Μή Κυβερνητικές Οργανώσεις και ο πραγματικός ρόλος τους.

Είναι όμως άξιος μελέτης ο τρόπος επιβολής της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Χρησιμοποιούν "μη κυβερνητικές", "αντιρατσιστικές" οργανώσεις πού "αγωνίζονται" τάχα γιά ανθρώπινα δικαιώματα, ανεκτικότητα, ελευθερία.

Η Παγκοσμιοποίηση πού δολοφόνησε στήν Γιουγκοσλαβία, στό Ιράκ, στήν Κύπρο, στό Κουρδιστάν καί δολοφονεί τώρα στό Λίβανο, η Νέα Τάξη πού καταστρέφει τόν πλανήτη καί συγκεντρώνει τόν πλούτο στά χέρια των ολίγων, έχει φορέσει τή μάσκα του φιλάνθρωπου καί προσπαθεί νά επιβληθεί μιλώντας γιά τίς αξίες πού θέλει νά καταργήσει.


Ο Αντώνης Μποσνακούδης στό βιβλίο του γιά τούς "Μισθοφόρους της Νέας Τάξης" αναφέρει ότι η οργάνωση (made in USA) Scientology δρά στήν Ελλάδα ανενόχλητη αφού κατάφερε νά κλείσει τά τμήματα της ΚΥΠ καί της κρατικής ασφάλειας, πού ασχολούνταν μέ παραθρησκευτικές οργανώσεις. Ο εισαγγελέας, πού αποκάλυψε μετά από έφοδο στά γραφεία της καί μετά τήν κατάσχεση χιλιάδων εγγράφων, τίς σχέσεις της οργάνωσης μέ μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας καί των ΗΠΑ, μετατέθηκε.


Τήν οργάνωση αυτή κατά καιρούς τήν έχουν υπερασπισθεί τέως υπουργοί όπως Λοβέρδος, Ευθυμίου, Σταθόπουλος καί προξενεί ανατριχίλα η σκέψη ότι υπάρχει περίπτωση υπουργοί νά ανήκουν σέ οργανώσεις πού μάχονται τήν ακεραιότητα της πατρίδος μας. Γιά νά πάρουμε μία ιδέα γιά τούς σκοπούς καί τήν δύναμη αυτής της οργάνωσης παραθέτουμε τμήματα εγγράφων της, από τό βιβλίο του Αντώνη Μποσνακούδη:"... έγγραφο 1977 του Γραφείου Ειδικών Υποθέσεων .. η μεγάλη ιδέα είναι ότι πρέπει νά σπρώξουμε τήν γραμμή του χωρισμού εντελώς της Ορθόδοξης Εκκλησίας από τήν πολιτεία καί αυτό περιλαμβάνει αλλαγή του Συντάγματος στή χώρα αυτή.... ...1992 Εκκλησία της Σαηεντολογίας..... Η Σαηεντολογία μπορεί νά δημιουργήσει ευφυείς ηγέτες.....μιλώντας γιά κυβερνητικές επαφές στήν Αλβανία, τώρα έχουμε σημαντικούς υπουργούς στήν Αλβανική Κυβέρνηση .... ....1994 Ευρωπαϊκό Γραφείο Ειδικών Υποθέσεων....


Προσκληθήκαμε σέ θρησκευτική τελετή Βόσνιων μουσουλμάνων... τούς είπαμε νά έρθουν στά Αρχηγεία μας. Εγινε επαφή μέ τόν Αρχηγό του Ισλαμικού Ιδρύματος Βοηθείας στίς ΗΠΑ, οργανώνει μεγάλες πορείες, τόν βρήκαμε καί τόν ενημερώσαμε καί είπε "ας ενωθούμε", έχει τό ίδιο σχέδιο παιχνιδιού όπως εμείς.... ο σερβικός στρατός απότελείται από μέλη κάθε ξένης λεγεώνας καί ομάδες δολοφόνων αυτού του πλανήτη. 1994.... οι σχέσεις μεταξύ του Κράτους καί της Εκκλησίας θά χειροτερέψουν, ανοίγοντας τό μεγάλο θέμα του ολικού διαχωρισμού της Εκκλησίας από τό κράτος, ώστε καμμία θρησκεία νά μήν απολαμβάνει ειδικά προνόμια, όπως συμβαίνει μέ τήν Ορθόδοξη Εκκλησία. ... the greek government is doing the job for us working on the direction of putting ethics to this organisation.... the vice minister of foreign affairs [Τσουδερού] is pushing the matter on the ID CARDS [ταυτότητες]. The prime minister [Μητσοτάκης] told her to close the matter against the wishes of the Orthodox Church. Office of Special Affairs Europe, 1995. Recently our cooperation has given a good product since it was announced that the special office of the Greek intelligence agency (ΚΥΠ) dealing with sects was officialy closed down. Our ally had a contact with the head of the Greek intelligence agency (ΚΥΠ) prior to this and will have a new contact this week to verify this office will remain closed. "


Η οργάνωση αυτή φαίνεται από τά έγγραφα πού κατασχέθηκαν νά αναμιγνύεται στή διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στήν αλλοίωση θεσμών του Ελληνικού κράτους αλλά καί άλλων βαλκανικών κρατών, ενώ φέρονται νά συνεργάζονται "έλληνες" δημοσιογράφοι κυρίως της Ελευθεροτυπίας καί πολιτικοί κυρίως του Συνασπισμού. Στήν οργάνωση αυτή πού λειτουργεί, σύμφωνα μέ τήν αναφορά του εισαγγελέα Αγγελή, σάν μυστική υπηρεσία μέ στόχο τήν συλλογή πληροφοριών, χρήσιμων σέ κέντρα του εξωτερικού, φέρεται νά τήν ευνοούν τέως υπουργοί καί "αγωνιστές" γιά τά ανθρώπινα δικαιώματα.

Παρατίθεται τμήμα της απόφασης (10493/1997 του Εφετείου Αθηνών γιά αυτή τήν οργάνωση:«... απεδείχθη με πληρότητα, ότι το καθού και εκκαλούν είναι μία οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις, πού στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπο, ενώ ενεργεί ελεύθερα και μόνον κατ επίφαση προκειμένου και αποκλειστικά να προσελκύσει μέλη, τα όποια στη συνέχεια υφίστανται, με όλες τις προαναφερθείσες διαδικασίες και θεωρίες, πλύση εγκεφάλου, με ανώτερο σκοπό τη δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, αλλά και την ελαχιστοποίηση των αντιρρήσεων (βασικές θέσεις των θεωριών του ιδρυτή), έτσι ώστε να βρισκόμαστε πλέον ενώπιον άβουλων όντων, τα όποια έχουν χάσει τη δυνατότητα λήψεως αποφάσεων ως καταστάλαγμα της ελεύθερης βούλησης τους, εφόσον έχουν ήδη περάσει από όλα τα στάδια των διδασκαλιών της και με την κατάλληλη περαιτέρω επεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικά στις «αλήθειες», πού εφαρμόζει, χωρίς όμως, να έχουν τα κίνητρα για να τις εξετάσουν και αξιολογήσουν.


Ενόψει αυτών, το εκκαλούν σε καμμία περίπτωση δεν νομιμοποιείται να επικαλείται παραβίαση των δικαιωμάτων τόσο της θρησκευτικής ελευθερίας... ». Παρατίθεται άρθρο από τό περιοδικό "Αρδην" όσο αφορά τίς "μή κυβερνητικές οργανώσεις" πού σιωπούν στή σφαγή των παιδιών του Λιβάνου από τούς σιωνιστές πού τυγχάνουν καί προστάτες αυτών των οργανώσεων. "Από τον Φόρντ στον ΣόροςΤο ανά χείρας αφιέρωμα του Αρδην, ως συνέχεια της έρευνάς μας για το «Ίδρυμα Φορντ» στη διάρκεια της δικτατορίας, επικεντρώνεται στη δράση των λεγόμενων «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων», κατ' εξοχήν στην Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και ευρύτερα στα Βαλκάνια και τον κόσμο. Παράλληλα, επισημαίνεται ο ρόλος των διανοουμένων του συστήματος ως βασικών μοχλών της επέκτασης και σταθεροποίησης της Νέας Τάξης. Όντως, πολύ νερό κύλησε από τη στιγμή που το ίδρυμα Φορντ εγκαινίασε τη στρατηγική της υποστήριξης των διαφωνούντων και των αντιπάλων των δικτατορικών καθεστώτων στην Ελλάδα και τη Χιλή.


Από τότε το φαινόμενο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων κυρίευσε τον πλανήτη, ενώ το σύστημα της Νέας Τάξης κυρίευσε τις «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις», μεταβάλλοντας ένα μεγάλο μέρος τους σε βασικό στοιχείο της πολιτικής του, για να μπορεί να ελέγχει την κοινή γνώμη και την «κοινωνία των πολιτών». Η Νέα Τάξη μέσα από πληθώρα χρηματοδοτήσεων π.χ. τα ευρωπαϊκά προγράμματα στην Ελλάδα, οι υποτροφίες του ΝΑΤΟ, του Σόρος και άλλων «Ιδρυμάτων», κατόρθωσε να μεταβάλει, κατά ένα μεγάλο μέρος, μετά την αμπώτιδα των κοινωνικών κινημάτων, στη δεκαετία του 1980, τους διαφωνούντες οικολόγους, αριστερούς, συνδικαλιστές, αμφισβητίες, σε «αντιπολίτευση της αυτής μεγαλειότητας» και να τους εντάξει στη στρατηγική της συναίνεσης στα σχέδια της.


Έτσι, πριν από την εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, θα προηγηθεί μια συστηματική εκστρατεία «οικολόγων», «φεμινιστριών», οργανώσεων για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», υπερασπιστών των Tσιγγάνων, εναντίον της Σερβίας, για γεγονότα που, ακόμα και αν ορισμένα είχαν πραγματική βάση, διογκώνονταν και χρησιμοποιούνταν με τρόπο μονόπλευρο, αποσιωπώντας τα εγκλήματα των Κροατών, του UCK κ.λπ. Έτσι οι εισβολές στη Γιουγκοσλαβία απέκτησαν την απαραίτητη συναίνεση στην κοινή γνώμη της Ευρώπης, διότι οι καταγγελίες προέρχονταν από «αγωνιστές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.


Αποφασιστικό ρόλο σε αυτή τη στρατηγική έπαιξε το Ίδρυμα Σόρος και το σιωνιστικό λόμπι. Η δράση του από τα Βαλκάνια έως την Ουκρανία υπήρξε αποφασιστικής σημασίας, ιδιαίτερα για την περιοχή μας. Ο Σόρος, μια ιδιοφυΐα της ενσωμάτωσης, της παραπληροφόρησης και της χρήσης των ΜΜΕ, έστησε με τα δισεκατομμύρια που ελέγχει, ληστεύοντας τα χρηματιστήρια και τους λαούς, ένα τεράστιο δίκτυο οργανώσεων που είτε ελέγχει άμεσα, όπως το Ίδρυμα για την Ανοικτή Κοινωνία, είτε χρηματοδοτεί, όπως την πλειοψηφία των μεγάλων ΜΚΟ στην Αμερική, αλλά και στην Ελλάδα και την Κύπρο. Στην Ελλάδα, η στρατηγική του Σόρος και των ευεργετούμενων από αυτόν, αποσκοπεί στο να αποδιαρθρώσει τη συνοχή της χώρας, και να την εντάξει, μαζί με όλα τα Βαλκάνια, στο σχέδιο της υποταγής στον περιφερειακό πυλώνα της Νέας Τάξης, την νεο-οθωμανική Τουρκία."

Παρατηρούμε μία επιστημονική πλύση εγκεφάλου των μαζών καί μία υποταγή των συνειδήσεων. Πλέον σέ συζητήσεις πού κάνω μέ μορφωμένους ανθρώπους προβάλουν ως απόλυτα φυσιολογικό νά συνεκμεταλευθούμε μέ τήν Τουρκία τό Αιγαίο, νά ονομαστούν τά Σκόπια "Μακεδονία", νά μήν ασκήσουμε βέτο γιά τήν ένταξη της Τουρκίας στήν Ευρωπαϊκή Ενωση πρίν λυθεί τό Κυπριακό, πράγματα αδιανόητα νά τά υποστηρίξει κάποιος πρίν από δύο δεκαετίες.

Ο συμβιβασμός μέ τόν ισχυρό είναι θεμιτό έστω καί αν αυτός είναι βάρβαρος, έστω καί αν αυτός είναι κατακτητής. Γιά ποιό λόγο τότε κατακρίνουμε τούς δοσίλογους της κατοχής καί τους τότε συνεργάτες των Γερμανών; Η διαρκής πλύση εγκεφάλου από τίς εφημερίδες, τήν τηλεόραση, τίς μή κυβερνητικές οργανώσεις, τά συνδικάτα καί τά κόμματα της διαφθοράς έφερε τό προσδοκόμμενο αποτέλεσμα.


Παραθέτω άρθρο του Γιώργου Καραμπελιά, "Κινήματα» ή φυτά εσωτερικού χώρου":"Μια συνήθης και εύλογη απορία πολλών καλοπροαίρετων ανθρώπων είναι γιατί στην Ελλάδα όλα τα λεγόμενα «κοινωνικά κινήματα», το εργατικό, το οικολογικό το νεολαιίστικο, εμφανίζονται τα τελευταία δεκαπέντε τουλάχιστον χρόνια τόσο αναιμικά, ώστε να μοιάζουν μάλλον με φυτά εσωτερικού χώρου! Σ' αυτό το ζήτημα δίνονται πολλές απαντήσεις: Η κρίση των ιδεολογιών και των συλλογικών οραμάτων, η κατάρρευση της σοσιαλιστικής προοπτικής, η παγκοσμιοποίηση και η απρόσκοπτη κυριαρχία του νεο-φιλελευθερισμού, η επικράτηση της ατομικοποίησης και της λογικής του καναπέ, η διάλυση του ελληνικού εργατικού κινήματος μέσα από την είσοδο και την υπερεκμετάλλευση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, οι οποίοι χρειάζονται τουλάχιστον δύο δεκαετίες για να αρχίσουν να συμμετέχουν στο εγχώριο εργατικό κίνημα, ο άκρατος καταναλωτισμός των Νεοελλήνων. Όλα αυτά μαζί και πολλά άλλα ίσως.


Ωστόσο, το σημαντικότερο παραμένει το αποφασιστικό γεγονός της εθελούσιας υποταγής μας, σαν έθνος και λαός, στα κελεύσματα ξένων δυνάμεων, η απεμπόληση της εθνικής κυριαρχίας, η διοχέτευση από τις ελίτ της χώρας σε όλο το λαϊκό σώμα μιας ψυχολογίας και συνείδησης προσκυνημένων. Είναι γεγονός πανθομολογούμενο πως, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, μαζί με τις άλλες αλλαγές, η Ελλάδα απώλεσε ένα μεγάλο μέρος της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας της και μετεβλήθη και πάλι σε μια χώρα εξαρτημένη από τους Αμερικανούς, και φιλανδοποιημένη έναντι του επιθετικού της γείτονα, της Τουρκίας.

Και τι δεν συνέβη αυτά τα δεκαπέντε χρόνια:

Αποδεχθήκαμε την διάλυση του μοναδικού ζωτικού μας χώρου, των Βαλκανίων, από τους Αμερικανο-γερμανούς, ανεχθήκαμε και αφήσαμε να αφορμίσει το Σκοπιανό, υποστήκαμε μια συμβολική αλλά αποφασιστική ήττα στα Ύμια, παραδώσαμε τον Οτσαλάν και μεταβληθήκαμε σε ατζέντηδες των Τούρκων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και το χειρότερο είναι πως σταδιακώς η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών κομμάτων εντάσσεται σε αυτή τη λογική. Το ΠΑΣΟΚ της «εθνικής ανεξαρτησίας» του Ανδρέα Παπανδρέου μεταβλήθηκε στο ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη, που θεωρεί «εθνικιστικό» το δημοψήφισμα για το Σκοπιανό. Η Νέα Δημοκρατία με υπερηχητικές ταχύτητες ευθυγραμμίστηκε με τη λογική της γενικευμένης παράδοσης – ευτυχώς που με το Σχέδιο Ανάν είχαν μόλις δύο εβδομάδες στην Κυβέρνηση. Από το ΚΚεσωτερικού που στη μεταπολίτευση επέμενε στο έμβλημά της να τοποθετεί δίπλα στην κόκκινη και την ελληνική σημαία, περάσαμε σε ένα κόμμα όπως ο Συνασπισμός που θεωρεί εθνικισμό την εμφάνιση της ελληνικής σημαίας σε εκδήλωσή του.


Ακόμα και ο νέος ηγέτης του ο Αλέκος Αλαβάνος, που τόσες προσδοκίες είχε δημιουργήσει, έφθασε μόλις προχθές να αποδέχεται την έναρξη διαπραγματεύσεων με την Τουρκία και να ζητάει «κοινές συνεδριάσεις της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της ελληνικής Βουλής με την αντίστοιχη τουρκική» (ΑΠΕ) ενώ συνιστά «ψυχραιμία» για το Σκοπιανό! Όσο για το ΚΚΕ που κρατάει μια καλύτερη στάση, και εκεί τα εθνικά θέματα μοιάζουν να υποβαθμίζονται μπροστά στους «ταξικούς αγώνες» και η Παπαρρήγα και η Κανέλλη φαντάζουν πολύ μοναχικές απέναντι στις απόψεις που υποστηρίζουν πως η Ελλάδα είναι «ιμπεριαλιστική» γιατί αναπτύσσονται οι οικονομικές σχέσεις με τα Βαλκάνια. Γι' αυτό ούτε αυτό το κόμμα έκανε κάποια κινητοποίηση για την ένταξη της Τουρκίας. Ο δε Καρατζαφέρης έκανε μια «κινητοποίηση» για το θεαθήναι, με ελάχιστο κόσμο στο Σύνταγμα, χωρίς ουσιαστική κινητοποίηση των δυνάμεών του. Και το τραγικότερο είναι πως ακόμα και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά στηρίζει -πλειοψηφικά- την ίδια γραμμή. Τα Εξάρχεια έχουν γεμίσει συνθήματα όχι εναντίον των Αμερικανών, αλλά εναντίον του «αντι-αμερικανισμού» που αποτελεί «δούρειο ίππο» της αστικής τάξης! Στον «εθνικό χώρο» κυκλοφορούν έντυπα που υποστηρίζουν την συμπόρευσή μας με τους Αμερικανούς, «για να μας προστατεύσουν από την Τουρκία», την ίδια στιγμή που εμφανίζεται η νέα πρόταση Νίμιτς για το Σκοπιανό. Και όμως την ίδια στιγμή κόμματα, κοινωνικές οργανώσεις, διανοούμενοι, συνδικαλιστές, οικολόγοι, συνεχίζουν να μιλούν για την ανάπτυξη των «κοινωνικών κινημάτων»!


Είδαμε ποτέ στην ιστορία ραγιάδες, που έχουν αποδεχθεί την απώλεια της ανεξαρτησίας τους, να πραγματοποιούν μεγάλους κοινωνικούς αγώνες; Αυτά θυμίζουν ορισμένες ομαδούλες στην Κατοχή που υποστήριζαν πως το κίνημα έπρεπε να ασχολείται με τους «ταξικούς αγώνες» και όχι με τους Γερμανούς! Το κεντρικό ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα είναι η εξάρτηση και η υποταγή της. Όταν δεν τολμάς να παλέψεις για την ελευθερία σου θα παλέψεις για την οικολογία και τη διαχείριση των αποβλήτων; Όχι, θα βρίσκεσαι σε μια γενικευμένη νιρβάνα και στην καλύτερη περίπτωση θα ξενυχτάς για να παρακολουθείς τους εξωγήϊνους στην τηλεόραση. Και θα ξεσπάς την καταπιεσμένη ανάγκη της ελευθερίας μόνο όταν κερδίζει η εθνική ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, ή χαντμπολ ή μπάμινγκτον. Δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ, ο Συνασπισμός, το «Κοινωνικό Φόρουμ», το Σύριζα, οι Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, οι οικολόγοι, να μιλάνε, και πολύ σωστά, για την ανάγκη δημοψηφισμάτων, ώστε να πάρουν οι πολίτες τις τύχες στα χέρια τους, και όταν εμφανίζεται το αίτημα να γίνει δημοψήφισμα για τα Σκόπια ή την Ένταξη της Τουρκίας, να σφυρίζουν αδιάφορα, να συνιστούν «ψυχραιμία» ή να τα θεωρούν και «εθνικιστικά». Γιατί άραγε θα θέλατε να γίνει δημοψήφισμα, για την caretta-caretta; Η άμεση δημοκρατία ισχύει μόνο όταν μάς συμφέρει; Μόνο εάν διεκδικήσουμε δημοψήφισμα για τα μεγάλα εθνικά ζητήματα θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε και για τα μεγάλα κοινωνικά, όπως π.χ. το ασφαλιστικό. Το είπε ο Βαρβιτσιώτης και ο Μητσοτάκης. Δεν κάνεις δημοψηφίσματα, όταν ξέρεις ότι ο λαός θα ψηφίσει αντίθετα με τις επιθυμίες σου!



Γι' αυτό και το σύστημα δεν προβλέπει δημοψηφίσματα, γι' αυτό απέκλεισε και το δημοψήφισμα για τις ταυτότητες, παρά τα εκατομμύρια των υπογραφών. Τα λεγόμενα «κοινωνικά κινήματα» λοιπόν είναι τόσο αναιμικά, γιατί μοιάζουν με φυτά εσωτερικού χώρου, που αναπτύσσονται μόνο εκεί και όταν μας το επιτρέπουν τα αφεντικά, οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι, οι Εγγλέζοι. Κάντε όσες «κινητοποιήσεις» θέλετε αρκεί να μη θίγετε το σύστημα. Αλλά αν όντως θες να αμφισβητήσεις τον… καπιταλισμό στην Ελλάδα, πρέπει να αμφισβητήσεις πριν από όλα το σύστημα εξάρτησης, γιατί εκεί στηρίζεται αποφασιστικά. Η μόνη μεγάλη αμφισβήτηση των τελευταίων χρόνων ήταν η απόρριψη του σχεδίου Ανάν και αυτό το γνωρίζουν όλοι, αυτό έδωσε κουράγιο και υπερηφάνεια σε όλους μας.


Δημοψήφισμα λοιπόν για τα Σκόπια και κυρίως για την ένταξη της Τουρκίας, για να αποφασίζουν οι πολίτες, για να βγούμε έξω από τους προστατευμένους χώρους των ραγιάδων, στους ανοικτούς ορίζοντες όπου αποφασίζεται η μοίρα των λαών." Γιά νά φανεί ο τρόπος πού γίνεται πλύση εγκεφάλου μέ αλλοίωση της ιστορικής αλήθειας διαβάζουμε από τόν Στάθη της Ελευθεροτυπίας, τά σχόλια του γιά ένα άρθρο του Independent πού έκριναν ωφέλιμο νά αναδημοσιεύσουν τά ΝΕΑ του μεγιστάνα Λαμπράκη: "«Τι έχουν δώσει οι Τούρκοι στην Ευρώπη». Εκεί ευσύνοπτα, σε 120 λέξεις η σοβαρή εφημερίδα γράφει: α) «Πολυπολιτισμός. (σ.σ.: να το πάλι το ραδίκι). Αν και οι ηγέτες της (σ.σ.: της Τουρκίας) έγιναν μουσουλμάνοι (sic) η Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε πετύχει πολλούς αιώνες πριν εφευρεθεί (sic) ο πολυπολιτισμός την ειρηνική συνύπαρξη χριστιανών, Εβραίων και βουδιστών (;!) με μουσουλμάνους, απ' την Ανατολία μέχρι την Αλγερία» (σ.σ.: εννοεί απ' τον Δούναβη ώς την Αλγερία, αλλά αυτό είναι το λιγώτερο). Και συνεχίζει: «Κανείς άλλος εταίρος δεν προσφέρει στη Δύση μια καλύτερη γέφυρα με το Ισλάμ». Αυτά είναι μπούρδες. Η αλήθεια είναι ότι η οθωμανική κοινωνία ήταν αυστηρά ιεραρχημένη και χωρισμένη σε πιστούς και ραγιάδες, χωρισμένους επίσης σε εσωτερικές τάξεις. Τα στεγανά μεταξύ εθνών και τάξεων στερεοποιούσε η πλήρης ανομία, δηλαδή η ερμηνεία των «κανούν» απ' τους καδήδες κατά το δοκούν.


Αν ο «Independent» εννοεί πολυπολιτισμική μια κοινωνία που οι πιστοί έχουνδικαίωμα ζωής ή θανάτου πάνω στους ραγιάδες, οι πασάδες πάνω στους αγάδες και τα τσακάλια πάνω στους ποντικούς, έχει δίκιο. Επίσης δίκιο έχει, όταν λέει για «γέφυρα με το Ισλάμ». Πράγματι, πιο μισημένη, μισητή και μισούμενη χώρα απ' την Τουρκία, δεν υπάρχει στον Αραβικό κόσμο (πλην ίσως των ΗΠΑ). β) Γράφει ο «Independent»: «Εμπόριο. Καθώς βρισκόταν στα πιο στρατηγικά σταυροδρόμια της Ασίας, οι Οθωμανοί δίδαξαν (sic) τη Δύση όλα (sic) όσα έμαθε για το εμπόριο, πριν οι Δυτικοί αρχίσουν τα ταξίδια τους (sic) στους ωκεανούς». Εδώ η μπούρδα δεν έχει τέλος. Συνέβη το αντίθετο. Οι Οθωμανοί μαράζωσαν το εμπόριο και εξ αυτού ακριβώς, αφ' ενός μεν μαράζωσε η αυτοκρατορία τους, αφ' ετέρου δε χειραφετήθηκαν οι ραγιάδες. Επ' αυτών συμπληρώνει η εφημερίδα: «Σήμερα προσφέρει (σ.σ.: η Τουρκία) μια τεράστια αγορά και προσβάσεις στους πόρους της Κασπίας και της Μέσης Ανατολής». Σ' αυτό έχει δίκιο ο «Independent». Η τερατώδης φτώχεια στην Τουρκία κι ο ακόμα πιο τερατώδης στρατός της είναι ό,τι πρέπει για να γίνει της μουρλής απ' την ...Ανατολία (οϊντάάά) ώς το Αλγέρι. γ) Μπούρδα τρίτη, αλλά όχι τελευταία! Γράφει σ' αυτό το αγλάισμα δημοσιογραφίας (ευσύνοπτα είναι η αλήθεια) ο Ind.κ.τ.λ.: «Νομάδες που ήθελαν δικό τους κράτος απ' τις στέπες της Κεντρικής Ασίας έφθασαν στις πύλες της Βιέννης. Πρωτοπόροι (!) στον τομέα της πειθαρχημένης γραφειοκρατίας (;!!) - (ε;) και εφευρέτες (sic) ενός αξιόμαχου στρατού, τρόμαξαν τους εχθρούς τους (σ.σ. αναλυσάρα) και προσείλκυσαν τους χριστιανούς αγρότες (!!!)». Εδώ, το τι θέλει να πει ο ποιητής μπορεί να μείνει ασχολίαστο, για να μη βάλουμε τα κλάματα... Ομως η επόμενη μπούρδα είναι μνημειακών διαστάσεων: δ) Τέχνη. Η Τουρκία μάς έχει χαρίσει μερικά απ' τα κομψότερα έργα τέχνης (σ.σ.: ποια;), απ' την καλλιγραφία (σ.σ. ως γνωστόν αραβική η καταγωγή της), τη μεταλλοτεχνία (σ.σ.: προφανώς άγνωστη ώς τα 1350 μ.Χ.) μέχρι χειρόγραφα (σ.σ.: ωρ' τι μου λες! έγραφαν με τα χέρια;!) και γυαλί». Σώώώπα. Και μιας και περί άλλων τεχνών, απορία ψάλτου βηξ, συνεχίζει απτόητος ο Indepκ.τ.λ. να παρουσιάζει επιτεύγματα άλλων εθνών «κινέζικη αγγειοπλαστική, περσικά χαλιά και βενετσιάνικη ζωγραφική (;;!!)» να «ανθίζουν (!) στην αυτοκρατορική αυλή της Τουρκίας». Δηλαδή οι Τούρκοι παρουσίαζαν μιαν έφεση στον πολιτισμό όλων των άλλων (όπως στην Εφεσο). Μ' έναν λόγο ο Σουλτάνος ψόφαγε για Τζοκόντα κι αν δεν έβλεπε αποβραδίς Μποτιτσέλι έκοβε τα μισά κεφάλια των υπηκόων του. Μνημειώδεις τρίχες. Κι όμως γράφονται. Μάλλον για να γραφτεί το τελευταίο: «Η σημερινή Τουρκία παρέχει αξιοπιστία στην ευρωπαϊκή αμυντική δύναμη». Πράγματι. Θα την κρατήσει Αμερικανική. Πες το, χρυσόστομε να ησυχάσουμε και μη μας ταλανίζεις με κουλτούρες για δράκους. Τι να πει κανείς! Σε 120 λέξεις ο «Independent» είπε τόσα ψέματα όσες αλήθειες λένε 120 τόμοι Ιστορίας. Μπράβο του! Επίτευγμα! Προοδεύει η δημοσιογραφία κατά παραγγελίαν της εξουσίας." Από τό Αντίβαρο διαβάζουμε δηλώσεις του δημοσιογράφου Γιάννη Διακογιάννη σχετικά μέ τίς μή Κυβερνητικές Οργανώσεις- οι οποίες κατά τήν δική μου γνώμη δουλεύουν γιά μία κυβέρνηση πού είναι η αμερικανική:«Εχει έρθει - τον Απρίλιο του 1999, στο βομβαρδιζόμενο από το ΝΑΤΟ Βελιγράδι- απεσταλμένος από την Ελλάδα που χειρίζεται προγράμματα μη Κυβερνητικών Οργανώσεων(Μ.Κ.Ο.) καί σκορπούσε αφειδώς χρήματα σε οργανώσεις κατά του καθεστώτος Μιλόσεβιτς. Χρηματοδοτούσε παράλληλα εφημερίδες και ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και εξαγόραζε δημοσιογράφους που προπαγάνδιζαν δήθεν για τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Ουσιαστικά προωθούσαν την περαιτέρω διάλυση της Γιουγκοσλαβίας».


«Την άνοιξη του 2003 βρέθηκα και πάλι ως απεσταλμένος της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» - στη βομβαρδιζόμενη Βαγδάτη. Θυμάμαι ελάχιστες Μ.Κ.Ο. στη διάρκεια των βομβαρδισμών - να είναι εκεί και να επιχειρούν να βοηθήσουν τον άμαχο πληθυσμό. Λίγες μέρες αργότερα, στις 9 Απριλίου, όταν τα αμερικανοβρετανικά στρατεύματα κατοχής εισέβαλαν και κατέβαλαν την Βαγδάτη, θυμάμαι ότι μαζί με τους «ενσωματωμένους» δημοσιογράφους που έφεραν μαζί τους, βοήθησαν και ορισμένες Μ.Κ.Ο. για να έλθουν στην πόλη και να αναλάβουν σε συνεργασία με τον ΟΗΕ έναν ρόλο «για την ανοικοδόμηση της δημοκρατίας», όπως έλεγαν». «Ερωτήματα ασφαλώς υπάρχουν και για μία σειρά από άλλα ζητήματα που φέρουν την σφραγίδα Μ.Κ.Ο. οι οποίες συνεργάζονται με τον ΟΗΕ. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς πόσο αντικαπιταλιστικό όπως διακηρύσσει είναι το «Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ».

Αληθεύει ότι η Σύνοδος του Πόρτο Αλέγκρε χρηματοδοτήθηκε από τους διοργανωτές της μόνον κατά το ποσοστό 6,4% του συνολικού πακέτου εξόδων της που ανήλθαν σε 39 εκ. δολάρια; Αληθεύει ότι το υπόλοιπο 93,6% καλύφθηκε από δωρεές (296.000 δολάρια από το Ίδρυμα Φόρντ, 356.000 δολάρια από το Ίδρυμα Ροκφέλερ, περίπου 2,5 εκατ. δολάρια από καθολικές και προτεσταντικές Μ.Κ.Ο., 8 εκατ. δολάρια από την κυβέρνηση Λούλα της Βραζιλίας κλπ.)»

Πηγή