ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ παραμένουν οι έρευνες για τον εντοπισμό της σορού του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενώ η κυπριακή κοινή γνώμη δεν έχει καταφέρει ακόμα να συνέλθει από το σοκ της σύλησης. Η οικογένεια του τέως προέδρου βρίσκεται σε στάση αναμονής, αποφασισμένη -όταν βρεθεί η σορόςνα επαναλάβει την κηδεία του.
Πολιτικά ή όχι τα κίνητρα των δραστών, είναι βέβαιο ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος πέρασε στη συνείδηση των Ελλήνων ως ο πολιτικός ηγέτης που τη βραδιά της 7ης Απριλίου 2004 εξέφρασε τον κυπριακό Ελληνισμό, ο οποίος είχε κληθεί να πει ναι ή όχι στο Σχέδιο Ανάν. Οι στενοί συνεργάτες του θυμούνται τις συνομιλίες του με ξένους ηγέτες, όπως αυτή, λίγες ημέρες πριν από το διάγγελμα, που είχε με τον υπουργό Εξωτερικών της Βρετανίας Τζακ Στρο. Ο κ. Στρο τον πίεζε να δηλώσει δημόσια αποδοχή του Σχεδίου, ενώ ο Τάσσος Παπαδόπουλος τασσόταν με νομικά επιχειρήματα υπέρ της άρνησης. Ο Βρετανός συνομιλητής του επέμενε στις πιέσεις σε σημείο να εκνευρίσει ιδιαίτερα τον πρόεδρο και συνεργάτες του που ήταν παρόντες στο γραφείο του τον άκουσαν να λέει: «Εγώ θα πω αυτό κι εσείς κάνετε ό,τι θέλετε. Τι θα κάνετε; Θα μας βομβαρδίσετε;».
Από πολύ νωρίς έδειχνε τη δυσαρέσκειά του στο στενό περιβάλλον του. «Ηταν λάθος η αποδοχή της επιδιαιτησίας», έλεγε συχνά, «με μπλέξανε».
Παρ’ όλα αυτά κατέστησε σαφές τι σκέφτεται πέντε ημέρες πριν από το διάγγελμα, όταν κάλεσε σε φιλικό σπίτι συνεργάτες του και τους ανακοίνωσε τι είχε αποφασίσει. Ολοι όσοι τον ζούσαν από κοντά έβλεπαν τον έντονο προβληματισμό του, ο οποίος τον είχε απομονώσει. Μετά το διάγγελμα πήγε στο σπίτι της κόρης του και εκμυστηρεύτηκε στους λίγους φίλους που βρίσκονταν εκεί ότι είχε να κοιμηθεί μία εβδομάδα. Είχε αποφασίσει να παραιτηθεί αν το δημοψήφισμα έβγαζε το «Οχι» με λιγότερο από 60%, καθώς πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ό,τι χειρότερο για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Ωστόσο, μετά το διάγγελμα κατάφερε να ηρεμήσει και λίγη ώρα μετά το δείπνο αποκοιμήθηκε στο σπίτι της κόρης του. Οι ίδιοι άνθρωποι θυμούνται πως αποφάσισε μόνος του την ημέρα του διαγγέλματος να γράψει την ομιλία του, η οποία ήταν περίπου μιας ώρας, ενώ αρχικά είχε προβλεφθεί να μην ξεπερνάει τα 20-25 λεπτά. Τον θυμούνται να μπαινοβγαίνει όλη εκείνη την ημέρα στο γραφείο του στο Προεδρικό Μέγαρο και να αφήνει τα χειρόγραφά του στην ιδιαιτέρα του γραμματέα, η οποία τα δακτυλογραφούσε. Πέντε λεπτά προτού αρχίσει το διάγγελμα κατέβηκε στον χώρο όπου θα γινόταν και προς μεγάλη του έκπληξη διαπίστωσε ότι οι συνεργάτες του είχαν μετακινήσει το γραφείο του και το είχαν τοποθετήσει συμβολικά μπροστά από την τζαμαρία απ’ όπου είχε δραπετεύσει ο Mακάριος κατά το πραξικόπημα. Για μήνες τους «καταχέριαζε» για την πρωτοβουλία τους αυτή, η οποία δεν του άρεσε καθόλου. Η απάντησή τους ήταν ότι το έκαναν για λόγους… φωτισμού.
Λόγω της φόρτισης, ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν κατάφερε να εκφωνήσει ποτέ τις δύο τελευταίες παραγράφους που είχε γράψει και εσπευσμένα έκλεισε το διάγγελμα λέγοντας: «Καλή Ανάσταση!».
Από "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"
Πολιτικά ή όχι τα κίνητρα των δραστών, είναι βέβαιο ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος πέρασε στη συνείδηση των Ελλήνων ως ο πολιτικός ηγέτης που τη βραδιά της 7ης Απριλίου 2004 εξέφρασε τον κυπριακό Ελληνισμό, ο οποίος είχε κληθεί να πει ναι ή όχι στο Σχέδιο Ανάν. Οι στενοί συνεργάτες του θυμούνται τις συνομιλίες του με ξένους ηγέτες, όπως αυτή, λίγες ημέρες πριν από το διάγγελμα, που είχε με τον υπουργό Εξωτερικών της Βρετανίας Τζακ Στρο. Ο κ. Στρο τον πίεζε να δηλώσει δημόσια αποδοχή του Σχεδίου, ενώ ο Τάσσος Παπαδόπουλος τασσόταν με νομικά επιχειρήματα υπέρ της άρνησης. Ο Βρετανός συνομιλητής του επέμενε στις πιέσεις σε σημείο να εκνευρίσει ιδιαίτερα τον πρόεδρο και συνεργάτες του που ήταν παρόντες στο γραφείο του τον άκουσαν να λέει: «Εγώ θα πω αυτό κι εσείς κάνετε ό,τι θέλετε. Τι θα κάνετε; Θα μας βομβαρδίσετε;».
Από πολύ νωρίς έδειχνε τη δυσαρέσκειά του στο στενό περιβάλλον του. «Ηταν λάθος η αποδοχή της επιδιαιτησίας», έλεγε συχνά, «με μπλέξανε».
Παρ’ όλα αυτά κατέστησε σαφές τι σκέφτεται πέντε ημέρες πριν από το διάγγελμα, όταν κάλεσε σε φιλικό σπίτι συνεργάτες του και τους ανακοίνωσε τι είχε αποφασίσει. Ολοι όσοι τον ζούσαν από κοντά έβλεπαν τον έντονο προβληματισμό του, ο οποίος τον είχε απομονώσει. Μετά το διάγγελμα πήγε στο σπίτι της κόρης του και εκμυστηρεύτηκε στους λίγους φίλους που βρίσκονταν εκεί ότι είχε να κοιμηθεί μία εβδομάδα. Είχε αποφασίσει να παραιτηθεί αν το δημοψήφισμα έβγαζε το «Οχι» με λιγότερο από 60%, καθώς πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ό,τι χειρότερο για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Ωστόσο, μετά το διάγγελμα κατάφερε να ηρεμήσει και λίγη ώρα μετά το δείπνο αποκοιμήθηκε στο σπίτι της κόρης του. Οι ίδιοι άνθρωποι θυμούνται πως αποφάσισε μόνος του την ημέρα του διαγγέλματος να γράψει την ομιλία του, η οποία ήταν περίπου μιας ώρας, ενώ αρχικά είχε προβλεφθεί να μην ξεπερνάει τα 20-25 λεπτά. Τον θυμούνται να μπαινοβγαίνει όλη εκείνη την ημέρα στο γραφείο του στο Προεδρικό Μέγαρο και να αφήνει τα χειρόγραφά του στην ιδιαιτέρα του γραμματέα, η οποία τα δακτυλογραφούσε. Πέντε λεπτά προτού αρχίσει το διάγγελμα κατέβηκε στον χώρο όπου θα γινόταν και προς μεγάλη του έκπληξη διαπίστωσε ότι οι συνεργάτες του είχαν μετακινήσει το γραφείο του και το είχαν τοποθετήσει συμβολικά μπροστά από την τζαμαρία απ’ όπου είχε δραπετεύσει ο Mακάριος κατά το πραξικόπημα. Για μήνες τους «καταχέριαζε» για την πρωτοβουλία τους αυτή, η οποία δεν του άρεσε καθόλου. Η απάντησή τους ήταν ότι το έκαναν για λόγους… φωτισμού.
Λόγω της φόρτισης, ο Τάσσος Παπαδόπουλος δεν κατάφερε να εκφωνήσει ποτέ τις δύο τελευταίες παραγράφους που είχε γράψει και εσπευσμένα έκλεισε το διάγγελμα λέγοντας: «Καλή Ανάσταση!».
Από "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου