Η κατασκευασμένη τρομοκρατία

Επισκέπτης στο Ρεσάλτο


Η κατασκευασμένη τρομοκρατία
ή
Η ιστορία δεν είναι συνωμοσιολογία


Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος.
Μανόλης Αναγνωστάκης

Πρέπει κάποια ζητήματα, όσο και αν είναι αυτονόητα και ιστορικά αδιαμφισβήτητα, να τα επαναλαμβάνουμε κουραστικά: Να τα καρφώνουμε σαν πρόκες, «να μη τα παίρνει ο άνεμος».

Από την πρώτη ημέρα της έκδοσης του ΡΕΣΑΛΤΟ αναλύουμε, σε σωρεία άρθρων μας, το αυτονόητο: Ότι η σύγχρονη τρομοκρατία στις πολύχρωμες ποικιλίες της (από τις τρομοκρατικές ομάδες, τις επιδρομές των κουκουλοφόρων και τις «εξεγέρσεις» τους μέχρι τους επιδοτούμενους «αντιρατσιστές) αποτελούν έργο των μυστικών υπηρεσιών.

Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς μεγάλη «φαντα-CIA» για να αντιληφθεί ότι όλα αυτά τα παιχνίδια του Χρυσοχοϊδικου τρόμο-θεάματος, καθώς και της επιδοτούμενης «αντιρατσιστικής υστερίας (αναλύονται σε άλλα άρθρα) αποτελούν το πολυπλόκαμο δίκτυο των μυστικών υπηρεσιών, με στρατηγικούς και άμεσα πολιτικούς στόχους της πλανητικής εξουσίας.

Και όμως ουδείς θέτει τα αυτονόητα ερωτήματα: Ποιοι κινούν τα νήματα (ανενόχλητοι και ασύλληπτοι), αυτής της χρόνιας και συστηματικής νεροποντής των εγκληματικών ενεργειών;

Πώς γίνεται αυτή η πολυπλόκαμη τρομοκρατική «επιδημία», μια «επιχείρηση» με τόσα υποκαταστήματα εξοπλισμών και μαζικών «πωλήσεων», να μένει στο σκοτάδι και να μην εξαρθρώνεται ούτε ένα υποκατάστημά της, παρά να συλλαμβάνοντα μόνο κάποια «αναλώσιμα» σκόρπια «υλικά»; Γιατί γίνονται όλα αυτά; Πού αποσκοπούν;

Κανένα απʼ όλα αυτά τα ερωτήματα δεν τίθεται!!!

Σύσσωμοι οι ευνούχοι της εξουσίας (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι και «ειδικοί») μας πρήζουν τα αυτιά με τα πολυφορεμένα, αφηρημένα κλισέ του κοινωνιολογισμού για τα αδιέξοδα της κοινωνίας, την εξαθλίωση και την απελπισία των νέων ή με ανέξοδους ηθικούς αναθεματισμούς.

Με τέτοιου είδους ταχυδακτυλουργίες και δόλιες αφαιρέσεις παρακάμπτουν τα αυτονόητα: Τα συγκεκριμένα πολιτικά ερωτήματα, τη «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης», καθώς και την ιστορική γνώση…

Αλλά οι ευνούχοι της εξουσίας δεν αρκούνται μόνο σε αυτά. Προσπαθούν απεγνωσμένα να απαξιώσουν και οποιαδήποτε αναφορά και ανάλυση ξεκινάει από το αυτονόητο, καθώς και από τη συσσωρευμένη ιστορική εμπειρία.

Πεισματικά και υστερικά στιγματίζουν σαν συνωμοσιολογία οποιαδήποτε άποψη υποστηρίζει το προβοκατόρικο και κατασκευασμένο έργο αυτών των πρακτικών. Λοιδορούν οποιονδήποτε τολμήσει να συνδέσει αυτό το μακάβριο τρομοκρατικό θέαμα με τις μυστικές υπηρεσίες και τα παιχνίδια της εξουσίας.

Τα σύγχρονα νεοταξικά ιδεολογήματα και τα μίσθαρνα όργανά τους κρύβονται πίσω από την ταχυδακτυλουργική αναστροφή των εννοιών: Η σύγχρονη ρατσιστική φρενοβλάβεια κρύβεται πίσω από την «αντιρατσιστική» υστερία, οι σύγχρονοι φασίστες που καίνε και καταστρέφουν τα πάντα καλύπτονται πίσω από την «αντιφασιστική» ρητορική…

Το ίδιο οι συνωμοσιολόγοι και οι συνωμότες του καθεστώτος κρύβονται πίσω από την «αντι-συνωμοσιολογία»!!!

Αυτοί, λοιπόν οι συνωμοσιολόγοι της «συνωμοσιολογίας», θέλουν να μας πείσουν ότι η Ιστορία είναι υστερική συνωμοσιολογία. Γιʼ αυτό «φεύγουν» μακριά από την ιστορία, όπως ο διάβολος από το λιβάνι.

Ας φρεσκάρουμε λίγο την ιστορία με κάποια συνοπτικά γεγονότα, τα οποία έχουμε πολλές φορές αναφέρει και αναλύσει:

α). 1969: τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρώμη και το Μιλάνο, με 16 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Με καθυστέρηση δέκα ετών αποδείχτηκε ότι ήταν έργο της CIA, με ακροδεξιά προβιά.

β). Αποκαλύψεις στη δεκαετία του 1990:Τόσο πίσω από τρομοκρατική επίθεση του Αυγούστου του 1974, στην Ιταλία, με 12 νεκρούς στο «τρένο «Ιτάλικους», όσο και πίσω από τα τρομοκρατικά πλήγματα στην Μπολόνια με 80 θύματα, τον Αύγουστο του 1980, βρισκόταν η μασονική στοά «Ρ-2», επικεφαλής της οποίας ήταν ο προσωπικός φίλος του Ρήγκαν και παλιός «γνώριμος» της CIA, ο Λίτσο Τσέλι…

γ). 2.000: Με δηλώσεις του στην εφημερίδα «La Republica», ο επικεφαλής της στρατιωτικής αντικατασκοπίας της δεκαετία του ʼ70, ο Τζαναμέλιο Μαλέτι, αποκέλυψε:

«Ο σταθμός της CΙΑ στη Γερμανία προμήθευσε σε ακροδεξιές ομάδες πυρομαχικά και εκρηκτικούς μηχανισμούς, λειτουργούσε ως σύνδεσμος ανάμεσα στις ακροδεξιές οργανώσεις της Ιταλίας και της Γερμανίας, ενώ, παράλληλα, τους υπαγόρευε και τον τρόπο δράσης τους».

Στόχος της CIA - κατά τον Μαλέτι - «να εμποδίσει με την τρομοκρατική συνδρομή της άκρας Δεξιάς τη στροφή της κοινωνίας στην Ιταλία και στη Γερμανία προς την Αριστερά»...

δ). Ο στρατηγός Ουίλιαμ Γιαρμπόρο, καθοδηγητής των ειδικών υπηρεσιών της CΙΑ, δήλωσε στο περιοδικό «L' Europeo» (29/9/1978):

«Η λεγόμενη "τυφλή" τρομοκρατία είναι μια τακτική, επεξεργασμένη από τη CΙΑ, σε συνεργασία με διάφορους ατλαντικούς οργανισμούς. Η τακτική αυτή χρησιμοποιείται κυρίως σαν βασικό στοιχείο για διάφορα προγράμματα, που έχουν σαν σκοπό να αποσταθεροποιήσουν τις κυβερνήσεις και να πείσουν τον πληθυσμό να συμφωνήσει με την εγκαθίδρυση ισχυρού αστυνομικού κράτους»...

ε). Στο «Εγχειρίδιο για τις μυστικές υπηρεσίες - Επιχειρήσεις σταθεροποίησης - Κατασκοπία», που συντάχθηκε από το αμερικανικό στρατιωτικό επιτελείο το 1970 και ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια δεκαετία αργότερα, γίνεται λόγος για «διείσδυση ειδικών πρακτόρων» σε διάφορες οργανώσεις, οι οποίες «υπό τον έλεγχο των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αρχίζουν βίαιες και άλλες πράξεις» στο έδαφος ξένων χωρών. Στόχος τους - σημειώνεται - είναι η δικαιολόγηση της επιβολής ενισχυμένων κατασταλτικών μέτρων από τη σύμμαχο προς τις ΗΠΑ κυβέρνηση εναντίον των εσωτερικών της αντιπάλων και των λαϊκών κινητοποιήσεων.

Για την ευόδωση του εγχειρήματος «η χρησιμοποίηση ακροαριστερών οργανώσεων» - όπως αναφέρεται σχετικά στο «εγχειρίδιο» - «μπορεί να οδηγήσει στο ζητούμενο στόχο»...

ζ). Η δολοφονία Μόρο. Ποιος ωφελήθηκε και πώς αξιοποιήθηκαν οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες»; Σύμφωνα με τις δηλώσεις στο περιοδικό «Πανόραμα» (8/8/1978) των Πικολί και Τζαμπερλέτι (πρώην γραμματέα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και πρώην υπουργού Εσωτερικών, αντίστοιχα).

«Ο Μόρο πλήρωσε με τη ζωή του την προσπάθεια να αποδεσμεύσει την Ιταλία από την "υπό εποπτεία ελευθερία" στην τροχιά των ΗΠΑ και επειδή αρνήθηκε να αποκλείσει την είσοδο του ΙΚΚ στην κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την πίεση του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ»...

Σημείωση: Πάνω σε αυτό το θέμα, συγκλονιστικά αποκαλυπτικό είναι και το βιβλίο του Τζανφράνκο Σανγκουινέττι: «Περί της τρομοκρατίας και του κράτους» (εκδόσεις «Ύψιλον»).


η). «Ουάσιγκτον Ποστ» τον Αύγουστο του 1981:
«Η CΙΑ επιστρέφει αθόρυβα στις παλιές μεθόδους εκτέλεσης των μυστικών υπονομευτικών επιχειρήσεων» και «υποστηρίζει κρυφά τις αντικυβερνητικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν...»,

Τότε προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως «δημιουργός» του Μπιν Λάντεν και της «Αλ Κάιντα» είναι οι ΗΠΑ...

Περιοριστήκαμε σε μερικά μόνο «στιγμιότυπα» από τη διεθνή εμπειρία σχετικά με τη διασύνδεση αυτού που αποκαλείται «τρομοκρατία» με τα πασίγνωστα σκοτεινά κέντρα, με τις μυστικές υπηρεσίες και τους διαβόητους μηχανισμούς.

Τα ντοκουμέντα είναι γνωστά και τα στοιχεία αδιάψευστα.

Ελληνικά στιγμιότυπα:

α). Η πασίγνωστη «Κόκκινη Προβιά».
β). Οι «ορφανές βόμβες» στην Αθήνα
γ). Το βαν στην πλατεία Αμερικής με τους Αμερικανούς πράκτορες που φυγαδεύτηκα άρον-άρον από την Ελλάδα το 1993.
δ). Τα «κλιμάκια» από FBI μέχρι Σκότλαντ Γιαρντ που αποτέλεσαν το πλέον ορατό (υπο)προϊόν της μαφιόζικης δράσης των κατά καιρούς κουμπουροφόρων.
ε). Τα φιάσκα των δήθεν εξαρθρώσεων της «17Ν» και του δήθεν Ε.Λ.Α., με τους κατασκευασμένους ενόχους, τους συνεργαζόμενους, τους πράκτορες που «έδεναν» τα χαλκευμένα κατηγορητήρια, καθώς και με τους «συνεργαζόμενους» δικηγόρους και μάρτυρες…

Όλα αυτά δεν τα «σκαλίζει» κανένας. Είναι συνωμοσιολογία!!!