Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Ιερά σύμβολα στη μινωϊκή θρησκεία



Η μινωική θρησκεία προτιμούσε την συμβολική δήλωση του θείου από την παραστατική απεικόνιση.Ένα από τα ιερώτερα σύμβολα είναι το ζεύγος κεράτων,που συχνά συνδυάζεται με τον διπλό πέλεκυ ή το κλαδί του ιερού δένδρου,και τοποθετείται επάνω στο βάθρο του ιερού ή στους βωμούς ως κύριο λατρευτικό αντικείμενο.Χωρίς άλλο το ζεύγος κεράτων είναι συνοπτική δήλωση της ταυροκεφαλής(που μετά την θυσία την κρεμούσαν στο ιερό ή τον τάφο)και του ίδιου του θεϊκού ταύρου.Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει ο διπλός πέλεκυς που τον ονόμαζαν ‘’λάβρυ’’.Από βασικό εργαλείο καθημερινής χρήσεως και όπλο,ο διπλός πέλεκυς έγινε σύμβολο υπερφυσικής δυνάμεως,όχι μόνο στην Κρήτη,αλλά και στην Μικρά Ασία και σε πολλές άλλες περιοχές.Ίσως σχετίστηκε με τον κεραυνό(που χτυπά και ρίχνει τα ψηλά δένδρα στις θύελλες)ή με τον ιερό ταύρο που τον θυσίαζαν με ένα τέτοιο όπλο.Ο λατρευτικός διπλός πέλεκυς είναι μεγαλύτερος και λεπτότερος από τον πρακτικό,έχει ημικυκλική όψη,χαρακτή,ανάγλυφη ή διάτρητη διακόσμηση,και τοποθετείται σε μεγάλους ξύλινους στειλεούς που στηρίζονται σε λίθινες βάσεις.Κάποτε ο διπλός πέλεκυς απεικονίζεται επάνω από το κεφάλι της θεάς,καθώς αυτή στέκει όρθια ανάμεσα στα ιερά ζώα της,άλλοτε τον κρατεί η ίδια στα δυο της χέρια.Άλλο ιερό σύμβολο είναι ο κόμβος που συχνά συνδυάζεται με τον διπλό πέλεκυ και φαίνεται ότι είχε,όπως και σε άλλους λαούς,ποικίλες μαγικές,θεραπευτικές και προφυλακτικές ιδιότητες.Το δέσιμό του εξασφαλίζει την κατοχή του αγαπημένου προσώπου και το λύσιμό του κάνει πιο εύκολο τον τοκετό.Κυρίως όμως ο κόμβος δεσμεύει και υποτάσσει το δαιμονικό στοιχείο.Χαρακτηριστική είναι μια παράσταση θεάς ή ιέρειας που κρατά δεμένο με τον ιερό κόμβο ένα γρύπα.Μαγική και προφυλακτική σημασία πήραν,από την ίδια τη φύση τους,και ωρισμένα αμυντικά όπλα όπως η μεγάλη οκτώσχημη ασπίδα(που κατασκευάζεται από δέρμα ταύρου)και το κράνος.Ίσως τα όπλα αυτά σχετίζονται και με την πολεμική υπόσταση της θεάς.Υπάρχουν και μικρά φυλακτά σε σχήμα ασπίδος.Ο σταυρός,το άστρο,ο αγκυλωτός σταυρός,ο τροχός είναι επίσης ιερά σύμβολα με αστρική ή ηλιακή σημασία.

ΠΗΓΗ

Η πορνεία στον αρχαίο ελληνικό κόσμο

Ο Φιλήμων ιστορεί πως ο Σόλων ίδρυσε πρώτος τα πορνεία στην Αθήνα,για να ανακουφίσει τους νέους που έφταναν στην ακμή,ο δε Νίκανδρος ο Κολοφώνιος γράφει πως ο Σόλων ίδρυσε και τον ναό της Πανδήμου Αφροδίτης στην Αθήνα,της προστάτριας του αγοραίου έρωτα,από τα κέρδη των πορνών που είχε εγκαταστήσει στα οικήματα.Από ένα απόσπασμα του Ξενάρχου που διέσωσε ο Αθήναιος πληροφορούμαστε τον τρόπο λειτουργίας τους.Αφού ο Ξέναρχος κατηγορήσει την νεολαία της εποχής του που τρώει τα λεφτά και τον καιρό της με μεγαλόμισθες εταίρες ή με ελεύθερες παντρεμένες γυναίκες διατρέχοντας τον έσχατο κίνδυνο να συλληφθεί,λέει πως θα μπορούσε να διαλέξει άλλον ευκολότερο και ασφαλέστερο δρόμο,την επίσκεψη στα πορνεία,όπου όπως μας αναφέρει,μπορεί κανείς να διαλέξει ελεύθερα όποια του αρέσει.Στέκονταν σε παράταξη μέσα στους οίκους-«επί κέρως τεταγμέναι»,όπως λέει χαρακτηριστικά,ημίγυμνες ή φορώντας διαφανείς χιτώνες,με αποτέλεσμα να φαίνονται τα πάντα και να διεγείρονται οι πελάτες.Η ταρίφα ποίκιλλε από σπίτι σε σπίτι ή από γυναίκα σε γυναίκα και ήταν κατά κανόνα ένας οβολός(το 1/6 δηλ.της δραχμής),αλλά μπορούμε να υποθέσουμε πως μπορούσε ο πελάτης να δώσει κάτι παραπάνω για να έχει ειδική περιποίηση).Τα πορνεία στην Αθήνα ήταν εγκατεστημένα κυρίως στον Κεραμεικό που ήταν μέσα στην πόλη,κατά τον σχολιαστή του Αριστοφάνη,και ειδικότερα στις πύλες του Κεραμεικού,καθώς μας πληροφορούν ο Ησύχιος και η Σούδα.Τα περισσότερα,όμως,ήταν στο λιμάνι,στον Πειραιά,καθώς μας πληροφορεί ο Πολυδεύκης,μιας και ήταν χώρος,όπου έρχονταν έμποροι,ξένοι και ναυτικοί.Οι πόρνες ντύνονταν παρδαλά κι αυτό δεν επιτρεπόταν για τις ελεύθερες γυναίκες.Όταν έμπαινε ο πελάτης,η πόρτα έκλεινε.Μέσα στο δωμάτιο είχε συνήθως προθάλαμο.Στους τοίχους υπήρχαν άσεμνες και διεγερτικές παραστάσεις,κατάλληλος διάκοσμος για τον χώρο.Τον χειμώνα είχαν κάρβουνα αναμμένα για ζεστασιά.Τοκρεββάτι είχε σεντόνια και καλύμματα και μέσα έκαιγε λύχνος συνεχώς.Οι πελάτες κατά τα φαινόμενα προπλήρωναν.Οι πόρνες ήταν δούλες,ξένες ή αιχμάλωτες πολέμου,ή αγορασμένες.Απαγορευόταν αυστηρά να εκδίδεται ελεύθερη.Ο Θεόπομπος αναφέρει πως ο ρήτορας Κλέομις της Μήθυμνας τους μαστροπούς που προήγαγαν στην πορνεία ελεύθερες τους έδεσε μέσα σε σακκιά και τους έριξε μέσα στη θάλασσα να πνιγούν.Οι προαγωγοί ή πορνοβοσκοί ήταν πρόσωπα ανυπόληπτα και λεγόντουσαν κι αλλιώς πόρνοι,πορνοσκόποι και εταιροτρόφοι.Νοίκιαζαν τα πορνεία και είχαν τις πόρνες καταβάλλοντας κάθε χρόνο το πορνικόν τέλος στο κράτος,ένα φόρο δηλαδή στο κράτος,καθώς μαθαίνουμε απ’τον Αισχίνη.Η ταρίφα των πορνών φαίνεται καθοριζόταν και πάλι απ’το κράτος κι αυτό λεγόταν «διάγραμμα»,όπως μας πληροφορεί η Σούδα,όπου οι αγορανόμοι καθώριζαν(διέγραφον) πόσο έπρεπε «λαμβάνειν την εταίραν εκάστην».Και στην Κω υπήρχε πορνικόν τέλος,όπως προκύπτει από μια πούτιμη επιγραφή που καταγράφει τους φόρους του κράτους,μεταξύ των οποίων υπάρχει και ο φόρος των εταιρών.Το πορνικόν τέλος καταβαλλόταν στον πορνοτελώνη,τον τελώνη δηλαδή των δημοσίων πορνών.Το πορνείο λεγόταν και οικίσκος,οίκημα(δηλ.το«σπίτι»,όπως λέμε σήμερα),τέγος,παιδισκείον(από τα κοριτσάκια,τις παιδίσκες που είχε μέσα),κηλωστόν,χαμαιτυπίον(την ονομασία αυτή την πήρε απ’τις λεγόμενες χαμαιτύπες,τις πόρνες δηλαδή που συνευρίσκονταν στο ύπαιθρο ξαπλώνοντας χάμω,δηλ.στο έδαφος.Αργότερα φαίνεται σπιτώθηκαν κι έτσι απ’αυτές πήρε την ονομασία και το σπίτι).Υπήρχε και μια άλλη κατηγορία ακόμη φτηνότερων πορνών που έκαναν τη δουλειά στο ύπαιθρο ψαρεύοντας τους πελάτες στο δρόμο μεδιάφορα κόλπα,μεταξύ των οποίων ήταν να έχουν γραμμένα με καρφιά στα πέδιλα λέξεις που αποτυπώνονταν στο μαλακό έδαφος.Σώθηκε ένα τέτοιο παπούτσι που γράφει με τα καρφιά τη λέξη ‘’ακολούθει’’,κάτι ανάλογο με τις σύγχρονες πόρνες που έχουν τυπωμένες καρτούλες με την διεύθυνση,τις οποίες πετάνε στον ανυποψίαστο πελάτη.Οι πόρνες αυτές λεγόντουσαν «λεωφόροι»(το ανάλογο με το σημερινό τροτέζα ή καλντεριμιτζού) ή«σποδησιλαύραι»(λαύρα είναι το δρομάκι,το σοκάκι και σποδός η σκόνη),χαμαιτύπαι,χαλκιδίτιδες(από το πολύ ευτελέςποσό που έπαιρναν,ένα χάλκινο νόμισμα),χαμαιταιρίδες.Συνευρίσκονταν στους σκοτεινούς δρόμους στην περιοχή του Φιλοπάππου,σε ψηλά επιτάφια μνημεία.Άλλες πήγαιναν σε ειδικά πανδοχεία που νοίκιαζαν γι’αυτό το σκοπό δωμάτια ή σε ταβέρνες που λεγόντουσαν ματρυλλίαή μαστρύπια.Υπήρχαν πόρνες εγκατεστημένες στα λουτρά.Τέλος,στα συμπόσια καλούσαν αυλητρίδες,χορεύτριες(ορχηστίδες),ακροβάτιδες που πέρα απ’το πρόγραμμα που παρουσίαζαν,δίνονταν πολύ συχνά για μικρή πρόσθετη αμοιβή στον έρωτα των ανδρών.Οι εταίρες ήταν πόρνες πολύ όμορφες,ανωτέρου επιπέδου.Κατείχαν συνήθως υψηλή μόρφωση και μπορούμε να τις παρομοιάσουμε κατά κάποιο τρόπο με τις γιαπωνέζες γκέισες.Πολλές απ’αυτές κέρδισαν την ελευθερία τους εξαγοράζοντάς την με τα κέρδη τους ή με χρήματα των εραστών τους.Η τιμή τους κυμαινόταν από 1 δραχμή,δηλ.6 φορές περισσότερο από τις δημόσιες πόρνες,μέχρι αμύθητα ποσά.Το πόσο σοβαρή επίδραση άσκησαν στη ζωή της αρχαίας Ελλάδας φαίνεται από το ότι όλοι οι μεγάλοι άνδρες της αρχαιότητος είναι συνδεδεμένοι με εταίρες που φημίζονταν όχι μονάχα για την ομορφιά και την τέχνη του έρωτα,αλλά και το πνεύμα τους.Η Ασπασία έγινε σύζυγος του ισχυρότερου άνδρα της Αθήνας,του Περικλέους.Λέγεται πως έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στη χάραξη της πολιτικής του αθηναϊκού κράτους κι ο Πλάτων στον «Μενέξενο» αναφέρει πως εκείνη συνέθεσε τον επιτάφιο λόγο που εξεφώνησε ο Περικλής.Η Τιμάνδρα ή Δαμασάνδρα,μητέρα της Λαΐδος,συνδέθηκε με τον Αλκιβιάδη,όπως και η περίφημη Θεοδότη η Αττική.Η χορεύτρια Φίλιννα συνδέθηκε με τον βασιλιά Φίλιππο κι απέκτησε μαζί του τον Αρριδαίο που βασίλεψε μετά τον Αλέξανδρο.Η Μανία και η Λάμια ήταν οι περίφημες εταίρες του Δημητρίου Πολιορκητή.Η Δημώ συνδέθηκε με τον βασιλιά Αντίγονο.Η Μύστα και η Νύσα συνδέθηκαν με τον βασιλιά Σέλευκο.Η Λαΐς είχε δεσμό με τον ζωγράφο Απελλή,τον φιλόσοφο Αρίστιππο και τον Διογένη τον Κυνικό.Η Φρύνη με τον ρήτορα Υπερείδη.Η Μιλτώ με το βασιλιά της Περσίας Κύρο.Η Θαΐς ήταν η εταίρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και είναι αυτή που έκαψε το ανάκτορο της Περσέπολης σ’ένα γιορταστικό συμπόσιο.Η Γλυκέρα είναι η περίφημη ερωμένη του Μενάνδρου.Η Λαμπιτώ η Σαμία συνδεόταν με τον Δημήτριο τον Φαληρέα.Η Σινώπη με τον Ιεροφάντη των Ελευσινίων Μυστηρίων Αρχία.Η Λεόντιον ήταν η συντρόφισσα του Επίκουρου.Η Αγαθόκλεια ήταν η φίλη του Πτολεμαίου του Δ’.ΗΜανία ήταν η ερωμένη του ολυμπιονίκη στο παγκράτιον Λεοντίσκου.Το 13ο βιβλίο του Αθήναιου μας δίνει πλήθος ονόματα,ανέκδοτα και περιτατικά από τις διάσημες εταίρες της αρχαιότητας.Η ιεροδουλεία ήταν ένας θεσμός,κατά τον οποίο γυναίκες,αλλά ορισμένες φορές και άνδρες ασκούσαν στους ναούς την Ιερή Πορνεία.Δύο είναι τα είδη της .Το πρώτο περιλαμβάνει όλες τις γυναίκες που είναι υποχρεωμένες,πριν παντρευθούν,να διακορευθούν μέσα στο ναό προς όφελος της θεάς,στην οποία ανήκει ο ναός.Το δεύτερο,που είναι μετεξέλιξη του πρώτου και προφανώς επιβλήθηκε με την επικράτηση της πατριαρχίας και της ζηλοτυπίας του άνδρα που θέλει η γυναίκα του να μη σμίγει με κανένα,έστω και με θεό σε ναό,αφορά εκείνες τις γυναίκες που υπηρετούν στο ναό είτε ως σκλάβες είτε επειδή είναι ταμένες είτ γιατί έχουν έλθει με τη θέλησή τους και η ιεράπορνεία που ασκούν είναι σε μόνιμη επαγγελματική βάση.Η ιεροδουλεία,θεσμός πανάρχαιος και θρησκευτικός,ήταν απλωμένη σ’όλο το χώροτης Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.Στην Κύπρο ήταν ανεπτυγμένη,όπως μας πληροφορούν οι Κλέαρχος Σολεύς και ο Ιουστίνος,ο οποίος αναφέρει επίσης ότι οι Επιζεφύριοι Λοκροί σε κρίσιμες στιγμές πολέμου πόρνευαν τις θυγατέρες τους στον ναό της Αφροδίτης.Στην Άβυδο της Τρωάδος υπήρχε ιερό της Αφροδίτης Πόρνης.Στην Ελλάδα ξακουστό ήταν το ιερό της Αφροδίτης στην Κόρινθο που είχε περισσότερες από 1.000 ιερόδουλες εταίρες,τις οποίες είχαν αφιερώσει στη θεά άνδρες και γυναίκες.Γι’αυτές συνέρρεε πλήθος κόσμου,όπως μαρτυρεί ο Στράβων,και πλούτιζε η πόλη.Οι καπετάνιοι των πλοίων σκόρπιζαν αφειδώς τα λεφτά τους και απ’αυτό βγήκε η παροιμία «ου παντός ανδρός ες Κόρινθον έσθ’ο πλους»,δηλαδή δεν είναι εύκολο ταξίδι για τον καθένα η Κόρινθος.Και υπήρχε αρχαίο έθιμο στην Κόρινθο,όταν επρόκειτο να προσευχηθεί η πόλη στην Αφροδίτη για ζητήματα υψίστης σημασίας,να προσκαλούν όσο το δυνατόν περισσότερες εταίρες να συνενώσουν την φωνή τους και να θυσιάσουν μαζί.Και για την πατριωτική τους στάση κατά την περσική εισβολή ανέγραψαν τα ονόματα των εταιρών σε δημόσια πινακίδα κι ο Σιμωνίδης τους αφιέρωσε επίγραμμα.

ΠΗΓΗ

Σάββατο 30 Μαΐου 2009

ΒΙΝΤΕΟ-ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ του πραγματικού προσώπου των δήθεν "Οικολόγων-

ΒΙΝΤΕΟ-ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ του πραγματικού προσώπου των δήθεν "Οικολόγων-Πράσινων":Ευχαριστούμε "Ακάλυπτε" Καφετζόπουλε!!!

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ...ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΒΓΑΛΤΕ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ.




ΠΗΓΗ

Ευρωβουλή; Σιγά τα ... λαχανάκια (Βρυξελλών) !



(01) Μου είναι αδύνατον να καταλάβω το νόημα αυτής της σχεδόν υστερικής “εκστρατείας ψήφου” … δεν είναι δημοκρατικό, ανθρώπινο και αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου το αν θα ψηφίσει και τι ; Για ποιό λογο πρέπει μα κάθε τρόπο να ψηφίσουμε:

(02) Όλοι αυτοί οι ‘ πειθαναγκαστές της ψήφου’ δεν αντιλαμβάνονται ότι στην χώρα μας όπως και σε πολλές άλλες χώρες απλά : η Δημοκρατία δεν λειτουργεί ! (και αυτό δεν λύνεται με ψήφους …)

(03) Αυτοί οι ‘πειθαναγκαστές της ψήφου’ μου θυμίζουν τους εθελοντές της Αγγελοπούλου : βαθιά ηλιθιότητα και απόλυτη υποταγή στα συστημικά ειωθότα

(04) Δεν θα ψηφίσω διότι σέβομαι την Δημοκρατία, σέβομαι τον εαυτό μου, σέβομαι την χώρα μου !

(05) … αλήθεια ΠΟΙΟΥΣ εξυπηρετεί το ενδεχόμενο να μην ψηφίσω; τι σόι _υποβολιμαίος_ μύθος είναι αυτός;

(06) … ενώ όταν ψηφίζουμε όλοι … τρέμουν από τον φόβο τους … δεν ξέρω πως λύνεται, ειλικρινά …

(07) Να ψηφίσω και να συμμετέχω σε τι; στα καραγκιοζιλίκια των Βουλγαράκηδων και των Τσουκάτων; στις ίντριγκες του ΣΥΝ; στην ανθελληνικότητα των απολίτιστων του ΚΚΕ; στην Γελοιώδη Συναγερμική Απόφυση του καρατζαφιόρη; στο ανεύθυνο και ασύνδετο των Ο-Π; Σε τι;

(08) Αν προσέξουμε καλύτερα θα δούμε ότι η Δημοκρατία δεν λειτουργεί πια, χρησιμοποιείται μόνο ως άλλοθι και εδώ αλλά και στην Ευρώπη ολόκληρη ! (δεν μιλώ για τις ΗΠΑ, εκεί έχουν αποβλακώσει 300 εκατομ ανθρώπους !).Το πρόβλημα είναι κάπως πιο περίπλοκο από ότι νομίζουν ορισμένοι !Έχουμε δύο επιλογές: ή μπαίνουμε βαθύτερα στην ουσία των πολιτικών προβλημάτων ή παραμένουμε ‘ανυποψίαστοι’ και ζούμε περισσότερο ευτυχισμένα και ‘ανέμελα’
Διαλέγεις και παίρνεις !

(09) Η δημοκρατία δεν αφορά “κάποιους που ψηφίζουν”, αφορά κάποιους που έχουν κοινωνικό βάρος και μπορούν να επιδρούν ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ στα πράγματα. Αυτό εξασφαλίζεται με την λειτουργία των λεγόμενων δημοκρατικών θεσμών ΕΝΑΣ (ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ!) εκ’ των οποίων είναι και η ψήφος.

(10) Το να ψηφίζουμε ως πρόβατα μία φορά κάθε τέσσερα χρόνια κατά την διάρκεια των οποίων δεν πρόκειται να μας ρωτήσει ΚΑΝΕΙΣ και για ΤΙΠΟΤΑ μας ικανοποιεί;

(11) Επίσης κατά την διάρκεια αυτών των τεσσάρων ετών ο πολίτης είναι ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΣ και δεν έχει ΦΩΝΗ ! Μπορεί να υποστεί τα πάντα, να δει κλεψιές, φωτιές, προδοσίες και κάθε είδους καταστροφές της χώρας του χωρίς να μπορεί να κάνει ΤΙΠΟΤΑ.

(12) Αυτή την ‘δημοκρατία’ την χαρίζω σε όποιον την θέλει και να την χαίρεται ! Αρμόζει όπως είπα και πριν σε ανυποψίαστους !

(13) Την ώρα που πχ ο ΣΥΝ παίζει με τον ελαιώνα ώστε να έχει ένα άλλοθι περί «λειτουργίας της δημοκρατίας» οι άλλοι αποφασίζουν ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ για :
Τα 28 δις στις τράπεζες
Τα κονδύλια για την παιδεία
Τα κονδύλια για την υγεία
Το πρόβλημα των βορείων συνόρων, της Θράκης, του Αιγαίου κλπ
Τις εκατοντάδες χιλιάδες ‘προσλήψεις’ του παραθύρου
Την πολιτική των συντάξεων
Το τρόπο εκλογής των δικαστών
Τις κάμερες
Τον χειρισμό των προσωπικών δεδομένων από τις ‘αρχές’
Τις άγονες γραμμές
Το βατοπέδι
Τον εκλογικό νόμο


Το εργατικό δίκαιο
Τον μέγιστο αριθμό ωρών εργασίας
Τις συλλογικές συμβάσεις
Τους μισθούς
Την υπόδουλη στους υπερατλαντικούς πάτρωνες πολιτική του ΥπΕξ


Την κατακύρωση (και που) των έργων ανανεώσιμων πηγών
Την χάραξη νέων δρόμων, τις εταιρείες και τα κόστη


… εμείς παίζουμε με το κουβαδάκι μας και τον ελαιώνα … οπότε όλα μέλι γάλα

(14) Ας αντιληφθούμε επί τέλους ότι πετώντας ένα χαρτάκι σε μια τρύπα δεν κάνουμε δημοκρατία !

(15) να υποστηριχθούν μηχανισμοί, ομάδες, κόμματα κλπ που έχουν το ιδεολογικό υπόβαθρο αλλά και την διάθεση (για πραγματικούς αγώνες, για μάχες, για θυσίες) να ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ την συμμετοχική Δημοκρατία.(*) (**)
(*) τέτοιος μηχανισμός την στιγμή αυτή δεν υπάρχει(**) μια τέτοια κίνηση δεν αρχίζει μεμονωμένα από επίπεδο χώρας, πρέπει να λειτουργήσει Πανευρωπαϊκά

(16) Δεν μπορώ λοιπόν να ψηφίσω κανέναν από τους 27 καραγκιόζηδες, θα αισθανόμουν γελοίος να υποστηρίξω κάποιον που δεν με εκφράζει !

(17) Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει να απέχουμε από καμία Δημοκρατία. Προσπαθώ να εξηγήσω ότι η τετραετής ψήφος έχει υπερεκτιμηθεί και λειτουργεί ως εκμαυλιστικό άλλοθι !

(18) Από το τέλος του Β πολέμου και μέχρι σήμερα οι πρωθυπουργοί της χώρας λέγονταν Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες και Παπανδρέηδες.

(19) Ένα μέγιστο ποσοστό Ελλήνων είναι πελατειακά δεσμευμένο από επαγγελματίες πολιτικάντηδες μαυρογιαλούρους.

(20) Η ‘πολιτική ηγεσία’ είναι στο απυρόβλητο και το ατιμώρητο για δεκαετίες !

(21) Το κωμικό κακέκτυπο της ‘ελληνικής αστικής τάξης’ στρεβλή από την καταγωγή και την εξέλιξή της, ετοιμόρροπη σαν την Μαντάμ Σουσού φρόντισε από την λήξη του πολέμου να καταλύσει κάθε έννοια πραγματικής δημοκρατίας στην χώρα.

(22) Οι αποφάσεις που αφορούν την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία λαμβάνονται εκτός βουλής από σκοτεινούς κύκλους πολιτικής και οικονομικής ισχύος που δρουν εντελώς έξω από οποιουσδήποτε δημοκρατικούς θεσμούς.

(23) Η δικαστική εξουσία διαπλέκεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πολιτικής εξουσίας και της εσωτερικής και διεθνούς πλουτοκρατίας.

(24) Ο μέσος πολίτης είναι θύμα δεσμεύσεων, ανασφάλειας και ύπουλης καθημερινής προπαγάνδας από τα ΜΜΕ, τις ‘μετρήσεις’, την ανάπηρη παιδεία την κρατική καταστολή. Ψηφίζει ότι του υποβάλλουν έχοντάς του αφήσει συγκεκριμένα περιθώρια επιλογών ανάμεσα σε μηχανισμούς που αποτελούν στην ουσία δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.

(25) Μέσα σε αυτό το τοπίο αναπτύσσονται φασιστικά πολιτικά μορφώματα που ίσως χρησιμοποιηθούν ως ‘εφεδρείες’ των ισχυρών.

(26) Η αριστερά άρχισε ήδη να κρύβεται στα μισόλογα και τους κρυμμένους συσχετισμούς. Κανένας δεν βγήκε να πει ότι ο τάδε δεν μας κάνει για αυτούς και αυτούς τους λόγους αλλά μας κάνει ο δείνα για τους άλλους λόγους ! Όμορφα και αντρίκεια ! Ήσυχα και απλά ! (μιλώ για την πρώτη θέση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΝ).Δεν αντέχω άλλους σκοτεινούς ‘κομματικούς συσχετισμούς’ και την λογική της κρυμμένης από τον λαό ‘πολιτικής σκοπιμότητας’ που ζουν και βασιλεύουν !

(27) Η παραδοσιακή (sic) αριστερά σημαδεμένη από επιλογές όπως :
- να είσαι κατάφορα _εναντίον_ της προσπάθειας του λαού να σώσει τις εστίες του των τριάντα πέντε αιώνων (εκστρατεία της Μικρασίας)
- να υποστηρίζεις από το 1924 την ανεξαρτησία της Θράκης (!)
- να υποστηρίζεις από το 1925 την ανεξαρτησία της Μακεδονίας (!)
- να σέρνεις – συνειδητά – την χώρα σε εμφύλιο
- να χτυπάς με κάθε τρόπο την οικονομική ανάπτυξη
- να συνεργάζεσαι με την δεξιά
- να ψηφίζεις τα ίδια με το ΛΑΟΣ στην ΕΕ
(... τι άλλο χρειάζεται για να λέγεται ένα κόμμα 'ξεφτίλα' ! )

(28) Διάφοροι υπέρμαχοι της ‘μη αποχής’ προτείνουν: «να βρεις κάτι που είναι ιδεολογικά ή έστω πολιτικά πιο κοντά σου» ως και η πολιτική επιλογή είναι διαλογή στυλ σαλοτραπεζαρίας … έλεος !

(29) To τι _πράττει_ ο κάθε ένας από εμάς για να είναι συνεπής με τις ιδέες του είναι βέβαια προσωπικό θέμα και δεν αποτελεί αντικείμενο απολογίας ή διαφήμισης ! Το χαρτάκι στην τρύπα όμως, μου φαίνεται μικρό και ανεπαρκές άλλοθι !

(30) Πώς είπαμε ότι βρέθηκαν όλοι αυτοί να κάνουν κουμάντο; Ποιος νομιμοποίησε την εξουσία τους; Μήπως ο λαός που τους ψήφισε … ; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ! Όπως ίσως θυμάστε η επιβολή του μεταπολεμικού κατεστημένου έγινε με την δύναμη των Αγγλικών όπλων !Αν παρατηρήσουμε λίγο καλύτερα θα δούμε ότι η οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό κατεστημένο (που κινείται σε συγκεκριμένα και περιορισμένα ‘τζάκια’) είναι απολύτως ετερόφωτα και ξενόδουλα. Αυτό ισχύει και στις τρεις μεταπολεμικές περιόδους:
(α) Απελευθέρωση μέχρι χούντα(β) Χούντα(γ) Μεταπολίτευση έως σήμερα

(31) Πρωταγωνιστές και στις τρεις περιόδους οι ίδιοι κύκλοι και οι ίδιες ‘οικογένειες’.Τι σχέση έχει η ‘ψήφος του λαού’ με όλα αυτά; Προσπάθησα με ειλικρίνεια να εξηγήσω πριν ότι η λαϊκή ψήφος είναι εξαιρετικά εύκολο να προκαθοριστεί αν χρησιμοποιηθεί ένα «συστημικά ασφαλές / ακίνδυνο» πολιτικό δίπολο ! Σκεφτείτε ότι :
- Στις προσεχείς (βουλευτικές) εκλογές το πρώτο κόμμα θα πάρει ΣΑΡΑΝΤΑ (40) έδρες δώρο επειδή έτσι ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝΕ ΚΑΠΟΙΟΙ
- Στις μεθεπόμενες (βουλευτικές) εκλογές το πρώτο κόμμα θα πάρει ΠΕΝΗΝΤΑ (50) ! έδρες δώρο επειδή έτσι ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝΕ ΚΑΠΟΙΟΙ
Αυτά είναι ψηφισμένοι (από τα 300 ζώα όχι από εμάς) νόμοι του Ελληνικού Κράτους. Έτσι εξασφαλίζεται το ‘συστημικά ασφαλές / ακίνδυνο δίπολο” !
Έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα φίλοι μου !

(32) Ας δώσουμε στην διαπίστωση ότι η κομματικά δομημένη κοινωνία δημιουργεί ένα σκοτεινό πολιτικό αδιέξοδο την σημασία που της αξίζει !
Δεν ξέρω ποιά είναι η λύση
Ξέρω ότι ΔΕΝ είναι αυτή που βλέπω να εκτυλίσσεται
Ξέρω ότι χρειάζεται (πολύς ίσως) χρόνος
Ξέρω ότι η όποια λύση θα πρέπει να ξεπερνά τα Εθνικά πλαίσια
Μέχρι τότε προσπαθώ να παραμείνω πολιτισμικά, ηθικά αλλά και πολιτικά ζωντανός …

(33) Και στο κάτω κάτω γιατί λύσσαξαν για να ψηφίσουμε. Πρόκειται για την Ευρωβουλή ! Ένα όργανο ‘βιτρίνα’, ένα σύνολο ευρωβουλευτών χωρίς πραγματική εξουσία αφού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο Υπουργών είναι το άπαν ! Ειδικά η Επιτροπή αποτελεί ένα αυταρχικό και σουπερφιλελεύθερο διευθυντήριο που δρα ανεξέλεγκτα και προφανώς εις βάρος του Ευρωπαϊκού λαού !

Η Ευρωβουλή απλώς επικυρώνει ... τίποτε άλλο !

Έ, σιγά τα λάχανα !

ΠΗΓΗ

η φυλή των Καλάς και η διάλεκτος τους

Η φυλή των Καλάς· η παρουσία των Ελλήνων στην ινδική ήπειρο
»»» Το Φεβρουάριο του '98 επισκέφτηκαν το χωριό μας μια ομάδα παιδιών της φυλής των Καλάς από το μακρινό Πακιστάν, με τους συνοδούς των. 'Ολη η ομάδα ξεναγήθηκε στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο της Πέλλας, στο εργαστήριο εκμαγείων καθώς και στο συνεταιρισμό ψηφιδωτών. Ο όμιλος μάς ακολούθησε και κάλυψε φωτογραφικά την επίσκεψή τους. Πριν την αναχώρησή τους, στο γραφείο του ο κ. Δήμαρχος χάρισε στα παιδιά αναμνηστικά του ιστορικού μας δήμου. Ποιοι είναι οι Καλάς; Αναδημοσιεύουμε το σχετικό φυλλάδιο που μας δώσανε:

Γυναίκα που φτιάχνει πίτες. Χωριό Κρακάλ, κοιλάδα Μπουμπουρέτ (300 κάτοικοι). Στο χωριό αυτό υπάρχει και ελληνικό σχολείο." align="left" border="0" height="123" hspace="10" vspace="10" width="184">Στη Δυτική περιοχή της ινδικής υποηπείρου, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται το κράτος του Πακιστάν, έγινε πριν από αιώνες η συνάντηση των λαών της Ινδίας και της Ελλάδας. Αρχαίοι 'Ελληνες συγγραφείς, όπως ο Ηρόδοτος, μας ενημερώνουν ότι από τον 6ο π.Χ αιώνα υπήρχαν εκεί 'Ελληνες, αλλά και Βουδιστικά κείμενα, όπως το "Majjihima Nakaya", αναφέρονται σε "Κράτος Ελλήνων" την εποχή του Βούδα τον 6ο π.Χ. αιώνα στον Καύκασο (Hindukush), εκεί που σήμερα ζουν οι Καλάς. Η παρουσία των Ελλήνων στην ινδική υποήπειρο γίνεται περισσότερο αισθητή μετά τον 4ο π.Χ. αιώνα:

1. Με την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου που διέσχισε τη χώρα του Ινδού (327-326 π.Χ).
2. Με την ανάπτυξη των ελληνικών Βασιλείων της Βακτρίας και της Ινδίας για τρεις περίπου αιώνες μετά τον Αλέξανδρο.
3. Με την άνθιση της Ελληνοβουδιστικής τέχνης της "Gadhara" για άλλους πέντε αιώνες.

Η χώρα του Πακιστάν καθίσταται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για τους 'Ελληνες, όχι μόνο για το ιστορικό παρελθόν της αλλά και για το παρόν της. Ο σημερινός επισκέπτης ακούει έκπληκτος τους φιλόξενους πολίτες αυτής της Χώρας να φέρουν με πολλή υπερηφάνεια το όνομα "Σικαντέρ Αζάμ" (Αλέξανδρος ο Μέγας). Να μιλούν για τις 6 Αλεξάνδρειες που υπάρχουν στη Χώρα τους, μεταξύ των οποίων είναι η Νίκαια-Αλεξάνδρεια και η Βουκεφάλεια-Αλεξάνδρεια. Να εμπιστεύονται την "Younani Medicine", δηλαδή την ελληνική Ιατρική, παιδί της Ιπποκράτειας, που έφερε μαζί του ο Αλέξανδρος. 'Εκπληκτος ο 'Ελληνας επισκέπτης των Μουσείων του Πακιστάν στο Καράτσι, στη Λαχώρη, στο Πεσάβαρ, στα Τάξιλα, διαβάζει γραμμένα στα ελληνικά τα ονόματα των 41 Ελλήνων Βασιλέων της Βακτρίας και της Ινδίας πάνω στα χρυσά και αργυρά τους νομίσματα: Δημήτριος, Μένανδρος, Αγαθοκέλεια ... Βλέπει το Βούδα με τα Απολλώνια χαρακτηριστικά, ντυμένο με τον ελληνικό χιτώνα, και διακρίνει στα ανάγλυφα της Gadhara, δίπλα στις Βουδιστικές Θεότητες, Ελληνικές, όπως του Δία και της Αθηνάς. Ανάμεσα στους κορινθιακούς κίονες και τις πέτρινες γιρλάντες με τ� αμπελόφυλλα, τους κισσούς και τους ερωτιδείς, τους Τρίτωνες και τους 'Ατλαντες, τα ανάγλυφα με τις βακχικές σκηνές και τους ελληνικούς χιτώνες των αγαλμάτων, ξεχνά την απόσταση που χωρίζει το Πακιστάν από την Ελλάδα της Μεσογείου.

'Οταν μαθαίνουν ότι είναι 'Ελληνας, του συνιστούν να επισκεφθεί τους «συγγενείς» του στις Βόρειες περιοχές του Πακιστάν, εκεί όπου συναντώνται οι οροσειρές των Ιμαλαΐων και του ινδικού Καυκάσου (Hindukish). Οι παραδόσεις αυτών των φυλών με τα Μεσογειακά χαρακτηριστικά, στο Τσιτράλ, στο Χούνζα, στο Γκιλγκίτ, στο Σκαρντού με την ακρόπολή τους που την ονομάζουν Ισκαντέρια, δηλαδή Αλεξάνδρεια, τους θέλουν απογόνους των στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου και έτσι προβάλλονται από τα έντυπα του Πακιστανικού Οργανισμού Τουρισμού.


Η Φ
ΥΛΗ ΤΩΝ ΚΑΛΑΣ

Οι 3.000 Καλάς ζουν σε 30 περίπου οικισμούς, πάνω στις απόκρημνες πλαγιές του Ινδικού Καυκάσου (Hindukush), σε υψόμετρο 2.500 μέτρων. Η παράδοση τους θέλει απογόνους των στρατιωτών του Μ.Αλεξάνδρου που παρέμειναν στις περιοχές αυτές, όταν ο στρατός του μεγάλου στρατηλάτη διέσχιζε τον ινδικό Καύκασο οδεύοντας προς Νότο. Η φυλή αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μας, γιατί δεν έχει εξισλαμισθεί και διατηρεί μια μοναδική στον κόσμο παράδοση με στοιχεία από την αρχαία ελληνική στη θρησκεία, έθιμα, μουσική, γλώσσα κ.λπ.

Σπίτι οικισμού Καλάς." border="0" height="127" hspace="10" vspace="10" width="180">Η θρησκεία τους είναι πολυθεϊστική. Πατέρας των θεών και των ανθρώπων είναι ο DI ZAU (Δίας-Ζευς). Το όνομά του σημαίνει «αυτός που δίνει ζωή» μιας και οι λέξεις «DI» και «ZAU» σημαίνουν «Δίδω» και «Ζωή» αντίστοιχα. Τον πατέρα των θεών τον αποκαλούν και "Raintagarau" (Παντοκράτωρ) που σημαίνει αυτόν που «τα πάντα ελέγχει και κυβερνά». Η θεότητα του σπιτιού, της οικογένειας και της κοινότητας είναι η «Tsestak» (Εστία). Κάθε σπίτι έχει μια γωνιά αφιερωμένη σ' αυτήν και κάθε οικισμός ένα ναό, όπου συγκεντρώνονται για τις τελετές τους. Στα δάση, στα ποτάμια, στις κορυφές των βουνών κατοικούν διάφορα Πνεύματα (Νύμφες), που πολλές φορές βοηθούν τους Καλάς μέσω «διαμέσων» ανθρώπων οι οποίοι μπορούν και επικοινωνούν μαζί τους. Προστάτης των ποιμένων είναι ο "Sagikor" με ιδιαίτερο ιερό, που δέχεται προσφορές όταν οι ποιμένες κατεβαίνουν από τα υψώματα στα χωριά τους. Το τελετουργικό της θυσίας ακολουθεί την αρχαία ελληνική παράδοση, αφού και εδώ ο κέδρος και η βελανιδιά είναι τα ιερά δένδρα του DI ZAU. Ο καπνός των κλαδιών που καίγονται ευχαριστεί τους θεούς. Αυτοί που συμμετέχουν στη θυσία πρέπει να κάνουν καθαρτήριο λουτρό με νερό πηγής ή με μούστο από σταφύλια που έκοψαν πρόσφατα. Με το αίμα του ζώου ραντίζουν το βωμό και τη φωτιά που έχουν ανάψει. Κατά τη διάρκεια της τελετής όλοι οι άνδρες προσεύχονται μεγαλόφωνα στους θεούς. Οι γυναίκες δεν συμμετέχουν. Τα κέρατα του θυσιαζόμενου ζώου κοσμούν τις προσόψεις των σπιτιών, αφού το δικέρατο σύμβολο παραμένει ακόμα ιερό στον τόπο τους από τότε που ο μεγάλος στρατηλάτης το υιοθέτησε, όταν επισκέφθηκε το Ιερό του 'Αμμωνα Δία στην όαση Σίβα.

Οι Καλάς ακολουθούν σήμερα τα ίδια αρχαία έθιμα, δηλαδή καθαρτήρια λουτρά, ψήσιμο ειδικών άρτων, πυρσοφορίες, σεξουαλικά πειράγματα, προσφορά τροφών στους προγόνους τους κ.α. Στις θρησκευτικές εορτές που παρευρίσκονται και γυναίκες εκτελούνται γυναικείοι κυκλικοί χοροί. Οι γυναίκες είναι πιασμένες σε κύκλο με τα χέρια πλεγμένα πίσω από την πλάτη και συνοδεύουν το χορό με τραγούδι. Η οργανική συνοδεία που βρίσκεται στο κέντρο του κύκλου είναι ένα μεγάλο νταούλι, ξύλινες φλογέρες και τοξοειδής άρπα με τέσσερις χορδές που θυμίζει την αρχαιοελληνική λύρα. Μέσα στη θάλασσα των μουσουλμάνων της Ασίας, οι Καλάς είναι οι μόνοι που παράγουν κρασί και το χαίρονται στις γιορτές και στις συνάξεις τους. Η γλώσσα τους έχει στοιχεία από τα Περσικά, τα Σανσκριτικά και τα Ελληνικά, αφού βρίσκουμε λέξεις που έχουν κοινές ρίζες με τη δική μας γλώσσα.

ΝΟΜ όνομα
ΠΑΡΕΙΜ πορεύομαι, διαβαίνω εκ του πάρειμι
ΧΕΜΑΝ χειμώνας
ΙΛΑ έλα
ΔΟΝΤΟΥΓΙΑ δόντια
DI δίδω
ΙΣΠΑΤΑ χαιρετισμός, εκ του ασπάζομαι. Γι' αυτό φιλιούνται

όταν συναντιούνται μετά από καιρό

Αλλά και στη γύρω περιοχή, που μέχρι τα τέλη του προηγούμενου αιώνα ανήκε στην αυτόνομη επικράτεια του Καφιριστάν (χώρα των απίστων κατά τους Μουσουλμάνους, που κατάφεραν να εξισλαμίσουν το μεγαλύτερο ποσοστό των Καφίρς), συναντά κανείς στους χαιρετισμούς τους λέξεις όπως «χάιρε, χαϊρέτα, γιάμασις». Η γλώσσα των Καλάς δεν γράφεται. Οι Δανοί ερευνητές που ασχολούνται από το 1948 μαζί τους έχουν κατασκευάσει έναν τύπο αλφαβήτου που στηρίζεται στο φωνητικό.

Η ενδυμασία των γυναικών μοιάζει πολύ με τον αρχαίο χιτώνα. Το φόρεμά τους είναι μαύρο και είναι κεντημένο στα μανίκια, γύρω από το λαιμό και στον ποδόγυρο. Το χτένισμά τους είναι χαρακτηριστικό με τις πέντε πλεξούδες που το αποτελούν. Το γιορτινό καπέλο τους φέρει φούντα και κατά τη διάρκεια των γιορτών τους κοσμείται με φτερά και αρωματικά κλαδιά. Μοιάζει με το λοφίο περικεφαλαίας της Μακεδονίτικης στολής. τα θαλασσινά κοχύλια είναι απαραίτητο κόσμημα των καπέλων τους, πιθανό κατάλοιπο της θαλασσινής καταγωγής τους. Οι άνδρες μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα φορούσαν χιτώνιο-σάκο που το ονόμαζαν "Σακάτσι". Το καπέλο τους θυμίζει την αρχαία μακεδονική Καυσία. Ο τρόπος κατασκευής των σπιτιών τους έχει πολλά κοινά στοιχεία με το μακεδονίτικο σπίτι. Είναι κτισμένα με πέτρες και ξύλα και με εξώστη στο πάνω πάτωμα. Στις προσόψεις των σπιτιών τους υπάρχουν ξυλόγλυπτα μοτίβα που παραπέμπουν σε ανάλογα ελληνικά (μαίανδροι, ρόδακες, γεωμετρικά σχήματα και ακτινωτά αστέρια). Από παράδοση κάθονται σε καρέκλες και σκαμνιά, σε αντίθεση με τον παραδοσιακό τρόπο των Ασιατών που κάθονται οκλαδόν. Ο Πακιστανικός οργανισμός Τουρισμού τους προβάλλει ως απογόνους των στρατιωτών του Μ. Αλεξάνδρου. 'Ετσι πολλοί επισκέπτονται τις κοιλάδες τους για να γνωρίσουν τη μοναδική αυτή φυλή.

Γνωστικισμός: Αρχαίος και Σύγχρονος


Περίληψη

Ο Γνωστικισμός είναι μια φιλοσοφική και θρησκευτική κίνηση που άρχισε στους προ-Χριστιανικούς χρόνους. Ο όρος προέρχεται από την Ελληνική λέξη γνώση. Οι Γνωστικοί υποστήριζαν πως έχουν κρυφές γνώσεις για το Θεό, την ανθρωπότητα και το υπόλοιπο σύμπαν του οποίου ο κύριος πληθυσμός ήταν αδαής. Έγινε ένα από τα τρία κύρια θρησκευτικά συστήματα στον 1ο Χριστιανικό αιώνα, και είχε διακριθεί για:

Τις νέες πίστεις για τους Θεούς, τη Βίβλο και τον κόσμο που διέφερε από αυτούς άλλων Χριστιανικών ομάδων.
Την επιείκεια για διαφορετικές θρησκευτικές πίστεις μέσα και έξω από το Γνωστικισμό
Την έλλειψη διακρίσεων κατά των γυναικών.

Η κίνηση και το έντυπο υλικό της ουσιαστικά εξαλείφθηκαν με το τέλος του 5ου αιώνα CE από κυνηγούς αιρέσεων κυρίως από τον Χριστιανισμό. Οι πίστεις του περνούν σχεδόν μια αναγέννηση σε όλο τον κόσμο. Η αντικοινωνική κίνηση και κάποιοι άλλοι Χριστιανοί ιερείς διέσπειραν πολλές ψεύτικες πληροφορίες για την κίνηση (10,11,12)

Ιστορία


Ο Γνωστικισμός αποτελούνταν από πολλά συγκρητικά συστήματα πίστης που συνένωναν στοιχεία παρμένα από Ασιατικές, Βαβυλωνιακές, Αιγυπτιακές, Ελληνικές και Συριακές παγανιστικές θρησκείες, από την αστρολογία, και από τον Ιουδαϊσμό και το Χριστιανισμό. Αποτελούσαν το ένα από τα κύρια κλαδιά του πρώιμου Χριστιανισμού: τα άλλα δύο ήταν:

  • Τα υπολείμματα από την Ιουδαϊκή Χριστιανική σέκτα που δημιουργήθηκε από τους μαθητές του Ιησού και
  • Οι εκκλησίες που ξεκίνησαν από τον Αγ. Παύλο, που τελικά μεγάλωσαν και εξελίχθηκαν στον "βασικό" Χριστιανισμό με το τέλος του τρίτου αιώνα.

Κατά το δεύτερο αιώνα CE, πολλές Χριστιανικές - Γνωστικές σέκτες δημιουργήθηκαν μέσα στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία στα ανατολικά της Μεσογείου. Κάποιοι Γνωστικιστές εργάζονταν μέσα στον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό και τις βασικές Χριστιανικές ομάδες, και επηρέασαν βαθιά τις πίστεις τους από μέσα. Άλλοι ίδρυσαν ξεχωριστές κοινότητες. Άλλοι ήταν ερημίτες θεραπευτές.

Όσο ο βασικός Χριστιανισμός μεγάλωνε σε δύναμη και οργάνωση, οι Γνωστικές σέκτες έφταναν σε αυξανόμενη πίεση και καταδίωξη. Σχεδόν εξαφανίστηκαν τον 6ο αιώνα. Η μοναδική ομάδα που επέζησε στους σύγχρονους καιρούς είναι η σέκτα Mandaean στο Ιράκ και το Ιράν. Αυτή η ομάδα έχει περίπου 15,000 μέλη (μία πηγή αναφέρει 1,500 μέλη), και μπορεί να εντοπιστεί η ιστορία της πίσω στην αυθεντική Γνωστικιστική κίνηση.
Πολλές νέες ανερχόμενες θρησκείες στη Δύση υιοθέτησαν αρχαίες Γνωστικιστικές πίστεις και έθιμα.

Πηγές για τις αρχαίες Γνωστικιστικές πληροφορίες

Μέχρι πρόσφατα, μόνο μερικά τμήματα της Γνωστικιστικής λογοτεχνίας ήταν γνωστό ότι υπήρχαν. Αυτά συμπεριλάμβαναν τον Ποιμένα των ανθρώπων, τον Ασκληπιό, Codex Askewianus, Codex Brucianus, Gospel of Mary, Secret Gospel of John, Odes of Solomon και Hymn of the Pearl. Η γνώση γι' αυτή την κίνηση τεκμηριώθηκε κυρίως από εκτεταμένες επιθέσεις που έγιναν κατά του Γνωστικισμού από Χριστιανούς αιρεσιολόγους (συγγραφείς κατά των αιρέσεων) του δευτέρου και των αρχών του τρίτου αιώνα. Αυτές συμπεριλάμβαναν Irenaeus (Ειρηναίος (130? - 200? CE), Clement of Alexandria (Κλήμης της Αλεξανδρείας) (145? - 213?), Tertullian (Τερτυλλιανός) (160? - 225?) and Hippolytus (Ιππόλυτος) (170? - 236). Δυστυχώς, οι κυνηγοί αιρέσεων δεν ήταν συνήθως ακριβείς ή αντικειμενικοί στην ανάλυση τους για το Γνωστικισμό.

Το 1945, ο Mohammed Ali es_Samman, ένας οδηγός καμηλών από το El Qasr της Αιγύπτου, πήγε μαζί με τον αδερφό του σε ένα απότομο βράχο κοντά στο Nag Hummadi, ένα χωριό στη νότια Αίγυπτο. Έψαχναν για γη πλούσια σε νιτρικό εστέρα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για λίπασμα. Βρήκαν ένα μεγάλο βάζο από πηλό που ήταν θαμμένο στο έδαφος. Ήταν αναποφάσιστοι για το αν θα το ανοίξουν. Φοβόταν ότι μπορεί να περιείχε ένα κακό πνεύμα· αλλά περίμεναν επίσης ότι μπορεί να περιέχει χρυσό ή άλλο υλικό μεγάλης αξίας. Φαίνεται ότι η δεύτερη εικασία τους ήταν πιο κοντά στην αλήθεια: το βάζο περιείχε μια βιβλιοθήκη των Γνωστικιστικών υλικών αμέτρητης αξίας. Διατηρήθηκαν 13 τόμοι, που αποτελούνται από 51 διαφορετικά έργα σε 1153 σελίδες. Οι 6 ήταν αντιγραφές εργασιών που ήταν ήδη γνωστές· 6 άλλες ήταν διπλές μέσα στη βιβλιοθήκη, και 42 ήταν καινούριες, άγνωστες εργασίες. Εμπεριέχονταν τα The Gospel of Thomas, Gospel of Truth, Treatise on the Resurrection, Gospel of Philip, Wisdom of Jesus Christ, Revelation of James, Letter of Peter to Philip, On the Origin of the World και άλλα συγγράμματα. Από αυτά, το Gospel of Thomas (Ευαγγέλιο του Θωμά) θεωρείται το πιο σημαντικό. Ήταν μια συλλογή από τα λεγόμενα του Ιησού που είχαν καταγραφεί πολύ νωρίς στη Χριστιανική εποχή. Ένας μεταγενέστερος Γνωστικιστής συγγραφέας έγραψε το Ευαγγέλιο. Κάποιοι φιλελεύθεροι θεολόγοι το αξιολόγησαν σαν ισάξιο σε σημασία με τα 4 Ευαγγέλια των Χριστιανικών ιερών εγγράφων.

Τα αυθεντικά γράφτηκαν στην Ελληνική γλώσσα κατά τη διάρκεια του δευτέρου και τρίτου αιώνα CE. Τα αντίγραφα του Nag Hummadi μεταφράστηκαν στην Κοπτική γλώσσα κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα CE, και προφανώς θάφτηκαν περίπου στο 365 CE. Κάποια Γνωστικιστικά κείμενα δεν ήταν μη-Χριστιανικά· άλλα ήταν σίγουρα μη-Χριστιανικά αλλά είχαν ενταγμένα Χριστιανικά στοιχεία· άλλα ήταν εξ ολοκλήρου Χριστιανικά κείμενα. Κάποια ανακυκλωμένα χαρτιά χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχύσουν τους δερμάτινους συνδέσμους των βιβλίων. Βρέθηκε ότι είχαν γράμματα με ημερομηνία και επιχειρησιακά έγγραφα από τα μέσα του 4ου αιώνα. Τα βιβλία μπορεί να κρύφτηκαν για να διατηρηθούν ασφαλή κατά τη διάρκεια της θρησκευτικής εκκαθάρισης.

Τα κείμενα πέρασαν από τα χέρια πολλών μεσαζόντων, και τελικά συγκεντρώθηκαν και αποθηκεύτηκαν στο Κοπτικό Μουσείο του Καΐρου. Η έκδοση καθυστέρησε από την κρίση του Σουέζ, τον Άραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1967, και από ασήμαντες διαμάχες μεταξύ των μελετητών. Το πιο σημαντικό βιβλίο, το Gospel of Thomas, τελικά μεταφράστηκε στα Αγγλικά προς το τέλος της δεκαετίας του '60· τα υπόλοιπα βιβλία μεταφράστηκαν κατά τη διάρκεια των επόμενων δέκα χρόνων. Με πολλούς τρόπους, αυτά τα ευρήματα αποκαλύπτουν περισσότερα για την πρώιμη ιστορία του Χριστιανισμού απ' ότι κάνουν τα "Χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας"

Δοξασίες

Τα ευρήματα του Nag Hummadi αποκάλυψαν ότι υπήρχε μια μεγάλη κλίμακα μεταξύ των διαφόρων ανεξάρτητων Γνωστικιστικών συστημάτων ή σχολών. Παρόλα αυτά, τα παρακάτω σημεία πιστεύεται ότι είναι γενικά ορθά στην κίνηση:

Ο Ρόλος τους: Πίστευαν ότι μόνο αυτοί καταλάβαιναν πραγματικά το μήνυμα του Χριστού, και ότι τα άλλα ρεύματα σκέψης μέσα στο Χριστιανισμό εξήγησαν λαθεμένα την αποστολή και τα λεγόμενα του Ιησού.

Γνώση: Η γνώση γι' αυτούς δεν ήταν μια διανοητική άσκηση· δεν ήταν μια παθητική κατανόηση κάποιων απόψεων περί πνευματικότητας. Αντίθετα, η γνώση είχε μια λυτρωτική και απελευθερωτική λειτουργία που βοηθούσε το άτομο να ξεφύγει από την εξάρτηση του από τον κόσμο.

Θεότητα: Ο Υπέρτατος Πατέρας Θεός ή ο Υπέρτατος Θεός της Αλήθειας είναι απόμακρος από τις ανθρώπινες υποθέσεις· δεν γνωρίζει και δεν αντιλαμβάνεται τις ανθρώπινες αισθήσεις. Αυτός / Αυτή δημιούργησε μια σειρά από υπερφυσικά αλλά πεπερασμένα όντα που λέγονταν Aeons. Ένα από αυτά ήταν η Σοφία, μια παρθένα, που διαδοχικά γέννησε έναν, νοητικά, κατώτερο Δημιουργό - Θεό, επίσης γνωστό σαν Δημιουργό. Αυτός ο κατώτερος Θεός δημιούργησε τη γη και τις μορφές ζωής. Αυτός είναι ο Θεός των Εβραϊκών κειμένων (Παλαιά Διαθήκη), μια θεότητα που εικονίζονταν βασικά σαν κακός, ζηλιάρης, αυστηρός, στερημένος από συμπόνια και προδιαθετειμένος στη γενοκτονία. Ο Δημιουργός "πιστεύει ότι είναι ανώτερος. Η υπερηφάνεια και η ανικανότητα είχαν σαν αποτέλεσμα την αξιοθρήνητη κατάσταση του κόσμου όπως τη γνωρίζουμε, και την τυφλή και αδαή κατάσταση των περισσότερων του ανθρώπινου είδους."

Δυϊσμός του πνεύματος και του σώματος: Το πνεύμα έχει θεϊκή και αληθινή προέλευση· το σώμα είναι έμφυτα γήινο και κακό. Οι Γνωστικιστές ήταν αντίθετοι με τον φυσικό κόσμο, την ύλη και το ανθρώπινο σώμα. Αλλά πίστευαν ότι η παγίδα σε ανθρώπινο σώμα ήταν οι σπίθες της θεότητας ή σπόροι φωτός που προέρχονταν στην ανθρωπότητα από τη Σοφία.

Σωτηρία: Ένα άτομο κερδίζει την σωτηρία μαθαίνοντας μυστικές γνώσεις των πνευματικών τους αποσταγμάτων: μια θεϊκή σπίθα φωτός ή πνεύματος. Μετά είχαν την ευκαιρία να ξεφύγουν από τη φυλακή των σωμάτων τους στο θάνατο. Η ψυχή τους μπορεί να ανέβει για να ξαναενωθεί με τον Ανώτατο Θεό τη στιγμή του θανάτου τους. Οι Γνωστικοί χώριζαν την ανθρωπότητα σε τρεις κατηγορίες:

Την πνευματική, που θα σωζόταν ανεξάρτητα από την συμπεριφορά τους στη γη
Την ψυχική, που θα σωζόταν αν ακολουθούσαν το μονοπάτι του Γνωστικισμού
Την κοσμική που ήταν χωρίς καμία ελπίδα χαμένοι.

Κακό: Δεν έβλεπαν τον κόσμο σαν να είχε δημιουργηθεί τέλεια και μετά να εκφυλιζόταν εξαιτίας του αμαρτήματος του Αδάμ και της Εύας. Αντίθετα έβλεπαν τον κόσμο σαν να ήταν κακός στις αρχές του, αφού τον δημιούργησε ένας κατώτερος Θεός.

Το σύμβολο του φιδιού: Κάποιες Γνωστικιστικές σέκτας σέβονταν το φίδι. Δεν έβλεπαν το φίδι σαν εκείνο που παρέσυρε το πρώτο ζευγάρι στην αμαρτία. Αντίθετα, το έβλεπαν σαν απελευθερωτή που έφερε στον Αδάμ και την Εύα τη γνώση πείθοντας τους να φάνε από το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού και έτσι να γίνουν κανονικοί άνθρωποι.

Χριστός: Η διαμάχη για το ρόλο του λυτρωτή στην Γνωστικιστική πίστη είναι μεγάλη αυτή την εποχή. Οι Γνωστικοί φαίνεται να βλέπουν το Χριστό σαν αποκαλυπτή ή απελευθερωτή, παρά σαν σωτήρα ή δικαστή. Ο σκοπός του ήταν να διαδώσει τη γνώση που θα απελευθέρωνε τους ανθρώπους από τον έλεγχο του Δημιουργού και θα τους επέτρεπε να επιστρέψουν στο πνευματικό τους σπίτι με τον Κατώτερο Θεό στο θάνατο. Κάποιες ομάδες Γνωστικών προώθησαν τον Docetism (Δοκητισμό), την πίστη ότι ο Χριστός ήταν αγνό πνεύμα και είχε μόνο ένα φανταστικό σώμα, ο Ιησούς εμφανιζόταν στους οπαδούς του σαν άνθρωπος. Δικαιολογούσαν ότι ένας αληθινός απεσταλμένος από τον Ανώτερο Θεό δεν θα μπορούσε να νικηθεί από το κακό του κόσμου, και δεν θα υπέφερε και θα πέθαινε. Αυτές οι δοξασίες θεωρήθηκαν αιρετικές από τους βασικούς Χριστιανούς. Κάποιοι Γνωστικοί πίστευαν ότι η ανάσταση του Χριστού έγινε πριν ή με το θάνατο του Ιησού στο σταυρό. Όρισαν την ανάσταση σαν να έγινε όταν το πνεύμα του ελευθερώθηκε από το σώμα του. Πολλοί Γνωστικοί πίστευαν ότι ο Ιησούς είχε και άντρες και γυναίκές μαθητές.

Το Σύμπαν: Αυτό χωρίζεται σε τρία βασίλεια:

  1. Ο "γήινος Κόσμος". Η γη είναι το κέντρο του σύμπαντος, και συντάσσεται από τον κόσμο που γνωρίζουμε και ένα υπόκοσμο. Περιβάλλεται από αέρα και από 7 ομοαξονικές ουράνιες σφαίρες: μία για το καθένα, Φεγγάρι, Αφροδίτη, Ερμής, Ήλιος, Άρης, Δίας και Κρόνος. (Αν και ο πλανήτης Ουρανός είναι ορατός με γυμνό μάτι, δεν αναγνωρίζονταν σαν πλανήτης στους αρχαίους χρόνους.) Πέρα από τον Κρόνο υπάρχει ο Leviathan, ένα φίδι κουλουριασμένο σε ένα κύκλο, που δαγκώνει την ουρά του. Σ' αυτές τις σφαίρες ζουν δαιμονικές, τυραννικές οντότητες που ονομάζονται Archons. Πάνω απ' αυτές υπάρχει ο Παράδεισος που περιέχει το "Δέντρο της Ζωής", το "Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού", και το φλεγόμενο σπαθί της Γέννησης 3:24. Πέρα από τον Παράδεισο ήταν η σφαίρα των ακίνητων αστεριών, που χωρίζονταν στα 12 σύμβολα των ζωδίων.
  2. Το "Ενδιάμεσο Βασίλειο" αποτελείται από ένα εσωτερικό μπλε κύκλο σκότους και ένα εξωτερικό κίτρινο δαχτυλίδι φωτός. Μέσα σ' αυτά τα δαχτυλίδια υπάρχει μια σφαίρα που είναι το βασίλειο της Σοφίας.
  3. Το "Βασίλειο του Θεού" έχει δύο σφαίρες: μια εξωτερική του ακατάληπτου Ανώτερου Θεού, και ένα εσωτερικό δαχτυλίδι του Υιού.

Έθιμα

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τις ιεροτελεστίες, την οργανωτική δομή και τα έθιμα των αρχαίων Γνωστικών. Σχεδόν όλα τα Γνωστικιστικά κείμενα καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια διαφόρων εκστρατειών για την εξαφάνιση της κίνησης. Αν και κάποια από τα θρησκευτικά τους συγγράμματα διατηρήθηκαν, υπάρχουν λίγες πληροφορίες για το πώς οι ομάδες λειτουργούσαν. Θρησκευτικοί ιστορικοί πιστεύουν ότι:
Πολλοί Γνωστικοί ήταν πιθανόν μοναχοί θεραπευτές. Άλλοι ήταν μέλη του βασικού Χριστιανικού εκκλησιάσματος, που πιθανόν δημιουργούσαν μια κλίκα μέσα σε κάθε εκκλησία.
Δεν υπήρχε ομοφωνία σε "ένα κανόνα της γνωστικιστικής βίβλου." Πολλά βιβλία κυκλοφόρησαν σε διαφορετικές εκδόσεις, διάφορα σχολεία εντός της κίνησης είχαν την δική τους προνομιούχα έκδοση.
Πολλά Γνωστικιστικά κείμενα γράφτηκαν από (ή αποδόθηκαν σε) γυναίκες. Η Μαρία η Μαγδαληνή έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο σε πολλά Γνωστικιστικά κείμενα, αφού πολύ συχνά ήταν μόλις δεύτερη μετά τον Ιησού στη θέση. Χρησιμοποιούσαν τόσο γυναικείες όσο και αντρικές απεικονίσεις για τον Ανώτερο Θεό. Θεολόγοι υποθέτουν ότι είναι πιθανόν να θεωρούσαν τις γυναίκες ίσες με τους άντρες (ή σχεδόν ίσες) στις κοινωνίες τους.
Κάποιες ομάδες έχυναν μία ουσία πάνω στο κεφάλι ενός μέλους όταν είχε πεθάνει ή πέθαινε, και απάγγελναν συγκεκριμένα ιερά λόγια. Αυτό γινόταν για να βοηθήσει την ψυχή του ανθρώπου να αναρριχηθεί μέσα από τους επικίνδυνους θεούς Archons προς τον Ανώτερο Θεό.
Κάποιες Γνωστικιστικές ομάδες είχαν μια τελετουργία στην οποία τα νέα μέλη βαπτίζονταν λέγοντας: "Στο όνομα του Πατέρα αγνώστου σε όλους, στην Αλήθεια, Μητέρα όλων, στον ένα που ήρθε προς τα κάτω, επί του Ιησού, στην ένωση, την απολύτρωση και την θεία κοινωνία των δυνάμεων."
Η σεξουαλική έκφραση φαίνεται ότι εξαφανίστηκε σε κάποιες Γνωστικιστικές ομάδες, τα μέλη αναμενόταν να απέχουν. Σε άλλους, φαίνεται να υπήρχε μια τελετουργία για τη μαγεία του σεξ.

Αρχαίοι Γνωστικοί Αρχηγοί

Simon Magus (Σίμων ο Μάγος): Ήταν ένας απ' τους πρώτους Γνωστικούς. Ήταν ειδικευμένος στις τέχνες της μαγείας. Ερμήνευσε τον Κήπο της Εδέμ, την έξοδο από την Αίγυπτο και την διάσχιση της Ερυθράς θάλασσας σαν αλληγορίες.

Marcion (Μαρκίων): (85-169 CE) Οργάνωσε μια σειρά Γνωστικιστικών συναθροίσεων στην ανατολική Μεσόγειο που διατηρήθηκαν στον 3ο αιώνα CE. Έγραψε ένα βιβλίο το Αντιθέσεις που του επέφερε αφορισμό από τους Χριστιανικούς αρχηγούς της Ρώμης. Απέρριψε το θεσμό του γάμου. Πίστευε ότι ο Δημιουργός κανόνισε τη δίωξη και τη σταύρωση του Ιησού. Αλλά ο θάνατος του Χριστού στο σταυρό ήταν μόνο μια ψευδαίσθηση, αφού ο Ιησούς δεν είχε φυσικό σώμα.

Valentinus (Βαλεντίνος):
Γεννήθηκε στην Αίγυπτο, ταξίδεψε στη Ρώμη γύρω στο 140 CE και μετά πήγε στην Κύπρο. Ήταν εκείνος που ανακάλυψε ίσως το πιο μεγάλο και πιο σημαντικό σχολείο Γνωστικισμού που διατηρήθηκε μέχρι την εξαφάνιση του τον 4ο αιώνα CE. Δίδαξε ότι οι ομάδες των Aeons έφτιαχναν το "πλήρωμα (πληρότητα) του Υψηλού Θεού. Μια ομάδα, οι Ogoad ονομάζονται: Βάθος, Σιωπή, Διάνοια, Αλήθεια, Έκφραση, Ζωή, Άνθρωπος και Εκκλησία. Μια άλλη ομάδα ήταν οι Decad (10) και Dodecad (12). Η τελευταία από την Dodecad ήταν η Σοφία.

Carpocrates (Καρποκράτης): (140 CE περίπου), δίδαξε τη μετεμψύχωση. Ένα άτομο πρέπει να ζήσει πολλές ζωές και να προσροφήσει μια μεγάλη κλίμακα εμπειριών πριν να έχει τη δυνατότητα να επιστρέψει στο Θεό. Εξασκούσαν την ελεύθερη σεξουαλικότητα. Πίστευαν ότι ο Ιησούς ήταν ο γιος του Ιωσήφ.

Αλληλεπίδραση μεταξύ Γνωστικισμού και πρώιμου βασικού Χριστιανισμού

Κάποιες Γνωστικιστικές δοξασίες και κάποιοι αρχηγοί μπορεί να φίλτραραν το βασικό Χριστιανισμό και να επηρέασαν τους συγγραφείς των Χριστιανικών ιερών κειμένων (Καινή Διαθήκη)

Κάποιοι θεολόγοι πιστεύουν ότι οι Carpocratian (Καρποκράτες) Γνωστικοί ήταν ο στόχος της επίθεσης του Ιούδα για "... συγκεκριμένους άντρες" που "μυστικά εισχώρησαν μεταξύ αυτών,". Το βιβλίο του Ιούδα, εδάφια 4-19, ασχολείται κυρίως με αυτούς.

Ο Simon Magus, ένας πρώιμος Γνωστικός, μπορεί να ήταν ο Πέτρος που αναφέρεται στις πράξεις 8:9-24. O Simon πίστευε στον Ιησού και βαπτίστηκε μια ομάδα άλλων πιστών. Αλλά κανένας δεν έλαβε το Άγιο Πνεύμα μέχρι που ο Πέτρος και ο Ιωάννης ακούμπησαν τα χέρια τους στους νέους προσήλυτους. Ο Simon ρώτησε για την εναπόθεση των χεριών των αποστόλων για ευλογία και ακόμη πρόσφερε χρήματα. Ο Πέτρος αρνήθηκε, επειδή η καρδιά του Simon δεν ακολουθούσε το Θεό.

Ο Ματθαίος 4:8-9 περιγράφει πως ο Σατανάς πήρε τον Ιησού σε ένα πολύ ψηλό βουνό και του προσέφερε όλα τα βασίλεια του κόσμου αν ο Ιησούς τον προσκυνούσε και τον λάτρευε. Αυτό το τμήμα ήταν πάντα δύσκολο να κατανοηθεί, επειδή συμπεραίνει ότι ο κόσμος ανήκε στο Σατανά και ήταν δικός του για να τον δώσει στο Χριστό. Αλλά το εδάφιο ταιριάζει απόλυτα με τη Γνωστικιστική δοξασία.

Παραπομπές

1. Joscelyn Godwin, "Mystery Religions of the Ancient World", (1981), P. 84
2. C.S. Clifton, "Encyclopeia of Heresies and Heretics", ABC-CLIO, Santa Barbara CA, (1992)
3. G. Filoramo, "A History of Gnosticism", Basil Blackwood Ltd, Oxford UK (1991)
4. R.W. Funk, et al, "The Five Gospels", Macmillan, New York, (1993)
5. I. Hexham, "Concise Dictionary of Religion", Downers Grove, IL, (1993), P. 92
6. Stuart Holroyd, "The Elements of Gnosticism", Shaftesbury, Dorset, UK, (1994)
7. H.A. Mather & L.A. Nichols, "Dictionary of Cults, Sects, Religions and the Occult", (1993), P. 111
8. E. Pagels, "The Gnostic Gospels", London (1980)
9. Kurt Rudolph, "Gnosis: The nature and History of Gnosticism", Harper, San Francisco, (1987)
10. An interpretation of ancient Gnosticism from a conservative Christian perspective by the Christian Research Institute is at: http://www.wherry.com/~gbisaga/CRJ0040A.html
11. The Gnostic Friends Network has a list of "Links to 23 Selected Anti-GnosticSites" at: http://www.enemies.com/visitor/badlinks.html
12. The Gnosis Site has an essay: "Sites that Slander Gnosticism" at: http://www.teleport.com/~jhjensen/gnosis/slander.htm

Πηγές πληροφοριών από το Internet

Newsgroup alt.religion.gnostic relates to Gnosticism.
The Gnostic Network contains "An Exploration Into the Spirit, the Creator And the Nature of the Universe" at: http://www.trufax.org/menu/gnostic.html
The Gnosis Site is at: http://www.teleport.com/~jhjensen/gnosis/gnosis.htm
The Gnostic Friends Network has a description of ancient Gnosticism at: http://www.enemies.com/index.html
The Gnostic Society in Norway has a major web site devoted to an historical review of Gnosticism. See: http://home.sol.no/~noetic/6.htm
Paul Harrison has written "A history of pantheism and scientific pantheism" which includes selected passages from the Gospel of Thomas and the Gospel of Eve. See: http://members.aol.com/Heraklit1/gnostic.htm
The Gnostic Society in California has RealAudio lectures available at: http://www.gnosis.org/~gnosis/gnostsoc.htm
Stephan A. Hoeller (Tau Stephanus), a Gnostic Bishop, maintains a bibliography of Gnostic books and a recommended basic library. See: http://www.webcom.com/gnosis/readlist.htm
Stephan A. Hoeller also has a very readable "Brief Summary of Gnosticism" at: http://www.gnosis.org/gnosis/gnintro.htm
A list of Gnostic links is at: http://www.gentech.com/~employee/glenn/bookmark.htm
GNOSIS is "A Journal of the Western Inner Traditions (ISSN 0894-6159), ...a quarterly magazine devoted to the exploration of the spiritual and esoteric paths of the Western Hemisphere." Much of its material deals with Gnosticism. Their home page is at: http://www.lumen.org/about_gnosis/about_gnosis.html

Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ

Μέσα στον ευρύτερο αναστενάρικο κύκλο ανήκουν τα Αναστενάρια, που ορίζουν το τέλος της άνοιξης, αλλά και το μαγικο-θρησκευτικό δρώμενο “Καλόγερος”, που τελείται στο τέλος του Χειμώνα, την Τυρινή Δευτέρα. Και τα δύο έθιμα έχουν χαρακτηριστεί “Διονυσιακά” από όλους σχεδόν τους ερευνητές που τα έχουν μελετήσει.

Στο έργο του ερευνητή Α. Χουρμουζιάδη “Περί των Αναστεναρίων και άλλων τινών παραδόξων εθίμων και προλήψεων”, Κων/λη; 1873, δίνεται για πρώτη φορά η περιγραφή των δύο εθίμων.

Τα δύο έθιμα ξεκίνησαν από το χωριό Κωστί της ανατολικής Θράκης, που υπήρξε το μεγαλύτερο κέντρο των Αναστενάρηδων. Ο Χουρμουζιάδης γράφει ότι ο Αρχιαναστενάρης του χωριού αυτού είναι “απάντων σεβασμιότατος και τοις επιταγαίς τούτου τα των άλλων χωρίων Αναστενάρια πείθονται” ενώ το Κονάκι του είναι “πάντων ιερότατον” (έργο αναφ. σ. 153-154)

Μετά τον βίαιο εκπατρισμό των Κωστιανών το 1914 τα δύο έθιμα χάνονται για πολλά χρόνια. Η Κατερίνα Κακούρη ανακαλύπτει την επιβίωση και των δύο εθίμων στην Αγία Ελένη Σερρών, όπου είχαν φτάσει Κωστιανοί πρόσφυγες. Είχαν εγκατασταθεί επίσης στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, όπου τελούνται τα Αναστενάρια. Στην Μελίκη Ημαθίας συναντούμε την επιβίωση και των δύο εθίμων, ενώ στην Μαυρολεύκη Δράμας τελείται μόνο το έθιμο του Καλόγερου.

Ο Λ. Δρανδάκης αναφέρει ότι όταν οι Αναστενάρηδες εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Μελίκη δεν ομολογούσαν την ιδιότυπη λατρεία τους για πολλά χρόνια και γι’ αυτό οι συγκεντρώσεις στο κονάκι γίνονταν κρυφά, οι αγερμοί γίνονταν τη νύχτα από σπίτι σε σπίτι και η πυροβασία γινόταν μυστικά στο κονάκι σε πολύ κλειστό αναστενάρικο κύκλο.

ΤΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΡΙΑ

Οι περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η τελετουργία των Αναστεναρίων είναι επιβίωση του ευετηρικού χαρακτήρα της Διονυσιακής λατρείας, δηλαδή είναι “αποτελεσματική τελετουργία” που γονιμοποιεί, εξαγνίζει και προστατεύει. Την ώρα που οι Αναστενάρηδες πατούν πάνω στα κάρβουνα με γυμνά πόδια ψιθυρίζουν: “στάχτ’ να γέν’, στάχτ’ να γέν’”.; Μάλιστα την τρίτη ημέρα της τέλεσης του εθίμου οι Αναστενάρηδες “ζώνουν” με κυκλικό χορό το σταυροδρόμι, “για φύλαξη από κακό πράμα...” Οι Αναστενάρηδες άλλωστε ήταν στο; Κωστί οι “καθάρται” και “τελεσταί”.; Εξηγούσαν τα όνειρα, θεράπευαν τις αρρώστιες, ξόρκιζαν την επιζωοτοκία ή τους βρικόλακες με τις ιερές εικόνες και έφερναν τη βροχή. Έχει υποστηριχθεί ακόμα ότι υπάρχουν στο έθιμο αυτό τελετουργικά στοιχεία μύησης που υπάγονται στις “τελετές περάσματος” από τον ένα ρόλο σε άλλον, όπως μαρτυρεί και ο Χουρμουζιάδης, μιλώντας για τον νεοφώτιστο που οφείλει να καταταχθεί στους αναστενάρηδες από τον Αρχιαναστενάρη και να γίνει παραδεκτός και αρεστός στην αδελφότητα.(Φωτ. 1) Ο Γρ. Γκιζέλης στο άρθρο του “ Τ’ Αναστενάρια και τα ερμηνευτικά τους προβλήματα” μεταξύ άλλων αναφέρει και τις αλλοιώσεις των τελετουργικών στοιχείων, οι οποίες πολλές φορές υπήρξαν αποτέλεσμα των πιέσεων που ασκεί άμεσα η εκκλησία; στους αναστενάρηδες και έμμεσα τα κρατικά όργανα για την κατάργηση της πυροβασίας με εικόνες.

Η Κατερίνα Κακούρη είναι αυτή που μέσα από το έργο της “Διονυσιακά” έδωσε μια ζωντανή περιγραφή των Αναστεναρίων, αλλά και εξηγήσεις πολύ βαθιές, που ανάγουν το έθιμο σ’ ένα πολύ μακρινό παρελθόν. Στον πρόλογο αυτού του έργου λέει ότι οι Θράκες “Βάκχοι-χριστιανοί” διατηρούν ακόμη την πανάρχαια ιερή βακχεία. Όμως είναι αμφίβολο αν θα κατορθώσουν να διατηρήσουν για πολύ ακόμα αυτήν την προγονική κληρονομιά στα προηγμένα χωριά της νέας μακεδονικής πατρίδας τους. Γι’ αυτόν το λόγο η συγγραφέας θέλησε μέσα από τις επιτόπιες έρευνες και φωτογραφίες, την αυτοψία, να διασώσει πιθανά τεκμήρια του αρχαίου διονυσιασμού στην ύστατη αναλαμπή τους.

ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Οι Αναστενάρηδες είχαν παλαιότερα μεγάλα υπαίθρια ιδιωτικά ιερά, τα Αγιάσματα (από τις πηγές αγιασμένου νερού που ανάβλυζαν μέσα εκεί). Τα Αγιάσματα αντιστοιχούν με τα Ιερά Άλση της Αρχαιότητας. Σήμερα τα Αγιάσματα είναι χώροι πολύ περιορισμένης έκτασης. Μέσα εκεί υπάρχουν κλειστά Ιερά, τα Κονάκια, όπου φυλάγονται τα ιερά λατρευτικά αντικείμενα ολόκληρο το χρόνο.

Υπάρχουν λοιπόν οι “Χάρες”, τα ιδιότυπα εικονίσματα με τα κουδουνάκια, που ο ήχος τους έχει αποτρεπτικό σκοπό. Είναι οι εικόνες των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και σύμφωνα με περιγραφές παλιών Αναστενάρηδων, στις παλιές απεικονίσεις η Αγία Ελένη είχε μια χορευτική στάση, που δεν βλέπουμε στα σημερινά αντίγραφα των εικόνων. Ίσως γιατί, όπως λέει Χουρμουζιάδης, “εις τας εικόνας αυτάς, ώσπερ είδωλα τινά λατρευομένας... και ο πέλεκυς βαρύς κατ’ αυτών επέπεσεν και εις το πυρ παρεδόθησαν”. “Ιερά Εξέταση” λοιπόν!

Οι Χάρες έχουν και “ιερούς κόμπους”, που σχηματίζονται με μαντήλια, τα “αμανέτια”, για να “κομποδένεται το κακό”. Ακόμα καλύπτονται με “ποδιές”, όπως γινόταν και στις αρχαίες διονυσιακές μυσταγωγίες, κατά τις οποίες τα ιερά αντικείμενα και οι μυούμενοι καλύπτονταν με υφάσματα. Όμως ο Κλήρος αποφάσισε να τοποθετηθούν οι εικόνες μέσα στους ναούς, σε χωριστά μέρη, στερώντας τις έτσι από τους Αναστενάρηδες και το Κονάκι. Η Βυζαντινολόγος Α. Χατζηνικολάου αναφέρει έναν αυτοσχέδιο θρήνο του Αρχιαναστενάρη Γιαβάση:

“Γιατί μας πήρανε τα εικονίσματά μας; Το Πνεύμα του Θεού είναι απεριόριστο. Η Δύναμη δεν πιάνεται, δεν είναι ύλη... Ο Κωνσταντίνος όταν ήθελε να πει το μυστικό του πολέμου, μάζεψε την Δωδεκάδα του στο Κονάκι κι όχι στην εκκλησιά. Δικά μας πράγματα Παππούδικα, που τα φέραμε από τόση σκλαβιά. Γιατί να μας τα πάρουν;”

Όταν λοιπόν “έχει αιχμάλωτους τους Άγιους η εκκλησιά”, στο Κονάκι φυλάγεται μόνο το άδειο εικονοστάσι με τα κόκκινα αμανέτια. Αυτά είναι μαντήλια δύναμης και οι Αναστενάρηδες τα κρατούν σε καθορισμένες φάσεις: στον πυροβατικό χορό τους, στις πομπικές πορείες (τους αγερμούς), στο μάζεμα των χρημάτων για την αγορά του ζώου που θα θυσιαστεί και στις απελατικές ιεροπραξίες για την αποτροπή επιδημίας ή επιζωοτοκίας.

Μέσα στο Κονάκι φυλάγονται όλο το χρόνο και τα μουσικά όργανα: η λύρα, ο άσκαυλος (γκάϊντα) και το ιερό και μεγάλο τύμπανο των Παππούδων, που όπως λένε οι Αναστενάρηδες, ηχεί μόνο του, “νοιώθοντας την αόρατη παρουσία του άγιου”. Τέλος, μέσα στο Κονάκι φυλάγεται ο ιερός πέλεκυς, το μαχαίρι και η σανίδα για την τελετουργική ζωοθυσία.

Η ΤΕΛΕΤΗ

Οι προετοιμασίες των Αναστεναρίων αρχίζουν μήνες πριν: στις 27 Οκτωβρίου γίνονται οι αγερμοί για να συγκεντρωθούν μέσα στα αμανέτια τα χρήματα για την αγορά του ιερού θύματος. Η μέρα αυτή ονομάζεται “Μέρα του Σκλάβου”, μια ονομασία που προέρχεται από τα κατ’ Αγρούς Διονύσια της Αρχαιότητας.

Στις 18 Ιανουαρίου αγοράζουν το “μπικάδι”, το ζώο που θα θυσιαστεί. Προτιμούν τον ταύρο, που συνδέεται με τις αρχαίες ηλιακές λατρείες του Θεού Μίθρα και του Διόνυσου. Ο Ορφικός μύθος λέει ότι όταν οι Τιτάνες προσπάθησαν να πιάσουν τον Διόνυσο για να τον σκοτώσουν, το μικρό παιδί πήρε μορφές διάφορων ζώων για να ξεφύγει: μεταμφιέστηκε σε λιοντάρι, τίγρη, ίππο και όταν τέλος πήρε τη μορφή του ταύρου τον έπιασαν οι Τιτάνες και τον διαμέλισαν.; Σήμερα συνηθίζεται να θυσιάζουν ένα μαύρο κριάρι, σύμβολο κι αυτό του Θεού Διόνυσου.

Λένε όμως ότι παλιότερα θυσίαζαν ένα ελάφι. “Μόνο του το ελάφι κατέβαινε από τα βουνά για να το σφάξουν στον Άγιο. Μια χρονιά όμως παράβλεψαν οι άνθρωποι και δεν τ’ άφησαν να ξαποστάσει το ζώο, κι από τότε δε ματαφάνηκε ελάφι στην αναστενάρικη γιορτή”, διηγήθηκαν στην Κ. Κακούρη οι Αναστενάρηδες.

Αρχικά η τέλεση του; εθίμου διαρκούσε οκτώ ημέρες, ενώ οι σύγχρονες επιβιώσεις του περιορίζονται στις 3 ημέρες. Την παραμονή της γιορτής του Κωνσταντίνου και Ελένης οι Αναστενάρηδες συγκεντρώνονται μέσα στο κονάκι, για να προετοιμαστούν με την Αγρυπνία.; Η Κ. Κακούρη περιγράφει την Αγρυπνία που παρακολούθησε. Λέει ότι μέσα σε ατμόσφαιρα κατανυκτική, με το μπικάδι μπρος στο εικονοστάσι, στο φως των κεριών και με το άρωμα του λιβανιού, ακουγόταν μόνο ο βαρύς ήχος του τυμπάνου. Κατά διαστήματα, όποιον “έπιανε ο άγιος” φώναζε “Αχ!...Εχ!...Ιχ!...” και με το εικόνισμα στα χέρια χόρευε εκστατικά τον ιερό χορό. Την επομένη, μετά από το σχόλασμα της εκκλησίας γίνεται η δημόσια θυσία του ανθοστολισμένου ζώου.; Η θυσία παλιότερα γινόταν στον περίβολο της εκκλησίας και με το αίμα του μπικαδιού ράντιζαν τα θεμέλια της. Σήμερα γίνεται σε άλλο χώρο, όπου έχουν μεταφερθεί και τα εικονίσματα, μέσα στο “λάκκο των Προσφορών” Ακολουθεί κυκλωτικός χορός. Το απόγευμα ανάβει η μεγάλη φωτιά, ενώ νωρίτερα οι Αναστενάρηδες περιφέρονται στα χωράφια με τις εικόνες για να τα ευλογήσουν.

Η πυροβασία της 21ης Μαϊου γίνεται δημόσια, ενώ της τελευταίας ημέρας, στις 23 Μαΐου, γίνεται σε στενότερο κύκλο συνεορταστών.; Το άναμμα της ιεράς πυράς το αναλαμβάνουν μύστες που έχουν αυτό το προνόμιο κληρονομικά.; Όταν σχηματιστεί παχιά ανθρακιά έρχονται σε πομπή οι Αναστενάρηδες και χορεύουν γύρω της.

; ; ;;;;;;;;;;;;;;;;- Άναψε κόσμε τη φωτιά, να μπει ο Κωνσταντίνος. ;

">Ο Άγιος “δείχνει το δρόμο” κι οι μύστες κρατώντας τις κωδωνοστολισμένες εικόνες ή τα ιερά αμανέτια μπαίνουν στ’ αναμμένα κάρβουνα και χορεύουν.

; ; ;;;;;;;;;;;- Στάχτ’ να γέν’... Στάχτ’ να γέν’ ... Στάχτ’ να γέν’... ;

Με τα γυμνά τους πόδια οι Αναστενάρηδες σβήνουν τα κάρβουνα και μέσα στη μαύρη στάχτη δεσμεύουν την αρρώστια, την επιζωοτοκία, την κακή τύχη.; (Φωτ. 2)

Πολλές φορές ο εκστασιασμός της πυροβασίας οδηγεί στην ατομική ή ομαδική ιερή ορειβασία, στοιχείο γνωστό από τα Μυστήρια του Διόνυσου. Ο παλιός Αρχιαναστενάρης Γ. Δραγούλης λέει:”Πηγαίνουμε στα βουνά με του Άγιου τη χάρη”.

Το πρωί της 23ης Μαΐου ομάδα Αναστενάρηδων, κρατώντας τις εικόνες κάνει αγερμούς στα σπίτια των Αναστενάρηδων. Οι νοικοκύρηδες τους κερνούν σταφίδα και κρασί. Μετά γίνεται η “ιερή συνεστίαση” στο σπίτι του Αρχιαναστενάρη. Οι μύστες κάθονται στο στρωσίδι κι αφού απλώσουν το μακρυμάντηλο τρώνε καρπούς της γης και του μόχθου τους: φασόλια, κρεμμύδια, ξυνόμηλα και ψωμί. (Φωτ. 3)

Ακολουθεί η φάση της αποτροπής του κακού, που γίνεται με το “ζώσιμο του σταυροδρομιού” με κυκλικό χορό. Το “ζώσιμο” είναι γνωστή μαγική ιεροπραξία από την Αρχαιότητα. (Φωτ. 4).

Μετά το “ζώσιμο του σταυροδρομιού” ξεκινά η τελευταία και κορυφαία πυροβασία. Στο τέλος χορεύουν τον τελευταίο ομαδικό χορό, τραγουδώντας κατανυκτικά τον “Μικροκωνσταντίνο”, θρακική παραλλαγή του ακριτικού έπους. Μάλιστα ο Κ. Ρωμαίος λέει ότι τα Αναστενάρια ξεκινούν και τερματίζουν με αυτό το τραγούδι, ενώ ενδιάμεσα τραγουδιούνται κι άλλα ακριτικά τραγούδια. “Ο Κωνσταντίνος ο μικρός, ο Μικροκωνσταντίνος, ; μικρόν τον είχ’ η μάνα ντου, μικρόν τον ραβωνιάζει, ; μικρόν τον γήρτε μήνυμα να πάγη στο σεφέρι. ; Νύχτα σελώνει τ’ άλογο, νύχτα το καλλιβώνει. ; Βάν’ ασημένια πέταλα, μαλαματένιες λόθρες, ; σελώνει και το βάθιο ντου με δεκαχτώ κολάνια. ; Πήδηξε καβαλλίκεψε σαν άξιο παλληκάρι. ; Σαν Αγιγεώργης φάνηκε, σαν Αγικωνσταντίνος.”

Σήμερα η πυροβασία ζει ακόμα και για τους Αναστενάρηδες είναι χρέος. ο γέροντας Δραγούλης έλεγε: “Πατρογονικό το πάτημα στη φωτιά. Διαθήκ’ του Αγιου”!

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ


Ο άνθρωπος της Ηπείρου λόγου του ορεινού του εδάφους και της πλούσιας φύσης ήταν πάντα κοντά σε αυτή θεωρώντας τον εαυτό του μέρος της και την ίδια ως μια ζωντανή οντότητα , καθώς και όλα όσα κατοικούν μέσα σε αυτή. Αυτό που βλέπουμε στον άνθρωπο αυτό είναι μια φυσική επικοινωνία με την φύση και ένα ς βαθύς σεβασμός ως προς τις δυνάμεις της που ο ίδιος θεωρεί ζωντανές . Μέσα σε αυτό τον χώρο ο άνθρωπος μεγάλωσε από τους αρχαίους χρόνους με την πίστη ότι η φύση είναι ένα μεγάλο βιβλίο που ο ίδιος πρέπει να ανοίξει και να διαβάσει .

Επειδή τίποτε δεν πρέπει να μείνει άγνωστο , καθώς και ότι όλα δημιουργήθηκαν επειδή αυτός τα χρειάζεται και ο ίδιος οφείλει να τα ερευνήσει κάτω από το φως της. Μέσα από αυτή την αντίληψη για την φύση γεννήθηκαν οι παραδοσιακές τέχνες στις οποίες βλέπουμε μια αδιάσπαστη συνέχεια από την αρχαία εποχή. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η λαϊκή ιατρική . Μια πρακτική ιατρική που δεν στηρίζεται στην υπόθεση και στο πείραμα αλλά προσεγγίζει την αρχή της αναλογίας ανάμεσα στον άνθρωπο και στα βασίλεια της φύσης.

Οι εμπειρικοί γιατροί της Ηπείρου αντλούσαν τις γνώσεις τους από την παρατήρηση και την εμπειρία των προγενεστέρων τους . Από την παράδοση αντλούμε ότι ήταν μια κλειστή ομάδα και ότι οι γνώσεις μεταβιβάζονταν μόνο σε εκείνους που ήταν έτοιμοι για αυτό. Οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν μια δική τους συνθηματική γλώσσα και όλες οι γνώσεις , οι ουσίες που χρησιμοποιούσαν και ο τρόπος παρασκευής τους ήταν κλειστός . Περίφημοι εμπειρικοί γιατροί υπήρξαν αυτοί που στο τέλος του 17ου αιώνα κατοικούσαν γύρω από την χαράδρα του Βίκου και έγιναν γνωστοί σε όλο τον ελληνικό χώρο ως Βικογιατροί . Λίγη από την γνώση τους έγινε σε εμάς γνωστή από δύο χειρόγραφα που δημοσιεύτηκαν . Αυτό που παρατηρεί κανείς μετά την ανάγνωση τους είναι οι ομοιότητες που υπάρχουν με αρχαιότερα κείμενα επειδή τα χειρόγραφα δεν αποτελούνται μόνο από ιατρικές οδηγίες αλλά και από μαγικές που έχουν την βάση τους στους μαγικούς παπύρους του 3ου και 4ου μ.Χ. αιώνα της Αιγύπτου . Μέσα σε αυτά τα χειρόγραφα μπορεί κανείς να διαβάσει οδηγίες όπως η πρόγνωση για τα χαρακτηριστικά τόσο τα ψυχικά όσο και τα σωματικά , καθώς και για την μοίρα ξεχωριστά ανδρών και γυναικών Ζωδιακού κύκλου. Παρακάτω βλέπουμε εξηγήσεις για τα όνειρα δηλ. σε ποιες μέρες του μήνα θα πρέπει να πιστέψουμε σε ένα όνειρο που είδαμε . Στο κείμενο αναφέρεται ως εξής: « Δια τα ονείρατα , εις τας πόσας του μηνός είναι καλόν , και εις τας πόσας του μηνός είναι κακόν το όνειρο καθενός κατά τας οδηγίας του προφήτη Εζρά» . Η πιο πιθανή υπόθεση για το πως βρέθηκαν αυτά τα στοιχεία στα χέρια αυτών των ανθρώπων είναι ότι κυρίως από την περιοχή Ζαγόρι κάτοικοι του ταξίδευαν στις χώρες τις Βαλκανικής , Ρωσία , και στην Αίγυπτο . Οι κάτοικοι του χωριού Αρίστη ταξίδευαν κατά προτίμηση στην Σερβία , του Πάπιγκου στην Ρουμανία και των Κήπων στην Αίγυπτο. Όλα αυτά τα χωριά βρίσκονται γύρω από την χαράδρα του Βίκου. Αυτό που φαίνεται φανερά΄ είναι ‘ότι υπήρχε μια επικοινωνία που στην βάση της ήταν εμπορική αλλά μαζί με αυτή μεταφέρθηκαν και γνώσεις .

Μερικά αποσπάσματα από τα χειρόγραφα είναι τα εξής: « Όταν ο άνθρωπος έχει βήχα να βράσεις πήγανον (ruta graveolens) και να το πίνει , εάν Δε ‘έχει παλιό βήχα μαρανθόσπορο μ ε κρασί να βράσει και να πίνει ταχέως από ένα φλιτζάνι , ας τρώγει από κοντά και πράσα ψημένα με ζάχαρη και θεραπεύεται» . Παρακάτω αναφέρει «Όταν κάποιος τρώει και δεν χωνεύει να βράσει ρίγανη με κρασί να πιει και διορθώνεται». «Όποιος κοιμάται βαριά και δεν ξυπνάει , πηγανόσπορο βάλε στο μαξιλάρι του , μάλιστα σε προσκέφαλο και ξυπνάει». « όταν βουβαθεί ο άνθρωπος τρίψουν άλας , ανακάτωσον με λάδι , δος πιειν και ομιλεί καθαρότατα». « Όταν τρέχει αίμα από την μύτη κάψε κέρατο βοδιού , κάμε το σκόνη και φύσηξε το με καλάμι» . «Όταν ο άνθρωπος λιποθυμάει πάρε ξηρό βασιλικό και βάλτο σε νερό ή σε άσπρο κρασί να μουσκέψει και ας πίνει από αυτό». « Εις δάγκωμα όφεως 3 δράμια αφιόνι ,3 δράμια νισιατίρι , 3 κεφάλια σκόρδα βάλτα με ξινόγαλο ή μαρκάτο (γιαούρτι) και άλειψε όλο το μέρος ολόγυρα».

Υπάρχουν και αποσπάσματα με μαγικό χαρακτήρα όπως: «όταν έχεις κανένα εχθρό και φοβάσαι γράψε το όνομα του ‘εις ένα φύλλο δάφνης και βάλτο στο πόδι σου και περπάτα όπου θες και δεν φοβάσαι ποια από αυτόν». « δια να είναι ο άνθρωπος πάντοτε ευτυχής , να πάρει την καρδιά της αρκούδας και αλάτισε την με κεχρί και ξήρανε την και βαστά την επάνω σου».

Μέσα σε όλα αυτά βλέπουμε μια παράδοση χρόνων και μια διαφορετική προσέγγιση της φύσης και την βαθιά αλληλεξάρτηση του ανθρώπου με αυτήν. Κάτι που όλο και φθίνει.

St.K.


Μαύρες γάτες: Γιατί τις "τρέμουμε";


Το πιο έντονο σημείο πάνω στις μαύρες γάτες είναι σίγουρα τα μάτια. Καμία άλλη γάτα δεν έχει μάτια που μπορούν να σας υπνωτίσουν, να κάνουν την αναπνοή σας να κοπεί, να σας διαπεράσουν με το βλέμα τους και στο τέλος μένοντας άναυδοι να αναρωτιέστε για το ποιος εξημέρωσε ποιον.

Κατά καιρούς έχουν ειπωθεί διάφορα πράγματα για τις γάτες. Τους έχουν αποδοθεί πολλές φορές ακόμα και υπερφυσικές δυνατότητες, όπως το ότι βλέπουν την αύρα ενός ανθρώπου, το ότι μπορούν να δουν το φάντασμα ενός πεθαμένου, ή το ότι μπορούν να προβλέψουν ένα σεισμό ή μεγάλες καταστροφές.

Βέβαια βλέποντας όλα αυτά από μια άλλη όψη, με το γυαλιστερό τους τρίχωμα και τις αινιγματικές τους ιδιότητες, έχουν θεωρηθεί μυστήριες, δαιμονικές ή και ότι προκαλούν κακοτυχία. Ανάλογα με τις εποχές και τον εκάστοτε πολιτισμό, οι μαύρες γάτες είτε είναι κυνηγημένες και σκοτώνονται ή βασανίζονται, είτε δεν είναι επιθυμητές.

Κι αυτό γιατί είναι σαν μινιατούρα ενός πάνθηρα, γιατί με τις κινήσεις τους φαίνεται ότι κινούνται ταχύτερα και ξεγλυστρούν στο σκοτάδι, ή γιατί το τρίχωμα τους, τους δίνει τη δυνατότητα σχεδόν να εξαφανίζονται στο σκοτάδι. Σε όλους σίγουρα θα έχει τύχει να δούμε κάτι να περνάει αστραπιαία από μπροστά και να μείνουμε με την απορία για το τι ήταν (ίσως ήταν μια μαύρη γάτα!)

Ό,τι και να ισχύει όμως από τα παραπάνω το θέμα είναι ότι οι μαύρες γάτες έχουν κάτι που "εξιτάρει" τη φαντασία των ανθρώπων.

Η Julie Taff, φωτογράφος της εκδοτικής εταιρείας Browntrout, είπε ότι υπάρχει ένα είδος ίντριγκας και μυστηρίου στις μαύρες γάτες. Η εταιρεία έχει εκδόσει κατά καιρούς διάφορα ημερολογία με φωτογραφίες από γάτες, με πρώτο το "Μαύρες Γάτες", το 1997, το οποίο είχε και πολύ μεγάλη επιτυχία. Η ίδια είπε ότι ετοιμάζεται ένα ημερολόγιο με μαύρες γάτες για το 2004 και ότι αυτό θα κάνει σίγουρα πάταγο. Συνέχισε λέγοντας ότι πολλοί άνθρωποι τις αγαπάνε, παρόλα αυτά η ίδια λέει ότι παρόλο που γενικά δεν είναι προληπτκή δεν περνάει ένα δρόμο αν πριν έχει περάσει μια μαύρη γάτα. Είναι εντελώς διαφορετικό να έχεις ένα ημερολόγιο με μαύρες γάτες, από το να έχεις μια γάτα.

Ο Debi Parsons - Drake μέλος οργάνωσης για την προστασία των ζώων, λέει ότι οι μαύρες γάτες είναι τα ζώα με τη λιγότερη ζήτηση, κι αυτό γιατί γύρω τους κινούνται διάφορες προληπτικές θεωρίες. Το περίεργο είναι ότι κάτι που θα απωθήσει κάποιον να αποκτησει μια μαύρη γάτα, το ίδιο μπορεί να κάνει κάποιον να θέλει μια μαύρη γάτα μανιωδώς. Δηλαδή για παράδειγμα ενώ κάποιον μπορεί να τον τρομάζουν το μαύρο χρώμα και το βαθύ, σταθερό βλέμμα, σε κάποιον άλλο αυτά λειτουργούν εντελώς αντίθετα και του αρέσουν.

Κακοτυχία

Ένας από τους πρώτους δεσμούς της μαύρης γάτας με την κακοτυχία έρχεται από την αρχαία Βαβυλώνα και την Εβραϊκή μυθολογία. Αυτός ο θρύλος παρομοιάζει τον κύκλο που κάνει η μαύρη γάτα καθώς κάθεται με το διάβολο.

Επίσης σε πολλούς Ευρωπαϊκούς λαούς οι μαύρες γάτες θεωρείται ότι είναι κακοτυχία. Θρύλοι των Αγγλοσαξόνων και των Σκανδιναβών αναφέρουν ότι αν μαύρη γάτα διασχίσει το δρόμο τότε ο πιο ασφαλής δρόμος για τον περαστικό είναι γυρίσει πίσω στο σπίτι του. Στην Ιρλανδία και τη Νορβηγία λέγεται ότι αν μαύρη γάτα διασχίσει ένα φεγγαρόλουστο μονοπάτι, αυτό σημαίνει θάνατο από επιδημία. Επίσης λέγεται ότι οι μαύρες γάτες έχουν τη δυνατότητα να αλλάζουν τη μορφή τους και μπορούν να επικοινωνούν με το διάβολο.

Μαύρες γάτες, Υγεία και Θάνατος

Εκτός των άλλων, στην Κίνα, η παρουσία των μαύρων γατών σημαίνει αρρώστια και φτώχεια.
Το 16ο αιώνα στην Ιταλία και τη Γερμανία οι άνθρωποι πίστευαν ότι αν μια μαύρη γάτα καθίσει στο κρεβάτι ενός αρρώστου τότε αυτός θα πεθάνει. Και όταν αυτό συνέβηκε κάποιες φορές, έλεγαν πως ο θάνατος οφείλονταν στις υπερφυσικές δυνάμεις της γάτας και όχι στην αρρώστια. Επίσης αν στην κηδεία αυτού του ατόμου εμφανίζονταν μαύρη γάτα τότε αυτό σήμαινε ότι θα πεθάνει και άλλο μέλος της οικογένειας.

Αντίθετα οι πρώτοι Αμερικανοί, πίστευαν ότι με το ζωμό που προερχόνταν από μια βρασμένη μαύρη γάτα μπορούσε να γιατρευτεί η φυματίωση. Το περίεργο ήταν ότι κανείς δεν τόλμαγε να σκοτώσει μια μαύρη γάτα, γιατί αυτό σήμαινε κακοτυχία. Εκτός αυτού πίστευαν ότι αν κάποιος είχε πρόβλημα με τα μάτια του, μπορούσε να γιατρευτεί αν κάποιος τον χτυπούσε με δύναμη με την ουρά μιας μαύρης γάτας.

Μαύρες γάτες και μάγισσες

Οι "γάτες και οι γυναίκες" έχουν συνδεθεί κατά καιρούς με πολλούς τρόπους. Η Freya, θεά της έρωτα και της γονιμότητας των Νορβηγών, εμφανίζεται σε αναπαραστάσεις πάνω σε άρμα που το τραβάνε 2 μαύρες γάτες. Σε κάποιες περιπτώσεις αναφέρεται ότι οι γάτες κάλπαζαν, σαν δαιμονισμένα άλογα. Μετά από 7 χρόνια υπηρεσίας στη Freya, οι γάτες μεταμορφώνονταν σε μάγισσες, οι οποίες βέβαια πολύ πιθανόν πριν απλά να ήταν μεταμφιεσμένες σε μαύρες γάτες.

Μια παράδοση της Βεγκάλης λέει ότι μια γυναίκα μπορεί να αλλάξει την ψυχή της με μια μαύρη γάτα, και από εκεί και πέρα ότι κακό συμβεί στη γάτα θα το υποφέρει η γυναίκα. Πάνω σ' αυτό υπάρχουν κάποιες μαρτυρίες που λένε ότι χτυπήματα που έκαναν σε μαύρη γάτα βρέθηκαν παρόμοια σε μια γυναίκα.

Κατά το Μεσαίωνα οι μαύρες γάτες καίγονταν στην πυρά όπως και οι μάγισσες επειδή πίστευαν ότι είχαν υπεφυσικές δυνάμεις. Πολλές φορές μάλιστα καίγονταν στη φωτιά αφού πρώτα τις είχαν δέσει σε ένα ξύλο.
Αν κάποιο άτομο δεν πάθαινε τίποτα, αν περνούσε από δρόμο που τον είχε διασχίσει μαύρη γάτα, τότε πίστευαν ότι αυτός ήταν υπό την προστασία του διαβόλου. Παρόλα αυτά αν εκείνος χτυπούσε απαλά τη γάτα τρεις φορές, τότε η κακοτυχία έφευγε.

Και επειδή όλα είναι πιθανά, ένα καλό ξόρκι δεν βλάπτει!

"Μαύρη γάτα πέρασε από το δρόμο μου.
Φέρε τύχη στο σπιτικό μου,
Και όταν λείπω απ' το σπίτι μου
Δώστη μου όπου κι αν γυρνώ."

Αφού πείτε το ξόρκι αφήστε τη γάτα να φύγει. Αν την πειράξετε ή τη χτυπήσετε τότε θα έχετε κακοτυχία!

Στη Φιλανδία πιστεύονταν ότι οι μαύρες γάτες μετέφεραν τις ψυχές των πεθαμένων στον άλλο κόσμο, ενώ οι Κέλτες πίστευαν ότι οι μαύρες γάτες ήταν ενσαρκώσεις όντων που είχαν τη δυνατότητα της πρόβλεψης. Στην Ινδία οι μαύρες γάτες συνδέονταν με τη μετεμψύχωση. Πίστευαν ότι όταν έχει γίνει μια μετεμψύχωση, η ψυχή αυτή μπορεί να ελευθερωθεί αν ρίξει μια μαύρη γάτα σε ένα φούρνο.

Καλοτυχία

Αν και όλοι σχεδόν οι λαοί κυνηγούν τις μαύρες γάτες και τις θεωρούν κάτι κακό, στη Βρετανία και την Αυστραλία, οι μαύρες γάτες σημαίνουν καλή τύχη. Κάποιοι αγρότες πίστευαν ότι οι μαύρες γάτες μπορούν να ανακαλύψουν κρυμμένους θησαυρούς, αν βέβαια ακολουθηθεί μια συγκεκριμένη διαδιακασία. Έπρεπε να αφήσει κάποιος τη γάτα ελεύθερη σε μια διασταύρωση πέντε δρόμων και μετά απλά να την ακολουθήσει.

Στο Yorkshire, οι γυναίκες των ψαράδων κράταγαν στο σπίτι μια μαύρη, σαν εγγύηση ότι οι άντρες τους θα επιστρέψουν. Αν έμπαινε μαύρη γάτα στο σπίτι ή στο πλοίο τότε ήταν καλή τύχη, ειδικά αν δεν είχε καμία λευκή τρίχα. Οι γάτες δεν διώχνονταν ποτέ γιατί αυτό σήμαινε ότι διώχνεις την τύχη σου. Αν έριχνες τη γάτα μέσα στη θάλασσα θα ανέβαιναν αμέσως τα νερά της και θα ερχόταν μια βίαιη καταιγίδα. Αυτή η πρόληψη της καλής τύχης, είχε σαν αποτέλεσμα να κλέβονται οι μαύρες γάτες από τα σπίτια!

Ο Βασιλιάς Κάρολος ο 1ος μάλιστα για να αποφύγει το φαινόμενο της κλοπής είχε βάλει άτομα να φρουρούν τη γάτα του.

Αφρικανικές και Αμερικανικές παραδόσεις λένε ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν τύχη στο τζόγο. Έτσι πολλοί τζογαδόροι κουβαλούσαν μαζί τους μια μαύρη γάτα.

Η Zora Neale Hurston, η οποία έχει σπουδάσει Hoodoo - παρόμοιο με το Voodoo - και ο Harry Middleton, ο οποίος είχε συγκεντρώσει πάνω από 13000 ξόρκια, στη δεκαετία του '30 πίστευαν ότι κάθε μαύρη γάτα έχει ένα κόκαλο στο σώμα της που της δίνει τη δυνατότητα να εξαφανίζεται ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιστροφή στη ζωή ενός αγαπημένου προσώπου. Ο μόνος τρόπος για να πάρει κάποιος αυτό το κόκαλο είναι να ρίξει τη γάτα σε βρασμένο νερό τα μεσάνυχτα. Όταν η γάτα βράσει και το κρέας ξεχωρίσει από το κόκαλο τότε το το κόκαλο που χρειάζεται θα μείνει στην επιφάνεια του βρασμένου νερού.

Σήμερα

Εξαιτίας όλων αυτών των προλήψεων που υπάρχει κατά των μαύρων γατών, τα ιδρύματα που φυλάσσουν ζώα δεν δίνουν μαύρες γάτες για υιοθεσία την ημέρα των Ευχαριστιών για να αποφύγουν τις βιαιότητες κατά των ζώων. Παρόλα αυτά η Merritt Clifton, δημοσιογράφος, μετά από έρευνα έφτασε στο συμπέρασμα ότι όλα όσα προαναφέρθηκαν για τις θυσίες είναι παραδόσεις και όχι πραγματικά γεγονότα. Η ίδια είπε ότι έψαχνε για 10 χρόνια αλλά δεν κατάφερε να βρει καμία απόδειξη. Κάποιοι σε σατανικές τελετές χρησιμοποιούν γάτες αλλά για εκείνους οποιαδήποτε γάτα είναι το ίδιο, άρα δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο με τις μαύρες γάτες.

Συνέχισε λέγοντας ότι έχουν βρεθεί κατά καιρούς πτώματα γατών σκοτωμένα με πολύ αγριότητα, αλλά οι αστυνομικοί είναι συνιθισμένοι με πτώματα αθρώπων και δεν δίνουν σημασία σ' αυτά, πιστεύοντας ότι τα σκότωσε κάποιο κογιότ ή σκυλιά.

Μπορούμε να ξεχωρίσουμε ότι μια γάτα έχει θανατωθεί από άνθρωπο, γιατί είναι πιθανό να είναι τυφλωμένη ή ακρωτηριασμένη. Επίσης θέλοντας να επιβραδύνουν τα βασανιστήρια αφήνουν σημάδια κυρίως στο πρόσωπο με φωτιά ή πολύ ζεστά αντικείμενα. Αυτά είναι χαρακτηριστικά που δεν πρόκειται να τα δει κανείς ποτέ σε ένα ζώο που έχει σκοτωθεί από άλλο ζώο. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει γρήγορος και ακαριαίος θάνατος. Όταν ένα ζώο πάει να σκοτώσει δεν έχει περιθώριο για λάθη και το κάνει άμεσα, γιατί δεν έχει χρόνο για μη απαραίτητους τραυματισμούς. Τα δόντια τους κόβουν ακριβώς εκεί που πρέπει, γιατί διαφορετικά έχουν χάσει το φαγητό τους.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις η τύχη ή η ατυχία της μαύρης γάτας δεν έχει σημασία. Το μαύρο της τρίχωμα είναι πολύ καλό καμουφλάζ για το βράδυ, αν και για τα αυτοκίνητα αυτό λειτουργεί αντίθετα.

Οι προλήψεις όσο κι αν θέλουμε να το αποφύγουμε έχουν περάσει στην εποχή μας. Αυτό μπορούμε να το δούμε ακόμη και στη μουσική, όπως για παράδειγμα το κλασσικό κομμάτι "Bad Luck Blackie" του Tex Avery, ή το "Black Cat" της Janet Jackson.

Οι μαύρες γάτες έχουν ένα μυστήριο και αγγίζουν τους πάντες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Το μυστήριο αυτό όμως μάλλον θα παραμείνει ανεξιχνίαστο όπως γίνεται εδώ και αιώνες.

ο Προεδρος των "Οικολογων" λεει οτι "Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟ 1912 ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ"

ΒΙΝΤΕΟ-ΠΡΟΚΛΗΣΗ:Ο δήθεν Οικολόγος Μ.Τρεμόπουλος σε ανθελληνικό παραλήρημα ενώπιον Βοσκόπουλου Ουράνιου Τόξου και λοιπών Ψευτομακεδόνων!!!