαθήκη συγκεκριμένα αναφέρεται η εβραϊκή λέξη "Ελοχίμ", η οποία σημαίνει "ΘΕΟΣ" ή "Εκείνοι που ήρθαν απ' τον ουρανό"! Το Σουμέριο Έπος Γκίγκαμες βρίθει αναφορών σε "φλεγόμενα άρματα" και σε ανθρώπους που "κάποιοι" τους πήραν ψηλά στον κήπο του Θεού...

Στον 7ο αιώνα, το σώμα του νεκρού βασιλιά Pacal των Μάγια (με ύψος μεγαλύτερου του μέσου όρου), τοποθετήθηκε σε μια σαρκοφάγο γύρω από την οποία χτίστηκε μια πυραμίδα. Τα σχέδια που καλύπτουν τη σαρκοφάγο αποτελούν από τα πιο μυστήρια που βρέθηκαν ποτέ σε αντίστοιχες σαρκοφάγους καθώς όταν τα κοιτάζει κανείς οριζόντια μπορεί να διακρίνει ένα είδος στροναύτη να πιλοτάρει το σκάφος του. Από την άλλη, οι αρχαιολόγοι προσπαθούν να μας εξηγήσουν ότι πρέπει να κοιτάζουμε τα σχέδια κάθετα, γιατί έτσι, αυτό που θα δούμε δεν είναι τίποτ' άλλο από μια σύνθεση των θεμελιώδων εννοιών της θρησκείας των Μάγια και ότι ο βασιλιάς Pacal κάθεται απλώς επάνω στο "Δέντρο της Ζωής"...

Εννέα μικρά κρανία φτιαγμένα από τους Μάγια βρέθηκαν στο ναό του "Φτερωτού Φιδιού" στο Τεοτιχουακάν και σε κάποιες άλλες πυραμίδες. Το μέγεθός τους ποικίλει από τα 15 ως τα 23 εκατοστά.

Σύμφωνα με τους ιερείς των Μάγια, ένας μύθος λέει ότι αντιπροσωπεύουν τους 9 "μύστες" μιας εξωγήινης φυλής...

--- ---

------

------

Στον Ισημερινό βρέθηκαν τα ακόλουθα αγαλματίδια της φωτογραφίας. Έργα ενός "διορατικού" που έβλεπε στο μέλλον, ή πιο απλά αναπαραστάσεις "επισκεπτών" της περιοχής;

Ιαπωνικό άγαλμα με σκάφανδρο που βρέθηκε στην περιοχή Τοκαμάι και που χρονολογήθηκε στα 900 π.Χ.,

2500 χρόνια π.Χ., στην Αίγυπτο, κάποιοι καλλιτέχνες ζωγράφισαν σε έναν τοίχο του τάφου του Πταχ-Χοτέπ, ένα μυστήριο "άνθρωπο" τον οποίο συναντούμε και σε μεταγενέστερες αναπαραστάσεις αλλά και σε πιο σύγχρονες περιγραφές.

Πριν από 3000 χρόνια, στη Βολιβία και τον Ισημερινό, κάποιοι καλλιτέχνες έφτιαξαν το ακόλουθο κεραμικό ενός άνθρώπου(;) με μεγάλο κεφάλι, ντυμένου με μια περίεργη στολή.

4000 χρόνια π.Χ., σουμέριοι καλλιτέχνεςέφτιαξαν τα αγαλματίδια που ακολουθούν, μεγέθους 14 εκατοστών περίπου, με ανθρωποειδές σώμα αλλά με περίεργο κεφάλι και με ...μάτια και πάλι μεγάλα... ( υπάρχει πάντα η θεωρία των ερπετοειδών, αλλά αυτό είναι άλλη(;) ιστορία). Τα αγαλματίδια εκτίθονται στο μουσείο της Βαγδάτης.

------

Καλλιτέχνες του 5000 π.Χ. της φυλής Ντογκού στην Ιαπωνία, έφτιαξαν μπρούτζινα αγαλματίδια ...πάλι με μεγάλα μάτια, ένα εκ των οποίων βλέπουμε στην ακόλουθη φωτογραφία

Γενικώς, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας βρίσκουμε εντυπωσιακές ζωγραφιές που αναπαριστούν περίεργα ανθρωποειδή. Θεοί; Πνεύματα; Επισκέπτες;...

Ιταλία

--
Αφρική, έρημος Σαχάρα

Περού

Σύνορα Ουζμπεκιστάν, Πακιστάν και Κίνας

Αυστραλία