ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ(ΨΕΚΑΣΜΟΙ) CHEMTRAILS
Πέμπτη 30 Απριλίου 2009
AΠΟ ΤΗN AΠΑΤΗ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΤΩΝ ΠΤΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ
Τα συνωμοτικά σενάρια της παγκόσμιας μαζικής τρομοϋστερίας
«44 κρούσματα της γρίπης των χοίρων επιβεβαιώθηκαν στις Η.Π.Α., ενώ 6 κρούσματα επιβεβαιώθηκαν στο Καναδά. Επίσης η Ισπανία ανακοίνωσε το πρώτο κρούσμα της ασθένειας στην επικράτεια της, ενώ υπάρχουν ύποπτα κρούσματα στη Νέα Ζηλανδία, τη Γαλλία, το Ισραήλ και τη Σκωτία, που δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί. Ορισμένα απ’ τα άτομα που ασθένησαν είχαν επισκεφτεί πρόσφατα το Μεξικό». (Από τον ημερήσιο Τύπο).
Αυτά είναι τα τελευταία νέα που δημοσιεύτηκαν απ' τα επίσημα ειδησειογραφικά πρακτορεία του πλανήτη μας για την δήθεν νέα παγκόσμια απειλή. Φυσικά αναμένονται και άλλα πολλά παρανοϊκά που θα ακουστούν για την νέα αυτή εφεύρεση, την πολύβουη πλέον, γρίπη των χοίρων.
Σύμφωνα με τις γνώμες των επιδημειολόγων και των λοιπών «ειδικών» της υγείας και της αρρώστειας πρόκειται για μία θανατηφόρο νόσο που έχει γίνει ήδη επιδημία και σύντομα θα πάρει την μορφή πανδημίας (μορφή επιδημικής ασθένειας, που μέσω της μεγάλης μετοδοτικότητάς της πρόκειται να πλήξει εκατομμύρια ανθρώπων ανά τον πλανήτη), αφού έχει ήδη μεταλλαχθεί και περάσει πλέον από τους χοίρους στους ανθρώπους. Οι τρομοκρατημένες κυβερνήσεις όλων των χωρών του κόσμου παίρνουν έκτακτα μέτρα, σε σχολεία, σε αεροδρόμια, σε στρατώνες και όπου αλλού υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις πολιτών. Ο θανατηφόρος ιός αναμένεται να μεταφερθεί μέσω της μετακίνησης των ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Κάτι που έχει γίνει ήδη όπως μας διαβεβαιώνουν τα media.
Οι γιατροί φωνάζουν και προειδοποιούν για τη νέα καλπάζουσα πανδημία, οι δημοσιογράφοι ωρύονται για τον κίνδυνο, ο κόσμος στις «μολυσμένες» χώρες και κυρίως στο Μεξικό κυκλοφορεί με μάσκες στους δρόμους, ενώ αρκετοί ψεκάζουν και απολυμαίνουν με ειδικά χημικά τα σπίτια τους και τ' αυτοκίνητά τους. «Είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα» δήλωσε αποφασισμένος για κάθε ενδεχόμενο ο υπουργός Υγείας της χώρας μας Δ. Αβραμόπουλος, ενώ δόθηκαν ειδικές «επιστημονικές» οδηγίες στα αεροδρόμια της χώρας μας για ύποπτες περιπτώσεις. Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Υγείας των χωρών μελών της Ε.Ε. συνεδριάζουν εκτάκτως για να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα.
Ταυτόχρονα στα ιατρικά ερευνητικά κέντρα οι «επιστήμονες» δουλεύουν ασταμάτητα νύχτα και μέρα για να βρουν τα νέα φάρμακα και τα εμβόλια, που θα σώσουν την ανθρωπότητα και τους άμοιρους χοίρους σε όλο τον πλανήτη. Μέχρι στιγμής τα αντιγριπικά φάρμακα tamiflou και relenza (που δεν έχουν καμία σχέση με τον υποτιθέμενο ιό) διανέμονται με φρενήρη ρυθμό σε όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες και τ’ αποθέματά τους έχουν ήδη εξαντληθεί. «Είναι εξάλλου ακόμα αβέβαιο κατά πόσο μπορεί να είναι αποτελεσματικά τα αντι-γριπικά εμβόλια κατά του νέου στελέχους, το οποίο είναι γενετικά διαφορετικό από άλλα στελέχη γρίπης. Από την άλλη, δεν υπάρχουν αποθέματα εμβολίων για το νέο ιό. Αμερικανοί επιστήμονες ήδη ετοιμάζουν ένα νέο εμβόλιο, όμως θα πάρει χρόνο για να τελειοποιηθεί και για να παραχθεί σε αρκετές ποσότητες από τις φαρμακευτικές εταιρίες, ώστε να καλύψει την τεράστια παγκόσμια ζήτηση - αν χρειαστεί». (Διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία).
Η γρίπη των χοίρων είναι η νέα επερχόμενη μάστιγα που δήθεν χτυπάει ήδη αλύπητα την ανθρωπότητα. Και φυσικά όσο οι μέρες θα περνούν η υστερία και η μαζική ψύχωση θα κορυφώνεται. Και κάποια στιγμή όσο ξαφνικά ήρθε, έτσι ξαφνικά θα ξεχαστεί, όπως ακριβώς έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις παλαιότερα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι η γρίπη των χοίρων δεν έχει ποτέ περάσει μέχρι σήμερα από τους χοίρους στους ανθρώπους, όπως μας διαβεβαιώνουν οι ίδιοι οι επιδημιολόγοι στις επίσημες ιστοσελίδες τους: «Μπορούν να την κολλήσουν οι άνθρωποι; Κανονικά όχι, αν και σποραδικά αυτό έχει συμβεί, συνήθως σε όσους είχαν στενή επαφή με χοίρους. Σπανιότατα έχουν αναφερθεί περιστατικά, που η γρίπη των χοίρων έχει περάσει από άνθρωπο σε άνθρωπο» (πηγή: health-ana-mpa.gr).
Τα νέα συνωμοτικά σενάρια καταστροφολογίας και τρομοϋστερίας εμφανίστηκαν στο Μεξικό και παντού σχεδόν στον πλανήτη τις προηγούμενες ημέρες και εξελίσσονται συνεχώς μέσα απ’ τα γνωστά σκοτεινά κέντρα παραπληροφόρησης. Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο που αυτό συμβαίνει λίγο μετά την υποτιθέμενη οικονομική κρίση τύπου «ντόμινο», που δήθεν πλήττει κι αυτή καταστροφικά την ανθρωπότητα. Σε όλον αυτό τον συφερτό ειδήσεων έρχεται να προστεθεί και η υποτιθέμενη καταστροφή του πλανήτη μας το 2012 λόγω της ευθυγράμμισης των ουρανίων σωμάτων του Ηλιακού μας συστήματος. Γιατί όμως να συμβαίνουν όλα αυτά; Είναι απλά σενάρια επιστημονικής φαντασίας και στημένες κρίσεις, ή προμηνύματα για την επερχόμενη συντέλεια του κόσμου; Είναι μία πραγματική πανδημία που εξελίσσεται επικίνδυνα, ή ένα φιάσκο που έχει σκοπό την κερδοσκοπία και την μαζική κατατρομοκράτηση και χειραγώγηση του κόσμου; Μήπως την αύξηση της νοσηρότητας παγκοσμίως μέσω της άσκοπης χρήσης αντιβιοτικών και εμβολίων, με αποτέλεσμα δημιουργία νέων αρρώστων-πελατών; Ξετυλίγοντας τον σκοτεινό αυτό κουβάρι-μίτο της Αριάδνης θα μπορέσουμε να δούμε πίσω απ' τα παρασκήνια τα πράγματα πως έχουν στην πραγματικότητα.
Ας πάμε χρονικά τέσσερα χρόνια περίπου πίσω. Συγκεκριμένα κατά το 2005 όπου και καταγράφηκαν στην αχανή περιοχή των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (Κίνα, Καμπότζη, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Μαλαισία κ.α.) ανάμεσα σε 2 δις ανθρώπων περίπου, 114 κρούσματα που ασθένησαν απ’ τον ιό Η5Ν1, που έγινε γνωστός ως ο ιός των πουλερικών. Οι 59 από αυτούς πέθαναν, ενώ οι υπόλοιποι θεραπεύτηκαν. Βέβαια ποτέ δεν μάθαμε αν τα στοιχεία αυτά ήταν αληθινά για τα πραγματικά αίτια και τον ακριβή αριθμό των συγκεκριμένων ασθενών και νεκρών.
Για το Αμερικανικό Σύστημα Υγείας οι ασθένειες που δεν ξεπερνούν τις 200.000 κρούσματα ανά τον κόσμο θεωρούνται σπάνιες, ενώ στην Ευρώπη όταν εμφανίζεται μία ασθένεια με συχνότητα ίση ή μικρότερη με ένα κρούσμα ανά 10.000 ανθρώπους, θεωρείται επίσης σπάνια. Αρχικά αυτό μας δείχνει ξεκάθαρα, ότι οι περιβόητες και υποτιθέμενες γρίπες «των χοίρων» και «των πουλερικών» δεν υφίστανται καν στη λίστα των σπάνιων ασθενειών.
Η λέπρα π.χ. ασθένεια με υψηλό δείκτη μολυσματικότητας για την οποία ουδείς ομιλεί σήμερα, μετρά κάθε ημέρα που περνά 90 θύματα σε όλο τον κόσμο, ενώ η βουβωνική πανώλη γύρω στα 5.000 ετησίως. Η Ιαπωνική εγκεφαλίτιδα σε μία επαρχία της Ινδίας σκότωσε 900 άτομα μόνο το 2005. Ο καρκίνος μετρά κάθε χρόνο πάνω από 150 εκατομμύρια νεκρούς, ενώ τα καρδιακά και τα εγκεφαλικά μαζί αγγίζουν τα 250 εκατομμύρια. Υπολογίζεται, ότι οι ασθένειες, που προέρχονται μόνο απ’ τις παρενέργειες των φαρμάκων και των εμβολίων σκοτώνουν ανά τον κόσμο πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους και έχουν υποβαθμίσει σοβαρά την ποιότητα υγείας τουλάχιστον σε 1,5 δις ανθρώπους, ενώ έχουν άμεση σχέση με όλες σχεδόν τις ανίατες ασθένειες που εξοντώνουν μαζικά την ανθρωπότητα! Tα στοιχεία αυτά ισχύουν πάντοτε σύμφωνα με το Αμερικανικό Σύστημα Υγείας. Βέβαια αυτά είναι πραγματικά στατιστικά στοιχεία και γεγονότα, που όμως πολύ λίγοι άνθρωποι τα γνωρίζουν και φυσικά η μάζα δεν ανησυχεί καθόλου γι’ αυτά. Έτσι αντί ν’ ασχοληθούν οι «ειδικοί της αρρώστειας» με αυτά τα πραγματικά γεγονότα και στατιστικά, όπως θα δούμε, κατασκευάζουν σενάρια τρόμου και πανικού των μαζών.
Το παρασκήνιο
Στα μέσα του Σεπτέμβρη του 2005 έγινε στην Μάλτα μία Πανευρωπαϊκή Ιατρική Σύνοδος για την γρίπη με χορηγούς τις εταιρείες παραγωγής αντιγριπικών εμβολίων και αντιϊκών φαρμάκων. Μεταξύ αυτών και η Roche. Εκεί από τα χείλη του γενικού διευθυντή του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ) ανακοινώθηκε επίσημα ότι: «Δεν γνωρίζουμε πότε αλλά μία πανδημία γρίπης αναμένεται να πραγματοποιηθεί. Λείπει μόνον μία συνθήκη για την πραγματοποίηση αυτού του γεγονότος, ένας ιός ικανός να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο». Επίσης είπε ότι «ο αντιγριπικός εμβολιασμός συνιστάται, διότι θωρακίζει τον οργανισμό και σαν ψυχολογική συνήθεια». Δηλαδή το κοινό εμβόλιο κατά της γρίπης αν και δεν βοηθά ιατρικά, βοηθά ψυχολογικά, ως placebo-ψευδοφάρμακο δηλαδή! Όμως ο ιατρός Ερνέστο Μπούργκιο μας εξηγεί: «Αν υπάρχει μία χρονιά που το κοινό αντιγριπικό εμβόλιο δεν συνίσταται είναι ιδιαίτερα εκείνη κατά την οποία υπάρχει φόβος πανδημίας. Αν είναι αλήθεια, ότι ένας εκ των κινδύνων είναι ο ιός Η5Ν1, αυτός θα μπορούσε να επανασυνδυαστεί με την εμβολιαστική ρίζα αποκτώντας τα αντιγόνα, με κίνδυνο να ξεσπάσει στο εμβολιασμένο άτομο ένας πραγματικός κυκλώνας στα κύτταρά του. Ένας κανόνας που υπάρχει σε περίπτωση πανδημίας είναι, ότι ο προληπτικός εμβολιασμός αποτελεί μία στρατηγική πολύ επικίνδυνη».
Δηλαδή αν κατά την προδρομική περίοδο μίας ασθένειας που έχει μεταβληθεί σε πανδημία γίνει εμβολιασμός και συμπέσει εντελώς τυχαία με την προδρομική περίοδο, ή περίοδο επώασης της ασθένειας (χρονικό διάστημα που μπορεί να κρατήσει από 4 ημέρες ως και 3 μήνες χωρίς να εμφανίζονται καθόλου συμπτώματα), τότε όπως λέει και ο Μπούργκιο, τα αποτελέσματα είναι βαριές και ανεπανόρθωτες βλάβες, ή θάνατος. Ο ίδιος κίνδυνος εμφωλεύει όταν κάποιος εμβολιάζεται οποιαδήποτε χρονική στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο. Και πληροφοριακά για τους γονείς, που δέχονται τόσο απρόσκοπτα να εμβολιάζουν τα παιδιά τους ή τον εαυτό τους, κάθε φορά πριν το πραγματοποιήσουν θα πρέπει να προσεύχονται...
Η στρατηγική του marketing των μεγάλων Φαρμακοβιομηχανιών έχει πλέον σαν στόχο της τους υγιείς ανθρώπους, όσοι λίγοι έχουν πλέον απομείνει. «Για να πουληθούν τα φάρμακά μας πρέπει να εφεύρουμε αρρώστιες», ήταν το δισέλιδο άρθρο της Γαλλικής εφημερίδας «Le Monde Diplomatique» τον Μάιο του 2006, που ταρακούνησε το κατεστημένο των Φαρμακευτικών Εταιρειών στην Ευρώπη. Στο άρθρο αναλύεται η νέα αυτή τακτική, που θέλει νέους πελάτες, που να νομίζουν ότι κινδυνεύουν ή να είναι ήδη άρρωστοι για να πωλούνται τα νέα πανάκριβα και επικίνδυνα φάρμακα. Και φυσικά τα χημικά φάρμακα και τα εμβόλια δεν κάνουν τίποτε άλλο απ' το να διευρύνουν την πελατεία των Φαρμακοβιομηχανιών δημιουργώντας νέους πελάτες - αρρώστους στην «Επιχείρηση Ασθένεια». (Βλ. «Φαρμακοβιομηχανίες: η παγκόσμια απειλή»).
«Την ίδια στιγμή ο Βρετανικός φαρμακευτικός όμιλος Glaxo Smith Kline ανακοίνωσε σήμερα, ότι παρέδωσε 100.000 δόσεις του αντι-ιϊκού σκευάσματος Relenza στις Μεξικανικές αρχές, προσθέτοντας ότι αναζητεί τρόπους αύξησης της παραγωγής του». Είναι η τελευταία είδηση που δημοσιεύτηκε στον ηλεκτρονικό τύπο για την παραγωγή και την διάθεση των εμβολίων για την νέα γρίπη των χοίρων, που υποτίθεται, ότι πλήττει την ανθρωπότητα.
Οι Φαρμακοβιομηχανίες τα τελευταία έτη έχουν θέσει σε πράξη ένα είδος εκβιασμού που λέει, ότι σε περίπτωση πανδημίας τα εμβόλια θα μοιραστούν μεταξύ των χωρών, που καταναλώνουν κάθε χρόνο τουλάχιστον το 1/3 των αποθεμάτων των υπαρχόντων εμβολίων τους. Δηλαδή κάθε χρόνο κάθε κράτος θα πρέπει να εμβολιάζει το 33% του πληθυσμού του άνευ λόγου και αιτίας. Όμως εδώ εμφωλεύει πάντοτε ο κίνδυνος γι’ αυτές να δεχθούν δικαστικές κυρώσεις σε περίπτωση, που κάποιοι βλαφτούν απ’ το εμβόλιο. Σύμφωνα με πρόσφατο νόμο, που κατάφεραν να περάσουν στην Ευρώπη την αποζημίωση για βλάβη από εμβολιασμούς την πληρώνουν τα κράτη, ενώ στις Η.Π.Α. πληρώνουν κατευθείαν οι Φαρμακευτικές Εταιρείες. Όμως τον Νοέμβριο του 2005 ο τότε συνήθης ύποπτος Τζωρζ Μπους με ειδικό ομοσπονδιακό νόμο που τον ονόμασε «Βιοάμυνα πανδημικό εμβόλιο και ανάπτυξη φαρμάκων» (Νο S. 1873) επέβαλλε στους Αμερικανούς να εμβολιαστούν σχεδόν υποχρεωτικά ενάντια σε μία ασθένεια που δεν υπήρχε. Ο νόμος αυτός έδωσε πλέον την απόλυτη κάλυψη των Φαρμακευτικών Εταιρειών από τις παρενέργειες των εμβολίων, αφαιρώντας το μέχρι τώρα συνταγματικό δικαίωμα των Αμερικανών σε περίπτωση βλάβης ή θανάτου. Σήμερα ο παγκόσμιος τζίρος των φαρμάκων ξεπερνά τα 700 τρις δολλάρια!
Πρόκειται για μία πυραμίδα δομημένη από πλούτη και εξουσία, που στην κορυφή της βρίσκονται κάποια πολύ σκοτεινά και άρρωστα μυαλά, που οι εντολές τους μεταφέρονται στους εντολοδόχους τους δηλαδή τους κυβερνήτες των διαφόρων κρατών και από εκεί στα εκτελεστικά τους όργανα: Κρατικοί μηχανισμοί, Media, Ιατρικά Κέντρα (Ιατροί Χωρίς Σύνορα, Γιατροί του Κόσμου), Χριστιανικές ιεραποστολικές κοινότητες, Φιλανθρωπικές Εταιρείες (Unicef, W.W.F.), κ.ά.
Οι οργανισμοί αυτοί εμπλέκονται σ’ ένα σκοτεινό κουβάρι με τα οργανωμένα καρτέλ των Πολυεθνικών όπως οι Φαρμακοβιομηχανίες, οι Πετρελαϊκές Εταιρείες, οι Τράπεζες, η υποτιθέμενη Αλ Κάϊντα κ.ά. Είναι γνωστό, ότι τα μέλη της οικογένειας Λάντεν ήταν προσωπικοί φίλοι του Τζωρζ Μπους και φυγαδεύτηκαν στην Σ. Αραβία από τις Μυστικές Υπηρεσίες των Η.Π.Α. την 11η Σεπτεμβρίου. Αλλά και πολλά μέλη των κυβερνήσεων Η.Π.Α. και Μ. Βρεταννίας είναι υψηλόβαθμα στελέχη των Φαρμακευτικών και Πετρελαϊκών Εταιρειών. Όλοι αυτοί εμπλέκονται σ’ ένα τερατώδες σύμπλεγμα, που αν και εμφανίζονται ως εχθροί μεταξύ τους αποτελούν ουσιαστικά τους στυλοβάτες του παγκοσμίου εξουσιασμού. Ταχύτατα τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε. εκτελούν την διάχυση της παραπληροφόρησης και του φόβου σε παγκόσμια κλίμακα. Άλλωστε και οι ειδήσεις που μας σερβίρουν τηλεοπτικές και έντυπες αποτελούν ένα κοκτέιλ αρνητικότητας, φόβου και καταστροφών. Αποτέλεσμα ο φόβος, ο τρόμος και τα μίση να έχουν πλέον φωλιάσει μέσα στις ανθρώπινες ψυχές. Ο άκρατος πλουτισμός των λίγων και εκλεκτών και η κυριαρχία επί των μαζών μέσω του φόβου και της τρομοκρατίας, συνάδει με τις βιβλικές επιταγές περί καθυποτάξεως όλων των λαών της γης: «Τον Κύριον των δυνάμεων αυτόν αγιάσατε και αυτός ας είναι ο φόβος σας και αυτός ας είναι ο τρόμος σας»(Ησαΐας κεφ. Θ , παρ.13).
Επίλογος
Η υποθέση αυτή παραπληροφόρησης και κατατρομοκράτησης των μαζών παγκοσμίως, συνοδεύεται από την υπερβολική αύξηση της νοσηρότητας των ανθρώπων του πλανήτη και από την μαζικοποίηση των ανθρωπότητας σε μαντρί ως «ποίμνιον». Πλέον η εξασθενημένη και άρρωστη ζωή μας είναι κάτω από τον πλήρη έλεγχο και την παρακολούθηση του Μεγάλου Αδελφού-Big Brother. Άλλοι κανονίζουν πλέον για το πως σκεπτόμαστε, τι θα αισθανόμαστε, τι θα πιστεύουμε, τι θα τρώμε, σε τι ηλικία θα αρρωσταίνουμε και πότε θα πεθαίνουμε. Όπως και στην κινηματογραφική ταινία Matrix, όπου όλοι οι άνθρωποι της γης ζούσαν υπνωτισμένοι και κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί την πραγματικότητα, έτσι κι εμείς, οι σημερινοί άνθρωποι, ζούμε ως άλλοι δεσμώτες κάτω από ένα αόρατο καθεστώς πλήρους χειραγώγησης. Αλλά και στις ταινίες Zeitgeist 1 και 2 (βλ. Ενότητα ΠΟΛΥΜΕΣΑ), που δεν βγήκαν ποτέ στους κινηματογράφους για λόγους ευνόητους, ξεδιπλώνεται (εν μέρει μόνο) η απρόσκοπτη απάτη και η ελεεινή χειραγώγηση του συστήματος εις βάρος των ανθρώπων.
Στο εγγύς μέλλον η επιβίωση του ανθρώπινου είδους είναι πλέον αμφισβητήσιμη, εάν οι συνάνθρωποί μας σε όλο τον πλανήτη δεν ξυπνήσουν γρήγορα απ' τον τεχνητό εφιάλτη του Matrix, στο οποίο μας έχουν βυθίσει οι δεσμοφύλακες εξουσιαστές μας.
«44 κρούσματα της γρίπης των χοίρων επιβεβαιώθηκαν στις Η.Π.Α., ενώ 6 κρούσματα επιβεβαιώθηκαν στο Καναδά. Επίσης η Ισπανία ανακοίνωσε το πρώτο κρούσμα της ασθένειας στην επικράτεια της, ενώ υπάρχουν ύποπτα κρούσματα στη Νέα Ζηλανδία, τη Γαλλία, το Ισραήλ και τη Σκωτία, που δεν έχουν ακόμη επιβεβαιωθεί. Ορισμένα απ’ τα άτομα που ασθένησαν είχαν επισκεφτεί πρόσφατα το Μεξικό». (Από τον ημερήσιο Τύπο).
Αυτά είναι τα τελευταία νέα που δημοσιεύτηκαν απ' τα επίσημα ειδησειογραφικά πρακτορεία του πλανήτη μας για την δήθεν νέα παγκόσμια απειλή. Φυσικά αναμένονται και άλλα πολλά παρανοϊκά που θα ακουστούν για την νέα αυτή εφεύρεση, την πολύβουη πλέον, γρίπη των χοίρων.
Σύμφωνα με τις γνώμες των επιδημειολόγων και των λοιπών «ειδικών» της υγείας και της αρρώστειας πρόκειται για μία θανατηφόρο νόσο που έχει γίνει ήδη επιδημία και σύντομα θα πάρει την μορφή πανδημίας (μορφή επιδημικής ασθένειας, που μέσω της μεγάλης μετοδοτικότητάς της πρόκειται να πλήξει εκατομμύρια ανθρώπων ανά τον πλανήτη), αφού έχει ήδη μεταλλαχθεί και περάσει πλέον από τους χοίρους στους ανθρώπους. Οι τρομοκρατημένες κυβερνήσεις όλων των χωρών του κόσμου παίρνουν έκτακτα μέτρα, σε σχολεία, σε αεροδρόμια, σε στρατώνες και όπου αλλού υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις πολιτών. Ο θανατηφόρος ιός αναμένεται να μεταφερθεί μέσω της μετακίνησης των ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Κάτι που έχει γίνει ήδη όπως μας διαβεβαιώνουν τα media.
Οι γιατροί φωνάζουν και προειδοποιούν για τη νέα καλπάζουσα πανδημία, οι δημοσιογράφοι ωρύονται για τον κίνδυνο, ο κόσμος στις «μολυσμένες» χώρες και κυρίως στο Μεξικό κυκλοφορεί με μάσκες στους δρόμους, ενώ αρκετοί ψεκάζουν και απολυμαίνουν με ειδικά χημικά τα σπίτια τους και τ' αυτοκίνητά τους. «Είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα» δήλωσε αποφασισμένος για κάθε ενδεχόμενο ο υπουργός Υγείας της χώρας μας Δ. Αβραμόπουλος, ενώ δόθηκαν ειδικές «επιστημονικές» οδηγίες στα αεροδρόμια της χώρας μας για ύποπτες περιπτώσεις. Οι Ευρωπαίοι υπουργοί Υγείας των χωρών μελών της Ε.Ε. συνεδριάζουν εκτάκτως για να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα.
Ταυτόχρονα στα ιατρικά ερευνητικά κέντρα οι «επιστήμονες» δουλεύουν ασταμάτητα νύχτα και μέρα για να βρουν τα νέα φάρμακα και τα εμβόλια, που θα σώσουν την ανθρωπότητα και τους άμοιρους χοίρους σε όλο τον πλανήτη. Μέχρι στιγμής τα αντιγριπικά φάρμακα tamiflou και relenza (που δεν έχουν καμία σχέση με τον υποτιθέμενο ιό) διανέμονται με φρενήρη ρυθμό σε όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες και τ’ αποθέματά τους έχουν ήδη εξαντληθεί. «Είναι εξάλλου ακόμα αβέβαιο κατά πόσο μπορεί να είναι αποτελεσματικά τα αντι-γριπικά εμβόλια κατά του νέου στελέχους, το οποίο είναι γενετικά διαφορετικό από άλλα στελέχη γρίπης. Από την άλλη, δεν υπάρχουν αποθέματα εμβολίων για το νέο ιό. Αμερικανοί επιστήμονες ήδη ετοιμάζουν ένα νέο εμβόλιο, όμως θα πάρει χρόνο για να τελειοποιηθεί και για να παραχθεί σε αρκετές ποσότητες από τις φαρμακευτικές εταιρίες, ώστε να καλύψει την τεράστια παγκόσμια ζήτηση - αν χρειαστεί». (Διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία).
Η γρίπη των χοίρων είναι η νέα επερχόμενη μάστιγα που δήθεν χτυπάει ήδη αλύπητα την ανθρωπότητα. Και φυσικά όσο οι μέρες θα περνούν η υστερία και η μαζική ψύχωση θα κορυφώνεται. Και κάποια στιγμή όσο ξαφνικά ήρθε, έτσι ξαφνικά θα ξεχαστεί, όπως ακριβώς έχει γίνει και σε άλλες περιπτώσεις παλαιότερα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι η γρίπη των χοίρων δεν έχει ποτέ περάσει μέχρι σήμερα από τους χοίρους στους ανθρώπους, όπως μας διαβεβαιώνουν οι ίδιοι οι επιδημιολόγοι στις επίσημες ιστοσελίδες τους: «Μπορούν να την κολλήσουν οι άνθρωποι; Κανονικά όχι, αν και σποραδικά αυτό έχει συμβεί, συνήθως σε όσους είχαν στενή επαφή με χοίρους. Σπανιότατα έχουν αναφερθεί περιστατικά, που η γρίπη των χοίρων έχει περάσει από άνθρωπο σε άνθρωπο» (πηγή: health-ana-mpa.gr).
Τα νέα συνωμοτικά σενάρια καταστροφολογίας και τρομοϋστερίας εμφανίστηκαν στο Μεξικό και παντού σχεδόν στον πλανήτη τις προηγούμενες ημέρες και εξελίσσονται συνεχώς μέσα απ’ τα γνωστά σκοτεινά κέντρα παραπληροφόρησης. Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο που αυτό συμβαίνει λίγο μετά την υποτιθέμενη οικονομική κρίση τύπου «ντόμινο», που δήθεν πλήττει κι αυτή καταστροφικά την ανθρωπότητα. Σε όλον αυτό τον συφερτό ειδήσεων έρχεται να προστεθεί και η υποτιθέμενη καταστροφή του πλανήτη μας το 2012 λόγω της ευθυγράμμισης των ουρανίων σωμάτων του Ηλιακού μας συστήματος. Γιατί όμως να συμβαίνουν όλα αυτά; Είναι απλά σενάρια επιστημονικής φαντασίας και στημένες κρίσεις, ή προμηνύματα για την επερχόμενη συντέλεια του κόσμου; Είναι μία πραγματική πανδημία που εξελίσσεται επικίνδυνα, ή ένα φιάσκο που έχει σκοπό την κερδοσκοπία και την μαζική κατατρομοκράτηση και χειραγώγηση του κόσμου; Μήπως την αύξηση της νοσηρότητας παγκοσμίως μέσω της άσκοπης χρήσης αντιβιοτικών και εμβολίων, με αποτέλεσμα δημιουργία νέων αρρώστων-πελατών; Ξετυλίγοντας τον σκοτεινό αυτό κουβάρι-μίτο της Αριάδνης θα μπορέσουμε να δούμε πίσω απ' τα παρασκήνια τα πράγματα πως έχουν στην πραγματικότητα.
Ας πάμε χρονικά τέσσερα χρόνια περίπου πίσω. Συγκεκριμένα κατά το 2005 όπου και καταγράφηκαν στην αχανή περιοχή των χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας (Κίνα, Καμπότζη, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Βιετνάμ, Μαλαισία κ.α.) ανάμεσα σε 2 δις ανθρώπων περίπου, 114 κρούσματα που ασθένησαν απ’ τον ιό Η5Ν1, που έγινε γνωστός ως ο ιός των πουλερικών. Οι 59 από αυτούς πέθαναν, ενώ οι υπόλοιποι θεραπεύτηκαν. Βέβαια ποτέ δεν μάθαμε αν τα στοιχεία αυτά ήταν αληθινά για τα πραγματικά αίτια και τον ακριβή αριθμό των συγκεκριμένων ασθενών και νεκρών.
Για το Αμερικανικό Σύστημα Υγείας οι ασθένειες που δεν ξεπερνούν τις 200.000 κρούσματα ανά τον κόσμο θεωρούνται σπάνιες, ενώ στην Ευρώπη όταν εμφανίζεται μία ασθένεια με συχνότητα ίση ή μικρότερη με ένα κρούσμα ανά 10.000 ανθρώπους, θεωρείται επίσης σπάνια. Αρχικά αυτό μας δείχνει ξεκάθαρα, ότι οι περιβόητες και υποτιθέμενες γρίπες «των χοίρων» και «των πουλερικών» δεν υφίστανται καν στη λίστα των σπάνιων ασθενειών.
Η λέπρα π.χ. ασθένεια με υψηλό δείκτη μολυσματικότητας για την οποία ουδείς ομιλεί σήμερα, μετρά κάθε ημέρα που περνά 90 θύματα σε όλο τον κόσμο, ενώ η βουβωνική πανώλη γύρω στα 5.000 ετησίως. Η Ιαπωνική εγκεφαλίτιδα σε μία επαρχία της Ινδίας σκότωσε 900 άτομα μόνο το 2005. Ο καρκίνος μετρά κάθε χρόνο πάνω από 150 εκατομμύρια νεκρούς, ενώ τα καρδιακά και τα εγκεφαλικά μαζί αγγίζουν τα 250 εκατομμύρια. Υπολογίζεται, ότι οι ασθένειες, που προέρχονται μόνο απ’ τις παρενέργειες των φαρμάκων και των εμβολίων σκοτώνουν ανά τον κόσμο πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους και έχουν υποβαθμίσει σοβαρά την ποιότητα υγείας τουλάχιστον σε 1,5 δις ανθρώπους, ενώ έχουν άμεση σχέση με όλες σχεδόν τις ανίατες ασθένειες που εξοντώνουν μαζικά την ανθρωπότητα! Tα στοιχεία αυτά ισχύουν πάντοτε σύμφωνα με το Αμερικανικό Σύστημα Υγείας. Βέβαια αυτά είναι πραγματικά στατιστικά στοιχεία και γεγονότα, που όμως πολύ λίγοι άνθρωποι τα γνωρίζουν και φυσικά η μάζα δεν ανησυχεί καθόλου γι’ αυτά. Έτσι αντί ν’ ασχοληθούν οι «ειδικοί της αρρώστειας» με αυτά τα πραγματικά γεγονότα και στατιστικά, όπως θα δούμε, κατασκευάζουν σενάρια τρόμου και πανικού των μαζών.
Παγκόσμιες «πανδημίες» και «τρομοκρατικά» χτυπήματα:
Η νέα μέθοδος εξουσιασμού
Τα σενάρια τρόμου περί παγκοσμίου πανδημίας εμφανίστηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν εξαπολύθηκαν οι πρώτοι παγκόσμιοι συναγερμοί κατά του ΑΙDS και του Έμπολα (δύο θανατηφόροι ιοί, που όπως όλα δείχνουν ήταν προϊόντα εργαστηρίων). Το 2000 θ’ ακολουθήσει ο παγκόσμιος πανικός με τις «τρελές αγελάδες» και τις εγκεφαλοπάθειες, που απειλούσαν δήθεν άμεσα την ανθρωπότητα, ενώ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 φτάνουμε στο επίσης στημένο και εφιαλτικό σενάριο με την πτώση των «Δίδυμων Πύργων» και την δήθεν επίθεση στο Πεντάγωνο. Τα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν σωρεία τρομοκρατικών χτυπημάτων σε όλο τον κόσμο με πιο κοντινά μας εκείνα της Μαδρίτης, του Λονδίνου και πρόσφατα της Ινδίας. Βεβαίως τα στημένα τρομοκρατικά χτυπήματα και οι προβοκάτσιες χτύπησαν και συνεχίζουν να χτυπούν και τον Μουσουλμανικό κόσμο, με μπαράζ τρομοκρατικών επιθέσεων με δήθεν κακούς καμικάζι αυτοκτονίας. Ο τρόμος και ο πανικός έχει πλέον εγκατασταθεί στις ψυχές της ανθρωπότητας από άκρου εις άκρον.
Λίγες εβδομάδες μετά τους «Δίδυμους Πύργους» και μέχρι τις αρχές του 2002 ξεσπάει μία νέα παγκόσμια απειλή, η υπόθεση «άνθρακας». Εδώ φαίνεται, ότι το σχέδιο κατατρομοκράτησης της ανθρωπότητας περνά στην κύρια φάση του, στα σενάρια παραπληροφόρησης. Ταχύτατα ο πανικός του «άνθρακα» διαδίδεται σε όλο τον κόσμο μέσω των Μ.Μ.Ε.. Περίεργοι φάκελοι με διαφόρων ειδών λευκές σκόνες χωρίς αποστολέα στέλνονταν σε δημόσιες υπηρεσίες και δημόσια πρόσωπα σε όλο τον κόσμο. Στις Η.Π.Α. σχεδόν όλοι οι στρατιωτικοί υποχρεώνονται να δεχθούν το πειραματικό εμβόλιο αντιάνθρακα με πολύ βαριές παρενέργειες και θανάτους που παρασκευάστηκε από την οικονομικά ανερχόμενη Φαρμακευτική Εταιρεία Bioshield. Στον υπόλοιπο κόσμο έγινε μεγάλη προμήθεια εμβολίων άνθρακα, τα οποία ποτέ και κανένας δεν χρησιμοποίησε. Η φαρμακευτική εταιρεία Bayer κατάφερε να ξεπουλήσει όλα τα αποθέματα του αντιβιοτικού «Cipro», που υποτίθεται, ότι θεράπευε την μόλυνση από τον άνθρακα. Χάριν των αστρονομικών πωλήσεων του σκευάσματος αυτού η Bayer βελτίωσε τις οικονομικές και επενδυτικές δυνατότητές της, απέφυγε την οικονομική πτώση στην οποία ήδη βρισκόταν, ανεβάζοντας κατακόρυφα τις μετοχές της στο χρηματιστήριο της Wall-Street.
Και ενώ η παράνοια του «άνθρακα» φαινόταν ότι εξασθενούσε, ένας νέος παγκόσμιος συναγερμός χτύπησε ξαφνικά. Αυτή την φορά ήταν «η ευλογιά» ασθένεια ήδη εξαφανισμένη, η οποία θα μπορούσε δήθεν να διαδοθεί οποιαδήποτε στιγμή από τρομοκράτες, που θα ήθελαν να προκαλέσουν μαζική καταστροφή. Η είδηση χτύπησε και την πόρτα της χώρας μας χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερο πανικό. Στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη ο κόσμος έκανε ουρές στα φαρμακεία για ν’ αποκτήσει το εμβόλιο «της ευλογιάς». Όλα τ’ αποθέματα εμβολίων κατά «της ευλογιάς» εξαντλούνται ενώ νέα τεράστια παραγωγή θα ικανοποιήσει την μεγάλη ζήτηση. Οι Φαρμακοβιομηχανίες θα αυξήσουν κι άλλο τα κέρδη τους, αφού οι μετοχές τους αποτελούν πλέον τα ισχυρότερα χαρτιά στα παγκόσμια χρηματιστήρια. Όταν οι συμφωνίες κλείνονται και όλοι έχουν πάρει τα μερίδιά τους ο συναγερμός παύει αυτόματα. Τότε όλα τα μέσα ενημέρωσης παύουν να μιλούν πλέον για άνθρακα και ευλογιά.
Μεταξύ 2003 και 2004 κάνει την εμφάνισή της μία νέα υπόθεση σκευωρίας με μία νέα εφεύρεση, το «SARS». Για τις ανάγκες της νέας πλύσης εγκεφάλου προβάλλονταν σε όλο τον κόσμο εικόνες ανθρώπων προστατευμένων με ειδικές μάσκες μιας χρήσης. Οι ειδικοί συμβούλευαν να αγγίζουμε τους διακόπτες των ανελκυστήρων με γάντια και να μην παραμένουμε σε κλειστούς χώρους. Η νέα αυτή κατάσταση φόβου και πανικού μιλούσε για έναν φονικό ιό, όπου κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει πότε θα έφθανε, ούτε τι θα μπορούσε ακριβώς να είναι, αλλά ο οποίος αργά ή γρήγορα θα έκανε την εμφάνισή του και θα προκαλούσε πολλές χιλιάδες νεκρούς.Την ίδια εποχή αρχίζει να γίνεται πιστευτό, ότι ένα είδος γρίπης που συνοδεύεται από πνευμονία και εμφανίστηκε στην Ν.Α. Ασία, συνδέεται μ’ έναν νέο coronavirus (είδος ιού) που θα μπορούσε να είναι ένα απ’ τα πρώτα σημάδια της πανδημίας που όλοι περίμεναν. Κλινικά δίνεται το όνομα «SARS» και η υπόθεση αυτή θα αποτελέσει το πρώτο θέμα συζητήσεων σε όλη την Δύση. Τότε οι «ειδικοί» θέτουν στον κόσμο το δίλημμα εάν το «SARS» θα αποτελέσει την τρομερή πανδημία που αναμενόταν να ξεσπάσει. Με την αναγνώριση του υπεύθυνου ιού της γρίπης αυτής, οι φαρμακευτικές εταιρείες πέφτουν με τα μούτρα στην έρευνα για να κατασκευάσουν το σωτήριο εμβόλιο.
Η υστερία ανάβει κόκκινο, αφού όλα τα αεροδρόμια των Η.Π.Α. πρότειναν σε όλους όσους είχαν αφιχθεί από χώρες της Ν.Α. Ασίας, ότι έπρεπε να περνούσαν από εξετάσεις και να εμβολιάζονταν, ενώ ανάγγειλαν ότι θα χρησιμοποιούσαν και τον στρατό για να επιβάλλει τις καραντίνες, όταν θα κρινόταν αναγκαίο. Σε όλο τον κόσμο οι «ειδικοί» της υγείας πρότειναν σε όλους τους πολίτες των χωρών τους, πως έπρεπε να εμβολιαστούν με το διαθέσιμο εμβόλιο της εποχικής γρίπης, όπου κι αν δεν είχε καμία σχέση με τον «SARS» και δεν προστάτευε απ’ αυτόν ήταν χρήσιμο και έπρεπε να γινόταν! Ο κόσμος συσσωρευόταν στα φαρμακεία, δημιουργήθηκε ξανά σύγχυση και πολλοί νόμιζαν ότι το εμβόλιο ενάντια στην απλή γρίπη αποτελούσε την πανάκεια για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους απ’ την επικείμενη θανατηφόρα πανδημία που ερχόταν. Και όταν αρκετές χώρες ξεπούλησαν όλα τα αποθέματα των εμβολίων τους και παρήγγειλαν νέα, τότε και ο συναγερμός έπαψε. Οι Φαρμακοβιομηχανίες πλούτισαν ακόμη περισσότερο. Ξαφνικά και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα όλοι θα ξεχάσουν το «SARS».
Οι Φαρμακοβιομηχανίες και οι γρίπες «των πτηνών» και «των χοίρων»
Φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2005 όπου κάνει την εμφάνισή της η περιβόητη γρίπη των πτηνών. Η γρίπη αυτή έχει παρουσιαστεί και καταγραφεί στην Ευρώπη ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα. Πολλοί είναι οι ιοί που προσβάλλουν τα είδη των πτηνών και καταγράφονται με τις περίεργες ονομασίες όπως Η5Ν2, Η7Ν1, Η7Ν3 κ.α. Όλες οι περιπτώσεις αυτές εδώ και αρκετές δεκαετίες αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά με τα συνήθη κτηνιατρικά μέτρα, όπως συμβαίνει με τις τυπικές ασθένειες που προσβάλλουν τα υπόλοιπα κατοικίδια ζώα, όπως τους σκύλους και τις γάτες. Όσο για τους 59 θανάτους από τον Η5Ν1 οφείλονται απλά στην κακή τήρηση των κανόνων υγιεινής στα ορνιθοτροφεία της Ασίας. Κάτι που συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει κατά τελευταία 200 έτη απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε. Μέσα απ’ όλους αυτούς τους ιούς οι «ειδικοί» της υγείας αναγνώρισαν έναν και μόνο, έναν ιδιαίτερα κακό, τον Η5Ν1, ο οποίος σύντομα «θα» μεταλλασσόταν και «θα» εξόντωνε μαζικά την ανθρωπότητα. Εδώ ξεκίνησε η γνωστή παραπληροφόρηση των μαζών που συνοδευόταν πάλι από ομαδική ψύχωση.
Τα σενάρια θα μιλήσουν για επιδημία γρίπης που θα μπορούσε να είναι ισάξια με την Ισπανική του 1818-19, που σκότωσε μέσα σε λίγους μήνες 50 εκ. Ευρωπαίους. Ο ιός, που όλοι ανακοίνωσαν ως άμεσο και επικίνδυνο δεν μεταδόθηκε ποτέ από άνθρωπο σε άνθρωπο και φυσικά ήταν και είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί. Πραγματικά, οι ιοί των πτηνών υπάρχουν από πολλούς αιώνες και είναι πρακτικά ακίνδυνοι για τον άνθρωπο. «Ένας νέος ιός που θα γεννιόταν από την ανασύνθεση και την μετάλλαξη ενός ιού των πτηνών με έναν ιό της εποχιακής γρίπης δεν υπήρξε ποτέ και δεν γνωρίζουμε αν ποτέ θα υπάρξει». Αυτό έγραφε ο Ιταλός παιδίατρος και ανοσιολόγος Ερνέστο Μπούργκιο στο δημοσιευμένο άρθρο του «Νόσος των πτηνών. Η ανύπαρκτη πανδημία», που δημοσίευσε στον τύπο της χώρας του. Μόνο το 2004 η Roche είχε πουλήσει Tamiflu για 300 εκ. ευρώ, ενώ οι παραγγελίες των κοινών εμβολίων της γρίπης και άλλων αντιϊκών φαρμάκων στην Ευρώπη άγγιξαν το 1 δις ευρώ φθάνοντας σε απίστευτο ρεκόρ πωλήσεων. Στις Η.Π.Α. ο Τζωρζ Μπους ζήτησε απ’ το Κογκρέσο να διαθέσει επτά εκατ. δολλάρια για την απόκτηση φαρμάκων και εμβολίων ενώ ταυτόχρονα μίλησε για στρατιωτική κινητοποίηση. Οι Φαρμακευτικές Εταιρείες, ο υπουργός εξωτερικών Ντόναλτ Ράμσφελτ και άλλοι κρατικοί υπάλληλοι της κυβερνήσεως Μπους, ο Τόνυ Μπλερ και άλλοι πολιτικοί επίσημα μέλη των Φαρμακοβιομηχανιών, γίνονται πάμπλουτοι.
Η νέα μέθοδος εξουσιασμού
Τα σενάρια τρόμου περί παγκοσμίου πανδημίας εμφανίστηκαν κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν εξαπολύθηκαν οι πρώτοι παγκόσμιοι συναγερμοί κατά του ΑΙDS και του Έμπολα (δύο θανατηφόροι ιοί, που όπως όλα δείχνουν ήταν προϊόντα εργαστηρίων). Το 2000 θ’ ακολουθήσει ο παγκόσμιος πανικός με τις «τρελές αγελάδες» και τις εγκεφαλοπάθειες, που απειλούσαν δήθεν άμεσα την ανθρωπότητα, ενώ την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 φτάνουμε στο επίσης στημένο και εφιαλτικό σενάριο με την πτώση των «Δίδυμων Πύργων» και την δήθεν επίθεση στο Πεντάγωνο. Τα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν σωρεία τρομοκρατικών χτυπημάτων σε όλο τον κόσμο με πιο κοντινά μας εκείνα της Μαδρίτης, του Λονδίνου και πρόσφατα της Ινδίας. Βεβαίως τα στημένα τρομοκρατικά χτυπήματα και οι προβοκάτσιες χτύπησαν και συνεχίζουν να χτυπούν και τον Μουσουλμανικό κόσμο, με μπαράζ τρομοκρατικών επιθέσεων με δήθεν κακούς καμικάζι αυτοκτονίας. Ο τρόμος και ο πανικός έχει πλέον εγκατασταθεί στις ψυχές της ανθρωπότητας από άκρου εις άκρον.
Λίγες εβδομάδες μετά τους «Δίδυμους Πύργους» και μέχρι τις αρχές του 2002 ξεσπάει μία νέα παγκόσμια απειλή, η υπόθεση «άνθρακας». Εδώ φαίνεται, ότι το σχέδιο κατατρομοκράτησης της ανθρωπότητας περνά στην κύρια φάση του, στα σενάρια παραπληροφόρησης. Ταχύτατα ο πανικός του «άνθρακα» διαδίδεται σε όλο τον κόσμο μέσω των Μ.Μ.Ε.. Περίεργοι φάκελοι με διαφόρων ειδών λευκές σκόνες χωρίς αποστολέα στέλνονταν σε δημόσιες υπηρεσίες και δημόσια πρόσωπα σε όλο τον κόσμο. Στις Η.Π.Α. σχεδόν όλοι οι στρατιωτικοί υποχρεώνονται να δεχθούν το πειραματικό εμβόλιο αντιάνθρακα με πολύ βαριές παρενέργειες και θανάτους που παρασκευάστηκε από την οικονομικά ανερχόμενη Φαρμακευτική Εταιρεία Bioshield. Στον υπόλοιπο κόσμο έγινε μεγάλη προμήθεια εμβολίων άνθρακα, τα οποία ποτέ και κανένας δεν χρησιμοποίησε. Η φαρμακευτική εταιρεία Bayer κατάφερε να ξεπουλήσει όλα τα αποθέματα του αντιβιοτικού «Cipro», που υποτίθεται, ότι θεράπευε την μόλυνση από τον άνθρακα. Χάριν των αστρονομικών πωλήσεων του σκευάσματος αυτού η Bayer βελτίωσε τις οικονομικές και επενδυτικές δυνατότητές της, απέφυγε την οικονομική πτώση στην οποία ήδη βρισκόταν, ανεβάζοντας κατακόρυφα τις μετοχές της στο χρηματιστήριο της Wall-Street.
Και ενώ η παράνοια του «άνθρακα» φαινόταν ότι εξασθενούσε, ένας νέος παγκόσμιος συναγερμός χτύπησε ξαφνικά. Αυτή την φορά ήταν «η ευλογιά» ασθένεια ήδη εξαφανισμένη, η οποία θα μπορούσε δήθεν να διαδοθεί οποιαδήποτε στιγμή από τρομοκράτες, που θα ήθελαν να προκαλέσουν μαζική καταστροφή. Η είδηση χτύπησε και την πόρτα της χώρας μας χωρίς να προκαλέσει ιδιαίτερο πανικό. Στις Η.Π.Α. και στην Ευρώπη ο κόσμος έκανε ουρές στα φαρμακεία για ν’ αποκτήσει το εμβόλιο «της ευλογιάς». Όλα τ’ αποθέματα εμβολίων κατά «της ευλογιάς» εξαντλούνται ενώ νέα τεράστια παραγωγή θα ικανοποιήσει την μεγάλη ζήτηση. Οι Φαρμακοβιομηχανίες θα αυξήσουν κι άλλο τα κέρδη τους, αφού οι μετοχές τους αποτελούν πλέον τα ισχυρότερα χαρτιά στα παγκόσμια χρηματιστήρια. Όταν οι συμφωνίες κλείνονται και όλοι έχουν πάρει τα μερίδιά τους ο συναγερμός παύει αυτόματα. Τότε όλα τα μέσα ενημέρωσης παύουν να μιλούν πλέον για άνθρακα και ευλογιά.
Μεταξύ 2003 και 2004 κάνει την εμφάνισή της μία νέα υπόθεση σκευωρίας με μία νέα εφεύρεση, το «SARS». Για τις ανάγκες της νέας πλύσης εγκεφάλου προβάλλονταν σε όλο τον κόσμο εικόνες ανθρώπων προστατευμένων με ειδικές μάσκες μιας χρήσης. Οι ειδικοί συμβούλευαν να αγγίζουμε τους διακόπτες των ανελκυστήρων με γάντια και να μην παραμένουμε σε κλειστούς χώρους. Η νέα αυτή κατάσταση φόβου και πανικού μιλούσε για έναν φονικό ιό, όπου κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει πότε θα έφθανε, ούτε τι θα μπορούσε ακριβώς να είναι, αλλά ο οποίος αργά ή γρήγορα θα έκανε την εμφάνισή του και θα προκαλούσε πολλές χιλιάδες νεκρούς.Την ίδια εποχή αρχίζει να γίνεται πιστευτό, ότι ένα είδος γρίπης που συνοδεύεται από πνευμονία και εμφανίστηκε στην Ν.Α. Ασία, συνδέεται μ’ έναν νέο coronavirus (είδος ιού) που θα μπορούσε να είναι ένα απ’ τα πρώτα σημάδια της πανδημίας που όλοι περίμεναν. Κλινικά δίνεται το όνομα «SARS» και η υπόθεση αυτή θα αποτελέσει το πρώτο θέμα συζητήσεων σε όλη την Δύση. Τότε οι «ειδικοί» θέτουν στον κόσμο το δίλημμα εάν το «SARS» θα αποτελέσει την τρομερή πανδημία που αναμενόταν να ξεσπάσει. Με την αναγνώριση του υπεύθυνου ιού της γρίπης αυτής, οι φαρμακευτικές εταιρείες πέφτουν με τα μούτρα στην έρευνα για να κατασκευάσουν το σωτήριο εμβόλιο.
Η υστερία ανάβει κόκκινο, αφού όλα τα αεροδρόμια των Η.Π.Α. πρότειναν σε όλους όσους είχαν αφιχθεί από χώρες της Ν.Α. Ασίας, ότι έπρεπε να περνούσαν από εξετάσεις και να εμβολιάζονταν, ενώ ανάγγειλαν ότι θα χρησιμοποιούσαν και τον στρατό για να επιβάλλει τις καραντίνες, όταν θα κρινόταν αναγκαίο. Σε όλο τον κόσμο οι «ειδικοί» της υγείας πρότειναν σε όλους τους πολίτες των χωρών τους, πως έπρεπε να εμβολιαστούν με το διαθέσιμο εμβόλιο της εποχικής γρίπης, όπου κι αν δεν είχε καμία σχέση με τον «SARS» και δεν προστάτευε απ’ αυτόν ήταν χρήσιμο και έπρεπε να γινόταν! Ο κόσμος συσσωρευόταν στα φαρμακεία, δημιουργήθηκε ξανά σύγχυση και πολλοί νόμιζαν ότι το εμβόλιο ενάντια στην απλή γρίπη αποτελούσε την πανάκεια για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους απ’ την επικείμενη θανατηφόρα πανδημία που ερχόταν. Και όταν αρκετές χώρες ξεπούλησαν όλα τα αποθέματα των εμβολίων τους και παρήγγειλαν νέα, τότε και ο συναγερμός έπαψε. Οι Φαρμακοβιομηχανίες πλούτισαν ακόμη περισσότερο. Ξαφνικά και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα όλοι θα ξεχάσουν το «SARS».
Οι Φαρμακοβιομηχανίες και οι γρίπες «των πτηνών» και «των χοίρων»
Φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2005 όπου κάνει την εμφάνισή της η περιβόητη γρίπη των πτηνών. Η γρίπη αυτή έχει παρουσιαστεί και καταγραφεί στην Ευρώπη ήδη από τα μέσα του 18ου αιώνα. Πολλοί είναι οι ιοί που προσβάλλουν τα είδη των πτηνών και καταγράφονται με τις περίεργες ονομασίες όπως Η5Ν2, Η7Ν1, Η7Ν3 κ.α. Όλες οι περιπτώσεις αυτές εδώ και αρκετές δεκαετίες αντιμετωπίστηκαν αποτελεσματικά με τα συνήθη κτηνιατρικά μέτρα, όπως συμβαίνει με τις τυπικές ασθένειες που προσβάλλουν τα υπόλοιπα κατοικίδια ζώα, όπως τους σκύλους και τις γάτες. Όσο για τους 59 θανάτους από τον Η5Ν1 οφείλονται απλά στην κακή τήρηση των κανόνων υγιεινής στα ορνιθοτροφεία της Ασίας. Κάτι που συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει κατά τελευταία 200 έτη απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε. Μέσα απ’ όλους αυτούς τους ιούς οι «ειδικοί» της υγείας αναγνώρισαν έναν και μόνο, έναν ιδιαίτερα κακό, τον Η5Ν1, ο οποίος σύντομα «θα» μεταλλασσόταν και «θα» εξόντωνε μαζικά την ανθρωπότητα. Εδώ ξεκίνησε η γνωστή παραπληροφόρηση των μαζών που συνοδευόταν πάλι από ομαδική ψύχωση.
Τα σενάρια θα μιλήσουν για επιδημία γρίπης που θα μπορούσε να είναι ισάξια με την Ισπανική του 1818-19, που σκότωσε μέσα σε λίγους μήνες 50 εκ. Ευρωπαίους. Ο ιός, που όλοι ανακοίνωσαν ως άμεσο και επικίνδυνο δεν μεταδόθηκε ποτέ από άνθρωπο σε άνθρωπο και φυσικά ήταν και είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί. Πραγματικά, οι ιοί των πτηνών υπάρχουν από πολλούς αιώνες και είναι πρακτικά ακίνδυνοι για τον άνθρωπο. «Ένας νέος ιός που θα γεννιόταν από την ανασύνθεση και την μετάλλαξη ενός ιού των πτηνών με έναν ιό της εποχιακής γρίπης δεν υπήρξε ποτέ και δεν γνωρίζουμε αν ποτέ θα υπάρξει». Αυτό έγραφε ο Ιταλός παιδίατρος και ανοσιολόγος Ερνέστο Μπούργκιο στο δημοσιευμένο άρθρο του «Νόσος των πτηνών. Η ανύπαρκτη πανδημία», που δημοσίευσε στον τύπο της χώρας του. Μόνο το 2004 η Roche είχε πουλήσει Tamiflu για 300 εκ. ευρώ, ενώ οι παραγγελίες των κοινών εμβολίων της γρίπης και άλλων αντιϊκών φαρμάκων στην Ευρώπη άγγιξαν το 1 δις ευρώ φθάνοντας σε απίστευτο ρεκόρ πωλήσεων. Στις Η.Π.Α. ο Τζωρζ Μπους ζήτησε απ’ το Κογκρέσο να διαθέσει επτά εκατ. δολλάρια για την απόκτηση φαρμάκων και εμβολίων ενώ ταυτόχρονα μίλησε για στρατιωτική κινητοποίηση. Οι Φαρμακευτικές Εταιρείες, ο υπουργός εξωτερικών Ντόναλτ Ράμσφελτ και άλλοι κρατικοί υπάλληλοι της κυβερνήσεως Μπους, ο Τόνυ Μπλερ και άλλοι πολιτικοί επίσημα μέλη των Φαρμακοβιομηχανιών, γίνονται πάμπλουτοι.
Το παρασκήνιο
Στα μέσα του Σεπτέμβρη του 2005 έγινε στην Μάλτα μία Πανευρωπαϊκή Ιατρική Σύνοδος για την γρίπη με χορηγούς τις εταιρείες παραγωγής αντιγριπικών εμβολίων και αντιϊκών φαρμάκων. Μεταξύ αυτών και η Roche. Εκεί από τα χείλη του γενικού διευθυντή του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ) ανακοινώθηκε επίσημα ότι: «Δεν γνωρίζουμε πότε αλλά μία πανδημία γρίπης αναμένεται να πραγματοποιηθεί. Λείπει μόνον μία συνθήκη για την πραγματοποίηση αυτού του γεγονότος, ένας ιός ικανός να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο». Επίσης είπε ότι «ο αντιγριπικός εμβολιασμός συνιστάται, διότι θωρακίζει τον οργανισμό και σαν ψυχολογική συνήθεια». Δηλαδή το κοινό εμβόλιο κατά της γρίπης αν και δεν βοηθά ιατρικά, βοηθά ψυχολογικά, ως placebo-ψευδοφάρμακο δηλαδή! Όμως ο ιατρός Ερνέστο Μπούργκιο μας εξηγεί: «Αν υπάρχει μία χρονιά που το κοινό αντιγριπικό εμβόλιο δεν συνίσταται είναι ιδιαίτερα εκείνη κατά την οποία υπάρχει φόβος πανδημίας. Αν είναι αλήθεια, ότι ένας εκ των κινδύνων είναι ο ιός Η5Ν1, αυτός θα μπορούσε να επανασυνδυαστεί με την εμβολιαστική ρίζα αποκτώντας τα αντιγόνα, με κίνδυνο να ξεσπάσει στο εμβολιασμένο άτομο ένας πραγματικός κυκλώνας στα κύτταρά του. Ένας κανόνας που υπάρχει σε περίπτωση πανδημίας είναι, ότι ο προληπτικός εμβολιασμός αποτελεί μία στρατηγική πολύ επικίνδυνη».
Δηλαδή αν κατά την προδρομική περίοδο μίας ασθένειας που έχει μεταβληθεί σε πανδημία γίνει εμβολιασμός και συμπέσει εντελώς τυχαία με την προδρομική περίοδο, ή περίοδο επώασης της ασθένειας (χρονικό διάστημα που μπορεί να κρατήσει από 4 ημέρες ως και 3 μήνες χωρίς να εμφανίζονται καθόλου συμπτώματα), τότε όπως λέει και ο Μπούργκιο, τα αποτελέσματα είναι βαριές και ανεπανόρθωτες βλάβες, ή θάνατος. Ο ίδιος κίνδυνος εμφωλεύει όταν κάποιος εμβολιάζεται οποιαδήποτε χρονική στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο. Και πληροφοριακά για τους γονείς, που δέχονται τόσο απρόσκοπτα να εμβολιάζουν τα παιδιά τους ή τον εαυτό τους, κάθε φορά πριν το πραγματοποιήσουν θα πρέπει να προσεύχονται...
Η στρατηγική του marketing των μεγάλων Φαρμακοβιομηχανιών έχει πλέον σαν στόχο της τους υγιείς ανθρώπους, όσοι λίγοι έχουν πλέον απομείνει. «Για να πουληθούν τα φάρμακά μας πρέπει να εφεύρουμε αρρώστιες», ήταν το δισέλιδο άρθρο της Γαλλικής εφημερίδας «Le Monde Diplomatique» τον Μάιο του 2006, που ταρακούνησε το κατεστημένο των Φαρμακευτικών Εταιρειών στην Ευρώπη. Στο άρθρο αναλύεται η νέα αυτή τακτική, που θέλει νέους πελάτες, που να νομίζουν ότι κινδυνεύουν ή να είναι ήδη άρρωστοι για να πωλούνται τα νέα πανάκριβα και επικίνδυνα φάρμακα. Και φυσικά τα χημικά φάρμακα και τα εμβόλια δεν κάνουν τίποτε άλλο απ' το να διευρύνουν την πελατεία των Φαρμακοβιομηχανιών δημιουργώντας νέους πελάτες - αρρώστους στην «Επιχείρηση Ασθένεια». (Βλ. «Φαρμακοβιομηχανίες: η παγκόσμια απειλή»).
«Την ίδια στιγμή ο Βρετανικός φαρμακευτικός όμιλος Glaxo Smith Kline ανακοίνωσε σήμερα, ότι παρέδωσε 100.000 δόσεις του αντι-ιϊκού σκευάσματος Relenza στις Μεξικανικές αρχές, προσθέτοντας ότι αναζητεί τρόπους αύξησης της παραγωγής του». Είναι η τελευταία είδηση που δημοσιεύτηκε στον ηλεκτρονικό τύπο για την παραγωγή και την διάθεση των εμβολίων για την νέα γρίπη των χοίρων, που υποτίθεται, ότι πλήττει την ανθρωπότητα.
Οι Φαρμακοβιομηχανίες τα τελευταία έτη έχουν θέσει σε πράξη ένα είδος εκβιασμού που λέει, ότι σε περίπτωση πανδημίας τα εμβόλια θα μοιραστούν μεταξύ των χωρών, που καταναλώνουν κάθε χρόνο τουλάχιστον το 1/3 των αποθεμάτων των υπαρχόντων εμβολίων τους. Δηλαδή κάθε χρόνο κάθε κράτος θα πρέπει να εμβολιάζει το 33% του πληθυσμού του άνευ λόγου και αιτίας. Όμως εδώ εμφωλεύει πάντοτε ο κίνδυνος γι’ αυτές να δεχθούν δικαστικές κυρώσεις σε περίπτωση, που κάποιοι βλαφτούν απ’ το εμβόλιο. Σύμφωνα με πρόσφατο νόμο, που κατάφεραν να περάσουν στην Ευρώπη την αποζημίωση για βλάβη από εμβολιασμούς την πληρώνουν τα κράτη, ενώ στις Η.Π.Α. πληρώνουν κατευθείαν οι Φαρμακευτικές Εταιρείες. Όμως τον Νοέμβριο του 2005 ο τότε συνήθης ύποπτος Τζωρζ Μπους με ειδικό ομοσπονδιακό νόμο που τον ονόμασε «Βιοάμυνα πανδημικό εμβόλιο και ανάπτυξη φαρμάκων» (Νο S. 1873) επέβαλλε στους Αμερικανούς να εμβολιαστούν σχεδόν υποχρεωτικά ενάντια σε μία ασθένεια που δεν υπήρχε. Ο νόμος αυτός έδωσε πλέον την απόλυτη κάλυψη των Φαρμακευτικών Εταιρειών από τις παρενέργειες των εμβολίων, αφαιρώντας το μέχρι τώρα συνταγματικό δικαίωμα των Αμερικανών σε περίπτωση βλάβης ή θανάτου. Σήμερα ο παγκόσμιος τζίρος των φαρμάκων ξεπερνά τα 700 τρις δολλάρια!
Πρόκειται για μία πυραμίδα δομημένη από πλούτη και εξουσία, που στην κορυφή της βρίσκονται κάποια πολύ σκοτεινά και άρρωστα μυαλά, που οι εντολές τους μεταφέρονται στους εντολοδόχους τους δηλαδή τους κυβερνήτες των διαφόρων κρατών και από εκεί στα εκτελεστικά τους όργανα: Κρατικοί μηχανισμοί, Media, Ιατρικά Κέντρα (Ιατροί Χωρίς Σύνορα, Γιατροί του Κόσμου), Χριστιανικές ιεραποστολικές κοινότητες, Φιλανθρωπικές Εταιρείες (Unicef, W.W.F.), κ.ά.
Οι οργανισμοί αυτοί εμπλέκονται σ’ ένα σκοτεινό κουβάρι με τα οργανωμένα καρτέλ των Πολυεθνικών όπως οι Φαρμακοβιομηχανίες, οι Πετρελαϊκές Εταιρείες, οι Τράπεζες, η υποτιθέμενη Αλ Κάϊντα κ.ά. Είναι γνωστό, ότι τα μέλη της οικογένειας Λάντεν ήταν προσωπικοί φίλοι του Τζωρζ Μπους και φυγαδεύτηκαν στην Σ. Αραβία από τις Μυστικές Υπηρεσίες των Η.Π.Α. την 11η Σεπτεμβρίου. Αλλά και πολλά μέλη των κυβερνήσεων Η.Π.Α. και Μ. Βρεταννίας είναι υψηλόβαθμα στελέχη των Φαρμακευτικών και Πετρελαϊκών Εταιρειών. Όλοι αυτοί εμπλέκονται σ’ ένα τερατώδες σύμπλεγμα, που αν και εμφανίζονται ως εχθροί μεταξύ τους αποτελούν ουσιαστικά τους στυλοβάτες του παγκοσμίου εξουσιασμού. Ταχύτατα τα ελεγχόμενα Μ.Μ.Ε. εκτελούν την διάχυση της παραπληροφόρησης και του φόβου σε παγκόσμια κλίμακα. Άλλωστε και οι ειδήσεις που μας σερβίρουν τηλεοπτικές και έντυπες αποτελούν ένα κοκτέιλ αρνητικότητας, φόβου και καταστροφών. Αποτέλεσμα ο φόβος, ο τρόμος και τα μίση να έχουν πλέον φωλιάσει μέσα στις ανθρώπινες ψυχές. Ο άκρατος πλουτισμός των λίγων και εκλεκτών και η κυριαρχία επί των μαζών μέσω του φόβου και της τρομοκρατίας, συνάδει με τις βιβλικές επιταγές περί καθυποτάξεως όλων των λαών της γης: «Τον Κύριον των δυνάμεων αυτόν αγιάσατε και αυτός ας είναι ο φόβος σας και αυτός ας είναι ο τρόμος σας»(Ησαΐας κεφ. Θ , παρ.13).
Επίλογος
Η υποθέση αυτή παραπληροφόρησης και κατατρομοκράτησης των μαζών παγκοσμίως, συνοδεύεται από την υπερβολική αύξηση της νοσηρότητας των ανθρώπων του πλανήτη και από την μαζικοποίηση των ανθρωπότητας σε μαντρί ως «ποίμνιον». Πλέον η εξασθενημένη και άρρωστη ζωή μας είναι κάτω από τον πλήρη έλεγχο και την παρακολούθηση του Μεγάλου Αδελφού-Big Brother. Άλλοι κανονίζουν πλέον για το πως σκεπτόμαστε, τι θα αισθανόμαστε, τι θα πιστεύουμε, τι θα τρώμε, σε τι ηλικία θα αρρωσταίνουμε και πότε θα πεθαίνουμε. Όπως και στην κινηματογραφική ταινία Matrix, όπου όλοι οι άνθρωποι της γης ζούσαν υπνωτισμένοι και κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί την πραγματικότητα, έτσι κι εμείς, οι σημερινοί άνθρωποι, ζούμε ως άλλοι δεσμώτες κάτω από ένα αόρατο καθεστώς πλήρους χειραγώγησης. Αλλά και στις ταινίες Zeitgeist 1 και 2 (βλ. Ενότητα ΠΟΛΥΜΕΣΑ), που δεν βγήκαν ποτέ στους κινηματογράφους για λόγους ευνόητους, ξεδιπλώνεται (εν μέρει μόνο) η απρόσκοπτη απάτη και η ελεεινή χειραγώγηση του συστήματος εις βάρος των ανθρώπων.
Στο εγγύς μέλλον η επιβίωση του ανθρώπινου είδους είναι πλέον αμφισβητήσιμη, εάν οι συνάνθρωποί μας σε όλο τον πλανήτη δεν ξυπνήσουν γρήγορα απ' τον τεχνητό εφιάλτη του Matrix, στο οποίο μας έχουν βυθίσει οι δεσμοφύλακες εξουσιαστές μας.
Τρεις πλανήτες για τους Έλληνες
Σχεδόν τρεις πλανήτες θα χρειαζόταν η ανθρωπότητα αν ακολουθούσε τον σημερινό τρόπο ζωής των Ελλήνων. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2008» της διεθνούς περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF που μετρά τις επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής στα οικοσυστήματα και τους φυσικούς πόρους.
Δυστυχώς για άλλη μία φορά η χώρα μας βρίσκεται στη λάθος κορυφή μίας ακόμη παγκόσμιας λίστας. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2008», η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 148 χώρες που εξετάστηκαν όσον αφορά το οικολογικό της αποτύπωμα, έχοντας χειροτερέψει τη θέση της σε σχέση με το 2006 (τότε καταλάμβανε τη 17η θέση).
Ο μέσος Έλληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό για να καλύψει τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα είναι υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). To γεγονός αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο «ενεργειακό μας αποτύπωμα», δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4% (1990-2004) – πολύ υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο).
Ιδιαίτερα δυσμενής είναι η θέση της χώρας μας και όσον αφορά την κατανάλωση νερού. Με μέση ετήσια κατανάλωση 2.389 κυβικών μέτρων ανά κάτοικο, έχουμε το δεύτερο μεγαλύτερο «υδατικό αποτύπωμα» μετά τις ΗΠΑ και διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου (1.243 κυβικά μέτρα / έτος / κάτοικο). To μεγάλο υδατικό μας αποτύπωμα αποδίδεται στην αυξημένη χρήση νερού για τη γεωργία (87%), στις απώλειες που παρουσιάζει το απαρχαιωμένο αρδευτικό και υδρευτικό δίκτυο της χώρας, αλλά και στη συνολική κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων.
«Ο τρόπος ζωής μας στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κατά πολύ το οικολογικό μας όριο. Αυτό οφείλεται κυρίως στη στρεβλή νοοτροπία μας που αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον ως ανεξάντλητη πηγή πόρων», δηλώνει ο Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. «Ταυτόχρονα, η υπερκατανάλωση ενέργειας σε συνδυασμό με την εμμονή της Πολιτείας σε «βρώμικες» πηγές, όπως ο λιγνίτης, ενισχύουν διαρκώς τη δυσμενή θέση της χώρας μας», συνεχίζει ο κ. Καραβέλλας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η έκθεση του WWF καταδεικνύει ότι το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας έχει διπλασιαστεί από το 1961, ξεπερνώντας την ικανότητα αναγέννησης του πλανήτη κατά 30% περίπου. Μάλιστα, τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της γης ζουν σε χώρες που είναι «οικολογικοί οφειλέτες», δηλαδή η εθνική τους κατανάλωση ξεπερνά τη βιολογική φέρουσα ικανότητα της χώρας. Τις χειρότερες επιδόσεις καταγράφουν οι ΗΠΑ και η Κίνα, καθώς καταναλώνουν η κάθε μία σχεδόν το 21% της βιολογικής ικανότητας της γης. Η αύξηση αυτή του παγκόσμιου αποτυπώματος οφείλεται κυρίως στις εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Οικολογικό αποτύπωμα ανά χώρα
http://www.wwf.gr/images/stories/footprint_by_country_map.jpg
Ταυτόχρονα, ο δείκτης που μετρά την παγκόσμια βιοποικιλότητα έχει μειωθεί σχεδόν κατά 30% το διάστημα 1970-2005, με τους πληθυσμούς των χερσαίων ειδών να παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 33%, των ειδών γλυκού νερού 35%, των πουλιών 20% και των θηλαστικών 19%. Οι τραγικές απώλειες στην παγκόσμια βιοποικιλότητα οφείλονται κατά κύριο λόγο στην αποψίλωση και την αλλαγή χρήσης γης στους τροπικούς, στην επίδραση των φραγμάτων και των εκτροπών ποταμών, στη μόλυνση και την υπεραλίευση των θαλασσών και φυσικά στην κλιματική αλλαγή.
«Ήρθε η ώρα να κάνουμε κάποιες κρίσιμες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Αλλαγές που θα βελτιώσουν τo βιοτικό μας επίπεδο, ενώ παράλληλα θα μειώσουν την επίδρασή μας στο φυσικό περιβάλλον. Αλλιώς το οικολογικό χρέος μας προς τον πλανήτη θα αποδειχτεί καταστροφικό πολύ γρηγορότερα από ότι νομίζουμε, κυρίως για τα παιδιά μας», καταλήγει ο κ. Καραβέλλας.
Δυστυχώς για άλλη μία φορά η χώρα μας βρίσκεται στη λάθος κορυφή μίας ακόμη παγκόσμιας λίστας. Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2008», η Ελλάδα καταλαμβάνει την 11η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 148 χώρες που εξετάστηκαν όσον αφορά το οικολογικό της αποτύπωμα, έχοντας χειροτερέψει τη θέση της σε σχέση με το 2006 (τότε καταλάμβανε τη 17η θέση).
Ο μέσος Έλληνας πολίτης χρειάζεται 59 στρέμματα βιολογικά παραγωγικής έκτασης (γη και νερό για να καλύψει τις ανάγκες του. Ταυτόχρονα, το εθνικό μας οικολογικό αποτύπωμα είναι υπερδιπλάσιο από τον ήδη ανησυχητικό παγκόσμιο μέσο όρο (27 στρέμματα ανά κάτοικο) και σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο από τις δυνατότητες του πλανήτη (21 στρέμματα ανά κάτοικο). To γεγονός αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο «ενεργειακό μας αποτύπωμα», δηλαδή στις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες μας σε ενέργεια (ετήσια αύξηση 2,4% (1990-2004) – πολύ υψηλότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο).
Ιδιαίτερα δυσμενής είναι η θέση της χώρας μας και όσον αφορά την κατανάλωση νερού. Με μέση ετήσια κατανάλωση 2.389 κυβικών μέτρων ανά κάτοικο, έχουμε το δεύτερο μεγαλύτερο «υδατικό αποτύπωμα» μετά τις ΗΠΑ και διπλάσιο του παγκόσμιου μέσου όρου (1.243 κυβικά μέτρα / έτος / κάτοικο). To μεγάλο υδατικό μας αποτύπωμα αποδίδεται στην αυξημένη χρήση νερού για τη γεωργία (87%), στις απώλειες που παρουσιάζει το απαρχαιωμένο αρδευτικό και υδρευτικό δίκτυο της χώρας, αλλά και στη συνολική κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων.
«Ο τρόπος ζωής μας στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κατά πολύ το οικολογικό μας όριο. Αυτό οφείλεται κυρίως στη στρεβλή νοοτροπία μας που αντιμετωπίζει το φυσικό περιβάλλον ως ανεξάντλητη πηγή πόρων», δηλώνει ο Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. «Ταυτόχρονα, η υπερκατανάλωση ενέργειας σε συνδυασμό με την εμμονή της Πολιτείας σε «βρώμικες» πηγές, όπως ο λιγνίτης, ενισχύουν διαρκώς τη δυσμενή θέση της χώρας μας», συνεχίζει ο κ. Καραβέλλας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η έκθεση του WWF καταδεικνύει ότι το οικολογικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας έχει διπλασιαστεί από το 1961, ξεπερνώντας την ικανότητα αναγέννησης του πλανήτη κατά 30% περίπου. Μάλιστα, τα τρία τέταρτα του πληθυσμού της γης ζουν σε χώρες που είναι «οικολογικοί οφειλέτες», δηλαδή η εθνική τους κατανάλωση ξεπερνά τη βιολογική φέρουσα ικανότητα της χώρας. Τις χειρότερες επιδόσεις καταγράφουν οι ΗΠΑ και η Κίνα, καθώς καταναλώνουν η κάθε μία σχεδόν το 21% της βιολογικής ικανότητας της γης. Η αύξηση αυτή του παγκόσμιου αποτυπώματος οφείλεται κυρίως στις εκπομπές αερίων από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Οικολογικό αποτύπωμα ανά χώρα
http://www.wwf.gr/images/stories/footprint_by_country_map.jpg
Ταυτόχρονα, ο δείκτης που μετρά την παγκόσμια βιοποικιλότητα έχει μειωθεί σχεδόν κατά 30% το διάστημα 1970-2005, με τους πληθυσμούς των χερσαίων ειδών να παρουσιάζουν μείωση της τάξης του 33%, των ειδών γλυκού νερού 35%, των πουλιών 20% και των θηλαστικών 19%. Οι τραγικές απώλειες στην παγκόσμια βιοποικιλότητα οφείλονται κατά κύριο λόγο στην αποψίλωση και την αλλαγή χρήσης γης στους τροπικούς, στην επίδραση των φραγμάτων και των εκτροπών ποταμών, στη μόλυνση και την υπεραλίευση των θαλασσών και φυσικά στην κλιματική αλλαγή.
«Ήρθε η ώρα να κάνουμε κάποιες κρίσιμες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας. Αλλαγές που θα βελτιώσουν τo βιοτικό μας επίπεδο, ενώ παράλληλα θα μειώσουν την επίδρασή μας στο φυσικό περιβάλλον. Αλλιώς το οικολογικό χρέος μας προς τον πλανήτη θα αποδειχτεί καταστροφικό πολύ γρηγορότερα από ότι νομίζουμε, κυρίως για τα παιδιά μας», καταλήγει ο κ. Καραβέλλας.
η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
Το ελληνικό ρήμα ΕΧΩ δεν έχει τύχει ενδελεχούς μελέτης. Στην αρχαιότητα, εκτός του κατέχω εσήμαινε και ΤΕΙΝΩ και αυτή είναι μία του έννοια η οποία ναι μεν δεν ισχύει σήμερα, ωστόσο, υφίσταται ως συνθετικό άλλων λέξεων.
Αυτό φαίνεται παράξενο αλλά δίνει λύσι σε λέξεις όπως το ΕΞΕΧΩ που σημαίνει τείνω προς τα έξω... ΕΣΟΧΗ λοιπόν αντιστοίχως σημαίνει ότι τείνει προς τα μέσα.
ΥΠΕΡΕΧΩ σημαίνει τείνω υπέρ ή ξεπερνώ και ΠΡΟΣΕΧΩ σημαίνει τείνω την ενέργειά μου προς κάποιο συγκεκριμένο σημείο.
Αυτά εξηγούν την πολύ σημαντική λέξι ΕΥΧΗ=ΕΥ-ΕΧΩ, η οποία σημαίνει κατά λέξιν ΤΕΙΝΩ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟ...
Όταν λοιπόν δίνουμε σε κάποιον μία ευχή, ουσιαστικά εννοούμε ΝΑ ΤΕΙΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ... οπότε το ΓΕΙΑ ΣΟΥ σημαίνει ΝΑ ΤΕΙΝΗΣ ΠΡΟΣ ΑΚΡΑΣ ΥΓΕΙΑΣ και το ΧΑΙΡΕΤΕ σημαίνει να ΤΕΙΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΑΡΑ Ή ΝΑ ΤΕΙΝΗΣ ΝΑ ΛΑΒΗΣ ΚΑΘΕ ΧΑΡΙ.
Γεγονός είναι ότι προσλαμβάνουμε ερεθίσματα μέσω των 5 αιθήσεων. Βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, ακουμπάμε, γευόμαστε και ακολούθως ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ και των συναισθημάτων. Τα ερεθίσματα μετουσιώνονται σε συναισθήματα τα οποία πλημμυρίζουν τον νου. Αυτά τα συναισθήματα, σε γενικές γραμμές είναι δύο ειδών... θετικά ή αρνητικά. Στα αρνητικά ανήκουν η ζήλεια, ο φθόνος, το μίσος, η δειλία, η δουλοφροσύνη, η αυτολύπησι, η θυματοποίησι, ο οίκτος, η δουλοπρέπεια κλπ κλπ ενω στα θετικά ανήκουν η γενναιότης, η ανδρεία, η αξιοπρέπεια, η εν μέτρω υπερηφάνεια, ο εν μέτρω εγωισμός, η αγάπη, η φιλότης, ο έρως κλπ κλπ
Οι ΜΟΥΣΕΣ λοιπόν, ως υγρές ενέργειες, είναι οι ενέργειες οι οποίες συνεργούσης της ΜΝΗΜΗΣ, δημιουργούν στον άνθρωπο τα θετικά, εξυψωτικά εκείνα συναισθήματα τα οποία, στο επόμενο επίπεδο θα οδηγήσουν σε ΝΟΗΣΙ και πλήρη εκλογίκευσι του συναισθήματος. Πότε όμως; Όταν το συναίσθημα τιθασευθή, περιορισθή και αφήσει τον νου να αναλάβη τα ηνία των πράξεων. Αυτός είναι ο ρόλος του λεγομένου ΔΙΟΝΥΣΟΥ.
Επομένως, επιθυμητό για τον νοήμονα άνθρωπο είναι να προσπαθή διαρκώς τόσο να τιθασεύη και να εκλογικεύη τα πολυποίκιλα συνεχή συναισθήματά του όσο και να απορρίπτει τα αρνητικά συναισθήματα προς όφελος των θετικών ώστε να ανελιχθή σε ανώτερο επίπεδο λογικής και νοήσεως. Αυτή η διαδικασία είναι εσωτερική. Δηλαδή γίνεται από τον ίδιο τον άνθρωπο ο οποίος πρέπει, αυτοσυγκεντρωμένος, μιλώντας με τον εαυτό του, να βρίσκει την ανελικτική του πορεία με την βοήθεια των πυξίδων τύπου ΜΟΥΣΩΝ-ΔΙΟΝΥΣΟΥ.
Τι σημαίνει όμως η λέξις ΠΡΟΣΕΥΧΗ; Βάσει του ΕΥ-ΕΧΩ σημαίνει να βάλω τον εαυτό μου να προσηλωθή και να τείνη προς το ευ-καλό.
Η ελληνική λέξις ΠΡΟΣΕΥΧΗ προτείνει την απαιτουμένη ανά πάσα στιγμή και απαραίτητη για κάθε λογικό άνθρωπο, προσπάθεια ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, διεισδύσεως στα άδυτα της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ και της ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ώστε να σκεφθή, να διορθώση την πορεία του, να επαναπροσδιορίση τις σταθερές του, να αυτο-τονώση το ηθικό του και το σθένος του, να τα "βρη" με τον εαυτό του. Πρόκειται για μεγαλειώδη άκρως νοητική λειτουργία, άνευ της οποίας ο άνθρωπος θα ήταν έρμαιο των αισθητηρίων-των ενστίκτων και των συναισθημάτων.
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ ελληνοτρόπως, γνωρίζουμε να ηρεμούμε τα πάθη, να χαλιναγωγούμε τα ένστικτα, να επιβαλλόμεθα επί των αγρίων ορέξεων, να φέρνουμε ερήνη στον εαυτό μας, να επιστρατεύουμε τις δυνάμεις μας προς επίτευξιν των λογικών στόχων μας, και τελικά γνωρίζουμε τον εαυτό μας με τις δυνάμεις και αδυναμίες του. Ταυτοχρόνως, ερχόμαστε σε εσωτερική ισορροπία και πιθανώς, σε ακραίες και δυνατές στιγμές, ακουμπάμε την αρχή της θεϊκής υπογραφής μέσα μας.
Στην αντιπέρα μεριά η ανατολική έννοια της προσευχής. Όπου ο άνθρωπος, κακομοίρης, ικέτης, θύμα, εξαθλιωμένο γονυπετές κτήνος, ταπεινό άβουλο υποκείμενο, στέκεται ισοπεδωμένος απέναντι στον πανίσχυρο θεό-δυνάστη από τον οποίον δια της ανατολικού τύπου προσευχής επαιτεί λίγο οίκτο, λύπησι, έλεος, κάποια αναγνώρισι, κάποια θέσι στον ήλιο.
Τι κοινό έχει λοιπόν η ελληνική έννοια της προσευχής με την ανατολική; ΚΑΜΜΙΑ.
Ή καλύτερα όση σχέσι έχει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ από τον ΔΟΥΛΟ κι ο ΕΛΛΗΝΑΣ από τον ΑΝΑΤΟΛΙΤΗ
Το ελληνικό ρήμα ΕΧΩ δεν έχει τύχει ενδελεχούς μελέτης. Στην αρχαιότητα, εκτός του κατέχω εσήμαινε και ΤΕΙΝΩ και αυτή είναι μία του έννοια η οποία ναι μεν δεν ισχύει σήμερα, ωστόσο, υφίσταται ως συνθετικό άλλων λέξεων.
Αυτό φαίνεται παράξενο αλλά δίνει λύσι σε λέξεις όπως το ΕΞΕΧΩ που σημαίνει τείνω προς τα έξω... ΕΣΟΧΗ λοιπόν αντιστοίχως σημαίνει ότι τείνει προς τα μέσα.
ΥΠΕΡΕΧΩ σημαίνει τείνω υπέρ ή ξεπερνώ και ΠΡΟΣΕΧΩ σημαίνει τείνω την ενέργειά μου προς κάποιο συγκεκριμένο σημείο.
Αυτά εξηγούν την πολύ σημαντική λέξι ΕΥΧΗ=ΕΥ-ΕΧΩ, η οποία σημαίνει κατά λέξιν ΤΕΙΝΩ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟ...
Όταν λοιπόν δίνουμε σε κάποιον μία ευχή, ουσιαστικά εννοούμε ΝΑ ΤΕΙΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΕΥΧΗΣ... οπότε το ΓΕΙΑ ΣΟΥ σημαίνει ΝΑ ΤΕΙΝΗΣ ΠΡΟΣ ΑΚΡΑΣ ΥΓΕΙΑΣ και το ΧΑΙΡΕΤΕ σημαίνει να ΤΕΙΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΑΡΑ Ή ΝΑ ΤΕΙΝΗΣ ΝΑ ΛΑΒΗΣ ΚΑΘΕ ΧΑΡΙ.
Γεγονός είναι ότι προσλαμβάνουμε ερεθίσματα μέσω των 5 αιθήσεων. Βλέπουμε, ακούμε, μυρίζουμε, ακουμπάμε, γευόμαστε και ακολούθως ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ και των συναισθημάτων. Τα ερεθίσματα μετουσιώνονται σε συναισθήματα τα οποία πλημμυρίζουν τον νου. Αυτά τα συναισθήματα, σε γενικές γραμμές είναι δύο ειδών... θετικά ή αρνητικά. Στα αρνητικά ανήκουν η ζήλεια, ο φθόνος, το μίσος, η δειλία, η δουλοφροσύνη, η αυτολύπησι, η θυματοποίησι, ο οίκτος, η δουλοπρέπεια κλπ κλπ ενω στα θετικά ανήκουν η γενναιότης, η ανδρεία, η αξιοπρέπεια, η εν μέτρω υπερηφάνεια, ο εν μέτρω εγωισμός, η αγάπη, η φιλότης, ο έρως κλπ κλπ
Οι ΜΟΥΣΕΣ λοιπόν, ως υγρές ενέργειες, είναι οι ενέργειες οι οποίες συνεργούσης της ΜΝΗΜΗΣ, δημιουργούν στον άνθρωπο τα θετικά, εξυψωτικά εκείνα συναισθήματα τα οποία, στο επόμενο επίπεδο θα οδηγήσουν σε ΝΟΗΣΙ και πλήρη εκλογίκευσι του συναισθήματος. Πότε όμως; Όταν το συναίσθημα τιθασευθή, περιορισθή και αφήσει τον νου να αναλάβη τα ηνία των πράξεων. Αυτός είναι ο ρόλος του λεγομένου ΔΙΟΝΥΣΟΥ.
Επομένως, επιθυμητό για τον νοήμονα άνθρωπο είναι να προσπαθή διαρκώς τόσο να τιθασεύη και να εκλογικεύη τα πολυποίκιλα συνεχή συναισθήματά του όσο και να απορρίπτει τα αρνητικά συναισθήματα προς όφελος των θετικών ώστε να ανελιχθή σε ανώτερο επίπεδο λογικής και νοήσεως. Αυτή η διαδικασία είναι εσωτερική. Δηλαδή γίνεται από τον ίδιο τον άνθρωπο ο οποίος πρέπει, αυτοσυγκεντρωμένος, μιλώντας με τον εαυτό του, να βρίσκει την ανελικτική του πορεία με την βοήθεια των πυξίδων τύπου ΜΟΥΣΩΝ-ΔΙΟΝΥΣΟΥ.
Τι σημαίνει όμως η λέξις ΠΡΟΣΕΥΧΗ; Βάσει του ΕΥ-ΕΧΩ σημαίνει να βάλω τον εαυτό μου να προσηλωθή και να τείνη προς το ευ-καλό.
Η ελληνική λέξις ΠΡΟΣΕΥΧΗ προτείνει την απαιτουμένη ανά πάσα στιγμή και απαραίτητη για κάθε λογικό άνθρωπο, προσπάθεια ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ, διεισδύσεως στα άδυτα της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ και της ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ώστε να σκεφθή, να διορθώση την πορεία του, να επαναπροσδιορίση τις σταθερές του, να αυτο-τονώση το ηθικό του και το σθένος του, να τα "βρη" με τον εαυτό του. Πρόκειται για μεγαλειώδη άκρως νοητική λειτουργία, άνευ της οποίας ο άνθρωπος θα ήταν έρμαιο των αισθητηρίων-των ενστίκτων και των συναισθημάτων.
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΙ ελληνοτρόπως, γνωρίζουμε να ηρεμούμε τα πάθη, να χαλιναγωγούμε τα ένστικτα, να επιβαλλόμεθα επί των αγρίων ορέξεων, να φέρνουμε ερήνη στον εαυτό μας, να επιστρατεύουμε τις δυνάμεις μας προς επίτευξιν των λογικών στόχων μας, και τελικά γνωρίζουμε τον εαυτό μας με τις δυνάμεις και αδυναμίες του. Ταυτοχρόνως, ερχόμαστε σε εσωτερική ισορροπία και πιθανώς, σε ακραίες και δυνατές στιγμές, ακουμπάμε την αρχή της θεϊκής υπογραφής μέσα μας.
Στην αντιπέρα μεριά η ανατολική έννοια της προσευχής. Όπου ο άνθρωπος, κακομοίρης, ικέτης, θύμα, εξαθλιωμένο γονυπετές κτήνος, ταπεινό άβουλο υποκείμενο, στέκεται ισοπεδωμένος απέναντι στον πανίσχυρο θεό-δυνάστη από τον οποίον δια της ανατολικού τύπου προσευχής επαιτεί λίγο οίκτο, λύπησι, έλεος, κάποια αναγνώρισι, κάποια θέσι στον ήλιο.
Τι κοινό έχει λοιπόν η ελληνική έννοια της προσευχής με την ανατολική; ΚΑΜΜΙΑ.
Ή καλύτερα όση σχέσι έχει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ από τον ΔΟΥΛΟ κι ο ΕΛΛΗΝΑΣ από τον ΑΝΑΤΟΛΙΤΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ - Η πυραμίδα του Αμφίονος
ΑΜΦΕΙΟΝ: ΕΝΑ ΧΑΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ
Η πυραμίδα του Αμφίονος αποτελεί ίσως την πιο ανατρεπτική σύγχρονη αρχαιολογική ανακάλυψη! Με την ανεύρεση της αποκαλύπτεται ένας κόσμος ξεχασμένος, ένας πολιτισμός που θέτει σε νέα βάση τη θεωρία των πυραμίδων, οδηγώντας έτσι τους Έλληνες στη διεκδίκηση άλλης μίας σημαντικής πρωτιάς. Ο θαυμαστός κόσμος της ελληνικής Ιστορίας επιβεβαιώνει και πάλι το μεγαλείο του!
Η βιβλιογραφία σχετικά με τις πυραμίδες και τα πυραμιδοειδή κτίσματα στον ελληνικό χώρο διευρύνεται τα τελευταία χρόνια μαζί με τα μνημεία που αποκαλύπτονται ή ερευνώνται εκ νέου, ιστορικά, μορφολογικά και λειτουργικά. Ειδικότερα τα πυραμιδοειδή μνημεία της Αργολίδας, για τα οποία θα μιλήσουμε παρα κάτω, θεωρήθηκαν φρυκτωρίες (κτίρια στα οποία άναβαν φωτιά για να μεταδώσουν ένα μήνυμα μακριά) ή χώροι στρατωνισμού και, πάντως, ο χρονικός τους προσδιορισμός έγινε, κατ' αρχήν, με εξωγενή ιστορικά κριτήρια, δηλαδή την αυθαίρετη προϋπόθεση (προσέξτε:) ότι πυραμίδες και πυραμιδοειδή κτίσματα σχον ελληνικό χώρο ήσαν αδιανόητα πριν από την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αίγυπτο, την «κοιτίδα» των πυραμιδικών κατασκευών!
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΔΥΟ ΗΡΩΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ
Τα μορφολογικά και χρονολογικά ζητήματα των πυραμίδων του ελλαδικού χώρου τέθη καν σε νέα βάση με την έρευνα του μνημεια κού χώρου του Αμφείου, στη Θήβα της Βοιωτίας. Συγκεκριμένα, με την ανασκαφική έρευνα κατεδείχθη ότι ο λόφος στον οποίο, σύμφωνα με το θρύλο, είχαν ταφεί οι Θηβαίοι Διόσκουροι, ο Ζήθος και ο Αμφίων, είχε δια μορφωθεί σε βαθμιδωτό πυραμιδικό μνημείο!
Για την τοπογραφία και την ονοματοθεσία του λόφου αυτού υπήρχαν βάσιμες και ασφαλείς καταγραφές της αρχαίας Παράδοσης. Οι τραγικοί ποιητές της Αθήνας του 5ου και 4ου αιώνα π.Χ., οι οποίοι άντλησαν θέματα της δραματουργίας τους από το λεγόμενο Θηβαϊκό Κύκλο, δηλαδή από τις τραγικές τύχες του Οίκου των Λαβδακιδών, τοπογράφησαν κατ' ανάγκην σημεία του φυσικού και μνημειακού περιβάλλοντος των Θηβών, στο πλαίσιο των οποίων εξελίχθηκε η δράση των ηρώων των τραγωδιών τους.
Πρώτος ο Αισχύλος, στο δραματικό του αριστούργημα Επτά επί Θήβας, μας άφησε μια λαμπρή περιγραφή και αναφορά στα φυσικά ορόσημα της θηβαϊκής Ακρόπολης -της Καδμείας- αλλά και στις πύλες του τείχους της. Μπροστά από αυτά τα τείχη είχαν παραταχθεί οι επτά λοχαγοί της εκστρατείας των Πελοποννησίων εναντίον της Θήβας, προκειμένου να εγκαταστήσουν στον θρόνο των Λαβδακιδών τον εκδιωχθέντα Πολυνείκη.
==========================================================================
Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ ΤΗΣ «ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ»
Η εποχή μας είναι αδιαμφισβήτητα η εποχή που οι Μεσανατολικοκεντρικές θεω ρίες μεσουρανούν και επιβάλλουν τις επιδράσεις και τις παραμέτρους τους σε πάρα πολλούς τομείς και της φανερής και της αφανούς καθημερινότητας.
Όμως στην άσημη σημερινή Θήβα, ακριβώς στο σημείο που η αρχαία Παράδοση αλλά και όλες οι γραπτές μαρτυρίες τον τοποθετούσαν, έγινε πριν τριάντα περίπου χρόνια από τον αρχαιολόγο Θεόδωρο Σπυρόπουλο μια κοσμοϊστορικής σημασίας ανακάλυψη, που ωστόσο μένει άγνωστη και παραγκωνισμένη, αν και μπορεί να αλλάξει όλα τα μέχρι σήμερα ιστορικά -και όχι μόνο- δεδομένα: Βρέθηκε ο πανάρχαιος τάφος των Διόσκουρων, Ζήθου και Αμφίονος, που σύμφωνα με όλες τις πηγές είχαν ταφεί μαζί!
Γιατί όμως αυτή η ανακάλυψη είναι τόσο σημαντική;
Όχι μόνο επειδή ο επισκέπτης μπορεί σήμερα να αγγίξει πλέον το ίδιο το μνη μείο όπου τάφηκαν δύο ήρωες της ελληνικής μυθολογίας! Πράγμα δηλαδή που σημαίνει ότι αυτοί οι ήρωες όντως έζησαν και μαζί τους διαδραματίστηκαν αλη θινά γεγονότα, που κάποιοι μας έχουν συνηθίσει να θεωρούμε ως συμβάντα ενός ομιχλώδους χρόνου, μέσα στον οποίο τοποθετούμε πρόσωπα κατ καταστάσεις ουσιαστικά ανύπαρκτες ή το πολύ πολύ συμβολικές!
Πέρα όμως από αυτή τη συγκλονιστική επιβεβαίωση υπάρχει και κάτι άλλο, ακόμη πιο συνταρακτικό: Ο τύμβος μέσα στον οποίο βρέθηκε ο τάφος των ηρώων, αποτελεί το τελευταίο τμήμα -την κορυφή δηλαδή- μιας τεράστιας βαθ μιδωτής πυραμίδας, η οποία είναι ολόκληρος ο σημερινός λόφος του Αμφείου! Και αυτός ο λόφος διατρέχεται από ατελείωτες -και ανεξερεύνητες- υπόγειες στοές ύψους πέντε μέτρων, σκαμμένες στον βράχο!
Ίσως, ωστόσο, το συνταρακτικότερο να είναι ότι η Μεγάλη αυτή Ελληνική Πυραμίδα, μπορεί να χρονολογηθεί με ασφάλεια γύρω στο 2700 π.Χ.! Πράγμα δηλαδή που σημαίνει ότι είναι σαφώς αρχαιότερη από τη Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα, αλλά και από την αρχαιότερη αιγυπτιακή πυραμίδα, αυτή του Ζόζερ!
Με λίγα λόγια, το πυραμιδικό σχήμα είναι ελληνικής επινόησης και από εδώ «εξήχθη» στην Αίγυπτο, αλλά και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο! Βέβαια το θέμα έχει ακόμη μεγαλύτερες προεκτάσεις, αφού αυτό το ίδιο το πυραμιδικό σχήμα προϋποθέτει και σημαίνει προϋπάρχουσες θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και άλλες παρεμφερείς δομές!
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόσα πράγματα ανατρέπει η καταπληκτική ανακάλυ ψη του Θ. Σπυρόπουλου... Η ελληνική Μυθολογία καθίσταται πλέον, με τεκμήρια και ευρήματα, ελληνική Ιστορία και μάλιστα μιάμιση χιλιετηρίδα παλαιότερη από όσο θέλουν εναγωνίως κάποιοι να την παρουσιάζουν! Χαμογελά κανείς τώρα, όταν σκέφτεται τον τρόπο που επίσημα χρονολογείται ένα άλλο πυραμιδι κό ελληνικό κατασκεύασμα, η πασίγνωστη πυραμίδα του Ελληνικού: Πρέπει, λέει, να κατασκευάστηκε μετά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αφού τότε μόνον οι Έλληνες ήρθαν σε επαφή με την Αίγυπτο για να αντιγράψουν το πυρα μιδικό σχήμα! Και αυτό λέγεται επιστήμη...
Παράλληλα όμως, αντιλαμβανόμαστε και το γιατί η κοσμοϊστορικής σημασίας αρχαιολογική αποκάλυψη του Αμφείου παραμένει εντελώς αποσιωπημένη και αφημένη στην αδιαφορία και την άγνοια (την ίδια στιγμή που οι θεωρίες του Μ. Μπερνάλ λ.χ. υπερπροβάλλονται...), σε σημείο που σήμερα ο τόπος που μπορεί να φέρει πάνω-κάτω την παγκόσμια Ιστορία να είναι σχεδόν ένας σκουπιδότοπος...
=============================================================================
Εδώ βέβαια δεν πρόκειται ν' αναπτύξουμε το ακανθώδες πρόβλημα της μνημειακής θηβαϊκής τοπογραφίας αναφορικά με την αρχαιότητα του τείχους της Καδμείας και τις επτά πύλες του, προς τις οποίες αντιστοιχήθη καν οι επτά ηγήτορες της περιώνυμης εκστρα τείας, η οποία θεωρείται ότι έλαβε χώρα πριν από τα Τρωικά.
Το αν ο Αισχύλος αναφέρεται στις αρχικές πύλες του κυκλώπειου τείχους της Ακρόπολης ή και σε πύλες του διευρυμένου τείχους της πόλεως των ιστορικών χρόνων, είναι ένα ζήτημα που ξεφεύγει από τα πλαίσια του παρόντος θέματος. Εξάλλου, πρόκειται για ένα ζήτημα που αναπτύχθηκε εξαντλητικά σε μελέτες διαπρεπών ερευνητών της θηβαϊκής μνημειακής τοπογραφίας, όπως ο Fabricius, ο Willamowitz και ιδιαίτερα ο Αντώνιος Κεραμόπουλλος. Ο τελευταίος, στο μνημειώδες σύγγραμμα του Θηβαϊκά, στο Αρχαιολογικό Δελτίο 3 (1917), ανέπτυξε όλα τα σχετικά ζητήματα, χωρίς -φοβούμαι- να καταλήγει πάντα σε ασφαλείς ταυτίσεις.
Σε ό,τι αφορά όμως στην τοπογραφική θέση του Αμφείου, όλοι οι μελετητές και οι ερευνη τές των Θηβών συμφωνούν πως πρόκειται για τον λόφο που βρίσκεται προς βορράν της Καδμείας, από την οποία τον χωρίζει ένας βαθύτερος αρχικά -ρηχότερος σήμερα λόγω προσχώσεων- αυχένας, αφού στη θέση αυτή δεν υπάρχει άλλο φυσικό σημείο-ορόσημο, που να αντιστοιχεί προς τις αναφορές των Τραγικών. Ειδικότερα ο Αισχύλος γράφει (Επτά επί Θήβας, 526):« Το ν δε πέμπτον αυ, λέγω / πέμπταισι προσταχθέντα βορραίαις πύλαις / τύμβον κατ' αυτόν διογενούς Αμφίονος».
Αι «Βορραιαί Πύλαι»του Αισχύλου δεν μπο ρούν να τοποθετηθούν αλλού, παρά μόνο στο βόρειο άκρο της ωοειδούς Καδμείας, η οποία μάλιστα στενεύει στο άκρο αυτό. Ωστόσο, απέ ναντι από τις πύλες αυτές υπάρχει ένα φυσικό και μνημειακό ορόσημο: Ο λόφος και ο τύμβος του Διογένους Αμφίονος, ο οποίος φέρει το όνομα Αμφείον. Παντού γύρω από το ορόσημο αυτό απλώνεται ο εύφορος κάμπος της Θήβας, το Αόνιον Πεδίον.
Ο Αισχύλος επιπλέον καταγράφει τον λόφο και το ταφικό μνημείο των Θηβαίων Διοσκούρων, ως μετέωρο-δηλαδή υψηλό ορόσημο- και στην τραγωδία Ικέτιδες, 662, όταν γράφει: «Αρμάτων δ' οχήματα (ορώ) / ένερθε σεμνών μνημάτων Αμφίονος» (βλ. και: «αμφίμνήμα το Ζήθου περά» / Ευριπίδου Φοίνισσαι, 145). Με τον συγκεκριμένο στίχο δηλώνει τον λόφο και το, επί της κορυφής του μνήμα του Ζήθου, το οποίο παρέκαμψε ο Παρθενοπαίος για να προταχθεί προ των πυλών της Καδμείας, των λεγόμενων Βορραΐων ή Ωγύγιων Πυλών, οι οποίες στα έργα όλων των Τραγικών συνδέονται με το λόφο του Αμφείου.
Αυτόν λοιπόν τον φυσικό λόφο ερεύνησε στις αρχές του 20ού αι. ο Αντώνιος Κεραμόπουλλος, βεβαιώνοντας έτσι την μαρτυρία του Παυσανία 9,17,4: «Ζήθω δε και Αμφίονι εν κοινώ Γης χώμα έστιν ου μέγα». Με αυτόν τον τρόπο, ο περιηγητής του 2ου αι. μ.Χ. αφ' ενός διέσωσε την παράδοση ότι οι Θηβαίοι Διόσκουροι ετάφησαν σε κοινό μνήμα, αφ' ετέρου περιέγραψε ως αυτόπτης τον Τύμβο του κοινού μνήματος ως «Γης χώμα ου μέγα».
Παρ' όλο όμως που ο Κεραμόπουλλος επι βεβαίωσε με την έρευνα του το μικρό ύψος του Τύμβου στην κορυφή του λόφου (3 μέτρα περίπου σε σχέση με τον λόφο, που έχει ύψος περίπου 35 μέτρα), δεν κατάφερε να εντοπίσει τον κοινό τάφο των Διοσκούρων, τον οποίο αποκαλύψαμε εμείς με τη συστηματική μας έρευνα κατά την περίοδο 1970-1973!
Έτσι, η «μυθολογική» παράδοση ενός σημα ντικού και σεπτού μνημείου του προϊστορικού πολιτισμού της Ελλάδος, αποδείκτηκε πέρα για πέρα ακριβής!
Αλλά η έρευνα μας δεν σταμάτησε εδώ. Ο Τύμβος που κάλυψε τον κοινό τάφο του Ζήθου και του Αμφίονος, αποδείκτηκε ότι δεν ήταν απλό χώμα, αλλά κατασκευή σχήματος κόλου ρου κώνου με πλίνθους, στο βόρειο τμήμα της οποίας είχε γίνει ο μεγάλος -ασφαλώς κοινός-κιβωτιόσχημος τάφος των δύο ηρώων. Μια μνημειώδης δηλαδή ταφική εγκατάσταση με πελώρια καλυπτήρια πλάκα και διπλή πόρτα στη βόρεια στενή πλευρά της!
Στον συλημένο τάφο βρέθηκαν διαταραγμέ να σκελετικά λείψανα και τρία χρυσά κοσμή ματα κρινοπαπύρων ύψους 0,033 μ. (33 χιλιοστών), με διπλή αντιθετική σπείρα στη βάση των ανθήρων και στέλεχος που κατέληγε σε θηλειά ανάρτησης. Ασφαλώς, υπήρχαν πολύ περισσότερα μέλη, ενός ή πιθανότατα δύο περιδεραίων, τα οποία αναδείκνυαν το βασιλι κό και ιερατικό αξίωμα των δύο πριγκίπων. (Κάτι ανάλογο αποτελούν και τα άνθη του κρί νου-παπύρου, τα οποία φέρει και ο πρίγκηψ της «αχαϊκής» Κνωσού στην περίφημη τοιχο γραφία Ο πρίγκηπας με τα κρίνα, που αναδει κνύουν, κατά γενική παραδοχή, το ιερατικό του αξίωμα...)
Τα χρυσά κοσμήματα, τα ωραιότερα του ελληνικού χώρου και τα ευρήματα του τάφου (σαλτσιέρα, σκύφος) χρονολογούν την κατα σκευή του τάφου και του Τύμβου που τον καλύπτει, κατά τους Πρωτοελλαδικούς II χρόνους, δηλαδή στην περίοδο 2700-2400 π.Χ.!
Παρά τις ενστάσεις και την προσπάθεια δια φόρων μελετητών να καταβιβαστεί η χρονο λογία και των χρυσών κοσμημάτων και του Τύμβου στην επόμενη Μεσοελλαδική Περίοδο (2000-1700 π.Χ.), η δική μας χρονολόγηση γίνεται σήμερα γενικώς δεκτή και αποτελεί αφετηρία για τη χρονολόγηση και τη χωρική διακίνηση του σχήματος του τύμβου στον ελληνικό, αλλά και στον ευρωπαϊκό χώρο!
Εν συντομία, ο ηγεμονικός επιτάφιος Τύμβος του Αμφείου δεν αποτελεί δείγμα και εξέλιξη του γνωστού ταφικού Τύμβου τύπου Kurgan, που συναντάται στην Κεντρική Ευρώπη, την Ευρασιατική Ζώνη και τη Νότια Βαλκανική (Αλβανία). Οι τύμβοι Kurgan είναι ταφικά μνημεία πολλαπλών ταφών (multiple burials) και τα κτερίσματα τους διαφέρουν από εκείνα του Αμφείου και των άλλων τύμβων του ελλαδικού χώρου, στους οποίους βρίσκο νται ταφικοί πίθοι, χάλκινα αντικείμενα και κεραμεική τυπικά ελλαδική-μεσογειακή και όχι «ευρωπαϊκή». Αυτό αναιρεί την προσπάθεια να συνδεθούν οι ελλαδικοί τύμβοι με τους φορείς του τύμβου Kurgan και τους υποτιθέ μενους ΙνδοευρωπαΙους που τότε, δήθεν, για πρώτη φορά (ΠΕII / ΠΕ III περίοδο, 2200-2000 π.Χ.) εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος... Ωστόσο, ούτε η αρχαιολογική, ούτε η γλωσσο λογική εικόνα του ελληνικού χώρου στηρίζουν τέτοιες θεωρίες, όπως θα δούμε και παρακάτω.
Ο Τύμβος είναι γηγενές επιτάφιο σχήμα και Σήμα, που εξελίσσεται από τους μικρούς τύμ βους των Νεολιθικών Χρόνων και λαμβάνει μνημειώδεις διαστάσεις και μνημειώδη μορφή από τη Μέση Εποχή του Χαλκού, ανάλογη προς ίο αξίωμα του ηγεμόνος-νεκρού. Αυτός ο τελευταίος απαθανατίζεται στη μνήμη του έθνους και με το επιτάφιο τυμβοειδές έξαρμα, το οποίο ο Όμηρος χαρακτηρίζει ως «τηλαυ γές Σήμα», συμβατά προς τη φύση του Τύμβου ως αναμνηστικού της αίγλης του νεκρού ηγεμόνα.
Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΤΥΜΒΟΣ
Η έρευνα μας όμως δεν σταμάτησε εδώ. Ο Τύμβος στην κορυφή του λόφου βρισκόταν στην απόληξη ενός τμήματος του λόφου, το οποίο είχε κολουροκωνικό σχήμα (κώνος με δύο επίπεδες επιφάνειες, πάνω και κάτω) και ύψος περίπου 4 μ.από τη μία επιφάνεια στην άλλη.
Στη βάση αυτού του τμήματος του λόφου διακρινόταν καθαρά μια περιμετρική ζώνη, ένας Περίδρομος, τον οποίο προσπάθησε να ερμηνεύσει ο Κεραμόπουλλος. Ασφαλώς, ο ίδιος -ορθώς βέβαια!- θεώρησε ότι ήταν τεχνητός και όχι φυσικός.
Υπέθεσε, λοιπόν, ότι ο Περίδρομος αυτός ήταν μία «πομπική οδός τελετουργιών». Τέτοιες τελετουργίες υπαινισσόταν ο χρησμός του Βάκίδος, ενός μάντη από την Αρκαδία των αρχαϊκών χρόνων. Σύμφωνα με τον χρησμό αυτό, οι Θηβαίοι έπρεπε να φυλάνε το ταφικό μνημείο από τους κατοίκους της Τιθορέας, οι οποίοι, όταν ο Ήλιος βρισκόταν στον αστερι σμό του Ταύρου (Μάιος), επιχειρούσαν να υπο κλέψουν χώμα από το Αμφείον και να το μετα φέρουν στην πατρίδα τους. Το χώμα αυτό το μετέφεραν στο μνήμα του φώκου, ο οποίος υπήρξε σύζυγος της Αντιόπης, μητέρας των Λιοσκούρων της Θήβας.
Ο Παυσανίας χρησιμοποίησε το ρήμα «υφαι ρείσθαι» για να περιγράψει την ενέργεια των κατοίκων της Τιθορέας: « ΥφαφεΙσθαι δ' εθέ λουσιν απ' αυτού της γης οι Τιθορέαν την εν τη Φωκίδι έχοντες».
Ο Κεραμόπουλλος προβληματίστηκε για την τυχόν πραγματολογική σημασία του όρου και διερωτήθηκε αν αυτό αφορούσε σε εσωτερι κή διαμόρφωση του λόφου. Παρ' όλα αυτά, έκανε το λάθος να χαρακτηρίσει ως βυζαντινά υδραγωγεία κάποιες από τις σήραγγες του λόφου, οι οποίες φάνηκαν όταν πέρασε από εκεί ο αμαξιτός δρόμος Αθηνών-Λαμίας...
• Τελικά, αποδείξαμε με την έρευνα μας ότι το «υφαιρείσθαι» του Παυσανία απέδιδε τη μία από τις δύο παραμέτρους της πυραμίδος του Αμφείου, δηλαδή τις εσωτερικές του σήραγγες!
• Η άλλη παράμετρος είναι η ίδια η βαθμι δωτή διαμόρφωση του λόφου, με τέτοια λάξευση, ώστε να πάρει το τρίβαθμο σχήμα, στην κορυφή του οποίου χτίστηκε ο Τύμβος και ο κοινός τάφος Ζήθου και Αμφίονος, που έδωσε και το όνομα του στο λόφο, «Αμφείον» ή «Άμφιον». (βλ. Ξενοφώντος Ελληνικά, 5,48: «και αγαγόντες επί το Αμφείον θέσθαι εκέλευ ον τα όπλα», Αρριανού 1,8,6,7 και Πλουτάρχου Περί του Ιωκράτου δαιμονίου, 4: « Ο δε Αρχ'ιας καλέσας τον Θεόκριτον και τω Λυσανορίδα προσαγαγών ιδία λαλεί πολύν χρόνον εκνεύσας της οδού μικρόν υπό το Αμφιον»).
Η ανακάλυψη του πυραμιδοειδούς σχήμα τος του λόφου ξεκίνησε από την διαπίστωση ότι μερικά μέτρα χαμηλότερα από τον Περίδρομο, στη βάση του άνω κώνου του λόφου, υπήρχε και δεύτερος παρόμοιος διά δρομος/περίδρομος, ο οποίος είχε κατακαλυ φθε'ι από παχύτατες επιχώσεις, δένδρα και θάμνους, που τον κατέστησαν αφανή. Η απο κάλυψη του περιδρόμου αυτού φανέρωσε και έναν ακόμη κόλουρο κώνο, ενώ, κατά την ανα σκαφή μας, φάνηκε και η αρχή ενός τρίτου ακόμα. Ο τελευταίος όμως, είναι ουσιαστικά καταχωσμένος, εκτός από την ανατολική του πλευρά, όπου υπήρχε η κοίτη του Χρυσορρόα. Ακόμη ανατολικότερα δε, υπήρχε η Αγορά της πόλεως των ιστορικών, όχι όμως των ρωμαϊ κών, χρόνων, το τελείωμα της οποίας όριζε το αρχαίο θέατρο.
Οι κώνοι του λόφου μετρήθηκαν ως εξής (τεκμαρτό ύψος):
* ο Τύμβος 2,20 μ.
* ο πρώτος κώνος 4,40 μ.
* ο δεύτερος κώνος 8,80
* ο τρίτος κώνος 17,60 μ.
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ καταπληκτικές σήραγγες του λόφου
Ο λόφος του Αμφείου έχει σύσταση ψαμμολι θική και λαξεύεται σχετικά εύκολα, η επιφά νεια του όμως υφίσταται αποσάθρωση από τις καιρικές συνθήκες. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει για το εσωτερικό του, όπου οι σήραγγες διατη ρήθηκαν άριστα σε βάθος πάνω από 20 μ. Η κύρια πρόσβαση στο εσωτερικό του λόφου γίνεται από κατακόρυφο φρέαρ, διαμέτρου ενός μέτρου περίπου, το οποίο αποκαλύφθηκε στην περίμετρο του πλίνθινου τύμβου, βορεί ως του μεγάλου τάφου της κορυφής του λόφου.
Ένα δεύτερο φρέαρ στη δυτική πλαγιά, ελαφρώς λοξό, εξυπηρετούσε τον εξαερισμό και το φωτισμό του εσωτερικού χώρου, όπως συμβαίνει και στα υπόγεια αιγυπτιακά μνη μεία.
Οι σήραγγες στο εσωτερικό του Αμφείου είναι έργο επιμελές και περίτεχνο. Από το κεντρικό φρέαρ οδηγούμαστε, ανατολικά μεν, σε μια τριφυλλόσχημη εγκοπή του βράχου, δυτικά δε, σε μια λαξευτή κλίμακα, που κατε βάζει το επίπεδο των σηράγγων. Οι σήραγγες αυτές διατρέχουν όλο το εσωτερικό του λόφου σε ευθύγραμμα τμήματα, τα οποία με ορθές γωνίες σχηματίζουν μία μαιανδροειδή σχάρα σε όλο το εσωτερικό του λόφου! Το ύψος των σηράγγων είναι 5 μέτρα και το πλά τος 1,80 μ., ενώ η οροφή τους είναι καμαρωτή!
Σε ακανόνιστα διαστήματα, αμφίπλευρα, έχουν ανοιχτεί στο βράχο κόγχες ύψους 2,5 μ., καμαρωτές επάνω, το μεγαλύτερο ύψος των οποίων έχει κλειστεί από κομμάτια του βράχου.
Η διαδρομή μας στο εσωτερικό του λόφου ήταν μία συναρπαστική μεταφορά στον κόσμο του θρύλου. Τα είκοσι μέτρα βάθος του κατα κόρυφου φρέατος μας έφερναν καθημερινά με ένα πρόχειρο ανυψωτικό μηχανισμό στα έγκατα του Αμφείου και στις περίτεχνες σήραγγες του, τις οποίες διατρέχαμε με επι φύλαξη και δέος, δεμένοι με σκοινιά για να μην χαθούμε στους ανεξερεύνητους δαιδά λους του!
Την επιστημονική αναζήτηση κέντριζε η ανθρώπινη περιέργεια, ο θαυμασμός για τις εκπληκτικές κατασκευές και η συγκίνηση μας, η οποία υπήρξε τόσο βαθιά, όσο και το βάθος των φρεάτων και των σηράγγων που μας έφερναν στον μυστηριώδη κόσμο των Νεκρών, προσπαθώντας να ανακαλύψουμε τις αιώνιες κατοικίες τους!
Αλλά δυστυχώς δεν μας άφησαν! Ούτε καν προλάβαμε να διατρέξουμε όλες τις υπόγειες σήραγγες, να τις σχεδιάσουμε και να τις φωτο γραφίσουμε...
Ωστόσο, το βίωμα μας, αν και σύντομο, είναι πάντοτε συγκλονιστικό και μαγικό• το εσωτε ρικό του Αμφείου είναι το εκπληκτικότερο υπόγειο μνημείο της Ελλάδος που πρέπει να ερευνηθεί και να δοθεί στο κοινό! Και αυτό είναι πολύ εύκολο από τις πλάγιες εξόδους των σηράγγων του, οι οποίες βρίσκονται δίπλα στους σημερινούς δρόμους! Το θρυλικό και το μαγικό έχουν πάρει τη μνημειακή τους υπό σταση στο εσωτερικό του Αμφείου και η απο κάλυψη των υπόγειων τάφων του είναι η δικαίωση της Παράδοσης μας και των δικών μας -ατελέσφορων, δυστυχώς- προσπαθειών και ερευνών.
===================================================================================
ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
Για τις υπόλοιπες πυραμίδες του ελλαδικού χώρου οι ενδείξεις είναι ατελέστατες. Στο αξιό λογο βιβλίο του συγγραφέα και ερευνητή Χρήστου Λάζου, Πυραμίδες στην Ελλάδα, εκδό σεις Αίολος, καταγράφονται επτά πυραμίδες:
1. Η πυραμίδα του Ελληνικού
2. Η πυραμίδα του Λιγουριού
3. Η πυραμίδα της Δαλαμανάρας στην Αργολίδα
4. Η πυραμίδα της Κάμπιας, στην Νέα Επίδαυρο Αργολίδας
5. Η πυραμίδα της Σικυώνας
6. Η πυραμίδα της Νεάπολης στην Λακωνία (Βιγλάφια)
7. Η πυραμίδα του Αμφείου στην Θήβα
Ο συγγραφέας περιγράφει συνοπτικά την οικτρή κατάσταση των περισσοτέρων από τα μνημεία αυτά στο άρθρο του «Έχουμε πυραμί δες στην Ελλάδα!» στο περιοδικό Focus, vo 35, Ιανουάριος 2003, σελ. 98: «Η πυραμίδα του Ελληνικού είναι η καλύτερα διατηρημένη, με ύφος τοιχοποιίας περίπου εννέα δόμων (6-7 μέτρα).
Ισοπεδωμένη είναι εκείνη στο Λιγουριό, από την οποία σώζονται ελάχιστοι δόμοι, ειδικά προς την κατωφέρεια. Η πυραμίδα της Κάμπιας σώζεται σε ελάχιστα ερείπια, κυρίως η πρόσθια πλευρά με την είσοδο και την πυραμιδοειδή γωνία της. Οι πυραμίδες της Δαλαμανάρας, της Σικυώνας κι εκείνη στα Βιγλάφια καταστράφηκαν ολοσχερώς, με τη διαφορά ότι από την τελευταία σώζεται μόνο η τάφρος που την περιέβαλλε. Τέλος, η κλιμακωτή πυραμίδα του Αμφείου, στη Θήβα, έχει υποστεί τόσες επεμβάσεις και καταστροφές, που είναι δύσκολο να διακρίνεις τη μορφή της».
Για την τελευταία περίπτωση, ο συγγραφέας αναφέρεται προφανώς στην εγκατάσταση ενός συστήματος προσκόπων πάνω στην πυραμίδα με άδεια της Πολιτείας, αν και είχε ήδη ανακαλυ φθεί και ο τάφος των Θηβαίων Διοσκούρων και η βαθμιδωτή διαμόρφωση του λόφου.
Εξ άλλου ο λόφος εν τω μεταξύ έγινε άλσος και φυτεύτηκε με πεύκα, οι ρίζες των οποίων προκαλούν φθορές στην επιφάνεια του μνημεί ου. Ανάμεσα στα πεύκα, ο ανασκαφέας καθάρισε μια στενή ζώνη για να ανακαλύψει τη βαθμιδωτή διαμόρφωση του λόφου σε πυραμιδικό μνημείο. Διακρίνονται, από τα κάτω προς τα πάνω, οι βαθμίδες 1,2,3 και τα δύο ενδιάμεσα διαζώματα, ενώ στην κορυφή του λόφου υψώνεται ο -αθέατος στη φωτογραφία- «τύμβος» με τον κοινό τάφο του Ζήθου και του Αμφίονος.
Βαθμιδωτή μορφή έχει μέχρι τώρα μόνο η πυραμίδα του Αμφείου, ενώ οι υπόλοιπες φαίνο νται να ανήκουν στον τύπο της κανονικής τετράπλευρης πυραμίδος, με λείες επιφάνειες και κατασκευή από δόμους, επιμελέστερης ή υποτυπώδους λάξευσης. Η πυραμίδα του Ελληνικού έχει ανάμεσα στους μεγάλους δόμους της και μικρότερους λίθους, μια τεχνική γνωστή στα προϊστορικά κτίσματα της Ελλάδος, όχι μόνο στα κυκλώπεια τείχη, αλλά και σε αρχαιότερα κτί σματα και κατασκευές, όπως τα πρωτοελλαδικά «αναχώματα» της Κωπαίδας.
Ο U Irich Karstedt στη μελέτη του (Per Kopaissee im Altertum und die «i minyschen» Kanale, Arch. Anzeiger, 1937, σελ. 1 κε) είχε υπο γραμμίσει ότι η τοιχοποιία των προϊστορικών κατασκευών δεν αποτελεί επ'ουδενί τεκμήριο ακριβούς χρονολόγησης τους. Άλλοι ερευνητές δε, έχουν τονίσει ότι, από τους αρχαίους τοίχους, εκείνοι που ξεχωρίζουν για την κατασκευαστική τους ιδιαιτερότητα είναι οι τοίχοι των κτισμάτων (ναϊκών κυρίως) των γεωμετρικών χρόνων, που διακρίνονται με την «μικρολιθική» τους δόμηση (steinekeinigkeit). Συνεπώς, η χρονολόγηση των πυραμίδων με μόνο κριτήριο την δόμηση τους είναι παρακινδυνευμένη και μάταιη.
Μόνο η ανασκαφική έρευνα και η εφαρμογή σύγχρονων μεθόδων χρονολόγησης μπορεί να ορίσει τον χρονολογικό ορίζοντα κατασκευής των ιδιότυπων αυτών μνημείων, διατηρώντας την προσδοκία να αυξηθούν αριθμητικά με την πρόοδο της έρευνας. Ωστόσο, παρά την πιθανή επιβίωση ενός αρχικού σχήματος, είναι φανερό ότι οι πυραμίδες της Ελλάδος (αλλά και της Αιγύπτου) εκφράζουν τον πολιτισμό και την πρα κτική μιας εποχής, ενός πολιτισμικού κύκλου που τις «ανακάλυψε», τις δόμησε και τις χρησι μοποίησε για τις δικές του ανάγκες και τη δική του βιοθεωρία ή κοσμοθεωρία, γεγονός βασικό για την ερμηνεία και την χρονολόγηση τους. Η τελική χρήση και αποστολή των περισσοτέρων ε'ιναι σχεδόν φανερή. Για τον Παυσανία η πυρα μίδα του Ελληνικού ήταν ταφικό πολυάνδριο.
Όπως γράφει ο Χρ. Λάζος (όπως παραπάνω, σελ. 98): «Ο Παυσανίας αποκαλούσε τις πυραμί δες πολυάνδρια (του Ελληνικού και της Δαλαμανάρας), εννοώντας τα ταφικά μνημεία πολλών ατόμων και όχι ενός. Τα πολυάνδρια όμως ήταν μικρά οχυρά που φιλοξενούσαν περιορισμένο αριθμό στρατιωτών. Ο Αρβανιτόπουλος υποστηρίζει ότι αυτή του Ελληνικού ήταν έμβλημα τάφου και πως κάτω από τον λόφο υπάρχει πιθανότητα να βρίσκεται ο τάφος κάποιου σημαίνοντος προσώπου. Ως πολυάνδρια-οχυρά θεωρούν τις πυραμίδες του Ελληνικού οι Lord, Wiegand, Fracchia -ο τελευταίος πιστεύει ότι ήταν αμυντικοί πύργοι κάποι ων αγροικιών-ενώ οι Leake, Ross, Vischermi Clark συμφωνούν με τον Παυσανία, ότι δηλαδή ήταν ταφικά μνημεία. Εντούτοις, δεν βρέθηκαν οστά στις πυραμίδες... Πιθανότερη ή εξ Ίσου πιθανή είναι η άποψη που θεωρεί τα κτίσματα φρυκτωρίες, σταθμούς αναμετάδοσης φωτει νών μηνυμάτων με την μέθοδο της πυρσείας, το οποίο υποστηρίζουν οι Cirtius, Donaldson, Τσούντας και Manatt. Τέλος, η ομάδα της Ακαδημίας Αθηνών υποστηρίζει την πολύ προω θημένη άποψη ότι πιθανό να ήταν αστρονομικά παρατηρητήρια).
Είναι φανερό ότι πρόκειται για πλήρη σύγχυ ση! Ο Χρ. Λάζος γράφει ότι η πυραμίδα στα Βιγλάφια της Λακωνίας «είχε γίνει έμμονη ιδέα για μένα και προσπάθησα να την εντοπίσω δέκα φορές. Τελικά την βρήκα το 1995. Το μόνο που διασώζεται από αυτή είναι η τάφρος που την περιέβαλλε». Κανείς όμως δεν μας εξήγησε τι εξυπηρετεί μία τάφρος γύρω από μία πυραμί δα, για την οποία ο Λάζος προτείνει «διαφορετική αρχιτεκτονική» και επισημαίνει: «βρίσκεται πάνω σε ορθογώνια βάση, περιβάλλεται από μία πλατιά τάφρο και οι δόμοι της πρέπει να ήταν ορθογώνιοι λίθοι, όπως διακρίνουμε στους διάφορους λίθους που προέρχονται απ' αυτή κι έχουν χρησιμοποιηθεί στα γύρω μαντριά» (όπως παραπάνω, σελ. 98).
Ο Παυσανίας, ως γνωστόν, θεωρούσε την πυρα μίδα αυτή τάφο του Κινάδωνος, πλοιάρχου του Μενέλαου. Για την πλατιά τάφρο που περιβάλλει την πυραμίδα των Βιγλαφίων και την πιθα νή αποκατάσταση της αρχικής της μορφής θα συγγράψουμε ειδική μελέτη. Είναι φανερό βεβαίως ότι κάθε μνημείο απαιτεί τη δική του έρευνα και ερμηνεία και ασφαλώς την ακριβή χρονολόγηση του.
Έτσι μόνο θα αποδειχτεί η πιθανή διαχρονία τους, η πιθανή επιβίωση του σχήματος και του όποιου αρχικώς προορισμού του ή η ένταξη όλων σε ένα πολιτισμικό και κατ' επέκτασιν χρονολογικό ορίζοντα, που για μας είναι η πιθανότερη εκδοχή. Θεωρούμε δε ένα τέτοιο ορίζοντα, την πρώιμη και μέση εποχή του χαλ κού, την περίοδο του μινυακού πολιτισμού της Ελλάδος, τη χιλιετία της άνθησης του πολιτι σμού των Μινυών στην Ελλάδα και πέρα από αυτή (2700-1700 π.Χ.). Αυτό το κράτος, ο πολιτι σμός αυτός έχει, για μας, εφεύρει και προωθήσει το πυραμιδικό σχήμα όχι μόνο στον ελλαδικό, αλλά και τον ευρύτερο χώρο.
Ποιος είναι όμως ο σκοπός, ποια η αφετηρία και η λειτουργία των κτισμάτων αυτών; Το Αμφείον υπήρξε σαφώς ταφικό μνημείο. Στην κορυφή του ιδρύθηκε ο τάφος των Ηγεμόνων, των Διόσκουρων της Θήβας, Ζήθου και Αμφίονος. Ο τάφος αυτός πιθανότατα να υπήρξε και κέντρο λατρείας των ηρώων, των ιδρυ τών της πόλεως της Θήβας. Στο ανερεύνητο δυστυχώς, εσωτερικό του λόφου τεκμαίρονται βασίμως άλλοι τάφοι. Εκεί παραπέμπει και η αναφορά του Παυσανία για απόπειρες τυμβω ρύχων στο εσωτερικό του λόφου («υφαιρείσθαι»), και ο ταφικός περίβολος του λόφου-μνημείου, καθώς και οι πυρές των Νιοβιδών παρά τον λόφον.
Άρα, ο λόφος και η πυραμίδα του λειτούργη σαν ως χώροι ταφής όχι μόνο των ηγεμόνων Διοσκούρων της Θήβας, αλλά και των οικογενειών τους, λειτούργησαν δηλαδή ως «πολυάνδριον» και συγχρόνως ως χώρος ηρωολατρείας μέχρι τους όψιμους χρόνους της αρχαιότητας! Από την άποψη αυτή, το πυραμιδικό σχήμα δεν ήταν μόνο χρηστικό που ιεραρχούσε τους τάφους κατά το αξίωμα των Νεκρών, αλλά εξέφραζε και την ιερότητα της αιώνιας κατοικίας των Ηγεμόνων, των Ηρώων.
===============================================================================
Η πυραμίδα του Αμφείου, βαθμιδωτή εξω τερικά και κατασκαφής εσωτερικά, είναι το σημαντικότερο, μετά την Λακεδαίμονα, μνη μείο του μινυακού μας πολιτισμού.
Δυστυχώς, το περίτεχνο αυτό πλέγμα δεν ερευνήθηκε, διότι ο υπογράφων ανασκαφέας μετατέθηκε από την έδρα του το έτος 1973...
Υπογραμμίζουμε για άλλη μία φορά το μνημειώδες της κατασκευής, την περίπλοκη διαδρομή των σηράγγων, την άριστη διατήρηση των λαξεύσεων... Ασφαλώς, το εσωτερικό του Αμφείου εξυπηρέτησε μίαταφική οικονομία και πρακτική, την οποία ενισχύει η ομοιότητα του με τα αιγυπτιακά ταφικά μνημεία του Αρχαίου και του Μέσου Βασιλείου, στα οποία επίσης υπάρχουν σήραγγες, κλίμακες και κόγχες, όπως στο Αμφείο. Η δε περίτεχνη διαδρο μή των σηράγγων ερμηνεύεται ορθώς ως τέχνασμα παραπλάνησης των τυμβωρύχων!
Αυτό το πλέγμα των σηράγγων στο εσωτε ρικό του Αμφείου, το οποίο ασφαλώς ήταν γνωστό στην Αρχαιότητα, σχολίασε -εν αγνοία ίου, πιθανότατα- ο Παυσανίας, με την παρατή ρηση «υφαφείσθαι δ' εθέλουσι απ' αυτού της γης οι Τιθορέαν την εν τη Φωκίδι έχοντες», υπαινισσόμενος, προφανώς, δράση τυμβωρύ χων στο εσωτερικό του μνημείου.
Παρ' ότι η έρευνα του Αμφείου έμεινε ημιτε λής και το φρέαρ κλείστηκε με τσιμέντο(!) μετά την απομάκρυνση του υπογράφοντος ανασκαφέα, τα ευρήματα και τα στοιχεία της έρευνας του υπήρξαν αρκετά για να τεκμηριώ σουν την ερμηνεία του ως ταφικού βαθμιδω τού μνημείου της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (2600-2400 π.Χ. δηλαδή αρχαιότερου από την Μεγάλη Πυραμίδα!)!
ΟΙ ΘΡΥΛΙΚΟΙ ΜΙΝΥΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.
Το Αμφείο λοιπόν, μας έθετε αναγκαστικά σε ένα σημαντικό προβληματισμό: Υπήρξε όντως ένας άλλος σημαντικός πολιτισμός στην Ελλάδα πριν από τον Μυκηναϊκό Πολιτισμό και, αν ναι, ποια ήταν η αφετηρία, η διάρκεια και τα χαρακτηριστικά του; Η έρευνα του Αμφείου οδήγησε τον ανασκαφέα του στην επανεκτίμη ση της χρονολόγησης του κολοσσιαίου απο στραγγιστικού έργου της Κωπαΐδος, το οποίο η Παράδοση είχε συνδέσει με τους Μινύες του Βοιωτικού Ορχομενού. Ο Ορχομενός αναφέ ρεται στον Όμηρο ήδη ως Μινύειος, ενώ αργό τερα ο Πίνδαρος επανέλαβε τη σύνδεση του με τους Μινύες στην έκφραση: «Παλαιφάτων Μινυών επίσκοποι».
Οι ανασκαφές που διενέργησα, τόσο στα αναχώματα των αποστραγγιστικών διωρύγων της κωπαϊδικής λεκάνης, όσο και στο εσωτερι κό της «μεγάλης καταβόθρας»,, δηλαδή της κύριας απαγωγού αρτηρίας των υδάτων της κωπαϊδικής λίμνης προς την Λάρυμνα μέσω ενός τεχνητού τούνελ μήκους 2,5 χιλιομέτρων, με τον καθηγητή S. Lauffer του Πανεπιστημίου του Μονάχου, βεβαίωσαν ότι το τεράστιο αποστραγγιστικό έργο είχε ολο κληρωθεί και λειτουργήσει στα μέσα της τρί της χιλιετίας π.Χ.
Αυτό ήταν ακόμη μία ένδειξη ότι όντως πριν από τη μυκηναϊκή εποχή, ο ελλαδικός χώρος γνώρισε ένα υψηλό τεχνολογικό πολιτισμό, ο οποίος με τη σειρά του προϋπέθετε ανάλογη διοικητική οργάνωση. Αυτά τα στοιχεία όμως υπήρξαν πολύ ενοχλητικά για τους μελετητές εκείνους, που προήγαγαν.την θεωρία ότι οι Μυκηναίοι ίδρυσαν τον αρχαιότερο πολιτισμό στον ελληνικό χώρο και τα αντιμετώπισαν με επιφύλαξη ή και με περιφρονητική αδιαφορία, χωρίς όμως να μπορούν να τα ακυρώσουν, αφού αυτά στηρίζονται σε αρχαιολογικά δεδομένα!
Κτίρια «ανακτορικού» χαρακτήρα της πρώι μης εποχής του χαλκού, δηλαδή της τρίτης χιλιετίας π.Χ., αποκαλύπτονταν στον ελλαδικό χώρο, στη Θήβα (αψιδωτό κτίριο) στη Λέρνα (οικία των Κεράμων), στα Ακκοβίτικα της Μεσσηνίας... Τελευταία μάλιστα, αποκαλύ φθηκαν στη Θήβα, την «έδρα» του Αμφείου, ανακτορικό κτίσμα και λείψανο τείχους της Καδμείας, καθώς και μέγας «τύμβος» από πλίνθους-τούβλα. Όλα τα παραπάνω χρονολο γούνται στους πρωτοελλαδικούς χρόνους, άρα πρόκειται για ευρύματα σύγχρονα της πυραμί δας του Αμφείου. Το συμπέρασμα είναι αυτο νόητο: η Ελλάδα γνώρισε πριν από τον μυκη ναϊκό και έναν εξ' ίσου ακμαίο και, πιστεύω, ακμαιότερο πολιτισμό, η διάρκεια του οποίου κάλυπτε την τρίτη και τις αρχές της δεύτερης χιλιετίας π.Χ, ουσιαστικά μια ολόκληρη χιλιε τία (2700 έως 1700 π.Χ.)!
Ο πολιτισμός αυτός διέθετε και διοικητική ανακτορική οργάνωση και μνημειώδη ταφική αρχιτεκτονική και υψηλή τεχνολογία, υδραυλι κή και όχι μόνον! Ιδιαίτερα λαμπρή δε, υπήρξε κατά την περίοδο αυτή η μεταλλουργική τεχνολογία, όπως έδειξαν οι δικές μας ανα σκαφές στα Αγιωργίτικα και το Στενό της Τεγέας, δύο χώρους που αυτή τη στιγμή εκπροσωπούν τη σημαντικότερη και αρχαιότε ρη μεταλλουργία, όχι μόνο στον ελληνικό, αλλά και σε όλο το μεσογειακό και τον ευρω παϊκό χώρο!
Εμείς χαρακτηρίσαμε αυτόν τον πολιτισμό «Μινυακό» και την περίοδο της χρονικής του ανάπτυξης «Μινυακή περίοδο» του προϊστορι κού πολιτισμού της Ελλάδος, η οποία καλύπτει την χιλιετία 2700-1700 π.Χ. Μέσα στη χιλιετία αυτή περιλαμβάνεται και η λεγόμενη Πρωτοελλαδική Εποχή (2700 έως 2100 π.Χ.) και οι δύο πρώτες υποδιαιρέσεις της λεγόμε νης Μεσοελλαδικής εποχής (ΜΕ Ι και ΜΕ II), αφού ουσιαστικά η τρίτη βαθμίδα της, η ME III, δεν υπάρχει αρχαιολογικά και «ιστορικά», αλλά βρίσκεται ή μάλλον αποτελεί το μεταίχμιο δύο πολιτιστικών κύκλων: Του μινυακού και του μυκηναϊκού πολιτισμού.
Τώρα αξίζει να ερευνήσουμε και να μελετή σουμε τον μινυακό πολιτισμό της χιλιετίας 2700-1700 π.Χ., ως αυθύπαρκτο υψηλό πολιτι στικό κύκλο, σε όλες τις πτυχές και τις εκφάν σεις του.
Ακολούθως, θα τον ξεχωρίσουμε τόσο από τον μακρό νεολιθικό πολιτισμό της Ελλάδος (7000 έως 3000 π.Χ.), όσο και από τον ακόλου θο του, τον μυκηναϊκό πολιτισμό (1700/1600 έως 1100 π.Χ.), με το τέλος του οποίου συμπί πτει και το τέλος της λεγόμενης προϊστορίας του ελλαδικού χώρου. Γιατί ο μινυακός πολιτι σμός της Ελλάδος προκύπτει ως το πρότυπο πάνω στο οποίο στηρίχτηκε ο μυκηναϊκός μας πολιτισμός, από άποψη πολιτικής οργάνωσης, μνημειώδους ταφικής αρχιτεκτονικής, τεχνολογίας, λατρείας, αλλά και λογοτεχνικής δημι ουργίας, όπως θα αναπτύξουμε σε άλλα μελε τήματα μας.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗΣ
Η χρονολόγηση της πυραμίδας του Αμφείου στην τρίτη χιλιετία π.Χ. ανεκίνησε πολλά ζητή ματα, αν και οι μελετητές δεν κατέγραψαν την αφετηρία του νέου προβληματισμού που προέ κυψε μετά τις ανακοινώσεις και τις δημοσιεύ σεις μας... Η έρευνα στράφηκε στη χρονολό γηση της γνωστής πυραμίδος στο Ελληνικό της Αργολίδος, η οποία θεωρείτο ελληνιστικών χρόνων, σύμφωνα με τη χρονολόγηση που είχε προτείνει ο Αμερικανός αρχαιολόγος Lord (Hesperia 1938,481-527).
Η νέα χρονολόγηση στηρίχτηκε σε νέα ανασκαφική διερεύνηση του μνημείου και σε εφαρμογή της μεθόδου της θερμοφωταύγειας. Οι ερευνητές του μνημείου, οι καθηγητές Θεοχάρης και Λυριτζής, βεβαίωσαν ότι η πυραμίδα του Ελληνικού χρονολογείται στην πρώιμη τρίτη χιλιετία π.Χ. Με την έρευνα αυτή διασφαλίστηκε ο πανάρχαιος χρονολογικός ορίζοντας των πυραμίδων του ελλαδικού χώρου, όπως είχε δείξει η ανασκαφή και η μελέτη της βαθμιδωτής πυραμίδος του Αμφείου Θηβών. Αρα, οι πυραμίδες της Ελλάδος -δύο τουλάχιστον από τις σημαντικό τερες, τόσο του βαθμιδωτού, όσο και του τετράπλευρου σχήματος- δεν είναι κατασκευ ές των ελληνιστικών, αλλά των πρωτοελλαδικών χρόνων! Δεν ήσαν έργα της τρίτης εκατονταετίας αλλά της τρίτης χιλιετίας π.Χ.!
Οι ανακαλύψεις και οι διαπιστώσεις αυτές ανέτρεπαν όλα τα καθιερωμένα του καιρού μας, ήταν όμως συμβατές με την αρχαία Παράδοση, την οποία συνήθως χαρακτηρίζουμε «μυθολογική», απλοποιητικά και γενικευτικά. Τη «μυθολογία» των δύο αυτών μνημείων διέσωσε η πολύ μεταγενέστερη περιηγητική «λογοτεχνία» του Παυσανία. Την πυραμίδα και τον τύμβο του Αμφείου η παράδοση των Θηβών, που διασώθηκε μέχρι τον Παυσανία, τη συνέδεε με τον κοινό τάφο των Θηβαίων Διοσκούρων, οι οποίοι στον Όμηρο αναφέρο νται ως οι πρώτοι που έχτισαν τείχος στην Καδμεία (Οδύσσεια, λ 260).
«Οι πρώτοι Θήβης έδος έκτισαν επταπύλοιο
πύργωσαν τ', επε'ι ου μεν απύργωτον γ' εδύ ναντο
ναιέμεν ευρύχωρον Θήβην, κρατερώ περ' εόντε»
Πρόσφατα αποκαλύφθηκε και λείψανο του προμηκυναϊκού (κυκλώπειου) αυτού τείχους στην Καδμεία, κοντά στο Αμφείο, και χρονολο γήθηκε στους πρωτοελλαδικούς χρόνους, δηλαδή την ίδια εποχή με τη διαμόρφωση του Αμφείου σε βαθμιδωτή πυραμίδα!
Και δεν βρέθηκε μόνο το τείχος εκείνο, το οποίο αναφέρεται στην Οδύσσεια ως το αρχαι ότατο έυρημα της Καδμείας, αλλά και ένα επι πρόσθετο, ανακτορικό, σύγχρονο και παρακεί μενο στο τείχος κτίσμα, ένα πραγματικό citadel house, όπως ανακοινώθηκε από τους αρχαιολόγους της Εφορείας Αρχαιοτήτων Θηβών σε πρόσφατο συνέδριο που οργάνωσε η αρμόδια Εφορεία στη Θήβα!
Και ο μεν Παυσανίας και ο Κεραμόπουλλος δεν αντελήφθηκαν τη διαμόρφωση του λόφου του Αμφείου σε βαθμιδωτή πυραμίδα, ο πρώ τος όμως άφησε ένα λεκτικό σχολιασμό και μία αναφορά σε απόπειρες τυμβωρυχίας με την παρατήρηση του, «υφαφείσθαι δ'εθέλου σιν απ' αυτού της γης οι Τιθορέαν την εν τη Φωκ'ιδι έχοντες». Ο δε Κεραμόπουλλος, με την παιδεία και την οξυδέρκεια του διερωτήθηκε: «Εκείνο το "υφαφείσθαι" δεν δύνομαι άλλως να νοήσω ή ως αποβλέπον εις την όλην βάσιν του τύμβου, εις αυτόν δηλαδή τον φυσικό λόφον... ηγνόει ο Παυσανίας ή δεν λέγει ακρι βώς ούτε την εσωτερικήν φύσιν του λόφου ούτε την όλην περί αυτού πιστιν» (Αρχ. Δελτίον 3,1917, σελ. 387-8).
Το Αμφείο με την έρευνα του άνοιξε έναν νέο προβληματισμό σχετικά με τη χρήση, την αποστολή και τη χρονολόγηση των πυραμιδι κών κτισμάτων του ελλαδικού χώρου, αλλά και την έρευνα των υδραυλικών έργων, τα οποία εμείς πρώτοι χρονολογήσαμε στην τρίτη χιλιετία Π.Χ. και τα θεωρήσαμε έργα του μινυακού πολιτισμού της Ελλάδος. Είναι πλέον βέβαιο πως η πρόοδος της έρευνας θα αναδει κνύει συνεχώς αυτόν τον πολιτισμό, τη χρυσή χιλιετία του προϊστορικού μας παρελθόντος και θα του προσγράψει όλες του τις κατακτή σεις και τα επιτεύγματα, τα οποία υφήρπασε ο μυκηναϊκός πολιτισμός. Αυτό λοιπόν θ' αποτε λέσει το νέο λαμπρό κεφάλαιο της Αρχαιολογίας και της Επιστήμης...
Η πυραμίδα του Αμφείου προέκυψε ως μνη μειώδης ταφική κατασκευή, η οποία προϋπέ θετε ανάλογη και σύγχρονη διοικητική οργά νωση, ένα διοικητικό σύστημα, το οποίο δημι ούργησε μια μνημειώδη ταφική αρχιτεκτονική πριν από τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ. Αυτό κλόνιζε την εδραιωμένη θεωρία ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξαν καθόλου μνημειώδεις ταφικές κατασκευές και μνημειώδη διοικητικά-ανακτορικά κτίσματα πριν από τους Μυκηναϊκούς Χρόνους (1550-1200 Π.Χ.).
Οι φορείς του Μυκηναϊκού Πολιτισμού θεωρούντο -και θεωρούνται ακόμη- οι απόγονοι των Ινδοευρωπαίων, οι οποίοι-υποτίθεται-εισήλθαν στον ελληνικό χώρο στο τέλος της 3ης χιλιετίας π.Χ., χωρίς βέβαια να υπάρχει αρχαιολογική ή γλωσσολογική στήριξη της σχετικής θεωρίας. Άλλωστε, ούτε και η διακί νηση των τύμβων Kurgan έλυσε το ζήτημα, διότι οι ελλαδικοί τύμβοι εξελίσσονται αυτοτε λώς και δεν προσφέρονται ως τεκμήριο φυλε τικών μετακινήσεων από τον ευρωπαϊκό ή τον ευρασιατικό χώρο προς την Ελλάδα.
ΤΟ ΑΡΧΕΤΥΠΙΚΟ ΤΩΝ ΠΥΡΑΜΙΔΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ
Σε ό,τι αφορά όμως τη μορφογένεση των πυραμιδικών κατασκευών και τη χωρική αφε τηρία τους, τα πράγματα διαγράφονται ανταγωνιστικά και συναρπαστικά. Ποιος «ανακάλυ ψε» το σχήμα της πυραμίδος; Η φερόμενη ως «κοιτίδα» της, Αίγυπτος, ή η μινυακή Ελλάδα; Η
μεγάλη αρχαιότητα των ελληνικών πυραμίδων θα ήταν μετέωρη ως μεμονωμένο φαινόμενο και προϊόν, αν δεν μπορούσε να συναρτηθεί με μία σύγχρονη της πολύπλευρη πολιτιστική υποδομή και κρατική οργάνωση, που εκφρά στηκε αλλού και εδώ με προϊόντα υψηλής στάθμης και τεχνολογίας.
Χωρίς την ύπαρξη μινυακού κράτους και μινυακού πολιτισμού, οι ελληνικές πυραμίδες θα έμεναν αξιοπερίεργες κατασκευές (curiosities) και θα μετακινούντοχρονολογικά από τους «προϊστορικούς» μέχρι τους ελληνι στικούς χρόνους, άλλοτε με ερευνητικά τεκμή ρια, άλλοτε κατ' εκτίμησιν. Είναι όμως παρά γωγα, έργα και μνημεία ενός συγκεκριμένου πολιτισμού και μιας συγκεκριμένης χρονικής διάρκειας και αυτό προσδιορίζει έμμεσα αλλά τεκμαρτά, τη χρονολόγηση των ελληνικών πυραμίδων, δημιουργιών του ελληνικού μινυα κού πολιτισμού της χρυσής χιλιετίας του (2700-1700 π.Χ,)!
Οι αιγυπτιακές πυραμίδες είναι οι πολυπλη θέστερες μεν, αλλά, τώρα πια, όχι και οι αρχαιότερες! Οι ελληνικές πυραμίδες υπολεί πονται αριθμητικά, αλλά αυτό μάλλον είναι συμπτωματικό (υπόκειται στην «chance of discoveryw/πιθανότητα της ανακάλυψης), ήδη όμως διεκδικούν όχι απλά ταυτοχρονία, αλλά μεγαλύτερη αρχαιότητα από τις αρχαιότερες αιγυπτιακές, που χρονολογούνται περί το 2700/2600 π.Χ.
Ωστόσο, το αρχετυπικό των πυραμίδων προσδιορίζεται όχι μόνο από τον πολιτισμό που τις παρήγαγε, αλλά και από την αποστολή και τη χρήση τους. Οι πυραμίδες δεν είναι μόνο ταφικά μνημεία, κάτι που αποτελούν κυρίως οι αιγυπτιακές πυραμίδες. Η σύγχρονη έρευνα έχει αποδώσει άλλο χαρακτήρα και χρήση στη μεγάλη πυραμίδα του Χέοπος, την οποία ερευνά ως αστρονομικό σταθμό ή εργα στήριο, με πειστικά επιχειρήματα! Της αποδίδει δε ακριβή γαιωδεσία και «ευεργετικές» επιπτώσεις στην συντήρηση οργανικών ουσιών που καλύπτονται από το «κέλυφος» της!
Αντίθετα, οι υπόλοιπες, εξ όσων γνωρίζω, και η «κλασική» βαθμιδωτή πυραμίδα του Ζοζέρ (2600 π.Χ. περίπου) είχαν ταφικό προο ρισμό, όπως δείχνουν οι πολυδαίδαλες υπόγει ες ή παρακείμενες ταφικές και λατρευτικές εγκαταστάσεις τους αντίστοιχα. Οι εγκαταστά σεις αυτές είχαν ως προορισμό να παραπλα νούν τους τυμβωρύχους και να υπηρετούν την πολλαπλότητα των λατρευτικών εθιμοτυπιών και πρακτικών που αναπτύχθηκαν σε κύριο γνώρισμα της αιγυπτιακής ιερατικής και καθε στωτικής Ιεραρχίας.
Ταφικό προορισμό είχαν σαφώς και οι πυραμίδες του Αμφείου και του Ελληνικού της Αργολίδος, όπως έδειξαν τα ευρήματα και οι εσωτερικές σήραγγες του Αμφείου, αλλά και η παράδοση που ήθελε και τη μία και την άλλη πυραμίδα να έχουν φιλοξενήσει τους τάφους επώνυμων ηρώων των δύο περιοχών (Ζήθος και Αμφίων, Προίτος και Ακρίσιος αντίστοιχα).
ΠΗΓΗ... (link)
η μακεδονική φάλαγγα…
|
Φάλαγγα:
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
