Η Αποτρίχωση Ανά Τους Αιώνες

Οι αρχαιολόγοι έχουν στοιχεία οτι οι άντρες ξύριζαν το πρόσωπο τους έως και 2000 χρόνια πρίν, με την χρήση ακονισμένης πέτρας και κοχυλιών για να απομακρύνουν τρίβοντας τις ανεπιθύμητες τρίχες.
Οι Σουμέριοι απομάκρυναν τα μαλλιά με τσιμπιδάκια. Οι αρχαίοι ‘Αραβες χρησιμοποιούσαν νήματα. Οι Αιγύπτιοι, συμπεριλαμβανομένου της Κλεοπάτρας, επίσης έκαναν το ίδιο, μερικοί με μπρούτζινα ξυράφια που τα έπαιρναν και στους τάφους τους, κάποιοι με ζάχαρη και άλλοι με μέλι μελισσών. Οι Έλληνες οι οποίοι θεωρούσαν το απαλό και πολιτισμένο επίσης έκαναν αποτρίχωση. Οι Ρωμαίοι ξύριζαν το πρόσωπο τους μέχρι τον αυτοκράτορα Ιούλιο Καίσαρα, ο οποίος λέγεται οτι έβγαζε τις τρίχες του προσώπου του με τσιμπιδάκια.

Μια άλλη πρωτόγονη μέθοδος αποτρίχωσης εφαρμοζόταν από τις γυναίκες από το 1940 και αναφέρεται στην απόξεση του δέρματος με δίσκους, άγριους στην υφή, σαν το γυαλόχαρτο.

Ως εναλλακτική εμφανίστηκαν οι λοσιόν και οι αποτριχωτικές κρέμες (από τα λατινικά d_pil_re:d_-, εντελώς+ pil_re, αφαίρεση τριχών), που διέλυαν και ακόμα διαλύουν την τρίχα στην επιφάνεια του δέρματος. Τα πρώτα αποτριχωτικά κατασκευάστηκαν από υλικά όπως ρετσίνι, ροδάκινα, λευκό κρασί, κολλώδης απόσταγμα κισσού, λίπος γαιδάρου, χολή κατσίκας, αίμα νυχτερίδας, και σκόνη οχιάς.
Στοιχεία χρήσης αποτριχωτικών πάνε πίσω ώς και το 4000-3000 πχ, όταν οι γυναίκες χρησιμοποιούσαν ένα συγκεκριμένο αποτριχωτικό («rhusma turcorum») και άμυλο σε αλοιφή. Ξεκάθαρα μέσα από την ιστορία φαίνεται οτι οι άνθρωποι αφιέρωναν ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρόνου τους για να απαλάσσουν το δέρμα τους από τις τρίχες.

Μεταξύ των αρχαίων αιγυπτίων, ένα φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο ήταν σύμβολο status. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Αιγύπτιοι που ήταν ξυρισμένοι πάντα, μετά από κάποιο θάνατο άφηναν τα μαλλιά τους και τα γένια τους να μεγαλώσουν. Και τα δύο φύλλα ξυρίζονταν εντελώς και φορούσαν περούκες. Η πρακτική της αποτρίχωσης δεν περιοριζόταν μόνο στο πρόσωπο και στα κεφάλια. Οι Αιγύπτιες χρησιμοποιούσαν κερί για τα πόδια τους. Χρησιμοποιούσαν επίσης αποτριχωτικά φτιαγμένα από άμυλο, αρσενικό και ασβέστη.

Αυτό το πάθος για την αποτρίχωση είχε πιθανόν να κάνει τόσο με θέματα υγιεινής όσο και με τα ιδανικά τους για την ομορφιά και την μόδα. Το ζεστό ανατολίτικο κλίμα βοηθούσε τα μικρόβια και τις αρρώστειες να πολλαπλασιάζονται και η αποτρίχωση σε όλο το σώμα ήταν μια μέθοδος προληπτική ενάντια στις μολύνσεις.