“Μπορούμε να εκτεθούμε στον HIV πολλές φορές χωρίς να μολυνθούμε. Το αμυντικό μας σύστημα... θα απαλλαγεί από τον ιό μέσα σε λίγες εβδομάδες, αν έχουμε ένα καλό αμυντικό σύστημα... Ειναι σημαντική γνώση που πολλές φορές αγνοείται τελείως. Οι άνθρωποι πάντα σκέφτονται πρώτα τα φάρμακα και τα εμβόλια... Δεν υπάρχει κέρδος [στη διατροφή]”
Η παραπάνω δήλωση είναι του ίδιου του Dr. Luc Montagnier, μετά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Ιατρικής το 2008 “για την ανακάλυψη του ιού ΗΙV”, στο ντοκιμαντέρ House of Numbers.
Κάποιοι όμως συνεχίζουν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Κάποιοι συνεχίζουν να παίζουν με ανθρώπινες ζωές. Κάποιοι μπροστά στο κέρδος ξεχνούν πως πρώτα είναι γιατροί, ενώ άλλοι [γιατροί] δεν φρόντισαν ποτέ να μάθουν την "άλλη άποψη", πριν τολμήσουν να δώσουν δηλητήρια σε "τάχα οροθετικούς ασθενείς"...
Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να κάνω μία αναφορά στο άλλο μεγάλο ψέμα της σύγχρονης ιατρικής, που σύμφωνα με ερευνητές και μαρτυρίες, συνδέεται άμεσα με το ζήτημα και την πρακτική των εμβολίων, αλλά και τα φαρμακευτικά καρτέλ: το AIDS.
Πολλοί από εσάς θα έχετε ήδη φαντάζομαι προσέξει την ελληνική σελίδα http://www.hivwave.gr, όπου υπάρχει συγκεντρωμένο υλικό και η μαρτυρία μιας γυναίκας αγωνίστριας, που αφού πάλεψε για τη ζωή της κυνηγά τώρα και τη δικαίωση της από την ελληνική δικαιοσύνη. Το όνομα της?: Μαρία Παππαγιαννίδου -δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου "ΑΝΤΙΟ AIDS- υπήρξε ποτέ?"Η ίδια γράφει:
Θεωρώ πως είναι απαράδεκτο, ανήθικο και εγκληματικό να αποκρύπτεται μέρος της αλήθειας όταν έχουμε να κάνουμε με ένα ζήτημα ζωής και θανάτου.
Βρέθηκα "οροθετική" πριν από 25 χρόνια, το 1985. Εμαθα ότι υπάρχει αντίθετη άποψη πάνω στο ζήτημα μόλις το 2006, 21 χρόνια αργότερα. Αφότου είχα πάρει τη συνταγογραφημένη θεραπεία του AIDS επί 12 χρόνια επειδή νόμιζα ότι δεν είχα άλλη επιλογή. Εφτασα στα πρόθυρα του θανάτου ξανά και ξανά από τις παρενέργειες των φαρμάκων, ήταν ένας εφιάλτης χωρίς τέλος.
Δεν θα έπρεπε να ήξερα νωρίτερα ότι υπήρχε και άλλη άποψη πάνω στο θέμα; Και να αποφασίσω για τον εαυτό μου ποιά λύση θα ακολουθούσα;
Αφού είδα την εικόνα στο σύνολό της σταμάτησα τη θεραπεία, τις εξετάσεις και τη συμβουλευτική του AIDS στις 23 Απριλίου 2007, και επανέκτησα την υγεία μου. Ζω ευτυχισμένη τώρα με τον σύζυγό μου, ο οποίος μου αποκάλυψε την άλλη πλευρά του AIDS.
Στην ΑΓΩΓΗ της καταγγέλει:
ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ(...)
Της Μαριας Παπαγιαννιδου, δημοσιογραφου, κατοικου Αθηνων, .........
Κ Α Τ Α
1. – Tου Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργο Οικονομικών
2. – Του Υπουργειου Υγείας και Πρόνοιας, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας, που κατοικοεδρεύουν στην Αθήνα,
3. - Tου Ν.Π.Ι.Δ., με την επωνυμία «ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΔΙΚΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα
4. - Tου Εθνικου Οργανισμου Φαρμακου, που εδρευει στην Αθηνα, οδος Βας. Σοφιας αρ.
5. - Tου Ν.Π.Δ.Δ «Περιφερειακο Λαικο Νοσοκομειο Αθηνων», που εδρευει στην Αθηνα, οδος Μικρας Ασιας αρ.
• ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ
- Ελλειμμα νομιμότητας στην εφαρμογή του σχεδίου δράσης.
Το να ανακοινώνεις σε κάποιον ότι έχει μολυνθεί από έναν θανατηφόρο ιό ή ότι μπορεί να μολυνθεί, είναι μάλλον σοβαρό για να το αφήσεις χωρίς αποδείξεις. Θα έπρεπε να του προσφέρεις τόση πληροφόρηση για το θέμα ώστε να είναι σε θέση να δώσει «συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης» πριν κάνει το τεστ που θα τον βγάλει ετοιμοθάνατο και πριν αρχίσει τη θεραπεία για την υποτιθέμενη αρρώστια που τον βρήκε. Προσωπικά, δεν έλαβα επαρκή πληροφόρηση για το νεόκοπο σύνδρομο. [Και βεβαιως η μεγιστη πλειοψηφια των «οροθετικων» η και των «ασθενων του AIDS » ιδιες καταστασεις εχουν βιωσει και βιωνουν και σημερα ακομα...] Δεν με ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις ούτε για την ύπαρξη του ιού, ούτε για την παθογένειά του, ούτε για τη μεταδοτικότητά του μέσω σεξ, ούτε για την ανίχνευσή του με οποιοδήποτε τεστ, και ότι όλα αυτά βασίζονται σε μια τεχνητή επιστημονική ομοφωνία που διογκώνεται καθημερινά με νέες γενναίες επιχορηγήσεις. Δεν έλαβα γνώση ζητημάτων που αγγίζουν τη σφαίρα πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, ή τη λογοκρισία των κριτικών αντιρρήσεων πάνω στο θέμα. Μου έδωσαν μόνο να καταλάβω τη νοοτροπία ταμπού που καλλιεργείται στην κοινωνία γύρω από το ζήτημα. Παρ’ ολίγον να συμπεριληφθώ οριστικά στα θύματα της υποθεσης, αλλά τελευταία στιγμή ανακάλυψα τον αντίλογο που έλειπε από το προσκήνιο. Η κριτική αντιμετώπιση του όλου ζητήματος, έστω και αργά, αποδείχθηκε στην περίπτωσή μου η θεραπεία για το AIDS. Αν είναι έτσι, τότε αυτό που συντελείται γύρω μας είναι έγκλημα.
---
Παραβαινοντας ετσι το
• Αρθρο:11 του Νόμου 3418 /2005
(Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας).
Συνέπειες
Κοινωνική ζωή: Με έκαναν άρρωστη και η ζωή μου από πολλές απόψεις καταστράφηκε για πολύ μακρύ διάστημα, από το 1985 μέχρι πριν από δύο χρόνια, δηλαδή για πάνω από 20 χρόνια.
Δεν μπόρεσα να κάνω οικογένεια από τα 20 ως τα 40 μου, προσπαθώ να το πετύχω τώρα με υψηλό ψυχικό κόστος και πίεση χρόνου. Μετά από το χρονικό διάστημα που ήμουν καταδικασμένη στην απραξία και το υπερβολικό άγχος, έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη διασκέδαση. Αισθάνομαι ψυχική κούραση και δυσκολεύομαι πια να βρω τη δύναμη και τη ζωτικότητα για κοινωνική ζωή. Εχουν εξαντληθεί όλα τα αποθέματα ενέργειάς μου.
Η επαγγελματική σταδιοδρομία: φρέναρε στο σημείο που βρισκόταν το 1995 και έκτοτε μηδενίστηκε. Είχα αλματώδη άνοδο ως το σημείο αυτό με προοπτική να γίνω αρχισυντάκτης στο πολιτιστικό τμήμα της εφημερίδας "Το Βήμα", και σήμερα είμαι εκ των πραγμάτων στην εφεδρεία. Χωρίς καμία ελπίδα ανέλιξης.
Η οικονομική κατάσταση: χαμένα έσοδα από τα χρόνια που ήμουν πολύ άρρωστη για να δουλέψω. Ο μισθός μου παραμένει καθηλωμένος στα επίπεδα του 1995, και δεν υπάρχει περίπτωση να μου εμπιστευτούν κάτι μεγαλύτερο ή πιο υπεύθυνο με μεγαλύτερη αμοιβή. Δεν μπορώ επίσης να αλλάξω δουλειά: έχω υποφέρει τόσο πολύ ψυχικά και σωματικά ώστε νιώθω πως δεν έχω πια καθόλου δύναμη για να καταβάλω νέες προσπάθειες
Η υγεία: Δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να αποκατασταθεί η βλάβη στον οργανισμό από την αντιρετροϊκή αγωγή που πήρα επί 12 χρόνια: Από τις 10 Μαρτίου 1995 ως τις 23 Νοεμβρίου μου χορηγήθηκε ΑΖΤ. Από τις 23 Νοεμβρίου 1995 ως τις 24 Σεπτεμβρίου 1996, ΑΖΤ και Hivid. Από τις 25 Σεπτεμβρίου 1996 ως τις 26 Μαΐου 1999, το πρώτο κοκτέιλ αναστολέων πρωτεάσης Norvir, Hivid, 3TC. Από τις 27 Μαΐου 1999 ως τον Ιανουάριο του 2005, το κοκτέιλ Crixivan, Hivid, 3TC. Και από τον Ιανουάριο του 2005 ως τις 23 Απριλίου 2007, Stokrin και Emtriva.
Αποτέλεσμα:
• Ζημιά στη λειτουργία του εγκεφάλου. Δεν θυμάμαι λέξεις, πληροφορίες, πράγματα που συνέβησαν λίγο πριν. Η μερική αμνησία που είχα πάθει από τα φάρμακα την εποχή που έπαιρνα το Crixivan (1999-2005) έχει μεν υποχωρήσει αλλά ακόμα υφίσταται. Ξεκινώ να μιλήσω και ξεχνώ τι ήθελα να πω. Εχω δυσκολία στο να αρθρώσω μια ολοκληρωμένη πρόταση. Χάνεται ο ειρμός. Η σκέψη μου μπερδεύεται. Η γλώσσα μου δένεται, δεν υπακουει στη σκεψη μου. Στον γραπτό λόγο επίσης δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς μου - είμαι δημοσιογράφος, γράφω άρθρα. Σημειωτέον ότι ήμουν - και παραμένει ακόμα η φήμη μου - δεινή στον χειρισμό του λόγου.
• Υποφέρω από διάφορες ενοχλήσεις, χωρίς όμως να βρίσκεται καμία εξήγηση για αυτές στις εξετάσεις της κλασικής ιατρικής. Σύμφωνα με τη διαγνωστική εξέταση ΒΕ-Τ-Α (Βιοηλεκτρονική ανάλυση εσωτερικού περιβάλλοντος του οργανισμού), που έκανα στο ιατρείο της ειδικού παθολόγου Ανίτας Μάλερ (Αναβρύτων 12, Μαρούσι) στις 18/05/2009, διαγνώστηκε σε μένα:
• Οξέωση του αίματος λόγω της επιβάρυνσης από τοξίνες και λόγω του οξειδωτικού στρες. Αυτό σημαίνει ότι το αίμα παρακρατάει το οξυγόνο και δεν το μεταφέρει στα κύτταρα, οπότε χάνω γρήγορα τις δυνάμεις μου και κουράζομαι εύκολα μέσα στην ημέρα. Εχουν καταστραφεί τα μιτοχόνδρια των κυττάρων μου, τα οποία είναι δομικά συστατικά τους. Η ανάπλασή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη.
• Χρόνια επιβάρυνση του πεπτικού συστήματος, διαταραχή μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου, υπολειτουργία των νεφρών. Προσπαθώ τώρα να αποκαταστήσω την ισορροπία του οργανισμού μου αλλάζοντας την διατροφή, τον τρόπο ζωής και κάνοντας τη σωστή θεραπεία (με βιολογικά φάρμακα και άλλες εναλλακτικές θεραπείες) με την καθοδήγηση της γιατρού Ανίτας Μάλερ στην Αθήνα και της γιατρού Juliane Sacher (Wielandstr.12, 60313 Frankfurt) στη Γερμανία.
*
Η λιποδυστροφία που προκλήθηκε από τα φάρμακα του AIDS δεν είναι εύκολο να διορθωθεί. Ο,τι και αν έχω κάνει για να απαλλαγώ, τα σημάδια του AIDS παραμένουν πάνω μου για να μου υπενθυμίζουν τι πέρασα.
• Παρατεινόμενο άγχος: Η υποχρεωτική χορήγηση αντιρετροϊκής θεραπείας στις εγκύους οροθετικές γυναίκες και τα παιδιά τους μου δημιουργεί τεράστιο άγχος και ένταση.
Αντιμετωπίζω το ενδεχόμενο να δω το παιδί μου να δηλητηριάζεται με τον ίδιο τρόπο που έκαναν σε μένα. Ενώ μπορώ ακόμα να δημιουργήσω την οικογένεια που άδικα μου στέρησαν τόσα χρόνια, βρίσκω τους δήμιους πάλι μπροστά μου. Εχω την αίσθηση ότι δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγώ από αυτούς. Αυτά είναι τοξικά συναισθήματα.Και υποφέρω ακόμα από αυτά, συν τον θυμό που έχει προστεθεί.
Δεν είναι εύκολο να απαλλάξεις τον εαυτό σου από όλα αυτά τα τοξικά συναισθήματα, έχεις όλες τις απαγορεύσεις ακόμα μέσα σου. Ανακτάς την ελευθερία σου και δεν ξέρεις τι να την κάνεις. Δεν μπορείς να αλλάξεις τρόπο σκέψης ξανά τόσο γρήγορα.
(ολόκληρο το κείμενο της ΑΓΩΓΗΣ εδώ)Σίγουρα δεν τελειώνει εδώ η αναφορά για το AIDS, ωστόσο ελπίζουμε πως όσο περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν το θάρρος να πάρουν την ευθύνη της υγείας και της ζωής τους στα χέρια τους και δεν διστάζουν μπροστά στην Αλήθεια να ζητήσουν και την επέμβαση της Δικαιοσύνης, τόσο περισσότερο θα αποχαιρετάμε τις απάνθρωπες πρακτικές της εμπορευματοποιημένης ιατρικής των φαρμακευτικών καρτελ... Μια τέτοια προοπτική σίγουρα θα αλλάξει αργά ή γρήγορα τα δεδομένα της ιατρικής και θα αποκαταστήσει την ίδια την έννοια της Υγείας και της Θεραπείας...
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου