Οι συνεχείς γκάφες για το κλίμα, τη δήθεν αύξηση της θερμοκρασίας, τους τάχα παγετώνες που συρρικνώνονται ή "λιώνουν" συνεχιζονται… Και η μία μετά την άλλη χορεύουν πλέον μπροστά στα μάτια μας, ενώ μαθαίνουμε πως χιονίζει παράλληλα τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο ημισφαίριο... μαζί με νέες επιστημονικές τοποθετήσεις πως το "κλιματικό μέλλον" θα είναι ακόμη ψυχρότερο. Διαβάστε εδώ για τη γκάφα που αφορά τους παγετώνες των Ιμαλαϊων:
Στην έκθεση-σταθμό που δημοσιοποίησε το 2007, η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή προειδοποιούσε, μεταξύ άλλων, πως οι παγετώνες των Ιμαλαΐων κινδυνεύουν να έχουν εξαφανιστεί έως το 2035.
Προσεχώς, εντούτοις, η Επιτροπή πιθανώς να αναγκαστεί να ανακαλέσει τον επίμαχο ισχυρισμό, καθώς αποκαλύπτεται πως βασίστηκε σε σαθρά επιστημονικά θεμέλια.
Η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη (???) κάνει τους παγετώνες να υποχωρούν: αυτό δεν έχει ανακληθεί, ούτε πρόκειται. (τουλάχιστον όχι επίσημα, μιας και κάτι τέτοιο θα πετούσε από το παράθυρο πολλές συμβάσεις και "πράσινα σχέδια"...)
Εκείνο που αμφισβητείται (επίσημα), είναι η ταχύτητα με την οποία υποχωρούν και η αξιοπιστία των πηγών που επικαλέστηκε η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (ΙΡCC), προκειμένου να στηρίξει τον ισχυρισμό πως οι παγετώνες των Ιμαλαΐων μπορεί να γίνουν, μέχρι το 2035, παρελθόν.
Όπως επισημαίνουν οι «Sunday Τimes», οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από την προειδοποίηση ομολόγησαν τις τελευταίες ημέρες πως στηρίχθηκε σε ένα άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Νew Scientist» το 1999, οκτώ χρόνια πριν από τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της ΙΡCC. Αποκαλύφθηκε επίσης πως το εν λόγω άρθρο βασίστηκε σε μια σύντομη συνέντευξη που πήρε μέσω τηλεφώνου ο δημοσιογράφος Φρεντ Πιρς από τον Σιέντ Χασνάιν, έναν Ινδό επιστήμονα με έδρα, τότε, το Πανεπιστήμιο Γιαβαχαρλάλ Νεχρού στο Νέο Δελχί. Έκτοτε, ωστόσο, ο Χασνάιν έχει αναγνωρίσει πως απλώς «πιθανολογούσε» και οι προειδοποιήσεις του δεν στηρίζονταν σε επίσημες έρευνες.
Στην πραγματικότητα, το άρθρο στο «Νew Scientist» είχε λίγο-πολύ ξεχαστεί μέχρι το 2005, όταν το επικαλέστηκε (το ξέθαψε για τις τρομολάγνες ανάγκες του)το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση (WWF) σε μια έκθεση με τίτλο «Μια επισκόπηση των παγετώνων: Η υποχώρηση των παγετώνων και οι πιθανές επιπτώσεις της στο Νεπάλ, την Ινδία και την Κίνα». Ήταν, βέβαια, έκθεση μιας οργάνωσης που αγωνίζεται να αφυπνίσει τον κόσμο, (να τρομοκρατήσει και να εξαπατήσει εν μέρει ,άλλον, αφού είδαμε παλαιότερα τις έρευνες σχετικά... και είναι επίσης γνωστό πως συνεργάτες της εμφανίζονται σαν "ειδήμονες" στα σχετικά θέματα των ΜΜΕ...) όχι ακαδημαϊκό έγγραφο. Παρόλα αυτά, έγινε μια από τις βασικές πηγές του Μουράρι Λαλ, επιβλέποντα του κεφαλαίου που αφιέρωσε η ΙΡCC στους παγετώνες στην έκθεση του 2007.
Μάλιστα, η ΙΡCC έκανε ένα βήμα πιο πέρα, χαρακτηρίζοντας «πολύ πιθανή» (με πιθανότητες, δηλαδή, άνω του 90%) την τήξη των παγετώνων. Αρκετοί επιστήμονες αμφισβήτησαν εξαρχής τον ισχυρισμό, επισημαίνοντας πως οι περισσότεροι παγετώνες των Ιμαλαΐων έχουν πάχος εκατοντάδων μέτρων και δεν θα μπορούσε να λειώσουν αρκετά γρήγορα ώστε να εξαφανιστούν μέχρι το 2035 παρά μόνο αν καταγραφεί τεράστια αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. (τώρα βέβαια που επίσημα η θερμοκρασία της Γης πέφτει, το πιθανότερο είναι να μεγαλώσουν κάπως οι παγετώνες και όχι να λιώσουν... αν και το πράσινο δεν λέμε όχι ποτέ και θα τη θέλαμε την αύξηση της θερμοκρασίας...)
Ο επικεφαλής της ΙΡCC, ο Ρατζέντρα Πατσάουρι, είχε στο παρελθόν απορρίψει τις αμφισβητήσεις αυτές ως «επιστήμη-βουντού». «Αν ο Χασνάιν πει επισήμως πως ουδέποτε διατύπωσε αυτόν τον ισχυρισμό, ή πως ήταν μια εσφαλμένη υπόθεση», λέει, σήμερα ο συνεργάτης του Μουράρι Λαλ, «τότε θα προτείνω να αφαιρεθεί η προειδοποίηση για τους παγετώνες των Ιμαλαΐων από τις μελλοντικές εκθέσεις της ΙΡCC».
Πώς όμως επέτρεψε η Διακυβερνητική Επιτροπή, ένα σώμα που συγκροτήθηκε ακριβώς ώστε να διασφαλίσει πως οι ηγέτες του πλανήτη έχουν τις καλύτερες δυνατές επιστημονικές συμβουλές όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, να γίνει ένα τέτοιο λάθος; Ο Γκράχαμ Κόλι, γεωγράφος από το Πανεπιστήμιο Τρεντ του Οντάριο που ανακίνησε το όλο θέμα, χαρακτηρίζει μιλώντας στους «Sunday Τimes» «απίστευτη τεμπελιά» εκ μέρους της ΙΡCC το γεγονός πως στηρίχτηκε στην έκθεση του WWF και δεν μπήκε στον κόπο να αναζητήσει και να αξιολογήσει την αρχική πηγή.
(Εγώ πάλι θα έλεγα πως αυτό ακριβώς το θέμα αποτελεί άλλη μία περίπτωση που αποδεικνύει τον κλασικό τρόπο λειτουργίας του IPCC: δημιουργήθηκε απλά και μόνο για να προάγει πολιτικές ατζέντες πολύ συγκεκριμένου περιεχομένου και να δεσμεύει σε συνθήκες με οικονομικές προεκτάσεις. Έτσι είναι λογικό να μην ευσταθεί και η πληροφόρηση των πολιτικών, εάν βασίζεται στις πληροφορίες του IPCC και όχι των επιστημόνων. Επιστημονικά δεν στέκει ούτως ή άλλως, αφού πέρα από τα επιστημονικά μαγειρέματα των εκθέσεων, ώστε να ταιριάζουν με τις επιταγές των πολιτικών προγραμμάτων τους, είναι από τη φύση του καθαρά πολιτικός και όχι επιστημονικός φορέας.... Για να μην υπογραμμίσουμε πως και μόνο που είναι μέρος του ΟΗΕ, θα έπρεπε να μας βάζει σε σκέψεις... και να μας δίνει λόγο για κάθε είδος αμφισβήτησης... Αφού ο τελευταίος είναι απόλυτα ελεγχόμενος οργανισμός... επίσης με συγκεκριμένη ατζέντα... και πλήθος από σκάνδαλα τον βαραίνουν ήδη...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου