Ενας χείμαρρος, που όταν «φούσκωσε» κατά την αρχαιότητα προκάλεσε καταστροφές, αποδείχθηκε σωτήριος ύστερα από χιλιάδες χρόνια, αφού έσωσε σημαντικό μέρος του τείχους της Βεργίνας, μεγάλο μέρος του οποίου ανακάλυψαν πρόσφατα οι αρχαιολόγοι!
Ο μεγάλος όγκος των φερτών υλών που παρέσυρε κάποτε ο χείμαρρος έδρασε καταστροφικά κατά την αρχαιότητα. Σήμερα όμως οι
αρχαιολόγοι μαζί με τους φοιτητές που εργάζονται στη Βεργίνα ανακαλύπτουν έκπληκτοι ότι το τείχος βρίσκεται σε άριστη κατάσταση εξαιτίας των μεγάλων επιχώσεων από το χείμαρρο, οι οποίες προστάτευσαν το τείχος από τη φυσική και την ανθρώπινη φθορά!
Η πανεπιστημιακή ανασκαφή του ΑΠΘ στο τείχος της Βεργίνας υπό τον αναπληρωτή καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας Παναγιώτη Φάκλαρη κατά τη φετινή ανασκαφική περίοδο έφερε στο φως νέα σημαντικά τμήματα του τείχους της αρχαίας πόλης, τα οποία αποτελούν την καλύτερη σωζόμενη οχύρωση της Μακεδονίας.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα ιδιαίτερα σημαντικό μνημείο για την ιστορία της Μακεδονίας, το οποίο μάλιστα είναι ένα από τα πλέον αξιόλογα σε κατάσταση διατήρησης τμήματα του τείχους της αρχαίας πόλης. Οι αρχαιολόγοι αποκάλυψαν διατηρημένο σε εξαιρετική κατάσταση και σημαντικό ύψος έως 1,90 μ. το τείχος, το οποίο προσπαθούν να αποκαλύψουν στο σύνολό του αφού βρέθηκε σε βάθος που υπερβαίνει τα 4,5 μέτρα, θαμμένο από τα χώματα που παρέσυρε κάποτε ένας ορμητικός χείμαρρος.
Οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι το τείχος ήταν σαφώς κατασκευασμένο με πρόνοια για την αντιμετώπιση, αλλά και την εγκατάσταση πολεμικών μηχανών.
«Ολα τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του τείχους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η κατασκευή του ανάγεται στα χρόνια της βασιλείας του Κασσάνδρου και συγκεκριμένα μετά τις αρχές του 3ου αι. π.Χ., εποχή κατά την οποία η Μακεδονία γνωρίζει μια ταραχώδη περίοδο εμφύλιων συγκρούσεων και εξωγενών επεμβάσεων» παρατηρεί ο καθηγητής Αρχαιολογίας.
________________________________________________
Το νεκροταφείο της Πέλλας «γεννά» χρυσάφι
19/09/200
Πενήντα τάφοι πολεμιστών των αρχαϊκών χρόνων και δεκάδες πολύτιμα αντικείμενα η εφετινή σοδειά των ανασκαφών στο Αρχοντικό
Χρυσοφόρα ήταν η σοδειά των αρχαιολόγων και κατά την εφετινή, δέκατη, συνεχή ανασκαφική χρονιά στο δυτικό νεκροταφείο του αρχαίου οικισμού στη θέση όπου σήμερα βρίσκεται το Αρχοντικό της Πέλλας και οι αρχαιολόγοι εικάζουν (καθώς δεν έχει εντοπισθεί ακόμη επιγραφή που να την ταυτοποιεί) ότι πρόκειται για την αρχαία πόλη Τύρισσα- την πόλη του τυριού.
Στους 50 τάφους πολεμιστών των αρχαϊκών χρόνων, σε έκταση μικρότερη του ενός στρέμματος, που κατάφεραν να ερευνήσουν εφέτος οι αρχαιολόγοι ανασκαφείς εντοπίστηκαν και πάλι δεκάδες χρυσά, σιδερένια και χάλκινα κτερίσματα (μάσκες πολεμιστών, κράνη, ελάσματα και εντυπωσιακά κοσμήματα στις γυναικείες ταφές). «Ορισμένοι πολεμιστές εντυπωσιάζουνμε τα σύμβολα της υπεροχής τους και την τεχνολογία του οπλισμού τουςαποτελώντας εξαιρετικά παραδείγματα ταφών της αρχαϊκής περιόδου που, μαζί με τις αντίστοιχες γυναικείες, πιστοποιούν την ευημερούσα κοινωνία του Αρχοντικού, αλλά και τον ηρωικό χαρακτήρα και τον ηγετικό ρόλο ορισμένων οικογενειών της στρατιωτικής αριστοκρατίας οι οποίες ήλεγχαν και ρύθμιζαν την ανταλλαγή των αγαθών. Οι εξέχουσες δέσποινες ήταν ενταφιασμένες με τη στολή του γάμου, συνοδευόμενες, εκτός των άλλων κτερισμάτων, με χρυσά, ασημένια, χάλκινα και σιδερένια κοσμήματα» τονίζει ο επικεφαλής της ανασκαφής αρχαιολόγος της ΙΖ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κ. Παύλος Χρυσοστόμου.
Oι νεκροί που ανήκαν στις ίδιες κοινωνικές ομάδες ενταφιάζονταν κατά οικογενειακές συστάδες- πατριές και γένη- επιβεβαιώνοντας την ύπαρξη «κοινωνικών» και «οικονομικών» διακρίσεων πριν από 25 και πλέον αιώνες. Οι περισσότερες συστάδες τάφων περιλαμβάνουν, εκτός από τις αρχαϊκές ταφές (580-480 π.Χ.), ταφές της ύστερης εποχής του σιδήρου (δεύτερο μισό του 7ου- αρχές του 6ου αιώνα π.Χ.) αλλά και των κλασικών και πρώιμων ελληνιστικών χρόνων (480-279 π.Χ.).
Ο οικισμός του Αρχοντικού βρίσκεται σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από την Πέλλα και δέκα χιλιομέτρων από τον Αξιό και κατοικείται από την αρχαιότερη νεολιθική περίοδο (6η χιλιετία) ως και τα υστεροβυζαντινά χρόνια (14ος αιώνας). Κατά τη διάρκεια των προϊστορικών και των ιστορικών χρόνων ως και το τέλος του 5ου αιώνα π.Χ., οπότε η Πέλλα επιλέχθηκε από τον βασιλιά Αρχέλαο ως νέα πρωτεύουσα της Μακεδονίας, αποτελούσε τη σημαντικότερη πόλη της Βόρειας Βοττιαίας (περιοχή μεταξύ των ποταμών Αξιού και Λουδία).
Εντεκα στρέμματα γης γεμάτα Ιστορία
Με βάση τα ως τώρα δεδομένα από τις ανασκαφές, οι ερευνητές αρχαιολόγοι συμπεραίνουν ότι η προέλαση των Μακεδόνων ως τον Αξιό είχε συντελεστεί πολύ παλαιότερα και όχι μετά τους Περσικούς Πολέμους, όπως υποστηριζόταν ως πρόσφατα. Σύμφωνα μάλιστα με τον Θουκυδίδη, οι Μακεδόνες επεκτάθηκαν αρχικώς στην πεδινή Πιερία και στη συνέχεια (μετά τα μέσα του 7ου αι. π.Χ.) στη Βοττιαία, τη χώρα των Βουκόλων, δηλαδή την πεδιάδα ανάμεσα στους ποταμούς Αλιάκμονα και Αξιό. Από το 2000 που ξεκίνησε η ανασκαφική έρευνα στο νεκροταφείο του αρχαίου οικισμού στη σημερινή θέση Αρχοντικό της Πέλλας, συνολικής έκτασης 200 στρεμμάτων, έχουν ανασκαφεί 965 τάφοι σε έκταση μόλις έντεκα στρεμμάτων.
________________________________________________________
Νέα σημαντικότατα ευρήματα στη Βεργίνα από την ανασκαφή που πραγματοποιεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
28/08/2009
Σημαντικότατα ευρήματα είδαν το φως στη Βεργίνα από την ανασκαφή που πραγματοποιεί το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με υπεύθυνη την Καθηγήτρια Αρχαιολογίας Χρυσούλα Σαατσόγλου – Παλιαδέλη. Αυτό επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση του Α.Π.θ, η οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων τα εξής: «Πέρυσι στις 25 Αυγούστου σ' ένα μεγάλο ορθογώνιο όρυγμα στην Αγορά των Αιγών είχαμε αποκαλύψει ένα χάλκινο αγγείο που περιείχε μια μοναδική για το μέγεθός της χρυσή πυξίδα, με ένα πολύτιμο χρυσό, επίσης, στεφάνι βαλανιδιάς, τοποθετημένο πάνω στα καμένα οστά ενός νεκρού. Το σύνολο παρέπεμπε άμεσα σε βασιλικό νεκρό και η οστεοαρχαιολογική εξέταση των οστών που ακολούθησε έδειξε πως επρόκειτο για ένα νεαρό άτομο. Τα αποτελέσματα της διεπιστημονικής αξιολόγησης του ευρήματος μας οδήγησαν στη γοητευτική υπόθεση για την πιθανή ταύτιση του νεκρού με έναν από τους δυο γιούς του Αλεξάνδρου, πιθανότερα του Ηρακλή της Βαρσίνης, που κατατέθηκε στην κρίση της επιστημονικής κοινότητας τον περασμένο Απρίλη στο πλαίσιο του 22ου Διεθνούς Συνεδρίου για το Αρχαιολογικό Έργο στη Μακεδονία και Θράκη.
Φέτος, στις 25 Αυγούστου και πάλι, λίγα μέτρα πιο πέρα από τη θέση όπου είχε εντοπιστεί το πολύτιμο εκείνο σύνολο, κάτω από την ίδια επίχωση που γέμιζε το ίδιο όρυγμα, βρέθηκαν (δυστυχώς αρκετά ταλαιπωρημένα από το βαρύ χώμα που τα σκέπαζε) δύο μεγάλων διαστάσεων μετάλλινα αγγεία: μια μοναδική για το υλικό της ασημένια, όπως φαίνεται, λήκυθος (;) με πώμα και μια ασημένια, επίσης, υδρία, πολύ συγγενική, ως προς το σχήμα και την ποιότητά της με την εντυπωσιακή ασημένια υδρία από τον τάφο του Πρίγκηπα της Μεγάλης Τούμπας.
Στο γεμάτο με χώμα εσωτερικό της ασημένιας ληκύθου (;) δεν είναι φανερά κάποια υπολείμματα ταφής. Δεν είμαστε, επομένως, προς το παρόν σε θέση να συμπεράνουμε άμεσα αν πρόκειται για τεφροδόχο αγγείο ή πολύτιμο κτέρισμα. Αντίθετα, στο εσωτερικό της ασημένιας υδρίας διακρίνουμε οστά και είναι βέβαιο πως η μικρανασκαφή που θα ακολουθήσει στο εργαστήριο θα παράσχει (όπως και η περυσινή) ενδιαφέροντα στοιχεία για το φύλο και την ηλικία του νεκρού/ής που θα βοηθήσουν ενδεχομένως στην ιστορική αποτίμηση του ευρήματος.ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου