Πείνα και ελπίδα λοιπόν...
της Βίκυς Χρυσού
Μοιάζουν ασυμβίβαστα αυτά τα δύο, όταν βλέπουμε τους αριθμούς να μιλούν για την κατάσταση που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στον κόσμο.
Μοιάζουν ασυμβίβαστα, όταν επί δεκαετίες οι προσπάθειες διαφόρων οργανισμών δεν αντιμετωπίζουν ουσιαστικά το πρόβλημα στη ρίζα του, αλλά "χαϊδεύουν" τα συμπτώματα και εφησυχάζουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων στις
ανεπτυγμένες χώρες...
Μοιάζουν ασυμβίβαστα αυτά τα δύο, όταν βλέπουμε τους αριθμούς να μιλούν για την κατάσταση που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στον κόσμο.
Μοιάζουν ασυμβίβαστα, όταν επί δεκαετίες οι προσπάθειες διαφόρων οργανισμών δεν αντιμετωπίζουν ουσιαστικά το πρόβλημα στη ρίζα του, αλλά "χαϊδεύουν" τα συμπτώματα και εφησυχάζουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων στις
ανεπτυγμένες χώρες...Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία παγκόσμιων οργανισμών
- 963 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο είναι πεινασμένοι
- Κάθε μέρα πεθαίνουν 25.οοο άνθρωποι επειδή για μεγάλο διάστημα δεν έχουν να φάνε.
Από αυτούς περίπου 16.000 είναι παιδιά που πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με την πείνα ή τις ασθένειες που επιδεινώνονται από υποσιτισμό.
- Ένας άνθρωπος πεθαίνει κάθε 5 δευτερόλεπτα (!) από την πείνα
- Μια μάνα χάνει το παιδί της κάθε 5 δευτερόλεπτα, επειδή δεν υπάρχει τροφή...
- Ένας στους πέντε -από αυτούς που πεθαίνουν- είναι
παιδί.
- Περισσότερο από το ήμισυ των θανάτων που σημειώνονται παγκοσμίως κάθε χρόνο μπορεί να αποδοθεί στην πείνα...
Στην ουσία, η πείνα είναι η πιο ακραία μορφή φτώχειας, όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν ούτε την βασικότερη ανάγκη τους για τροφή.
Παράλληλα βέβαια με τον λιμό που μαστίζει πολλές φτωχές χώρες, αλλά και μέρος του πληθυσμού ανεπτυγμένων θεωρητικά κρατών της Ευρώπης ή των ΗΠΑ, εμφανίζονται και άλλες επιπλοκές στην υγεία των ανθρώπων αυτών λόγω του χρόνιου υποσιτισμού, όπως η αδυναμία και η αυξημένη ευαισθησία σε ασθένειες...
Οι αριθμοί φανερώνουν μεν την έκταση του προβλήματος, όμως δίνουν μία εξαιρετικά διαστρεβλωμένη εντύπωση για τις αιτίες της πείνας και της φτώχειας στον κόσμο.* Σήμερα η Γη μας μπορεί να φιλοξενεί 6,7 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει και τη δυνατότητα να θρέψει αυτό τον πληθυσμό.
Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών από το 2004, εκτιμάται ότι η γεωργία σε ολόκληρη τη Γη ήδη παράγει αρκετά τρόφιμα για να θρέψει τον πληθυσμό του πλανήτη - τα έξι δισεκατομμύρια ανθρώπων τη στιγμή εκείνη. Στην ίδια ανακοίνωση αναφέρεται επίσης, πως ακόμη και διπλάσιος πληθυσμός - 12 δισ. ανθρώπων- θα μπορούσε να τραφεί. (!)
(Ενώ αντίθετα ο δήθεν "υπερπληθυσμός" ως αιτία φτώχειας και πείνας, δεν είναι παρά το αγαπημένο παιδί στην επιχειρηματολογία των μαλθουσιανιστών, που με αυτή τη βάση προωθούν κάθε πρόγραμμα ελέγχου των πληθυσμών...)
Παρ΄όλ΄αυτά όμως 923 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα είναι πεινασμένοι... ενώ την ίδια ώρα μία μικρή μερίδα ανθρώπων -σε σχέση με τον παγκόσμιο πληθυσμό- πληρώνουν εκατομμύρια δολάρια κάθε έτος για να χάσουν τα περιττά κιλά τους από την υπερκατανάλωση τροφής... Την ίδια ώρα ιατρικές μελέτες αναφέρουν πως αυξάνουν τα ποσοστά παχυσαρκίας των παιδιών στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ...
Ας προσπαθήσουμε να για μια στιγμή να καταλάβουμε τι συμβαίνει πραγματικά.Από τη μία διαθέτουμε ήδη τους πόρους ώστε να δώσουμε τέλος στην πείνα και από την άλλη οι πόροι αυτοί διανέμονται άνισα -και άδικα-, ώστε από τη μία πεθαίνουν
χιλιάδες παιδιά από την πείνα, ενώ άλλες τόσες χιλιάδες υποφέρουν από παχυσαρκία...Καταλαβαίνουμε δηλαδή πως το πρόβλημα δεν σχετίζεται με ανεπάρκεια τροφίμων, αλλά με την άδικη κατανομή τους.
Η αδικία φυσικά έχει άμεση σχέση και με την άδικη κατανομή του πλούτου, όπως και με την εκμετάλλευση των χωρών "του τρίτου κόσμου" από τις ληστρικές και άπληστες διαθέσεις μίας μικρής μερίδας ανθρώπων, τραπεζιτών κτλ...
Στοιχεία και αριθμοί σχετικά με τη φτώχεια
* Μόλις 65 περίπου χώρες, με συνολικό πληθυσμό περίπου 1 δισ., δηλαδή λιγότερο από το 1/6 του παγκόσμιου πληθυσμού, απολαμβάνουν υψηλά εισοδήματα.
* Σε αντίθεση με αυτούς, περίπου 5,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα. Αυτοί ζουν σε περίπου 103 χώρες με μόλις 3.7$ την ημέρα/άτομο. Ως εκ τούτου έχουν χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο και μικρότερη πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες από ό, τι οι κάτοικοι χωρών με υψηλά εισοδήματα.
* Ακόμη χειρότερα: Το 2005, σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας με μόλις 1,25$ ανά ημέρα!Μπορεί οι ανεπτυγμένες χώρες, μολονότι ούτε τα εσωτερικά τους προβλήματα στην άνιση κατανομή πλούτου και τροφής δεν έχουν λύσει, να διαθέτουν κάποια σχετικά μεγάλα ποσά για να βοηθήσουν θεωρητικά τις φτωχές χώρες, όμως οι ίδιες είναι που στην πράξη κάνουν αφαίμαξη πολύ μεγαλύτερων ποσών από την πίσω πόρτα...
Την ίδια ώρα ΗΠΑ και Ευρώπη και Ιαπωνία έχουν εντελώς άλλες προτεραιότητες στις δαπάνες τους, από την παροχή "βοήθειας"...
...αφού εκεί δαπανώνται Δισεκατομμύρια δολάρια για καλλυντικά, αρώματα, όπλα και ναρκωτικά κ.α.
...αφού εκεί δαπανώνται Δισεκατομμύρια δολάρια για καλλυντικά, αρώματα, όπλα και ναρκωτικά κ.α.
Π.χ. το 1998 δαπανήθηκαν:
- 8 δις δολάρια για Καλλυντικά στις Ηνωμένες Πολιτείες
- 11 δις δολ. για Παγωτά στην Ευρώπη
- 12 δις δολ για Αρώματα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες
- 17 δις για τροφές κατοικίδιων ζώων στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες
- 35 δις δολ σε Επιχειρήσεις διασκέδασης στην Ιαπωνία
- 50 δις δολ για Τσιγάρα στην Ευρώπη
- 105 δις δολ για Αλκοολούχα ποτά στην Ευρώπη
- 400 δις δολ για Ναρκωτικά σε όλο τον κόσμο
- 780 δις δολ για Στρατιωτικές δαπάνες και εξοπλισμούς σε όλο τον κόσμο
Την ίδια στιγμή για την επίτευξη παγκόσμιας πρόσβασης σε βασικές κοινωνικές υπηρεσίες για όλες τις αναπτυσσόμενες και φτωχές χώρες δαπανήθηκαν μόλις:- 6 δις δολ για την βασική εκπαίδευση για όλους
- 9 δις δολ για πρόσβαση στο νερό ή τα αποχετευτικά δίκτυα, στον κόσμο
- 12 δις δολ για την αναπαραγωγική υγεία για όλες τις γυναίκες
- 13 δις δολ για την βασική υγεία και διατροφή
Βλέπουμε λοιπόν πως οι επιλογές των ηγετών των "ανεπτυγμένων" χωρών δεν είναι η επίτευξη ίσης κατανομής του πλούτου, της τροφής ή της παγκόσμιας ειρήνης και της αναβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των φτωχών χωρών.
Αντίθετα μάλιστα ο καπιταλισμός και η ιμπεριαλιστικές πολιτικές φροντίζουν να μεγαλώνει η ψαλίδα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, όχι μόνο από χώρα σε χώρα, αλλά και μεταξύ των κατοίκων των ίδιων χωρών...
Αντίθετα μάλιστα ο καπιταλισμός και η ιμπεριαλιστικές πολιτικές φροντίζουν να μεγαλώνει η ψαλίδα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους, όχι μόνο από χώρα σε χώρα, αλλά και μεταξύ των κατοίκων των ίδιων χωρών...
Έτσι δεν είναι καθόλου άστοχος ο τίτλος άρθρου του Carlos Amorín:"Η πείνα είναι το πιο θανατηφόρο όπλο του πολέμου που ονομάζεται καπιταλισμός", από τις 15.12.2008, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει:
Μια πρόσφατη αναφορά1 του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) των Ηνωμένων Εθνών έδειξε, ότι παρά την μεγάλη διάδοση των δηλώσεων και την ιδιαιτέρως δαπανηρών συνόδων και συνεδρίων κορυφής, ο αριθμός των πεινασμένων ανθρώπων συνεχίζει να αυξάνεται, φτάνοντας σε σύνολο 923 εκατ. το 2007 . Ο FAO -ο οποίος συνήθως λαμβάνει μέρος σε αυτά τα υψηλού προφίλ γεγονότα και καταστάσεις- κατηγορεί τη διεθνή άνοδο των τιμών των τροφίμων για τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά δεν λέει τίποτα για το πώς οι παγκόσμιες πηγές τροφής συγκεντρώνονται ολοένα και σε λιγότερες ιδιωτικές διακρατικές εταιρείες. (...)
Παρακάτω, στο ίδιο άρθρο, αναφέρει δήλωση του Γενικού Διευθυντή του FAO, Jacques Diouf ο οποίος αναγνωρίζει παρεμπιπτόντως ότι
"η πείνα αυξήθηκε, καθώς ο κόσμος έχει γίνει πλουσιότερος και την τελευταία δεκαετία παράγονται περισσότερα τρόφιμα από ποτέ (άλλοτε)."
Προφανώς, όπως γράφει ο Carlos Amorín στο άρθρο του, "στη Ρώμη, όπου έχει την έδρα του ο FAO δύο συν δύο δεν κάνουν τέσσερα. Μόνο έτσι θα μπορούσε να εξηγηθεί, γιατί μετά την θέσπιση (αυτού του οργάνου) η πείνα στον κόσμο δεν προκαλείται από έλλειψη τροφίμων, ή έλλειψη καλλιεργήσιμων εκτάσεων, ή λόγω ανεπαρκούς γνώσης για την παραγωγή τροφίμων ή φυσικές καταστροφές ή εθνικούς πολέμους.
Ο FAO φυσικά δεν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ακριβώς αυτά τα ποσοστά αύξησης του πλούτου των λίγων, προκαλούν για τους πολλούς αύξηση της φτώχειας, της ανέχειας, της πείνας και του θανάτου. Το συμπέρασμα, το οποίο είναι τόσο λογικό και βασίζεται σε αδιάσειστα στοιχεία, δεν έχει βρει το δρόμο του στο μυαλό των αναλυτών του FAO..."
Ο FAO φυσικά δεν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ακριβώς αυτά τα ποσοστά αύξησης του πλούτου των λίγων, προκαλούν για τους πολλούς αύξηση της φτώχειας, της ανέχειας, της πείνας και του θανάτου. Το συμπέρασμα, το οποίο είναι τόσο λογικό και βασίζεται σε αδιάσειστα στοιχεία, δεν έχει βρει το δρόμο του στο μυαλό των αναλυτών του FAO..."
"Έτσι, στα μάτια του "αρχηγού", ο κόσμος στις φτωχότερες και πιο ευάλωτες χώρες, τα παιδιά, οι έγκυες και θηλάζουσες μητέρες των αναπτυσσόμενων χωρών, που αναγνωρίζονται ως οι πλέον σοβαρά πληττόμενοι από την πείνα, είναι στην πραγματικότητα απλώς θύματα της τύχης...".
"Το 2003-05, η Ασία και η Αφρική μαζί αντιστοιχούσαν στο 89% των πεινασμένων ανθρώπων στον κόσμο, με συνολικά σχεδόν 750 εκατομμύρια ανθρώπους.Μέχρι το 2007 στις τάξεις των πεινασμένων στην Ασία είχαν προστεθεί άλλα 41 εκατ. άνθρωποι και στην Αφρική άλλα 24 εκατ.
Στην Αφρική βρίσκονται επίσης οι 15 από τις 16 χώρες όπου η επικράτηση της πείνας αφορά ποσοστό μεγαλύτερο από το 35% του πληθυσμού.
Βέβαια δεν είναι να απορεί κανείς γιατί το προφανές δεν συμπεριλαμβάνεται στη "λογική" οργανισμών σαν αυτό του Παγκόσμιου Οργανισμού Γεωργίας και τροφίμων, αφού στις πανάκριβες συνόδους κορυφής του δεν λαμβάνουν μέρος οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, αλλά αντιπρόσωποι των ιδιωτικών επιχειρήσεων που οδήγησαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες σε αυτή την απελπιστική κατάσταση...
Η Σύνοδος Κορυφής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ, που ολοκληρώνεται στη Ρώμη, με τη συμμετοχή 40 ηγετών κρατών και κυβερνήσεων, έγινε για τους αγρότες, αλλά χωρίς τους αγρότες
αναφέρεται τον Ιούνιο του 2008 στο blog cloudconnected, σε άρθρο με τίτλο "Γιατί φτάσαμε στην πείνα..."
«Ενώ το 80% των τροφίμων του κόσμου προέρχονται από τη δουλειά τους, οι αγρότες δεν εκπροσωπήθηκαν επαρκώς στη σύνοδο» λέει ο Αντόνιο Ονοράτι της οργάνωσης ΙΡC, η οποία εκπροσωπεί μικρούς αγρότες, αλιείς και άλλους εργάτες της γης.«Τα πόστα τους είχαν καταληφθεί από ανθρώπους που εκπροσωπούσαν τα συμφέροντα μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων της αγροτικής βιομηχανίας και οικονομικών θεσμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που ζητούν περισσότερη απελευθέρωση των αγροτικών αγορών, η οποία θα φέρει ακόμη πιο ανεξέλεγκτη άνοδο των τιμών των τροφίμων».
Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου θα μπορούσαμε σίγουρα να προχωρήσουμε σε ακόμη περισσότερες αναλύσεις και να δώσουμε ακόμη περισσότερα στοιχεία, όμως θα πω επιγραμματικά μόνο πως η αιτία του κακού βρίσκεται ακριβώς στις προτεραιότητες και τις επιλογές των πλουσίων κρατών του κόσμου, που σε γενικές γραμμές είναι εις βάρος των φτωχότερων χωρών, επειδή έτσι "βολεύει" στην "ανάπτυξη" και τα "συμφέροντα"... που για να διασφαλιστούν απαιτούν μεταξύ άλλων τη διαιώνιση της άδικης κατανομής εισοδήματος και τροφής...
Στην ίδια ληστρική πολιτική εξάλλου στηρίζεται- η προώθηση των μεταλλαγμένων τροφίμων -επειδή τάχα δεν επαρκεί η τροφή, ενώ όπως είδαμε δεν στέκει κάτι τέτοιο...
- η προώθηση των βιο-καυσίμων, εις βάρος της τροφής των λαών
- η υπερκατανάλωση κρέατος, με αποτέλεσμα η τροφή των ανθρώπων να μετατρέπεται σε ζωοτροφή (βλέπε και ετικέτα "γεωργία" & "υπερκατανάλωση κρέατος")
- οι σχεδιασμοί επιδοτήσεων και ελέγχου της αγροτικής ανάπτυξης, με την επιβολή κυρώσεων...
Η ευημερία των λίγων μετριέται με το θάνατο των πολλών...
και αυτή η πραγματικότητα δεν εξισορροπείται με τις μέχρι τώρα προσπάθειες διαφόρων οργανισμών...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απάνθρωπης πρακτικής είναι το γεγονός, πως ενώ συνδιασκέψεις κορυφής στις αρχές του μήνα, σαν αυτή στο Λονδίνο & το Στρασβούργο, τόνιζαν το γεγονός πως η οικονομική κρίση θα οδηγήσει σε τρομακτική εξάπλωση της πείνας και της φτώχειας στον κόσμο, ως αποτέλεσμα της ανεργίας, τα χρηματιστήρια σημείωναν κέρδη...
"Τι είδους σύστημα είναι όμως αυτό που, όσο περισσότεροι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, τόσο περισσότερο τρίβουν τα χέρια τους οι χρηματιστές για τα προσδοκώμενα κέρδη; αναρωτιέται ο Ρούσσος Βρανάς στα ΝΕΑ. Την απάντηση, συνεχίζει, τη δίνει ο ίδιος ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας.
καθώς η πείνα και η φτώχεια έρχονται να αγκαλιάσουν πλέον και τους "ανεπτυγμένους" λαούς της Ευρώπης και των ΗΠΑ...
*************************************
Οι αριθμοί που μιλούν για τα ποσοστά πραγματικής πείνας και φτώχειας στον κόσμο είναι σίγουρα αποκαρδιωτικοί...
Όμως στη σύντομη έρευνα που έκανα είδα δυστυχώς πως το θέμα καλύπτεται κυρίως από τον -αμφιλεγόμενο, ως προς την ειλικρίνειά των στόχων του- Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και τα παρακλάδια του, με πρωταγωνιστές το WFP (Παγκόσμιο Πρόγραμμα για την Τροφή), το FAO (Οργάνωση του ΟΗΕ για τα τρόφιμα και τη Γεωργία) και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO, επίσης των ΗΕ)...
(Ας έχουμε στο νου μας πως οι ίδιοι αυτοί "κύριοι" - της FAO & WHO- που τάχα κόπτονται επισήμως για την πείνα, τη γεωργία, την υγεία και τα τρόφιμα στον κόσμο, είναι που σχεδιάζουν το codex alimentarius, όπου ποινικοποιούν την κατοχή και χρήση βοτάνων και προωθούν από την "πίσω πόρτα" τη χρήση μεταλλαγμένων σπόρων και επιβλαβών προσθετικών στα τρόφιμα... !)
Ενώ παράλληλα μέτρησα πάνω από 60 εθνικές και διεθνείς οργανώσεις, οι οποίες ασχολούνται κυρίως με (ή και με) την παροχή βοήθειας σε χώρες που μαστίζονται από την πείνα και τη φτώχεια (αναλυτικά εδώ) και που εκ των αποτελεσμάτων, θα έλεγα πως μάλλον δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα... αφού εδώ και δεκαετίες δεν την έχουν μειώσει ή εξαλείψει... αλλά απλά βιτρίνα καλών προθέσεων...
και αυτή η πραγματικότητα δεν εξισορροπείται με τις μέχρι τώρα προσπάθειες διαφόρων οργανισμών...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απάνθρωπης πρακτικής είναι το γεγονός, πως ενώ συνδιασκέψεις κορυφής στις αρχές του μήνα, σαν αυτή στο Λονδίνο & το Στρασβούργο, τόνιζαν το γεγονός πως η οικονομική κρίση θα οδηγήσει σε τρομακτική εξάπλωση της πείνας και της φτώχειας στον κόσμο, ως αποτέλεσμα της ανεργίας, τα χρηματιστήρια σημείωναν κέρδη...
"Τι είδους σύστημα είναι όμως αυτό που, όσο περισσότεροι άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους, τόσο περισσότερο τρίβουν τα χέρια τους οι χρηματιστές για τα προσδοκώμενα κέρδη; αναρωτιέται ο Ρούσσος Βρανάς στα ΝΕΑ. Την απάντηση, συνεχίζει, τη δίνει ο ίδιος ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας. «Έχουμε να δούμε τέτοιους αριθμούς από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», δήλωσε στο ΒΒC ο Ρόμπερτ Ζέλικ. «Πιστεύουμε πως από τη μείωση της ανάπτυξης περίπου διακόσιες έως τετρακόσιες χιλιάδες μωρά θα πεθάνουν αυτή τη χρονιά. Οι συνέπειες είναι δραματικές».Ένα σύστημα...
... απάνθρωπο. Η παγκόσμια καταστροφή της ανθρώπινης εργασίας θα πάρει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις και θα απειλήσει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους με φτώχεια και με πείνα. Όπως ο Ρόμπερτ Ζέλικ, ούτε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν μάσησε τα λόγια του όταν δήλωνε στην εφημερίδα «Γκάρντιαν»: «
Και το Το φεστιβάλ... ... καλών προθέσεων (όπως το χαρακτήρισε το περιοδικό «Μαριάν») σίγουρα δεν αρκεί...Η ταχύτητα με την οποία αλλάζει η κατάσταση είναι τρομακτική. Αυτό που άρχισε ως χρηματοπιστωτική κρίση έχει γίνει μια παγκόσμια οικονομική κρίση. Φοβάμαι για το χειρότερο: μια γενικευμένη πολιτική κρίση με ολοένα και πιο έντονη κοινωνική αναταραχή, εξασθενημένες κυβερνήσεις και οργισμένους λαούς που έχουν πια χάσει κάθε εμπιστοσύνη στους ηγέτες τους και στο μέλλον τους»
καθώς η πείνα και η φτώχεια έρχονται να αγκαλιάσουν πλέον και τους "ανεπτυγμένους" λαούς της Ευρώπης και των ΗΠΑ...
*************************************Οι αριθμοί που μιλούν για τα ποσοστά πραγματικής πείνας και φτώχειας στον κόσμο είναι σίγουρα αποκαρδιωτικοί...
Όμως στη σύντομη έρευνα που έκανα είδα δυστυχώς πως το θέμα καλύπτεται κυρίως από τον -αμφιλεγόμενο, ως προς την ειλικρίνειά των στόχων του- Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και τα παρακλάδια του, με πρωταγωνιστές το WFP (Παγκόσμιο Πρόγραμμα για την Τροφή), το FAO (Οργάνωση του ΟΗΕ για τα τρόφιμα και τη Γεωργία) και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO, επίσης των ΗΕ)...
(Ας έχουμε στο νου μας πως οι ίδιοι αυτοί "κύριοι" - της FAO & WHO- που τάχα κόπτονται επισήμως για την πείνα, τη γεωργία, την υγεία και τα τρόφιμα στον κόσμο, είναι που σχεδιάζουν το codex alimentarius, όπου ποινικοποιούν την κατοχή και χρήση βοτάνων και προωθούν από την "πίσω πόρτα" τη χρήση μεταλλαγμένων σπόρων και επιβλαβών προσθετικών στα τρόφιμα... !)
Ενώ παράλληλα μέτρησα πάνω από 60 εθνικές και διεθνείς οργανώσεις, οι οποίες ασχολούνται κυρίως με (ή και με) την παροχή βοήθειας σε χώρες που μαστίζονται από την πείνα και τη φτώχεια (αναλυτικά εδώ) και που εκ των αποτελεσμάτων, θα έλεγα πως μάλλον δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα... αφού εδώ και δεκαετίες δεν την έχουν μειώσει ή εξαλείψει... αλλά απλά βιτρίνα καλών προθέσεων...
Βέβαια δεν θέλω με τίποτε να ισχυριστώ πως κακώς υπάρχουν οργανώσεις που θέλουν να δώσουν μία πρώτη βοήθεια σε ανθρώπους που πεινούν, όμως αν ψάξουμε καλά τις αιτίες που
οδήγησαν τις χώρες αυτές στην πείνα και τη φτώχεια, θα δούμε πως κύριοι αυτουργοί ήταν άπληστοι άνθρωποι και ηγέτες, που προκειμένου να μπορούν να εκμεταλλευτούν τον πλούτο των χωρών αυτών, μεθόδευσαν έτσι τα πράγματα, με πολέμους και υπέρογκα άχρηστα δάνεια, που να μην μπορούν πλέον να ξεφύγουν...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων μεθοδεύσεων είναι οι Αφρικανικές και Ασιατικές χώρες.
Το "παράδοξο" όμως που μας διαφεύγει συνήθως, είναι πως οι πρωτεργάτες αυτών των μεθοδεύσεων υπήρξαν παράλληλα πρωτεργάτες της δημιουργίας του ΟΗΕ, όπως και άλλων οργανισμών που ως βιτρίνα χρησιμοποιούν μεν την "ανθρωπιστική βοήθεια", αλλά παράλληλα μέσω αυτής συνεχίζουν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά των χωρών αυτών.
Έτσι δεν είναι λίγες μέχρι σήμερα οι καταγγελίες
οδήγησαν τις χώρες αυτές στην πείνα και τη φτώχεια, θα δούμε πως κύριοι αυτουργοί ήταν άπληστοι άνθρωποι και ηγέτες, που προκειμένου να μπορούν να εκμεταλλευτούν τον πλούτο των χωρών αυτών, μεθόδευσαν έτσι τα πράγματα, με πολέμους και υπέρογκα άχρηστα δάνεια, που να μην μπορούν πλέον να ξεφύγουν...
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων μεθοδεύσεων είναι οι Αφρικανικές και Ασιατικές χώρες.
Το "παράδοξο" όμως που μας διαφεύγει συνήθως, είναι πως οι πρωτεργάτες αυτών των μεθοδεύσεων υπήρξαν παράλληλα πρωτεργάτες της δημιουργίας του ΟΗΕ, όπως και άλλων οργανισμών που ως βιτρίνα χρησιμοποιούν μεν την "ανθρωπιστική βοήθεια", αλλά παράλληλα μέσω αυτής συνεχίζουν να επεμβαίνουν στα εσωτερικά των χωρών αυτών.
Έτσι δεν είναι λίγες μέχρι σήμερα οι καταγγελίες
- για προβοκάτορες που φρόντιζαν ώστε να ξεσηκώνουν εμφυλίους πολέμους,
- για μετατροπή των παιδιών της Αφρικής σε πειραματόζωα για δοκιμές εμβολίων και χημικών σκευασμάτων (φαρμάκων).
Επίσης δεν μπορεί οι ΗΠΑ (που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του ΟΗΕ) και άλλες αποικιοκρατικές χώρες όπως η Βρετανία, να σπέρνουν τον πόλεμο και τον όλεθρο από τη μία και ύστερα να θέλουν να εμφανίζονται ως "σωτήρες" με κοντέινερ τροφίμων και φαρμάκων...
Όταν μάλιστα οι επιτήδειοι επιχειρηματίες-άρπαγες, σπεύδουν μετά την καταστροφή να "συνδράμουν" -με το αζημίωτο- στην επαν-οικοδόμηση των χωρών αυτών...
Όταν μάλιστα οι επιτήδειοι επιχειρηματίες-άρπαγες, σπεύδουν μετά την καταστροφή να "συνδράμουν" -με το αζημίωτο- στην επαν-οικοδόμηση των χωρών αυτών...
Εξίσου περίεργη είναι φυσικά η επιχείρηση "μόρφωση για τροφή" (ή η αντίστοιχη "εργασία για φαγητό"). Φυσικά η μόρφωση ή η εκπαίδευση μπορούν να συνδράμουν ώστε να απαλλαγούν σταδιακά οι άνθρωποι αυτοί από τη φτώχεια. Όμως το τι είδους μόρφωση ή εκπαίδευση θα πάρουν τα παιδιά της Αφρικής, θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα διεργασιών της δικής τους κοινωνίας, της δικής τους παράδοσης και της δικής τους ιδεολογίας. Η "ξένη" εκπαίδευση με ανταμοιβή ένα πιάτο φαγητό, μοιάζει περισσότερο με το τυρί στη φάκα...
Και σίγουρα η πείνα και η φτώχεια δεν θα σβήσουν από τον παγκόσμιο χάρτη, από την καλή θέληση απλών πολιτών που συνδράμουν απ' το υστέρημα τους στα έργα και τις προσπάθειες οργανώσεων. Αυτή είναι η πρακτική των τελευταίων δεκαετιών, η οποία μπορεί να έσωσε λίγες ψυχές από βέβαιο θάνατο, αλλά έδεσε ταυτόχρονα ακόμη πιο γερά τις φτωχές χώρες στον οικονομικό κατήφορο και το θάνατο...
(Ας μην ξεχνάμε και τα χιλιάδες τρόφιμα που πολίτες συγκεντρώνουν για να βοηθίσουν και ποτέ δεν φτάνουν στον προορισμό τους, αλλά σαπίζουν σε αποθήκες... ή τα χρήματα που συγκεντρώνονται για ανάλογους σκοπούς από το υστέρημα των απλών ανθρώπων και που επίσης πολύ συχνά δεν φτάνουν στον προορισμό τους...)
Εικόνες και φυλλάδια οργανώσεων με φωτογραφίες φτωχών και ετοιμοθάνατων παιδιών -ειδικά κατά την περίοδο εορτών- λειτουργούν σαν ενοχοποιά στοιχεία στη συνείδηση των απλών ανθρώπων, που σπεύδουν να συνδράμουν, όμως ποτέ δεν θα είναι η λύση στο πρόβλημα, διότι την ίδια ώρα οι επιλογές των ηγετών στοχεύουν στην περαιτέρω καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών αυτών...
(Ας μην ξεχνάμε και τα χιλιάδες τρόφιμα που πολίτες συγκεντρώνουν για να βοηθίσουν και ποτέ δεν φτάνουν στον προορισμό τους, αλλά σαπίζουν σε αποθήκες... ή τα χρήματα που συγκεντρώνονται για ανάλογους σκοπούς από το υστέρημα των απλών ανθρώπων και που επίσης πολύ συχνά δεν φτάνουν στον προορισμό τους...)
Εικόνες και φυλλάδια οργανώσεων με φωτογραφίες φτωχών και ετοιμοθάνατων παιδιών -ειδικά κατά την περίοδο εορτών- λειτουργούν σαν ενοχοποιά στοιχεία στη συνείδηση των απλών ανθρώπων, που σπεύδουν να συνδράμουν, όμως ποτέ δεν θα είναι η λύση στο πρόβλημα, διότι την ίδια ώρα οι επιλογές των ηγετών στοχεύουν στην περαιτέρω καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών αυτών...
********************************************
Μετά από τα παραπάνω μοιάζει σαν να μην υπάρχει ελπίδα για να αλλάξει η κατάσταση... Κι όμως υπάρχει, όχι μόνο ελπίδα, αλλά και βεβαιότητα πως μπορεί να αλλάξει η κατάσταση, μόνο που θα πρέπει να κινηθούμε σε εντελώς διαφορετικές βάσεις από αυτές που έχουμε συνηθίσει.
Η ελπίδα για να σβήσουν τέτοιες εικόνες από προσώπου γης θα έρθει μόνο όταν θα είμαστε πραγματικά έτοιμοι να μοιραστούμε τα πάντα εξίσου με τους συγκατοίκους μας στη Γη, με βάση την αγάπη και την ειρήνη.
Αυτό φυσικά προϋποθέτει την αλλαγή ολόκληρου του συστήματος που κυβερνά τον κόσμο:
Η ελπίδα για να σβήσουν τέτοιες εικόνες από προσώπου γης θα έρθει μόνο όταν θα είμαστε πραγματικά έτοιμοι να μοιραστούμε τα πάντα εξίσου με τους συγκατοίκους μας στη Γη, με βάση την αγάπη και την ειρήνη. Αυτό φυσικά προϋποθέτει την αλλαγή ολόκληρου του συστήματος που κυβερνά τον κόσμο:
την εγκαθίδρυση της ειρήνης σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, ώστε το κάθε έθνος να μπορέσει να ανακάμψει
- τη διαγραφή όλων των ληστρικών χρεών, που οι ίδιες οι Παγκόσμιες και Κεντρικές τράπεζες με δόλο χρέωσαν σε χώρες που παράλληλα λήστευαν μέσω των πολυεθνικών επιχειρήσεων τους.
- την καταστροφή όλων των οπλικών συστημάτων και την παύση κάθε είδους στρατιωτικής δαπάνης για πολεμικό εξοπλισμό
- τον επαναπροσδιορισμό όλων των επιστημών με βάση την ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου και της φύσης
- την λήξης κάθε μορφής "πνευματικών δικαιωμάτων και ευρεσιτεχνίας", ώστε η γνώση και η τεχνολογία να είναι προσβάσιμη απ' όλους
- τη δίκαιη ανταμοιβή των χωρών που προσφέρουν πρώτες ύλες
Ακόμη στην ίδια κατεύθυνση θα μπορούσε να συνδράμει και- η δημιουργία μίας παγκόσμιας αχρήματης κοινωνίας ή η χρήση χρημάτων ως απλό μέσο ανταλλαγής αγαθών και όχι ως μέσο πλουτισμού
- η κατάργηση κάθε ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος ή ιδιόκτητης κεντρικής τράπεζας που στοχεύει στον πλουτισμό
- η δημιουργία μικρότερων κοινωνιών που θα διαβιώνουν με τοπική αυτάρκεια και τα κατάλληλα κίνητρα για αποκέντρωση
- η επιστροφή στην αρμονία με τη φύση και η παύση ανάπτυξης κάθε μορφής τεχνολογίας που αποδεδειγμένα είναι ενάντια στη φύση και τον άνθρωπο (μικροκυματική
ακτινοβολία, κινητή τηλεφωνία, πυρηνικοί αντιδραστήρες, χημικά λιπάσματα κτλ) όπως και
- η απεξάρτηση της επιστημονικής κοινότητας από τα ιδιωτικά συμφέροντα και η επανένταξη των προσπαθειών της στην υπηρεσία του ανθρώπου
Και φυσικά όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και στο θέμα της φτώχειας και της πείνας στον κόσμο, η αλλαγή θα ξεκινήσει από μέσα μας. Εμείς οι ίδιοι καλούμαστε να γίνουμε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Εμείς θα πρέπει να γίνουμε ενσαρκώσεις της αγάπης, της ειρήνης και της δικαιοσύνης, αποτραβώντας τη δύναμη μας από κάθε σύστημα που στηρίζει τη διαιώνιση του πολέμου και της αδικίας...
Εμείς οι ίδιοι θα σπάσουμε τα δεσμά των συμφερόντων και θα γίνουμε κρίκοι μιας νέας αλυσίδας ανθρώπων που θα προάγουν την ειρήνη και θα δώσουν τέλος στη φτώχεια και την πείνα...
Και αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα ατομικής εσωτερικής αρμονίας, εσωτερικής ειρήνης και ισορροπίας που θα έχουμε καταφέρει σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας συνειδητοποίησης μας....
Εμείς οι ίδιοι θα σπάσουμε τα δεσμά των συμφερόντων και θα γίνουμε κρίκοι μιας νέας αλυσίδας ανθρώπων που θα προάγουν την ειρήνη και θα δώσουν τέλος στη φτώχεια και την πείνα...
Και αυτή η εξέλιξη δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα ατομικής εσωτερικής αρμονίας, εσωτερικής ειρήνης και ισορροπίας που θα έχουμε καταφέρει σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας συνειδητοποίησης μας....************************************
Σημειώσεις/πηγές:
1 - “The State of Food Insecurity in the World – 2008”- Food Security Statistics
- Hunger Facts: International
- Hunger and Poverty Statistics
- World Hunger: By the Numbers
- The numbers behind hunger
- FAO
- poverty.com
Στατιστικές και αναλύσεις:- Anup Shah, Poverty Facts and Stats, GlobalIssues.org, Last updated: Sunday, March 22, 2009
- Η πείνα ανά ήπειρο και χώρα
Όπως είχα ενημερώσει προ ημερών, σήμερα 29 Απριλίου, πάνω από 500 bloggers από όλο τον κόσμο συμμετέχουν στην κίνηση της Bloggers Unite, στο θέμα "Hunger & Hope" ("Πείνα & Ελπίδα") -το παρόν άρθρο αποτελεί τη δική μου συμβολή σε αυτή τη προσπάθεια...
ΠΗΓΗ...(LINK)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου