ΠΥΡΑΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΥΡΟΒΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ!

Ο Αρχύτας ο Ταραντίνος (428-365 π.Χ.), διάσημος Πυθαγόρειος, κατασκευάζει μία ιπτάμενη μηχανή σε σχήμα περιστεριού που θερμαίνεται στο εσωτερικό της για την παραγωγή ατμού, του οποίου η διαφυγή μέσα από τρύπες στο πίσω μέρος την κινεί, ενώ παραμένει δεμένη με σχοινί και άγκιστρο από την οροφή.
Κατάπληξη προκαλούν οι γνώσεις του von Braun στο έργο του "ιστορία της αστροναυτικής" για τον Αρχύτα. Επίσης εξαιρετικές γνώσεις αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας κατέχει και αναφέρει συχνά τούς αρχαίους Έλληνες επιστήμονες επίσης και ο διάσημος Stephen Hawking…
Ο Αρχιμήδης ( 287-212 π.Χ.), κατασκευάζει το ατμοτηλεβόλο ένα καταπληκτικό όπλο το οποίο εκτοξεύει βλήματα μεγάλου βάρους. Ένας φίλος του Αρχιμήδη, ο Κτησίβιος, κατασκευάζει ένα ακόμα τηλεβόλο, και μάλιστα πειραματίζεται με διάφορα υλικά μέχρι που καταλήγει στην χρήση καυστικών αλάτων και αμμωνίας ( αμμωνία: την τότε εποχή σε ορυκτή μορφή από την όαση του Άμμωνος και από εκεί προέρχεται και η ονομασία της).
Μπορούμε οτι ο Κτησίβιος είναι αυτός που έβαλε τα θεμέλια της μοντέρνας πνευματικής τεχνολογίας ανακαλύπτοντας το τηλεβόλο αερίων, μηχανικά έμβολα και κυλίνδρους με εφαρμογή σε αντλητικούς μηχανισμούς, μουσικά όργανα και καταπέλτες.
Το 305 π.Χ. οι Ρόδιοι χρησιμοποιούν 800 φλογοβόλα για να καταστρέψουν τις πολιορκητικές μηχανές που απειλούν τα τείχη της πόλης.
Υπάρχουν επίσης αναφορές από αξιόπιστους ιστορικούς (Αρριανός, Πλούταρχος) για ιπτάμενα αντικείμενα κατά την εκστρατεία του Μ. Αλέξανδρου. Χωρίς βέβαια να θέλουμε να αποκλείσουμε και άλλες εκδοχές, πιθανότατα να ανήκαν στον στρατιωτικό εξοπλισμό των Μακεδόνων, καθότι οι ελάχιστες απώλειες των Ελλήνων καθώς και οι συντριπτικές απώλειες Περσών, Ινδών, δύσκολα μπορούν να βρουν άλλη εξήγηση.
Γιατί και πώς όμως σταμάτησε αυτή η καταπληκτική εξέλιξη της αρχαίας επιστήμης; Ο Θεοδόσιος (380 μ.Χ.) υπαγορεύει τον περίφημο Codex Theodosianus, ix, 16.8:
Παύεται η πραγματεία των μαθηματικών. Διότι αν κάποιος δημόσια ή κατ´ ιδίαν, κατά την διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας , συλληφθεί ασχολούμενος ή συναναστρεφόμενος με αυτή την απαγορευμένη πλάνη, τιμωρείται με αποκεφαλισμό. Διότι δεν διαφέρει το αμάρτημα του να διδάσκεις από του να διδάσκεσαι.
Πρέπει λοιπόν να είναι ευτυχισμένοι οι καθηγητές σήμερα, όταν έχουν πονοκέφαλο. Γιατί αν ζούσαν την τότε εποχή δεν θα είχαν ούτε πόνο αλλά ούτε και κεφάλι...
Η τελική "κηδεία" της αρχαίας ελληνικής επιστήμης γίνεται επί Ιουστινιανού, καθώς διατάζεται η καύση κάθε συγγράμματος που αφορά εφηρμοσμένες επιστήμες και μαθηματικά.
Ανεξήγητη παραμένει η ερώτηση γιατί ο κόσμος δεν γνωρίζει τούς αυθεντικούς επιστήμονες αλλά τα αργότερα "αντίγραφα" τους, όπως π.χ. :
Θεωρία της εξέλιξης : Αναξίμανδρος (611- 546 π.Χ.) > Δαρβίνος
Θεωρία της βαρύτητας : Λεύκιππος ( 5ος αιώνας π.Χ.) > Νεύτων
και πολλοί άλλοι.
" Διά τί τούτο συμβαίνει και τι το αίτιο;" Αριστοτέλης ("Μετά τα Φυσικά" 984α 18).