Δεν αξίζει να κλάψεις για κανέναν...
όσοι αξίζουν τα δάκρυά σου,
δεν θα σε κάνουν ποτέ να κλάψεις...
Αυτοί που μας πληγώνουν,
ποτέ δεν ήταν δικοί μας και όμοιοί μας...


"Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."

"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"

Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Πως στήνεται ένα “θερμό επεισόδιο” εκ του ασφαλούς!

Γράφει ο Λουκάς Δ. Συμπεράς

Το Ανεξάρτητο Ινστιτούτο Επιστήμης και Διεθνούς Ασφάλειας (ISIS) εδρεύει λίγα χιλιόμετρα από το Λευκό Οίκο στην Ουάσινγκτον, ενώ θεωρείται και ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της ομοσπονδίας. Τον Απρίλιο του 2008, ο τότε πρόεδρος του Ινστιτούτου, Ντέιβιντ Ολμπράιτ, έλαβε μια αναπάντεχη πρόσκληση από τη CIA με σκοπό να παραστεί σε μια συνάντηση. Εκεί, ο τότε διευθυντής της CIA Μάικλ Χέιντεν έδειξε σε παρουσίαση εικόνες όπου μέλη των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ (Mossad) είχαν υποκλέψει σημαντικότατα αρχεία από τον υπολογιστή ενός Σύριου πυρηνικού επιστήμονα, κατά τη διάρκεια διαμονής του στο Λονδίνο. Ο συγκεκριμένος Σύριος πυρηνικός επιστήμων επισκεπτόταν σχετικά συχνά το Λονδίνο με σκοπό να παρακολουθεί συνέδρια, ενώ έμενε πάντοτε και σε ένα συγκεκριμένο ξενοδοχείο, που εκ των υστέρων όπως αποδείχτηκε ήταν ως κίνηση …λάθος.
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, τα πρώτα συμπεράσματα ήταν πως υπήρχαν υπόνοιες ύπαρξης ενός πυρηνικού αντιδραστήρα στη Συρία. Το αξιοσημείωτο ωστόσο ήταν το γεγονός πως οι φωτογραφίες του αντιδραστήρα του Αλ Κιμπάρ (Συρία) με τις αντίστοιχες φωτογραφίες του πυρηνικού αντιδραστήρα της Γιονγκμπιόν (Βόρεια Κορέα) είχαν τόσες ομοιότητες που δημιουργούσαν υποψίες.

Ωστόσο ο φόβος, ώστε τα νέα ευρήματα των μυστικών υπηρεσιών να αποδειχτούν ξανά αβάσιμα ήταν πέρα για πέρα ορατός, την ώρα που δεν είχε κοπάσει ο θόρυβος της παταγώδους αποτυχίας σχετικά με τα συμπεράσματα περί ύπαρξης πυρηνικού εργοστασίου στο Ιράκ, που είχαν βασιστεί σε πληροφορίες της CIA και όπως στη πορεία αποδείχτηκαν ήταν αβάσιμες.

Η εμπλοκή της Βορείου Κορέας στη κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στη Συρία δήθεν καταχωρήθηκε τότε ως σενάριο στα «συρτάρια» των μυστικών υπηρεσιών και απλώς αποφασίστηκε να θεωρηθεί όχι ως δεδομένο αλλά ως απλό ενδεχόμενο. Όχι όμως για πολύ.
Όπως όλα έδειξαν στη πορεία μπορεί ναι μεν τον Απρίλιο του 2008 να έγινε και η επίσημη παρουσίαση των στοιχείων, ωστόσο είχαν προηγηθεί πολλές διαβουλεύσεις υπό το βάρος πρόσθετων στοιχείων που δεν παρουσιάστηκαν το 2008 και απλώς κρατήθηκαν μυστικά από όλους.
Πέρα αυτού, όπως πολύ αργότερα αποδείχτηκε, στο Σύριο πυρηνικό επιστήμων οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, είχαν καταφέρει να εγκαταστήσουν αρκετό καιρό πριν από το 2008, ένα «λογισμικό» υποκλοπής στο προσωπικό του φορητό υπολογιστή ώστε να είναι σε θέση να γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή τις δραστηριότητές του στο εσωτερικό του πυρηνικού εργοστασίου. Μέσω της συγκεκριμένης υποκλοπής, καταγράφηκαν όλες οι συνομιλίες μεταξύ Σύριων και Βορειοκορεατών με στρατιωτικούς ακόλουθους του Ιράν στη πυρηνική βάση του Αλ Κιμπάρ (Συρία), που αργότερα παρουσιάστηκαν και ως νέα ευρήματα στη παρουσίαση της CIA στο Πρόεδρο του Ανεξάρτητου Ινστιτούτου Επιστήμης και Διεθνούς Ασφάλειας (ISIS).

Επιχείρηση ORCHARD

Σημαντικό ενδιαφέρον έχει να δούμε τα βήματα κατά τα οποία οι μυστικές υπηρεσίες στήριξαν τις πληροφορίες τους αλλά κυρίως με ποια σειρά έδρασαν επάνω στα γεγονότα. Η επιχείρηση με το όνομα ORCHARD, όπως τότε ονομάστηκε, θεωρήθηκε από πολλούς και όχι άδικα η κίνηση ΜΑΤ, ή αλλιώς και η προσωποποίηση του αιφνιδιασμού που ωστόσο ήταν βασισμένος σε πολύ βαθιά ριζωμένες πτυχές της διπλωματίας. Και αυτό γιατί ο στόχος επετεύχθη με συντριπτικά χτυπήματα στον «εχθρό» ενώ πολεμική σύρραξη δεν ακολούθησε!!!

Η αεροπορική βάση του Ισραήλ με το όνομα RAMAT βρίσκεται νότια του λιμανιού της Χάιφα. Είναι επίσης κοντά στη περιοχή Μέγγιντο, η οποία σύμφωνα με την Αγία Γραφή, θα είναι η περιοχή του Αρμαγεδών, στη τελική μάχη μεταξύ του «καλού» και του «κακού».

Το γεγονός πως οι Ισραηλινοί πιλότοι της Μοίρας εκείνο το βράδυ θα έπρεπε να βρίσκονται σε απόλυτη διάταξη δεν ήταν κάτι καινούργιο. Αυτό ωστόσο που στιγμάτισε ως ημερομηνία την 5η Σεπτεμβρίου του 2007 ήταν το γεγονός το τι είχε προηγηθεί και του τι επόταν. Τα διαθέσιμα αεροσκάφη μετρήθηκαν μόλις δέκα, ενώ απαρτίζανε και τη γνωστή ως επίλεκτη ομάδα RAAM (Κεραυνός). Τα δέκα μαχητικά αεροσκάφη μετά από σχετική εντολή απογειώθηκαν στο νυχτερινό ουρανό με κατεύθυνση δυτικά προς τη Μεσόγειο.
Όπως αποδείχτηκε αργότερα, αυτό ήταν ένα τέχνασμα που είχε σχεδιαστεί με σκοπό την παραπλάνηση όσον αφορά την έκτατη κινητοποίηση που ήδη υπήρχε στο εσωτερικό του Ισραήλ. Σε τρία από τα δέκα F-15 που είχαν απογειωθεί, δόθηκε εντολή να επιστρέψουν στη βάση τους, ενώ τα υπόλοιπα επτά πήραν την εντολή να κινηθούν βορειοανατολικά, προς τον εναέριο χώρο της Συρίας, κοντά στα σύνορα, σε χαμηλό πάντα υψόμετρο.

Μετά από 18 λεπτά πτήσης, τα μαχητικά είχαν φτάσει στη περιοχή γύρω από το Deir el-Zor – επαρχιακή πόλη της Βόρειας Συρίας, που σημαίνει «μοναστήρι στο δάσος» – και πλησιάζοντας σε ακτίνα δράσης οι Ισραηλινοί πιλότοι «κλείδωσαν» τη πυρηνική βάση της Συρίας του Αλ Κιμπάρ. Η επίθεση που ακολούθησε τότε ήταν σφοδρότατη.

Η απάντηση που δεν ήρθε ποτέ…

Με το πέρας της αιφνιδιαστικής Ισραηλινής επιχείρησης, ενημερώθηκε άμεσα ο τότε Πρωθυπουργός του Ισραήλ Εχούντ Ολμέρτ με το σήμα: «οι στόχοι καταστράφηκαν». Μερικά λεπτά μετά την αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στο πυρηνικό σταθμό της Συρίας και πριν προλάβει κανείς να αντιδράσει, ο τότε Πρωθυπουργός του Ισραήλ τηλεφωνεί στον τότε και σημερινό Πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογκάν και του εξηγεί τη κατάσταση (όπως εκείνον βολεύει) ενώ τον «βαφτίζει» με απευθείας ανάθεση ως διαμεσολαβητή στη διαπραγμάτευση με τη Συρία που θα ακολουθήσει. Οι σχέσεις τότε Τουρκίας – Συρίας βρισκόντουσαν σε άριστο επίπεδο. Το αν ήταν ενημερωμένος ή όχι ο Ερντογκάν πριν την αεροπορική επίθεση του Ισραήλ στη Συρία είναι κάτι που δεν δημοσιοποιήθηκε.

Το μήνυμα ο τούρκος Πρωθυπουργός της Τουρκίας στο Πρόεδρο της Συρίας, Μπάσαρ Αλ Άσσαντ, ήταν πως το Ισραήλ δεν προτίθεται να ανεχτεί τη οποιαδήποτε κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στη Συρία και πως καμία περαιτέρω εχθρική ενέργεια από μεριάς του Ισραήλ δεν ήταν προγραμματισμένη στο μέλλον. Το Ισραήλ ωστόσο, πρόσθεσε τότε ο Ολμέρτ στον Ερντογκάν να διαμηνύσει (όπως και έκανε), δεν ήθελε να «παίξει» με το περιστατικό και ναι μεν δήλωσε πως ως κράτος επιθυμούσε την …ειρήνη ωστόσο άφηνε και τη προειδοποίηση πως στη περίπτωση που ο Πρόεδρος της Συρίας δεν έδινε την απαιτούμενη προσοχή στο περιστατικό, στο μέλλον το Ισραήλ θα έπραττε ξανά το ίδιο.
Από τότε, το πυρηνικό πρόγραμμα της Συρίας μπήκε στο «πάγο» και η συγκεκριμένη επιχείρηση με τη κωδική ονομασία ORCHARD έμεινε στην ιστορία ως μία από τις σημαντικότερες επιτυχίες των στρατιωτικών επιχειρήσεων που ουσιαστικά υπερκέρασαν και την ίδια τη διπλωματία που θεωρητικώς πάντα προηγείται.
Μετά το βομβαρδισμό του αντιδραστήρα του Αλ Κιμπάρ στη Συρία, κάποιοι δήλωσαν πως μέσα στα πολλά πτώματα τελικά βρέθηκαν και αρκετοί Βορειοκορεάτες.

Προσωπικό σχόλιο: Όταν έχεις απέναντι σου Ισραήλ και Τουρκία μόνο διεθνείς κανονισμούς δεν πρέπει να λογίζεσαι!


Απο:
http://www.greekamericannewsagency.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: